Waar moet dat heen?

Dat kan men zich afvragen als men niet weet hoe een ervaring bij de hondenfokker gaat verlopen. Je ziet al die hondjes om je heen en je weet niet wie wie is. Dan is het de bedoeling dat de fokker iets gaat vertellen. Dit kan op twee manieren. Het gesprek kan als volgt verlopen: "Leuke jonge pups hè? Ja, die ene zit een beetje weggedoken in het hoekje, maar dat wordt beslist geen allemansvriendje. Als die met je alleen is, verander hij in haantje de voorste. Trouwens je moet ook geen hond hebben die met iedereen vriendschap sluit."
De verteller kan dan in een ding gelijk hebben en dat is dat het beestje helemaal opleeft als er geen vreemden meer bij zijn. Wat de rest betreft moet u maar niet denken aan dat hondje, tenzij het zo is dat het beestje zich herstelt en toch naar u toekomt. Dan zou u, als u het leuker vindt dan de andere, het misschien kunnen overwegen. Beter is het om op die pups te letten die vrij naar u toe komen om in de schoenveters te bijten of die proberen om uw broekspijpen korter te maken. Zij zullen meer vertrouwen in de buitenwereld hebben en dat werkt op den duur toch veel beter. Zo'n hondje, voor wat betreft zijn gedrag temperen gaat gemakkelijker dan dat andere hondje proberen op te peppen. Ook moet u vooral op het verhaal van de fokker letten. Als die het heeft over zijn pups die zo VERSCHRIKKELIJK leuk zijn, dat hij zo TROTS op ze is, dat ze PERFECT zijn , dat het KLASSE is of dat ze het EINDE zijn en hij herhaalt die groot gedrukte woorden na elke tien minuten, moet u zich hoeden. Een pup behoort op deze manier niet te worden aangeprezen. Een stelletje gezonde pups prijst zichzelf wel aan, want u ziet snel genoeg of ze levensvreugd hebben. En zo hoort dat te zijn bij jonge hondjes. Ze moeten vertrouwen hebben. Hetzelfde geldt voor het woord 'EERLIJK'. Dat wordt ook zo vaak gebuikt in de zin van: :Ik zal je eerlijk zeggen dat," of: "Daar ben ik heel eerlijk in." Meestal wordt die uitdrukking dan tweemaal of meer per kwartier gebruikt. Iemand die zo eerlijk is, heeft vaak wat te verbergen. Zoals u merkt moet u goed op de verteltrant letten.
Verder komt het ook wel eens voor dat de moeder niet eens aanwezig is. Dan komt er een verhaaltje van: "De moeder zit zo lang op een boerderij om aan te sterken." U moet dan besluiten: geen moeder, geen pups. Als u dit meemaakt moet u niet uit medelijden juist daar een hondje halen. U voorkomt dan voor u zelf een hoop narigheid. Waar kan dan wel een pup gekocht worden? Het antwoord is vrij eenvoudig en u weet het zelf al wel. Als de pups blij zijn dat ze u zien en even blij naar hun fokker toe komen, dan zit het wel goed. Bovendien dartelt de moeder dan ook even rond en die moet al net zo spontaan zijn. Een uitzondering mag je maken als de pups al 7 weken zijn geweest en ze niet meer bij de moeder hoeven drinken. Dan hoeft de moeder ook niet meer samen met ze te zijn, maar ze moet wel gezien worden.
Als u dan een goed antwoord op uw vragen heeft gekregen en u heeft ook vertrouwen in de fokker dan houdt niets u meer tegen. U vertrouwt de fokker en de fokker vertrouwt u zijn hondje toe als blijkt dat u zich van te voren heeft verdiept in de beginselen van de kynologie. En zo hoort het ook.

Door Bert Nieuwenhuis op 11 oktober om 09:59