Stafford en Pitbull topic deel 3

 Oké thanks!

Zeker weten heel moeilijke materie. 

Ik kan me zelf wel voorstellen dat het iets vergelijkbaars is. Het is een verdunnende factor. Dit geeft gewoon problemen.

 Jij moet niet zo klagen want je fokt je eigen honden zelf

Wat ik nog even als keerpunt wou geven op alles; is het niet zo dat veel mensen tegenwoordig de echte rastypische stafford niet eens aankunnen? Veel mensen weten echt niet hoe ze met intollerantie naar andere honden/dieren om moeten gaan.

Daar het keerpunt weer van is dat er meer honden komen met intollerantie naar mensen die ook weer niet te handelen zijn.

Oké, laatmaar. Onbegonnen werk dit

Ik klaag als ik daar zin in heb

Het probleem zit hem in dat mensen alleen een verpakking kopen en vergeten dat er een bepaalde inhoud in zit. De rastypisch stafford is makkelijk! alleen moet je wel je beperkingen weten en niet denken dat je bepaald gedrag er wel uit kan krijgen met wat koekjes en klikjes en een aai over de bol. Zolang trainers en #### fokkers menen dat dat kan, zal het probleem zich niet oplossen.

Kijk alleen hier op dit forum al, hoevaak heb ik al geroepen dat het geen gezellig losloop hondjes om tussen vreemde hondjes te laten en hoeveel mensen me tegen spreken en het me wel even zullen vertellen, dat dat aan mij ligt en niet aan de honden. Nee ik moet op cursus en ik boekjes gaan lezen, want hun grote voorbeeld CM kan het. Dat die CM geen echte rastypische stafford en pitbull heeft, is volgens die mensen onzin, want hij.....

Veelal weet men niet waarover men praat. Vele roepen dat ze het ras verbeter (ook zo'n tenen krommer....) terwijl ze het ras de afgrond in gooien. Laatst nog een AST fokker die graag de RAD terug ziet komen en met het bestuur van de vereniging met de overheid praat. Dat hij hiermee weer tig honderden honden de dood in jaagt, boeit hem niet, want hij kan dan weer nog meer centen pakken. Ondertussen krijg ik steeds meer verhalen te horen over zijn fok en hoe instabiel die honden van hem zijn. Maar hij is overtuigd dat zijn honden beter en maatschappelijk aanvaardbaarder zijn als mijn fok.... tja met zulke domheid kun je niets.

Ja hoor knul, jij mag soms wel even mopperen  

Ja voor jou en voor mij is die makkelijk maar niet voor iedereen. Als je dus iemand hebt die voor de verpakking gaat en die krijgt een rastypische stafford in zn handen gedrukt die toch niet zo lief is naar Vicky van de hoek dan weten ze veelal niet hoe ze er mee om moeten gaan.

Het bekend tegenspreken over dat het aan de eigenaar ligt die ken ik inmiddels ook wel. Wordt je ook helemaal moedeloos van, ik heb gewoon een keer in een winkel een dikke discussie gehad met een medewerker over het intollerant zijn naar andere honden. Ging er hard aan toe kan ik je zeggen  Tegenwoordig heb ik zoiets van laatmaar, wat jij wil. Je merkt al snel genoeg aan iemand of ze wat willen leren of het toch allemaal wel beter weten. Als je dan met hele theorieën aankomt kijken ze je aan of je zojuist van het dak bent gevallen en een driedubbele hersenschudding hebt ofzo...

En dat noemt zich een fokker en rasliefhebber? Alsjeblieft zeg! Die mogen ze van mij alles afpakken. Ik duik dan nog liever onder met honden en al dan dat ik een hond koop van zo'n persoon. Een stamboom heeft voor mij sowieso al geen toegevoegde waarde. Een nutteloos papiertje. Het enige voordeel is dat hij je beschermd tegen de RAD maar als fokkers zoals diegene die jij beschrijft zo praten dan krijgen ze nog geen euro voor een hond van mij. Laat staan dan de 1000 a 1200 die ze normaal gesproken vragen.

Dat is diezelfde ASTCH die jarenlang actief opriep om vooral niet tegen de RAD te protesteren. Jarenlang vond de ASTCH het dus prima dat talloze honden na maandenlange eenzame opsluiting en verwaarlozing werden gedood zonder dat hier een een fatsoenlijke reden aan ten grondslag lag. Alleen maar omdat een hond de uiterlijke kenmerken van een pitbull-achtige bezat...

Als je dat propagandeert ben je in mijn optiek geen hondenliefhebber en volslagen ongeschikt om honden te houden, laat staan er mee te fokken of in een rasvereniging actief te zijn.

