Het grote HP frustratie topic

dat is het inderdaad ik laat de pup uit in mijn pauzes de lunchpauze is niet zon pronleem maar een koffiepauze is kort en dan ontwijk ik ze en snijden ze vervolgens de route naar mijn huis af heel vervelend houd gewoon je hond even kort als wij passeren denk ik dan

pas nog een vrouw met een labrador gaat midden op een kruising staan en blijft daar staan ik wachten loopt ze eindelijk door dus ik ook met twee honden en ik wil naar links terwijl zij rechtdoor gaat gaat die labrador liggen en kijkt ze mij boos aan tja niet mijn probleem denk ik dan

Hier loopt iemand door de wijk en die laat zijn hond altijd los. Hond komt standaard op ons af gedenderd en blijft net buiten bereik naar ons blaffen. Baasje probeert wel zijn hond terug te roepen, en zegt altijd “sorry, foutje”, maar hij blijft zijn hond gewoon loslaten dus het gebeurd elke keer opnieuw. Ik vind dat best raar, dat iemand zich er wel van bewust is dat het irritant is, maar nog steeds zijn hond niet aanlijnt. Ik vroeg eens waarom hij zijn hond niet aanlijnde, het antwoord was “nee, hij loopt altijd los”. Maar wel altijd in de stress als die hond weer aan het klieren is of iemands tuin in loopt. 
Mijn labrador heeft laatst voor het eerst in haar leven gegromd, naar die hond dus. Vond ik best bijzonder, want normaal durft ze nooit grenzen aan te geven. Na 10x die gekke hond die aan komt rennen en naar haar blaft is ze het dus ook zat.

Bij mij in de buurt woont een aardig meisje, 10 jaar. Dol op honden.  Komt altijd op Pepijn afgehold, wil aaien. Dat gaat best. Is ook eens met ons mee uit gelopen, dan wil ze de hele tijd hollen met Pepijn. Dat probeer ik dan af te raden, als P. ineens stopt wordt het een valpartij. Bovendien lopen we buiten om te snuffelen en te plassen.   Het meisje loopt met iedereen mee en wil altijd alle honden aaien.

Gisteren kwam ze met een iets groter meisje met een jong volwassen Appenzeller aan een flexlijn. Ze zei, dat is Pepijn, die doet nix.  Maar ja, die jonge Appenzeller zet natuurijk een sprint in. Ze konden de hond nauwelijks houden met z'n 2-en. Zo'n hond is natuurlijk veel te  sterk voor jonge kinderen.

Wat vinden jullie nou van kleine kinderen met te grote honden?  Hoe lief zo'n hond dan ook is, je weet natuurlijk nooit wat er kan gebeuren.  Of ben ik te voorzichtig?

" Bij mij in de buurt woont een aardig meisje, 10 jaar. Dol op honden.  Komt altijd op Pepijn afgehold, wil aaien. Dat gaat best. Is ook eens met ons mee uit gelopen, dan wil ze de hele tijd hollen met Pepijn. Dat probeer ik dan af te raden, als P. ineens stopt wordt het een valpartij. Bovendien lopen we buiten om te snuffelen en te plassen.   Het meisje loopt met iedereen mee en wil altijd alle honden aaien.
Gisteren kwam ze met een iets groter meisje met een jong volwassen Appenzeller aan een flexlijn. Ze zei, dat is Pepijn, die doet nix.  Maar ja, die jonge Appenzeller zet natuurijk een sprint in. Ze konden de hond nauwelijks houden met z'n 2-en. Zo'n hond is natuurlijk veel te  sterk voor jonge kinderen.
Wat vinden jullie nou van kleine kinderen met te grote honden?  Hoe lief zo'n hond dan ook is, je weet natuurlijk nooit wat er kan gebeuren.  Of ben ik te voorzichtig? "

jantien

Ik vind dat kleine kinderen zelfs geen kleine honden zouden mogen uitlaten. 

Als ze in bepaalde situaties terechtkomen weten ze helemaal niet hoe ze moeten handelen, veel volwassenen hebben daar al moeite mee, dus laat staan een kind. Ze kunnen ook geen risico's inschatten.  

In het verleden toen wij Peer, onze hond-intolerante hond, nog hadden, was er een meisje van een jaar of 8, die altijd liep te rennen met een soort boomertje aan de lijn. Een aantal keren belanden ze half struikelend vlak voor onze Peer.

