Uitnodiging voor iedereen tot vriendelijke discussie: Een kijk op nieuwe manier van opvoeden 
En daarnaast vind ik een stukje gezond verstand gebruiken ook heel belangrijk.
Vaak weet je zelf wel wat het beste is voor je hond in een bepaalde situatie.
Waarbij Diesel strenge en duidelijke regels nodig heeft is er voor Sky veel meer ruimte. "
Haha ik zie nu pas dat je ongeveer hetzelfde zegt als ik hierboven.
Mee eens zoals al duidelijk moge wezen 
Dat denk ik dus ook.
Dat wij yara kregen wist ik verdomd weinig van honden ben ik achter gekomen.
Maar zonder wetenschappelijke onderzoeken werd het me toch wel duidelijk dat ze erg onzeker (en daarmee gestresst) was.
Dus daar ben ik mee aan de slag gegaan en van de ene hondenschool naar de andere gegaan. Ik was namelijk erg op zoek naar meer achtergrond info dan trucjes leren.
Aangezien ik dat niet kon vinden ben ik zelf heel veel op gaan zoek (fora enzovoort).
Nu heb ik eindelijk een school gevonden die bij ons past.
En ik zal zeker niet alles goed doen, maar ik kijk wel naar mijn hond en niet naar een algemeen plaatje.
Dus ik denk idd dat je met liefde, gezond verstand en de wil om te leren heel ver kan komen!
Geen één hond is hetzelfde, dus er is ook niet 1 manier.
Ik had wel gelezen dat je je gequote tekst had aangepast, je verdiepen in een hond vind je ook belangrijk.
Het ging mij om het stukje rode tekst, los van de rest van je verhaal. Een stuk wat je belangrijk vind
Ik ben het niet eens met dat stuk tekst, los van de rest van je verhaal. Het gaat me niet om jou persoonlijk,
Als je om je heen kijkt, zie je heel veel mensen die veel van hun honden houden en ze uit liefde dood voeren, ze hele dagen in een bench stoppen ( er moet gewerkt worden) maar ja, ze houden zo veel van hun hond.
Ze alle liefde geven, maar door gebrek aan kennis geen idee hebben wat een hond nidig heeft.
Los van jou persoon en de rest van je tekst. "
Ja dat is hoe een mens werkt, dat is een nu eenmaal een normale reactie. Ik vind het heel erg frustrerend als mensen iets wat ik zeg verdraaien of verkeerd interpreteren en vervolgens tegen anderen aan gaan klagen dat ik het verkeerd zie... En als iets mij frustreert dan zeg ik dat ook gewoon tegen die persoon
NOGMAALS voor de 3e keer dan nog de uitleg van alleen het RODE stukje tekst....
"En er staat NIET "hoeft niet alles wetend te zijn, als je maar van je hond houd" er staat "je hoeft geen allesweter te zijn, het is BELANGRIJKER dat je van je hond houd". En ja, ik zie liever iemand die van zijn hond houd maar enkele dingen niet snapt dan iemand die alles weet maar zijn hond op een vreselijke manier behandeld... "
Natuurlijk is het belangrijk dat je kennis hebt van honden, hun benodigdheden en gedrag, dat je niks hoeft te weten staat nergens, waar haal je dat vandaan? Wat er letterlijk staat is dat het BELANGRIJKER is om van je hond te houden. Er zijn zat mensen die "veel kennis" hebben over honden en er nog steeds vreselijk mee omgaan, zo heeft ceasar milan ook "veel kennis" over honden en ik kan niet zeggen dat ik het met hem eens ben....
Snap je nu wat ik bedoel?
interessante discussie, ik denk dat er verschillende opvoedingsstijlen zijn, die allemaal hun voor- en nadelen hebben
zolang het opvoeden niet wordt vergeten, zou ik zeggen kies die stijl die het beste bij jou en je hond past 
beginpost komt op mij een beetje hautain over. ik heb ook nog nergens gelezen wat die "nieuwe" manier van opvoeden dan precies inhoudt (of wat er nieuw aan is)
Ja dat is hoe een mens werkt, dat is een nu eenmaal een normale reactie. Ik vind het heel erg frustrerend als mensen iets wat ik zeg verdraaien of verkeerd interpreteren en vervolgens tegen anderen aan gaan klagen dat ik het verkeerd zie... En als iets mij frustreert dan zeg ik dat ook gewoon tegen die persoon
NOGMAALS voor de 3e keer dan nog de uitleg van alleen het RODE stukje tekst....
