Het dagboek van Kyra

Klopt. Het is echt heel moeilijk. Het claimgedrag van Kyra binnenshuis wordt al veel minder sinds Natalya geweest is. Valt me echt 100% mee!

Ik gebruik het attentiesignaal alleen bij de allereerste tekenen van attentie, het moment waarop hij nog niet in volledige fixatie zit. Dat is een proces geweest van eerst op grote afstand en vandaaruit op geleide van hem de afstand verkleinen. Dit is een langdurig proces. Zit hij al teveel in fuxatie/uitval gebruik ik attentiesignaal niet meer om te voorkomen dat hij dus niet reageert en het signaal aan waarde verliest. Ben ik te laat is dat mijn fout en zal ik hem dus op andere wijze eruit moeten begeleiden. Lijn opbossen en hem kalm en stilzwijgend meenemen uit de situatie, al loopt hij eerst achterstevoren. Ik zie zo'n situatie als een gemiste kans van mij. Je gaat er steeds handiger in worden het voor te zijn.

Ik ben zelf geen voorstander van blokken dmv auto oid (uitzonderigen dar gelaten als de afstand erg klein is). Ik neem dan liever hem mee op meer afstand en beloon hem daar op volgen van mij gevolgd door kalmerend snuffelen (op grotere afstand). ik zorg dan wel altijd dat ik de buffer ben, dus tussen Jip en de andere hond in ben. Dit maakt het voor hem ook makkelijker mij te volgen. Met Jip kan ik nu op redelijk korte afstand passeren, waarbij hij vooral op mij let. Met een simpel attentiesignaal is zijn aandacht zo weer bij mij. Het is echt een kewestie van consequent dooroefenen Hier gaat het ook nog wel eens mis als Jip die dag heel hoog in zijn emotie zit. Dan neem ik weer even meer afstand. Voor week ging het flink mis en de lijn schoot ook nog los En toch paken we het daarna net zo makkelijk weer op, dus zeker geen terug bij af. Gemist momentje

Dank voor de uitleg petra! Op zich doe ik het ook wel zo, althans dat probeer ik. Maar het rare is dat ik nu precies hetzelfde doe als vorige week en nu ineens reageert jj er niet meer zo goed op (vorige week nog echt super...ik kon geen leuker geluid voor hem maken dan dat).
Ook merk ik dat hij het soms ook negeert als er niet echt een andere afleiding is zeg maar...lijkt wel of hij chagrijnig is ofzo.
Ik denk eerlijk gezegd dat ik iets te enthousiast ben geweest met het signaal...toch te vaak gebruikt.
Denk dat ik maar weer even een stapje terug moet doen...

Nou dat is in elk geval hartstikke mooi annika

Ik ben overigens niet zo snel begonnen met het signaal. Eeerst op afstand trainen en thuis zorgen dat het signaal er goed inzit en vervolgens langzaam prikkels opgevoerd. Ook weer eerst op afstand signaal geoefend en naarmate Jip steeds 'bereikbaarder' werd afstand verkleinen stapsgewijs en attentiesignaal goed invoeren. Ik gebruik het signaal niet als hij aan het snuffelen is. Gewoon mee spelen bregje en kijken wat voor jullie werkt. Voorkom dat je het signaal gebruikt als je weet dat JJ niet gaat reageren. Daarmee verliest het z'n waarde. Idem als je hem ermee 'doodgooit'.

Jullie zijn goed bezig en je zult zien dat je het steeds meer in de vingers krijgt.

Dankjewel Petra!
Ik ga inderdaad sowieso even een stapje terug...alleen gebruiken als ik zeker weet dat hij zal reageren en niet te vaak (denk dat het daaraan ligt) en maar weer de afstand vergroten inderdaad.

Ik volg geen NV methode, meer mengelmoes van her en der zelf gemaakt tot wat voor ons werkt. Ik schreef hierboven; Ik gebruik het attentiesignaal alleen bij de allereerste tekenen van attentie, het moment waarop hij nog niet in volledige fixatie zit.

Maar ik gebruik het ook bij vooruit hyperen. En als hij vooruit blijft hyperen neem ik de lijn korter bij mij, ook dat helpt hem weer beter ontspannen.

En stapjes terug blijven doen als het even wat minder gaat. We zijn vaak in ons enthousiasme geneigd te snel te gaan. Maar ik weet uit ervaring dat hij en ik hiermee weer sneller in controle zijn.

Misschien kun je eens proberen de beloning te veranderen, een beetje variatie kan wonderen doen.

Doe ik al...maar het beest is verwend! Afgelopen week deed rauwe frikandel nog wonderen...nu dan maar over op kaviaar ofzo

Misschien moet je in je andere zak de curry doen

Ow dat is het dus...wat stom van mij

Mag ik weten hoe dit claimgedrag zich uitte? En hoe jullie daaraan gewerkt hebben?

Misschien dat eea van toepassing is op mijn eigen hond.

En als het al ergens in dit topic staat, dan mijn excuses, ik heb niet alle 19 pagina's gelezen.

