In mijn dagelijks leven als dierenarts, is er iets waar ik een ontzettende hekel aan heb

Nou, goed toch.... ik ben het helemaal met je eens...!

Het jammere is echter ook dat wanneer je als topic starter in ene niet meer reageert, mensen dáár weer een conclusie uit trekken... vaak de verkeerde.... dan is het weer van "zie je wel.... blablabla..."

Ik vind sommige reacties ook stuitend.... dus ik snap ook dat je er met enige...eh.... verbazing (of negatiever) naar kijkt....

Maar ik vind het goed dat je je boodschap hier neer hebt gezet....

Ik zal aan iedereen de doggies uitdelen als teken dat ik alles gelezen heb.
Ik ben het niet met iedereen eens, maar dat hoeft ook niet.

Bedankt voor alle reactie's, het heeft veel los gemaakt.

Voor de mensen die het moeilijk hebben, hoop ik dat er snel betere tijden zullen aan breken.

Ik weet niet hoor, de opmerking ik heb het niet zo met verzekeringen, vind ik raar, het gaat er toch om dat je altijd zorg kan dragen voor je hond.

Jij kan ook arm worden, en dan, tja ik had het niet zo op verzekeringen.. als voorbeeld heh.

Faro is verzekerd, de polis is heel duidelijk en er word nooit moeilijk gedaan met betalen, dus ik weet niet waar je dat vandaan haalt, lees de polis gewoon goed.

Ik zie Renate nergens klagen toch? Die heeft een hoge polis afgesloten.

ik ben dol op verzekeringen, zeker wanneer je merkt dat het kan lonen. Bijna 4000 euro in drie jaar aan ziekte en ongelukken, nou dan heb je de premie er wel uit. Ik heb het trouwens over een gezonde levenslustige hond.
Hopelijk gaan we nu heel wat jaren zomaar voor niks premie betalen, met heel prettig in ons achterhoofd; als er wat gebeurt, kost het ons alleen de 45 euro eigen risico.

oh ja, wij hebben het er ook wel uit hoor, ik ben zo blij dat ik die beslissing heb genomen, zeker in de tijd dat we het ineens heel zwaar hadden, Faro kon gewoon naar de dokter.

Ik vind het principe van verzekeringen heel goed, ik vind alleen de huidige vorm niks. Commercieel, met winstoogmerk. Het principe van 'iedereen stopt een klein beetje in een pot en degenen met pech krijgen uitbetaald' werkt prima en is een heel goed idee. Zo is het concept ook ontstaan - met zeelieden die een pot maakten voor het geval ze gevangen werden genomen door piraten en als slaaf verkocht, dan konden degenen met pech worden vrijgekocht met geld uit de pot.

Maar de premies zouden een stuk lager kunnen zijn als er geen winstoogmerk was. Krijg je never nooit meer voor elkaar tot de zombiepocalypse maar okee, ik denk dat een nationale, publieke verzekering een stuk eerlijker werkt.

Tot die tijd moeten we het er maar mee doen, en dan is een verzekering een beter idee dan géén verzekering. Maar ik word er niet blij van.

" ik ben dol op verzekeringen, zeker wanneer je merkt dat het kan lonen. Bijna 4000 euro in drie jaar aan ziekte en ongelukken, nou dan heb je de premie er wel uit. Ik heb het trouwens over een gezonde levenslustige hond.
Hopelijk gaan we nu heel wat jaren zomaar voor niks premie betalen, met heel prettig in ons achterhoofd; als er wat gebeurt, kost het ons alleen de 45 euro eigen risico. "

ireeneen

 En als blijkt dat ik voor niks heb betaald dan prijs ik mezelf gelukkig met hondjes die gezond zijn en lekker in hun velletje zitten.

Ik hoop echt dat ik nog jaren voor niks premies betaal,mijn oude bouvier werd s'morgens ziek en s'avonds was hij er niet meer. Geen dag ziek geweest daar teken je toch voor.

Heb Vigo ook bij de hema verzekerd omdat dit het goedkoopste was en voldoende dekking biedt voor wat ik wil.

