Het grote HP frustratie topic

Maar ik neem aan dat er ook alleen zo gereageerd wordt wanneer je zelf denkt dat het niet goed afloopt en dat er niet te pas en te onpas naar honden geschreeuwd en geschopt wordt haha. 

Wanneer er een hond rustig op ons af komt lopen, zal ik altijd eerst de eigenaar vriendelijk verzoeken de hond even bij zich te houden. Hier wordt eigenlijk altijd naar geluisterd met uitzonderingen daargelaten. Wanneer een hond echter met een noodvaart op ons af komt stormen, heb ik geen andere keus dan een brul te geven en in het ergste geval weg trappen (wat dus vooral inhoudt dat ik de hond op afstand laat houden met mn been) het is namelijk zo respectloos van een hond om in kaarsrechte lijn op anderen af te stormen, en 1 van die van mij is hier dus echt niet van gediend en gaat in de aanval, of eerder, zelfbescherming. 

Uiteraard zou ik zo iets nooit doen bij jonge honden of puppies. Vorige week kwam er nog een 9 weken oud Heidewachtel puppytje op ons af lopen, sprong tegen Kahlúa aan, terwijl ik door liep naar de eigenaar en haar kort hield.  En een Corgi pup die met riem en al op ons af kwam rennen omdat de eigenaar deze heeft laten vallen. Dan ben ik de laatste die daar moeilijk over gaat doen, kan immers gebeuren. 

Wanneer ik dus zie dat eigenaren hun best doen de hond bij zich te roepen zal ik mijn mond houden en mijn eigen honden afleiden. Het gebeurd mij ook wel eens dat 1 van mijn honden los is en op een ander af rent, maar terwijl ik al mijn excuses maak, zien de eigenaren ook dat ik meteen probeer ze weer bij me te halen. Maar wanneer eigenaren niks doen, er om lachen of zeggen: hij doet niks, als ik om afstand vraag, dan kan bovenstaande gebeuren. 

Jaa hier is dat ook als ik heftig reageer of iets maak ik dolci er niet blijer mee. Dus meestal zal ik er tussen gaan en voor dolci staan zodat de ander niet bij haar komt  en zal zelden een hond schoppen of schreeuwen alleen echt ik geval van nood maar dan zal t afblokken zijn of dolci omhoog vissen zodat zei iig niet gebeten wordt.

Oh, ik brul en trap dus wel. Maar meestal brullen dus

Ik kan er boeken over schrijven hoeveel keer ik (in aanlijngebieden!) aanvaringen heb gehad met mensen die het allemaal wel prima vonden om hun hond bovenop die van mij te laten springen. Mijn hondje, een bejaarde van 3 kilo met arthrose, loopt dan netjes aan de riem. Nee hoor, ik heb er geen geduld meer mee.

Ik heb eergisteren voor het eerst een brul moeten geven naar een andere hond om hem op afstand te houden. 

Ik liep met Fenrir aangelijnd want liepen op de weg, is een boerenweggetje en komt amper iemand maar toch het is een autoweg. Op de hoek kwamen 2 boomer-achtige honden aanrennen al blaffend en grommend , los en zonder ergens een eigenaar te zien. Ze kwamen echt samen steeds dichter naar Fenrir toe die ik achter me dicht naast me hield maar die hondjes waren in zn gezicht gevlogen als ik mijn been niet ertussen had gezet en had geroepen dan ze moesten opzouten. Ze liep toen terug via de weg en ergens een tuin in, liep ook verder niemand op de weg en niemand meer tegengekomen dus sowieso hele rare situatie. 

Maar ik ben er eerlijk in, als deze beestjes niet onder de indruk van me waren geweest en toen Fen hadden aangevallen hadden ze echt mijn voet van dichtbij kunnen zien. 

Ik mag toch hopen dat iedereen snapt dat als iemand hier schrijft dat er 'getrapt' wordt dit is om de hond op afstand te houden en te doen schrikken en dat niemand hier op t forum expres een hond gaat schoppen met intentie om deze pijn te doen..

