Het grote HP frustratie topic

Berp had gewoon een muilkorf om. :) Als ze zich dus uitgedaagd zou voelen kon ze alsnog niet bijten. Dat is het stukje verantwoording dat ik gewoon moet nemen. Enige keren dat ze niet gekorfd lopen is tijdens speurlessen en rondes binnen de bebouwde kom op de stoep. In bossen, parken ect overal waar ik wel loslopers verwacht hebben ze een korf om. 

Chapeau dat je zo je verantwoordelijkheid neemt!

Dit topic is opgeschoond.

Het is niet de bedoeling om hier frustraties over medeforummers en/of modbeleid te uiten.

Eens met Anke. Een SBT uitsluiten van de fok vanwege hondintolerantie zal de ondergang van het ras betekenen (als die niet al begonnen is, gezien het grote aantal showfok en fokkers die wel selecteren op een mild bankkroketkarakter,). Alles valt of staat met verantwoord houderschap en goed selecteren van fokkers en pupkopers. Iemand die echt een passie voor het ras heeft, heeft een passie voor alles wat hierbij hoort en houdt het oorspronkelijke karakter van het ras in stand. Doe je dat niet, dan krijg je lege omhulsels; een slap aftreksel van wat de SBT ooit was. En die zijn er al genoeg...   Op de vraag of daar wel plaats voor is in de maatschappij, zeg ik 'ja'. Want ik heb het over de SBT, en niet over allerlei rare rotzooimixen van marktplaats. Díe veroorzaken problemen, geen enkel van mijn SBT en APBT kennissen en vrienden heeft ooit een probleem gehad of veroorzaakt. Pak marktplaats maar eens aan.. 

Een vrouw met een Jack russeltje kwam aanlopen. Nog een jong ding. Blaffend als een gek van 50 meter afstand. Ik ben Moos aan het leren andere honden te “negeren” behalve als ik hem toestemming geef. Dus we gaan een stuk aan de kant en ik laat Moos zitten. Moos zit braaf te kijken. Komt de vrouw RECHT op ons af. Zegt ze; mag jou hond niet spelen? Ik zei: nee liever niet. Vraagt ze nog eens: oh echt niet? Loopt ze door en zegt ze heel stil: ah zielig hondje. Excuse me?!? Mijn hond is echt niet zielig en mag vaak zat spelen, en lekker snuffelen en achter takken aan! 

Wij lopen aan de riem.  Van links zie ik een grote loslopende hond, zo'n 50 meter bij ons vandaan.  Ik versnel de pas, weg van de hond.  Hoor de eigenaresse (al telefonerend...) zeggen : hier blijven!  Binnen 10 seconden staat  de hond bij ons. Later komt de eigenaresse, ik zeg : 'uw hond luistert niet echt he?'.   Antwoord: 'hoe komt u daarbij?'.

Tsja....

Ohhhh ik heb zo'n buurvrouw... en élke keer vraagt ze het en heeft ze een oordeel als ik nee zeg. ze loopt zelf met een dikke opdringerige beagle aan een flexlijn. Ik loop tegenwoordig al om als ik haar zien.

Pohhh heel veel sterkte voor jou! Hahaha

Zo had ik er vanmorgen ook eentje. Was een vrouw met een grote poedel die 20 meter van haar vandaan rond rende op een locatie waar ze gewoon aan de lijn moeten. Ging midden op de doorgang liggen van het pad waar we langs moesten toen hij ons zag (was helaas de enige route, anders was ik om gelopen). Ik stopte zodra ik zag dat hij weer overeind kwam om naar ons toe te komen en keek naar de vrouw, maar die liep totaal passief verder. Ondertussen komt de hond recht op ons af geracet en begint ontzettend dominant te doen. Snuffelen en zodra Floris bewoog naar hem grommen. Dus ik wring me er tussen en doe mijn been naar voren om afstand te creëren, waarna de hond begon te blaffen. Maar toen ik zei 'Houdt uw hond bij u' (het kwam er netter uit dan ik me voelde) moest ze lachen en liep zonder iets te zeggen langs me. Toen moest ik wel even een paar keer diep in en uit ademen om me in te houden .

Mede hondeneigenaars die absoluut niet meedenkend zijn... Alsjeblief zeg. Ik was met de wolfhond op pad naast het kanaal en op de terugweg liep er een man met een Zwitserse herder achter mij. Wolfhond heeft angstagressie en zeker tegenover andere reuen. 
Ik moest hem dus zowat meesleuren aan de leiband (hij heeft gelukkig een tuig om) omdat hij naar achteren bleef kijken. Hij wilt dan gaan liggen en blijven staren. Ik kreeg hem gelukkig (!) mee want die man deed dus absoluut geen moeite om trager te wandelen. Ik wandel normaal vlot door maar met een hond die niet mee wilt gaat dat niet zo gemakkelijk. 