"En er staat NIET "hoeft niet alles wetend te zijn, als je maar van je hond houd" er staat "je hoeft geen allesweter te zijn, het is BELANGRIJKER dat je van je hond houd". En ja, ik zie liever iemand die van zijn hond houd maar enkele dingen niet snapt dan iemand die alles weet maar zijn hond op een vreselijke manier behandeld... "
Natuurlijk is het belangrijk dat je kennis hebt van honden, hun benodigdheden en gedrag, dat je niks hoeft te weten staat nergens, waar haal je dat vandaan? Wat er letterlijk staat is dat het BELANGRIJKER is om van je hond te houden. Er zijn zat mensen die "veel kennis" hebben over honden en er nog steeds vreselijk mee omgaan, zo heeft ceasar milan ook "veel kennis" over honden en ik kan niet zeggen dat ik het met hem eens ben....
Snap je nu wat ik bedoel? "
Het gaat me even helemaal niet om wat jij vind, hoe jij er tegen aan kijkt, waar het me om gaat:
Je hoeft geen allesweter te zijn het is belangrijker dat je van je hond houd.
Hier is vorig jaar een huis leeggehaald, van een alleen staande vrouw, huis zat vol honden, katten en knaagdieren. Vermagerd, verwaarloosd, in een zwaar vervuild huis. Maar ja, ze hield zo van haar dieren.
Op straat loopt een doof oud hondje, krom van de pijn, kan amper overeind staan, hondje is op, wil niet meer, maar ja, baasje houd zo van de hond.
Hond zit de hele week van 8 tot 6 in de bench, blafband om, de buren gingen klagen. Maar als het baasje thuis is, gaan ze een lekker rondje lopen, baasje houd zo van haar hond.
CM houd zelf ook heel erg van zijn honden
Begrijp je mijn punt?
CM weet niet veel van honden en hun gedrag. (Eigenlijk schrijf ik liever weet niets van honden en hun gedrag, maar dan krijg ik daar weet commentaar op)
Hij heeft nooit een wetenschapelijk artikel gelezen over honden en hun gedrag. Hij herkent geen kalmerende signalen. Maar ja, zijn liefde voor de hond spat er vanaf.
Helaas is hij op tv, mensen kopen een hond en kijken tv, ze houden van hun hond. Denken allereerst idd niet logisch na en verdiepen zich niet in hun hond en gedrag.
Maar ja, ze houden van hun hond.
zolang het opvoeden niet wordt vergeten, zou ik zeggen kies die stijl die het beste bij jou en je hond past
Dan ben je er bewust over aan het nadenken, dat is al heel wat meer dan de gemiddelde honden eigenaar doet.
Maar hoe kijk jij tegen een achterhaalde opvoedstijl? Als mensen daarvoor kiezen?
Het gaat me even helemaal niet om wat jij vind, hoe jij er tegen aan kijkt, waar het me om gaat:
Je hoeft geen allesweter te zijn het is belangrijker dat je van je hond houd.
Hier is vorig jaar een huis leeggehaald, van een alleen staande vrouw, huis zat vol honden, katten en knaagdieren. Vermagerd, verwaarloosd, in een zwaar vervuild huis. Maar ja, ze hield zo van haar dieren.
Op straat loopt een doof oud hondje, krom van de pijn, kan amper overeind staan, hondje is op, wil niet meer, maar ja, baasje houd zo van de hond.
Hond zit de hele week van 8 tot 6 in de bench, blafband om, de buren gingen klagen. Maar als het baasje thuis is, gaan ze een lekker rondje lopen, baasje houd zo van haar hond.
CM houd zelf ook heel erg van zijn honden
Begrijp je mijn punt?
CM weet niet veel van honden en hun gedrag. (Eigenlijk schrijf ik liever weet niets van honden en hun gedrag, maar dan krijg ik daar weet commentaar op)
Hij heeft nooit een wetenschapelijk artikel gelezen over honden en hun gedrag. Hij herkent geen kalmerende signalen. Maar ja, zijn liefde voor de hond spat er vanaf.
Helaas is hij op tv, mensen kopen een hond en kijken tv, ze houden van hun hond. Denken allereerst idd niet logisch na en verdiepen zich niet in hun hond en gedrag.
Maar ja, ze houden van hun hond. "
Ja Suzanne, ik snapte je punt al lang. En geloof me ik ben het erg met je eens. Maar ik kan er ZOOOOO niet tegen als mensen mijn woorden verdraaien, snap je dat? Dat is echt enorm frustrerend, dat er dingen in mijn mond worden gelegd die ik niet bedoel. Daar gaat het mij om, dat je met dat punt gelijk hebt daar is geen twijfel aan, volledig mee eens hoor.
