Ohhh op die fiets haha!
Ik dram mijn zin toch wel bij hem door, dus veel kans maakt hij niet, maar ik vind het er altijd wel ontzettend grappig uitzien die bijdehante blik haha.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Ik heb met haar een handigheidje geleerd.
op de stamboom heet ze natuurlijk Chleopatra, maar wij hebben haar Chleo genoemd.
dus als ik ze echt beu wordt dan zeg ik gewoon op zo' typische manier "Chleopatra...", dan moet je die kop eens zien van "ohh shit, nu ben ik tever".
luistert ze ineens direct.
Diablo heet natuurlijk gewoon Diablo. Dus wat dat betreft zou ik alleen zijn naam op idd die typische manier kunnen uitspreken, maar dan nog doet het hem weinig. Als hij te ver bij me gaat stuur ik hem naar zijn plaats, doet hij dit niet uit zichzelf dan geef ik hem een zetje tegen zijn kont. Vaak gaat hij dan naar me happen. Op zo'n moment leg ik hem dan op zijn rug en zeg ik heel streng "oppassen he!". Vaak is het dan wel over bij hem. Doe ik er goed aan om op die manier te handelen als hij loopt te sarren?
Heel duidelijk
Na een hele tijd niet op het forum geweest ga ik proberen weer mee te lezen..
Op zijn rug leggen hoeft nog niet eens.
Leg hem eens gewoon "af" op zo'n moment en laat hem kalmeren, wel zorgen dat hij geen oogcontact maakt om je verder uit te dagen.
Dit werkte bij mijn onzekere hond heel goed, dan was zijn gedrag zo over gelukkig.
Als je die op zijn rug legde, dan had je echt strijd, dus dat was voor ons niet de bedoeling.
Ik denk dat je met op de rug leggen in deze helemaal niets bereikt...
ook het zetje tegen zijn kont niet...maak er zo min mogelijk toestand van, actie = reactie geld vaak toch wel. je maakt hem alleen maar wild...
gewoon naar de plaats begeleiden met een ferme "blijf"
ik heb hier met negeren veel bereikt, ze willen zo graag je aandacht, dat kun je vaak ook goed gebruiken in je voordeel.
en doet ij het goed, laat het weten! een knuffeltje of lieve woordjes...even spelen...
@ Boots
hey, fijn dat je er weer bent!
Ah oke, dan ga ik dat eens proberen! dankjewel
Oke dan ga ik daar eens mee aan de slag. Alleen als ik hem negeer wordt hij juist 'vervelend' om het zo te zeggen. Dan gaat hij echt in me zitten happen tot ik hem aandacht geef. En hoe meer ik zeg dat hij naar zijn plaats moet op zo'n moment, hoe meer hij gaat happen.
Als hij het goed doet beloon ik hem absoluut! Hij houdt van knuffelen, dus als hij het goed doet knuffel ik hem flink en dan zie je hem helemaal stralen haha, een echte softie in een staffordjasje.
haha jaa jij geeft toe, negeren is ook echt negeren....en dan wordt het eerst idd erger...
ga jij volhouden, geeft hij echt op, en de strijd wordt steeds korter.
gaat hij dan happen kun je het nog duidelijker maken, door bv weg te lopen, de kamer uit ofzo, zonder iets te zeggen.
krijg t je hond overigens genoeg te doen? is dit niet uit verveling of gebrek aan uitdaging?
is dat het geval, zal je daar ook even naar moeten kijken...en dat kan ook een hoop verschil geven, een tevreden hond die moe is
Bink had net weer zijn gekke 5 minuten, bij gebrek aan knuffel/speeltje waren de armen van mijn collega's de sjaak Ik heb hem aangeleerd om wat te pakken als hij zo druk is, dat scheelt echt maar soms ligt er niks, zoals nu, dus dan krijg je bovenstaande.
Toen we hem net hadden kon ik hem hier echt niet uit halen met als gevolg geperforeerde armen en handen en wegrennen als je hem wilde pakken Nu haal ik hem er heel makkelijk uit door hem af te leiden met "kijk eens" of " koekie", dan komt hij naar me toe en houd ik hem even aan zijn halsband vast (zodat hij niet weer weg spurt) en zeg "rustig" en dan is het klaar en blijft hij ook rustig.
Ja daar heb je wel gelijk in. Ik ga het eens proberen!
