De puberteit

Gisteren ging het zo goed, op bezoek gegaan bij mijn moeder, hij heeft zich fantastisch gedragen, sinds donderdag loopt hij ook veel beter mee aan de lijn en vanmorgen bij de training.... iedere oefening zonder lijn is hij er vandoor gegaan. Keihard richting de dummy gaan, meenemen ho maar, enthousiast naar mij toe rennen... en er langs om even te buurten bij een andere hond. Ook aan de lijn (lange en korte) 0 aandacht voor mij, niet te bereiken, trekken aan de lijn. Om bij het terug lopen naar huis na de training na 5 minuten als een model hondje met slappe lijn naast te lopen. Echt, waarom! De rest van de dag heeft hij grotendeels geslapen en hij ligt nu op schoot verder te slapen. 28kg en toch nog een schoothondje. 

Vandaag tijdens onze dagelijkse boswandeling is Odo 2 uur lang weg geweest. Nog nooit meegemaakt. Hij is weleens weg omdat hij wat in zijn neus heeft, maar meldt zich hoogstens na een kwartiertje (enorm blij en hijgend vaak) en dit gebeurt eigenlijk steeds minder vaak. Na een uur wachten toch maar mijn vriend gebeld, die toen is gebracht door de buren zodat we konden gaan zoeken. Want ik stond al een uur kou te kleumen omdat ik niet weg wou gaan van de laatste plek waar ik hem zag.

Naast het af en toe jagen, verliest hij mij normaal gesproken niet uit het oog. 

Mijn vriend had hem uiteindelijk gevonden, maar op een aparte manier. Hij stond met een man te praten (met hond) om te vragen of hij toevallig onze hond had gezien. Mijn vriend draait zich om en daar staat onze hond op een afstand gewoon te kijken. Dit terwijl hij normaal gesproken enorm enthousiast naar ons is en ook zeker naar andere (jonge) honden. Toen mijn vriend Odo riep, kwam hij, maar wel langzaam en achterdochtig naar de andere hond. Misschien omdat hij al moe was, want tegen die tijd was hij al 3 uur los in het bos. Toen Odo mij en de auto eenmaal in de gaten kreeg, kwam hij als een speer op mij af en daarna als een speer de auto in. 

In ieder geval een rare en lange ochtend. Ik laat hem graag los in losloopgebieden want hij vindt dat geweldig en luistert goed, maar ga deze week waarschijnlijk even een stapje terug doen. De puberteit zeggen ze.

@Witje: tsjonge dat lijkt me schrikken! Kan me voorstellen dat hij na 3 uur rondrennen erg moe was en dus minder enthousiast. Hoe gedroeg hij zich eenmaal weer thuis, moe of actief of nog anders? En lijkt hij verder fysiek ook in orde, geen mankementen? Lijkt me heel spannend allemaal, poeh. Heel erg fijn dat jullie hem wel weer hebben gevonden zeg! 

@Femke dat herken ik wel, haha! Als ik met Evi wandel loopt ze fijn mee aan de lijn en trekt ze niet. Maar op de cursus lijkt ze daar nog nooit van gehoord te hebben. 

@Witje pfoe dat lijkt me heel naar om mee te maken. 

Met Evi gaat het gelukkig goed. Ze is weer de oude. Het rompertje aan en uit doen gaat nog steeds niet van harte, maar ze laat het toe. Wel heeft ze het sinds de operatie heel erg koud merk ik. Al kan dat ook van het weer komen natuurlijk. 

Jeetje was schrikken, ik zou me echt besterven als er bij mij eentje, 3 uur lang weg is. *afkloppen*. Dat is nog niet gebeurt maar oef....

Hij zal zeker moe zijn geweest van zijn avontuur. Je weet ook niet wat hij in de tussentijd heeft zitten doen natuurlijk. 

Poeh niet grappig op zo’n moment ????…  gelukkig kun je hier straks nog een keer om lachen, geen rare dingen, maar wat een zorgen op zo’n moment… _#hier ook zo’n puber (7 maanden) Bartje ontdekt de wereld type ..