Eline, ik probeerde uit te leggen dat het zelfs zo extreem kan veranderen dat je zelfs, huilend, de verzekeringen van je honden ook nog op moeten zeggen, omdat je anders je dak boven het hoofd van ook je honden niet kan behouden. Dat zeg ik niet om zielig te doen.

En ik heb tot nu toe altijd alles betaald bij mijn gouden dierenarts, die mij soms wel eens matst met maar 1 consult rekenen terwijl ik er met 2 van de 3 kom, dat doe hij ook omdat hij heeft gezegd dat hij er respect voor heeft dat ik deze honden in huis heb genomen.

En als ik niet meteen kan betalen, mag het inderdaad in gedeeltes of wat later en dat gebeurt ook altijd. Want ik denk dat iedereen hier begrijpt dat deze honden natuurlijk tot het einde veilig bij mij blijven (ook al zijn er mensen in mijn omgeving geweest die zeiden nu moeten je honden weg. Nou nooit!).

een verzekering is in principe ook voor ; "het geval dat", niet om er winst uit te halen. Dat mag de verzekeringsmaatschappij doen. Iedereen moet verdienen.

Renate; ik heb nog even gekeken bij de Hema, maar ik kon geen uitsluiting vinden voor berner sennens. Maar ik kon het ook niet helemaal uitzoeken, helaas. Ik heb een all in pakket berekend, voor een jonge hond ( want jouw hond was jong toen je haar verzekerde) en kwam toen uit op 37 euro. Maar misschien dat er nog iets bovenop komt omdat het ras kennelijk niet gezond is. Wat jammer trouwens, het zijn zulke mooie honden.

Ik heb ook even bij Hema gekeken....

Maar met een volgroeid gewicht van meer dan 55 kilo, kan ik mijn hond niet bij de Hema verzekeren...

Mijn mannen zijn dus helaas geen "Hema-honden"

Ik krijg mijn meiden er nu allemaal ook niet meer in met hun twaalf jaar

Ik heb ruim 9 jaar geleden ook een verzekering afgesloten bij Proteq à 15 euro per maand voor een hond van 15 kilo. Na 9 jaar indexeren en een enorme verhoging van de assurantiebelasting betaal ik nu 30 euro. Dat had ik ook niet kunnen voorzien.

Als ze volgend jaar weer met een leeftijdstoeslag komen vanaf het achtste levensjaar zoals ze al eerder hebben gedaan betaal ik over 5 jaar (gemiddelde leeftijd van een Whippet) 60 euro per maand.

Ja, die 30 euro had ik dus maal 4. Nou heb ik het er met Vera drie dubbel en dwars uitgehaald, die mankeerde zoveel, de schat.

Lexi, Mara en Pientje mankeerden haast nooit wat. Nu ja, wat ik dus schreef, toen ik het echt niet meer kon ophoesten voor de 3 die ik over heb krijgen ze nu wel het een en ander want zijn nu op leeftijd

Ik was in 2010 fan van Proteq, toen we Charlie in huis namen, een 10 jaar oude asielhond en Proteq was de enige die een oudje wilde verzekeren tegen een redelijke prijs (40 euro per maand). De premies er dubbel en dwars uitgekregen. In anderhalf jaar dat hij bij ons was kostte hij 2000 euro aan zorgkosten en dat hadden we anders nooit kunnen betalen. 

Maar ik zou nu niet meer bij Proteq verzekeren, de voorwaarden, polissen en kosten zijn zo veranderd dat ik het ook niemand meer aanraad. We zitten met Mike nu bij Petplan en dat bevalt uitstekend. 

 Kopt ik betaalde dacht ik voor Tosca 10 jaar geleden 13,5 euro en heb ze om die indexering uit de verzekering gehaald,nu moet ik 38 euro betalen nadat ze jaren uit de verzekering is geweest,ze wordt binnenkort 11 jaar. Dan heb ik nog geluk dat het een klein hondje is(15 kg)

De hema is stukker goedkoper maar ze verzekeren geen honden die ouder zijn dan 7 jaar.