 Het wordt baasjes van intolerante honden soms ook knap lastig gemaakt. Gelukkig zijn de mijne tolerant en luisteren ze goed anders hadden ze al heel wat loslopers achter de kiezen en ook een paar aangelijnde honden die zonder 1st te vragen hun neus in mijn honden hun achterwerk stompen.

 Ja dat is ook zeker zo!

Buddha die negeert over het algemeen honden wel totdat ze echt dingen gaan doen zoals jij beschrijft, dat pikt ie gewoon niet. Dan doet ie nog niet gelijk iets, eerst snauwt ie wat voordat ie echt pissig wordt. Hij is wat dat betreft nog wel redelijk ''makkelijk''.

Muis daarintegen is een heel ander verhaal. Die wil geen honden hebben in een straal van 5 meter om haar heen. Nou daar heb ik soms tijdens het wandelen wat mee te stellen omdat anderen het vertikken hun honden bij zich te houden.

Zag hier laatst op HP een topic over de wandelroutes die mensen afleggen, de mooiste stukjes zie je voorbij komen en het enige waar ik kan wandelen is over straat waar je soms een strookje groen vindt omdat andere mensen hun honden niet bij zich houden...

Zo, ik heb weer even lekker lopen klagen  

Maar kan daar soms best wel even van balen.

 Daar zou ik ook van balen hoor.

Ga je dan soms niet wandelen met een muilkorf? Dan laat niemand z'n hond nog zomaar bij de jouwe en kan je eens wat verder dan de straat.

 Nou heb er wel is over zitten denken dat te doen maar veelal zijn het loslopers met een baas die 20 meter verder loopt, dan dendert dus alsnog die hond op hun af met als gevolg dat ze zichzelf niet kunnen verdedigen als dit nodig is.

Ben sinds een paar weken eindelijk begonnen aan m'n rijbewijs en als ik die dan heb kan ik met ze naar het dorp waar ik hiervoor gewoond hebt, daar kun je uren in het bos lopen zonder een mens tegen te komen. Je moet er wel een stukje voor rijden maar dan heb je wel wat.

 Mijn honden kunnen zichzelf verdedigen maar doen dat amper omdat ik hun 'verdedig' en dat weten ze. Wanneer een hond hun aanvalt luisteren ze nog steeds naar mij en daar ben ik ontzettend blij om want dat maakt het zoveel makkelijker om erger te vermijden.

Precies dit was voor mij ook de grootste motivatie om op mijn 27e eindelijk eens voor mijn rijbewijs te gaan absurd eigenlijk 

 Ja ik miste het eigenlijk ook niet zo want DA, winkel en werk is allemaal dichtbij. Maar voor dit soort dingen is het wel handig :p

 Ja dat is idd ideaal.

 Hallo, ik heb jullie "gesprek" even gevolgd en vind het wel leuk om van gedachten te wisselen.  Ik heb wel geen Staffords maar Dogo Argentino's...

Even voor deze quote zeg je dat mensen zeggen dat het aan de eigenaar ligt dat de hond "hond-agressief" is. 

Ik denk dat je dat wat moet nuanceren .  Ik heb bij mijn Dogo's ook ééntje die "hond-agressief" is, wij kunnen wél wandelen met een groep andere honden, maar de vreemde honden die aankomen wandelen en haar lastigvallen zijn inderdaad het probleem.

Nu bedoel ik met dat het aan het baasje ligt eigenlijk, dat je er zelf veel kan aan doen; je weet dat je hond zo is, dus als je een andere hond ziet loslopen, roep je hem al bij je, en dan zeggen wij tegen de eigenaar dat hij zijn hond moet aanlijnen omdat de onze geen vreemde honden accepteert.  Zo kan je wel wandelen waar mooi groen is, als je het op een normale manier zegt tegen die mensen, zijn ze nooit "lastig" en lijnen ze hun hond aan, ze willen immers ook niet dat hun hond wordt aangevallen!

Ook onze andere Dogo zal niet met zich laten spotten, ze valt niet aan, maar zal zich zeker verdedigen en niet weglopen als er dreiging is, dat zit in het karakter en dat is de reden waarom we ze zo leuk vinden : het feit dat ze "sterk" zijn (en dat bedoel ik niet lichamelijk).  Maar als je zo'n hond hebt, kan je daar rekening mee houden en ze toch een zo groot mogelijke vrijheid geven.  Dus de baas kan er echt nog wel íets aan verhelpen.