Nu is dat goddank altijd goed gegaan, maar ondanks dat ik het diverse keren heb uitgelegd, eerst vriendelijk, later minder vriendelijk, bleef ze het keer op keer doen. Dus nee, kleine kinderen zouden geen enkele hond mogen uitlaten.    

@ Indien er een volwassene bij is, die de hond in bepaalde situaties overneemt, dan vind ik het uiteraard een ander verhaal.

Beetje late reactie, maar ik denk inderdaad een vertrouwenskwestie. Dat moet groeien en Sam heeft waarschijnlijk de eerste jaren van zijn leven om eten moeten knokken of helemaal geen eten gehad. Dat hij dan zo fanatiek gefocust is op zijn eten, is niet heel erg vreemd. Denk dat dit op den duur vanzelf wel goed komt, met af en toe blijven oefenen en niet te overdrijven. Maar dat doe je al niet    

Dank voor je reactie, Bulleke.  Wij zijn het dus helemaal eens met elkaar.

Saar na het wandelen gecheckt op teken, kom ik nog net de sprietjes van een grasaar in d'r wang tegen. Hup naar de dierenarts, weg geprobeert te halen maar hij zat al te diep. Nu wordt ie vrijdag ochtend onder narcose weggehaald en dan wordt gelijk een wond bij haar achterpoot gespoeld en gehecht (zou ook grasaar kunnen zijn). Nooit eerder last van gehad en nu bingo. 

Haar net gisteravond opgehaald van haar vakantieadres, neem hen niks kwalijk want grasaar groeit nou eenmaal haast overal en ze heeft het heel goed gehad daar maar baal er van voor mezelf dat ze er dus al wel even mee rondliep waarschijnlijk (en weinig tot niks liet merken). 

Dus nogmaals een waarschuwing boven op die van Danielle van even terug: check goed op grasaar bij je hond. 

Ohjee sterkte!!

Ik zag er iets van op facebook voorbij komen, bah wat een vervelende dingen zeg. Nog nooit bij stilgestaan dat die dingen zo gevaarlijk zijn voor honden. Nu ik er op let zie ik ze inderdaad ineens overal groeien! 

Komen ze moeilijker op honden met een korte vacht of maakt dat niet uit?

Bij bullen gaan ze inderdaad niet erg snel in de vacht zitten. Wel opletten dat ze niet te veel snuffelen in die plukken met aren, ze kunnen wel voordat je het weet in de neus en oren gaan zitten. En bullen willen ook nog wel heel graag happen naar plukken gras of wat dan ook, dus aren hebben ze ook zo te pakken.

Teuntje heeft vorig jaar ook een grasaar te pakken gehad met zijn muiltje. Dierenarts kon hem al niet meer zien en heeft alleen AB en pijnstillers gegeven, hij hoefde niet de operatietafel op. En het is gelukkig goed gekomen. Maar ik hou hem er nu ver bij weg en er wordt niet gesnuffeld bij die plukken. Het staat hier overigens in de wijk bomvol met die troep 

@Sterkte met Saartje vrijdag, wel mooi dat gelijk de wond bij haar achterpoot gespoeld kan worden.

Dank Nadia en Bulleke, inderdaad fijn dat het vrijdag allebei wordt gedaan. Stom he dat je, als je erop let, ze overal ziet staan ja. 

Komt vast goed, niet leuk maar zo snel mogelijk eruit. Had van mij ook eerder gemogen maar dit is het eerste plekje en het is niet ontstoken nog dus het kan wachten tot vrijdag. 

Mooi Botty moet aan de lijn op de camping bij de veluwe. Meneer ruikt feilloos de wilde zwijntjes. Is er achter gekomen hoe het hek opgaat. Dus trainen om te gaan zitten voor het hek tot wij het opendoen. Dat is tot zover gelukt, alleen duurde net effe te lang voordat we er bij waren bij de tweede houdini poging. Mr. had zijn neus al tussen het hek gepriemd

Grootste frustratie is dat één of andere muts daar die varkentjes aan het voeren is, het worden er dus steeds meer die aan de hekken staan totdat ze er doorheen komen. Wat al aan het gebeuren is bij de agrarische velden. Het huidige hekwerk is handig om herten buiten te houden maar die zwijnen hebben er lak aan. Nu al medelijden met die omliggende agrarische boeren, binnen drie uur je jaar omzet naar de filistijnen.

Heh bah hier staat heel de honden uitlaatplaats er vol mee pfft misschien effe zeuren bij de gemeente ofzo

Gelukkig dat ze bij een korte vacht er niet snel in zitten en zal wel goed opletten dat ze niet met haar neus erin gaat snuffelen, is wel moeilijk met een bull hahaa

Hopelijk heeft ze er tot vrijdag geen last van!

