Stafford en Pitbull topic deel 3

Dankje dat geeft me weer wat zelfvertrouwen. Als we met zijn 3tjes in het open veld lopen doet hij het zo ontzettend goed en staat prima onder appel. Nog nooit een hondje gehad dat zo goed zijn best deed.

Overigens kon ik de eerste periode ook alleen maar op veilige plekken lopen waar het rustig was. Tijden paste ik daarop aan. Niet hond intolerant maar behoorlijk uitvallen naar andere honden Door onzekerheid.

Ik loop nu ook in wat druk bezochte plekken op rustige tijden en zorg altijd voor overzicht. Stoere grote honden vind hij nog vaker eng (onbekende) dan. Op een bepaalde manier heb ik dus wel ervaren hoe dat is.

Het was ook puur interesse en vraag hoe jullie dat ervaren. Hoe zien jullie dan bv een hond intolerante hond op een appertement ? Geen ruimte dus om in achtertuin dingen samen te doen.

 Het is al beantwoord en genuanceerd maar ik wilde toch ook nog even reageren, meer met jouw uitspraak als voorbeeld als specifiek richting jou.

Het zijn vrijwel altijd de mensen de het vervelend vinden dat de hond niet los kan. De hond boeit het meestal niet of nauwelijks. Zeker niet zolang de mensen er voor zorgt dat de hond z'n energie kwijt kan.

Zo ben ik vorig jaar een lang weekend in de Ardennen geweest met de honden voor een "hondenvakantie". Wij dus met onze Stafford en Cocker en nog een stuk of 10 honden (en 8 mensen). Onze Amerikaanse Cocker heeft delen van de wandelingen los gelopen, de Stafford absoluut niet tussen al die vreemde (en vrij grote) honden. En ze waren beide gewoon intens blij. Veel buiten, lekker lopen en snuffelen en dat er dan eentje niet los kan boeit de dieren allerminst.

Ik ben er van overtuigd dat je als mens altijd manieren kan vinden om een hond aan z'n trekken te laten komen, los of niet los. Hardlopen, fietsen, afgelegen gebieden, braingames etc etc. Er zijn zo veel manieren om een hond fysiek en mentaal uit te dagen. Maar dat moet je als mens willen en accepteren dat je de "makkelijke" optie van de hond loslaten en hopen dat het goed komt niet moet willen.

 Maar je hebt het nu over een al wat oudere hond ,als ik bv mijn pup van een dikke 5 maanden zie .Als ik die los laat op het veldje gaat ze helemaal los en spelen met mijn andere bully .(er komt me toch een boost energie dan uit )Dit zou nooit aan een flexlijn kunnen (ben ik ook geen type voor en met meerdere honden lijkt me zoiets ook niet ideaal) Als ik kijk naar volwassen bully als ik in de bossen loopt hoe ze bergen op rent en door weilanden rent ,heerlijk .Je hoeft niet eens een kenner van honden te zijn om te weten dat ze geniet .

Kijk in naar mijn engelse bulldog van 8 jaar die loopt kilometers er achter en vind het helemaal niet erg om aan de lijn te lopen.(voor haar liever hoe korter ,hoe beter )

Het valt mij op dat de mensen van wie hun hond niet los kan degene zijn die roepen een hond mist er niets mee en er zijn andere mogelijkheden om hun energie te draineren (is ook wel zo ),maar als het wel kon ? Ik weet het nog zo net niet ,misschien is het ook wel een stuk gewenning (hond weet niet beter )

Maar mijn AST kan wel loslopen (in rustige gebieden). Ik laat dat alleen niet toe in bepaalde situaties. En desondanks weet ik heel zeker dat de hond er niets aan mist en dat het haar niet uitmaakt of ze aangelijnd of los mee gaat.

En dat spelen van jouw pup, dat kan ik heel veel omstandigheden, dat hoeft niet noodzakelijk in een losloopgebied of iets dergelijks te zijn. Dat kan ook in een tuin of ander afgesloten terrein. Je kan aan al dergelijke behoeftes prima voldoet zonder de hond in het openbaar los te laten lopen.

Het is eenvoudig weg een kwestie van de oplossingen willen vinden.

