In mijn dagelijks leven als dierenarts, is er iets waar ik een ontzettende hekel aan heb

Mij heb je nooit horen zeggen dat alle dierenartsen slecht zijn of geen hart hebben, maar er zijn er wel bij, jammer genoeg, gelukkig heb ik een hele lieve fijne dierenarts.

Ik ben voor verzekeren, tegen een dier aanschaffen als je geen geld hebt of weinig, maar vind wel dat je in termijnen moet kunnen betalen en als je dat niet doet ook een flinke boete verdiend..

gewoon zoals mijn dierenarts dat geregeld heeft, dat kost hem wat geld per maand, maar zo heeft hij geen last van wanbetalers, en hoeft bijna nooit met geld bezig te zijn, heerlijk werken lijkt me dat.

Er zijn zoals ik hier lees genoeg fijne dierenartsen en kundig, ook belangrijk.

De rottweiler is echt niet verzonnen, er zijn geen feiten weggelaten, hij had ernstige bloedingen, was hij niet geholpen dan was hij dood, Ik geloof dat hier alle partijen niet elkaars berichten goed lezen of begrijpen.

Ik geloof dat hier de vaste mensen van HP alles uit de kast halen om hun dier te laten helpen.

Ik merk ook dat er mensen zijn hier, die het goed hadden maar door omstandigheden het ineens een stuk minder hebben.

Iedereen kan het overkomen.

Ik ben helemaal niet tegen dierenartsen, wel tegen artsen die een hond weigeren als hij hulp nodig heeft, en dan is het niet voor een klein wondje, nee echt hulp.

Wel denk ik dat het belangrijk is als je een dier hebt, regelmatig bij de zelfde dierenarts langs gaat, dat maakt een band en geeft vertrouwen.

Ik vind het fijn dat mijn dierenarts niet zegt, dag mevrouw, maar heee Farooo! en dan pas, hallo Yoop.

Ik heb zijn 06 nummer mag hem s nachts uit zijn bed bellen, fijn idee hoor!

Fijn dat aan de da gedacht wordt...wie denkt aan de patient?? Waar het om gaat?

Niemand scheert alle da's over 1 kam...wat met mensen die niet direct kunnen betalen WEL gedaan wordt! Direct als wanbetalers afgeschildert.

Wanbetaler wordt je pas als je geen mogelijkheden krijgt het in termijnen enz. te kunnen betalen.

Begrip vragen voor da's maar geen enkele voor patienten/ baasjes in nood.

Waar ligt de nuance? Die was bij de sart van deze topic er al niet.

Die nuance bedoelde ik dus ook

Die nuance is er wel... Tis maar net hoe je leest...

En los van alles denk ik dat élke DA (los van die paar uitzonderingen die de regel bevestigen) eerst aan het dier denkt en aan het gevoel van het baasje... En ik denk dat vrijwel elk baasje aan zijn dier denkt... Maar nauwelijks aan het gevoel van de dierenarts....

Wat op zich niet erg is....

Maar in een discussie als deze, alhier, mag de dierenarts van mij ook wel wat begrip krijgen...

ik zeg nergens dat een wanbetaler iemand is die in termijnen betaalt, ik zeg alleen dat iemand die niet betaalt een wanbetaler is... En... Er zijn er vele bij die na 1 of enkele termijnen afhaken, helaas, om wat voor reden dan ook...

Net zo goed als we niet weten waarom iemand niet kan of wil betalen, weten we niet of een DA die "nee" verkoopt een koude kikker zonder hart is, of een mens die zelf in geldnood zit omdat in de huidige crisis deze klant de 50e is deze maand die nu niet kan betalen... Maar misschien wel intermijnen.... Hoewel van die andere 50 klanten er ook pas 25 daadwerkelijk hun afspraken na komen....

Ik oordeel niet over mensen die moeilijk zitten.... Dus ook niet over dierenartsen die misschien moeilijk zitten....