Maar hoe kijk jij tegen een achterhaalde opvoedstijl? Als mensen daarvoor kiezen? "
zolang je hond gelukkig is, en zijn omgeving ook, vind ik iedere opvoedstijl prima
als er aan 1 van de 2 niet wordt voldaan ben ik er niet zo'n fan van
zolang je hond gelukkig is, en zijn omgeving ook, vind ik iedere opvoedstijl prima
als er aan 1 van de 2 niet wordt voldaan ben ik er niet zo'n fan van "
Wat is gelukkig?
Een labrador die de hele dag eten krijgt, allemaal lekkere ongezonde hapjes. Hond zal best gelukig zijn.
Vind dat altijd een lastig iets, wat is gelukkig zijn.
Een uitvoeren van onderzoeken gebeuren niet om vast te stellen dat je iets hebt.
Maar meer om vast te stellen wat de reactie op een actie is. Hoe dat onstaat, of dit voor meerdere soorten van toepassing is, om te begrijpen, te zien welke gevolgen dit heeft en of het kan verholpen worden.
Want dit is door meerdere onderzoekers onafhankelijk van elkaar onderzocht. Het is ook op ratten uitgevoerd.
En meestal worden deze "aandoeningen" die men vaststelt, dan verder door getrokken naar de mens om te onderzoeken of zij daar ook aan lijden. En hoe dit bij hen ontstaat.
Om uiteindelijk te zoeken naar behandelingen.
Want ook de mens kan lijden aan aangeleerde hulpeloosheid.
Siberienne (Gast)
Er is in de gedragsbiologie lange tijd weinig belangstelling geweest voor 'gewone" honden, er was soms meer bekend over het paargedrag van de dwarsgestreepte sprinkhaaneter (bij wijze van) dan over de hond.
Dat het goed is dat er meer kennis is, is fijn. Dat die kennis breder verspreid is, lijkt me ook prima. Wat ik wel grappig vind, is dat het ineens ook lijkt alsof iedereen in de eeuwen dat honden bij mensen woonde, geen kennis bezat & niet goed voor een hond kon zorgen. Alsof we dat de laatste 10 jaar ofzo pas kunnen dankzij de wetenschap? En dan lees ik James Herriot en lijkt het net alsof mensen toen ook gewoon een leuke relatie met hun hond hadden?!
@Richard: ik weet in de hutspot aan onderzoeken die aangehaald worden met allerlei 3e hands quotes niet meer wat wat is, maar het onderzoek met honden die getraind waren om in een fMRI scanner te zitten heeft niks te maken met learned helplessness study. Het is het onderzoek van Berns et al en gaat over de emotionelen respons van honden op handsignalen. Het bijzondere is dat een fMRI echt heel veel herrie maakt en tot dan alleen MRI mogelijk was bij honden die verdoofd waren. Dat beperkt natuurlijk aanzienlijk wat je dan kan leren.
Het is een studie gepubliceerd in PLOS one, dus voor iedereen te raadplegen
journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0038027#abstract0
@Jenny "go girl go"! Ik moet denken aan wat een gedragsbiologie en hondenGT eens zei over het belang van namen. "Geef je hond een naam waarvan je gaat glimlachen en de opvoeding wordt makkelijker." Je eigen emotie speelt namelijk echt wel een rol in hoe je dingen doet naar je hond en een positieve uitstraling helpt. Dus ja, liefde is cruciaal! (ik moet van jou Jenny sowieso altijd al lachen, dat snoetje... )
@Suzanne: ken je de 20-jaar regel in de wetenschap? Dat inzichten vaak in een cyclus weer terug komen na 20 jaar? Wetenschap is niet statisch, dus tja, wat is achterhaald? Over 20 jaar lachen ze ons misschien wel uit met dat getut met honden die overal onzeker over waren... ze moesten gewoon meer duidelijkheid over regels hebben!
Het wordt ook veel te zwart-wit gezien, alsof er niks zit tussen "de zweep d'r over tot je een hond hebt die niks meer durft" of "alleen maar belonen en NOOOOIT straffen" . Learned helplessness is een heel extreme staat, er zijn zeker honden die zo kapot gemaakt zijn en ik vrees dat het nog steeds gebeurd. Een trainster die ik ken, die zelf mechelaars heeft, kent ze hoor, de honden die geen stap durven zetten zonder goedkeuring vd baas en ze vindt het vreselijk. Hier op 't forum ben ik 1 keer een bericht tegen gekomen waarvan ik dacht "oeps, die is op weg die kant op. Dat was van een husky die niet opgewekt naar de baas kwam, maar ineen gedrukt bleef zitten. Die baas vertelde trots dat zijn hond nooit wegliep maar altijd achter hem liep. En weet je, zoals hij het vertelde, dat was niet eens met geweld maar puur door de hon alleen te vertellen als hij wat fout deed. Daar kan je een hond ook mee breken.