Ik kreeg het er echt van. Zelfs iemand zonder enig verstand kon zien dat het een moeilijke situatie was, is het dan zoveel gevraagd om even afstand te houden? Ik kon niet direct oversteken aangezien het druk was op de baan. Pas 20-30m verder kon ik eindelijk oversteken. Al bij al ben ik nog 'trots' dat hij niet uitgevallen is tegen de andere hond en hij uiteindelijk doorliep aan de lijn met de herder nog achter ons. 

Kijk nu maak je het zelf mee. Hoe strontvervelend als mensen niet een beetje rekening houden.

Daar lopen "HR-honden eigenaren" (jouw bewoording) zo vaak tegenaan, wat overigens niet nodig zou moeten zijn. 

Of het nu om een HR-hond gaat of een angst-agressieve Wolfhond, beide kunnen veel schade aanrichten.

Sterker nog, een hond met angst-agressie kan nog veel onberekenbaarder zijn. Mijn "HR-hond" , waar hij overigens niet onder valt, maar jij ziet hem misschien wel zo, gaat ook vaak liggen voor andere honden, maar niet om aan te vallen uit angst, hij wil gewoon met alles spelen. En dit gedrag is overigens heel vervelend omdat niet elke hond precies weet wat zijn intentie is. Maar wie weet had deze man met Zwitserse Herder ook wel niet door dat jouw hond dit uit angst deed. Je kan dan ook gewoon even vragen aan de eigenaar of hij even wil wachten omdat jouw hond last heeft van angst-agressie t.o.v. andere reuen en dat je hem nu moeilijk mee kan krijgen. 

Mijn vorige reu was ook zeer hond-intolerant, dus ja die deed zijn HR-reputatie eer aan. Ik heb regelmatig gevraagd of mensen even hun hond bij wilde houden, even ruim wilde passeren, of misschien even wilde wachten.

Mijn reu heeft nooit problemen veroorzaakt, oftewel, daar heb ik voor gezorgd. Dus nee, wederom snap ik je frustratie niet. Had gewoon op een normale manier gecommuniceerd met de eigenaar van de Zwitserse Herder, dan had je waarschijnlijk al je frustratie hier niet hoeven uiten 

Bulleke eens met je,communiceren met elkaar kan in veel gevallen helpen.

Hier loopt een vrouw met een oudere border collie een super goed getrainde hond die nooit naar een andere hond ging en altijd losliep....ze zag Rox en lijnde haar hond aan dat deed ze niet eens bij aangelijnde Vigo(die was wel hondagressief) maar omdat zij het deed lijnde ik Rox ook aan.

Een praatje gemaakt,haar hond was inmiddels doof,als ze schrikte dan beet ze .....ik begreep het,ik zei dat ik in toekomst Rox gewoon zou aanlijnen als ik haar zag dan kon zij en haar oudje ongestoord verder lopen.

Trouwens Rox gaat ook liggen,alleen voor honden die zij leuk vindt,dat wordt gelukkig minder.

Wij zijn op vakantie en heb Marley achter gelaten bij mijn schoonouders. Zij hebben veel ervaring met honden en Marley kent ze erg goed. Hij heeft daar een mooie grote tuin en veel aandacht. Maar man man man wat mis ik hem! Dat is mn enige frustratie hahaha, mn maatje missen. Maargoed ik zie hem met 2 weekjes weer en tot die tijd lekker genieten

In het vervolg even om een momentje vragen. Sommige mensen hebben het inderdaad gewoon niet door. Ik heb tot nu toe maar een keer meegemaakt dat iemand dan niet wilde meewerken. Toen ben ik pas boos geworden en hem even gemeld hoe stom hij wel niet bezig was. Toen bleef hij wel staan.

Overigens heeft mijn Zwitserse Sennenhond geen agressie, maar dat doet er niet toe. Je moet altijd om ruimte kunnen vragen voor je hond. 

Gister iemand met een een berner sennen, die vroeg aan mij of ze even aan de kant moest gaan, en ging toen helemaal voor me in de bosjes. Huh watte, bestaan die mensen ook? Mensen die het gewoon aanbieden? Omgekeerde wereld?  