Wat ik mij afvraag (ik heb deze gehele discussie in stilte meegelezen), waar is de TS zelf gebleven? Ze lijkt ergens niet meer te reageren 

Misschien is ze even druk met belangrijkere dingen.... Ze komt vast wel weer terug.... 

Net als jouw 2 vorige reacties!

@Yoop,

Ik zeg niet dat jij zoiets zegt. Maar topic-breed wordt nu en dan wel de indruk gewekt dat dierenartsen wezens zijn die niet aan baas en hond denken en koelbloedige dieren laten sterven voor de deur als er niet direct betaald wordt. Dan vraag ik me af, terecht vind ik, of ik hier in dermate achtergebleven en onderontwikkeld gebied woon dat dit A hier niet voorkomt en B de landelijke media met berichtgeving over dergelijke wantoestanden mij niet bereikt. Het lijkt me dat enige voorzichtigheid wel op z'n plaats is voordat een dergelijke visie openbaar gepresenteerd wordt als algemeen aangenomen gedachtegoed.

Ik trek je verhaal m.b.t. de Rottweiler overigens niet in twijfel hoor. Ik gaf alleen aan dat ik uiteraard niet alle ins en outs van het verhaal ken. Dat doe ik omdat ik het niet eenvoudig vind om op een eenzijdig verhaal een mening te formuleren. Doet niets af aan het feit dat ik ook van mening ben dat ik van een dierenarts verwacht dat hij overgaat tot direct handelen als een dier in kritieke toestand binnenkomt. Dan ga je m.i. niet je tijd verdoen met steggelen over geld. Dat vind ik een risico van het vak en ik denk dat best veel dierenartsen die mening delen en het risico incalculeren. Je bent geen dierenarts geworden om een hond op de stoep te laten doodbloeden en vervolgens de eigenaar een lijkzak en schrobber in de handen te drukken (en ja ik druk me wat cru uit, maar dat illustreert volgens mij wel dat wanneer een dierenarts hiertoe in staat is, er iets heel erg mis gegaan is in de bovenkamer gedurende zijn/haar loopbaan).

Zo verschillend denken we ook niet. Wat betreft al dan niet betalingsregeling heb ik echter geen uitgesproken zwart/wit mening. Ik heb er zelf nooit om verzocht en geen gebruik van gemaakt, dat is een persoonlijke keuze. Net zoals ik zonder morren accepteer en respecteer dat het een persoonlijke keuze is van dierenarts of kliniek om niet aan betalingsregelingen te doen en/of geen uitzondering te willen (of kunnen) maken. Twee factoren spelen volgens mij een grote rol in dit soort issues, de relatie die je opbouwt met een dierenarts en de wisselwerking daarin en je eigen verwachtingspatroon. Wellicht is mijn verwachtingspatroon meer aangepast aan de manier waarop ik omga met mijn verantwoording en de keuzes die ik daarin maak in het leven.

 Jouw woorden zeggen mij niks.

Loos geschreeuw in de ruimte.

Geen vaststaande feiten lees ik.

Kortom je draait je eigen filmke keer op keer.

Ik vind het conclusie-hoppen van Geen betalingsregeling >>> naar >>> Wanbetaler >>> naar >>> Geen begrip voor baasjes >>> wel heul erg kort door de bocht 

" Ik vind het conclusie-hoppen van Geen betalingsregeling >>> naar >>> Wanbetaler >>> naar >>> Geen begrip voor baasjes >>> wel heul erg kort door de bocht  "

Petra, *Lily Jane* & Jip

eens

"  
 
Die indruk krijg ik eerlijk gezegd niet zozeer bij het lezen van de OP. Die indruk krijg ik bij het lezen van sommige reacties op de OP. Dus ben ik benieuwd naar ervaringsverhalen, om een idee te krijgen hoe vaak het nu daadwerkelijk gebeurt dat een DA een dier koelbloedig op de drempel van de deur laat sterven.
  "

Petra, *Lily Jane* & Jip

Een ervaringsverhaal uit eerste hand.

Het gaat nu niet zozeer om het wel of niet betalen, maar om het 'hulp' bieden van een da bij een dier in nood.