Liefde is belangrijk, net als oog hebben voor de werkelijke behoeften van je hond. Net als de wil om te leren en kritisch om te gaan met wat je verteld wordt. Oog voor de hond als individu, met al zijn eigenschappen en vaardigheden. Met wat gezond verstand en kennis van leren en communiceren kom je volgens mij toch een heel eind ;-)
Siberienne (Gast)
Het onderzoek waar Richard op doelt is dat van Seligman, over Learned helplessness in honden. Dat stamt uit 1968. Over recente wetenschappelijke kennis gesproken....
In die jaren werden er in de gedragsbiologie wel meer studies gedaan die vrij walgelijk waren, ook bij kinderen trouwens. Denk maar aan het "Little Albert" experiment van John B Watson waarbij een kind doodsbang werd gemaakt van een knuffel...
De ironie van het geheel is dat deze experimenten wel een basis zijn voor de verdere ontwikkeling van de kennis over het belang van hechting en hoe leerprocessen werken.
Hier komen we dan terug op de aangeleerde hulpeloosheid.
Omdat als hij dat zou doen hij gaat gestraft worden. En aan het kortste eind trekt. Nu er zijn er toch die dat doen hé, maar meestal leven ze dan niet lang meer. Cijfers dateren van 2001, maar in België alleen hebben jaarlijks een 100.000 mensen medische verzorging nodig vanwege bijtwonden.
En net zoals Bassie zegt, hoe meer je leert hoe meer je ziet.
Mensen interpreteren gedrag van een hond vaak verkeerd door gebrek aan kennis.
Het houden van een hond wordt door vele gezien als iets heel een voudig, niks aan.
Maar door de manier waarop onze samenleving nu is tov 50, 70 jaar terug, is helemaal anders.
Vroeger moest een hond een hond zijn.
Nu wordt er veel meer van een hond geëist.
Als vroeger de hond blafte dan was dat goed voor de boer.
Als de hond nu blaft staan er 20 buren te klagen dat de hond blaft.
Vroeger kon de hond op de erf los lopen.
Nu hangt de hond aan een leiband, iets waar hij een grondige hekel aan heeft. In de samenleving van nu is het wel nodig dat hij aan de leiband loopt, om heel wat ellende te voorkomen.
Maar aan een leiband lopen is niet natuurlijk voor een hond.
Een hond loopt van nature niet in een rechte lijn. Wat moet hij doen als we op een voetpad lopen. In een rechte lijn.
Als 2 honden elkaar buiten tegen kwamen en het niet met elkaar konden vinden, vervolgde de hond zijn weg. Als nu mensen honden bij elkaar zetten in huis en er zijn spanningen of problemen, dan loopt het mis.
Ook in de hondenwereld zijn er beleefdheidsnormen.
Je stormt niet recht op elkaar af. Je laat zien dat niet rechtstreeks nadert.
Uiteraard heb je bij honden, net zoals bij mensen, die dat aan hun laars lappen (voor welke reden dan ook).
Maar er zijn er veel die ze ook niet kunnen toepassen vanwege de mens die hen er van weerhoudt. Omdat ze gedwongen worden bvb elkaar te kruisen op een smal voetpad
Ik ben wel heel benieuwd hoe jij weet dat je honden altijd blij zijn en niet ongelukkig en depressief is?
Ik ken namelijk meer dan genoeg voorbeelden waarbij de eigenaren vonden dat ze een blije hond hadden, maar ik toch echt angst zag. Zij vonden dat de honden heerlijk aan het spelen waren en ik zag een hond die het vreselijk vond.
En dat is waar er wat mij betreft toch gewoon een beetje kennis nodig is. Kennis van honden. En dat is toch onderzocht door de wetenschap. "
Je kan het vergelijken met hoe de mens naar een lichaam kijkt en hoe een dokter een lichaam ziet.
Daar zit een heel groot verschil.
Dat het goed is dat er meer kennis is, is fijn. Dat die kennis breder verspreid is, lijkt me ook prima. Wat ik wel grappig vind, is dat het ineens ook lijkt alsof iedereen in de eeuwen dat honden bij mensen woonde, geen kennis bezat & niet goed voor een hond kon zorgen. Alsof we dat de laatste 10 jaar ofzo pas kunnen dankzij de wetenschap? En dan lees ik James Herriot en lijkt het net alsof mensen toen ook gewoon een leuke relatie met hun hond hadden?!
