Nice!
Hier ook dicht bij den onze zijn verjaardag :)
Jack zaagde dit weekend voor het eerst in maanden, toch weer om te gaan lopen aan de lijn. Na zijn behandelingen tegen tandpijn, nekpijn en nu tegen oorpijn (hij wordt echt oud lol), voelt hij zich weer vrij goed.
Dus vandaag heb ik hem dan maar meegenomen om even te testen, hoelang hij het nog vol zou houden vooraleer hij door zijn poten zou zakken. Hij hield het toch 10 minuten vol en toen ben ik er terug mee naar huis gewandeld, ... meneer is tot mijn verbazing, helemaal niet door zijn poten gezakt.
Nu goed als hij zich goed voelt en erachter vraagt dan zeg ik géén neen.
9 days to go en hij wordt 17. Ik zal -als hij een degelijke dag heeft- dan maar een kleine wandeling doen die dag, voor zijn verjaardag.
Vandaag is mijn meisje, Sunny, 10 jr oud geworden. Foto's plaatsen via de foon lukt me niet, op mijn profielfoto is zij degene bovenin.
Heb ook sinds 3 dgn een 12jarig dorpsgenoot in de noodopvang. Een JR meisje, waar het baasje (oudere meneer) van overleden is en ze niet naar familie kan. Er is veel achterstallig onderhoud aan Kira en ze is 10 kg te zwaar. Dus morgen onder narcose wordt haar gebit gereinigd en bekeken, oren schoongemaakt en bloed geprikt. En ze is natuurlijk aan de lijn nu en krijgt beweging. Vandaag naar een hondenpark geweest en ze hebben zich vermaakt, op zn seniors. Heb er nu 1 van 10, 1 van 11 en 2 van 12 in huis. Morgenavond heb ik contact met iemand die interesse heeft in dit dametje, waar ze een pensioenplekje aanbieden, op een omheinde boerderij. Zo fijn, maar heb nu alweer buikpijn. Ik doe dit al een paar jaar, maar dat afstaan blijft problematisch. Pfff
Een JR heeft een (schoft)hoogte van 25-30cm. Dus ze mag dan ergens tussen 5 en 6kg wegen.
Als je zegt dat ze 10kg te zwaar is hoeveel weegt ze dan? 16kg of zo?
Dat is wel héél erg véél als dat waar is - dan moet ze echt dringend op dieet hé.
Ja, ze weegt 16 kg en een beetje. En ja, dat is veel en dat weet ik. En ja, ze is op dieet en ze beweegt nu meer. Maar het heeft 4 jr geduurd om zo te worden, het is er niet in een dag af. Dus je vertelt me niet iets wat ik niet al weet
T'is gewoon dat ik (enorm) schrik dat iemand een hond dat kan aan doen en ik amper geloofde toen je dit schreef dat ze zoveel te veel weegt. Ik dacht dat je een tikfout gemaakt had.
Bejaarde man of niet, en ok je bent zelf niet zo beweeglijk meer, maar dan nog. 16kg = 3x meer dan wat mag. Als ik zoveel zou wegen als mens - ik weeg nu 82kgx3 = 246kg (!). Dan heb je je hond echt wel verwaarloosd sé. (Dat jijzelf 246kg weegt = géén problemen mee, als mens maak je die keuze zelf, een hond heeft die keuze niet)
Maar goed, het heeft weinig zin te zagen en te klagen over die mens, want ie is overleden dus ja ..
Ja dat vind ik natuurlijk ook maar als ik een euro kreeg voor iedere opmerking die ik tegenwoordig op straat krijg zou ik rijk zijn. Op een half uur wandelen meestal zo'n 6 verschillende mensen met ach dat is al een oudje he en och die loopt niet zo snel meer, al oud zeker? Goed bedoeld en meestal vinden ze het gewoon aandoenlijk maar ik raak het wel beu. Word dan ook steeds meer met mijn neus op de feiten gedrukt.