Deze reactie was zo te verwachten. Heb ik ooit gezegd dat hondeneigenaren geen rekening met elkaar moeten houden? Jij betrekt nu dingen op jezelf die totaal niet met jou of mijn vorige post te maken hebben. "Even een momentje vragen" gaat niet zo makkelijk als de andere persoon nog op 20m afstand is maar op sneltempo doorwandelt, naast een drukke autobaan. Dan moet ik ten eerste stil gaan staan én praten. Dat vergroot de kans dat 'mijn' hond uitvalt. Je kan elkaar daar niet eens verstaan als je op drie meter afstand van elkaar staat dus het is een beetje simpel gedacht dat ik het op die plaats maar even uit had moeten leggen, niet? Als je het dan toch zo graag op mijn vorige berichten betrekt kan je je ook aan je eigen idee houden dat je niet moet oordelen als je de volledige context niet kent. 
Een beetje belachelijk ook om over schade te beginnen praten. Ik kan de hond gewoon houden, ik wil negatief gedrag simpelweg voorkomen. 

Het was duidelijk dat ik mijn hond door wou laten lopen. Dus of het uit angst is of niet maakt voor de andere hondeneigenaar niet veel uit. Je ziet dat het ongewenst gedrag is wat ik probeer te doen stoppen. Een paar weken geleden kwam er iemand plots 'mijn' straat in dus ik draai om met de hond en loop door, die eigenaars waren vriendelijk en meedenkend genoeg om ook om te draaien (al was het in dit geval niet eens nodig geweest). Zo makkelijk kan het zijn... 

En daarnaast vind ik het 'gaan liggen' voor andere honden vervelend gedrag omdat het inderdaad onvoorspelbaar is, of het nu met positieve intenties is of niet. De wolfhond deed dit ook toen hij nog sociaal was. Aangezien het mijn hond niet is had ik er niet veel zeggenschap over maar probeerde ik het wel te voorkomen, de eigenaars lieten het toe. En nu zit je inderdaad met een hond die nog steeds gaat liggen maar niet met positieve intenties. Nu weet ik in ieder geval dit ik dit bij mijn eigen hond simpelweg niet toe ga laten. Als de hond aan de leiband is moet die helemaal niks met andere honden. 

Er is vanmorgen weer eens een hond nagejaagd en gebeten door een Duitse herder. Ik hoorde opeens luid gepiep waarna er een Engelse spaniël-achtige hond kwam aan racen met een Duitse herder er achteraan (beide met de lijn er nog aan). Hij heeft hem wel te pakken gekregen, maar ik weet niet hoe erg de schade uiteindelijk was. Het klonk niet fijn. Ik snap echt niet waarom Duitse herders nog niet op de HR lijst staan. Ik vind rottweilers over het algemeen een stuk liever en ken niet één Duitser waarvan de baasjes ze niet krampachtig bij zich houden als we langslopen of als ze op een hondenveldje worden losgelaten (daar ken ik er maar 1 van) niet enorm dominant doen naar andere honden. 

Duitse Herders zijn het probleem niet. Het zijn die baasjes die er achter zitten. Een goed opgevoede duitse of hollandse herder is een prachtig dier die graag samenwerkt met de baas. Dat zijn geen HR-honden.

Ps. Een goed gefokte Rottie ook niet naar mijn mening. Daar is het probleem vaak ook de baas die niet kijkt naar de lichaamstaal van de hond. Maar door verkeerde fok is er wel een agressie probleem geweest bij de Rottweilers in de jaren 90/2000. Dat kunnen we niet ontkennen. 

Wel heel toevallig dat die slechte baasjes altijd op Duitse herders uitkomen dan. Alle Mechelse (redelijk wat) en Hollandse herders (minder) die ik hier zie lopen zijn namelijk wel gewoon vriendelijk. Zit ook van alles aan de andere kant van de lijn, dus het cliche ligt bij de hond. Fitte vrouwen en mannen die altijd met een buideltje voer lopen en veel met trainen bezig zijn tot de standaard persoon die een kort rondje loopt. Er zijn volgens mij over het algemeen gewoon hele slechte fokpraktijken gaande bij de Duitse herder. Het is in ieder geval meestal niet meer de leuke, actieve gezinshond.

Wij hebben meerdere herders in de familie, waaronder Duitse. Ik vind het nogal makkelijk gezegd dat dit aan het ras ligt. Ja, ze hebben misschien wat extra aandacht nodig, maar als je deze extra aandacht ook geeft, is het een geweldige, lieve en vooral gehoorzame hond! 

Ik vind dit ook een groot nadeel van herders. Herders zijn écht enorme drijvers. Ik heb er hier 2 die ook enorm kunnen drijven en dat kan uiteindelijk gewoon door slaan en kunnen door de adrenaline in het ergste geval een hond verwonden. Kahlúa drijft (stuk minder dan voorheen maar als ik niet op let wel) extreem op andere honden. Willow vooral op wild, en kan óók wild verwonden. 