(daar begint het toch mee)

Toen mijn Dobermann een jaar of 7 was, kwam hij onder het wiel van een vrachtwagen terecht.

Een krak, bek scheef, een wankele hond, bloed uit zijn neus....een bazin in paniek.

Ik ben naar de dichtsbijzijnde da gereden en vroeg om hulp in de gang.

Mijn hond was ondertussen buiten in de auto bij een vriend die meereed.

De da is nog niet komen kijken! (op basis van mijn beschrijving en zijn volle wachtzaal, vond hij het het beste dat ik ergens anders naartoe ging)

wel of geen geld; hij zag het niet zitten, hij had spreekuur.

Ik kan jullie wel vertellen dat de blikken in de wachtkamer allemaal verstijfden; iedereen wilde wel even langer wachten, zijn plaats afstaan,  voelden wat ik voelde en leefden mee....

Ik ben vertrokken met te zeggen dat deze da een 'hart' voor dieren had, het is keihard! (die woordspeling snapten ze)

Ben doorgereden naar dichtsbijzijnde kliniek.

tand getrokken, wachtinfuus, kaak weer recht.

op 2 dagen was hij thuis.

(en liet zich perfect onderzoeken in alle rust; zo'n brave dober hadden ze nog nooit gezien, sindsdien kenden ze hem daar allemaal)

Wil maar zeggen; het gaat ook niet enkel om geld, sommigen hebben 'gewoon' het lef niet om te zorgen.

(te moeilijk, dus weigeren...)

Ik heb geen problemen met de dierenartsen hier die ik ken. Het zijn volgens mij allemaal lieve mensen die wel inzitten met de dieren en ook wel coulance hebben bij de mensen die even krap zitten.
Maar om even een zijsprong te maken: er zijn nogal verschillen!
Ik heb hier in de buurt een goede praktijk liggen die ook kleine dieren, amfibieën, kippen enzo doet (op papier). Ik betaalde daar 37 euro per consult voor een kip. 48 voor het laten inslapen van dezelfde kip waar ik al 4 keer mee was geweest en dus ondertussen al 3x37 euro aan had betaald om dan de 48 nog neer te leggen. 159 euro dus.
Op een bepaald moment wordt een andere kip ziek. Hetzelfde als de eerste. Nu rij ik echter een uur verder naar iemand die er bekend om staat voor zijn kippenkennis. 1 consult, geen dodelijke ziekte, een medicijntje en betaling: 25 euro!!! Kip is weer kiplekker. Waar de andere kip ten onder is gegaan aan een parasiet waarvan ik dat al opgeopperd had maar dierenarts 1 bleef levertumor zeggen want hij wist het wel beter.
In dit geval is da 1 veeeeel te duur plus het ergste: hij kent niets van kippen. Wel, behandel dan ook niet. Ik heb rond zitten bellen naar andere da's en die gaven eerlijk toe dat ze er niets van kenden. Dat is geen schande! Maar klop geen 150 euro uit iemands zak als je het niet weet.
Nu heb ik nog een andere da in de buurt gevonden voor kippen. 15 euro per consult. 20 met inslapen bij (gasnarcose eerst). Ik vind da 2 zeker niet te duur met zijn 25 euro. Hij is elke cent waard! Maar het is een uur rijden en deze maar 15 min.
Weer een langdradig verhaal.
Maar wat vaste prijzen, net zoals bij de mensendokters, zouden niet slecht zijn. Het verschil tussen 15 en 37 is wel erg veel.
Enfin.. Eigenlijk heb ik geen punt.
Alleen: ik heb respect voor de da. Hij redt onze beestjes.
Maar da die een stervend dier weigert voor geen geld bij, werken in de tuin, geen zin..
In mijn ogen GEEN dierenarts.

"  
Een ervaringsverhaal uit eerste hand.
Het gaat nu niet zozeer om het wel of niet betalen, maar om het 'hulp' bieden van een da bij een dier in nood.
(daar begint het toch mee)
 
Toen mijn Dobermann een jaar of 7 was, kwam hij onder het wiel van een vrachtwagen terecht.
Een krak, bek scheef, een wankele hond, bloed uit zijn neus....een bazin in paniek.
 