Hier doet de gemeente er helemaal niets aan. Alleen de standaard plaatsen waar ze altijd al maaien. Maar alles wat langs de stoepranden staat, laten ze lekker staan, ondanks er regelmatig een groep gasten met schoffeltjes staat 

Ja hier staan ze ook regelmatig, meer doen ze niet 

Die grasaren zijn dit jaar ook wel met heel veel. Ik denk dat het weer ze extra vroeg heeft doen rijpen ofzo. Normaal worden ze al gemaaid voor ze rijp zijn, dit jaar niet.

" Bij mij in de buurt woont een aardig meisje, 10 jaar. Dol op honden.  Komt altijd op Pepijn afgehold, wil aaien. Dat gaat best. Is ook eens met ons mee uit gelopen, dan wil ze de hele tijd hollen met Pepijn. Dat probeer ik dan af te raden, als P. ineens stopt wordt het een valpartij. Bovendien lopen we buiten om te snuffelen en te plassen.   Het meisje loopt met iedereen mee en wil altijd alle honden aaien.
Gisteren kwam ze met een iets groter meisje met een jong volwassen Appenzeller aan een flexlijn. Ze zei, dat is Pepijn, die doet nix.  Maar ja, die jonge Appenzeller zet natuurijk een sprint in. Ze konden de hond nauwelijks houden met z'n 2-en. Zo'n hond is natuurlijk veel te  sterk voor jonge kinderen.
Wat vinden jullie nou van kleine kinderen met te grote honden?  Hoe lief zo'n hond dan ook is, je weet natuurlijk nooit wat er kan gebeuren.  Of ben ik te voorzichtig? "

jantien

Onze Soof vindt kinderen helemaal niks. Ze kan ze niet lezen en peilen, dus hier een no go als kinderen willen aaien.

Maar ook ik vind het zeer onverantwoord als een kind met een grote hond loopt zonder ouder erbij. En zeker zijn er kinderen bij die beter kunnen omgaan met de hond dan volwassenen, maar dan nog vind ik het onverantwoord.

dolcinea is ook niet echt dol op kinderen , ze vind ze vrij spannend  omdat ze onvoorspelbaar zijn.. al zal ze kinderen niks doen.. vooral jongere kinderen.. oudere kinderen zijn vaak okay.. al merk ik goed verschil tussen kinderen die opgegroeid zijn met honden waarvan de ouders goed hebben aangeleerd om te vragen rustig te zijn etc. 

" Die grasaren zijn dit jaar ook wel met heel veel. Ik denk dat het weer ze extra vroeg heeft doen rijpen ofzo. Normaal worden ze al gemaaid voor ze rijp zijn, dit jaar niet. "

Wilma en Dobby

door heel Nederland lijken gemeentes een niet maaibeleid te hebben. Zo min mogelijk maaien om de natuur zijn gang te laten gaan, behalve op plekken waar het gevaarlijke situaties voor verkeer oplevert.

Het is hier in onze gemeente en langs de groenstroken ook een chaos, met name dus juist die grasaren die zo sterk zijn dat ze overal lekker kunnen groeien en zichzelf uitzaaien.

Jep.. hier ook. Ook de stoepen staan vol met grasaren. Mijn buren hebben nu meerdere malen de gemeente gebeld omdat ze constant aren uit hun hond kunnen plukken (Tibetaanse Terriër) maar ze doen er niets aan. 

Ik ben blij dat mijn honden ze (nog) niet gehad hebben, denk dat de korte vacht in hun voordeel werkt, maar ik ben er wel bang voor want ze snuffelen ontzettend veel. 

heeft weinig met natuur te maken is gewoon een ordinaire kostenbesparing

Ze zeggen van niet, in onze gemeente staat er in ieder geval een hele uitleg over, ook over het stukje kostenbesparing whahah.

Ik verschoot net even, grote zwarte herder los met een kind ernaast die ook even verstarde.

Hond was volgens mij nog wel jong +- jaar, maar ik zat er niet zo op te wachten dat hij fietspad over zou steken om bij mijn twee  honden te komen buurten. Toen ik een volwassene zag verschijnen gaf ik dan ook al direct aan of ze de hond wel even bij zich wilde houden.