 Je schetst een heel erg mooi plaatje, maar zo werkt het in werkelijkheid niet. Ten eerste is het in de omgeving waar wij wonen erg druk bevolkt, zowel met mensen als met honden. Dus enige tijd rustig lopen zonder dat we iemand tegenkomen, is er al niet bij.

Daarbij is mijn ervaring met de vrolijke gemoedelijke loslopers, dat zij vaak ver vooruit of ver achter hun baas lopen. En 9 van de 10 x luisteren de meeste honden ook niet direct. 

Nu hebben hier ook één makkelijke BT, wat allesbehalve een vechter is. Dus als wij met zijn vieren lopen, loop ik continue vooruit om andere honden met haar af te leiden, totdat de eigenaar zijn hond heeft.  

Nou, ik heb een heel ander idee van ontspannen wandelen eerlijk gezegd. 

En o ja, de reden waarom jij jouw honden hebt gekozen, deel ik ook niet. Ik heb dit ras gekozen omdat ze ontzettend grappig, gek, koppig en stapelgek op mensen zijn. De reden die jij noemt, vind ik nou net wat minder, maar door hun andere goede eigenschappen, neem ik dat voor lief. 

 Helaas werkt het bij ons ook niet zo. 

Ik loop al bewust buiten het losloopgebied, maar als ik daar aan iemand vraag zn hond bij zich te houden (op een nette manier), krijg ik vaak de reactie dat ik daar dan maar niet moet lopen. 

Of iemand die zn hond wel roept, maar waarvan de hond totaal geen interesse in de baas heeft. 

Het gebeurt me maar een enkele keer dat mensen zonder probleem hun hond aanlijnen helaas. 

Wat is dat toch lastig als je in een dichtbevolkt gebied woont met zoveel mensen en honden die overal lak aan hebben. Waar ik woon, met mijn hondonvriendelijke hond, heeft in principe iedereen de hond aangelijnd of anders onder controle. Hier is iedereen bang voor verzekeringstoestanden en aansprakelijkheid als er Problemen zouden komen. Dat maakt het wandelen ook al kan Jenna niet met andere honden een stuk makkelijker. Zou dan toch het hondenhoudbewijs, wat hier plicht is, de mensen verstandiger maken?

Wat houdt een hondsbewijs precies in dan dobry? 

 voordat je je eerste hond aanschaft een verplichte theoretische cursus. Als de hond er eenmaal is een praktische cursus. Verplichte verzekering, chip, en aanmelding bij de stad en ook een landelijke registraite.

 Ik zei dat het feit dat ze "sterk" zijn, zelfstandig zijn een reden was waarom ik van ze houd.  Dat zijn hun mindere trekjes in de ogen van sommige mensen, voor mij is het het totaalpakket dat maakt dat ik gek op ze ben.  Ik wil bv. geen "makkelijke" hond, ik wil een hond die niet bij me kleeft, een hond die niet onmiddellijk in de stress schiet als er iets gebeurt.

De reden waarom ik voor dit ras heb gekozen was, zoals met héél veel beginners (wij hadden nog nooit een hond gehad), gewoon omdat ik ze zo mooi vond en ik een grote hond wilde.  We hebben ons ingelezen in het ras en tentoonstellingen bezocht, maar de helft van hoe het ras werd beschreven verstonden we verkeerd of konden we niet inschatten, juist omdat we leken waren.

Ik kan natuurlijk niet spreken over hoe de situatie bij jullie is, ik vertel alleen wat wij doen.  Als het een drukke wandelweg is, kunnen ze niet los vermits we ze altijd bij ons roepen als er mensen met/zonder hond aankomen en we geen zin hebben ze om de paar seconden te moeten terugroepen.  Is het minder druk en kunnen ze loslopen met af en toe een onderbreking, en dan vind ik het een fijne wandeling.  Je hond in het oog houden vind ik gewoon je plicht als baasje, of die nu hondvriendelijk is of niet, dus is dat ook niet stresserend. 

Ook op een wandeling waar we geen levende ziel tegenkomen, controleer ik altijd waar ze zijn, raken ze niet in moeilijkheden? enz...

Dat is een reflex geworden, dus is het wel degelijk ontspannend.

Ik zie veel dat mensen in onze groep, in mijn ogen, wel héél ontspannen lopen en dikwijls niet in de gaten hebben dat hun hond in het bos verdwenen is of in het water is gegaan, dat is hun goed recht, zij hebben dan ook honden die niet zo "zelfstandig" zijn en er niet direct ver opuit trekken.  Ik wil echter wél weten waar ze zijn en mocht ik "makkelijke" honden hebben, zou ik het nog steeds willen weten.

