Het dagboek van Kyra

Ik begrijp het Petra.
Klinkt me ook heel logisch in de oren.
Ik vond wel dat Kyra binnenshuis rustiger was toen we nog bezig waren met voetballen en Treibballen.
Tijdens de wandeling was ze daardoor eerder onrustig. Binnen- en buitenshuis is bij Kyra echt een wereld van verschil.

Wat mij heel erg opvalt is dat Kyra echt alleen uitvalt naar honden.
Niet naar fietsers, joggers, kinderen, bussen, enzvoorts.
Dat zegt naar mijn mening ook iets over het algemene stressniveau..

Het feit dat uitvallen erger is als je meer fysieke dingen doet klopt met wat ik al aangaf. Inspannende dingen maken een hoop adrenaline vrij en dat op de toch hoge stress die er is zorgt voor het sneller triggeren van uitvallen.

Je kan in huis (eigen veilige plek) geestelijk uitdaging bieden in de vorm van zoek en speurspellen. Dan zul je merken dat ze ook in huis meer rust vindt. Ik zal straks even een lijstje met dingen opzoeken die je kunt doen in huis.

Geloof me, ik weet uit ervaring dat hoe minder ik doe met hem hoe rustiger hij wordt. Als ik hem eens perongeluk 5 minten los van de lijn laat rennen (veilge omgeving, geen andere honden) is hij prompt 2/3 dagen onhandelbaar. Ik heb mijn lesje wel geleerd.

Thnx Petra, dat zou fijn zijn!! Dan heb ik weer wat inspiratie. EN een vrij rustig weekend, dus genoeg tijd voor mijn meisje.

Ik realiseer me dat dat Kyra geen Jip is, bij Jip zijn de stressfactoren en angstgevoeligheid nog uitgebreider denk ik. Maar ik denk dat Kyra wel een gevoelige hond is die je beslist niet moet overvoeren. ik probeer er straks even voor te gaan zitten annika

@Margje, ik heb Kyra natuurlijk nooit in levende lijve mogen ontmoeten. Het kan dat het puur het uitvallen naar honden is, maar ook dat geeft dagelijks stress en verergert ook door een toename van stresshormoon/adrenaline. Ik snap dus wel dat Nelis eerst dat cirkeltje wil doorbreken. Dat zou ook zeker mijn eerste inzet zijn. Pas dan kun je weer in stapjes gaan opbouwen.

Niet om jou de ogen uit te steken ofzo hoor Annika maar ik wil even melden dat het de laatste paar dagen met jj eigenlijk heel erg goed gaat!
Vandaag al verschillende honden tegengekomen en jj heeft helemaal niet geblaft ofzo! Merk dat hij het fijner vindt als ik wat meer contact met hem maak en het lijkt wel of ik steeds iets van opluchting bij hem zie als ik het attentiesignaal geef(klinkt raar)...hij weet niet hoe snel hij bij mij moet komen en loopt dan keurig mee alsof hij blij is dat hij niet hoeft te blaffen.
En ik denk echt dat het helpt om hem niet te laten rennen of bijvoorbeeld apporteren. Heb het gevoel dat hij zichzelf steeds minder snel opfokt...dat zijn stress echt omlaag gaat.
Ik durf nog niet te snel te juichen, maar hoop echt dat deze ontwikkeling zich doorzet!
Wilde het even melden, want iets positiefs mag ook weleens gemeld worden he en ik hoop dat jullie ook snel wat positieve verandering zien nadat natalya is geweest annika!

Wil ook even wat over dat stressvrij zeggen.

In onze "methode" beginnen wij met 2 stressvrije weken. Dit doe je om de stress zo laag mogelijk te krijgen zodat je daarna kunt beginnen met trainen. De eerste 2 weken zijn dus anders dan daarna.

Bij mij krijgen mensen ook het advies om wandelingen in te korten tot 20 minuten, standaard rondjes te lopen en zoveel mogelijk honden te ontwijken. Dit om de stress te verlagen.