Nou, van wat ik op dit forum lees is dit iets wat dagelijks of wekelijks gebeurd bij sommige mensen. En dat het per se nodig is, is ook maar gewoon een eigen invulling, maar niet per se realiteit. Ik ben wel benieuwd hoe één en ander verband houd. Hebben de brullers vaker een nerveuze hond? En komen de brullers echt toevallig regelmatig in vervelende situaties terecht of trekken ze het stiekem een beetje aan? Kunnen ze normale situaties van vervelende situaties onderscheiden? Als je met een nukkige mindset rondloopt ga je namelijk overal wel wat vervelends inzien. Als een hond op je komt afgedenderd zijn er meer opties dan boosheid. Zeker met een angstige of uitvallende hond moet een bruller/schopper hier ff drie keer over nadenken, wat diegene nou eigenlijk wil bereiken, en hoe je zelf een enorm negatieve invloed op situaties kan hebben. 

Ik kan alleen voor mij, als bruller, spreken. 

Ik kom toevallig in deze situaties terecht, nogmaals, zelden hoor, als het een paar keer per jaar is, is het veel. En deze situaties gebeuren alleen in bossen waar ook aanlijnplicht geldt, of in een park binnen de bebouwde kom. Ik ga wel eens met ze naar een losloop gebied, en daar zal ik geen stampij maken wanneer er een hond op ons af komt. Wel vraag ik altijd netjes of ze de hond bij zich kunnen houden en vaak gebeurd dit ook. Zo niet, heb ik 1 sociale hond als afleidingsmanoeuvre, en kan ik door lopen met mijn andere hond. 

Ik kan normale situaties zeker van vervelende onderscheiden. Dit dmv op de signalen van mijn honden, als op de vreemde hond te letten. Ik blijf altijd heel kalm, leidt mijn honden af. Een paar weken terug kwam er een Amerikaanse stafford op ons af gelopen, in kaarsrechte lijn, gespannen, verstarde regelmatig en bleef maar tongelen, geen eigenaar te zien. Dit noem ik een vervelende situatie, omdat mijn honden op zijn signalen reageren en dus ook gespannen worden, hoe rustig ik ook blijf. Gelukkig kon ik snel een pad in slaan en liep het goed af. 

Dan 1 labrador in het bos waar ik geregeld wandel. Loslopende honden worden gedoogd mits onder appél gezien het wild dat er zit. Deze labrador rent altijd kaarsrecht op mijn honden af en heeft ze al een aangevallen. Als in, happen naar de nek, grommen en blaffen, in een cirkel om ons heel blijven draaien. Op dat moment zaten mijn beide honden vast aan mijn heupgordel. De 2 eigenaren keken er naar en deden niks. Nu ontloop ik deze hond altijd, maar als ik het toevallig toch zie en hij fixeert zich op ons, brul ik naar hem, en vooral zijn eigenaren de hond aan te lijnen. En als hij toch in de buurt komt dan kan hij een trap verwachten. De laatste keer dan dit gebeurde schrok hij van mijn brul, rende weg, en viel een langslopende bordercollie aan. 

En dan het verhaal van hierboven, die jonge honden..tsja, daar doe ik niks mee. Zolang ik maar zie dat eigenaren bezig zijn met de hond en het zich iets aantrekken. 

Overigens heb ik geen nerveuze honden, niet in dat opzicht. Wel 1 hond wiens signalen zó vaak zijn genegeerd door andere honden dat ze er voortaan eens een paar overslaat en meteen uit valt. Dit gaat echter echt de goede kant op, ik kan haar weer lezen en weet wat ik moet doen in zo'n situatie. Zij vertrouwd op mij. 