Ik kan bij Hema geen voorwaarden vinden maar die zullen toch ook moeten indexeren ? Dan blijf je ook geen 15 euro betalen. Ze weigeren honden ouder dan 7 jaar. Stopt de verzekering dan ook als je hond 7 jaar oud wordt ? Er zit verschil in de kosten maar ook zeker in de dekking. 

Hema en Petplan dekken tot 3.000 euro per jaar, Proteq dekt tot 5.000 euro per jaar.

Hoe snel Hema en Petplan uitbetalen weet ik niet, bij Proteq heb ik binnen 5 dagen mijn geld terug.

Bij Hema en Petplan zijn heupen en ellebogen uitgesloten, bij Proteq niet. Ik baalde dat daardoor de premie omhoog ging omdat ik er helemaal niets aan heb maar snapte het wel. 

Hema en Petplan hebben een eigen risico van 45 euro, Proteq een eigen bijdrage van 19%. Het advies om de rekeningen op te sparen en eens per jaar te declareren klinkt leuk maar is niet voor iedereen haalbaar. Als ik morgen 200 euro moet betalen aan de dierenarts kan ik de huur niet betalen. Ik wil die 200 euro - 19% zo snel mogelijk terug hebben. Als de rekening 100 euro is ben ik bij Hema en Petplan 45% kwijt aan eigen risico i.p.v. 19% bij Proteq.  

Rekeningen hoger dan 500 euro meen ik, hoef je bij Proteq niet voor te schieten. Die kan de dierenarts voor je declareren. Als ik een rekening van 2.000 euro zou krijgen zou ik niet weten waar ik dat vandaan moet halen. 

Als er toch verzekeringen vergeleken gaan worden (heel verstandig om je er goed in te verdiepen)

Onze beide Spaanse dames zijn als 'oudere hond' (dus geen pups) gewoon geaccepteerd bij de verzekeringen

Wij hebben Misty bij Petplan verzekerd (á € 23.16 per maand, we begonnen 5 jaar geleden met € 16,-) en balen daar flink van, want die heeft de voorwaarden aanzienlijk veranderd, maar overstappen is bijna geen optie meer als je hond ondertussen wat ouder is.

Voordeel is wel dat ze een contract hebben met heel veel dierenartsen, dus rekeningen worden doorgestuurd en achteraf krijg je een mooi overzicht met kosten die jezelf nog moet betalen.

Aysa (groter ras) is verzekerd bij het Kruidvat (á € 16.30 per maand)..., prima verzekering, snelle terugbetaling (maar een draak van een online formulier wat je moet invullen als je declareert !!) en je moet 1 keer per half jaar declareren, dus dat is wel iets wat je in de gaten moet houden.

Beide verzekeringen zijn basis, dus geen entingen, geen sterilisatie, geen crematie of wat dan ook.

Voor Aysa twijfelde ik tussen Hema of Kruidvat, maar juist dat halfjaarlijks declareren heeft voor mij de doorslag gegeven..., een jaar rekeningen opsparen is in sommige gevallen wel erg lang.

 Dat declareren vind ik sowieso al een moeilijke. Je bent dan dus nog steeds de pineut als je wel in een akelige situatie komt en je kunt de kosten niet betalen, aangezien je het eerst wel zelf moet afrekenen.

Als je een goede band hebt met de DA is dat vlug opgelost ;-)

Klopt Jenny.., ik ben ook erg blij met mijn man  ..., die vult altijd braaf (met veel gescheld) het formulier in 

Maar inderdaad..., onze DA zou ingeval van betalingsproblemen vast niet moeilijk doen en wachten totdat de verzekering terugbetaald zou hebben

Tot nu toe gelukkig niet aan de hand gehad, maar het is voor sommige mensen misschien wel een reden om ergens anders te verzekeren.

Snap ik Eline.

Is je branche, dus gaat je dat na aan het hart.

mijn verhaal had even niks met centen te maken en was een concreet antwoord op Petra's vraag, maar zo'n da's kom je dus ook tegen (de lulletjesrozenwater die je nog verder de dieperik induwen in tijden van nood -en dat kun je overal tegenkomen, niet enkel bij da's!)

verder mag je wel stellen dat de bazen hier doorgaan met zoeken tot ze de juiste zorg voor hun dier hebben gevonden. De zorg waar ze zich goed bijvoelen.

