De eerste levensfase

Wat doet een pup gedurende de eerste en tweede week in zijn leven? Het antwoord hierop is vrij eenvoudig, namelijk alleen maar proberen zo hard mogelijk te groeien. Groeien betekent voor de pup: drinken en slapen. Hiervoor zijn echter enkele maniertjes nodig die een pup automatisch doet. We gaan eens kijken wat er moet gebeuren om te kunnen drinken . Allereerst moet de kleine in staat zijn om de kop op te richten als hij bij de buik van zijn moeder is aangekomen. Hij moet namelijk een tepel zoeken. Dit gaat hij doen door middel van het aftasten van de buik. Wanneer hij bij een obstakel (de tepel) is aangekomen, priemt hij zijn neus in de vacht en duwt de haren die de tepel omgeven, omhoog. Zo maakt hij de verborgen tepel vrij. Nu heeft de pup een prikkel ontvangen waarop hij reageert door zijn bekje te spannen om de tepel. Als hij dat heeft gedaan ontvangt hij eigenlijk weer een ander signaal en dan gaat hij met de tong masserende bewegingen maken. Wij noemen dat zuigen.
Als het beestje alleen maar zuigt, is de kans groot dat hij van de tepel los raakt. Hiervoor moet dus een oplossing komen. Het diertje zet zich dan ook met de achterpootjes tegen de bodem af om zodoende dicht tegen de tepel aangedrukt te blijven. Nu kan hij ook met zijn kopje krachtiger tegen de melkklier aanduwen en zo komt de melkproductie goed op gang. Die melkproductie stimuleert hij overigens ook door met zijn voorpootjes tegen de omgeving van de tepel te trappen. Hierdoor worden de melkklieren actief gemaakt en zonder dat hij het weet is de pup dan ook een geboren 'melker'.
Wij weten allemaal dat als er in zo'n hondenlijfje iets komt, het er ook weer ten dele uit moet. Daarmee helpt de moeder. Ze masseert namelijk na het drinken de hele onderkant van de pup door deze uitgebreid te likken. De pup reageert hierop door te gaan plassen en/of ontlasting te geven. Op die manier wordt de werpkist niet smerig, omdat moeder alles keurig heeft opgeruimd.
Als hij lekker volgepropt zit wil de welp niets anders meer dan warm liggen en slapen.Hij zorgt ervoor dat hij tegen zijn moeder aanligt, of tegen zijn broertjes en zusjes. Soms liggen ze op elkaar en over elkaar. Hoe ze liggen kan ze weinig schelen als ze maar lekker warm liggen.
Je zou denken dat het tegen elkaar aanliggen van de pups te maken heeft met sociaal gedrag, maar dat is niet zo. Ze hebben alleen maar een prikkel vanuit zichzelf om warmte te zoeken en dat doe je toch tegen elkaar aan?
Wij hielpen onze huishonden door boven de werpkist een warmtelamp te hangen en hier reageerden ze vooral de eerste tijd heel erg goed op. De kleintjes lagen lekker uitgestrekt en waren tevreden. Wel moet ervoor gewaarschuwd worden deze lamp niet te dicht boven de pups te hangen omdat dan de kans bestaat dat ze uitdrogen. Een afstand van 75 cm. is goed.
Eigenlijk is dit alles wat in die eerste twee levensweken van een pup moet gebeuren, maar bedenk wel dat een pup dan nog doof en blind is en dus alles op de tast moet doen. Toch geweldig goed hè van zo'n klein hoopje hond. Toch heeft hij er zelf weinig erg in, hij reageert alleen maar op prikkels en heeft nog geen enkel belang bij de buitenwereld. Maar dat gaat wel veranderen.

Door Bert Nieuwenhuis op 16 augustus om 11:18