Kan sowieso weinig hebben want het gaat helemaal niet goed met me. Heb al sinds dinsdag migraine en daarbij toch wel wat extra zorg voor Shep. Laatst viel ze weer hard en alles onder het bloed. Bleek mee te vallen. Ze had snee in haar onderlip. En soms kan ze niet uit haar bed komen maar ik wil die dekbedden ook niet weg halen want is haar veilige plekje als ik niet thuis ben. Ik heb nu echt constant angst en ben daar ziek van.
Alvast gefeliciteerd met Shep!
Wij zijn nu op vakantie en lopen voor het eerst met Kim in een buggy. Veel bekijks maar zo kan ze eerst 5km zelf lopen en daarna rijden we haar nog een eind verder! Fijn. Denk dat het onze laatste vakantie met haar is, maar ze doet het heel goed.
Fijn dat het nog goed gaat. Extra genieten van de laatste vakantie.
Hallo Caroline
Het is wat het is, ik begrijp je angst.
Sterkte ermee
Herkenbaar. Ik ben ook steeds ongerust over Jack. Momenteel gaat het terug goed, maar ooit houdt het op hé.
En dan zal dit toch een grote leegte worden (ondanks dat hij een klein deugenietje en zagevent is )
Zucht, Dobber heeft blaasontsteking (gehad) ...
Maandagochtend was er nog niks aan de hand, maar toen ik 's avonds na het werk thuis kwam heeft ze kort achter elkaar aan 2 keer in huis geplast (waarschijnlijk de hele dag door ook al). De hele avond en nacht zijn we elk uur een aantal keren naar buiten geweest, soms kon ze dat maar amper halen. En 2 keer heeft ze haar plekje ondergeplast zonder dat ze het merkte.
Gelukkig wist ik dat water met bakpoeder heel erg kan helpen bij blaasontsteking en dat heb ik direct gegeven. De volgende dag had ze 2 keer een vlokje bloed bij de ontlasting, maar het constant willen plassen was weg en het gaat nu steeds beter. Ook geen bloed meer gezien. Pfff .... Wat kan het snel misgaan ineens!
Wb. het water met bakpoeder: ik ben geen dierenarts. Maar bakpoeder schijnt de blaas heel zuur te maken, waardoor de bacteriën doodgaan. Het werkt ook heel goed bij mensen. De verhouding voor iemand van 60 kilo is ongeveer 1 theelepel met een kop erop in een halve liter water en dat in een uur opdrinken. Dobber is 20 kilo, dus ik heb die theelepel in wat water gedaan en toen in 3 delen gedaan. Wel veel water blijven geven om bacteriën weg te spoelen. Hier doe ik Dobber haar vlees in een lading water, zodat ik zeker weet dat ze genoeg krijgt.
Vond het wel spannend, op internet lees je overal dat bakpoeder erg giftig is voor honden. Maar in hondentaarten zit het ook en dan gaat het kennelijk wel goed, dus het zal afhankelijk zijn van de hoeveelheid poeder. Dobber heeft alleen maandagavond en dinsdag overdag wat gekregen en blijkbaar was dat genoeg. Het enige dat ik nu nog aan haar merk is dat ze geen grotere hoeveelheden plas kan ophouden, maar dat zal nog wel verbeteren, denk ik. En anders maar niet, ik ben allang blij dat ze zich wat beter voelt :).
Ah vervelend he! Kim heeft het ook een paar keer gehad al. Denken we, zo nu is ze echt oud, ze plast in huis... Blijkt het een blaasontsteking te zijn. Hier hebben we wel steeds wat antibiotica gehaald.
Wat bij haar preventief ook helpt is haar regelmatig wassen en haar vacht aan haar achterhand kort knippen, zodat ze goed schoon blijft. Maar dobber heeft al kort haar toch? Dan blijven die bacteriën waarschijnlijk minder hangen.
