Het dagboek van Kyra 
Nogmaals allemaal heel erg bedankt voor de reacties, complimenten en adviezen! 
Kyra haar bloed is in oktober en november getest. Daar is niets schokkends uitgekomen, behalve dat ze in het onderzoek van oktober een beetje bloedarmoede had. Dat was in november weer over.
De uitslagen heb ik per mail van onze DA gekregen. Die kan ik op het forum posten. Als er hier iemand zit die er verstand van heeft. Haha! Heb de T4 ook even opgezocht, maar daar is volgens mij niet op getest.
www.doggz.nl
Op deze website is het artikel gelezen. Met dank aan Mimi! 
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Het dagboek van Kyra" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
pien
3 doggies
@Annika,
Ik wil toch even kwijt dat ik het super vind hoe positief je er mee om blijft gaan 
Ik probeer dit topic zo goed mogelijk te volgen, maar misschien loop ik achter de feiten aan.
Ik meen dat je momenteel wat meer stress ervaart...
Voor wat het waard is mijn border collie, die in mijn ogen wel goed gesocialiseerd is, valt sinds haar loopsheid (half november) ook uit aan de lijn.
Ik zeg nu uitvallen maar het is meer dat ze ontzettend gaat "hangen" aan de lijn, los is ze supersociaal naar ieder hond.
Ik ben hier gelijk mee aan de slag gegaan en kreeg al heel snel weer verbetering.
Echter nu het zo waait is ook hier een terugval... 
Ik denk dus (als leek zijnde) dat het weer momenteel ook niet echt meewerkt.
Misschien een totaal overbodige reactie, probeer je enkel een hart onder de riem te steken 
Dank je wel Pien. Heel erg aardig!!
Kyra valt niet alleen aan de lijn uit, maar ook los. De wind werkt indd ook niet echt mee voor de rust in haar koppie. Maar verder gaat het eigenlijk heel aardig. We doen bijna niets meer met haar behalve speurspelletjes. En daar lijkt ze heel rustig door te worden.
Lizy en de doggies 3 doggies
Ik heb bij Twister ook de lange wandeling geschrapt. Door het weer en zijn puberkoppie kon hij het allemaal niet handelen en verviel hij weer in oud overprikkeld gedrag (opspringen en happen). Soms is het de kunst van het weglaten wat jou en je hond verder helpt.
Meid je doet het super Kyra boft met jou.
Off-topic: door het stuk vraag ik me toch af of Diesel geen schildklier probleem heeft. Misschien dat ik die toch eens laat testen.
Dank je wel Lisette. Erg lief!
Ik wil Kyra haar schildklier ook wel laten testen, maar het artikel is zo wetenschappelijk dat ik nog steeds niet begrijp welke waardes ik nu eigenlijk moet laten testen.
pien 3 doggies
Ik herinner me nu dat je eens schreef (vele paginas terug ) dat Kyra op "vreemd" terrein beter reageerde.
Ik ervaar dit dus ook.
Tijdens het bekende, saaie, prikkelvrije rondje zijn allebei mijn honden veel gespitser op hun omgeving, terwijl ze dit rondje al honderden keren hebben gelopen.
Als ik met Faith in een voor haar "vreemde" omgeving oefen/wandel, heb ik continu haar aandacht.
Lizy en de doggies 3 doggies
Ik wil Kyra haar schildklier ook wel laten testen, maar het artikel is zo wetenschappelijk dat ik nog steeds niet begrijp welke waardes ik nu eigenlijk moet laten testen.
"Wat ik er van begrijp moet je voor een eerste diagnose minimaal de T3, T4 en vrije T4 laten testen.
) dat Kyra op "vreemd" terrein beter reageerde.Ik ervaar dit dus ook.
Tijdens het bekende, saaie, prikkelvrije rondje zijn allebei mijn honden veel gespitser op hun omgeving, terwijl ze dit rondje al honderden keren hebben gelopen.