Witje, dat lijkt mij echt naar om zo lang niet te weten waar je hond is. Ik voel eerlijk gezegd al enige paniek als Bram uit het zicht is. Mijn man is daar gelukkig relaxter mee dus bij hem is Bram vaker los. 

Evi, fijn dat ze aan het opknappen is. Wat sneller koud hebben na een ingreep lijkt mij ook niet vreemd. 

Ik heb nou toevallig een aantal mensen gehoord over puur hypersex of een knuffel om op te rijden om de frustratie weg te krijgen. Dat laatste lijkt mij überhaupt niet handig en voor het eerste vind ik de klachten van Bram niet erg genoeg eigenlijk. Wij hebben geen kleedjes meer beneden, alleen 2 honden matrasjes omdat hij op kleedjes momenteel gaat rijden als hij moe is of hyper (en dus moe). Dus rijgedrag zie ik niet meer. Buiten is hij nu zeer fanatiek aan het snuffelen en likt sommige graspollen al kwijlend af. Neemt buiten geen eten aan (ook geen vlees en dat voor een labrador) en heeft dus echt minder tot geen aandacht voor ons. Binnen gaat dat prima, dan eet hij normaal, doet braaf mee met oefeningen. Hoe irritant ook denk ik dat dat valt onder normaal puber gedrag wat vanzelf wel minder wordt. Klopt dat of doe ik hem tekort door het niet te proberen? Ik heb de hoop dat het na het eerste jaar wel beter wordt. Nu vind ik zoals het nu gaat al stukken beter dan de eerste maanden, hij gedraagt zich grotendeels al heel keurig en is een echte knuffelfan. 

Heeft iemand een tip hier? Fudge slaapt bij mij op de kamer. Dit is de zolder dus in de winter nu vrij koud. Ze is onrustig ergens anders, omdat zit dit nu eenmaal gewend is. 

Ze slaapt in een mand maar ze heeft het koud. Als ik s morgens opsta zit ze echt te trillen van de kou. Niet van ik moet plassen of iets anders. Het is een koukleum (pas bij mij, ik ook). 

Ik wil haar eigenlijk geen trui voor de nacht aan gaan doen. Ze krijgt sowieso een nieuwe mand maar wat is handig? Ik heb gekeken naar die cozy caves maar de vraag is gaat ze daar onder liggen. Ik vermoed zelf van niet. Is er iets anderd wat lijkt op zoiets, stevig is en warm? 

P.s en op bed wil ik niet continue. Als iemand er mee komt. 

Een isovet bed in de mand leggen scheelt enorm in de kou. Wij hebben dit jaar het voorseizoen met de caravan gekampeerd en het isovet bed dekentje isoleert goed waardoor de kou van de grond geen probleem is, daarnaast is het niet duur, ook een pluspunt. Die eerste tijd sliep Bram in een bench in de caravan en deden we een deken over de bench heen en ik heb een metalen kruik met warm water en hoes er omheen bij hem gelegd. Dat laatste was geen succes maar misschien heb je er wat aan. 

Jaxxx 7 maanden American pitbull staan bekend als jou kleumers, kruik onder zijn kussen in zijn mand (op onze slaapkamer) en ach heeft hij t te koud, komt hij maar bij ons in liggen…. Maar kruik werkt hier dus wel oké … 

@Witje, Boyko is ook weleens een tijd kwijt geweest. Dat zijn geen fijne momenten, ik hoop dat Odo dat niet nog eens doet. Voor Boyko is het nu de oplossing om June mee te nemen, zij komt wel netjes terug en hij volgt haar. Nou heeft Boyko niet echt veel jachtinstinct maar hij rent graag ver weg om de wereld te ontdekken en is ons dan snel vergeten...

@Evi, super fijn dat ze weer de oude is.

@Femke, het extreme snuffelen is hier ook aan de orde, inclusief gekwijl en persé de geur achterna willen lopen. Ook heeft hij op die momenten geen aandacht voor ons of eten. Op dingen rijden doet hij niet meer, in het begin deed/probeerde hij dit bij alle honden die hij tegen kwam. 