 Dit wordt hier meestal omschreven als je verantwoordelijkheid nemen als eigenaar. Je verhelpt hier natuurlijk niets mee, je bepaald alleen op basis van de omstandigheden wat je op dat moment wel of niet met de hond kan. Maar met opvoeding heeft dat verder niet zoveel te maken, anders dan de hond dusdanig onder appel hebben dat die komt zodra je roept.

Daar wordt hier ook op gedoeld als men het over zaken heeft die niet met "opvoeding" te verhelpen zijn. Een hond die andere honden gewoon niet moet, om wat voor reden dan ook, ga je met met wat opvoeding hond-sociaal maken. Een jachthond met een ultra-sterk ontwikkeld jachtinstinct kan je ook niet zomaar loslaten, en daar helpt geen opvoeding aan. En zo zijn er nog wel meer voorbeelden te bedenken.

En dus is het credo dat "wij" (ik spreek zeker niet voor alle anderen maar vooruit) hier steeds wegzetten dat je als eigenaar je verantwoordelijkheid moet nemen en ervoor moet zorgen dat jouw hond op acceptabele manier mee doet in de samenleving. En dat betekent bij Staffords en aanverwante honden en kruisingen veelal dat je ze gewoon weg moet houden bij andere honden. En hoe je dat dan doet... tja.

 Nou, zover zou ik niet willen gaan (een hond sociaal maken met opvoeding), met opvoeding kan je inderdaad bereiken dat hij naar je toekomt als je roept, je kan zijn "aanval" voor zijn door de tekenen te zien en hem te roepen. 

Een hond die "hond-agressief" is, zal echter nooit de sociale allemansvriend worden.  Je kan het gedrag onderdrukken maar het blijft latent aanwezig.  Je kan echter wel, zoals ik al zei, er voor zorgen dat je hond een redelijke portie vrijheid krijgt en zelfs mét andere honden.  Hij hoeft niet constant aan de lijn te blijven... persoonlijk kies ik dan voor deze oplossing zodat hij rustig kan snuffelen of verkennen, zonder beperkt te worden in zijn bewegingen door de lijn.

Niké was onze vierde hond en derde Dogo, het heeft ons wel een tijdje gekost om door te hebben dat zij werkelijk niks van andere honden moest hebben, maar eens we dit aanvaard hadden, weigerden we haar constant aan de lijn te houden, we wilden dat zij hetzelfde leven kon leiden als onze andere honden en dus pasten we ons aan. 

We moesten inderdaad veel meer op onze hoede zijn, als je anders wandelt is het al genoeg als je vanuit je ooghoeken een, in mijn geval, witte flits ziet.  Dat kan niet meer, je moet haar écht zien, de houding, de oren, gewoon alles, er kan iets zitten dat we niet gezien hebben. 

Met dit consequent vol te houden zijn we nu zover dat ze gewoon los naast ons wandelt als we een andere hond tegenkomen (op ons bevel natuurlijk ), we hoeven haar niet meer aan te lijnen.

Enkel als de andere hond ons blaffend en grommend passeert, en haar houding verandert lichtjes, houden we haar even vast bij de halsband om te voorkomen dat ze tóch zou proberen naar de andere hond te gaan. 

Het is een combinatie van training en haar houding en zwaktes leren kennen.  Maar voor de hond wél aangenamer .

 De anderen hebben eigenlijk al uitgebreid uitgelegd hoe het er aan toe gaat. Het is hier in de buurt echt niet zo dat ze dan ineens hun hond braaf bij zich houden als je het vriendelijk vraagt, in het bos zie je vaak honden en een baas 30 meter verder, dat heeft dus ook weinig zin. Zou anders geen stembanden meer over houden als ik elke keer moet schreeuwen.

1 van mijn honden kan sowieso niet los want die heeft ook een groot jachtinstinct, als hij wat ruikt dan is ie gewoon pleite en dan kan ik roepen tot ik een ons weeg maar dan is hij veel te druk bezig met ''zijn'' jacht.

Ik vind persoonlijk het risico te groot om een hond intolerante hond los te laten lopen. Er kan altijd een moment zijn dat een hond niet meer luistert of toch zo hoog in z'n drive komt dat ie doorslaat.

We hebben in de buurt een omheind veld en daar mogen ze wel los, daar ga ik zo af en toe heen en verder ga ik vaak met 1 hond per keer op stap aan de flexi, kunnen ze toch wat vrijer rondlopen.

Mij lijkt het ook lastig nooit je hond los te kunnen hebben. Als ik zie wat mijn hond rent dat lukt niet aan een Flexi of aan een korte riem. Maar snappen doe ik het zeker juist verantwoord. Volgensmij fietsen jullie ook he om energie eruit te laten

Ik draai het even om...