Eens met dogmaster. Zeker is het een toegevoegde waarde voor een hond Als ik zie hoe hij rent en gek doet dat is zoo anders als aan de riem. Bij de oppas liep die eerste tijd vast nu die daar ook los kan is het een hele andere hond . Zo blij en gek.  

Dat er andere manieren zijn tuurlijk. Maar hetzelfde aan de riem gaat hier niet op. Fietsen zou nu geen optie zijn ivm verkeer toch nog akelig vinden enz

 Ik sluit me volledig aan bij de post van frank.

Mijn hond loopt op sommige plekken wel los, maar gaat uit haarzelf eigenlijk niet verder dan ze zou kunnen aan een 15 meter lijn. 

Met los 'lopen' dus zonder spel of wat dan ook blijft ze helemaal in de buurt. Ik bagger ook gezellig met haar mee door het gras aan de lijn, dus dit maakt weinig verschil. 

Ik vind het geen issue om wat verder te rijden op zoek naar leuke plekjes waar het rustig is en ik overzicht heb. 

Maar wat als jouw hond nooit los had gekund ivm jachtinstinct bijvoorbeeld? Dat risico is toch ook aanwezig bij een cocker?

Ik neem aan dat je je dan ook gewoon aangepast had toch? 

Mijn honden kunnen wel los, alleen niet op een manier zoals de gemiddelde eigenaar dat doet. De keren dat ze los gaan, zie ik ze niet meer rennen en vliegen en gek doen als dat we bv aan het flirtpolen zijn (wat ik veelal aan de lange 18m lijn deed).

Het niet los kunnen van mijn honden, word dus eigenlijk bedoeld als niet los met vreemde honden in de buurt (of wild of vee of ... of ....). Veelal houd dat in dat we speciaal naar bepaalde gebieden gaan en dat dat dus minder voorkomt als de gebruikelijke wandeling/training. 

Ik ben het ook eens met dogmaster mijn honden kunnen ook niet los met andere honden,is geen probleem hier. Ik neem ze iedere dag mee met de auto naar de dijk,waar ze zich kunnen uitleven.

Ik doe ook fietsen e.d maar het loslopen vinden ze hier het allerleukste.

 Ik zou bv.in een drukke stad nooit voor een stafford kiezen.

Ik heb hier de ruimte om mijn honden te geven wat ik belangrijk vind en dat is af en toe hun vrijheid geven,daar geniet ik dan ook weer enorm van.

Ze vinden het zalig om de zee in te rennen,putten te graven....snuffelen wanneer ze willen,zolang ze willen even de volledig vrijheid. Ik weet zeker als ik mijn honden laat kiezen dat ze voor loslopen kiezen,wat ik verder ook doe met hun.

 Je probeert de situatie aan te passen zodat de hond de meest mogelijke vrijheid kan beleven.

Ik heb ondervonden dat er, behalve ivm medische situaties, geen "hopeloze" gevallen zijn. En dat kan gaan van "agressie" tot "jagen".

Het kan lang duren en veel geduld vragen en opbouwen met mini-stapjes, maar als de baas alert is, kan je de hond véél vrijheid geven.  Je moet alleen de tekenen op voorhand herkennen en dáár loopt het meestal mis.  Wij mensen zijn niet gewend naar zulke dingen te kijken, wij missen zoveel signalen die onze hond geeft.

Wij hebben onze Niké, hond-agressief, het duurde bij ons even voor we door hadden dat dit gedrag niet zou overgaan en dat we iets moesten doen, maar dan zijn we gaan opletten en kijken wat haar triggerde.

Als we dat wisten, zijn we gaan kijken wat ze deed vóór ze in die mood schoot en gaan trainen op onmiddellijk reageren.

Ze is nu zeven jaar, maar het gaat al een heel aantal jaren goed en als er eens iets misloopt, is het ook onze schuld doordat we te nonchalant waren geworden of afgeleid werden door iets anders.

Ik pas me dus in feite aan door de hond meer in het oog te houden, maar ik pas me niet aan de situatie aan...

Ik ga het vandaag dan ook maar eens proberen om mijn honden los te gooien op een veldje of in het bos, als ik ze daar een plezier mee doe dan heb ik dat graag voor ze over. 