@Maylo, toen ik je bericht las dacht ik direct aan een cozy cave maar daar had je dus al naar gekeken. Ook een jasje kan helpen maar ik snap dat je dat niet zo ziet zitten. Je zou een warme kruik bij haar kunnen leggen, die blijven wel een tijdje warm en dan kan ze in ieder geval warm in slaap komen. June heeft het heel snel koud en als het echt koud is krijgt ze 's nachts wel een jasje aan.

Ik zal eerst toch maar een truitje proberen heb er nog 1 en iemand kwam net met Stoov die hebben warmte kussens blijkbaar, speciaal ook voor honden. Dus wellicht is dat iets. Kun je opladen en dan ook s nachts aanzetten draadloos.

@carlien

Ja het was zeker schrikken, hij was gelukkig helemaal in orde en niet eens zo moe als verwacht toen we thuis kwamen. Iemand opperde dat het eventueel hormonen zouden kunnen zijn. Misschien dat er een loopse teef had gelopen? Hij is nu 1 jaar en bijna 3 maanden. 

@femke

Hier is het juist mijn vriend die het altijd spannend vindt om hem los te laten, maar ik doe het eigenlijk elke dag. Hij geniet er gewoon van en ik ook :)

@laura

en een schapenvachtje op de mand? Daar hoeven ze niet onder, maar als ze daarop liggen is dat heerlijk natuurlijk warm. We hadden ze zelf op het matras liggen toen we in de winter in een camper woonde (heel koud). 

@hannah

Ja ik hoop ook dat hij het niet meer doet. En hij is wel een jager, maar geen killer. Had hem laatst s avonds betrapt met een levende muis tussen zn poten buiten. Zat er heel blij naar te kijken en af en toe aan te snuffelen. 

Ik heb twee koukleumen. Een gaat altijd bij mij onder de lakens en zoekt dat ook actief op als ze het koud heeft. De ander doet dat niet en gaat ook nergens in, een cozy cave zou voor haar niet werken en ik kan haar ook geen extra dekens geven. Ik heb voor haar dus wel een paar warme truien. Vannacht heeft ze die voor het eerst geprobeerd en ze heeft het niet koud gehad.

Ik zou dus ofwel een paar extra losse dekens geven om te kijken of Fudge zich erin/onder nestelt (mijn oudste doet dat dus wel zelf, dus zij heeft geen trui meer nodig tegenwoordig), als dat werkt kan ik me voorstellen dat een cozy cave ook wel zou werken. Ofwel ik zou inderdaad gewoon een trui proberen.

Waarom liever geen trui? 

Mijn oude reu krijgt een deken om van zodra het te koud wordt (nu 's nachts dus, ik slaap ook altijd met het raam open). Het ziet er uit als een paardendeken.

Zo'n cozy cave zouden ze gaan opliggen ipv inliggen vrees ik haha. Ik heb er wel eentje bij bol op mijn verlanglijstje staan, maar 209 euro vind ik er nu nog over :p wie weet, ooit 

Maar voor nu doe het deken al enkele jaren enorm goed dienst, ik merk het direct als hij te koud heeft gehad anders. 

Haha, ikzelf maak juist van elke regenbui gebruik om ongestoord onaangelijnd te gaan wandelen. Mijn poedel houdt trouwens van de regen, ze wordt er wel soms wat wild van. Volledig andere ervaring hier vandaag.

Op het strand, dat we helemaal voor ons alleen hadden, holde ze als een gek achter iedere vogel aan, maar toen ik haar riep maakte ze uiteindelijk altijd wel een (grote) bocht om terug te keren. Ik heb echt de indruk dat ze steeds beter begint te luisteren als ze los is (ofwel besefte ze dat ze geen kans maakt eens die vogels gaan vliegen).

Ook in de duinen heeft ze rondgehold. Eigenlijk wou ik dat ze daar dichter bij mij bleef, het pad volgen als oefening, maar dat was buiten de waard gerekend. Telkens ze een kauw zag (en er waren er heel wat), holde ze dwars door het struikgewas en helmgras richting vogel. Ik heb haar uiteindelijk wel aangelijnd en later terug losgelaten op het strand. De duinen zijn natuurgebied en er staat aan het begin van het pad een bord dat honden aangelijnd moeten zijn en ik snap nu wel waarom. Sommige honden blijven gewoon niet netjes bij je op het daarvoor voorziene pad, al zeker niet als ze puber zijn.

