Kom steeds vaker stoere honden tegen die toch niet zo aardig zijn.

ook voor een labrador met muilkorf loop ik wel een blokje om... heel simpel is dat ik sowieso een hond heb die gewoon weinig tot geen nare ervaringen meer kan gebruiken waardoor ik heel voorzichtig ben waarin ik me met hem begeef. maar een hond met een muilkorft heeft deze niet voor niks om en alleen omdat het geen schade mee kan aanrichten met de bek heeft het zijn gewicht en houding, poten etc nog mee om toch te zorgen dat er het een en ander kan gebeuren. Voor mij gaat het dan echt niet op wat voor hond het is maar nee mijn honden zou ik er persoonlijk niet mee in contact brengen. Wat ik dus ook goed kan snappen dat men zijn of haar hond er niet voor leent om Dusty proberen te kalmeren als hij flipt aan de riem. Als ze hem dan los tegen komen snappen ze de omslag van terror hond naar engeltje echt niet 

Ik bedoelde om een hond weer sociaal te laten worden en zonder angst dat m'n hond een hond zou pijn doen, aan elkaar laten snuffelen.

Mocht het inderdaad een langere tijd goed gaan op die manier dan kan NATUURLIJK de muilkorf weer af.

Misschien heeft er hier iemand goede ervaring met zo iets ? Of natuurlijk slechte, dan lees ik het ook graag

Tja hier 2 sociale Bulldoggen..
En ik heb helaas de andere kant mogen mee maken.
1 x is mijn Engelse Bull uit het niets zonder signalen van de andere hond aangevallen en fiks ook door een Golden retriever.
Natuurlijk viel de eigenaar mij aan want ja..ik had een Bull
2 e keer door een kruizing ,zat iets van Labrador in..kwam met dikke kam,hoge rug op mijn Bull af en klapte er zo bovenop.

Terwijl de 2 beste vriendjes van mijn Bullen een Old Englisch en Amerikaanse Bulldog zijn....overgens zeer goed opgevoed.


Dus ja...

Het verschil was dat ik toen geen hond bij me had, maar alsnog... Mijn bouvier reageert helemaal niet op agressie..

De eerste gemuilkorfde hond die ik in buitenland zag, schrok ik me rot van. Hemel wat een gevaarlijke hond moet dat zijn !. Toen bleek dat ALLE honden daar gemuilkorfd zijn in de stad, werd het al snel niet eng meer.
Dus kwestie van wennen denk ik (??)

Ja bij ons ook lopen nu twee meiden met 2 pups beide 1tje van 6mnd ong

1tje is echt super lief die andere oei die valt nu al uit maar ook naar mensen rara hoe dat komt.
Die pieieieiep knijpt hem en had hem een paar x tegen de muur aan gegooit

Dat meisje met die lieve stafford word beetje opgejut door die ander kun je direct zien.

Nu denk ik niet dat een hond zomaar een andere hond aanvalt dus van mij mochten ze wel kennis maken tenminste als ze nog pup zijn, nou eerst even snuffelen druk doen maar ja de mijne is de rust zelf en dat ging prima hoor tot dat zij ineens begon te corrigeren, ik zo ben je gek ofzo ze maken gewoon kennis met elkaar ja maar wil niet dat die daar snuffelt

Ik zo nou als juicy het niet op prijs stelt laat ze het zelf wel merken en  draait zich van hem af als ze het niet vertrouwd slaat ze haar staart direct tussen de benen maar dat deed ze niet totdat zij zo hysterische begon te doen.

Zegt ze later ik hoop dat de jouwe een x van zich af gaat bijten zodat die ervan leert niet zo druk enzo te zijn.
Nou heb der aangekeken met hele grote ogen en gezegt mocht het ooit zover komen dat mijn hond de noodzaak ziet om uit te vallen zal dat waarschijnlijk zijn als ze volwassen is en denk dan niet dat ze je hond aanvalt maar jou allemachtig zeg zo ga je niet met een hond om hoor.
Nu zou dat verschikkelijk zijn want de mijne word net zo groot als dat jij nu bent ong dus hap slik weg maar geloof me effe zonder gekheid als je zo doorgaat zal jou hond als die straks volwassen is je hoogswaarschijnlijk ook een x aanvallen en dan is het 2x hap slik weg of wellicht een kind om zijn frustratie op af te reageren.
Volgens mij ging er wel even een lampje branden in die boven kamer van der.
Kon natuurlijk beginnen over hoe zielig ik het vond voor dat pupke maar medelijden had ze er toch niet mee.  