Ik heb geen Stafford, maar wil toch even reageren.......mijn hond heeft een hele tijd niet los kunnen lopen, aan haar gedrag merkte ik er niets van, heb ik nu graag een schone hond dan hou ik haar nog steeds vast, ik denk dat aan jezelf ligt of een hond een fijne wandeling heeft, vaak Ie ik mensen die de honden maar losgooien en dan hun mobiel uit hun zak trekken en niet meer bereikbaar zijn, ja zo gaat het ook. De hond moet het meestal maar zelf uitzoeken, wanneer je met een aangelijnde hond een wandeling leuk maakt is er geen een hond die niet aan zijn trekken komt, Bams mag alleen los aan de blauwe stad, daar kan ze zwemmen, en na de zwempartij zit ze weer aan de lijn, nimmer een gefrustreerde hond.....ligt een boel aan jezelf.

 klopt,  voor de veiligheid van mijn hond, mezelf en de omgeving. 

Mijn hond is niet agressief, maar is ook geen fan van dartelende honden om haar heen. En ik zelf ook niet. Ze kan ondanks dat ze niet direct in de aanval gaat wel en bepaalde reactie uitlokken bij een andere hond. 

Dus probeer ik een situatie te creëren waarin we beiden ontspannen kunnen lopen. 

Dit doet overigens niks af aan het feit dat ik ogen in mn achterhoofd heb en me suf train met haar. 

Maar ik zou met een ander ras precies hetzelfde doen overigens.

En ik geloof echt niet dat ze iets tekort komt. Ik ben zelf gewoon een stuk actiever aan het wandelen, dus ook goed voor mij

 Zeker het eerste wat ik van de honden trainer te horen kreeg was dat ik ervan uit moest gaan dat Hunmie nooit los kon ivm angstig zijj. Ik heb een voorkeur voor jachthonden ooit graag nog een Ierse setter. Ik zou daar jachtcursus meedoen deels om aan behoefte te voldoen maar ook deels controle loslopen. 

Bij honden waar het sterk inzit bv podenco is kans loslopen zeer klein. Daar zal ik ook nooit voor gaan. 

Ik denk hond afhankelijk maar hier is het zo anders aan riem dan los. En ja ik doe aan de riem ook spelletjes enz. Als hummie losloopt is het altijd samen los lopen. Dus oefenen spelletjes spelen takjes zoeken enz. Zomaar losgooien heb ik ook een hekel aan.

 Er wordt nergens gezegd zomaar losgooien.  Beetje vreemde reactie. Daarbij is hond intolerant ook weer anders dan jachtinstinct. Zoals ik al eerder zei zou ik daar aan tegenmoet komen. 

Mijn cocker volgt alleen sporen van mensen en honden.. gedeeltelijk en komt weer meteen. Op een vogeltje na wat heel dichtbij zit wordt hier niet gejaagd 

Yara ik heb ook geruime tijd op rustige plekken gelopen. Nu kan ik wel naar losloop. Als dat nie5 geweest was was ik daar blijven lopen. Tuurlijk heerlijk als ze samen kunnen ravotten. Maar geen must

wat dat betreft, ben ik blij dat ik aan de polder woon. loop eind vd straat de dijk op, en heb rust...dit is dus bijna de enige plek waar lootje wel los mag. lekker struinen en doen, en dat vind ze inderdaad heerlijk. komen geen mens tegen....heel soms, maar dan lijn ik even aan en klaar. 

verder, is het lekker aan de riem, en ook dat vind ze prima! maar ja , ik zie wel dat ze het ook erg fijn vind als ze even los mag. 

maar toen ze jonger was, liep ze ook nog wel eens op de hei los, of het park...toen kon dat ook allemaal nog prima. nu is ze volwassen en je merkt langzaam wel verandering. zou het nog kunnen? misschien, vaak wel, of soms, een beetje...maar waarom zou ik het opzoeken, dus dat doen we al lang niet meer. teveel hangt nu af van de "andere partij"  en de vlam kan snel in de pan...

Voor de goede orde: ik betwist nergens dat honden het niet heerlijk vinden om los te lopen. Natuurlijk is dat heerlijk als dat kan.