Als ik met Faith in een voor haar "vreemde" omgeving oefen/wandel, heb ik continu haar aandacht. "
Klopt. Als ik met Kyra steeds hetzelfde rondje loop lijkt het alsof ze zelf aan het "redderen" is. Loop ik op onbekend terrein dan heeft ze veel meer aandacht voor mij. Het lijkt wel alsof ze dan steun bij mij zoekt en vraagt of "het zo goed is".
@ Lisette: OK, thanks! Ben benieuwd in hoeverre mijn DA hiervan op de hoogte is.
Margje & Biko
3 doggies
Klopt. Als ik met Kyra steeds hetzelfde rondje loop lijkt het alsof ze zelf aan het "redderen" is. Loop ik op onbekend terrein dan heeft ze veel meer aandacht voor mij. Het lijkt wel alsof ze dan steun bij mij zoekt en vraagt of "het zo goed is".
@ Lisette: OK, thanks! Ben benieuwd in hoeverre mijn DA hiervan op de hoogte is. "
Ja op onbekend terrein is een hond vaak meer onzeker en zoekt dan steun bij de baas. Vaak luisteren ze beter en letten ze veel beter op je. Want als ze je kwijt raken, weten ze niet meer hoe ze terug naar huis moeten komen.
Het dagelijkse rondje.. ja dat kunnen ze ook prima zonder baasje afleggen
pien 3 doggies
Ja op onbekend terrein is een hond vaak meer onzeker en zoekt dan steun bij de baas. Vaak luisteren ze beter en letten ze veel beter op je. Want als ze je kwijt raken, weten ze niet meer hoe ze terug naar huis moeten komen.
Het dagelijkse rondje.. ja dat kunnen ze ook prima zonder baasje afleggen
"Zonder dit topic te willen vervuilen of verstoren vraag ik me dan toch iets af
Ik ga geheel mee in de redenering van Margje
,Toch word door de meeste "deskundige"(niet negatief bedoeld) aangeraden om bij probleemgedrag te oefenen in een prikkelvrije bekende omgeving.
Wat is daar de logica dan achter?
Ik als leek ervaar dat ik in een vreemde omgeving veel beter de aandacht van mijn hond krijg.
In het geval van Faith, als zij aan de lijn hangt op bekend terrein kan ik bij wijze van spreken een hele circusact opvoeren zonder dat ik haar uit haar fixatie haal
Op onbekend terrein is haar naam noemen al voldoende om haar op mij gericht te krijgen, en kan ik probleemloos alle honden passeren.
Diesel 3 doggies
Hier is het juist anders om, bekend terrein, geen problemen, loopt rustig mee, aandacht voor mij,
Onbekend terrein, geen aandacht meer mee te krijgen.
Margje & Biko 3 doggies
Onbekend terrein, geen aandacht meer mee te krijgen. "
Dat kan ook, Diesel is bijvoorbeeld een enorm zelfverzekerd exemplaar!
Die denkt niemand nodig te hebben, ook niet in een vreemde omgeving
En al die nieuwe luchtjes, daardoor wil hij graag gaan ontdekken, als jij niet snel genoeg doorloopt, dan maar zonder jou
Diesel 3 doggies
Dan is het eigenlijk vrij logisch, onze vorige hond was ook heel erg onzeker, en in een vreemde omgeving zat hij bijna tegen je aangeplakt, liep je ook de hele tijd aan te kijken.
Petra, *Lily Jane* & Jip
3 doggies
Goed dat je alle mogelijke medische oorzaken naloopt. Onderstaande schreef ik aan Bregje en ik zou jou hetzelfde mee willen geven.
Ik wil graag met je delen hoe ik het proces ervaar, wellicht kan het je wat vertrouwen geven.
Zoals je weet heb ik hier een hond lopen die ook 'uit de pas' loopt. Door onzekerheid en onvermogen zijn wij mensen geneigd om heil te zoeken in de ultieme oplossing aangedragen van buitenaf. Het welbekende toverstokje, waarmee je in 10 dagen een hond hebt die 'in de pas loopt'. Of dit nu NV is, een voedingssupplement of input van forumleden. En dan kunnen we nog gaan filosoferen over de defintie van 'in de pas lopen'. Dit is een illusie! Die versterkt wordt de illusie door het meelezen van succesverhalen onder anderen hier op het forum. En dus moet jij wel iets vreselijk 'fout' waarom jij het niet voor elkaar krijgt.