Verder lopen hier eigenlijk heel veel staffords rond de meeste baasjes weten wel of ze wel of niet met andere honden kunnen. En als ze het niet weten dan neem ik het risico niet.

Hier ook 2 turkse herders als ik me niet vergis  die vertonen eigenlijk hetzelfde gedrag kunnen ook op een gegeven momnet die meet met andere honden, als ik ze zie loop ik om, die ene gaat te keer en dat zijn beesten oef als die losknapt.
die ander loopt wel eens los op het losloopveld ja ik gun elke hond zijn vrijheid maar nee die is echt niet te vertrouwen de eerste x wist ik het niet en daar kwam die aan gestormt die vrouw kwam rustig aanlopen juicy verstopte zich achter mij kroop in elkaar staart tussen de benen nou sta je daar oog in oog met een mega grote hond en die uitdrukking wat die had heb wel effe geslikt wel blijven staan hoor want geen enkele hond zal mijn hond aanvallen dan eerst langs mij.
Toen heb ik wel effe geroepen als je jouw hond niet binnen 3sec hier weg haald dan doe ik het zelf en dat zal niet op een vriendelijke manier zijn. (geen idee hoe ik dat zou willen gaan doen dat beest kwam ja bijna tot mijn oksel maar goed hehehehe)
Ze riep luisterde niet ik zo ik ben bijna bij 3 en toen gooide ze een bos sleutels naar hem toe en toen liep die weg, ook achterlijk natuurlijk want voor het zelfde geldt had die door het schik effect mij aangevallen. Zegt ze ook nog ja die heb ik wel onder controle, heb maar niet gereageert. Vond het wel een engert    
 

Maar uit al mijn ervaringen ligt het idd aan de baasjes of ze wel of niet de verantwoording dragen en of ze hun eigen hond kennen.

vraag : zou het je wel vertrouwen hebben gegeven indien die Turkse Herder (mega grote hond) een muilkorf omgehad had ?
Afgezien van dat je geen vertrouwen in deze specifieke eigenaresse had.

Ja dat had verschil gemaakt mss heel kortzichtig maar voor mij had dat zeker een veiliger gevoel gegeven en duidelijkheid.

Die andere is ook gemuilkorft hier nu loop ik er wel voor om omdat er een heel dun draadje aan de andere kant van de lijn loopt wel een leader maar toch.
En ik ook weet dat als ik er langs zou lopen het voor beide partijen niet prettig is.

Dat was precies wat ik ook dacht, en heb nu spijt dat ik het nooit geprobeerd heb.

Wat betreft dat het zo leuk is als honden spelen... Dobby speelt amper met andere honden. Ja, hij is wel sociaal en vind het altijd leuk om honden te ontmoeten. Maar spelen... neuh, niet echt zijn ding. Hij is van het snuffelen en het ballen, en samen met mij rennen en elkaar uitdagen.

Het blijft een gok waar de interesses liggen van de hond die je neemt.

Het ging in dit geval om een Husky. Een typische groephond dus. Een hond die heel graag met andere honden wil rennen, maar dit nooit kon/mocht.

Natuurlijk werd er met hem gerend, rolschaatsen, naast de fiets en in de winter met de slee. Maar lekker vrij uitrennen aan zee of bossen was dus uitgesloten.

Inderdaad een kwestie van wennen ja..
Hier loopt ook een gemuilkorfde herder vind dit juist wel prettig baas neemt de verantwoording om de muilkorf om te doen dan weet de rest van Oo even uitkijken en niet zomaar je hond roekeloos laten snuffelen, fijner voor baas en hond die krijgt zo ook de gevraagde rust die het baasje veroorzaakt en zo dus vertrouwen in de baas..

Ja want baasje loopt dus als stresskip ernaast als er weer een loslopende hond op hen afkomt.
De hond voelt die stress en zal dus ook gespannen reageren.

Ja hoor ook gewone gezinnen met kids hebben een stafford,helaas is onze engelse stafford er niet meer en ik mis hem nog steeds.

Heb niet alle reacties gelezen maar een muilkorf of niet, de benadering blijft het zelfde.

En met mijn aso betekent dat er op af stormen, omver gooien en intimideren. Of, als ze ze niet omvergooit, er op af stormen en intimideren. Borstelen, staart rechtop, grommen en met een hoge kop boven de ander blijven staan, er tegenaan.