Maar ik stel wel heel stellig dat een hond die niet los kan niets tekort hoeft te komen ten opzichte van een hond die wel los kan. En dat het veelal de mens is die het "zielig"  vindt als een hond niet los kan terwijl dat voor het dier helemaal niets hoeft uit te maken. Mits diezelfde mens bereid is te zoeken naar kansen in plaats van zich te beroepen op allelrei bezwaren.

Jenna is hondintolerant en heeft een heel groot jachtinstinkt. Het hondintolerante vind ik persoonlijk veel makkelijk te begeleiden dan te proberen haar jachtinstinkt te onderdrukken. Ze kan heel kort los, en ja het is wel leuk, ik doe mijn best om haar aandacht van de lekkere geurtjes af te houden met spelletjes e.d.. Maar als ze daarna weer aangelijnd is wandelt het toch een stuk ontspannender, aan de lange lijn kan ze snuffelen en lijkt ze het toch naar haar zin te hebben. Al had ze natuurlijk veel liever door de bossen rondgestruind en gejaagd.

Dat is ook het verschil bij haar, en ik denk bij vele honden, hondintollerantie, het blaffen en uitvallen lijkt ze niet fijn te vinden, dat gaan we dus ook uit de weg. Jagen  is juist weer wel haar ding, maar helaas voor haar gaan we dat ook uit de weg.

Niet ideaal denk ik, maar ik probeer door joggen, in de tuin spelletjes als tug of war, of apporteren en frisbee en een eigen soort jachtoefeningen en denkwerk haar toch een voldaan gevoel te geven, al is ontspannen loslopen er voor ons niet bij. Overigens de eerst hond die ik heb die alleen heel gedoseerd los kan.

mee eens hoor Frank! 

mijn post was ook niet bedoel om er "tegenin" te gaan...gewoon even toelichten hoe het hier is  

ik heb overigens  ook een periode een zwaar gestresste hond gehad, en dan zie jeineens dat loslopen ook niet hallelujah is, dat maakte alles zoveel erger. het kan juist ook stressvol zijn voor een hond, ipv zo leuk en gezellig. paar weken aan de riem, en het beestje kwam veelmeer tot rust. 

 Laat jij ze nooit los (waar het dan wel kan ) ? en evt met muilkorf

Hier alleen los in het park op zeer afgelegen en niet erg toegankelijk terrein.

Jojo is nu 20 mnd, en kan niet meer bij amdere reuen, gaat meteen van tjakka.

Had eerst nog "speelbuddy's 2Amstaffs, en 1 DogoArgentino.

Maar dar is nu verleden tijd, 'gelukkig' maar 1 x een aanvaring gehad met een evenoude Tosa Inu gehad, en gelukkig was Jojo vast, de eigenaar dacht dat het ok was, Bam Jojo greep hem direct.

Geen schade daar ik erg snel reageerde.

Lola (Amerikaanse Bulldogg x Presa de Canario) kan praktisch niet meer los, was eerst een dominante onzekere tante, maar na wat incidenten is ze erg zeker geworden en voor andere teven gevaarlijk, en het gebeurd in een split second, sneller dan dat je met mje ogen kan knipperen.

Nu is het vooral ontwijken 360 graden zicht, ondanks dat is het erg vermoeiend m.n. dat mensen erg hardleers zijn en vinden dat hun hond "vrienjes" en speelkameraadjes moeten zijn.

Maar dit zijn gelukkig incidenten, en ja we genieten nog volop hoor, zijn zat mogelijkheden met ze, en wat ik dan belangrijk vind is dat ik ze accepteerd zoals ze zijn, geen onmogelijk gedril

Of beter gezegd, je kan managen, maar niet eruit trainen.

Gast ben ik:-) 

Gast ben ik:-) 

Als ik die van mij los laat en hun gang laat gaan ben ik ze kwijt en is de eerstvolgende dier die ze tegenkomen het haasje. Heb daar geen trek in, ook niet met muilkorf. Heb best een redelijk grote tuin waar ze lekker los mogen gaan maar buitenshuis laat ik ze niet meer los. Voorheen nog wel eens gedaan maar genoeg is genoeg, helaas teveel herrie meegemaakt om dat uberhaupt nog te willen voor mij honden. Bovendien komen ze helemaal niets te kort en vinden alles prima wat ik voor hun bepaal. 

