Het dagboek van Kyra

Wij met onze KEI. Geen wonder dat ze doorhebben dat we uit Brabant komen.

Net vol goede moed de wandeling met Kyra begonnen. Omdat ik nog steeds op het tuig wacht wat ik van Eva overgenomen heb, gebruik ik voor Kyra nog een halsband.

Ik loop hier de straat uit en was ondertussen aan het oefenen met volgen. Kyra had haar aandacht goed bij mij (dacht ik), maar ineens schiet er een hondje het gangetje uit. Ik dacht dat het hondje los was, maar deze bleek aan een flexilijn te zitten. Toen ik het zag was het al te laat en viel Kyra uit. Ik wilde weglopen, maar toen schoot Kyra uit haar halsband en ze ging op het hondje af. Eromheen rennen, blaffen en grommen. Totaal geen reactie meer op mij. Niet meer te bereiken. De mensen liepen weg en ik kon Kyra gelukkig vastpakken. Heb haar riem weer omgedaan en ben rustig verdergelopen. In het parkje even lekker laten snuffelen en verder geoefend met volgen.

Vervolgens komen we weer een hond tegen. Ik schiet een paadje in, maar Kyra zat alweer in de blafmodus. Dus maar besloten naar huis te lopen. Loop ik richting huis begint er in de verte een hond te blaffen. Normaal reageert Kyra daar helemaal niet op. Nu dus wel. Kyra trekt een sprintje en ja hoor.... daar vlieg ik tegen de grond aan. Gelukkig niks ernstigs en heb Kyra niet losgelaten. Maar wat een drama weer. Net weer de goede moed opgepakt en dan gebeurt dit. Heb niet kunnen zien of Kyra het eerste hondje iets gedaan heeft, want die mensen liepen meteen door (begrijpelijk).

Annika da's balen. Als ik zo'n wandeling heb wat je nu beschrijft ga ik ook naar huis het heeft geen zit dan en je wordt zelf ook onrustiger wat ook weer doorwerkt. Dus dat vind ik heel goed gedaan.

Even een ander vraagje de meeste honden reageren positief op honden van hun eigen ras.

Hoe is dat bij Kyra?

Is het een optie om met een stabiele border collie te lopen die haar het goede voorbeeld geeft of bouwt ze dan ook spanning op?

zit = zin

Tjee, annika, wat vervelend. Zoiets kun je al helemaal niet goed gebruiken als je net weer vol goede moed bent.
Als ik jou was zou ik dit even achter de vorige mail aan naar nelis sturen. Denk dat het zaak is dat er echt zo snel mogelijk iemand komt kijken, want dit hou je niet vol tot de 13e lijkt mij. Zo is het natuurlijk echt niet meer leuk.
Balen van die halsband ook zeg. Kan gebeuren, maar daar zit je natuurlijk echt niet op te wachten. Ze had natuurlijk succes de eerste keer en toen ze die hond hoorde blaffen zat ze waarschijnlijk zo vol spanning dat ze dacht "hey dat kan ik nog weleens proberen".
Maar probeer je niet al te veel te laten ontmoedigen he, hoe moeilijk ook! Kop op!

@ Mirjam: dat doe ik regelmatig. Mijn vader heeft Balou. Een hele lieve, sociale, zelfverzekerde reu van 13 jaar.

@ Bregje: dank je wel voor je lieve berichtje. Ik hoop dat het tuig morgen binnenkomt, dan heb ik iig al een stuk minder kans dat dit kan gebeuren..

Och meis…. .kop op hè – komt weer goed hoor. Even net zoals onze hondjes het doen, de spanning van je afschudden.

En geloof me, ik heb ook vaak 3 stappen terug gehad voordat we weer 1 stap naar voren gingen. Dat hoort er nou eenmaal bij. Ik weet dat juist als je weer met goede moed wilt beginnen en er dan zo’n tegenvaller komt dat je het dan weer even niet ziet zitten.

Toch weet ik zeker dat jouw dit gaat lukken hoor

Ik zou op dit moment toch ‘nog’ meer proberen om op tijdstippen te gaan waarop je eigenlijk bijna niemand tegen kunt komen.

Of zoals ik las heb je een auto. Hond in de auto en rijd naar een afgelegen stuk. Ga daar lekker met d’r wandelen.

o ik wist ook niet dat we zo dicht bij elkaar woonde allemaal ..volgens mij had jij het wel eens gezegd bregje

Esther dat zijn inderdaad leuke tips ik zal ook eens wat leuke taken verzinnen voor Vito . hij mag wel altijd de kartonnen door na de boodschappen klein maken in de tuin hahah dan kan het bij het oud papier

Hoi Annika, heb alles gelezen, kan me voorstellen dat je er op een gegeven moment doorheen zit.

Zelf heb ik dat ook gehad met Diesel, vond het een ramp om nog met hem te gaan wandelen, het liefst liep ik in de stromende regen, kwam ik tenminste niemand tegen.

Andere honden, scooters, vrachtauto's, ik vloog er zo achteraan, Diesel met zijn 40 kg, en een enorme kracht, ik legde het af, en met niets kreeg ik op zo'n moment zijn aandacht, ik heb het handerhalf jaar volgehouden, toen was ik het zat.

En niet om Margje op te hemelen hoor, maar heb wel met haar verschillende keren samen gelopen, en veel werd me toen duidelijk, veel kwam ook door mij. Maar echt waar, de scooters vrachtauto's, andere honden, ik geloof vooral de eerste 2 waren met een week over, wat een verademing, heerlijk.

