In mijn dagelijks leven als dierenarts, is er iets waar ik een ontzettende hekel aan heb

Dit is het probleem.

Dat is wat ik al van in het begin ook zeg...

Die mensen maken het kapot. Mensen die het wel zouden terug betalen worden gestraft door de mensen die het niet deden.

Ze kunnen het wel terugbetalen (al dan niet gespreid) maar ze doen het niet.

Hoe kan dat nu de schuld zijn van de dierenarts??? 

Het is toch de normaalste zaak van de wereld om je daarvan te beschermen.

Als hij/zij de rekeningen niet meer kan betalen is het toch normaal dat  de da zichzelf (en zijn/haar gezin) gaat beschermen.

Als je al een put hebt van €30000 moet je maatregelen treffen zodat die niet groter wordt.

Een da is geen bank, geen vriend en geen familie. Waarom zou de da de kosten zelf moeten voorschieten als de eigenaar het niet kan.

Want dit verwachten bepaalde mensen hier toch, dat ze dit moeten doen.

Ik vind dat ze het zelf mogen kiezen...

Precies!

en ja, een dierenarts legt een eed af, dat hij/zij verplicht is om zorg te dragen voor een dier in nood.... Misschien moeten mensen bij aanschaf van een dier die eed ook maar afleggen.... ;-)

 Maar dat zeg ik niet. Jij zit alleen zo in jou bubbeltje dat je dat niet kan of wil lezen. Jij hebt je op 1 aspect gefixeerd en herhaald dat ad infinitum maar weigert in te gaan op de zeer redelijke  argumenten  die links en rechts worden geopperd. 

Zo is niet elke behandeling life of limb saving. En je weigert in te gaan op de noodzaak van een gezonde praktijk voeren, extra kosten, eerlijkheid en alternatieven. En dan is een redelijke discussie voeren onmogelijk.  

"  
Precies!
 
en ja, een dierenarts legt een eed af, dat hij/zij verplicht is om zorg te dragen voor een dier in nood.... Misschien moeten mensen bij aanschaf van een dier die eed ook maar afleggen.... "

Pooh en Teigetje

 Tja, en wat nou als je met de beste wil van de wereld die behandeling dan niet meteen kunt betalen, en hij niet vergoed word?

"  
Precies!
 
en ja, een dierenarts legt een eed af, dat hij/zij verplicht is om zorg te dragen voor een dier in nood.... Misschien moeten mensen bij aanschaf van een dier die eed ook maar afleggen.... "

Pooh en Teigetje

 hier sluit ik me helemaal bij aan!

Ook wil ik graag ter discussie ook nog eens wijzen op de omzetverzekering, die dus wel wanbetalers dekt. Waarom is dit dan niet iets wat dierenartsen doen?

Kan je bij andere artsen mogelijkheden zoeken.

Mensen zeggen hier niet veralgemenen, niet iedereen over 1 kam scheren...

Maar waarom zouden alle artsen dat hetzelfde zijn.

Er zullen er zeker zijn die mensen in nood ook zullen helpen.

Maar versta dat er artsen zullen zijn die in het verleden daar slechte ervaringen hebben opgedaan.

En dat er artsen zullen zijn die ook weigeren. En dat vind ik heel normaal.

Waarom zou een arts zich moeten verzekeren tegen wan betalers als eigenaars zich ook kunnen verzekeren...

Kan je beter verplichten dat mensen een verzekering nemen.

Even voor de duidelijkheid, ik lees in dit topic dat er een eed wordt afgelegd maar ook ddat niet zo is.
Wat is nu waar?

Jenny, misschien kost dat de dierenarts wel zo veel dat het niet opweegt tegen de kosten.
Net als een arbeidsongeschiktheid verzekering voor kleine zelfstandigen oid.

 Zodat ze mensen wel het gespreid betalen kunnen bieden? En omdat niet alle behandelingen vergoed worden? Omdat veel mensen nog niet eens beseffen dat er een verzekering nodig is?

Ik wil voorop blijven stellen dat ik de situatie van de da zeker begrijp, ik ben me gewoon een beetje aan het inlezen.

 Ook bij een verzekering word niet alles gedekt en vaak moet je alsnog eerst zelf betalen en daarna een declaratie indienen.

Ik bekijk het zo:

Het probleem ligt niet bij de DA. Waarom is de DA dan toch de dupe, want die moeten zich weer extra verzekeren...

Klopt toch niet?

Zeker nu in deze tijd, dat er een verzekering bestaat voor dieren. Die de kosten dekken van DA

Als mensen echt gespreid zouden betalen is het ook geen probleem. Het probleem zijn de mensen die NIET betalen

Dan is het te hopen dat "je" DA de ervaring met jou heeft dat je altijd wél betaalt als je dat wél kan.... En dan begrip toont... Dat zou mooi zijn, maar geen vanzelfsprekendheid...

