Nelis Verhoeven

@Hadassa; nee ik woon te ver weg. sorry, maar als ik op een andere manier kan helpen?

@Caro; je zou eens contact kunnen opnemen met Nelis Verhoeven en hem vragen naar iemand bij jou in de buurt. Wie weet.

Ik denk er al de hele tijd om een gt in te schakelen want zit toch met enkele problemen.
En ik wil overstappen naar een positievere methode. Nu ben ik wel eventjes in de war door al deze nieuwe info. Ik weet het evntjes niet meer van al die methodes. Maar ik wil het zowiezo positiever aanpakken.

@ Bregje: Kyra is binnen nooit echt blafferig geweest. Ze ging wel blaffen als er een andere hond voorbij liep of als de hond van de buren aan het blaffen was in huis. Doet ze nu helemaal niet meer. Ze blijft zelfs lekker rustig liggen.

Tijdens het wandelen net viel ze wel weer heel heftig uit. Ook al op grote afstand..

Het effect van de snoepjes verdwijnt niet, en moet gebruikt worden zoals Petra zegt, het moet aanleiding voor snuffelen zijn en kauwen, beide stress verlagend.
verder kan je het prima doen op een losloop gebied, omdat bezit agressie niet zal ontstaan als je het goed doet. En mocht er een hond bij komen, dan gooi je een halve meter verder wat snoepjes voor die hond, en tada 2 honden die aan het kalmeren zijn.
En je hoeft echt je hond hiervoor niet uit te hongeren.. gewoon de beloning bijzonder genoeg maken.

Verder Bregje, zoals ik al eerder zei, geen advies aannemen van andere zolang je met nelis zijn methode werkt, dit kan het namelijk tegenwerken. Dus gewoon nelis mailen of bellen, het maakt hem echt niet uit!

Ook voor Vito, bij het trekken aan de lijn. Zoals ik lees beloon je de hond als hij naar je toe komt?
Is dit zo, dan doe je het fout, je moet belonen(met stem ook, niet altijd snoepjes) als de lijn slap hangt, de hond hoeft niet helemaal terug te komen want dan leert de hond, trek, loop terug beloning, trek, loop terug, beloning. Hij leert dat hij naar jou toe moet komen om weer verder te kunnen lopen en hij krijgt nog eten ook!

Dus belonen als de lijn slap is, en een beloning kan ook zijn, aankomen bij het punt waar de hond heen wil, bv een boom om te snuffelen. Dit is een geweldige beloning, maar hij mag er pas komen, als de lijn slap is.
dit leert hij heel snel.

Nu jullie ook anders zijn gaan reageren kan dat wat verwarring bij hem oproepen. En dan kan hij op alle andere prikkels feller gaan reageren.
Kan hij in een bench of een plekje waar hij echt volkomen rust heeft?

Ja klopt, dit zei Nelis ook. Had hem er al eerder over gemaild omdat J.J. dus blafferiger werd. Gewoon negeren was het advies. Het ging iets beter en toen sliep hij heel erg veel. Maar sinds 2 dagen is het echt heel erg geworden. Maar ik ga het maandag wel aan Nelis voorleggen.
En bench heb ik juist weggedaan op advies van Nelis

En als je vanuit je ooghoek ziet dat hij kijkt,zou ik eens proberen wat hij doet als jij begint te gapen...Niet naar hem kijken,maar gapen..een paar keer.

Een hond kan gaan blaffen met verschillende motivaties, de éne keer moet je het inderdaad gaan negeren maar de andere keer niet, dus vraagje...wat is de motivatie van de hond om te gaan blaffen? of zijn er verschillende motivaties?

Ja je moet maar aanhouden wat Nelis zegt, want daar ben je 'onder behandeling' zeg maar

Maar ik kan me voorstellen dat die veranderingen hem blafferig maken en dat een afgesloten veilige ruimte zonder prikkels kan helpen.

Wat J&T zegt is altijd belangrijk: waarom blaft hij?

Blaf hij echt naar alles dan denk ik dat het een soort uitlaatklep is en dat het hem gewoon een beetje teveel wordt.