Soms gaat het aan de lijn, vooral met honden die de baas over straat sleuren, en die flink uitvallen naar ons, nog weleens fout, ik zorg dan voor afstand, ik weet dat Diesel dan ook in de lijn hangt, maar ik kan hem nu veel beter hebben, en soms kijkt hij van te voren al naar mij, zo van, wat moet ik hier nu mee, ik zeg dan, kom maar, tis goed, en wandelen we er gewoon aan voorbij, en trots dat ik dan ben, helemaal op Diesel, maar ook op mezelf.

Ik heb ook 2 dochters, ze hebben in die tijd dat hij naar alles uitviel nooit met hem gewandeld, dat kon gewoon niet, veel te gevaarlijk, maar sinds een half jaar gaan ze gewoon met hem wandelen, en dat gaat altijd goed, ik weet nog de eerste keer dat de oudste met hem liep, ze kwam terug, en riep, mam, we kwamen 3 honden tegen die naar Diesel toe wilde, en Diesel liep gewoon netjes naast me mee, hij keek niet eens naar ze terwijl die andere honden vreselijk aan het trekken waren, sindsdien gaan ze altijd.

Ik wens je veel succes met Kyra, volhouden, goede hulp zoeken, waar je je zelf ook prettig bij voelt, kijk naar Esther, die heeft het ook voor elkaar gekregen, en haar hond was geloof ik ook niet makkelijk, en het komt goed, kost even tijd, maar het is het zeker waard, een hond waar je lekker mee kunt wandelen.

Superfijne reacties mensen. Dit geeft hoop!! Super!

Het lijkt wel alsof ik hier meer begrip vind dan in mijn directe omgeving. Heel erg fijn. Ik spring ff onder douche. Even alles van me afschudden en dan straks weer heerlijk opnieuw beginnen met Kyra.

Heb Kyra vandaag maar even met rust gelaten aangezien de wandeling nogal heftig was. Ben even een creatieve taak voor haar aan het bedenken.

Hou het leuk hè, dat is het belangrijkste

Samen plezier hebben

Ik zal je even PB'en.
Snap dat je het met eigen ogen moet zien. Zelfs van een filmpje wordt meestal maar de helft duidelijk. In ieder geval een heel lief aanbod!

Balen voor je Annika dat je wandeling niet zo ging als je gepland had,dat zijn nou net weer van die tegenslagen waar je nou net niet op zit te wachten...maar laat je er niet door kennen hoor,je zal zien morgen of overmorgen schrijf je over een super geslaagde wandeling!!

Zoals jullie weten ben ik ook met de klik methode bezig en heb net het boekje van Turid Rugaad binnen,maar nou heb ik toch ook een vraag. Als ik met Gino wandel laat ik hem meestal met lange lijn uit(heb een 10 meter lijn)hij krijgt niet alle meters hoor,maar ik had begrepen van mijn trainster en uit het boekje dat je het rustig meelopen tijdens de wandeling moet opbouwen.Maar als ik met Gino buiten het park loop is het toch gauw een rondje van 30 minuten,waarvan ik dus nu nog 10 minuten echt moet traninen met het klik geluid,maar hoe houd ik hem dan enigzins onder controle de rest van de 20 minuten?? Meestal geef ik hem dan iets meer lijn en als hij dan gefixeerd raakt of er komt een hond aan,klik hem terug,maar de rest van de wandeling trekt hij toch nog wel,hoe los ik dit op?

Niet om Margje af te vallen, maar zij werkt miss wel met kalmerende signalen maar niet met de methode van kalmerende signalen.

Dit is weer anders dan wat NV doet, btw ook anders dan Ester of ik zou doen!

Annika is vrij om haar uit te nodigen natuurlijk maar wou even geen misverstanden.

Tevens lijkt het mij ook niet handig om weer een andere manier te gaan gebruiken bij je hond in zo'n korte tijd. Je hond is als gestressed genoeg.
maar goed, dat is mijn mening

Annika, om je even een oppepper te geven ... kom eens een keer bij Myla kijken. Dan zie je ook een hond die totaal onbereikbaar is! En dat zeg ik niet omdat ik er trots op ben, maar omdat ik met Myla ook eigenlijk niet meer weet hoe ik haar bereikbaar kan krijgen!

Gelukkig is Myla voor zover ik kan zien niet gestresst en onzeker is zij al helemaal niet. Zij kruipt gewoon in de "Ik wil modus", en zie haar dan maar weer eens te bereiken.

Wat jammer dat de wandeling anders ging dan je gepland had. Nu eerst maar even kortere wandelingen en ik hoop voor je dat het tuigje snel binnenkomt.

Wat betreft de hulp zou ik eerst Nelis afwachten waar hij komt en wanneer jullie een praktijkafspraak hebben. Anders krijg je volgens mij weer andere adviezen en dan raak je nog meer in de war.

Zelf kan ik wel evt. a.s. zondagmiddag of 11 december 's middags of in de kerstvakantie van 27 dec. t/m 8 januari.

Ik kan het dan combineren met Hetty, Carla en Breggje dan wordt het wel een drukke dag maar dat moet kunnen.

Margje gaat kijken of ze 17 dec. kan. Dat wil ik toch door laten gaan. Puur om wat extra inzicht te hebben.
13 dec. gaan we naar NV voor de presentatie. Dan kan ik uitgebreid, persoonlijk overleggen.

De avondwandeling ging super. Ze begint me weer steeds meer aan te kijken en om hulp en steun te vragen. Er kwam een hondje recht op ons af, ik ben een pad ingeslagen, heb geloof ik 2 grommetjes gehoord, meer niet.

Super Toppie!!!! Vooral aan vast houden.