Stafford en Pitbull topic deel 3

Hier een foto update van onze Indra. Ze is nu 6 maandjes oud.

 Mooi geworden en flink gegroeid

Heeft iemand van jullie nog een super creatieve oplossing om een hond tevreden/moe te maken in de vroege uurtjes (dus rond half 7 a 7 uur)? Mag vanwege het tijdstip niet teveel herrie maken en ze moeten daarna ook nog gewoon hun brokken kunnen eten.

flirtpole? of is dat lastig met de brokken erna? 

anders even speuren? speuren werkt hier best aardig...

 Flirtpole heb ik idd aan zitten denken maar dan zit je weer met voeren. Heb voor dat ik na m'n werk ga ook niet uren de tijd om te wachten tot d'r maag gekalmeerd is.

Speuren vind ik nog wel een goeie. Waar speur jij? Op een veld oid? Doe wel is brokjes zoeken in de tuin maar daar is ze natuurlijk zo klaar mee haha.

op een veld, of de polder, daar sta ik als ik de straat uit loop haha...maar in principe, kan het overal...op straat is wel iets moeilijker dan in begroeid of gras gebied...

als je bv een oude panty ofzo pakt, met een hompje vis erin, of boullion, of wat dan ook, en dan een spoortje slepen...zoiets 

 Top, dank voor de uitleg. Zal dat morgen ochtend is proberen. Is m'n rug en bekken ook weer blij

Speuren is idd een goede. 

Al doe ik dat zonder een vis achter me aan te slepen haha. 

Je kan ook op een groot veld je sleutels,geld, aansteker verstoppen en die laten zoeken (eerst geur aanbieden).

" Speuren is idd een goede. 
Al doe ik dat zonder een vis achter me aan te slepen haha. 
 
Je kan ook op een groot veld je sleutels,geld, aansteker verstoppen en die laten zoeken (eerst geur aanbieden). "

Yara

 Ik denk dat ik maar makkelijk begin en dat is met wat te eten, daar is ze wel voor te paaien haha. Op brokjes zoeken na heeft ze nog nooit echt gespeurd namelijk. Achter ons huis is een heel groot grasveld dus echt ideaal voor de ochtenden voor madam

klinkt er ideaal voor! 

speuren is best leuke afwisseling tussen de snelle actie en kracht work-outs...

en als je bv daarna werken gaat, of weg moet, vind ik speuren helemaal ideaal, het geeft super veel voldoening, en tegelijk ook veel rust...ze hoeven dus niet eerst uit de adrenaline en sport-stand te komen 

Mijn hond (stafford/pitbull achtige) is altijd lief geweest tegen andere honden,

tot een speelpartij met een stafford oversloeg naar een knokpartij waarop ze de andere hond in de nek vast had. Ik heb gelezen op internet dat deze rassen nooit met elkaar moeten spelen, klopt dit? Dit omdat de kans tot knokken al enorm groot is. Geldt dit dan alleen voor deze rassen?

Ik moest ze met geweld uit elkaar houden, ben ook nog gebeten (uit reactie, niet bewust).

Elke keer als ze nu langs andere honden loopt, staan haar haren rechtop. 

Ze is 14 maanden nu. Ik heb een kleine hond (mini dwergkees / pomeriaan) nog voor dit incident aangeschaft voor mijn vriendin, dit gaat nog steeds goed. Ze is erg geduldig en is erg waaks over de kleine. Het zijn maatjes. Kan dit in de toekomst nog problemen geven? Of is een eigen roedel veilig? Pomeriaan weegt 2kg en is al 4 maandjes. Het ziet er grappig uit, van het uiterste naar het uiterste.

Tijdens de knokpartij was de kleine er ook trouwens bij, kan dit de trigger zijn geweest? 

Mijn hond is voor de rest prima afgericht, heeft ook altijd gewoon los gevolgd. Ik heb kleine stukjes nog los gelopen met haar aan mijn zijde, haren rechtop als andere honden in de buurt zijn, maar nog steeds perfect gehoor naar mij toe.