Ja, heel vervelend ... Jullie Kim heeft het zo te lezen regelmatig, echt niet leuk nee! Ik heb voor Dobber ook antibiotica gehaald hoor, voor de zekerheid. Ze krijgt die ook, want ik ben dom geweest en had woensdag niet weer bakpoeder gegeven en ze had die dag door omstandigheden ook te weinig water gehad. Dus donderdag had ze een terugval. Ik ben toen 's avonds met antibiotica begonnen, omdat ik morgen ook weer naar het werk moet en ze het wel een aantal uurtjes uit moet kunnen houden. In principe merk ik niet zoveel verschil tussen het bakpoeder en de antibiotica, maar ik heb het idee dat je bij bakpoeder ook heel erg moet opletten dat de hond echt genoeg water krijgt en dat dit bij antibiotica minder precies komt. Een volgende keer (duimen dat dit niet gebeurt!) gebruik ik weer bakpoeder, want het werkte echt heel snel en goed. Het is puur vanwege tijdsdruk dat ik besloten heb het zekere voor het onzekere te nemen met antibiotica.
Ze heeft idd kort haar, heb dit ook nog nooit meegemaakt. Eerste keer blaasontsteking en hopelijk de laatste keer.
Ze heeft het nu 2x gehad maar das 2x te vaak! Ws omdat ze zichzelf niet meer zo goed kan schoon houden en haar haar dus steeds langer wordt. Vandaar het was- en kapregime ;)
Jack is de laatste weken, gemiddeld 200 gram permanent afgevallen (hij woog de laatste weken steeds tussen 5,3 en 5,5kg, daarvoor was het altijd tussen 5,5 en 5,7kg met even een korte piek naar 5,9kg). Voor een 32cm grote Jack Russel Fox, is hij nu lichtjes te mager, maar bon, hij is dan ook 17 jaar en vermits zijn huidig gewicht wel weer stabiel blijft, lijkt er mij niets bijzonders aan de hand. Hij is gewoon aan het 'krimpen'.
Vooral zijn rug wordt ook steeds zwakker. Hij geraakt nu ook niet meer over het verhoog van het schuifraam. Zolang het vlak is, lukt het nog wel allemaal. Buiten het feit dat ik hem even moet helpen aan het schuifraam richting de tuin, loopt hij nog volledig zelfstandig rond. En hij heeft er altijd zin in. Véél blaffen buiten en zich goed amuseren!
Alleen eten lukt nu niet meer. Hij moet geholpen worden. Hij ligt in zijn mandje en dan moet ik hem zijn bordje aanbieden en dan eet hij al liggend. De reden is dat hij gewoon zijn eten niet meer kan zien (zelfs liggend ligt de helft naast zijn bord en moet ik het daarna terug op zijn bord leggen), hij is nu echt wel stekeblind geworden. Drinken doet hij wel nog gewoon zelfstandig en rechtop staand.
Dus ja het wordt langzamerhand wat minder en minder. Maar het gaat héél erg traagjes bij Jack. Hij gaat nu al 2+ (!) jaar stilletjes aan achteruit en 2 jaar is een eeuwigheid voor een hondje.
Mijn jas moet ik alvast niet aantrekken, want als Jack het ziet (hij ziet waarschijnlijk nog wel wat schaduwen, ...), dan rent hij als een jong veulen richting de deur. En als het vlak is, kan hij nog 10-15 minuten lopen aan de lijn.
Ik hoop dat ik op een dag Jackje op een keertje dood vindt, in zijn mandje of in ons waterbed, rustig overleden in zijn slaap. Dat zou het beste zijn voor hem, ook voor een mens is dat de beste dood. Maar zover is het nog niet. Nog even samen genieten van onze laatste avonturen samen.
Ik trek mij op aan het feit dat voor 95% blind zijn niet zo erg is voor een hond dan voor een mens en dat hij nog steeds vrolijk is, goed eet en drinkt, zich nog erg goed amuseert en dat hij niet echt pijn heeft. Hij is het leven alvast nog niet moe!
Met Kim gaat het de laatste tijd minder lekker. Eind oktober nog heerlijk samen op vakantie geweest, ze was superfit. Maar ze heeft ondertussen wéér een blaasontsteking gehad en zelfs na antibioticakuur nog steeds regelmatig ongelukjes waarvan we niet goed weten hoe het komt. En ze lijkt enorm veel last te hebben van het koude/vochtige weer de laatste weken. De laatste week loopt ze ondanks librela en steroiden weer helemaal niet goed (terwijl het daarvoor eigenlijk juist steeds heel goed ging) en deze week lijkt ze ook pijn te hebben/zich niet fit te voelen, ws dus de artrose en het weer.