Je kan overigens ook nog even volhouden en dat dit een hevige 'extinction burst' is.
Even dat protest eruit voordat hij zich overgeeft aan de nieuwe manier van zaken

Ook voor Vito, bij het trekken aan de lijn. Zoals ik lees beloon je de hond als hij naar je toe komt?
Is dit zo, dan doe je het fout, je moet belonen(met stem ook, niet altijd snoepjes) als de lijn slap hangt, de hond hoeft niet helemaal terug te komen want dan leert de hond, trek, loop terug beloning, trek, loop terug, beloning. Hij leert dat hij naar jou toe moet komen om weer verder te kunnen lopen en hij krijgt nog eten ook!

Dus belonen als de lijn slap is, en een beloning kan ook zijn, aankomen bij het punt waar de hond heen wil, bv een boom om te snuffelen. Dit is een geweldige beloning, maar hij mag er pas komen, als de lijn slap is.
dit leert hij heel snel.


Ja dat klopt ik deed het inderdaad verkeerd maar ik kwam er gister achter hahaha dat vito het inderdaad zo deed dus ben gestopt met snoepjes als hij naar me toe komt en ga het nu zo doen zoals jij zegt . dank je wel haha

Gister kwam ik een vrouw tegen die ik ken en ze heeft net een nieuw pupje ..ze wilde naar mij toe komen maar ik zei op gepaste afstand daar blijven staan anders gaat Vito blaffen . de afstand was korter als voorheen we konden gewoon een min of 5 praten Vito keek even rustig naar de pup na de hand negeerde hij het en was gewoon kalm voordat we weer verder liepen helemaal superrrrrrrrrrr!!

er is ook een borde collie die ik al 7 jaar ken .zijn naam is Max ..max loopt altijd los en is een schat van een hond . hij is niet zo dol op mensen maar bij mij komt hij altijd een koekje halen . hij ruikt mij al op hele verre afstand en staat dan opeens achter me (heel lief)zijn baasje weet dan ook altijd dat ik ergens in de buurt ben anders loopt hij niet zo ver van zijn baasje weg . maar sinds vito is gaan uit vallen werd dat voor mij moeilijker om Max een snoepje te geven maar maxc was ook een vol houder ..gister stond hij weer achter me dan piept hij ook ..ik gooide voor vito een brokje voor hem en voor max naar achteren en dat ging GOEDDDDDD hahah super ..

Gisteren jullie advies opgevolgd met het stroiien van snoepjes.

Max keek wel even maar toen ik zei "zoek" ging hij verder met snoepjes zoeken en daarna keek hij zo op van "huh" waar is ie nou" whahahahah

Helemaal super!!

Nou Sandra, echt super weer hoor!!!
Ik word er bijna jaloers van, haha! Nee hoor, super fijn voor jullie!

En Simone, wat fijn dat die tip bij jullie ook zo goed werkt!

Dat het geblaf van JJ een reactie is op de nieuwe aanpak is wel zeker, want vantevoren blafte hij lang niet zoveel! Dus ik hou het inderdaad maar op een zeer heftige extinction burst.

De bench heb ik weggedaan op aanraden van Nelis. J.J. wordt namelijk NIET rustig als ik hem apart zet, dan wordt hij juist extra alert. Nelis denkt dat het in het geval van J.J. geen verlatingangst is, maar claimen en onzekerheid. Volgens hem is het voor J.J. belangrijk om hem zelf de keuze te geven waar hij gaat liggen en niet op te sluiten (waarom weet ik niet meer precies, zal ik nog wel navragen).

Waarom hij blaft? Ik denk om iets wat hij hoort “weg te jagen”. Het ziet bijna hetzelfde uit als wanneer hij naar honden blaft. En het klinkt ook niet als waken, maar echt als onzekerheid (hoog, schel, snel blaffen…stel jezelf het meest irritante geblaf voor dat je kan verzinnen en vermenigvuldig dat met 100 ). Hij stormt er soms ook op af, naar de plek waar het geluid vandaan komt. Hij blaft niet zomaar, het is alleen als er iemand te zien of te horen is (maar ja , dat is hier heel vaak helaas).
Weglopen helpt heel af en toe en gapen werkt niet.

Nou ja goed, ik negeer het gewoon en vraag morgen Nelis weer om raad.
Trouwens….vandaag heeft hij nog niet geblaft en ligt hij lekker te pitten in zijn mandje

Wahahahaha, wat denk je? Heb ik net dit bericht getypt, komt er iemand binnen in de trappenhal. J.J. dus blaffen en ik dacht 'laat ik het toch nog maar eens proberen'....dus ik gaapte, nog niet echt een reactie, nogmaals gapen en ik rekte me daarbij uit (om het toneelspel wat echter te maken )...en J.J. draait zich om, gaapt en gaat weer liggen

Dat gaat goed!
Dat hoge schelle blaffen duidt ook wel op onzekerheid.