Ik heb die nu ook hoor! (na dat voorval)

Mensen moeten dus niet enkel bewuster omgaan met de keuze om een hond in huis te nemen.

Ze moeten ook meer rekening houden (ook in goede tijden) wat een hond zo allemaal kan kosten. (Zo ken ik ook mensen die geen familiale verzekering hebben. Een kleine vereiste als je een hond hebt vind ik persoonlijk).

Bewust maken van zo'n verzekering kan een stap zijn. Hoewel ik dit niet als een oplossing zie. (ze dekken niet alle kosten, soms moeten er nog flinke bedragen zelf betaald worden, moet men voorschieten...)

En mensen bewust maken ivm huisdieren is sowieso al iets moeilijk. (Kijk maar naar de asielen die overvol zitten...)

Sommige zaken zullen waarschijnlijk ook goedkoper kunnen.

Ik zie ditzelfde probleem in de humane zorg ook.

Vroeger voor speciale test of behandelingen moest je in een universitair ziekenhuis zijn. Op technologisch gebied hadden die gewoon meer voor handen (ze moesten tenslotte studenten opleiden).

Nu heeft elke kliniek zo goed als alle mogelijke apparaten. En dat is positief want zo kunnen ze meer mensen -vlugger-  helpen. Maar dat is negatief voor de kostprijs, want al die toestelen moeten aangekocht worden (en onderhouden).

Dit zie je ook meer en meer bij de DA.

------------

Maar om terug te komen op de openingspost.

Ik kan er toch vanuit gaan dat dit de vraag is.

Neem een verzekering voor je huisdier.

"Dan moet ik (De DA) het gesprek over geld niet aangaan".

Dat gesprek dat de DA (in de openingspost) haat.

Ik weet dat het niet jou tekst is Eline, maar is dat wat jij ook zou willen?

Denk je dat dit veel van de problemen zou oplossen?

(eventueel in combinatie met een incasso, iets wat veel bedrijven tegenwoordig doen trouwens...)

Ik heb het nog al geschreven, want ik denk dat je hier het verkeerde publiek voor je hebt. Ik kan mij moeilijk voorstellen dat hier mensen zijn die hun rekening niet betalen. Of daar schrijven ze toch niks over.

Voor mij is het in ieder geval not done om niet te betalen. Maar dat zijn normen en waarden, die zijn niet voor iedereen gelijk...

Baasje hond verzekeren, dierenarts een incasso, iedereen blij.

Ik zit er nu ook meer en meer naar te kijken.

Onder het motto je weet maar nooit. :-)

Mijn kleine Leo kost mij nu al een fortuin als ik medicatie nodig heb. 

Maar het is heel wat om te zien wat  ze dekken en wat niet. En het zijn er veel om te vergelijken.

Morgen eens contact opnemen met de verzekeraar. Misschien kan ik mijn familiale wat uitbreiden (blijkbaar kan dat bij KBC, ethias,...)

Een onderbelicht probleem die tegenover de openingspost zou horen en wat mij tegen de borst stuit is: Hoeveel mensen er inmiddels geen afstand hebben "moeten" doen van hun huisdier omdat het niet meer op te brengen is? Geen mogelijkheden, geen hulp....want het is immers een luxe artikel hoor je zelfs hier en had je maar moeten verzekeren.

Zelfs de zorgverzekering voor mensen is al zo verandert dat vele mensen die eerder modaal waren nu in de armoede grens vallen en al moeite hebben met hun eigen "eerste behoeften". Verzekeringen maken miljoenen WINST, toch het geroep dat de kosten stijgen. 

Het menselijke aspect is weg en alles zijn cijfers.

Mijn gedachten gaat niet uit aan artsen die zelf kiezen om niet te behandelen in geval ze geen geld zien ......mijn gedachte gaat uit naar mensen die met diepe wonden in hun ziel afstand MOESTEN nemen van hun dierbare opdat er wel voor gezorgd kon worden, omdat ze diep in de ellende zitten en er ook nog op aan gekeken worden dat het hun eigen schuld is. Gemakshalve vergeten hoe de crisis is ontstaan. 