@Richard: ik weet in de hutspot aan onderzoeken die aangehaald worden met allerlei 3e hands quotes niet meer wat wat is, maar het onderzoek met honden die getraind waren om in een fMRI scanner te zitten heeft niks te maken met learned helplessness study. Het is het onderzoek van Berns et al en gaat over de emotionelen respons van honden op handsignalen. Het bijzondere is dat een fMRI echt heel veel herrie maakt en tot dan alleen MRI mogelijk was bij honden die verdoofd waren. Dat beperkt natuurlijk aanzienlijk wat je dan kan leren.
Het is een studie gepubliceerd in PLOS one, dus voor iedereen te raadplegen
journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0038027#abstract0
@Jenny "go girl go"! Ik moet denken aan wat een gedragsbiologie en hondenGT eens zei over het belang van namen. "Geef je hond een naam waarvan je gaat glimlachen en de opvoeding wordt makkelijker." Je eigen emotie speelt namelijk echt wel een rol in hoe je dingen doet naar je hond en een positieve uitstraling helpt. Dus ja, liefde is cruciaal! (ik moet van jou Jenny sowieso altijd al lachen, dat snoetje... )
@Suzanne: ken je de 20-jaar regel in de wetenschap? Dat inzichten vaak in een cyclus weer terug komen na 20 jaar? Wetenschap is niet statisch, dus tja, wat is achterhaald? Over 20 jaar lachen ze ons misschien wel uit met dat getut met honden die overal onzeker over waren... ze moesten gewoon meer duidelijkheid over regels hebben!
Het wordt ook veel te zwart-wit gezien, alsof er niks zit tussen "de zweep d'r over tot je een hond hebt die niks meer durft" of "alleen maar belonen en NOOOOIT straffen" . Learned helplessness is een heel extreme staat, er zijn zeker honden die zo kapot gemaakt zijn en ik vrees dat het nog steeds gebeurd. Een trainster die ik ken, die zelf mechelaars heeft, kent ze hoor, de honden die geen stap durven zetten zonder goedkeuring vd baas en ze vindt het vreselijk. Hier op 't forum ben ik 1 keer een bericht tegen gekomen waarvan ik dacht "oeps, die is op weg die kant op. Dat was van een husky die niet opgewekt naar de baas kwam, maar ineen gedrukt bleef zitten. Die baas vertelde trots dat zijn hond nooit wegliep maar altijd achter hem liep. En weet je, zoals hij het vertelde, dat was niet eens met geweld maar puur door de hon alleen te vertellen als hij wat fout deed. Daar kan je een hond ook mee breken.
Liefde is belangrijk, net als oog hebben voor de werkelijke behoeften van je hond. Net als de wil om te leren en kritisch om te gaan met wat je verteld wordt. Oog voor de hond als individu, met al zijn eigenschappen en vaardigheden. Met wat gezond verstand en kennis van leren en communiceren kom je volgens mij toch een heel eind
"
Het is een beetje appelen met peren vergelijken wanneer je gaat zien hoe de mens en hond vroeger en nu.
Gewoon door de ontwikkeling van onze samenleving. Zoals ik daarnet al heb aangehaald. Wanneer vroeger de hond blafte, ging men kijken wat er aan de hand was.
Als nu de hond blaft is het soms uren aan een stuk. Of juist helemaal niet maar staan de buren wel meteen op de stoep, want een hond die blaft dat kan niet.
Het is ook mede door diezelfde evolutie van de samenleving dat er heel wat meer van de hond gevraagd/geëist wordt. (Trouwens niet alleen van hen)
En mensen er ook vanuit gaan dat het allemaal maar ok is.
Je hond graag zien is inderdaad de draad door het verhaal. Maar in heel wat gevallen kan men niet meer gewoon graag zien, want is dat verandert in een bundel frustratie. Omdat een deel mensen zaken van hun hond verwachten, samen met de manier waarop ze dat verwachten dat er veel de mist in gaat.
En in plaats van graag te zien, een bom stress. Dat naar het fysieke omslaat.
Trouwens hier een link naar een filmpje.
Wat zie je hier bij de honden? Klank afzetten aub omdat ik graag jullie mening wil zonder beïnvloeding van wat er gezegd wordt. Louter op wat jullie zien
https://www.youtube.com/watch?v=Cbtkoo3zAyI
In die jaren werden er in de gedragsbiologie wel meer studies gedaan die vrij walgelijk waren, ook bij kinderen trouwens. Denk maar aan het "Little Albert" experiment van John B Watson waarbij een kind doodsbang werd gemaakt van een knuffel...