Nooit de angst dat je hond er vandoor gaat en niet luistert en een weg over schiet en platgereden word door een auto. Als ik lees hoevaak dat plaats vind, vind ik het niet "kunnen" loslopen ineens niet eens zo "jammer".

Onze honden komen echt niets te kort en we zorgen er idd wel voor dat ze voldoende beweging krijgen. Fietsen is een van de dingen die we kunnen doen, maar zo zijn er nog vele andere opties. Vaak zie je ook dat mensen met dit soort "lastige" honden een ander soort band hebben met hun hond, die net even wat intenser is.

Hier ook een moeilijke hond hoor herplaatsen met nog steeds een rugzakje . Snap goed wat je bedoelt met die band want die van hem en mij is juist daardoor heel intens.

Loslopen kan die dan wel verantwoord. Dat is net wat ik zeg jullie honden komen op een andere manier hun energie kwijt. Persoonlijk zou ik dat gewoon erg jammer vinden om niet de wandelingen te maken die ik nu doe. Over weglopen hoef ik me geen zorgen te maken hij is erg gefocust op mij. Altijd mij in zicht.  Ik heb daar integendeel weer andere dingen waar ik me wel zorgen om moet maken .. Nogmaals het is persoonlijk he wij genieten enorm van die wandelingen samen net zoals jij bv van het fietsen geniet

 Hahaha, Mick, dat is mooi verwoord over die band!

Dat zijn dus zaken die ik wil vermijden.  Ik weiger mijn en mijn honds vrijheid te beperken.  Dus doe ik mijn uiterste best dit te voorkomen, wat tot nu toe gelukt is.

Maar ik snap dat mensen het risico niet willen nemen dat ze niet op tijd reageren.

het lekker laten rousen gebeurt hier op een treadmill. daar kunnen ze naar hartelust gas geven en ze vinden t geweldig. buiten onze muren gewoon netjes aan de riem

Mijn Bobby (Stafford kruising) is van nature super enthousiast naar alles en iedereen. Het iedereen verhaal wordt al iets beter door het vele oefenen. Maar andere honden is nog steeds een probleem. Gelukkig heb ik de mogelijkheid om mijn uitlaatplekjes uit te zoeken, zodat we geen andere honden tegenkomen. Maar verandering van spijs doet eten, dus we willen ook wel eens iets anders. Ik houd Bobby dan keurig netjes aan de lijn. Dan loop ik tegen 2 problemen aan. De eerste is dat mensen er absoluut geen begrip voor hebben dat je een hond hebt die hier en daar wat stuitert en de tweede is dat we dan altijd mensen tegenkomen die hun hond los hebben en deze niet onder controle hebben. Voor het eerste probleem ben ik dus ook aan het zoeken naar mogelijkheden om te oefenen. Zijn er mensen in onze regio (Musselkanaal 9581) die weten of hier clubs zijn waar ze veel met Staffords werken? Het tweede probleem vind ik heel moeilijk. Ik heb al het advies gekregen om Bobby een muilkorf om te doen. Voor Bobby is natuurlijk elke andere hond geen partij en ik wil niet doordat een ander zijn hond niet onder controle heeft ongelukken veroorzaken. Maar is dit de oplossing? En wat voor boodschap draag je dan uit?

 je zou ook nog met Bobby alleen kunnen gaan wandelen ,vaak zijn ze dan net iets rustiger .Bovendien kun je dan ook appel oefeningen doen en zorgen dat de hond goed naar je luistert  en onder controle staat .Mijn honden laat ik altijd los ,zie ik een andere eigenaar dan kijk ik wat hij doet (meestal lijnen ze hun hond nu aan ,sinds ik met 3 honden wandel ) Ik lijn eerst de pup aan dan de bulldog en dan de volwassen bully (die is meestal al een stuk voorruit ,maar blijft automatisch al wachten tot ik eraan kom .) laat een andere zijn hond los ondanks dat jij hem vast hebt ,dan heb je nog altijd een mond en luistert hij niet ja dan zijn de gevolgen ook voor hem (snap dat je dat wil voorkomen ,maar met onverantwoorde baasjes houd je dit nooit 100% tegen ) Verder accepteren ,je kunt wel trainen met een stabiele hond of teef ,maar wat voor een meerwaarde heeft het ? Dit zijn ideaal gecreëerde situaties ,die kom je in de praktijk niet altijd tegen en als dat eenmaal in je stafford zit dan reken maar niet dat het door training stabiele honden eruit is Bovendien hoef jou hond niet altijd de schuldige te zijn