Jouw unieke persoon Annika komt samen met uniek wezen Kyra en samen gaan jullie een proces in, jullie hele eigen unieke proces. Waarin jij jouw eigenheid meeneemt en Kyra ook. Daarin is geen kant en klaar recept. Jullie schrijven gezamenlijk jullie eigen unieke gebruiksaanwijzing/recept. De ingredienten worden aangereikt van binnenuit (jouw eigenheid en die van Kyra) en van buitenaf (input van GT's, medemensen). Nelis Verhoeven is niet voor niets geweest, ook hij heeft weer elementen kunnen toevoegen in jullie proces. Neem hieruit wat voor jouw gevoel kloppend is in jouw relatie met Kyra en leg naast je neer wat niet past. Idem met input vanuit mensen (forumleden) wat tot je komt. Laat het tot in je tenen zakken en datgene wat van werkelijke waarde is kruipt weer omhoog en maakt een 'klik' met jou. De rest zakt weg. En zo is het goed. Stap voor stap ga je de weg waarin je steeds rijker en wijzer wordt en waarin jij steeds beter gaat begrijpen hoe het voor jullie werkt en vooral ook zien hoe niet (ook al werkt het voor al die anderen wel). Soms stuit je 'bij toeval' op hele waardevolle inzichten. Blijf dicht bij jezelf en wat jij voelt dat van waarde is. Doe geen dingen die jij als niet kloppend ervaart.
Acceptatie van 'wat is' is heel belangrijk in dit proces. Acceptatie van 'wat is' en niet van 'wat zou moeten zijn'. Probeer van Kyra geen hond te maken die zij niet is. Leer haar kennen zoals zij werkelijk is en accepteer haar in wie zij is. Gooi toverstokjes overboord en kijk of je stap voor stap in bepaalde dingen zijn (en jullie) leven kunt veraangenamen met datgene waar jij in gelooft en met respect voor kyra in wie zij als wezen is. Durf radicaal te zijn. Durf eerlijk naar jezelf te kijken, durf eerlijke stappen te nemen in het belang van Kyra en jezelf. Houd je ogen open voor de aanreikingen die op je weg komen, vanuit Kyra, vanuit jezelf en vanuit mensen om je heen. En vooral, geniet van Kyra! Zij is jouw leermeester.
Esther 3 doggies
Zonder dit topic te willen vervuilen of verstoren vraag ik me dan toch iets af
Ik ga geheel mee in de redenering van Margje
,Toch word door de meeste "deskundige"(niet negatief bedoeld) aangeraden om bij probleemgedrag te oefenen in een prikkelvrije bekende omgeving.
Wat is daar de logica dan achter?
Ik als leek ervaar dat ik in een vreemde omgeving veel beter de aandacht van mijn hond krijg.
In het geval van Faith, als zij aan de lijn hangt op bekend terrein kan ik bij wijze van spreken een hele circusact opvoeren zonder dat ik haar uit haar fixatie haal
Op onbekend terrein is haar naam noemen al voldoende om haar op mij gericht te krijgen, en kan ik probleemloos alle honden passeren. "
Soms zeg ik oefen op bekend terrein omdat jezelf eerst de fijne kneepjes je eigen mag maken. Is dit je eigen(automatisme) dan zeg ik oefen op vreemde terreinen. Vaak zeggen mensen hier op training: thuis gaat het beter!! Dan vraag ik waar ze trainen en het antwoord is dan alleen thuis. Ik adviseer dan om ook te gaan trainen in vreemde situatie's.
Bij echte probleemgevallen vraag ik altijd, waar laat je hond het ongewenste gedrag zien want dan kunnen we het meerst uit een priveles halen.
Margje & Biko 3 doggies
Ik wil graag met je delen hoe ik het proces ervaar, wellicht kan het je wat vertrouwen geven.