Wat ik vooral wil bereiken met een trap en brul (en nogmaals, dit gebeurd niet wekelijk, of maandelijks en misschien zelfs wel jaarlijks) is dat ik serieus ben. Ik vraag eigenaren niet voor niets hun hond bij te houden (in aanlijngebied) ik zeg niet voor niets dat die van mij afstand willen. Als ze daar niet om geven, dan maar op een andere manier. Ik begin altijd vriendelijk namelijk. En dat mijn honden + de andere hond er geen nare ervaring aan overhoudt. Wat Anke ook al zei, liever een brul, dan een gevecht. Want hoewel die van mij nooit een gevecht zouden beginnen, komen ze wél voor zichzelf op als het erop aankomt. 

Wat jij nu doet is heel typerend, en heet victim blaming. Je legt als dader (of omstander) de schuld bij het slachtoffer.

"De Brullers zullen de situatie wel niet goed kunnen inschatten, ze zullen het er zelf wel naar gemaakt hebben, het zal wel aan hun hond liggen, ze kunnen normale situaties niet van vervelende onderscheiden, etcetera."

Nee. De Dolle Loslopers zijn hier fout. Dat het lastig is te beseffen dat je je hond niet onder controle hebt, en dat je overlast en schade veroorzaakt bij iemand anders begrijp ik, maar doe er dan een riem omheen.

Het is geen normale situatie dat mijn hond omver wordt gekegeld door een dolle losloper "die niets doet en alleen maar wil spelen". Het is niet normaal dat mijn hond daarna twee weken kreupel loopt en pijn heeft. En zolang er nog amoebes rondlopen die dat niet begrijpen, of het zelfs goedpraten en de schuld bij de Brullers neerleggen, zal ik blijven brullen want is het blijkbaar nog nodig

Pff nou heb sws het idee dat er hier super veel honden het erf bewaken en die gewoon loslopen, hier kwam er ook een grote donkere hond op ons afrennen (die werd gelukkig op tijd teruggeroepen) en hier op de hoek zit een soort wolfhond die bijna de hele godganse dag doorblaft. We liepen er vanmorgen langs toen we het bos ingingen en er staat amper een hek te noemen voor. Zo laag die springt er zo overheen. Volgens mij hebben veel mensen hier een hond voor het bewaken van het erf maar is er verder niet echt toezicht. En als een hond mijn hond aanvalt zou die idd ook mijn voet van dichtbij te zien krijgen.

Ja wij hebben jaren terug gehad in de duinen (drm ga ik daar nooit meer heen met mijn hond) wij waren aan de wandel en in eens zo’n grote witte amerikaanse buldog kwam op ons af! Nou ons mops pup zo hoog mogelijk gehouden en stil gestaan niet bewogen…. Aan zijn houding was Niks liefs aan had ene vecht houding….. eigenaar nergens te bekennen, ik zou niet eens voor durven te staan of te brullen als die aanvalt heb je 0 kans dat je hond levend uit komt! Ik vind dat zulke honden echt even een muilkorf zouden moeten dragen en aangelijnd zijn! (Zolang ze goed opgevoed zijn vind ik t prima maar dit was niet Oke) Ik snap niet wrm je brult ik bevries en probeer mijn hond niet te laten bewegen….. (denk ik weer) kleine honden is makkel wegbrullen ( kan t erger maken )maar geloof me mocht er een amerikaanse buldog, rottweiler komen gaat brullen t erger maken hoor! Ik weet ook niet of je dan de ballen hebt om te brullen of een stap richting hem te Doen (Of heb ik t alleen) 

Victim blaming te pas en te onpas gebruiken vind ik  vrij zwak. Je bent geen slachtoffer omdat een irritante hond met jouw hond wil spelen. Je bent slachtoffer als je wordt verkracht, mishandeld, oorlogsgeweld. Niet vergelijkbaar.

Ik stel hardop vragen en we hoeven niet te doen alsof een mens geen invloed heeft op situaties. Dat er irritante loslopende honden zijn is een feit waar je mee moet dealen. Dat sommige mensen zich een slachtoffer voelen van de dagelijkse rompslomp vind ik dus wel ongezond. En dat die frustratie zo hoog moet oplopen dat dat continu geuit wordt met boosheid vind ik nog ongezonder. Ik ben me heel bewust dat de fout bij de amoebes ligt met hun rothonden, maar ik ben me ook bewust van wat ik zelf in zo’n situatie kan doen zodat het allemaal redelijk ontspannen door kan gaan. Je hebt ook gewoon een verantwoording voor je eigen hond, en als je constant uit je slof schiet ben je wat mij betreft niet verantwoordelijk bezig.