Ik ben naar de dichtsbijzijnde da gereden en vroeg om hulp in de gang.
Mijn hond was ondertussen buiten in de auto bij een vriend die meereed.
De da is nog niet komen kijken! (op basis van mijn beschrijving en zijn volle wachtzaal, vond hij het het beste dat ik ergens anders naartoe ging)
wel of geen geld; hij zag het niet zitten, hij had spreekuur.
Ik kan jullie wel vertellen dat de blikken in de wachtkamer allemaal verstijfden; iedereen wilde wel even langer wachten, zijn plaats afstaan,  voelden wat ik voelde en leefden mee....
Ik ben vertrokken met te zeggen dat deze da een 'hart' voor dieren had, het is keihard! (die woordspeling snapten ze)
 
Ben doorgereden naar dichtsbijzijnde kliniek.
tand getrokken, wachtinfuus, kaak weer recht.
op 2 dagen was hij thuis.
(en liet zich perfect onderzoeken in alle rust; zo'n brave dober hadden ze nog nooit gezien, sindsdien kenden ze hem daar allemaal)
 
Wil maar zeggen; het gaat ook niet enkel om geld, sommigen hebben 'gewoon' het lef niet om te zorgen.
(te moeilijk, dus weigeren...)
 
 
  "

Kiki, Wodan

Dit zijn verhalen die even concreet als schrijnend zijn. Concreet verhaal wat niets zegt over dierenartsen in het algemeen, maar net wel over die ene ... wat de achterliggende motivatie ook is. Hij zal er ook niet echt vertrouwen mee gekweekt hebben bij bazen van zijn patiënten.

Het lijkt op mijn ervaring met de dierenarts die een vrije dag heeft en aan het tuinieren is. Ik zie 'm nog op z'n schoffel leunen terwijl ik lichtelijk in paniek wijs naar Lily wijs die op de achterbank van de auto amper bij bewustzijn is, hij heeft er nog niet naar gekeken. Daar stond ik dan in een wildvreemde stad waar ik heg nog steg ken met een hond in nood.

Sommige artsen zouden dringend een carrière switch moeten overwegen.

Ik denk dat die laatste zin ongeveer wel alles samenvat!

Mijn dierenarts is een 'dure'. Heeft best veel personeel, is 24/24 bereikbaar, specialisaties binnenshuis, regelmatig bijscholing, kostbare apparatuur en mogelijkheden om snel en adequaat zelf diagnoses te kunnen stellen en ingrepen te kunnen doen. Ik heb er dus wel begrip voor dat hij duurder is dan 'n 'goedkopere' die bv alleen werkt (met assistente), minder up to date w.b.t. bijscholing en specialisaties, minder uitgebreide diagnostische apparatuur en operatiemogelijkheden, maar net zo fijn en betrokken.

De 'goedkope' hier in de buurt is een stuk fijner voor mijn portemonnee, maar matcht op andere fronten niet met mijn verwachtingen. Ik vind overigens de kosten nog alleszins acceptabel vergeleken bij prijzen die ik hier ook wel voorbij heb zien komen, maar ik zit er beslist niet voor een dubbeltje op de eerste rang. Staat tegenover dat ik bij hen altijd wel het gevoel heb dat er veelal (is ook hun streven) in 1 consult met aansluitend onderzoeken (indien nodig) snel een duidelijke diagnose tot stand komt, zonder dat ik het gevoel heb dat ze me overbodige onderzoeken en pillen in de maag splitsen en ik niet vier 'goedkope' consulten en 'natte vinger' pillen verder nog steeds met een kluitje in het riet sta...nou ja de hond dan he.