De ironie van het geheel is dat deze experimenten wel een basis zijn voor de verdere ontwikkeling van de kennis over het belang van hechting en hoe leerprocessen werken. "
Er is ondertussen heel wat meer over de aangeleerde hulpeloosheid ontdekt door veel recentere onderzoeken
studie.vppk.be/images/Depressiehoofdstuk5.doc
Gewoon door de ontwikkeling van onze samenleving. Zoals ik daarnet al heb aangehaald. Wanneer vroeger de hond blafte, ging men kijken wat er aan de hand was.
Als nu de hond blaft is het soms uren aan een stuk. Of juist helemaal niet maar staan de buren wel meteen op de stoep, want een hond die blaft dat kan niet.
Het is ook mede door diezelfde evolutie van de samenleving dat er heel wat meer van de hond gevraagd/geëist wordt. (Trouwens niet alleen van hen)
En mensen er ook vanuit gaan dat het allemaal maar ok is.
Je hond graag zien is inderdaad de draad door het verhaal. Maar in heel wat gevallen kan men niet meer gewoon graag zien, want is dat verandert in een bundel frustratie. Omdat een deel mensen zaken van hun hond verwachten, samen met de manier waarop ze dat verwachten dat er veel de mist in gaat.
En in plaats van graag te zien, een bom stress. Dat naar het fysieke omslaat.
Trouwens hier een link naar een filmpje.
Wat zie je hier bij de honden? Klank afzetten aub omdat ik graag jullie mening wil zonder beïnvloeding van wat er gezegd wordt. Louter op wat jullie zien
"
De link ontbreekt 
Dank je, heb hem er snel bij geplaktDat het goed is dat er meer kennis is, is fijn. Dat die kennis breder verspreid is, lijkt me ook prima. Wat ik wel grappig vind, is dat het ineens ook lijkt alsof iedereen in de eeuwen dat honden bij mensen woonde, geen kennis bezat & niet goed voor een hond kon zorgen. Alsof we dat de laatste 10 jaar ofzo pas kunnen dankzij de wetenschap? En dan lees ik James Herriot en lijkt het net alsof mensen toen ook gewoon een leuke relatie met hun hond hadden?!
@Richard: ik weet in de hutspot aan onderzoeken die aangehaald worden met allerlei 3e hands quotes niet meer wat wat is, maar het onderzoek met honden die getraind waren om in een fMRI scanner te zitten heeft niks te maken met learned helplessness study. Het is het onderzoek van Berns et al en gaat over de emotionelen respons van honden op handsignalen. Het bijzondere is dat een fMRI echt heel veel herrie maakt en tot dan alleen MRI mogelijk was bij honden die verdoofd waren. Dat beperkt natuurlijk aanzienlijk wat je dan kan leren.
Het is een studie gepubliceerd in PLOS one, dus voor iedereen te raadplegen
journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0038027#abstract0
@Jenny "go girl go"! Ik moet denken aan wat een gedragsbiologie en hondenGT eens zei over het belang van namen. "Geef je hond een naam waarvan je gaat glimlachen en de opvoeding wordt makkelijker." Je eigen emotie speelt namelijk echt wel een rol in hoe je dingen doet naar je hond en een positieve uitstraling helpt. Dus ja, liefde is cruciaal! (ik moet van jou Jenny sowieso altijd al lachen, dat snoetje... )
@Suzanne: ken je de 20-jaar regel in de wetenschap? Dat inzichten vaak in een cyclus weer terug komen na 20 jaar? Wetenschap is niet statisch, dus tja, wat is achterhaald? Over 20 jaar lachen ze ons misschien wel uit met dat getut met honden die overal onzeker over waren... ze moesten gewoon meer duidelijkheid over regels hebben!
Het wordt ook veel te zwart-wit gezien, alsof er niks zit tussen "de zweep d'r over tot je een hond hebt die niks meer durft" of "alleen maar belonen en NOOOOIT straffen" . Learned helplessness is een heel extreme staat, er zijn zeker honden die zo kapot gemaakt zijn en ik vrees dat het nog steeds gebeurd. Een trainster die ik ken, die zelf mechelaars heeft, kent ze hoor, de honden die geen stap durven zetten zonder goedkeuring vd baas en ze vindt het vreselijk. Hier op 't forum ben ik 1 keer een bericht tegen gekomen waarvan ik dacht "oeps, die is op weg die kant op. Dat was van een husky die niet opgewekt naar de baas kwam, maar ineen gedrukt bleef zitten. Die baas vertelde trots dat zijn hond nooit wegliep maar altijd achter hem liep. En weet je, zoals hij het vertelde, dat was niet eens met geweld maar puur door de hon alleen te vertellen als hij wat fout deed. Daar kan je een hond ook mee breken.