Schreeuwen en schoppen maakt het nooit beter dan wanneer je de situatie kalm oplost. Het is niet efficiënt. En toch doen mensen hier alsof het een soort noodzaak is. Volgens mij is het enige doel laten weten hoe boos ze zijn, en heeft het al niks meer met de honden zelf te maken.

Wat vooral mijn punt is, is dat het ook anders kan. Het hondenleven hoeft geen boosheid, frustratie en conflict te zijn. Als je daar dagelijks of wekelijks in terecht komt is dat toch echt je eigen keus. 

Dit forum is een echo chamber waar het een soort van genormaliseerd lijkt om buitensporig op situaties te reageren. Het lijkt me beter om te laten zien dat het ook anders kan.

Als het rustig kan los ik het rustig op. Maar als mijn honden nog geen korf om hebben kan ik maar beter netjes mijn been uitsteken om een losloper weg te houden. Soms krijgen ze dan een duw van mijn voet, is de andere hond in kwestie ook op ruzie uit zal ik stevig moeten optreden maar anders kan ik escalatie toch echt niet voorkomen. En nee dit gebeurt niet dagelijks maar het is me toch echt al een aantal keren gebeurt. 

Honden die op een parking los lopen en bijna in je auto springen bij je niet vriendelijke nog niet gekorfde hond. 

Zodra ze gekorfd zijn is er iets meer tijd voor deëscaleren maar zonder korf gebruik ik voor de veiligheid toch echt mijn benen. En dan bedoel ik niet dat je de andere hond verrot moet trappen. Maar soms is een beheerste voet van mij toch echt nodig om ernstige schade te voorkomen. 

Dat klopt, er zit hier in de buurt achter elk hek een blaffende erfhond.. kennis van me was laatst ook hier op vakantie en was ook het eerste wat haar opviel! Maar misschien ben ik als stadse dat gewoon niet gewend ofzo Op ons chaletpark hetzelfde maar dat zijn beduidend kleinere exemplaren haha! 

Nou ieder zijn ding maar geloof me je komt zo opgefokte amerikaanse buldog en je durft niet eens door te gaan slikken. En voet zal dan niet helpen Want dan 1. Maak je t super erg 2. Is je voet misschien weg…. 
ik denk dat dit Werkt tot je de verkeerde tegen komt en het afleerd. Ik zou niet eens brullen en of met mijn voet iets Doen Want dan Weet ik uit ervaring dat t verkeerd afloopt…. Ik zelf bevries dan en zorg ervoor dat mijn puppy zo min mogelijk beweegt en zo min mogelijk aantrekkelijk is, maar dit hoefde ik gelukkig nog niet toe te passen hopelijk gaat t niet nodig zijn! Bevriezen Werkt goed Want dan vinden ze je niet zo interressant meer.Werkt ook goed ( als je hond goed op zijn plek kan blijven) 

maarja ieder zijn ding lekker Doen wat werkt en zolang je niemand pijn doet is t prima

Maar je vind het wel normaal om jouw hond op eentje af te laten lopen van 50 kilo, want dan hadden ze daar niet moet lopen? Nee, helder.

Ik snap wat je bedoeld en wat je standpunt is en daar is zeker wat voor te zeggen.

Wat ik me dan wel afvraag, echt interesse hoor! hoe zou jij dan een paar bovengenoemde situaties oplossen als een brul geven naar een hond om deze af te schrikken of je been uitsteken niet is wat je doet?

Zoals Pascale of Anke zegt je weet dat jou honden de aankomende hond misschien wel kunnen verwonden omdat zij een conflict niet uit de weg gaan? Of wat ik net als voorbeeld gaf dat er gewoon echt geen eigenaren te zien zijn en er toch een hond op een heel erg niet leuke manier jouw hond naderd? 