Voor altijd aan de lijn of niet? Ik heb het wel eens gelezen, de knop van een pitbull achtige kan omslaan rond de 2/3 jaar. Het is dus echt waar, had dit nooit verwacht, en vooral op deze leeftijd al.

Groetjes

 Het is inderdaad een ras eigenschap dat ze niet goed met soortgenoten overweg kunnen (dus niet alleen staffords maar ook met teckels, herders, etc). ''Meestal'' komt dit gedrag naar voren eer ze eenmaal volwassen zijn maar het kan natuurlijk ook naar voren komen als ze nog jong zijn. Bij de één is dat met 12 weken, de ander met 14 maanden en weer een ander pas met 6 jaar.

Wat de precieze trigger is geweest is lastig te oordelen vanaf hier. Het kan echt van alles zijn gewest, zelfs een grasprietje kan de aanleiding zijn geweest.

Zelf zou ik je hond niet meer bij andere honden laten behalve bij de hond in jullie eigen roedel. Vaak accepteren ze honden uit eigen roedel wel maar pin je hier niet op vast. Ook in eigen roedel kan het altijd mis gaan.
Ik zou wel je honden scheiden als je weggaat. Zo kan er nooit wat gebeuren als je er niet bij bent.

Ook zou ik je hond voortaan aan de lijn laten. Zo heb je meer controle over je hond. Je kunt hem bijvoorbeeld wel los laten op een omheind veld waar hij in zijn ééntje op is.

 In de middagen is het altijd tijd voor alle ''actie en kracht work outs'' want dan heb ik gewoon veel meer tijd ervoor. Om het nou niet te bond te maken voor d'r is in de ochtend wat speuren/zoeken etc wel een leuke afwisseling idd.

Hoeft ook niet elke ochtend, ligt er maar net aan wie van ons 2 de ochtend ronde doet.

Als er nog meer goeie ideeën zijn dan hoor ik ze graag

Coba,

ik ben het helemaal eens met bovenstaande reactie van MBX

 Op zich, zijn er meer volwassen honden, die niet goed met anderen kunnen.

Het „gevaar" van een stafford, is de manier van reageren.

Mijn hond, houd ook niet van andere honden, geeft een snauw, in de lucht, maar een stafford, is geneigd er gelijk op te klappen.

Daar zal je dus voor moeten oppassen.

Je hond heeft nu een keer de ervaring, zorg dat dit nooit meer gebeurd. Aanlijnen als je een andere hond ziet, gewoon voorkomen.

Hoe vaker het zal gebeuren, hoe zekerder hij in dit gedrag zal worden. 

Kans dat mensen, omdat je een stafford hebt, gelijk aangifte gaan doen, met alle gevolgen van dien.

Als je wilt, dat je hond zijn energie krijt wilt raken, er zijn genoeg alternatieven, dan loslopen.

Neem gewoon geen risico meer.

 Nog gefeliciteerd en wat een super mooie dame!!

oeps dubbel

Dankjewel voor de reacties.

Sinds eergisteren snauwt ze ook de kleine af als hij bij haar op het dekentje komt liggen. Dominant, ziet het dekentje als haar bezit? Het is groot genoeg...

Kleine durft dan de hele avond niet meer in de buurt te komen en poept en plast daarom binnen.

Maar dan zijn ze buiten, op de bank en dan ligt de kleine schattig op haar te slapen.

Ze heeft nog NOOIT eerder gesnauwd.

Het is waarschijnlijk een combinatie van ouder worden en typisch Stafford gedrag wat boven komt drijven.

Het snauwen naar de kleine kan je waarschijnlijk een heel eind beteugelen met een goede aanpak en veel geduld. Vreemde honden zal van nu af aan waarschijnlijk afgelopen zijn. Dat heeft gevolgen, bijvoorbeeld voor het los laten lopen. Dat is nu eenmaal een mogelijke consequentie ala je voor een dergelijk ras kiest. 