Zoals je weet heb ik hier een hond lopen die ook 'uit de pas' loopt. Door onzekerheid en onvermogen zijn wij mensen geneigd om heil te zoeken in de ultieme oplossing aangedragen van buitenaf. Het welbekende toverstokje, waarmee je in 10 dagen een hond hebt die 'in de pas loopt'. Of dit nu NV is, een voedingssupplement of input van forumleden. En dan kunnen we nog gaan filosoferen over de defintie van 'in de pas lopen'. Dit is een illusie! Die versterkt wordt de illusie door het meelezen van succesverhalen onder anderen hier op het forum. En dus moet jij wel iets vreselijk 'fout' waarom jij het niet voor elkaar krijgt.
Jouw unieke persoon Annika komt samen met uniek wezen Kyra en samen gaan jullie een proces in, jullie hele eigen unieke proces. Waarin jij jouw eigenheid meeneemt en Kyra ook. Daarin is geen kant en klaar recept. Jullie schrijven gezamenlijk jullie eigen unieke gebruiksaanwijzing/recept. De ingredienten worden aangereikt van binnenuit (jouw eigenheid en die van Kyra) en van buitenaf (input van GT's, medemensen). Nelis Verhoeven is niet voor niets geweest, ook hij heeft weer elementen kunnen toevoegen in jullie proces. Neem hieruit wat voor jouw gevoel kloppend is in jouw relatie met Kyra en leg naast je neer wat niet past. Idem met input vanuit mensen (forumleden) wat tot je komt. Laat het tot in je tenen zakken en datgene wat van werkelijke waarde is kruipt weer omhoog en maakt een 'klik' met jou. De rest zakt weg. En zo is het goed. Stap voor stap ga je de weg waarin je steeds rijker en wijzer wordt en waarin jij steeds beter gaat begrijpen hoe het voor jullie werkt en vooral ook zien hoe niet (ook al werkt het voor al die anderen wel). Soms stuit je 'bij toeval' op hele waardevolle inzichten. Blijf dicht bij jezelf en wat jij voelt dat van waarde is. Doe geen dingen die jij als niet kloppend ervaart.
Acceptatie van 'wat is' is heel belangrijk in dit proces. Acceptatie van 'wat is' en niet van 'wat zou moeten zijn'. Probeer van Kyra geen hond te maken die zij niet is. Leer haar kennen zoals zij werkelijk is en accepteer haar in wie zij is. Gooi toverstokjes overboord en kijk of je stap voor stap in bepaalde dingen zijn (en jullie) leven kunt veraangenamen met datgene waar jij in gelooft en met respect voor kyra in wie zij als wezen is. Durf radicaal te zijn. Durf eerlijk naar jezelf te kijken, durf eerlijke stappen te nemen in het belang van Kyra en jezelf. Houd je ogen open voor de aanreikingen die op je weg komen, vanuit Kyra, vanuit jezelf en vanuit mensen om je heen. En vooral, geniet van Kyra! Zij is jouw leermeester.
"
Daar ben ik het nou helemaal mee eens.
Soms is er een simpele oplossing, maar meestal is het gewoon hard werken. Met vallen en opstaan. Op TV of van verhalen lijkt het soms heel makkelijk. Maar dat is het niet.. het is een proces waar je gewoon doorheen moet.
En je bent hartstikke goed bezig!
Margje & Biko 3 doggies
Soms zeg ik oefen op bekend terrein omdat jezelf eerst de fijne kneepjes je eigen mag maken. Is dit je eigen(automatisme) dan zeg ik oefen op vreemde terreinen. Vaak zeggen mensen hier op training: thuis gaat het beter!! Dan vraag ik waar ze trainen en het antwoord is dan alleen thuis. Ik adviseer dan om ook te gaan trainen in vreemde situatie's.
Bij echte probleemgevallen vraag ik altijd, waar laat je hond het ongewenste gedrag zien want dan kunnen we het meerst uit een priveles halen. "
Ja iedereen die les geeft herkent het wel:
'Thuis doet het wel hoor!'