En ik denk trouwens dat iedere DA je zal WILLEN helpen en dat ook zal doen als hij/zij ook maar enigszins ruimte voor heeft... Echt, de studie diergeneeskunde, die doe je niet voor het geld, het is een enorme hoeveelheid kennis en kunde waar je jaren aan werkt, daarvoor moet je een overtuiging hebben anders redt je het niet...

Ik vind gewoon de nuance ver te zoeken in een aantal reacties...

(overigens niet jouw reacties en ik weet ook hoeveel je er al in gestoken hebt om jouw vriendje op de been te houden) 

Ik niet hoor, ik ga zonder geld naar de dierenarts, dat gaat meteen naar de verzekering, dan krijg ik de eigen bijdrage die ik aan mijn dierenarts moet betalen, en eventuele niet vergoede kosten.

Als het niet gedekt is, dan is het ook geen spoed.

Ik denk dat het enorm scheelt als je een vaste da hebt,die kent jou,je betalingsgedrag en je hebt ook grotere kans als het tegenzit dat ze wel enige coulance kunnen opbrengen. Ga ik morgen naar een vreemde da dan snap ik het dat die boter bij de vis wil. 

Dat zal ook afhankelijk zijn van de verzekeraar denk ik.

Zo hoor ik dat dit bij mensen ook zo is. Ik ben verzekerd bij DKV is een dure.

Maar als ik in de kliniek kom geef ik een kaartje je af en ik betaal niks.

Moet ik dan toch iets betalen krijg ik achter af de rekening wel...

Hoge bedragen kunnen bij proteq rechtstreeks ingediend worden en ook is vanaf, ik meen 500 euro, spoeddeclaratie mogelijk. Mijn ervaring met mijn dierenarts is dat zij best bereid zijn even te wachten tot ik het geld van de verzekering heb ontvangen.

Ik vind dat bij een aanzienlijk bedrag een afbetaling wel moet kunnen als je vaste klant bent bij een dierenarts.

Klopt helemaal, een vertrouwensband is belangrijk.

Maar om heel eerlijk te zijn, ik kan me goed voorstellen dat het voor een da niet leuk is om met mensen te maken te krijgen die boos worden als ze niet gespreid mogen betalen. Maar je moet ook begrijpen dat die mensen op dat moment ook emotioneel zijn, en dan kan het voor jou heel vervelend zijn dat ze boos worden, het zijn ook mensen en zij hebben ook recht op hun gevoel. Het is wel hun maatje die daar ziek ligt te zijn. Op dat moment zou ik denk ik ook niet helder kunnen denken en ook in eerste instantie boos worden.

Ik gok dat die wanbetalers verzekering heel duur is. Als het inderdaad te vergelijken is met een arbeidsongeschiktheidsverzekering, loopt dat aardig op.

De aov van mijn geliefde (zzp-er) kost ons 850 euro per maand... Als je dat verhoudingsgewijs omzet naar een dierenartskliniek..... Doet de prijzen wellicht ook geen goed...

Ik weet ook geen oplossing... Ik reageer vooral op de ongenuanceerdheid van bepaalde reacties...

 Een omzetverzekering is gericht op het waarborgen van een minimale omzet oom een bedrijf drijvende te houden, voornamelijk bij grote onverwachte omzetdalingen.

Op de manier die jij voorstelt gaat de DA eigen "sparen" bij de verzekeraar om wanbetalingen te kunnen opvangen. Dan kan je net zo goede elke betalende klant 5 a 10% extra in rekening brengen als tegemoetkoming voor personen die niet kunnen betalen. Ik vind dat niet redelijk.

Ik zie dan meer heil in een contractuele betalingsregelingen die goed geankerd zijn. Of andere regelingen die hulp toegankelijk houden zonder dat zoiets ten koste gaat van de DA en betalende klanten. Een manier ook die de welwillenden niet benadeeld.

 Ik heb er ook niet heel veel verstand van hoor, het is meer nieuwsgierigheid van mijn kant.

Ik heb nu drie keer serieuze spoedeisende toestand meegemaakt en twee keer een noodzakelijk opname. In dat acute stadium kwam geld gelukkig niet te sprake, van beide partijen niet. Pas later, toen gevaar was geweken en ik me realiseerde dat het wel eens een hele dure grap zou worden gingen mijn raderen op volle draaien. Er zaten dus wel een aantal dagen tussen de eerste spoedopvang en realiseren van financiële schade. Vanaf dat moment had ik nog wel een week of twee om de eerste rekening bijeen te sprokkelen.

In de andere gevallen ging het om ingrepen die minder spoedeisend op een wat later moment ingepland konden worden. ook dat gaf weer wat tijd om de financiële zaken op een rijtje te zetten.

 Ik ben zo wie zo van mening dat als een dier stervende is deze hoe dan ook eerst geholpen moet worden.

Het is nooit leuk als mensen boos worden maar ja... ik zou ook boos worden als mijn hond doodziek is en de da wel kan helpen maar mijn hond toch verder laat afzien tot ik het hele bedrag op tafel leg.