In de thuissituatie is het slechtste geval dat je de honden niet zonder toezicht alleen kan laten. Die kans is wat kleiner maar wel aanwezig. Het draait nu echt om jullie, hoe jullie dit aan gaan pakken en daarmee jouw verantwoordelijkheid als Staffordeigenaar pakt.

Hallo,

Wilde even laten weten dat het nu erg goed gaat. :-)

Best friends!

Heb de situatie aangepakt als ze te bezitterig werd. Is nu helemaal in orde.

Ook lijn ik haar altijd aan als er een hond komt, en moet ze zitten.

Procedure weet ze nu ook inmiddels. Daarna kan ze weer los in het bos.

Ze lijkt ook niet zoveel meer te geven om andere honden, misschien weer een fase geweest.

Dit wou ik toch even kwijt.

Gisteren zijn mijn vriend, King en ik naar het evenement hondenzwemmen geweest in Zolder (België). Leek ons een leuke ervaring voor King, voor de eerste keer zwemmen.

Het zwemmen op zich was geen groot succes  Maar hij heeft zich keurig gedragen zowel in het zwembad als op het terrein (aangelijnd) als op de losloopweide.

Het waren er geen 100, maar de staffords waren toch wel talrijk aanwezig op deze leuke dag. Waar ik van verschoot, hoeveel verschillen er wel niet zijn in grootte en bouw! Tuurlijk zijn SBT's anders gebouwd dan AST's , maar WAT EEN VERSCHILLEN!

Ik weet dat King al vrij groot is voor zijn leeftijd, maar dat er zelfs een SBT rondloopt die leek op een 12 weken oude pupje, terwijl ze eigenlijk al 2 jaar en half is. Mijn mond viel letterlijk open.

Komt dit dan door onverantwoordelijke kruisingen, gelegenheidsnestjes?

Ze waren allemaal even mooi hoor  Elk op hun manier.

Mijn sbt teefje weegt ook maar ca 13kg...dat is niks klein, perfect eigenlijk...

Ik krijg ook vaak te horen dat dat niet klopt...dingen vertekenen wat door de trend van groot en zwaar tegenwoordig. Maar daar krijg je dus idd wel grote verschillen door

 Ik zou nooit zeggen dat het niet klopt! Heb gewoon met grote ogen gekeken naar het hondje

 Zo horen ze volgens mij er ook uit te zien,een reu rond de 15 kg.

Dit is ook mijn smaak.

Ik kom soms engelse tegen waarvan ik denk dat het amerikaantjes zijn.

Amerikaantjes hetzelfde verhaal,niet te groot,niet te zwaar vind ik ze heel erg mooi.

Binnen 2 weken ga ik een wandeling doen met de Belgische AST club. Zeer benieuwd als er dan ook zoveel verschillen tussen zitten

Ik kwam over laatst ook een SBT die zelfs ietsje groter was dan mijn AST's. Ik dacht zelf dat het een AST was omdat de bouw ook helemaal geleek op die van mijn honden maar de vrouw zei dat het een engelse was.

Beetje van beide.

De trend is heel lang geweest om Stafford-achtigen groter en forser te fokken. Ik ben al tijden niet meer op rasevenementen geweest maar de laatste keer dat ik er wel was won een AST van ruim boven de 30 kilo die fors groter was als Misia. Voor de beeldvorming; Misia is al (te) groot als je de rasstandaard ernaast legt. Ook bij de SBT's zag je dat groter en forser de regel was, met honden die langzamerhand het uiterlijk van de Engelse Bulldog begonnen te krijgen.

Ik ben zelf van mening dat dit grotendeels bij de hype rond de rassen ligt, in combinatie met rasverenigingen die dit allemaal oogluikend goedkeuren. Ze zijn als de dood voor een nieuwe RAD maar vergeten daardoor wat er echt belangrijk is. Daardoor zie je nu allerlei rare uitspattingen. AST's van ~60cm schoft en 35 kilo die wel knappe papieren hebben. Honden die veel te lomp en zwaar zijn voor de eis van "krachtig maar atletisch" zoals die in de rasbeschrijvingen staat.