Maar ook hoor je vaak: ´nou hier doet het hij perfect en dan kom ik thuis... en dan lijkt hij alles vergeten!´
Het ligt aan het karakter van je hond, maar ook aan waar je oefent. Nieuwe oefeningen probeer je altijd in een zo ´prikkelarm´ mogelijk omgeving aan te leren. Maar daarna is het belangrijk snel op nieuw terrein te gaan oefenen.
In de winter gaf ik bijvoorbeeld op asfalt. Dan zei ik wel dat mensen ook op gras moesten gaan oefenen, maar ik het voorjaar zie je pas welke baasjes dat wel en niet gedaan hebben
Wederom heel erg bedankt voor de input allemaal!
Heb sinds gisteren een Thundershirt voor Kyra. Te leen. Om te kijken of het bevalt. Dus ik ben benieuwd....
Dobry 3 doggies
Onbekend terrein, geen aandacht meer mee te krijgen. "
dit geldt bij ons ook, bij onbekend terrein bijna geen aandacht te krijgen, maar´ik zie bij mijn hond dat ze zich op onbekend terrein juist erg onzeker voelt en de neiging tot trekken krijgt, om (krijg ik de indruk)maar zo snel mogelijk te proberen weg te komen van het enge en onzekere. Als ik haar dan naast me neem (ipv haar voor te laten lopen) gaat het al een stuk beter.
Ik ben vandaag weer met Kyra op redelijk onbekend terrein gaan wandelen. In de wijk waar mijn vriend gewoond heeft voor we samen gingen wonen. Daar wonen nl. bijna geen hondenbezitters. Heerlijk relaxt gewandeld en een enkel hondje op afstand gezien. Kyra was makkelijk af te leiden en bleef niet in de fixatie hangen.
Met het Thundershirt merk ik tot nu toe op de wandelingen nog geen verschil. Qua uitvallen bv. Qua stressplasjes wel. Ze plast nu "gewoon" 2 of 3 keer per wandeling i.p.v. op iedere hoek van de straat. Thuis merk ik dat ze meer rust heeft als ik aan het stofzuigen ben. Het doet dus wel al iets. Maar we gebruiken het natuurlijk nog te kort om er echt iets over te kunnen zeggen.
Gerdine van der Linden 3 doggies
Zonder dit topic te willen vervuilen of verstoren vraag ik me dan toch iets af
Ik ga geheel mee in de redenering van Margje
,Toch word door de meeste "deskundige"(niet negatief bedoeld) aangeraden om bij probleemgedrag te oefenen in een prikkelvrije bekende omgeving.
Wat is daar de logica dan achter?
Ik als leek ervaar dat ik in een vreemde omgeving veel beter de aandacht van mijn hond krijg.
In het geval van Faith, als zij aan de lijn hangt op bekend terrein kan ik bij wijze van spreken een hele circusact opvoeren zonder dat ik haar uit haar fixatie haal
Op onbekend terrein is haar naam noemen al voldoende om haar op mij gericht te krijgen, en kan ik probleemloos alle honden passeren. "
om hier een wat gedetailleerd antwoord op te geven, moet ik wat wetenschappelijk worden
Een hond heeft net als een mens hersen dia's(of snelwegen, word ook wel eens gezegd)
Hiermee leert de hond.
zitten deze dia's vol, kan er niets meer bij, er moet er eerst 1 geleegd worden wil er een nieuwe indruk er voor in de plaats komen. En om die dia te legen, moet de indruk eerst normaal worden.
De prikkel dus, moet normaal worden.
Dit krijg je door herhalingen, en door het neutraal te maken, niet positief, niet negatief gewoon neutraal.
Zoals je dagelijkse rondje, hierin kom je van alles tegen, bosjes, heggen, schuttingen, maar ook auto's, tuinen enz enz..
Elk nieuwe prikkel vult een dia, je kan je voorstellen dat die dia's dus snel vol zitten. Dan krijg je overprikkeling.. Er is geen ruimte meer.
Als je dit rondje vaak loopt, dan worden dingen normaal, en vult het geen dia meer en houd het die ruimte open voor iets nieuws. Het oude is dan ook vaak niet leuk meer, niet interessant het is immers normaal.