Ik snap waarom Nelis zegt dat je eerst dit had moeten doen toen je haar kreeg, Margje ook jij moet toegeven dat als je een hond net in huis hebt, je die eerst moet laten wennen. Rust dus..

Ik vind het wel ontzettend raar dat je geen treibball meer mag doen, dit is zo'n beetje de enige sport die nog toe gestaan is in deze methode.
Dit is mij zelfs aangeraden, omdat ik een border collie heb.
Drijven zit er nu eenmaal in, en je moet jachtinstinct bevredigen niet negeren.

Maar goed, mijn mening

En magje, je maakt mij echt niet stressvrijer door te gaan sporten hoor.. Stilzitten geeft mij dan meer rust.. Maar ja, dit is weer individueel..

Maar zoals Petra zegt, is minimaliseren bij zulke honden vaak beter. En zeker in het begin!

Bregje, ben super blij dat het goed gaat bij jou en JJ! Goed hoor!

@ Petra: ik vind het superfijn dat je zoveel moeite voor Kyra & mij doet. Echt lief! Ik kom heel graag een keer naar de samenwerking tussen jou & Jip kijken. Mits dit voor hem niet te stressvol is natuurlijk.

@ Bregje: doe niet zo gek! Ben superblij dat het bij jullie zo goed gaat. Jij investeert er ook ontzettend veel tijd in, dus die blijdschap mag je hier zeker delen. Graag zelfs!

@ Gerdine: ik had ook echt het idee dat Kyra d.m.v. Treibbal toch wat lichamelijke energie kwijt kon. En dan bedoel ik niet op de hondenschool, maar gewoon thuis of in de tuin.

Zou het niet doen van treibball niet te maken hebben met de aanwezigheid van de andere honden? Bij hond op hond spanning/agressie zou ik ook, in eerste instantie, de stressoren (dus de andere honden) weghalen uit de wekelijkse routine van de hond. Daarna pas weer heel rustig op gaan bouwen.

Is ook duidelijk welke associatie de hond zelf legt bij treibball weg van andere honden?

Het kwijt kunnen van lichamelijke energie staat niet gelijk aan stressverlaging...daarvoor moet ook het koppie in balans zijn.

Ik snap wat je bedoelt Petra maar hier wil ik toch even bij opmerken dat Annika al wel zegt opgemerkt te hebben dat Kyra toen ze buiten meer activiteit aangeboden kreeg, zij ook rustiger was binnenshuis en zij ook meer contact met Annika had. Dan vraag ik me echt af wat het beste is. Het stresshormoon wordt hier altijd als negatief bestempeld maar ik zie hier thuis bij alle vier de honden toch echt dat er ook iets is als positieve stress. En dan vraag ik me af of je ze dat ook moet afnemen, of dat juist wel gedoseerd aanbieden en zelf goed sturen en in de peiling houden wanneer het genoeg is.

Als ik veel negatieve stress heb helpt het mij ook wel eens om goed stoom af te blazen. Waarom zou dat voor een hond niet zijn? Mij helpt het bijvoorbeeld ook idd niet om dan juist steeds minder te doen ... Voor mensen is het verschillend, maar ik denk dat het voor honden ook verschillend is. En aangezien wij Kyra niet kennen, moeten we afgaan op wat Annika hierin aangeeft ... voor mij is het dan heel simpel zwart/wit gesteld. Als het met Kyra beter ging toen ze nog wel treibbal mocht doen en zij daarin wat van haar stress/hyper kwijt kon ... dan zou ik dat haar ook niet afnemen. Want het is wel iets wat een mogelijkheid biedt om je hond weer beter te bereiken.

Nou ja ik weet hoe frustrerend het kan zijn als het bij iedereen goed lijkt te gaan, maar bij je eigen hond nog net niet maar ik ben er echt voor 100% van overtuigd dat het bij jullie ook goed gaat komen (en nee, wij zijn er ook echt nog lang niet maar heb het voorzichtige gevoel dat we op de goede weg zitten).