Als je volgend jaar op staffordtimes kan komen, zou je dat eigenlijk moeten doen. Geen andere evenement waar je alle types voorbij ziet komen, zoals bij deze. Van showklasse tot atletische klassen, open klasse en dan ook nog de sporters die in actie komen. Is al jaren een van de best gewaardeerde niet officiële show van Nederland (Kerkdriel). Helaas was ie afgelopen weekend, dus je zal nog een jaar moeten gaan wachten, het is meestal rond 5 september.

Als je de pitbull achtige bekijkt (dus AST, SBT, APBT, en aanverwanten), heb je hondjes van een kilo of 10 tot 100. Het lijkt wel of men bij de FCI erkende rassen ook steeds meer de standaard uit het oog begint te verliezen, nee helaas is dat zo..... De SBT gaat steeds meer op de franse bull lijken en de AST op bulldoggen, mastiff om over de APBT maar te zwijgen, daar is het helemaal zoek....

Er is altijd een redelijke diversiteit geweest binnen de 3 rassen, vergeet niet het zijn werkhonden geweest, waar men mee werkte. Elk type had zo zijn gebruiksdoel. De echte atleten/gladiatoren waren pit honden en daar boeit het geen bal hoe zo eruit zien, als ze maar knokte. Ook binnen deze groep was er veel verschil, want men kruiste erop los om maar een betere pitdog te krijgen. Werden ze door inteelt te klein werd er een groot ras doorheen gefokt, werden de beten te zwak werd er meer terrier bloed ingekruist en ga zo door. Maar ook werden ze gebruikt voor de jacht, degene die op klein wild gingen zijn snel, licht en wendbaar, degene die op groot wild gingen zijn groter zwaarder en logger. Zo had elk type een bepaald gebruiksdoel. Overigens is de Bully ook op deze wijze ontstaan vanuit onze rassen en zie je dat het show gebeuren ook het gezorgd dat het gebruiksdoel op de achtergrond is verdwenen en de excessen te voorschijn zijn gekomen.

Nu zie je dat de show wereld het uiterlijk steeds meer gaat bepalen, snik..... De excessen worden steeds erger en erger. Bij de AST worden groter en logger en bij de SBT kleiner en steeds meer gedrongen.

Als je mijn Penny (SBT atletisch) 13 kilo, zou vergelijken met Lola van Jeroen (ook 13 kilo), heb je 2 totaal verschillende honden:

@Jeroen: ik neem aan dat ik je foto mag gebruiken, anders haal ik hem weer weg.

De mijne een langpoot mug vs een bromvlieg (je snapt hem wel jeroen is geen commentaar, althans zeker niet zo bedoeld). Ook zullen ze behoorlijk verschillen van karakter. De mijne moet je stoppen, want zelf stopt ze niet en Lolatje stopt als ze het zat is of moe word. Vele zullen Lola wel herkennen als SBT, terwijl mijn Penny vaak niet als dusdanig herkent zal worden. Heb zelfs een showfokster gehad die Penny als onzuiver bestempelde, want ze had te veel been en was te rank, terwijl haar hondje met 20 graden de tong al op de stoep hand liggen en moeite had met ademen. Tot zover het atletische..... wat een sbt zou moeten zijn.

Ik hou van de oorspronkelijke SBT en AST, zonder al die zinloze overdrijvingen, fit for function dat is waar ik van hou en het doet mijn hart pijn om al die misfok te zien die niets meer kunnen. Fokkers die kosten wat kosten de UV test (uithoudingsvermogen) niet als eis in de fokwaardigheid willen opnemen, want dan zouden ze niet meer kunnen fokken, is eigenlijk toch te gek voor woorden, voor een "atletisch ras". Penny zou die achteruitlopend nog met gemak halen......