Stel de hond blaft omdat hij onzeker of bangig is, zou je dat dan moeten negeren

Volgens mij suggereer je van niet
Ik denk het ook niet, maar ik heb nu voorlopig het advies gekregen om het te negeren.
Gapen lijkt me geen kwaad te kunnen omdat ik dan niet direct reageer op het gedrag

Ik beloon Lola altijd voor het blaffen (met mijn stem) maarja zij blaft met duidelijke reden, dus dat is makkelijk dan, ze lijkt het prettig te vinden als er iemand reageert, doe ik dat niet blaft ze net zolang door totdat datgene waarvoor ze blaft voorbij is.

Nu blaft een hond om huis en erf te bewaken, vinden wij dit prima of niet of mag de hond het alleen 's nachts doen en als we weg zijn enz. Stel het hoeft niet van ons als we thuis zijn, moeten we dan het bewakingsgedrag negeren of moeten we duidelijk maken aan de hond dat wij op dit moment alles zelf wel regelen en alles onder controle hebben?

De hond blaft omdat hij onzeker is, wat vertellen we de hond dan als we hem negeren? laten we de hond aan zijn lot over? of geven we hem straf(negeren=straf?) of is dit een manier om de hond te vertellen dat het onzekere gevoel niet nodig is, en dat hij wel op ons kan vertrouwen?

Nu blaft de hond omdat hij boos is, wat zouden we een boze hond duidelijk moeten maken? straf geven(negeren), corrigeren('Nee')?(weet de hond dat hij fout is en een correctie verdient?) zeg het maar....

De vraag die jij jezelf zou moeten stellen? wat vertellen wij de honden als we ze gaan negeren(is straf)? en komt de boodschap ook op de juiste manier aan bij de hond, leert hij hier van? en moeten we in alle gevallen het blafgedrag negeren? laat de hond verschillende soorten blafgedrag zien op één dag of per situatie?
Bestudeer/observeer dus goed je hond, ga de verschillen in blafgedrag ontdekken, trek niet te snel conclusies, en al helemaal geen conclusies gebaseerd op menselijk gevoel of -gedrag(antropomorfisme), schrijf het op en vergelijk alles met elkaar, het is reuze interessant en je leert er veel van, ook al heb je niet zoveel verstand van honden

Inderdaad met deze vraag suggereer ik van niet, maar ik weet de motivatie van jou hond niet(nelis wel ga ik vanuit) dus weet ook niet of je het moet negeren of niet Waar ik een beetje op doel is dit: honden hebben meerdere redenen om te blaffen, bewaken van huis en erf, onzekerheid, boosheid en misschien communicatie ect. dit zijn de hoofdredenen(en daar laat ik het nu even bij )

Wij willen allemaal een goede band opbouwen met de hond, ook willen we graag dat de hond vertrouwd op ons.
Nu blaft een hond om huis en erf te bewaken, vinden wij dit prima of niet of mag de hond het alleen 's nachts doen en als we weg zijn enz. Stel het hoeft niet van ons als we thuis zijn, moeten we dan het bewakingsgedrag negeren of moeten we duidelijk maken aan de hond dat wij op dit moment alles zelf wel regelen en alles onder controle hebben?

De hond blaft omdat hij onzeker is, wat vertellen we de hond dan als we hem negeren? laten we de hond aan zijn lot over? of geven we hem straf(negeren=straf?) of is dit een manier om de hond te vertellen dat het onzekere gevoel niet nodig is, en dat hij wel op ons kan vertrouwen?

Nu blaft de hond omdat hij boos is, wat zouden we een boze hond duidelijk moeten maken? straf geven(negeren), corrigeren('Nee')?(weet de hond dat hij fout is en een correctie verdient?) zeg het maar....

