Kom steeds vaker stoere honden tegen die toch niet zo aardig zijn.

ik geloof je miriam

De stempel aso krijg je al snel.Ik had ooit een klant in de kapsalon waar ik toen werkte en die zei dat ze mensen met tattoo's echte aso's vond. Vroeg toen aan die mevrouw of ze mij een aso vond maar ze vond me een heel beschaafd meisje zei ze. Toen ik tegen dr zei dat ik een mega plaat op mn rug had staan stond ze wel even met dr mond vol tanden en trok gelijk dr voor oordeel terug.

ik heb het ooit gehad in de sportschool, had alle tattoos bedekt.vraagt zo'n mega-kakwijf waar ik woon, dus ik noem de straat.
zegt ze: o, daar hebben we gelachen deze zomer, daar stond zo'n echte aso met grote tattoos op zijn armen een muurtje te metselen.
ikke: ahum, dat was mijn man, mevrouw.
zij een rooie kop en wegwezen, zegt zo'n kakvent naast me: he, je was te snel met antwoorden, had haar zichzelf eerst verder in de nesten laten werken.

Na het vinden van het topic ; het baasje bij de hond heb ik al een paar beelden bij de stafford eigenaren en assooo??? Neeeeeeee

Ik denk niet dat aso's met (stoere) honden het probleem zijn, maar lakse en/of ondeskundige mensen. En ja, je kunt laks en aso zijn haha.

De ondeskundigen die zo'n hond alleen voor uiterlijk vertoon hebben kun je er soms wel uitpikken. Ik denk dat mensen het voornamelijk daarover hebben als ze naar de baas kijken. Net zoals ik oplet met oudere vrouwen en terriërs. Vaak ook geen goede combinatie, heb ik ervaren. Eentje heeft zelfs een keer in mijn vinger gehangen.

Wat Linneke zegt over veralgemenen, dat gevoel had ik nou juist bij de mensen hier: staffords zijn zoooo lief. En Rotties, en bullen enzovoorts. Een verkeerde beeldvorming, te positief of te negatief is gewoon niet goed.

                             Hoor ik hier stoere honden  (whahahah)

ook stoere honden kunnen lief en voorzichtig zijn.(als ze zin hebben)

Layka is gelukkig wel sociaal, maar zij is in oktober ook pas 1 jaar geworden dus of dit blijft is natuurlijk de vraag, maar zij is nog steeds onderdanig naar honden die zij niet kent, eenmaal gesnuffeld dan begint het spelen, wat wel lomp is vind ik dus ze mag van mij niet (los) spelen met kleine hondjes. In losloopgebieden mag ze van mij los, maar als ik bijv hier in het park ben of ergens anders gaat ze gelijk vast als er een hond aankomt die ik niet ken. 

Laatst was ze aan het spelen met een Shiba inu, alleen dat hondje was erg dominant over zijn balletje, grommen en tandjes laten zien als Layka in de buurt kwam en 1x zelfs boven op Layka gedoken, Layka schrikt hiervan en dan gaat de staart tussen de benen, maar soms heb ik ook het idee dat ze het niet snapt omdat ze ook wel eens de hond in kwestie gaat uidagen. 
Maargoed, tijdje later kwam er een andere pitbull aan, waar Layka wel eens mee speelt. 
Die wou ook dat balletje, de Shiba gaf dus weer hetzelfde gedrag (snap ook niet van de eigenaar dat ze het balletje dan niet afpakt, dat zou ik wel doen als Layka zulk gedrag vertoonde)
de pitbull pikte dit tot 3 keer toe en toen viel die aan maar ik kan niet zeggen dat hij ECHT aanviel, hij had de shiba niet vast het was meer grommen en telkens overheen zodat de shiba tegen de grond lag, die piepte overigens wel maar had gelukkig niks.

Weet je ik snap niet dat mensen zich zo druk kunnen maken om de mening van een ander. Even voor de duidelijkheid ik heb zelf 4 jaar lang een staff kruising gehad. Deze heb ik nu niet meer omdat hij met mijn ex is mee gegaan.
Deze staffkruising (Diesel) was absoluut hondsociaal, maar dat had voor ons ook een groot gedeelte te maken dat hij niet geinterresseert was in andere honden. Hij liep 90% van de honden gewoon voorbij. Honden die bij hem kwamen waren geen probleem. Behalve honden die begonnen te rijden en te lomp gingen snuffelen. Wij hebben hem altijd aangeleerd dat honden niet boeiend zijn/waren. 
Ik zal altijd zeggen dat hij totaal niet rastypisch was en dat het overgrote deel van de staffords NIET hondsociaal zijn. Het zijn ontzettend lieve honden voor mensen en kind. Maar mensen die denken dat het een leuke hond is voor op een paas zondag in een losloopgebied, die moeten nog eens goed achter hun oren krabben...
Ja er zijn uitzonderingen en ja ik begrijp dat het af en toe niet leuk is dat jou (sociale) hond bestempeld wordt als vechthond. Maar mij kon het niet boeien. Ik wist (en weet) wat ik met mijn hond kon doen, ik kon lezen en schrijven met Diesel. Dat andere mensen hem eng vonden, prima houd ik hem toch even bij me, ik hoef namelijk niet te bewijzen dat hij lief is. 
Een klein meisje van een jaar of 5 achter papa's benen zien verdwijnen in een losloopgebied, dan kan ik heet stoer  denken hij doet niets. Maar ik kan hem ook gewoon even bij me roepen even bij me houden en 3 meter voor bij deze mensen hem weer loslaten. 
Waar komt de drang vandaan om te bewijzen dat je hond lief is? 

Dit is overigens in het algemeen bedoelt en geen aanval op iemand persoonlijks!