En volgens mij bedoelde nelis echt dat fysieke inspanning niet goed is voor een hond (weet niet of hij hierbij alleen chronisch gestresste honden bedoelt). Ik heb echt begrepen dat het niet mag omdat het adrenaline aanmaakt en dat blijft nog dagen in het lichaam van de hond, waardoor hij niet van het opgefokte gevoel afkomt en dus eerder gestresst zal reageren.

@ Kai: ik heb zelfs op de hondenschool succesjes behaald met Treibbal terwijl er andere honden op het veld stonden. Kyra was dan (wel aan de lijn) gewoon helemaal op mij gefocust (met heel af en toe een uitval). Ik wil het wel een keer filmen als ik wat oefeningetjes met de bal in de tuin doe? Misschien helpt dat meer?

@ Hetty: ik kan het misschien minder goed verwoorden, maar dat is precies wat ik bedoel. Zit een beetje in tweestrijd, omdat ik vind dat Kyra zo min mogelijk stress moet krijgen, maar ik vind ook dat ze wel haar lichamelijke energie kwijt moet kunnen. Het is tenslotte wel een Border en ze laat ook zien dat ze echt graag wil werken..

Ik heb hier in de lessen ook wel gebruik van treibballs. Ik heb daar verschillende reactie's op gehad. Bij een kelpie die snel hypert kon het maar heel even, zijn stress niveau steeg door de bal heel erg snel.

Zij heeft thuis ook een treiball en daar reageert hij al beter op qua stress.

Heb jij een treibball thuis?

Die heb ik zeker!

Zou dan met honden anders zijn en dan bedoel ik dat je dit per hond zou moeten bekijken. Want zoals je zelf al zegt de ene mens is de andere niet en dan ben ik dus van mening dat de ene hond ook de andere niet is.

Ik kijk hier dan naar Nina die hier sinds afgelopen zaterdag hier is. Ik kan haar geen groter plezier doen dan heerlijk in de bossen rond te struinen waar ze heerlijk haar gangetje gaat, lekker aan het snuffelen zowel haar neusje op de grond als in de lucht, met een pretbekkie naar mij toe komt gerend ect ect. Dan zie ik een Nina die helemaal in haar element is, haar energie kwijt raakt en dan in huis heerlijk tevreden en voldaan ligt te slapen waar op dat moment dan geen speurtje stress te bekennen is.

Dan denk ik echt je zou dat per hond en dat blijf ik zeggen moeten bekijken. Zoals elk mens anders is, is ook elke hond anders. Dus wat bij de ene hond past past niet bij de andere hond.

@ Wilma: super dat het zo goed gaat met Nina. Helemaal top!!

Zou ik heel interessant vinden om te zien, maar alleen als het jou verstandig lijkt. Ik heb ook niet zo'n verstand van hondensport, heb ik me nooit in verdiept.

Om nog even door te gaan op die beweging:

Je moet wel zorgen dat de beweging, ook al is die lichamelijk inspannend, mentaal ontspannend is. Zoals dwangarbeiders in een mijn lichamelijk op zijn, maar geestelijk er doorheen zitten...zo kan (uiteraard in mindere mate) een hond ook doorschieten in zijn beweging.

Bij mijn hond aan de riem: des te harder ik met hem ren, des te gekker hij word.

Gezonde stress bestaat overigens niet. Wel gezonde spanning, maar dat is in de regel iets geheel anders. Kinderen die wachten op sinterklaas en hun cadeaus hebben spanning, geen stress. Kinderen die geplaagd worden door sinterklaas, die hebben stress. Het lijkt, in gedrag, heel erg op elkaar, maar de aard van beide is wel anders en hun effecten op de hond zijn ook verschillend.

Annika gaf ook duidelijk aan dat Kyra daarintegen buiten dus veel onrustiger was. Dan moet je dus gaan kijken hoe je haar aktiviteiten zo aanbiedt dat ze balans in haar lijf krijgt.