Nee, dan kan ze niet bijten. Maar zo'n ontmoeting vind ik voor de andere hond ook alles behalve prettig want het feit blijft hetzelfde, het is onaardig. Denk dat de beet op zich daar geen verandering in brengt.

Als een andere hond daar niet van gediend is en wel het lef heeft haar te grijpen (iets wat ik volstrekt logisch zou vinden gezien haar benadering) dan wordt ze kapot gebeten omdat ze zich weer niet kan verdedigen.

Wat los je er mee op? Niets.

Waarom moet je hond zo perse contact hebben met andere honden? Kan er geen reden voor verzinnen.

Ja, gemak voor mij als baas. Want het is wel lekker als een andere hond haar afmat dan hoef ik tenminste geen moeite te doen. Daarvoor heeft Faya gelukkig 1 vriend, de uitzondering voor haar. Een lieve, sociale, eigenwijze Cairn Terrier die haar compleet de baas is. Maar die eigenschap bezit bijna geen enkele hond, natuurlijk overwicht.

Mijn hond (die ik nu heb) zou niet agressief/met vechten reageren. Als hem een houding niet bevalt loopt hij er rustig van weg. Of rent weg, wat ook wel eens voorkomt.

Ten eerste is het heel vervelend om altijd de hond pas uit te kunnen laten op momenten dat er weinig tot geen andere hond op het uitlaatveld is. Dus extreem vroeg + extreem laat.

De hond nooit mee te kunnen nemen naar plaatsen waar ook andere honden komen. ('t park bijvoorbeeld)

Heeft niets te maken met luiheid.

Maar als ik zie hoe natuurlijk mijn huidige hond met soortgenoten omgaat, en hoe blij hij is, dan vind ik het heel jammer dat mijn vorige hond dat allemaal heeft moeten missen.

Dat klopt Jannie, dat is lastig. Maar dat weet je nu eenmaal bij dit soort honden vaak als je er aan begint. Het hoeft niet maar je dient er wel rekening mee te houden.

Ik heb het puur over het spel tussen honden onderling opzich. Dat is niet nodig.

En verder, wel een leuke hond moet je dan hebben! De beste houding ter wereld in feite. Alleen ik denk dat ik niet kan en mag verwachten dat iedere hond in het park hier zo reageert.

 De kunst is dus juist dat jij een stabiele baas bent en je dus boven die gevoelens kunt plaatsen

M'n vraag was daarom, zou een (tijdelijke) muilkorf een oplossing geweest zijn, om van deze stresskip baas weer een stabiele baas te maken. En van een snib-hond een evenwichtige sociale hond, die hij al was voor het bijtincident.

Met mijn huidige hond heb ik geen enkel probleem.

De baas zal waarschijnlijk in eerste instantie zelfverzekerder zijn, maar de hond juist angstiger. Doordat de hond angstiger zal zijn, is er bijna een garantie op nog meer ellende en dat zal de baas juist nog onzekerder maken als voorheen.. Tenminste, dat is hoe ik erover denk

Ja en zo dacht ik er ook over, en dat was wat iedereen toen ook zei. o.a. Hondenschool + prive-trainer met Husky ervaring.
CM heeft dit in 1 aflevering gedaan en de hond met smoeltje in zijn eigen pack gezet. Na een paar dagen kon muilkorf weer af en ging het goed.

Maar ik ken niemand met ervaring, dus die het heeft geprobeerd.

Mijn hond was niet angstig hoor, maar dominant, en vond dat hij zijn baas moest verdedigen tegen alle gevaarlijke honden zoals poedels, tekkels, herders, maat maakte niet uit. Hij liet zich echt geen tweede keer zo toetakelen.

Maar één hond met agressiviteit in een roedel zetten met muilkorf lijkt me dan vooral zelfbescherming. Dat beest zou de hele roedel op zijn dak krijgen met dat gedrag. Dat lijkt me wat anders dan 1 op 1, dan zijn de kansen beter.