Hij krijgt zeker wel genoeg te doen op een dag, daar zal het niet aan liggen. Buiten lekker rennen en uitrazen en dan in huis nog zoekspelletjes, vindt ie heerlijk!
Ik merk dat hij baldadig gaat worden zodra mijn vriend thuiskomt van werk (als ik vrij ben geweest die dag). Dan staan wij even in de keuken en dan horen we Diablo ineens graven in de bank bijvoorbeeld. En dat terwijl hij dan de hele middag onwijs lief is geweest.
Haha dit doet me denken toen ik Bink net had, dit werkte niet
Hij ging altijd met een duur schapenvel van mijn pa aan de haal, die had hij speciaal voor een of andere oude Alfa Romeo besteld, en als ik dat wilde afpakken werd Bink nog wilder natuurlijk. Op den duur mocht hij heel dat kantoor niet meer in maar soms liet een van mijn collega's de deur open staan zodat hij er natuurlijk direct heen ging, als ik hem wilde pakken ging hij uitdagend voor me staan en blaffen, op den duur zelfs happen waardoor ik hem op zijn rug ging leggen, na dat had ik nooit moeten doen want hij werd laaiend, ik was op dat moment echt bang van die stinkerd en dacht wtf heb ik ooit in huis gehaald
Ik had hier toen tips gevraagd en las toen ook negeren en uit de kamer lopen, de volgende dag gebeurde het weer dus ik deed wat mij geadviseerd was.. Dat heeft mij een blauwe bil opgeleverd, want zodra ik mij omdraaide hing hij dus gewoon in mijn bil
Uiteindelijk heb ik de gouden tip via PB gehad en heeft hij dit nooit meer gedaan, Bink heeft zelfs die schapenkleedjes gehad omdat mijn moeder ze stom vond xD
Haha, dat doet Misia ook. Die pakt een kauwstaafje of iets dergelijks in die situaties. Of soms wat speelgoed van mijn zoon als ze even niets ziet. >.<
Ik lees dit keer ook even mee! Onze buren hebben twee Engelse staffjes, waarvan de reu inmiddels volwassen is en de teef ongeveer een jaar. Het teefje is samen met mijn reu opgegroeid (paar weken jonger als mijn Winter) en die twee kunnen met elkaar lezen en schrijven - ze spelen niet, maar verkennen wel samen de omgeving etc. Toch merk ik dat ik het enorm moeilijk vind om deze honden te 'lezen'; bij andere rassen kan ik veelal prima inschatten wat ze gaan doen en hoe ze gaan reageren, maar deze staffjes vind ik zo... Bij gebrek aan een beter woord... Stoïcijns? Ze zijn voor mij een gesloten boek, bij wijze van spreken, en dat vind ik niet altijd even relaxt. Is dit nu echt een rastypisch iets of echt iets van de buurhondjes opzich?
zo kunnen ze idd wel zijn, mindere interesse in andere honden, ben je dat anders gewend dan is dat wel opvallend ja.
ik kan bv ook met lootje staan, praten met iemand, heeft die een hond bij is ze daar amper in geinteresserd, enkel in het baasje wat wat erbij staat haha
ook gebruiken ze vaak wat minder hondentaal dan veel andere honden, signalen zijn wat minder, volgen wat sneller op. maar dat zal verschillen per individu, en waarschijnlijk ook afhangen of ze andere honden gewend zijn, groeien ze bv op met andere rassen dan pakken ze die taal wel op, gaan ze misschien ook zelf gebruiken.
maar, het feestje kan ook snel omslaan hoor, van de pis niet lauw krijgen, naar gaan, full power...voor velen komt dat dus idd ook "uit het niets"
gemiddeld kun je dit wel een beetje stellen denk ik, maar het zal vast niet altijd opgaan
Ik omschrijf ze met enig regelmaat als "alles of niets honden". Het gaat op 0% of op 100% maar iets ertussen is er nauwelijks en die omschakeling kan echt in een ogenblik gebeurt zijn.
Moeilijk lezen weet ik niet. Ik hoor dat wel vrij veel van andere Stafford eigenaren maar zelf heb ik er eentje die zich laat lezen als een boek. Maar als gezegd, het is wel iets dat ik van veel andere eigenaren hoor.