De vraag die jij jezelf zou moeten stellen? wat vertellen wij de honden als we ze gaan negeren(is straf)? en komt de boodschap ook op de juiste manier aan bij de hond, leert hij hier van? en moeten we in alle gevallen het blafgedrag negeren? laat de hond verschillende soorten blafgedrag zien op één dag of per situatie?
Bestudeer/observeer dus goed je hond, ga de verschillen in blafgedrag ontdekken, trek niet te snel conclusies, en al helemaal geen conclusies gebaseerd op menselijk gevoel of -gedrag(antropomorfisme), schrijf het op en vergelijk alles met elkaar, het is reuze interessant en je leert er veel van, ook al heb je niet zoveel verstand van honden

Tess heeft inderdaad verschillende blaffen.... zo hebben we bijvoorbeeld de

"ik ben ergens van wakkergeschrokken" blaf (blaf blaf eindigend op whowhoe)

de

"Baas er gebeurt iets wat ik niet snap... help" blaf (grrr...blaf blaf...grrrr)

de

"Joepie... we krijgen bezoek" blaf (blaf, stuiter, blaf, stuiter alles gepaard met flink gekwispel)

en natuurlijk de

"ik wil aandacht" kef.... (kef, stilte maar met een uitdagende blik... weer 1 kef, weer de blik)

De eerste drie negeer ik niet, maar stel haar gerust... dan is het geblaf ook meteen over...

de laatste negeer ik eerst een tijdje... maar als ze het opgeeft.... dan gaan we even wat leuks doen....

tja wat hier aan getipt wordt door JTHD heb ik ook met dat uitvallen en dan die snoepjes strooien
wat doe je dan eigenlijk, wat beloon je?

waarom valt de hond uit, en wat leert tie van het snoepjes strooien?
leert hij ermee op zijn baas te vertrouwen, maakt het de band sterker
of leert hij ......... dat situatie's die hem onzeker maken snoep op levert?

ik bedoel hier niet mee iets onvriendelijks te zeggen
maar zelf heb ik een enorme weerstand bij deze "oplossing"
maar die heb ik eigenlijk altijd zo gauw er eten wordt gebruikt in de training

wat betreft blaffen.... een heel scale heeft iedere hond
is best leuk om te proberen het te onderscheiden

hier een anti-blaffer, maar dat zal in zijn karakter ingesloten liggen
misschien ook nog wel in zijn verleden

en als een hond heel bang is van vuurwerk en gaat blaffen en bibberen, ga je het dan ook negeren?
en de hond......... het zelf uit laten zoeken, lastig hoor !!

waarom valt de hond uit, en wat leert tie van het snoepjes strooien?
leert hij ermee op zijn baas te vertrouwen, maakt het de band sterker
of leert hij ......... dat situatie's die hem onzeker maken snoep op levert?

Het lekkers is slechts een hulpmiddel om het snuffelen op gang te helpen. Waar ik met mijn onzekere blaffer naar toe wilde werken was dat hij zelfstandig zou leren om anders, beter met de situatie te dealen. Zou ik zonder iets te zeggen doorlopen met een volgende Jip zou hij nog steeds op geen enkele manier zelf leren dealen met situaties die voor hem spannend zijn. Hij kende maar 1 stand en dat was hyperstand hysterica. Het lekkers zoeken tussen de grassprieten was slechts een aangever om hem te leren ervaren dat het rustgevend en kalmerend werkt en dat hij zijn taal ook anders in kan zetten dan alleen hyperstand hysterica. En deze les bleek voor hem een heel waardevolle les. Hij werd kalmer, bereikbaarder en vooral leerde het hem dat hij zelf in controle kon zijn. Zien we nu een andere hond op afstand, hij kijkt even en dan gaat hij uitgebreid snuffelen (zonder lekkertjes), veegt driftig naar achteren met z'n achterpoten en schudt zich vervolgens even grondig uit. En met een (voor zijn doen) kalmere hond loop ik verder.

Het lekkers is dus geen beloning. Ik beloon hem niet op de manier zoals jij waarschijnlijk belonen ziet. Ik zie het als spel. Ik vraag hem nu ook steeds meer zijn concentratie te verleggen. We doen balans en coordinatie oefeningen of zoekspellen onderweg en daar wordt hij voor beloond, niet voor het feit dat hij die hond negeert die toevallig voorbijloopt.

In alles ben ik zijn steun. Ik motiveer hem, stimuleer hem en ben er. Speel met hem mee. Het enige wat ik tegenwoordig wel uitbundig beloon is als hij achter me gaat staan in vrij directe ontmoeting met andere hond.

Ik heb dit overigens niet via Nelis. Die zit veel te ver weg voor mij. Maar hier lezend kan ik bevestigen dat het hier gewerkt heeft, uiteraard tezamen met een heel kader. Ik heb vele ingangen geprobeerd met Jip en deze weg werkt.