Ik kom ook regelmatig 'irritante' loslopers tegen, maar dat zijn in deze denk ik niet de gevallen waar over gesproken wordt.

Ja dat wel ik praat nu meer over aanlijn gedeeltes en over de duinen niet over ons bosje hiero met weilandjes. Nee hier lopen veel loslopende honden alleen maar op 4 na dus hier gebeurt Niks en ieder kent elkaar

Hier dicht bij hebben we ook de duinen en daar praat ik over nu

Heb ik al verteld dat is zo min mogelijk proberen te bewegen. Dat Werkte ook meestal (heel veel slechte ervaring heb ik niet megemaakt gelukkig wel paar keer en dat Werkte)

Dat je moeder eindelijk akkoord gaat voor een beneden woning in dezelfde straat in betondorp omdat haar huis gerenoveerd wordt. Wordt het opgeleverd als wisselwoning! Van dat nep laminaat vinyl erin, 8 lagen verf over de deurposten aan grond verf, klinkers mee geverfd en de ene naar de andere druiper op de deuren, hout niet opgevuld, ect.

Ondanks dat ze 83 is? Gaat ze dat zien! Geloof me? Die kan nog harder zeiken als sommige hier  Projectleider is met VK, het is bouwvak en half sept moet ze er echt uit. Dan ook nog 45 jaar verzamelde herinneringen en spullen uit sorteren, het wordt een ramp! Ondertussen loop ik op me tandvlees van al het bellen, mailen, rondrijden en regelen. Frustratie? De dagelijkse boswandelingen en nieuwe plekjes ontdekken voor Botty? Trek ik nu even niet. Hij doet niet al te moeilijk maar merk wel dat hij teleurgesteld is als we langs de auto lopen en niet instappen :(

Als er een dolle losloper op mijn hond klapt zie ik die wel degelijk als een slachtoffer inderdaad. En dat is hij ook, want hij heeft daarna pijn en voelt zich ellendig. Dat er altijd wel ergere dingen zijn waar mensen (en dieren) slachtoffer van kunnen worden, dat staat buiten kijf. Dit hele frustratie topic slaat natuurlijk nergens op als je het vergelijkt met de burgeroorlog in Libanon, maar toch (en dat blijkt want dit topic heeft al 58 pagina's) ergeren we ons aan allerlei dagelijkse zaken.

Het heeft ook niets met zaken oplossen met boosheid of frustratie te maken. Het heeft te maken met wat het beste werkt voor mij en mijn hond. En dat is een goede brul, want in vrijwel alle gevallen is dat gewoon ontzettend effectief. Ik kom zelden of nooit een hond tegen die ik niet met mijn lichaamstaal en een brul kan laten afdruipen. Wat de eigenaar van die losloper daar dan van vindt, dat zal me echt een rotzorg zijn. Mijn hond, mijn verantwoording, en ik los het voor hem op. Het scheelt juist heel veel frustratie, veel mensen die ik zie laten dingen maar gebeuren en blijven passief, met als gevolg een hond met gedragsproblemen.

Bevriezen vind ik zelf juist echt geen goede manier om op situaties zoals die te reageren. Stil blijven staan kan extra spanning opleveren bij zowel jouw hond als de vreemde hond en daarnaast zet je je hond zo in een positie om zelf de situatie op te lossen (uitvallen, vluchten) aangezien jij als baasje niets doet.

Als je tegen blokkeren, brullen en trappen bent kan je nog beter gewoon door lopen. Ik zelf ben in een vergelijkbare situatie geweest maar dan met twee Engelse mastiefen die wel eens een flink bijt incident hebben veroorzaakt. Blokkeren heeft bij dat formaat weinig zin, brullen zorgt er voor dat Penny gaat reageren (reden dat ik dat ook zelden doe) en schoppen is niet zonder risico en daarbij voor dat soort honden ook niet indrukwekkend. Ik heb haar toen opgetild en draaide steeds waardoor ik constant met mijn rug naar de honden toe stond en probeerde tegenlijkertijd zo snel mogelijk weg te komen.