Poten afvegen is hier ook niet simpel. Ondanks het uitgebreid los rondhollen, was ze niet uitgeraasd thuis en holde ze eerst nog razendsnel in de tuin heen en weer. Ik had dat verwacht, want in het laatste aangelijnde stuk naar huis beet ze voortdurend in de riem (vroeger zou dat een bijtaanval geweest zijn, dus ik juich dat nu bijna toe).

Eens binnen kon ze bijna niet stilstaan om haar pootjes af te drogen, ze gebruikte de handdoek als trekspelletje en daarna holde ze ineens als een gek door de woonkamer. Ik heb haar uiteindelijk in haar ren moeten opsluiten met een botje, want ze kalmeerde maar niet en ook in de ren bleef ze eigenlijk redelijk onrustig, hoge blafgeluiden makend om er terug uit te mogen.

Ik denk dat zo'n uurtje loslopen haar soms zodanig opfokt dat het haar in overdrive laat gaan ipv te ontspannen. Als mijn dochter haar loslaat resulteert dat overigens nog steeds vaak in een bijtaanval tov haar (minder fel en korter dan vroeger). Ik vraag me soms af of we er goed aan doen haar die vrijheid te gunnen. Mocht dat springen en bijten bij mij nog gebeuren, dan liet ik haar niet meer los lopen, maar gelukkig is dat bij mij al heel lang niet meer het geval, hoogstens nog eens een 'schijnbijtbeweging'.

Maar het feit dat ze zo'n beetje de zoomies krijgt na zo'n losse wandeling waarbij ze naar hartenlust kon rondhollen is toch ook vreemd.

Herkenbaar voor iemand?

Marie, Bram is na het loslopen juist vrij rustig. Niet perse direct bij aanlijnen weer maar toch wel vrij snel. Lijn bijten doet hij gelukkig niet meer, dat is bij hem wel echt uiten van opgebouwde spanning en heeft ook echt wel wat aandacht gekost om te laten stoppen. Maar ons hondje is volgens mij wel makkelijker dan die van jou. 

Wij kwamen vanmorgen beneden in een sneeuwlandschap. Hij heeft zijn bench kussen gesloopt. Zo'n orthopedisch matras 'omdat hij niet sloopt kunnen we best een wat duurdere kopen waar hij goed op kan liggen' matrasje. Het oude hufterproof en waterproof matje maar weer neergelegd en daar heeft hij vanmiddag overheen gepiest. Tenminste, qua hoeveelheid kan het niet van de katten zijn denk ik. Qua gedrag verder gaat het juist weer heel goed. Loopt lekker mee, doet de oefeningen met enthousiasme, pakt goed zijn rust. Hij is goed gewend aan de bench en we hebben hem vannacht ook niet gehoord dus ik denk dat hij de rits stuk geknabbeld heeft een daarna leuk is gaan plukken aan het foam er in. Het kussen in de keuken heeft ook een rits waar hij graag aan zit. Vannacht gaat er een isovet bed in de bench. Morgen nog een keer schrobben op het oude matje om de geur er uit te krijgen en dan die maar weer proberen. 

Oh heerlijk die boeven verhalen! Haha Lara, ik moet toch wel erg lachen om die foto van Oscar! Hij weet wel wat ie wil! Zo had Harm laatst ook een momentje. 