Nu zeg ik niet dat deze Duitse herder geen kwaad in de zin had, maar het komt vaak wel voor vanuit instinct (bij andere HR rassen ook natuurlijk) maar ik vind niet dat hier perse alleen de Duitse herder schuldig aan is. Niet minder dan bijvoorbeeld Mechelse en Hollandse herders. 

Overigens ken ik echt een hoop Duitse herders en vind ik oprecht de Duitser het meest milde van de 3 die ik hierboven beschreef. Ik herken dit gedrag dan ook vooral bij de MH en HH. 

Ik herken dat (Duitse) herdergedrag ook wel, veel huidige herders zijn ook gewoon best wel angstig en vanuit die angst (andere hond = bedreiging) worden ze agressief.

Juist de Mechel heeft dat wat minder, omdat die van nature wat zelfverzekerder is.

Veel (Oud) Duitsers, Hollanders en Witte herders vind ik enorme angsthazen (en daardoor angsthappers). Veel slechte fok ook inderdaad. Maar ook gebrek aan opvoeding en begeleiding. Dat heeft bij een herder toch wat meer impact dan bij de gemiddelde Lab of Golden.

Ik heb zelf overigens ook een herder. Mijn oudste hond is nu 12, en al kan ik me niet voorstellen dat hij er straks niet meer is (ik moet er niet aan denken...), soms oriënteer ik me op een eventuele nieuwe hond, maar qua herders ben ik nog niet echt iets tegengekomen waarvan ik zeg: wauw. Maar misschien zoek ik niet goed

Misschien de Oost Europese?

Oh dit herken ik bij de HH helemaal niet. Ik weet niet of je ze goed kent. Maar dit zijn juist best stabiele zelfverzekerde honden. Ik ken ook geen enkele HH die angst agressie vertoont, op de kruisingen na gelaten, vaak met MH) Ook op de Hollandse herder dagen, wandelingen en clubmatches zie ik dit gedrag niet. Bij de Witte herder wel, bij de Oud Duitser ook niet (maar hier ken ik er maar 3 van)

De Hollander wordt tot op heden gebruikt voor het drijven van schapen en hebben ook een jacht instinct. Dat drijven (jagen) is dus absoluut wel een dingetje bij ze maar ik kan het oprecht geen angst noemen. 

mijn dh was als pup eens door een groep weimaraners opgejaagd en achtervolgd, het is al lang geleden maar ik vergeet dat moment nooit meer. Niet een van de weimaranerbaasjes deed ook maar een poging hun hond bij zich te roepen of mij te helpen mijn pup weer te vinden. 

Een duitse herder is juist een lieve gevoelige hond, maar valt vaak in de verkeerde handen en zijn dan constant in een hoog stresslevel, komt nog bij dat ze graag regelen en je krijgt dan heel vervelende situaties voor andere honden/mensen. Ook zijn veel duitse herders alleen nog maar een schijntje van wat het ras eens was, vanwege de slechte  (br00d)fok.

Een dh hoort juist een stabiel karakter te hebben. Niet de angstige happerige hond die je nu vaak ziet. Maar dat is niet alleen slechte fok, ook de manier waarop ze behandeld worden.

Waar blijft toch dat hondenhoudbewijs....

Jammer genoeg zijn wij mensen daar allemaal verantwoordelijk voor.

helaas heb ik ook bijna alleen maar slechte ervaring met duitse herders en is mijn elsa er al meerdere keren door opgejaagd als pup al ze komen liefst met meerdere tegelijk vanaf grote verte aangestormd in galop recht op je pup af die er dan inderdaad als een angsthaas vandoor gaat ik heb een keer echt een half uur moeten zoeken naar mijn pup niet leuk

Ik heb eigenlijk ook altijd zo'n ervaring met duitse herders. Ik heb nog niet 1x gehad dat het goed ging met een dh samen met mijn hond, dus die ontwijk ik nu liever ook. Mijn hond wordt altijd heel fel benaderd. Alleen heb ik te weinig verstand van het ras om te zeggen waar het aan ligt. 

Mijn ervaring met hollandse herder is weer heel anders. Eerst is het blaffen, willen controleren, en zo ineens zijn ze (mijn hond met hh) doodleuk aan het spelen en is alles koek en ei. 

Frustratie. Misschien eerder verbazing. Een kennis die een hondje heeft gekocht, en in de reacties schrijft dat het een kruising is tussen een dwergkeesje en een pomeriaan... ik zit hier heel hard op mijn tong te bijten. 

nieeeeet 

" Misschien de Oost Europese? "

Kees

Ja, dat zou nog een optie kunnen zijn, alleen zoek ik wel echt een werkhond. Ik ken de Oost-Europese herder daar niet goed genoeg voor.

Even off-topic: jouw profielfoto is geweldig haha!