Nu moet ik wel zeggen dat ik door Ginny wellicht wat verwend ben; die is in een grote roedel opgegroeid tot +/- 6 maanden met weinig bemoeienis van mensen, en communiceert heel groots en duidelijk met speelbuigingen, pootje wijzen, overdreven gapen, enorme bochten lopen etc. Vaak kan ik beter van Ginny aflezen hoe een andere hond gestemd is dan van die hond zelf en Winter heeft het weer van haar geleerd, maar die doet alles op standje hyper.
Nu hebben we in de wijk ook een APBT (Nigel, the 'Gentleman' pitbull) die wel weer heel erg duidelijk is - en met zijn 6 jaar nog steeds onwijs sociaal. Maar qua staffords heb ik dus alleen mijn buurtjes in mijn omgeving, plus 1 dove die zich alleen maar heel vreemd gedraagt dus veel vergelijkmateriaal heb ik ook niet.
Ik kan die van mij prima lezen.
Echter soms als ze dat echt wilt geeft ze gewoon geen signalen af hoor, dan ineens is het hoppa klaar.
Vooral in huis heeft ze daar last van, buiten minder gelukkig.
eigenwijs herken ik ook hoor, maar heb ik wel foefjes voor, savonds ligt ze nog buiten , maar moet op een bepaalde tijd binnen zijn,blijft ze gewoon buiten, al doe ik de deur op slot, interseerd dr niets.
maar dan, was het een beetje zat.... riep kom je binnen ? nee dus.
ik riep zomaar wat ... daaaaaaaaaaaaag. en tot mijn stomme verbazing kwam ze aangerend, ik blij natuurlijk, hahaha weer iets nieuws, maar voor hoelang he ?
wat ze ook doet, sniekie..... savonds laat nog even plassen op haar eigen w.c. is ze binnen dan zeg ik, zo even plassen.....
ik ga tegenwoordig staan kijken, en wat doet ze ? ze gaat er naar toe, ze blijft er voor staan, ze telt tot tien, ja echt.... ze draait zich om en kom naar binnen, zo geplast zal ze denken. hahahah
dan stuur ik haar terug, van.... gauw plassen, en dan gaat ze plassen. hahaha zo zijn newfoundlanders dus ook .
nou ik heb ook wel een soms eigenwijze lola, maar dat is anders...
zo loopt er thuis nog een jachthond, en die is zooo anders eigenwijs. niet te vergelijken die 2...
die kan dus echt schijt aan je hebben, en boos worden ofzo, neuh boeit ze niets...
als je bij lo dan ff stem verheft en bv vingers knipt, dan wordt er wel geluisterd, maar die? neuhhh haha
Misschien wel Calimero commentaar hoor....
Maar vandaag een bericht in de krant over 2 herdershonden die een pup hebben doodgebeten. Geplaatste foto: ras foto van de pup.
Even terug gezocht naar een bericht over "pitbulls". Geplaatste foto: Stafford-achtige met opgetrokken lippen.
Het verschil is opvallend, laat ik het daar op houden. Het is natuurlijk een verschrikkelijke gebeurtenissen, los van dit alles.
Dat sta ik eerlijk gezegd wel van te kijken.
Ik had namelijk zelf het idee dat oa herders en rottweilers in dezelfde mate last hadden van negatieve publiciteit.
Dus ik zou verwachten dat daar ook meteen een foto van een herder tijdens pakwerk ofzo geplaatst zou worden.
Het is niet dat ik graag een foto had gezien van een Herder tijdens pakwerk of zo hoor, zeker niet. Ik vond het alleen opvallend.
Ik ook zeker niet, maar ik had het wel verwacht.
ahhhh de pitbull blues
ik ben nooit zo van de tegenacties van "kijk eens dat ze wel lief zijn" enz. maar dit vind ik een lekker nummertje hoor, en support ik wel
wil ik toch even vermelden.....was gisterenochtend
na de training naar huis gegaan, het goot, ik dacht, ik ga eerst maar even stofzuigen, en zet de stofzuiger in de kamer, gauw omkleden en dacht ik ga beginnen, kom ik in de woonkamer , zit Bamse op haar gat met een poot op de stofzuiger.......
wat dacht je ? ja eerst naar de blauwe stad en daarna kan je zo lang stofzuigen als je wilt, neeee honden denken niet, die handelen. ik ga wel iedere dag na de training met haar weg, vandaar routine of nadenken ?
en als goede baas... ja ben gelijk gegaan, hond in de auto en in de stromende regen gewandeld aan het water, en in het water, een zeer tevreden hond die bij thuiskomst haar poot niet meer op de stofzuiger zette.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?