Even voor de duidelijkheid: ik negeer het blaffen voor nu omdat hier onze focus nog niet op ligt. Nelis wil niet alles tegelijk aanpakken. Wat de uiteindelijk aanpak van het blaffen gaat worden weet ik nog niet, maar dat is dus waarschijnlijk niet om alles maar te negeren wat sommige mensen nu geloof ik denken

Verder vind ik het inderdaad interessant om dat blaffen te onderzoeken, maar tegelijk ook heel moeilijk. Heb zelfs het boekje van Turid met cd en dan nog vind ik het moeilijk. Vooralsnog lijkt j.j. niet zoveel blafjes te onderscheiden, in elk geval wel de waakse gromblaf en dit hysterische onzekere geblaf. Hij blaft in elk geval niet als hij blij is ofzo.

Ik ga nu de aanpak van nelis volgen. Maar wil ook even zeggen dat er wel heel veel "oplossingen" schijnen te zijn, wat het er niet bepaald makkelijker op maakt. De ene gt roept negeren en weglopen, de ander roept "mee gaan kijken" of er "echt iets aande hand is, de derde roept "nee!" schreeuwen, etc! En dit waren "erkende" gt's (via alpha).
Zo makkelijk is het dus blijkbaar allemaal niet en geen wonder dat j.j. nu volkomen in de war is

Jij in de war en JJ in de war.

Daarom is het zo belangrijk om de blafmotivatie te weten en wat voor jou hond werkt. Probeer maar eens wat uit.

Ik heb hier een superbraaf hondje in huis die als zijn koppie te vol zit als een hysterica blaf , uitvliegt en in stereotype gedrag vervalt omdat hij een situatie niet kan handelen. Die moet ik dus gaan leren wat hij beter kan doen. De oplossing is heel simpel hem op z'n prikkelvrije plekje leggen en zorgen dat hij z'n koppie weer wat meer leegt. Hoe meer ik met hem doe hoe erger dit gedrag, dus ik doe gewoon heel weinig met hem en dan is hij het zoetste hondje wat ik me maar kan wensen in huis. Accepeteren dat zijn koppie extreem snel vol zit en het vinden van een voor hem aanvaardbare balans. Ik moet hem in zo'n blafbui nergens op wijzen, hem niet aanraken, want hij staat onder hoogspanning.

Ik heb hier een ongelooflijke bemoeial die graag luid en enthousiast vertelt (en meepraat) dat er een kat langs loopt. Die help ik door even naar haar toe te lopen, dan leg ik de rug van mijn hand tegen haar flank en zeg kalm ... ik zie het een poes, ga nu maar weer lekker slapen Zij mag ook graag blaffen om mijn aandacht te vragen een krote ritmische blaf en ook verwelkomt ze mensen graag met luid geblaf. In feite zijn het allemaal afdwingende blafgeluiden. Zij laat zich perfect kalmeren door haar even weer kalm toe te spreken en een hand op de flank te leggen.

Ik heb niet veel gelezen in dit topic, maar ik merk wel dat er veel 'theorien' en 'oplossingen' voorbij komen.

Ik wil graag mijn ervaring delen, dat het belangrijkste ( NB, ik schrijf niet het enige) in hondenopvoeding is, niet alles wat we lezen en alle theorien die we leren, maar dat we onze hond leren lezen.

Dwz elke hond is een individu, en daarbij kan elke situatie anders zijn. Er is dus geen standaard oplossing voor 'problemen'
Men kan zijn hond niet leren kennen door een boek te lezen of een cursus te doen.

Leef samen met je hond en observeer, verbaas je, verwonder je en leer je hond kennen.

dat ben ik met je eens, honden zijn heel verschillend
en dat zorgt voor verschillende motivatie's tot dezelfde uitingen in gedrag

en Petra:
jouw Jip is denk ik ook een beetje een "special" met een rugzak vol verleden
dat vraag dan nog weer een andere aanpak


wat ik bedoel is:
je ziet een andere hond, je hond ziet die ook, en nog veel eerder als jijzelf, er vanuit gaand dat zijn neus vele malen beter is als onze ogen, ze weten wie er 10minuten voor hen over dezelfde straat is gegaan, wat ik vanuit het speuren zie met Gorby is het fenomenaal wat ze met hun neus waarnemen, ook aan taal van de andere hond