Als jou hond dus een probleem heeft zoals uitvallen dan is het eigenlijk jou taak om die dia's te vullen met iets zodat je hond het nieuwe niet ziet..
gedrag ombuigen dus, daarom is het makkelijker om het snelwegidee er bij te pakken.
Er zijn grote wegen in je hersenen, dat zijn dingen die je dagelijks doet, automatisch.
Als je zo'n gewoonte wilt ombuigen moet je een nieuwe snelweg aanleggen, dit kost tijd en moeite. En vooral moeite om die weg te betreden en niet in je oude gewoonte te vervallen.
Dit is bij honden ook zo. Hier is het nog moeilijker omdat jij die weg voor hun moet bouwen en er voor moet zorgen dat ze die weg nemen in plaats van de oude vertrouwde weg.
maar is het uiteindelijk zo ver, dan zal de oude snelweg verdwijnen en word de nieuwe gebruikt.
ik hoop dat dit stukje duidelijk is. Ik probeerde het zo goed mogelijk uit te leggen.
Petra, *Lily Jane* & Jip 3 doggies
Hoe gaat het met het thundershirt Annika?
Ik gebruik bij Jip het thundershirt om in periodes waarin zijn stresslevel te hoog is makkelijker rust te vinden. Het doet niets in angst en stressvolle situaties, maar nadien in eigen omgeving werkt het wel om meer in z'n lijf te komen en de prikkels beter te kunnen reguleren. Dat in combinatie met prikkelreductie, rust en regelmaat.
Prins J.J. 3 doggies
Ik ben ook wel benieuwd naar het thundershirt....misschien ook wel iets voor de prins
Hoe gaat het verder?
Dat ervaar ik bij Kyra ook. Qua uitvallen maakt het niets uit, maar merk wel dat ze thuis meer rust neemt. Bijv. tijdens het stofzuigen. Dan hypert ze normaal gesproken het hele huis rond, maar nu is ze heel snel weer rustig en gaat ze lekker op haar botje liggen kauwen.
Wat ik ook merk is dat ze tijdens de wandeling veel minder plast. Misschien 2, hoogstens 3 plasjes per wandeling. Dat was voorheen zeker het dubbele of meer.
Bugs **Taz** 3 doggies
@ annika: (even offtopic) Ze kan niet plassen door het thundershirt daarom plast ze zo weinig hahahaa
Petra, *Lily Jane* & Jip 3 doggies
Het draagt dus bij aan een betere prikkelverwerking en daardoor beter tot rust kunnen komen.
Dus Kyra is ook een 'draler' als je stofzuigt? Dat zijn ook wel een hoop prikkels die dan binnenkomen. Ik merk het sowieso al met schoonmaken/rommelen in huis. Jip wordt daar heel onrustig van. Ik ervaar dat Jip structureel extreem prikkelgevoelig is en moeite heeft prikkels voldoende te integreren/verwerken. Het thundershirt, inbakerprincipe, helpt voor een betere prikkelgeleiding. Maar inderdaad niet tijdens een paniekaanval. Ik gebruik hem overigens niet buiten. Ik vind het wel prima dat hij z'n shirt associeert met rust
"Hahaha! Grapjas.
Wel leuk dat je ons topic nog steeds volgt!!
@ Petra: ik vind het ook prima dat Kyra het shirt met rust associeert. Ze draagt het ook niet altijd. Meestal wel tijdens de wandeling en tijdens het stofzuigen. Vannacht heb ik haar er voor het eerst mee laten slapen en ze stond vanmorgen niet eens op toen ik beneden kwam.
Een valkuil van het shirt is natuurlijk wel dat Kyra eraan gaat wennen als ik het haar altijd omdoe. Ik probeer het shirt binnen, dus zoveel mogelijk uit te doen. Het mooie is dat Kyra als we gaan wandelen eerst naar het mandje kijkt waar het shirt in ligt en dan pas naar haar tuig en riem. Heel schattig!
Mijn vader zei gisteren: "Hey Kyra, je mag je jas wel uitdoen als je hier binnenkomt!" Haha!
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Het dagboek van Kyra" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?