Dus dan gaan we toch denken, wanneer is het goed geweest? Tot nu toe elke keer als ze een dipje had, krabbelde ze heel snel op. Dus we kijken het nog wel even aan. Maar het kan best zijn dat als het zo blijft, dat de beslissing om er mee op te houden in de buurt is. Aan de andere kant als ze dan weer een stuk fitter blijkt, kan het ook rustig nog even duren, want 'inwendig' ziet het er dus allemaal heel goed uit aldus de dierenarts, geen onderliggende ziekten, hart en longen nog supergoed, etc. Je weet het gewoon niet. Als ze de winter doorkomt, zie ik haar rustig de 18,5 halen. Maar ik weet niet of ze de winter door gaat komen...
Aurelia.....een kleine terugval ? Even uitlaten niet te ver en mooi binnen verblijven, lekker verwennen ...en een regen of warm dekje aan als er naar buiten gemoeten wordt, honden van de dag, hoop echt nog een poosje bij je...jij bent iedere dag bij dr...jij ziet de achter uitgang, wij leven met jou en je lieverd mee.
Ja ik heb hetzelfde probleem bij Jack. Inwendig ziet alles er ook nog supergoed uit. Glaucoom, losse tandjes en artrose, maar géén onderliggende ziektes. Maar zijn achterhand is ... vergelijk het met een bodybuilder van 80 jaar, die nog enorm gespierd is in zijn bovenlichaam, maar met splinterdunne benen. Ah wel, dat is Jack dus. Als ik hem dan in de tuin zie lopen - dat is eigenlijk best triest als ik dan terug denk tov hoe hij vorig jaar nog rondliep.
Hopelijk voelt Kim zich snel weer beter. Dat een hond niet goed meer kan lopen tot daar nog aan toe. (Zolang je hond het nog allemaal zelfstandig kan doen) Maar hij moet zich wél goed voelen en hij mag géén pijnen lijden.
Ja zou kunnen, we gaan het afwachten. Het enige is dat ze als ze de steroiden heeft gehad, juist wél moet lopen omdat ze echt moet trainen om de spieren zo sterk genoeg te houden. We gaan kijken hoe het verloopt. Ik hoop wel dat het weer gauw minder guur en nat wordt, dat zou denk ik al veel goed doen.
Dat klopt, maar een vijftiental minuten per keer, als je dat drie x per dag doet is reeds voldoende...
Hier is het gewoon de schuifraam open. Als ik die dicht doe, moet ik die tientallen keer per dag terug open zetten omdat meneer terug richting de tuin wil lopen. Als ik alle minuten optel dat hij op wandel is in de tuin dan is hij toch zeker dagelijks, een uur in beweging. (dat is waarschijnlijk nog een zware onderschatting)
Dat is dan exclusief het lopen aan de lijn (een tiental minuutjes)
Zonder die beweging zou hij niet meer rechtop kunnen staan denk ik, en dan is het toch tijd om ... ik heb altijd gezegd: Jack moet zelfstandig kunnen lopen. En ja dat kan hij nog steeds, met de nodige moeite.
Jack die geniet van de aandacht van papa
Heerlijk!
Hier heeft Kim haar steroiden en librela weer gehad en voila, 3 dagen later is ze weer superfit... rennend door de straat, wil continu wat doen, lekker smakelijk eten... en ook 's nachts lekker spoken omdat ze te weinig heeft gewandeld en te laat gegeten, grrrrr. (Dan heeft ze dorst en verveelt ze zich en gaat ze 's nachts aandacht trekken, super irritant want NEE Kim we gaan je niet om 3 uur 's nachts uitlaten. Als ze overdag genoeg heeft gedaan, slaapt ze als een engeltje... dus we moeten duidelijk weer aan de bak.)
Okéé, gaan we weer ;)
Met ons oudjes gaat dat zo hé. Even een dipje en dan is het nadien weer véél beter. Ooit stopt het wel en geraken ze niet meer uit hun dipje maar tot dan ..
Met kerstavond was onze Jack eerlijkheidshalve ook echt niet goed. Maar de dagen erna was hij super.