dus, zoals ik het dan zie, weet mijn hond meestal ver voor mij uit dat hij iemand gaat onmoeten, op het moment dat ik dat ook zie (en er is nog geen uitval gedrag natuurlijk want dan ben je zeker te laat) ga ik brokjes strooien......... wat doe ik dan? je loopt dan toch mega het gevaar dat je iets beloont wat je niet belonen wilt, want als de hond al miniem verstijft is, beloon je dat met brokjes....... tenminste, dat is zoals ik denk dat een hond leert

ik snap trouwens heel goed (ook vanuit de praktijk) dat je een hond op deze manier misschien iets kan afleren (cq aanleren) tenminste..... op het oog lijkt dat zo, en dan blijft het toch weer symptoombestrijding, misschien ook vaak goed genoeg, begrijp me niet verkeerd, dat kan heel vaak al een enorme verbetering zijn voor de baas, maar toch.........

ik hou een probleem met dat voertjes strooien terwijl er niks te belonen is
want wat doe je dan nog om te belonen en op welk moment?

Belangrijk is goed vooruit kijken,dan kun je alvast een goede afstand nemen,en dan strooien.Dan voorkom je het uivallen en leert hij gaanderweg dat er een andere keus is dan te moeten uitvallen,want zeg nu zelf ergens komt het uitvallen doordat wij dachten(ooit,ook ik) of de vorige baasjes dat het goed is om ze lekker kennis te laten maken -ook-aan de lijn,dat denk je zeker als je nog een pup/jonge hond hebt.En zo worden ze volwassen met het idee dat ze alle honden moeten polsen,maar zonder dat ze goed en wel de hondentaal kunnen 'uitspreken'.
Als volwassen hond is het leven nu eenmaal anders dan toen je een pup of jonge hond was.

Op het moment dat je hond staat uit te vallen,dan strooi je niet. Maar dan kun je ook kijken naar wat je zelfverkeerd deed en de volgende keer beter kan: nog beter vooruit kijken,een nog grotere afstand nemen om te passeren.

Wat ook wordt geadvisseerd door Nelis en Turid is een thuis al oefenen met een geluidje wat dan een koekje oplevert.Contact maken oefenen,met het geluidje veel oefenen en op een gegeven moment als het geconditioneerd is kun je je hond(mocht je te laat zijn met afstand maken,met goed vooruit kijken ,of er komt te plotseling een andere hond tevoorschijn)uit zijn fixatie halen en dan als nog meenemen naar de gepaste afstand.

dus, zoals ik het dan zie, weet mijn hond meestal ver voor mij uit dat hij iemand gaat onmoeten, op het moment dat ik dat ook zie (en er is nog geen uitval gedrag natuurlijk want dan ben je zeker te laat) ga ik brokjes strooien......... wat doe ik dan? je loopt dan toch mega het gevaar dat je iets beloont wat je niet belonen wilt, want als de hond al miniem verstijft is, beloon je dat met brokjes....... tenminste, dat is zoals ik denk dat een hond leert

Maar liever een hond die kalmerend brokjes eet dan een hond die van miniem verstijfd nog meer verstijfd. Je geeft het brokje ook niet als beloning. Zie het als een afleidend zoekspelletje wat je doet. Het snuffelen en kauwen kalmeert de hond, dus de minimale verstijving vloeit af door het kalmerende effect.

Maar en dat ben ik helemaal met Chris eens iedere hond is uniek, ieder mens is uniek en iedere combinatie is uniek. Zoals ik ook op mijn profieltekst heb staan; Ieder op hun eigen unieke wijze zijn ze mijn spiegeltjes, dragen ze bij aan mijn groei en ontwikkeling. Ze dagen mij uit mijn beste mens te zijn en hen hun beste zelf te laten zijn. Zij leren mij wat ik nooit uit boekjes over honden heb kunnen leren.

En Jip is uniek in die zin dat hij altijd spanning/stress ervaart. Het belonen zoals jij, gorby, voor ogen hebt pas ik ook niet toe bij Jip. Maar hij wordt wel beloond voor keuzes die hij maakt, dat kan een lekkertje zijn, maar dat kan ook op andere wijze zijn. Ik denk dat je het in een veel breder kader moet zien. Het is niet een hond die van de andere hond naar jou kijkt en dan een lekkertje in z'n waffeltje krijgt. Hier tenminste niet.