We waren de dag lekker rustig begonnen en meneer lag na een wandeling en wat eten alweer heerlijk op 1 oor. Ik had een hele drukke week gehad dus dacht dat het een goed idee was om zelf ook nog even mn ogen te sluiten en kroop lekker op de bank. Maar niet lang daarna had Harm er toch genoeg van en dat liet hij merken!  Hij kwam voor mijn gezicht erbij liggen op de bank, naar me toegedraaid en me aankijkend. Toen ik mijn ogen opende kwispelde hij zachtjes maar bleef liggen. Dus ik deed mn ogen weer dicht. Harm stond vervolgens op stapte over mijn hoofd heen en wurmde zich tussen mij en de bankleuning. Dat lag niet lekker dus ik schuif een stukje op, waarop Harm zijn snuit van achteren onder mijn nek duwt en mijn hoofd op probeert te tillen / me in beweging te krijgen. Toen ik niet gelijk reageerde deed ie het nog een keer. Dus tja toen moest ik wel in beweging komen, Harm wilde duidelijk actie haha. We hebben maar even gespeeld met zijn frisbee en een denkspelletje gedaan.

@Marie nee ik herken het ook niet echt. Maar Harm loopt vrij weinig los eerlijk gezegd. Vandaag toevallig weer gedaan omdat hij daarvoor heel netjes meeliep in het bos en we op een groot overzichtelijk stuk kwamen waar ik niemand verder zag. Hij vond het heerlijk, heeft echt volle bak heen en weer gespurt, prachtig om te zien! Maar toen de lijn er weer aanging liep hij ook weer rustig mee. Thuis gekomen stortte hij gelijk in om heerlijk een paar uur te slapen. Ik merk wel dat hij wat onrustiger is als ik zelf ook onrustiger ben op de wandeling. Als ik bijvoorbeeld haast heb of graag gauw door wil omdat ik een hond zie aankomen terwijl hij eigenlijk nog druk aan het snuffelen is. Na dat soort wandelingen is hij thuis niet gelijk rustig, dan moet hij zich hier vaak ook nog even uitleven. Maar goed dat is dan eigenlijk mn eigen schuld

@Femke, das ook wat! Zul je net zien als je toch een duurdere koopt, ohohoh. Harm heeft eerder deze week een dopje van de afstandsbediening losgeknaagd en ook nog opgegeten.. sufkop.. Fijn dat het bij jullie verder zo goed gaat zeg! Heerlijk zon topper die mooi meeloopt super! Harm is met vlagen nog erg onstuimig, vooral buiten. Buiten rustig aan de lijn lopen is echt nog wel een dingetje merk ik. Soms heeft hij het zo in zijn bol en dan moet het echt snel sneller snelst. Al vond ik het vandaag opvallend goed gaan! Hij trok nauwelijks en liep ook echt rustig, nam de tijd om te snuffelen en wat rond te kijken, het was heerlijk. Daartegenover was hij dan vanavond in huis weer wat onrustiger, kon echt niet lekker zn draai vinden. Achja... Het is wat. Hij en ik komen er vanzelf wel 

Oww even zo fijn om ook jullie verhalen te lezen. Flux is nu bijna 8 maanden en  blaft. Maar dan ook echt ineens. Naar.praktisch.Alles (ook om2uursnachts, zucht)

We hebben van alles geprobeerd: afleiden, negeren, geruststellen, terug blaffen (we werden wanhopig). Het enige wat lijkt te werken is nu Nee zeggen.  Iemand nog tips?

Voorderest is het echt een mislukte puber trouwens, hij probeert wel stout te zijn (dingen pakken die hij niet mag etc) maar als ik dan ook maar even mijn stem verhef en echt laat merken dat ik het meen, meteen klaar en komt dan kusjes halen en kwispelen. Dodo 

Je schrijft dat het veel aandacht gekost heeft om het riembijten te laten stoppen. Ik probeer het eigenlijk altijd te negeren en loop door alsof er niets aan de hand is. Uiteindelijk stopt het dan wel. Hoe heb jij dat opgelost?

Hier voorlopig geen sloopgedrag eigenlijk. Wel geen bench meer maar een ren, met een mand erin en een isovet en een stuk gewoon parket. Ze kiest er meestal voor om op het parket te gaan liggen, op zoek naar koelte denk ik. Nooit op het isovet, soms eens in haar mand. Ze verplaatst zich ook wel regelmatig in de nacht, ik denk niet dat ze haar oude bench nog zou aanvaarden.

Als ik overdag even weg moet stop ik haar ook in die ren, al zeker nadat ik gemerkt heb dat ze nu mijn keukenlades begint open te prutsen met haar poot.