Kyra claimt ons vaak door haar snuit onder onze arm/hand te duwen. Dan draai ik eerst met mijn hoofd weg, reageert ze hier niet op sta ik op of draai ik mijn hele lichaam weg. Binnen gaat het echt steeds beter. Al nachten geen ontlasting meer binnen en ik zie haar overdag ook vaak in diepe slaap. Na een wandeling krijgt ze haar eten in de Kong. Ik merk dat dit haar ook rustig maakt. Daarnaast geef ik Kyra een signaal met mijn hand als ik opsta en bv. naar de keuken loop. Daarmee zeg ik tegen haar dat het goed is en ik het wel oplos. En dan slaapt ze lekker verder. Bij fixatie op de stofzuiger of papegaai strooien we lekkertjes in het rond. Alles stap voor stap, maar binnen merk ik nu al een grote verandering.

Buiten nog niet echt, maar daar wordt hard aan gewerkt. Kyra mag bij ons, indien nodig, haar behoefte gewoon in de tuin doen. Soms wandelen we 2x per dag, soms 3x. De tijdsduur varieert, maar nooit meer dan 15 minuten. Hier vaart Kyra wel bij.

Bedankt voor je uitleg Petra. Auto's gebruik ik ook niet. Kyra springt dan tegen de auto's op om te kijken wat daarachter gaande is. Met alle gevolgen van dien, dus dat is hier geen succes.
Ik blijf op hele ruimte afstand van andere honden, komen ze toch mijn kant op en heeft Kyra ze nog niet gezien sla ik een paadje in en strooi ik lekkertjes op de grond.

Tot nu toe 2x een hond tegengekomen sinds de wandeling met Natalya van woensdag. Helaas is ze wel 2x uitgevallen, maar ik weet nu wat ik moet doen en raak ook minder snel gefrustreerd.

Nog even een vraagje Annika.

Wat gebeurt er op het moment dat je het claimgedrag niet negeert maar er op in gaat? Hoe is dan het gedrag van Kyra?

Ik lees nog steeds met interesse mee. Heel leerzaam en soms herkenbaar.
Ik ben ook zo'n bazin die denkt hond tekort te doen door niet meer zo vaak en lang te wandelen of te spelen. Het blijft knagen. Al moet/mag ik eigenlijk blij zijn dat ik niet zo lang/vaak door het "vieze" herfstweer heen hoef.
De "methode" vind ik wel wat lijken wel op die van Klaas Wijnberg. Hij schreef de Hondenfluisteraar. Het attentiesignaal, de lange lijn, geen commando's ( alleen non verbale). Hij zegt ook dat het vrijwel altijd de baas is die hond verkeerd begrijpt waardoor er miscommunicatie tussen die twee ontstaat met alle gevolgen vandien. Moest ik opeens aan denken toen jou werd gezegd dat jij niet los kon laten.
Misschien zit ik er wel helemaal naast hoor maar, ik vond het best verhelderend in combinatie met alles wat ik jou/jullie topic lees.

Klaas Wijnberg daar heb ik inderdaad ook al goede dingen overgehoord.

Er komen idd wel dingen overeen maar Klaas Wijnberg heeft o.a. snuit bijten (wij hebben onze handen over de snuit heen) en overstaan (wij staan over de hond heen) en dit is niet wat kalmerende signalen over gaat.

Het bv. niet praten maar met gebaren werken wel. Dat hebben ze beide overeen.

Dan blijft ze gewoon zitten om aangehaald te worden.

is een border trekje miss, haha Kaily doet dit ook, zo pushen met der neus.

Lola doet dat ook regelmatig, die snoet onder mijn hand drukken, ik persoonlijk noem dat geen claimgedrag maar contact zoeken (ok beetje lomp soms maar toch heeft ze blijkbaar even behoefte aan aandacht). Ze kijkt daar in mijn ogen ook soms best fel bij, ik zeg dan enthousiast maar wel zachtjes en rustig, heeee daar is Lola, dat is gezellig, dan wordt ze even geaaid en geknuffeld en dan klaar. Of dat pedagogisch verantwoord is of niet weet ik niet, maar het ontspant de situatie en we zijn allebei tevreden, dus voor ons werkt deze aanpak goed. Ze doet dit overigens veel minder dan in het begin. Daarom denk ik zelf dat het te maken heeft met toch even de zekerheid willen krijgen dat ze erbij hoort en niet vergeten wordt. (mijn persoonlijke theorie hoor, dus ik zeg niet dat het echt zo is, het is meer mijn gevoel)

@ Dobry: dat was persoonlijk ook mijn gevoel, maar Kyra drijft dit wel erg ver door. Voor mij persoonlijk werkt deze aanpak beter. Dan pakt Kyra beter haar rust.

Ik denk dat je ook verschil moet maken tussen even een contactje maken en afdwingend gedrag (vanuit welke motivatie dan ook). Het verschil per hond en dan ook kan dit binnen het totale gedrag van de hond nog verschillen. Dus altijd naar de motivatie en naar de reactie op jouw handeling kijken.