Het stresshormoon wordt hier altijd als negatief bestempeld maar ik zie hier thuis bij alle vier de honden toch echt dat er ook iets is als positieve stress. En dan vraag ik me af of je ze dat ook moet afnemen, of dat juist wel gedoseerd aanbieden en zelf goed sturen en in de peiling houden wanneer het genoeg is.

Ik zeg niet dat je ze het moet afnemen. Positieve stress is er ook en zeker niet altijd ongezond. Wat het ongezond maakt is als de balans ontbreekt en er een vicieus stresspatroon ontstaat. Een hond die al veel negatieve stress ervaart heeft gewoon geen reserve voor ook nog eens positieve stress. En wie bepaald dan hoe positief de stress is? Hij vind het toch leuk zeggen mensen dan, nou in Jip z'n geval kan ik bevestigen dat gewoon leuk voor hem allang niet meer gewoon leuk is. Het to much to handle.

Als ik veel negatieve stress heb helpt het mij ook wel eens om goed stoom af te blazen. Waarom zou dat voor een hond niet zijn? Mij helpt het bijvoorbeeld ook idd niet om dan juist steeds minder te doen ... Voor mensen is het verschillend, maar ik denk dat het voor honden ook verschillend is. En aangezien wij Kyra niet kennen, moeten we afgaan op wat Annika hierin aangeeft ... voor mij is het dan heel simpel zwart/wit gesteld. Als het met Kyra beter ging toen ze nog wel treibbal mocht doen en zij daarin wat van haar stress/hyper kwijt kon ... dan zou ik dat haar ook niet afnemen. Want het is wel iets wat een mogelijkheid biedt om je hond weer beter te bereiken.

Ik ben het volledig met je eens dat wij Kyra niet kennen en dat ik er ook geen diagnose op plak. Ik vertel alleen hoe het werkt met stress, zelfs met positieve stress kan de balans totaal zoek raken. Pomp daar dan nog eens wat adrenaline in en je hebt een rampenplan in huis (en buiten). Maar ik ken Kyra's bereik niet en weet al helemaal niet wat haar stressbronnen zijn. Het is meer algemeen dat honden die al chronisch stress ervaren beter even heel minimaal gehouden kunnen worden en vandaaruit weer opbouwen, en dat kan dus goed met positieve spanning zoals samen spel.

Annika, het gaat zeker goed met Nina, de bossen vindt ze echt geweldig.

Dat wat ze leuk vindt en haar geruststelt ga ik de komende weken veel met haar doen.
Nadat ze weer wat meer gewend is gaan we stap voor stap verder.

Maar het is dan ook een hondje dat veel vertrouwen heeft wat op zich gewoonweg hartverwarmend is.

Correct me if I'm wrong ... maar ik geloof juist dat Annika meer contact had met Kyra en zij buitenshuis ook beter te 'handelen' was toen er nog wel meer met haar gedaan werd als alleen zoekspelletjes en toen zij nog sturing van Annika kreeg en niet alleen maar liep te freewheelen aan een 3 meter lijn.

De balans in het koppie en lijf is hondafhankelijk. De ene hond kan veel meer aan dan de ander. En het rustig snuffen heeft ook een extra ontspannend effect. Daarom is het zo belangrijk je eigen hond te leren kennen. Maar een hond die al in een stresscirkeltje zit heeft wel baat bij in eerste instantie minimaliseren (binnen de mogelijkheden van de hond) en vandaaruit weer prikkels toevoegen, steeds opnieuw zoekende naar die balans. En hoeveel zelfregulerend vermogen heeft de individuele hond. De een heeft enorme kwaliteiten op dit gebied en de ander 0,0.

Daar haal je iets anders aan. Mijn eigen ervaring is ook dat juist de sturing onontbeerlijk is. Het begeleiden. Dat zijn voor mij twee verschillende onderdelen. Ik begrijp het freewheelen ook niet goed, juist dat zou voor Jip extreem stressverhogend werken. Waar ik het net over had was een toch al stressvolle honden volpompen met adrenaline. Dat is desatreus, is mijn ervaring. Ik houd alles heel rustig en kalm. Geen adrenaline, want de al aanwezige stress is al to much to handle. Er moet eerst balans komen. Jip pompt zich gewoon megasnel op en dat met zijn toch al aanwezige stress is geen fijne combi.