Liefde is belangrijk, net als oog hebben voor de werkelijke behoeften van je hond. Net als de wil om te leren en kritisch om te gaan met wat je verteld wordt. Oog voor de hond als individu, met al zijn eigenschappen en vaardigheden. Met wat gezond verstand en kennis van leren en communiceren kom je volgens mij toch een heel eind
"
Iemand had een keer een honden boek van ik dacht voor de oorlog ergens, weet niet meer?
Daar stonden hele up to date zaken in over honden en hun gedrag. De dominantie theorie darnaa heeft heel veel verandert destijds.
Wat wel nieuw is, is dat we in een hoofd kunnen kijken. Door de moderne technieken, komen we weer hele nieuwe zaken te weten.
Zo blijft er altijd een beweging in.
Natuurlijk is liefde voor je dier cruciaal, echter ook kennis hebben van.
Ik denk dat beide even belangrijk is.
Hoe meer ik observeer, des te meer valt het me op, dat veel honden niet begrepen worden.
Een hond die flinke schoppen krijgt als hij uitvalt aan de lijn. Een hond in het losloop gebied die achterna wordt gejaagd, doodsbang, de baas denkt dat het spel is.
Ik trek me dat vreselijk aan, ik kan er helaas niet veel mee. Met liefde alleen, kom je er niet.
Waar wat je zegt over emoties, naar een hond toe kan je niet liegen. Een spreekwoord: met geld koop je een hond, maar niet het kwispelen van zijn staart.
Dat had ik idd wel eens gehoord over de 20-jaar regel.
Wat ik belangrijk vind, openstaan voor nieuwe ideën en te durven veranderen. Niet vasthouden aan een idee of methode, tenzij het gewoon goed werkt. Maar dan nog je blijven bijlezen en ontwikkelen, mee groeien met de tijd.
Ik vind wel dat ik nu een betere band heb met mijn hond dan heel vroeger, 40 jaar geleden, mijn eerste eigen hond.
De tijd van de slipketting, die ik wel had, maar hem zo vast maakte, dat hij niet wurgte. Fysiek straffen deden wij toen ook al niet, een flinke foei werkte goed.
Mijn hond en ik waren altijd samen, dikke vrienden, ze deed alles braaf wat ik vroeg, maar het enthousiame wat mijn hond nu heeft, door meer de nadruk te leggen op belonen, dat stukje miste ik vroeger.
Overigens, ben ik ook niet van tutten, maar duidelijkheid, regels, concequent zijn, daar heeft mijn hond en kids behoefte aan.
Ook corrigeer ik, alleen niet fysiek. Veel corrigeren hoef ik echter niet
Buiten, was ik zelf niet helemaal duidelijk. luca ging de boel zelf regelen. Een privéles genomen, waarbij me een spiegel voor werd gehouden, ik moest gewoon duidelijker zijn.
Ik ben er van overtuigd dat de meeste gedrags problemen bij de baas vandaan komen. Stukje gedrags kennis.
Gelukkig hebben we daar profesionals voor.
Niet erg als je zelf iets niet weet, als je het maar door hebt dat er iets niet goed gaat en het probeerd aan te pakken of hulp inschakeld.
Bij paarden zie je ook aangeerde hulpeloosheid. Een paarden fluisteraar die die methode gebruikt, naar om te zien
Over het filmpje:
Om het zeer eenvoudig te zeggen: ik zie een stel honden dat onder de plak zit. Buitenshuis zijn ze erg gecrispeerd en binnenshuis doen ze gezellig samen op een hoop een dutje.
Ik heb m bekeken en vind de honden erg timide.
Het lijken meer robots.
Maar wat zouden we 'moeten' zien?
Daar stonden hele up to date zaken in over honden en hun gedrag.
Dat klopt. Toen ik kind was, was ik gek op een 'hondenboek' uit de dorpsbibliotheek. Van 'voor de oorlog' was het niet, hahaha, maar het was al erg oud, met leuke zwart/wit prentjes in.
Daar werden dingen gezegd als: je hond z'n eigen slaapplek in huis laten kiezen, de hond eerst eten geven, kort samengevat: er mocht heel veel en er moest heel weinig...