Ik heb hier juist wel hele goede ervaring mee.
Ik heb een een amstaff. Deze is dus een paar keer zo aangevallen, dat hij geen vertrouwen meer heeft in andere honden. Hij valt niet uit aan de riem, loopt hartstikke braaf mee, maar zend geen signalen meer uit naar andere honden.
Ik zie het wel aan hem,maar andere mensen niet, dus uiteraard is er weer iemand die moet bewijzen dat het wel gaat...bam..klapt de mijne er bovenop. Nu heb ik dus met rebecca Moob laten spelen met Doggy. (dit is echt een hele super oversociale hond ). Uiteraard met muilkorf om. Als mijn Moob nu echt zwaar agressief was had hij zo die muilkorf af kunnen trekken en doggy kunnen pakken, maar hij genoot echt om te spelen. Dit doe ik alleen met een sociale hond, want de mijne krijgt hierdoor wel zijn vertrouwen terug. En na deze keer zie ik meteen verandering in zijn gedrag t.o. andere honden. Zelfs de ambulldog van mijn zusje is vandeweek (na 2 jaar) binnen geweest en Moob was helemaal gelukkig.
Ik zal hier mee doorgaan tot het moment daar is. Ik blijf rustig en relaxed en ga niks overhaasten...ik zie vanzelf wel wanneer het zijn tijd is.
Dus gewoon doen om dit met muilkorf te proberen, alleen met honden die je kent en die sociaal zijn met andere honden, het zal even duren,maar je krijgt er wel wat voor terug

Zoals ik het zie,  zou het een goede training zijn voor de hond om zo zijn/haar vertrouwen in honden weer te krijgen.

Je zet je hond zonder vertrouwen op een hele kwetsbare manier neer, ja hij zal de eerste keren echt wel vol stress zitten maar zodra die linkt hey mij is helemaal niets ergs overkomen denk ik dat dat heel goed is voor je hond. Wel idd zo zeker zijn dat de andere geen vlieg kwaad doet.

Ik denk dat het anders uitpakt als je hond door dominatie uitvalt naar andere honden, Je probeert hem zo te onderdrukken, denk als je het dan zonder muilkorf gaat proberen dat die zijn kans gaat pakken om als nog te laten zien dat die er boven staat en niet uitwijkt voor de ander.

heb een engelse staff en 5 chihuahua,s en twee shih tzu,s en een naakt hond en alles leeft nog. hier gaat alles samen, wten uit een bak zelfs vers vlees, pakken alles van elkaar af, botten en brokken en gaat goed. ligt vaaak aan de baas zelf. en opvoeding. diva kan met de ene hond wel en de ander vind ze niet leuk. maar dat hoeft ook niet van mij. ik mag ook niet iedereen. maar je moet er mee om kunnen gaan.mensen die zomaar hun hond bij diva in de ren willen gooien, zijn dom en stom bezig. en laat ik ook nooit toe.

precies hier zie ik meestal van die perfecte huishonden die bijten en vooral dan die herders en labrador en golden retrievers en americaanse bulldoggen en ga zo maar ff door.

Naast bijten kan een hond nog meer signalen van agressie afgeven, als je hem muilkorft en die andere hond besluit het niet meer te pikken, dan wil je ook niet hebben dat je hond zich niet meer kan verdedigen. De enige keren dat ik mijn hond bij andere honden laat met muilkorf..is om te trainen, niet om te spelen. 
Als je zo'n hond weer socialer probeert te krijgen, zou ik dat alleen doen met een selectief groepje honden..en dan steeds dezelfde honden. En hem daar alleen bij loslaten, niet bij vreemde honden (honden waarvan je twijfelt of het goed zal gaan).

Wat is spelen eigenlijk voor een hond? In mijn idee heeft die interactie een functie afhankelijk van de relatie tussen de honden (of de hond en de mens) Het kan zijn "oefenen" van vaardigheden, maar het kan ook zijn "aftasten" van een ander z'n fysieke (on)mogelijkheden.

Oefenen van vaardigheden doe je alleen bij personen die je vertrouwt, waarvan je weet dat ze je niks zullen doen mocht je in een slechte positie terecht komen. Dat doet een hond dus ook niet met een totaal vreemde hond want daar is helemaal niet genoeg veiligheid voor. Blijft dus "aftasten" over, en is dat nou eigenlijk wel zo vriendelijk of leuk?

Vandaar ook dat "spel" ineens om kan slaan, het is namelijk helemaal geen spel maar een sociaal ritueel om elkaar in te schatten. Heb je dan twee honden die niet van conflict houden, heb je 9 van de 10 keer geen probleem, maar zet je er dus een hond bij die dat wel lekker vind (want ook die heb je), of die gewoon geen rem op z'n woede heeft, dan slaat zoiets maar al te snel om.

Dat honden moe worden van "spelen" ik word ook moe van constant bezig zijn met wie me wel eens zou kunnen beschadigen en wie niet. Is geen positieve vermoeidheid...dan kun je beter een balletje gooien met je hond, joggen of weet ik wat.