Ach, de bol die verwijderd werd bij Runar, was helaas wel een tumor.
Gelukkig 1 van de betere om te hebben, zelden uitzaaiingen. Er is 7% procent kans dat het terugkeert, dus dat wordt goed in de gaten houden.
Ik lees hier al vanaf het begin mee, maar heb nooit de moeite genomen om te reageren.
Ik heb 2 australian shepherds, waarvan de oudste ook onder de oudjes valt ( nog niet zo oud als sommige honden hier in het topic), ze is 13 december 11 jaar geworden.
We hebben eind vorige maand niet gedacht dat ze deze leeftijd mocht gaan halen, ze ging heel hard achteruit, en kon bijna niet meer opstaan en normaal lopen.
Kaylin heeft al de helft van haar leven epilepsie, en krijgt hier medicatie voor ( ze had in het begin elke 2 tot 3 weken 4 aanvallen, soms meer soms minder).
Door deze medicatie is ze slapper in haar achterhand geworden wat erin resulteerde dat ze af en toe omviel, eind vorige maand begon ze steeds vaker om te vallen en kon ze soms zelfs bijna niet meer opstaan, en moesten we haar helpen.
Wij gokten dat dit een combinatie was van haar medicatie en toch ookwel de ouderdom, we zijn haar in overleg met de neuroloog supplementen gaan geven, na iets meer dan 2 weken begonnen we verschil te zien, ze kan nu over het algemeen weer beter opstaan, en valt minder vaak om, nog maar heel soms ( zonder de supplementen weet ik niet of ze er nog was geweest, we hebben er heel erg aan gedacht haar te laten gaan, maar wilde de Cani-Syn toch gaan proberen).
Tot nu toe geen spijt gehad om haar de Cani-Syn te gaan geven, ze is een vrolijke oude dame, die hopelijk nog wat bonus jaren extra bij ons mag blijven.
Oei dat is minder. Hopelijk zaait het dan inderdaad niet uit en kan je nog lang genieten van je hondje.
Ja idd. Hij gaat maandag sowieso mee op controle, het voelt nog wat ''blubberig'' bij de snede, dus liever nu al dubbelchecken of er mss niet nog wat extra dient weggenomen te worden .
We gingen er van uit dat het een vetbol was, gelukkig dus wel laten controleren.
Grote schrik en heftig....hij is er uit gelukkig, en nu in de gaten houden en hopen dat het echt weg is....
Maar weer eens een plasje naar de dierenarts brengen zo direct, want we moesten er vannacht 3 (!!!!!!!) keer uit Kwart over 1, half 4, half 7....
ik had me er ondertussen zo ongeveer bij neergelegd dat het één keer per nacht moest, en daar ben ik al niet blij mee. Maar dit slaat alles, ik heb nog geen 5 uur geslapen. Dat trek ik toch echt niet veel langer...
Hopelijk dus weer blaasontsteking want dan is er tenminste een oplossing. Je gaat toch een hond ook niet voor onzindelijkheid laten inslapen....
Vind het wel heel lastig deze fase hoor. Soms denken we wel echt, het is mooi geweest. Maar daarna stuitert ze weer om ons heen dat ze naar buiten wil, rent ze door de straat, eet ze als een malle, komt ze lekker kroelen op de bank. En dan denk ik, tja, ze kan en wil nog alle dingen doen die ze fijn vindt; wandelen en snuffelen en lekker eten en lekker knuffelen. Dan is het toch nog niet haar tijd.
Niemand zal ons kwalijk nemen dat het te vroeg is; ze is ruim 17,5 nu. Maar voor ons voelt het dan wél te vroeg. Als ze zelf zou aangeven dat het genoeg is, dan zouden we het gemakkelijker vinden. Of als er iets echt mis was dat niet meer beter gemaakt kan worden. Maar dat is tot nu toe ook nog steeds niet het geval. Dus dan blijft ze nog bij ons, en genieten we van het kroelen op de bank en alle andere dingetjes.
Maar niet van 3x in een nacht opstaan om haar uit te laten en ongelukjes op te ruimen...
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?