Ik ben nog steeds van dat principe. Alleen moet de slinger niet de andere richting uitslaan. Ik ben voor een evenwichtige relatie. Ik hou er niet van dat een hond ten dienste moet staan vd mens, maar het omgekeerde wens ik ook niet. Een hond mag me laten weten als ie zich onheus behandeld voelt, maar ik mag dit ook bij hem. Het is geven en krijgen, op alle vlakken in het samenleven, en als dat in balans is, vind ik dat helemaal prima!
Daar werden dingen gezegd als: je hond z'n eigen slaapplek in huis laten kiezen, de hond eerst eten geven, kort samengevat: er mocht heel veel en er moest heel weinig...
Ik ben nog steeds van dat principe. Alleen moet de slinger niet de andere richting uitslaan. Ik ben voor een evenwichtige relatie. Ik hou er niet van dat een hond ten dienste moet staan vd mens, maar het omgekeerde wens ik ook niet. Een hond mag me laten weten als ie zich onheus behandeld voelt, maar ik mag dit ook bij hem. Het is geven en krijgen, op alle vlakken in het samenleven, en als dat in balans is, vind ik dat helemaal prima! "
Wat leuk zo'n boek! Heb je die nog? 
Ik ben ook meer voor het idee van: samen kom je er wel.
De een wat geven, de ander wat nemen en dan weer andersom.
Het is een wisselwerking. 
Ik kon hem niet uitkijken, ga over mn nek!
Oortjes laag, staart laag of tussen de billen. Honden komen mij angstig over. Honden reageren nauwelijks op de omgeving. Tongelen, hijgen.
Zelf in huis vind ik ze niet op hun gemak, blijven om hem heen. Oortjes wisselend, redelijk laag, krabben, hijgen. Ja als er voertjes zijn, gaan de oortjes omhoog.
Honden nemen totaal geen eigen initiatieven.
Wurgketting met pinnen, een ecollar.
opmerkingen zoals "waarom mag een hond niet /slapen liggen waar hij/zij hebben ook gevoelens" - en is je het gevoel hebt da het geen kwaad kan voor uw hond zal dat ook zo zijn, er bestaat nog iets zoals gezond verstand - maar is dit echt waar voor alle honden?
uit jullie onderzoek mbt de wolven komen jullie tot de conclusie dat domitantie totaal onbestaand is, volgens kun je enkel uit het onderzoek halen dat dominantie niet een drijvende factor is.
iedere hond heeft nog steeds het hormoon testosteron, en testosteron = dominantie , niet enkel voor honden, ook mensen en andere dieren - dus kom aub niet af met het onderzoek mbt wolven ,
kan iemand mij aub waar het wetenschappelijk bewezen is dat het niet zo is, ik vind daar geen enkel spoor van ?
Daar werden dingen gezegd als: je hond z'n eigen slaapplek in huis laten kiezen, de hond eerst eten geven, kort samengevat: er mocht heel veel en er moest heel weinig...
Ik ben nog steeds van dat principe. Alleen moet de slinger niet de andere richting uitslaan. Ik ben voor een evenwichtige relatie. Ik hou er niet van dat een hond ten dienste moet staan vd mens, maar het omgekeerde wens ik ook niet. Een hond mag me laten weten als ie zich onheus behandeld voelt, maar ik mag dit ook bij hem. Het is geven en krijgen, op alle vlakken in het samenleven, en als dat in balans is, vind ik dat helemaal prima! "
Er werden idd dingen gezegd die we nu ook doen. Lang geleden.
Ik ben het met je eens. Hier ook geven en nemen. Voelt goed zo.
uit jullie onderzoek mbt de wolven komen jullie tot de conclusie dat domitantie totaal onbestaand is, volgens kun je enkel uit het onderzoek halen dat dominantie niet een drijvende factor is.
iedere hond heeft nog steeds het hormoon testosteron, en testosteron = dominantie , niet enkel voor honden, ook mensen en andere dieren - dus kom aub niet af met het onderzoek mbt wolven ,
kan iemand mij aub waar het wetenschappelijk bewezen is dat het niet zo is, ik vind daar geen enkel spoor van ?
"
Dominantie bestaat wel, het is echter geen karakter eigenschap.
Dominantie is een interactie tussen 2 bekende honden om bezit.
Tostesteron heeft niets met dominantie te maken, tostesteron kan je zien als het macho hormoon.
http://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/dominantiemodel-de-mythe.php
http://www.moniquebladder.nl/dominantie-iets-anders/
prikkwttingen erg lage houding toch angstig vind ik. Totaal geen vrijheden zo is wandelen toch niet leuk voor de hond?
Fantastisch nu is het mijn onderzoek geworden :)
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?