 Ok, ik snap je. Dan is mijn situatie eigenlijk hetzelfde als voor jou toen. Alleen zal het voor mij blijven haha. 

Ik moet eerlijk zeggen dat ik met de meest sociale hond de veldjes bij ons in de buurt ook zou vermijden hoor. Er lopen namelijk maar weinig stabiele, sociale honden daar. 

Maar dat kan natuurlijk ook aan de locatie liggen. 

Yara gaat bijvoorbeeld 1x pw naar de oppas en daar is ze samen met haar 2 maatjes. Ze kan ook wel met anderen zolang de introductie maar goed is. En dat heb ik niet in de hand met onbekenden. 

Dus is het voor ons een stuk relaxter in rustig gebied. 

Ik heb me er ook wel op verkeken in de zin dat ik geen moeite heb met intolerantie, maar wel met het feit dat anderen daar (buiten losloopgebied) weinig begrip voor hebben. 

Dus ik verhuis zelf nu graag naar een hutje op de hei

 Ja precies. Ik geniet er van om hem te zien ravotten met anderen zeker. Maar dat is omdat hij ervan geniet anders zou ik het niet doen. 

Hummie kon de hondentaal niet was heel onzeker viel uit. Beet niet maar met zo'n gedrag ga ik niet in losloop lopen. Nu doet die dat bij vreemde nog aan de riem. Ik vind wel dat je het onderzoeken moet is het intolerantie? onzekerheid? wat wilt de hond? In zijn geval had hij nog nooit gespeeld en snapte die van hondentaal niets. Maar hij wilde wel.. Hij heeft zoveel gehad aan andere honden. Loop nog steeds iedere dag in een roedel. Hus en oppas. Bij oppas zoekt die vooral honden uit die iets kleiner zijn. En een die ietsjes groter is.

Nog wil die wel eens een reactie van een hond verkeerd begrijpen. Maar zonder andere honden had die de hondentaal niet zo geleerd .. Ik als mens kan hem die niet leren. Daarbij is die een stuk zekerder geworden. Als ik altijd vermeden had was die blijven uitvallen uit onzekerheid.

Dat zie ik zo ook terug. Maar meeste honden kent die in losloop.  Aantal die ik ontloop omdat ze hem opjagen of reageren op geurtje.  Bij grotere stoerder onbekende honden vind die soms nog wel spannend maar ook dat doet die beter.

Hoop dat het zo beetje duidelijk is wat ik bedoel. Ik zou nooit hond dwingen contacten of gevaarlijke situaties opzoeken. 

Daarom zeg ik ook dat loslopen voor hummie echt een hele grote meerwaarde is.. Ik denk dat ik de andere kant heel duidelijk gezien heb. Juist ontwikkelen Door andere honden

 Dat bedoel ik dus. Sorry, maar ik ben dus echt allergisch voor dit soort type baasjes zoals jullie. Denken de complete controle over jullie hond-agressieve hond te hebben, maar ondertussen ook erkennen dat er wel eens iets misloopt doordat jullie waren afgeleid of te nonchalant waren op dat moment. Ook al is dat maar een enkele keer gebeurd. Bij mij is 1 x al te veel. Ik vind het echt onverantwoordelijk om zo met een hond-agressieve hond om te gaan.   

Maar wat gaat er dan mis? is het een snauw of wordt er echt gegrepen? Vind ik ook een heus verschil.

 Nou ik ga er van uit dat als men spreekt over het misgaan bij een hond-agressieve hond, dat het niet bij een snauw blijft. Bijna elke hond geeft wel eens een snauw als er iets niet bevalt. Ook mijn redelijk sociale dame, die alle confrontaties uit de weg gaat, snauwt wel een opdringerige hond af en dat klinkt ook niet vriendelijk, maar bijten zal ze niet. Dus bij snauwen gaat er helemaal niets mis, dat is gewoon kenbaar maken dat ze er niet van gediend zijn. Bij misgaan gaat het echt wel een stapje verder. En ik wil dat, als het even kan, nooit meer meemaken.