"  
 
Ik heb nu twee keer serieuze spoedeisende toestand meegemaakt en twee keer een noodzakelijk opname. In dat acute stadium kwam geld gelukkig niet te sprake, van beide partijen niet. Pas later, toen gevaar was geweken en ik me realiseerde dat het wel eens een hele dure grap zou worden gingen mijn raderen op volle draaien. Er zaten dus wel een aantal dagen tussen de eerste spoedopvang en realiseren van financiële schade. Vanaf dat moment had ik nog wel een week of twee om de eerste rekening bijeen te sprokkelen.
 
In de andere gevallen ging het om ingrepen die minder spoedeisend op een wat later moment ingepland konden worden. ook dat gaf weer wat tijd om de financiële zaken op een rijtje te zetten. "

Petra, *Lily Jane* & Jip

Stel dat het niet acuut is, maar je hond lijd wel verschrikkelijk. Zou jij dan nuchter reageren als je geen regeling met je DA kon treffen om je hond toch meteen van de pijn af te kunnen helpen?

Ik heb zelf tot nu toe alles direct betaalt, en heb dit gelukkig dus niet meegemaakt, maar ik kan me voorstellen dat ik erg emotioneel zou zijn.

Woooow, dat verhaal van Yoop. Echt ziek.

Het zou overigens wel fijn zijn als je bij een noodgeval een raming krijgt wat het in het gemiddelde geval zal kosten om de hond stabiel te krijgen. Als dat al 1000 euro is (ik roep maar wat), dan kun je als baas misschien beter beslissen tot inslapen. Zeker omdat je bij ongunstige gevallen dus over veel meer kan spreken.

Bij mij werd er destijds gezegd dat het hechten zo'n 250 euro zou kosten en het kwam uit boven de 300. Vond ik toch een behoorlijk verschil. En dan heeft hij niet eens in de uitslaaphokken gelegen, want hij was zo in paniek dat ik op de vloer van de operatiezaal heb gezeten met een in-panieke wakker wordende hond.

" Woooow, dat verhaal van Yoop. Echt ziek.
 
Het zou overigens wel fijn zijn als je bij een noodgeval een raming krijgt wat het in het gemiddelde geval zal kosten om de hond stabiel te krijgen. Als dat al 1000 euro is (ik roep maar wat), dan kun je als baas misschien beter beslissen tot inslapen. Zeker omdat je bij ongunstige gevallen dus over veel meer kan spreken.
 
Bij mij werd er destijds gezegd dat het hechten zo'n 250 euro zou kosten en het kwam uit boven de 300. Vond ik toch een behoorlijk verschil. En dan heeft hij niet eens in de uitslaaphokken gelegen, want hij was zo in paniek dat ik op de vloer van de operatiezaal heb gezeten met een in-panieke wakker wordende hond. "

Wilma en Dobby

 Pff, 1 van Aston's behandeling kostte al 1000 euro en toch zou ik er niet aan denken hem dan maar in te slapen als hij daarna nog prima kan leven. Ik begrijp wel je punt, openheid over kosten is belangrijk.

Zoals ik al eerder zei communiceerde onze internist standaard eerst de werkwijze en de kosten voor een cliënt akkoord kon gaan.

Natuurlijk is dat verschrikkelijk emotioneel, maar niet de verantwoording en schuld van de dierenarts. Waar een wil is, is een weg. Ik heb geen behoefte om nu heel persoonlijk te worden omdat het ook derden betreft en al heel lang geleden is, maar been there, done that. Hond had afgescheurde kruisbanden en dat is behoorlijk lijden. Waar een wil is, is een weg. Die oplossing kwam niet bij de DA vandaan, simpelweg omdat we daar niet om verzocht hebben en de DA daar ook niet voor verantwoordelijk stelden. Hond werd geopereerd en financiële oplossing kwam er.

"  
Natuurlijk is dat verschrikkelijk emotioneel, maar niet de verantwoording en schuld van de dierenarts. Waar een wil is, is een weg. Ik heb geen behoefte om nu heel persoonlijk te worden omdat het ook derden betreft en al heel lang geleden is, maar been there, done that. Hond had afgescheurde kruisbanden en dat is behoorlijk lijden. Waar een wil is, is een weg. Die oplossing kwam niet bij de DA vandaan, simpelweg omdat we daar niet om verzocht hebben en de DA daar ook niet voor verantwoordelijk stelden. Hond werd geopereerd en financiële oplossing kwam er. "

Petra, *Lily Jane* & Jip

 Tuurlijk is het niet zijn/haar verantwoording, maar begrip voor die emotie moet je als da denk ik op zo'n moment wel hebben en dan zeggen dat je het zo vervelend vind dat mensen er boos om worden, getuigd voor mij niet echt van inlevingvermogen in je cliënt. Ik denk dat als je de meeste mensen die in eerste instantie boos zijn, even later weer spreekt, ze zelf ook wel toegeven dat de da er niets aan kan doen, maar de emotie is begrijpelijk.