Ik zou inderdaad graag een brul kunnen geven. Ik ben nu al wel zo ver dat ik mijn hond gewoon optil als ik dat nodig acht ongeacht commentaar. Maar een brul? Dat is me nog nooit gelukt. Trappen wel, toen mijn vorige hond werd aangevallen. Mijn huidige hond heeft een erg kort lontje vanwege teveel onstuimige honden die op haar klapten. Geen slechte bedoelingen, maar gewoon honden die >2x haar formaat zijn en het verschil in formaat niet snappen en haar dan 'per ongeluk' vertrappelen. En ik kreeg haar niet snel genoeg achter me of opgetild, en 'kan' dus niet brullen. Ik klap dicht. Remi maakt het dan weer goed door voor twee de andere hond de huid vol te schelden. Ik loop gewoon (bijna) nooit in losloopgebieden of aanlijngebieden, scheelt aanvaringen. We lopen altijd door bebouwde kom. Remi ruikt of voelt het zelfs, toen we verhuisd waren wilde ik graag wel eens het parkje in de buurt uit proberen; mevrouw liep door de hele stad alsof ze de baas was van heel het zootje ondanks dat ze nog niets kende, maar het park? Wilde ze niet in. Alsof ze kon ruiken dat er veel hondenverkeer was.

Mijn ouders vonden alle hondjes keffers, maar snappen ondertussen dat dat vaak met een reden is. Ze hebben zelf 2 lompe labradors(kruisingen), en ik moet bepaalde truukjes gebruiken zodat ze Remi zonder haar pijn te doen gedag kunnen zeggen. Als je ze zou laten gaan zouden ze in de ochtend als we beneden komen haar in een hoekje drijven en gewoon pletten tussen de muur en hun lichaam en hun enthousiasme. En als ze al gromt, worden ze daar alleen maar nog wilder van. Ik hou een van de twee tegen (de lompste), en Remi trekt een sprintje naar de eettafel, daarna laat ik de hond los, en vanwege haar formaat kan ze makkelijker tussen de tafel- en stoelpoten door, en kunnen ze haar daardoor niet klemzetten. Of ik loop vooruit, laat hun honden zitten voor een lekker hondensnoepje, en vraag mijn ouders of zusje of ze Remi naar binnen kunnen laten. Mijn ouders snappen nu beter dat de kleintjes sowieso al een stap achter lopen wat dat betreft. Zelfs als de andere hond het goed bedoelt en geen kwaad in de zin heeft, kan het vanwege het gewicht en grootte toch een erg pijnlijke en slechte ervaring worden.

Ik hoop uiteindelijk sterk genoeg in mijn schoenen te staan dat ik wel die brul kan geven. Mijn moeder kan dit wel, en past deze soms toe als we samen wandelen. Zo handig en fijn hoe eigenlijk alle honden rechtsomkeer maken dan misschien bij haar in de leer

Het gemak waarbij het trappen van honden normaal gevonden wordt, zonder alle andere dingen te benutten en dan ergens anders te lezen dat de cesar techniek niet toegestaan is op het forum Heel slecht advies ook voor nieuwkomers hier, die komen meestal met een frustratie advies vragen.

Volgens maakt het veel uit hoe kwetsbaar of juist agressief je eigen hond is, hoe je op een situatie reageert. En ook of die situatie alleen maar lastig is of ook echt een probleemsituatie.
Een dolle losloper die op een vrolijke, ‘hee, kom je ook even kijken’ labrador afdendert is geen probleem. Is diezelfde labrador oud en zwak, of juist bijzonder fel op dat soort honden, wordt het ineens een potentieel gevaarlijk situatie met reëel gevaar voor de eigen dan wel de andere hond. Dus ja, ik geloof zeker dat sommige baasjes eerder heftiger reageren. Dat heeft niets te maken met victim blaming, maar met de hoe ernstig het ‘vergrijp’ van de ander uit kan pakken.