In elk geval super dat het voor Kyra lijkt te werken Annika, dat ze er kalmer van wordt. Ze hoeft er niets mee en dus kan ze die 'los' laten. Ook het signaal 'blijf maar lekker liggen je hoeft er niets mee' werkt dus goed

Indd Petra!

Gisteravond zelf een fout gemaakt. Wilde Kyra in de tuin laten (had van tevoren al lekkertjes in het gras gestrooid), maar toen begon de buurhond te blaffen. Kyra natuurlijk ook, maar het was al heel laat, dus heb haar geprobeerd z.s.m. naar binnen te krijgen. Van Natalya mag ik er niet meer op reageren en moet ik haar dus uit laten blaffen.

Toen heb ik even gewacht en heb ik binnen nog lekkertjes gestrooid om haar uit haar hyperstatus te halen. Daarna ben ik toch even een kort rondje gaan wandelen, omdat ze natuurlijk nog niet geplast had door het geblaf van de buurhond. Haastige spoed is zelden goed, dus Kyra was weer flink aan het trekken en dit heb ik af en toe toeglaten, omdat ik naar bed wilde. Fout, fout, fout. Helaas nu niets meer aan te doen, dus we beginnen vandaag gewoon weer opnieuw.

Fout, fout, fout. Helaas nu niets meer aan te doen, dus we beginnen vandaag gewoon weer opnieuw.

Helaas gemist momentje Zo zijn er vele geweest en zullen er ook nog wel meer komen. Maar heel belangrijk is inderdaad dat je dat kunt bagatelliseren tot 'een gemist momentje'. Dat je niet gefrustreerd raakt, niet in de put raakt van 'oooooh weer helemaal verpest', maar dat je gewoon het volgende moment weer met frisse moed en vertrouwen weer oppakt. Het feit dat jij meer handvaten hebt, maakt dat je steeds bedrevener wordt en dus steeds steviger staat en vooral vertrouwen krijgt en bevestigd krijgt.

Het is toch al super dat Kyra in huis veel relaxter is, haar rust pakt en niets meer in huis doet! Wat een winst

Toen ik hier gisteren gepost had bedacht ik me dat ons meisje gisteren precies 1 jaar bij ons was. Zou haar echt voor geen goud meer willen missen!!!!!

Aaach, gefeliciteerd
En inderdaad niet te druk maken over die gemiste momenten (ben ikzelf ook nogal goed in)...zoals nelis zegt: als 80 procent van de ervaringen maar goed is, dan kan ze de resterende 20 procent ook wel handelen
En super toch dat je binnen nu wel resultaat merkt! Denk dat dat ook wel invloed gaat hebben op de rest van haar gedrag!

Dat denk ik indd ook. Alleen het opsplitsen gaat nog niet zo goed. Als Kyra een hond ziet begint ze meteen te fixeren en wil ze telkens langs me heen kijken. Dat vergt nog wat oefening. Vooral omdat Kyra de honden vaak eerder spot als ik.

Ja daar heb ik ook nog wel moeite mee hoor! Het lukt alleen als de andere hond ver genoeg weg is, dus gebruik het ook niet zo vaak
Wat ik trouwens wel af en toe probeer is parrallel gaan lopen,. Dit lukt wel vrij aardig en is eigenlijk ook opsplitsen omdat jezelf dan ook nog tussen jouw hond en de andere hond loopt en bij ons zit de straat en de stoep er dan ook nog tussen (en soms nog een hegje). jj heeft vooral moeite met tegemoetkomende honden en dan wacht ik even op afstand tot die voorbij zijn en dan loop ik er eerst een stuk op grote afstand achteraan. Gaat dit goed dan ga ik er naast lopen aan de overkant.
Zolang de andere hond niet naar ons toekomt gaat dat heel goed. Zoek dan wel altijd honden uit die totaal niet op jj letten.

Wat knap dat dat met J.J. al lukt Bregje. Super hoor!!
Dat lukt met Kyra echt nog niet. Die hoeft maar een andere hond te spotten en ze fixeert al en ik kan haar dan totaal niet meer bereiken. Ook op grote afstand doet ze dit al. Voorlopig dus alleen even de rust terugbrengen en zoveel mogelijk andere honden ontwijken.

Nou, wij deden dat al veel langer, dus het is niet zo dat we dat nu ineens bereikt hebben hoor...
Het is dat jj dat al gewend was, anders zou ik het nu ook nog niet doen. Ik ga in principe alle honden uit de weg en ga ook niets afdwingen. Maar ik weet meestal wel op welke honden jj zal gaan reageren, dus doe het nu alleen bij kleine of heel rustige honden en ik kijk goed naar jj. Als het niet lukt, dan niet...draai ik gewoon weer rustig om.
Jj reageert ook wel op elke hond hoor, maar als de afstand groot genoeg blijft wordt hij juist meestal rustiger door erachteraan of ernaast te lopen. Denk dat dat komt omdat er dan niks onverwachts gebeurt en de andere hond ook niet dichterbij komt. Dat geeft hem zekerheid.