Overigens is die adrenaline niet te voorkomen, voor hem is bijna alle spanning al ongezonde spanning. Het is triest, maar is niet anders.

Iedereen is natuurlijk anders, mens en hond.
Wat zeg maar 'algemeen advies' is bij stress bij mensen is juist om te gaan bewegen en te gaan sporten.
En dan echt even knallen, dus bijvoorbeeld even op een boksbal timmeren of een sprint trekken of een lesje Zumba of Spinning. En dat is omdat sporten/beweging juist ook goede hormonen aanmaakt die stress tegengaan!
Sporten/Bewegen zorgt voor endorfine/adrenaline/norardrenaline en dergelijke, dus 'prethormonen'.
Een tekort aan die hormonen zorgt voor depressien, rusteloosheid e.d.

Ik denk dat je alles met mate moet doen inspanning en ontspanning.
Na een traumatische ervaring zitten er veel corticosteroïden in het bloed en moet je dus rust houden om dat omlaag te krijgen.
Als er zich iedere dag van die situaties voor doen en je kunt ze niet ontwijken (en dat gaat in dit geval niet) krijg je chronische stress. Daar kan je hele dagen rust tegenaan gooien.. maar iedere wandeling schiet de cortisol in het bloed weer omhoog.
Daarom denk ik dat volledige rust in dit geval weinig zin heeft. Omdat het niet kan. De stressmomenten zijn er elke wandeling, niet te ontwijken.

Dan denk ik: er tegen aan. Oefenen maal 100. Stress ontladen door zoekspelletje, maar ook lekker naar de hei en daar rennen en snuffelen (zonder bal, alleen op haar eigen tempo).

Een nieuwe hond krijgt bij mij ook standaard rust, maar gaat vanaf dag 1 mee op grote wandeling en zoveel mogelijk in het ritme wat ik hier aan hou. Even geen bezoek of naar veel dingen toe, dat voer ik langszaam op. Maar dat scheelt ook heel erg per hond. Twee recente: Cyra (Nina nu) had veel rust nodig, Pixel paste zich moeiteloos aan. Lag vrijwel meteen in de vensterbank (!!!) te slapen, ging overal mee naar toe en was overal haar vrolijke enthousiaste zelf

En dat vraag ik me dus af of dat wel echt zo is bij alle honden.
Ik heb er ook veel meegemaakt waar juist beweging de sleutel was. Niet achter een bal aan, maar zelf op eigen initiatief rennen en spelen (met een rustige stabiele hond of mijn opoe Biko waar je niet mee kan spelen ).
Dat als uitlaatklep om weer er tegenaan te kunnen met trainen.

Met andere woorden individueel bekijken dus!

Daarnaast mis ik ook een groot onderdeel en dat is hoe het baasje reageert als de hond al een aantal keren uitgevallen is naar een andere hond. Het baasje ziet een andere hond en de paniek slaat al een beetje toe, met het gevolg dat het vertrouwen in jezelf en je dus onzeker wordt met het gevolg dat je zelf in de stress schiet wat je dan ook overdraagt op je hond. De totale begeleiding van je hond raak je dan toch voor een zeer groot deel kwijt en zo is het cirkeltje heel snel rond.

Ik zou vragen aan het baasje hoe hij zich voelt, wat hij/zij op dat moment doet,hoe is je reactie, op welke manier los je het op op het moment dat je vertrouwen in jezelf en in je hond een heel stuk naar beneden daalt, kan hij/zij proberen om naar zichzelf te kijken op het moment dat er iets gebeurt wat niet fijn/prettig is. Hoe is de band met je hond en waar blijkt dat uit, heb je veel oogcontact met je hond want hoe jet het went of keert of je nu lichaamstaal gebruikt of commando's gebruikt dan moet je toch oogcontact hebben ofwel de aandacht van de hond.