Een paar jaar geleden is Bobby geopereerd aan een melkkliertumor. Ik liet haar toen heel rustig aan de lijn lopen in mijn eigen buurt. Allemaal aanlijngebied, gewoon woonwijk en wegen. Komt er eerst een Frans bulletje met een noodgang op Bobby afstormen en haar insluiten. Ik ken het hondje wel, normaal houdt de baas hem gewoon bij zich. Maar nu net nu Bobby het helemaal niet kon hebben, gebeurt er zoiets. Die heb ik toen ook ferm weggestuurd. Vervolgens een boomertje, ook los, grauwend en blaffend op Bobby afspringen. Toen ben ik best wel tekeer gegaan tegen het baasje. Achteraf had ik daar wel spijt van. Ja, het hondje was vervelend en met een net geopereerde hond kon ik dat echt niet hebben, maar uiteindelijk was het alleen maar dat, vervelend doen. En dat bulletje was ook alleen maar wat als een dolle rond Bobby aan het rennen. In normale omstandigheden wel lastig, maar niet echt een probleem, maar met een kwetsbare hond wordt dat ineens een heel ander verhaal.
Dus ja, ik begrijp dat je met sommige honden eerder ingrijpt en uit bezorgdheid/bescherming extra heftig kan reageren, zeker als daar al eerdere vervelende ervaringen bijkomen.

Misschien wat te bot en kort geformuleerd in mijn vorige berichtje, ik deed het met pijn in mijn hart, en hield me in; het was echt alleen om ze van mijn hond te krijgen, niet om pijn te doen als je begrijpt wat ik bedoel, maar mijn hond lag gillend op haar rug, en zat uiteindelijk onder de tandengaten. Hondeneigenaar niet in zicht, ik was alleen, het waren twee honden op de mijne. 

Sindsdien nooit meer gebruikt. Was echt een noodmiddel. Maar inderdaad alles behalve bedoelt als advies!

Dit wou ik zeggen maar dacht bijt op mijn tong….

Idd nog een frustratie puntje van mij. Groot en klein? Ik zie dat het verschil niet. Loop dus met beide hondenbezitters en dat gezaag pfff. "Die k*tkeffers och vind het verschrikkelijk, niet die van jouw hoor" of "Ja lopen mijn teveel herders en bullen daar. Heb jij daar geen last van?" Als je met zo een insteek gaat wandelen? Ja sorry, dan gaat het ook echt wel mis.

Dat gezegd? Heb ik nu wel 1 die echt discrimineert lol, retrievers. Neem de telefoon niet op en maak alleen filmpjes/foto's als er geen hond loopt Heb dus alle tijd om ver vooruit te kijken. Spot ik er 1? Loop ik de andere kant op en roep hem mee, al moet ik weer terug naar de ingang lopen. Moest gaan uitleggen aan een eigenares dat het niet fijn voor haar hond was al dat happen in de wang en nek, ondanks hij niets terug deed. Zij dacht spelen, Botty, mijn "schoot" hond had hele plukken haar in zijn bek -_-. Leer je eigen hond dus kennen maar die van de ander ook.

Incidenten meter staat hier op 1 in bijna 9 maanden tijd en dat door een eigenaar die communicatie lvl 0 had en besloot te gaan schoppen. Daar lusten de honden geen brood van.

Dat dus. Toen Penny nog wat jonger was liet ik het contact met andere honden heel vaak toe. Penny liep los, andere hond liep los en ik liep ontspannen door. Dat ging eigenlijk altijd heel goed, soms snuffelde Penny even, soms speelde ze even, meestal liep ze gewoon door. Als ze het spannend vond ging ik met een boog om de hond heen en dan volgde Penny. Soms moest ik in grijpen, maar dat gebeurde veel minder en alleen als iets gebeurde wat echt niet kon.