Oh ja, en wat jouw kippen verhaal betreft ... een van mijn verwachtingen is dat een dierenarts ook zelfkennis heeft en eerlijk doorverwijst wanneer hij meent dat elders een betere expertise is op dat gebied i.p.v. zelf maar aan blijven klungelen. Maar als dat niet gebeurt ... is het dan gebrek aan zelfinzicht of angst voor gezichtsverlies of inkomstenverlies? En daar wordt dan jouw kip de dupe van 

Heel erg, Kiki, Wodan. De belangrijkste "de patient" ....daar ligt de prioriteit. Maar dat begrijppen velen niet. En zolang "zorg" als bedrijf wordt gerunt zal dit niet anders worden.

Even off topic (waarvoor alvast sorry):

Mijn dierenarts is er voorstander van dat je met je pup/puber regelmatig komt. Even wegen, snoepje halen en ff dollen. Zonder kosten.

Mijn dierenarts is een enorme man, type Ierse boer, 3 meter lang, handen als kolenschoppen (en dan als specialisatie knaagdieren hebben) en zo op t oog een wat norse uitstraling.

Nu kwam ik met Teigie langs, Teigie had een abces op z'n staart.

De deur van de behandelkamer ging open en daar stond de dierenarts, kozijnvullend, nors te kijken. Teigie dartelde naar binnen, als zat Anky van Grunsven op z'n rug, zo langs de DA. Ik zag een wenkbrauw omhoog gaan en hoorde een giegel uit de DA ontsnappen. Ik ook binnen, deur dicht, die enorme kerel zakte op z'n knieën en Teigie stak meteen z'n neus in de hals van de DA die begon te schateren en te dollen...

Hoor ik de stem van de assistente achter een muurtje vandaag "zo, Teigie heeft het dan toch voor elkaar om M (naam dierenarts) zijn humeur weer op de rails te krijgen"

Uiteindelijk heeft Teigie geeneens gemerkt dat zijn abces werd schoongemaakt en dartelde hij net zo vrolijk weer naar buiten...

Heerlijk  ook zo fijn beeldend beschreven. Zie ze het als film voor mijn geestesoog. Dierenartsen zijn soms ook gewoon net kleine jongetjes, hoe groot ze ook al zijn 

Hihihi ik zie het ook voor me, mijn dierenarts heeft al eens op de grond gelegen om faro te onderzoeken, wij dachten wat doet hij nou?

Nou ja, ik kan het zo ook wel zien hoor, op de tafel kan weer stress geven.

Mijn dierenarts verwijst ons door naar zo'n kliniek Petra, alles is aanwezig, je kan zo alle onderzoeken laten doen in 1 gebouw, het is ook echt mijn idee, als Faro ooit geopereerd zou moeten worden dan ga ik daar heen, 11 dierenartsen dus overleg onder elkaar, en verschillende apparatuur tijdens narcose, ja alles is er, dus dan betaal je wel het dubbele.

Maar goede spullen vind ik belangrijk, en mijn dierenarts gaat geen hond van 11 opereren zonder alle poespas, hartbewaking en alles, dat zegt hij zelf, dus kan je daar heen, ze werken samen.

maar, je kan niet op afbetaling daar, dus je moet wel centen hebben.

Hij staat wel in mijn telefoon, je weet maar nooit.

Bij mijn dierenarts moet je in principe alle behandelingen meteen betalen pin of contant.

Maar bij die dierenarts ben ik al vele jaren.

Ik heb altijd alles keurig betaald met de pin.

Ook wel eens meegemaakt dat ik met spoed ben gekomen en niet meteen betaald heb omdat ik geen geld of pasje bij me had.

Ze keken even in mijn gegevens om te controleren en zagen dat ik bij hun praktijk geen 'wanbetaler' ben en ook nooit ben geweest en dan is er gewoon van alles mogelijk.

Later betalen, in termijnen betalen: geen probleem!

Dus dat vind ik heel netjes.

Ik heb altijd mijn plicht gedaan en daarom kreeg ik van hun kant dus ook krediet toen het nodig was.

Het kan ook nooit van 1 kant komen natuurlijk. 

Dus ik weet zeker als iemand altijd al een bepaalde tijd een netjes betalende klant is geweest van de dierenarts, er wel degelijk ruimte is voor krediet/termijn betaling/later betalen.

