De kogel door de kerk

Eindelijk is het dan zo ver. U hebt gewikt en gewogen en het besluit is gevallen. Er moet een hond komen. Nu moeten we eerst nog even het volgende vermelden. Als u er voor kiest wil dat nog niet zeggen dat het altijd een pup moet worden. U kunt er ook van uitgaan dat u een ouder dier wilt, maar hier is vaak niet zo eenvoudig aan te komen, omdat het gelukkig geen wegwerpartikel is. Bovendien, een hond die bevalt en deel uitmaakt van het gezin gaat natuurlijk niet weg. Toch kunnen er zich omstandigheden voordoen binnen een familie dat het beestje buiten zijn schuld om weg moet. In dat geval ligt het niet aan hem en dan is de kans groot dat hij als goed opgevoede hond toch een andere plek moet krijgen. Als u zo'n hond treft heeft u geluk.
Soms zitten deze dieren ook in het asiel, omdat er snel een plek voor ze moest komen. Het wil dan ook niet zeggen dat een hond die in het asiel is terechtgekomen altijd een mislukt schepsel is. Als u niet speciaal voor een ras kiest, loont het altijd de moeite om daar eens te gaan praten en kijken.
Kiest u voor een bepaald ras dan doet u er het beste aan om bij de rasvereniging te informeren. Daar weten ze wel waar de serieuze fokkers van hun ras zitten en als er pups zijn, kunnen ze u daar naar toe sturen. Nu is het vaak zo dat die fokkers niet bij u in de achtertuin wonen, dus u zult er misschien wel een heel lange reis voor over moeten hebben om het nest te zien. Maar... wat je van ver haalt is lekker. U moet maar zo rekenen dat die fokker al die tijd dat de pups bij hem zijn samen met zijn huisgenoten ook al zoveel moeite heeft gedaan om de beestjes zo ver te krijgen, dus u moet er ook maar iets voor over hebben.
Natuurlijk ziet u de moederhond en als u haar leuk vindt is er al veel gewonnen. De vaderhond ernaast is helemaal prachtig, maar vaak is die niet bij zijn hondenfamilie aanwezig omdat hij van een andere eigenaar is. Maar goed, wel eerst uitvoerig naar de moederhond kijken, want zoals zij doet en eruit ziet zal het naar alle waarschijn- lijkheid ook haar jonge hondjes vergaan. Zij heeft ze tenslotte mede geproduceerd. Eigenlijk moet de fokker de moederhond laten zien voordat u haar pups ziet. Als u een hond wilt hebben en u ziet een pup bent u eigenlijk toch al verkocht. Als het goed is, verkoopt de pup zichzelf. Maar een pup is maar kort pup en hopelijk heel lang volwassen hond. Daarom moet een volwassen exemplaar van het door u gekozen ras u in de eerste plaats aanspreken. Op deze wijze krijgt u geen vertekend beeld.
Omdat u met een bepaald doel voor ogen de hond heeft gekozen, kunt u aan de fokker vragen of de vader- en de moederhond hieraan voldoen. Nu is dit eigenlijk een beetje de kat op het spek binden, want iedere fokker vindt van zijn honden dat ze aan de hoogste eisen voldoen. En neem hem of haar dat maar eens kwalijk.

Door Bert Nieuwenhuis op 04 oktober om 09:47