Penny is inmiddels in een best wel korte tijd flink verouderd, heel veel van wat ze vorig jaar nog kon kan ze nu niet meer waaronder met andere honden spelen. Ze is nu best kwetsbaar op de manier dat 1 keer iets te hard door een kuil rennen of zwemmen in te koud water voor een aantal dagen flinke klachten geeft. Spelen met andere honden is ongeveer het slechtste wat ze nu kan doen (mede omdat ze zelf niet normaal kan spelen en de meest idiote sprongen maakt) en ik wil niet eens weten wat er gaat gebeuren als een te grote hond (per ongeluk) op haar duikt en haar (pijnlijke) rug daarbij raakt.

Spelen wil ze wel vaak waardoor vriendelijke honden met een bepaalde houding (en zeker reuen) echt niet in de buurt moeten komen. Uitvallen kan ik goed voorkomen, stuiteren aan de riem niet. Naar die honden probeer ik vriendelijk op te treden (pak ik meestal dus vast) maar als dat niet werkt gebruik ik minder vriendelijke technieken. Als ik dat niet doe heb ik vervolgens een hond die in het minst erge geval een paar dagen pijn heeft en in het ergste geval weer voor een lange periode op volledige rust moet met het gevolg dat ze lichamelijk achteruit gaat.

Honden die agressie tonen ben ik heel snel klaar mee. Die krijgen vaak wel een brul (zodanig hard dat de meeste direct omkeren en vanaf een afstandje een beetje blijven blaffen) of een schop. Ik wil niet dat ze op haar leeftijd nog aangevallen gaat worden en daarbij gewond raakt of haar gewrichten bezeerd.

Dat snap ik ook hoor. Als het niet anders kan? Dan is dat de laatste optie. Toen Peanut echt last kreeg van al dat gedoe? Liepen we echt lauter en alleen waar ze Peanut kende. Grote en wilde kleintjes strak aan de lijn bij het spelen. Altijd een babbeltje over de hondjes hier gehad, zowel die van hun als de mijne. We wonen hier gelukkig met veel losloop plekken vlakbij. Diemerbos was anders maar ook daar kon ik de hondjes en baasjes leren kennen. Je weet precies wie op welk tijdstip gaat lopen. Dat is echt key met een "moeilijke" hond. Ik deed hetzelfde met Botty, die heeft geen lichamelijke problemen maar zijn gedrag was ook niet optimaal, hihi. Men wist dus wat ik aan de lijn had. Dat scheelt echt 98% van al dat gedoe.

Vb? Nieuwe stukje groen waar ik soms loop? Dook een man met drie bordeaux dogs de bosjes in. Dus ik ging de andere kant op. Bleek achteraf 1 reutje niet helemaal zuiver te zijn met andere reutjes. Dat van iemand die ik al kende gehoord. Ik was dus nieuw in het groen en de rest wist al, ff aanlijnen en dan is het ok. Babbel met die eigenaar over zijn hondjes, mits zijn reu en Botty boteren? Is dus niet ver weg. Dat scheelt 98% van al die rot incidenten.

Klopt helemaal. Wanneer ik alleen met Willow naar een losloopgebied ga, ben ik veel vrijer wanneer andere honden naar ons toe lopen, hoop ik zelfs dat ze even gaan spelen. 

Ik was overigens vorige week zelf schuldig. Ik liep met Willow in het losloopgebied. Op een zondag middag. En op drukke dagen ga ik dus nóóit met Kahlúa. 

Ik kwam een vrouw tegen met een heel angstig windhondje in anti ontsnappings tuig, halsband en 2 riemen. Die vrouw riep van ver of ik mijn hond kon aanlijnen (omheind losloopgebied) dit deed ik, maar ik zei wel: u bent zich er van bewust dat alle honden hier loslopen? En er veel helaas ook niet luisteren en soms bijna een km bij hun baas verwijderd zijn? Achteraf schaamde ik me gewoon voor mijn opmerking, want wat die vrouw van mij verwachtte, verwacht ik ook wanneer ik met Kahlúa loop. Ik kan me dus ook wel degelijk verplaatsen in eigenaren die een gezellige speelse hond hebben en dus ook gewoon oprecht écht niet snappen dat sommige honden er niet van gediend zijn.