Ik heb dan weer het tegenovergestelde meegemaakt dan Kiki.

Op een langweekend s avonds laat vond mijn zoon een verlamde kat op de rijweg. 

Iemand uit onze kring vond  een ons onbekend DA die ons zelfs zo laat nog thuis wou ontvangen.

De kat is onderzocht, we moesten helemaal niks betalen, en het strafste is dat de poes zelfs bij deze DA is mogen herstellen tot de eigenaar zou opduiken.....en de poes is er altijd gebleven. 

Jaren later is deze Dierenarts dan aangeklaagd omdat ze euthanasie uitvoerde in het gemeentelijk asiel en geen hart voor dieren zou hebben ?????? Niet mijn gedacht .

Je hebt ze in alle formaten, baasjes , dierenartsen. Goeie of slechte.

Juist omdat het mensen zijn ...zullen ze nooit gelijk handelen. 

sorry. Toch maar verwijderd........ik hou het wel voor me ;-)

 Uh hangt wel af van de grote van de hond en het ras, en type verzekering laagste pakket of volle bak. Voor sadi betalen we 56 euro per maand aan verzekering dus tja das niet 1 kratje bier om zo maar te zeggen.

Edit: maar wel een bewuste keus om haar voor het volle pakket te verzekeren

(Even off-topic op de off-topic: heerlijk verhaal over Teigie, ik als beelddenker was er bij . Ik heb ook zo'n giga grote dierenarts, en nog errug leuk ook , behalve lief voor dieren. En ook nog zeer begripvol, ik hou um).

En het is goed, even wat humor er door heen (en niet erg off topic trouwens).

Dat relativeert en breekt de spanning een beetje.

Ik doe het ook vaak, zowel hier als in het dagelijks leven

"Uh hangt wel af van de grote van de hond en het ras, en type verzekering laagste pakket of volle bak. Voor sadi betalen we 56 euro per maand aan verzekering dus tja das niet 1 kratje bier om zo maar te zeggen.

Edit: maar wel een bewuste keus om haar voor het volle pakket te verzekeren
"

Ik weet natuurlijk niet hoe zwaar en groot de Sadi in kwestie is, maar Mijn Tukker is ruim veertig kilo ( 72 cm schofthoogte) en heeft alleen de standaard verzekering met de buitenland dekking, bij de Hema dus. Voor iets meer dan 17 euro. De teckel wordt ongeveer 9 kilo en is zestien euro. Er zit dus ruim dertig kilo verschil tussen de ene en de andere hond en de zwaarste kost iets meer dan 1 euro meer. Maar Hema is echt wel goedkoop ( en al vijf jaar erg goed). Ik weet ook niet of herverzekeren mogelijk is. Ik ben tevreden en maak met plezier reclame voor de hema

 Sadi is 35 kg en voor het volle pakket verzekerd bij petplan. 

Heb destijds wel bij kleinere verz. gekeken maar als je al bij de eerste de beste Berner Sennen uitgesloten ziet staan...

Maar er wordt niet alleen naar gewicht gekeken ook naar het ras 

"  Sadi is 35 kg en voor het volle pakket verzekerd bij petplan. 
Heb destijds wel bij kleinere verz. gekeken maar als je al bij de eerste de beste Berner Sennen uitgesloten ziet staan... "

Renate & Sadi de Berner - R.I.P.Beauty 28-12-2004---19-08-2013 †

 Tja, niet om het een of ander maar je weet bij aanschaf van een berner dat het geen gezond ras is. Daar zou je dus bij voorbaat kunnen rekening houden met (veel) hogere zorgkosten. Zelfde geldt voor andere ongezonde rassen.

ik heb niet veel op met verzekeringen in de zin van, ze halen véél meer binnen aan premies dan ze ooit uitbetalen en gaan dan nog moeilijk doen ook over dat uitbetalen ook... Maar goed, enige logica is er wel in dat ze meer geld vragen voor ongezondere rassen, want daar hebben ze meer kosten van.