Dan wil ik ook nog even kwijt en daar heb ik mij enorm aan geërgerd dat een GT durft te zeggen dat een hond depressief is. Ik ben dan toch geneigd te denken dat die zelfde GT nog nooit een depressieve hond heeft gezien.

@Margje
En dat vraag ik me dus af of dat wel echt zo is bij alle honden.
Ik heb er ook veel meegemaakt waar juist beweging de sleutel was. Niet achter een bal aan, maar zelf op eigen initiatief rennen en spelen (met een rustige stabiele hond of mijn opoe Biko waar je niet mee kan spelen ).
Dat als uitlaatklep om weer er tegenaan te kunnen met trainen.

Ik gaf al aan dat de balans hondafhankelijk is, wat is het bereik van de hond, hoe is z'n zelfregulerend vermogen, hoeveel stress zit er in en hoeveel adrenaline pomp je erin. Hoe zit het met de balans in het koppie.

Ik heb een filmpje van Jip uit de tijd dat ik nog het zelfde dacht als jij. In een voor hem juiste omgeving even lekker rondrennen en de stress eruit lopen. Speciaal locaties opgezocht waar hij dit kon. Pas veel later ontdekte ik dat dit 1 van de triggers was die zijn vicieuze cirkeltje alleen maar verergerde. Hij sloeg door in hyper en bereik je het tegengestelde effect. Pas veel later toen ik ontdekte dat zijn algemeen gedrag alleen maar extremer was door dat even rondrennen. Ook dat rondrennen ging van 0 tot 10 in minder dan een seconde. En dat was niet alleen dat moment van 'doorslaan' , maar letterlijk 2/3 dagen compleet van de leg. Nog niet zo lang geleden toch weer een keer geprobeerd en wederom verergering. Ik besef heel goed dat Kyra geen Jip is. Maar ik probeer wel aan te geven hoe het werkt en hoe belangrijk het is de individuele balans te vinden. Helaas bestaat Jip zijn leven van alledag uit veel stress, dit is vrijwel niet te reguleren. En adrenaline maakt dit alleen maar erger. Dus het gaat niet altijd op dat een uitlaatklep een goede remedie is bij stress. Dus ken je hond en weet hoe het zit met de stresshuishouding en wat wel en niet kan.

Voor mij is dat heel groot leerpunt geweest. En dat moet ook geobserveerd worden en geanalyseerd. Het maakt al een wereld van verschil hoe jij als mens die straat op gaat. Met dezelfde spanningsvolle afwachting 'ooooooooooooooooohjeeeeeee wat komen we tegen' en de spanning op de momenten van confrontatie. Daar is veel winst op te behalen.

Ik heb een depressieve hond gehad, andere oorzaak weliswaar, maar ik denk dat je dat niet in oogopslag kunt concluderen.

Hoi Annika,heb net even je vragen lijstje bekeken en ik hoop dat je er wat verder mee komt,als ik jou was zou ik vragen over het attentie geluidje tijdens de wandeling,hoe lang en hoe vaak?? Ik geef Gino 1x hooguit 2x het geluidje maken,reageert hij niet,haal ik hem aan zijn tuig uit de situatie(uiteraard op een rustige manier)
En als ik al de reactie,s zo lees,denk ik toch ook dat jij je hond het beste kent en als ze van treibbal toch wat rustiger word,lijkt mij dat toch een stuk ontspanning voor haar..maar ik denk dat dat per hond verschillend is,Gino is een wegloper,wil jagen,dus mag geen snelle spelletjes met hem doen,dus dan kan ik het begrijpen,maar voor Kyra kan het juist andersom werken..
Best wel ingewikkeld zo die kalmerende signalen...blijf ook oefenen met Gino met het uitvallen naar honden en het bijna hysterisch worden als hij een kat of egel ziet..en ik merk toch wel al een beetje dat ik hem eerder uit de situatie kan halen,ook niet iedere dag maar het lukt steeds vaker.