Er is heel veel leed gaande, laten we dat niet vergeten al bevind je jezelf niet in die situatie en geloof je dat je alles in de hand hebt. De lijnen zijn dun en worden steeds dunner.

Dat IS Ook verschrikkelijk... Nederland zit sociaal weliswaar beter in elkaar dan veel andere landen, maar er zijn inderdaad grote groepen mensen die erg klem zitten...

Ik zie dat elke dag in mijn werk....

Maar ook als mensen daar helemaal niks aan kunnen doen, is het wel lastig om te zeggen dat de verantwoordelijkheid voor bepaalde zaken (voor de één is dat een hond of een kat, voor de ander 10 honden of katten, voor de ander een auto of motor) waar ze erg aan gehecht zijn, bij anderen ligt.... Want: bij wie dan? Bij de dierenarts? Als het voer op is bij de gemeente? Bij de buren?

sommige situaties zijn schrijnend en ja; hopelijk is een DA dan flexibel... Maar een DA kan ook een schrijnend geval zijn hè achter de schermen....

Het is geen zwart - witte materie, het is een grijs gebied....

Je hebt inderdaad niet alles in de hand.

Thuis hebben wij het ook moeilijk gehad. Dit was voor mijn geboorte, maar het heeft wel later sporen achter gelaten.

Dus je eigen acties kunnen ook veel doen...

Mijn broer en zus hebben nog samen met mijn ouders in een caravan gewoond  op de oprit van mijn grootouders. Om maar te zeggen hoe ver het zat.

Hadden mijn ouders toen de hulp niet gehad van hun ouders dan hadden ze geen dak boven hun hoofd.

Later als het beter ging hebben we nooit iets tekort gehad.

Zeker geen overdreven luxe.

Veel daaraan ligt aan de ingesteldheid van mijn ouders die toen veel gingen werken om dat allemaal te kunnen. Mijn pa heeft zich letterlijk kapot gewerkt (heupen, knieën en ellebogen).

Nu kan je zeggen ik vind geen werk, maar in mijn ogen kan je je altijd aanpassen en wel werken.

De vraag is, wil je dat werk wel doen???

Na de crisis ben ik ook op straat beland. Samen met een 1500tal collega's.

Ik ben 6maanden werkloos geweest (kreeg uitkering dus ik wou iets vinden wat ik kon blijven doen).

Tijdens die 6 maanden heb ik in een 5-6 tal bedrijven gewerkt, terwijl ik meer geld kreeg als ik gewoon ging stempellen.

Ik had de luxe van werk te kunnen weigeren. Zo aanvaarde ik geen jobs onder de €12,5/uur. Terwijl 85% van de jobs die ik aangeboden kreeg daar onder lag.

Ik besef ook heel goed als ik dat stempelgeld niet had, ik dat werk niet had kunnen weigeren...

(Veel van mijn collega's hebben gewoon het eerste jaar geen werk gezocht, omdat het stempelgeld zo hoog lag.)

Heel juist.

Dat is het 'm nou juist...zie alles niet zwart/wit maar "probeer" te helpen. Het kan iets piepkleins zijn wat een wereld van verschil kan maken, waar iemand nou net de kracht uit kan putten om niet op te geven.

Zou zijn bijv. medicaties bij dieren op 6% aangeslagen. Zodra dit in combinatie met behandeling is vallen ze in de 21%. Een dierenarts kan dit gescheiden verkopen om zo het tarief op 6 % te houden. Enkelen trachten met de mogelijkheden die ze hebben wel te helpen, laten het dier niet verrekken......ja, zelfs die in hun vrije tijd nog polshoogte gaan nemen! Er zijn er echt met een gouden hart.

Die mentaliteit aplaudiseer ik. 

Zodra het kil wordt (en je verneemt dit met de meest kleine dingen hoor hoe iemand erin staat) dan heb ik er geen respect meer voor.

Ik vind, ongeacht aan welke kant je staat, dat het menselijke nooit vervangen moet worden met puur-zakelijk. Dit werkt niet in dit terrein.