Waar blijven jullie puberhonden eigenlijk overdag als je zelf niet thuis bent? Zomaar los in huis, of kunnen ze ook in de tuin of stop je ze dan in hun bench of in een ren?

Hier is dat dus omgekeerd. Ze ligt schijnbaar onschuldig te slapen en ik ben nog maar net op weg naar het toilet of ze staat al met haar neus in de gootsteen op zoek naar een afwassponsje , of ze zit te prutsen aan mijn lades of de stof van de krabpaal van de kat te bijten...

En dan heel schuldig kijken als ik haar betrap.

Ik durf haar voorlopig dus echt niet los in huis te laten als ik er niet bij ben. Bovendien is er ook nog de kat, die nog steeds als een leuk speeltje gezien wordt waardoor ik die 2 ook niet zonder supervisie los in huis durf te laten.

Ik heb de mijne geprobeerd thuis te laten, dat ging eerst goed maar toen zag ik ineens dat hij aan de muren bezig was toen ik op het werk was :v

Sindsdien komt hij altijd mee naar het werk (of naar overal). Als het echt echt echt niet gaat dat hij meekomt, blijft hij thuis in de (stevige op maat gemaakte kamerkennel) maar goed, dat heb ik uiteraard liever niet.

Hij zit gelukkig wel supergraag in de auto dus de keuze is snel gemaakt.

Hij kan ondertussen los blijven terwijl ik met de andere op wandeling ben, dat is wel fijn!

Die van mij blijft gewoon bij de anderr los in de kamer. Tot nu toe *afkloppen*, nooit wat uit gespookt. Ze gaat pontificaal op de leuning van de bank zitten om naar buiten te kijken. Ze heeft altijd een kauwbot en tussendoor zit ze daar op te kauwen. Dit kan overigens want Maylo geeft er niks om, die slaapt.

Bij mij was ze al snel los alleen in de kamer met een 6 a 7 maanden al. Hier hebben tot nu toe alle honden nooit lang in de bench gehoeven.

Net de loodgieter binnengelaten en ondertussen heeft ze een pan van het vuur getrokken (gelukkig niet heet) en het zoutvat dat echt achteraan op het aanrecht stond naar beneden getrokken. Overal zout op de grond, ik hoop dat ze er niet al te veel opgelikt heeft.

Da's echt van zodra ik een seconde de ruimte uit ben dat die dingen gebeuren. Hoe reageer ik daarop? Ik weet wel 'de ruimte puppyproof maken', maar dat betekent bijna een extra huis, eentje om in te leven en eentje dat steriel is voor de hond. 100% puppyproof, met een hond die op haar twee achterste poten kan stappen en dan even groot is als ikzelf lukt gewoon niet constant.

Kan ik dit stoute gedrag afleren of gaat dat vanzelf over eens ze volwassen wordt?

Soms toch een beetje jaloers op die jonge honden die wel los kunnen zonder voortdurend te zoeken naar dingen die ze kunnen stelen...  Is dat een kwestie van de juiste opvoeding?

Marie ik denk dat het niet perse te maken heeft met opvoeding maar dat het ook wel in het karakter van een hond zit. 

Ik had net een snuffelbal gevuld met wat lekkers en op de tafel gelegd, ging nog even naar het toilet en toen ik terug kwam had onze hond het heft in eigen handen genomen en de snuffelbal zelf van tafel gepakt. Hahaha!

Ik snap dat het met een pan helemaal niet leuk is en ook gevaarlijk overigens. Ik denk dat jouw hondje (en zo is de mijne ook) gewoon heel nieuwsgierig is?

Van ons mag de hond altijd even kijken, bijvoorbeeld als wij aan tafel gaan eten wil hij even ons bordje zien en de geur opsnuiven en dan is hij voldaan en laat het met rust. Juist doordat wij het niet streng verbieden wordt het geen ding bij ons. Maar een andere hond heeft misschien wel echt die grens nodig dat het gewoon niet mag. 

Misschien dat als ze ouder is het wel veel minder wordt!