"Niet in paniek raken"  weet nu niet of ze het tegen het kind of tegen mij had. Ik liep in ieder geval door en ging niet staan afwachten of ze de losse hond op tijd kon pakken of niet, haar probleem. Ben het een beetje zat aan het worden om in te spelen op dit soort dingen. Er geldt daar aanlijnverplichting ook. Gebeurt me inmiddels weer iets te vaak dan me lief is dat honden blaffend keffend of grommend op mijn duo af komen zetten die zelf niet eens aanleiding geven. En ben bijna altijd me bewust van omgeving en type hond waar ik mee loop, maar het is een keer klaar.

En daarmee bedoel ik dat ik regelmatig mijn honden terug naast me roep en kort houd omdat andere honden al dan niet los de vrije hand krijgen en bazen daar niets tegen doen en ze er van uitgaan dat mijn honden dat maar pikken en dat ik ze toch wel kort houd. 

Ook ik wil wel eens lekker relaxed lopen met mijn honden die vanuit zichzelf geen amok maken met anderen. I.p.v. dat ik rekening moet houden met honden van baasjes die het maar op hun beloop laten, maar wel verbolgen gaan reageren als er wel een snauw komt als zo'n hond grommend en happend vlak voor de poten en bek van mijn hond komt te lopen.

Ik vind dit best wel heftig. Puur uit nieuwsgierigheid: waarom wordt er verder gefokt met deze eigenschappen? 

Je schrijft dat ze verkocht worden aan speciale eenheden en dat ze bijvoorbeeld 'door ramen moeten springen'. Maar dat kunnen de 'simpelere' Mechelaars uit werklijnen toch ook? 

Want bij dit soort heftige honden moet ik denken aan mensen die het gebruik van elektrische halsbanden en prikbanden goedpraten omdat ze hun hond anders niet 'onder controle kunnen houden' want 'hij heeft zo een sterke drive'. Dan lijkt het fokken van honden met een minder sterke drive me toepasselijker- als ze niet op een normale (diervriendelijke) manier onder controle gehouden kunnen worden. (Ik zeg en weet niet of jij je honden op deze manier traint. Maar ik lees vaker van deze dingen van 'trainers' met Mechelaars die veel drive hebben.) 

Een frustratie, en ik ben er ook helemaal naar van. 

Willow heeft zojuist een kat vermoord. 

Ik was met de honden aan het wandelen door het bos. Ze liepen los met de 5 meter lijnen achter zich aan. In de verte zag ik iets lopen, ik dacht een vosje in eerste instantie. Ik roep de honden bij mij en beide komen ze meteen (was een leuke geweest voor het trots topic, de recall van ze is tegenwoordig nagenoeg perfect) 

Ik pak de honden en loop door. In de struiken 2 meter van ons af zag ik een rode jonge kater naar ons kijken (had ik ook gefilmd, want je komt niet elke dag een kat tegen in de bossen). De honden sleur ik mee want die kijken natuurlijk constant achterom. Plots rent deze jonge kat met een rotvaart langs ons af, en Willow reageerde hierop metéén en had zo de kat te pakken. Flink door elkaar schudden, Kahlúa die stoer mee blaft en om haar heen springt. Ik kon even niks, de honden zaten aan de tuigen en ik had dus geen controle over Willow haar hoofd. Op een gegeven moment liet Willow even los waardoor die kat (ik denk met zijn laatste energie) zo het water in springt. De honden  maakte ik meteen vast aan de boom. Ik viste de kat het water uit maar eenmaal op de kant ging hij dood na een diepe zucht. 

Ik heb de dierenambulance gebeld, die zeiden dat het hoogstwaarschijnlijk ging om een wilde kat. Ik kon er voor kiezen om hem onder een struik te leggen, of hem mee te nemen naar mijn huis zodat zij hem konden halen. 

Ik heb voor het laatste gekozen. Een heel gedoe nog. Eerst naar de auto met de honden (ik was midden in het bos) honden ingeladen, zak gepakt, terug naar de kat om het op te halen en weer naar de auto.

De man van de ambulance had hem nagekeken en hij was nog goed intact, geen zichtbare bijtwonden van Willow maar de kans dat hij inwendig een hoop kapot en gebroken had is groot. Hij was niet gechipt en hij wist voor 99% zeker dat het om een wilde kat ging. Dat maakt het niet minder erg natuurlijk. 

Dat Willow fel was op katten wist ik. Ik heb geregeld de buren moeten waarschuwen toen hun jonge kitten op onze schutting zat. Ik zei dat Willow nog nooit wat bij een kat had gedaan maar dat ik niet wist wat ze zou doen als ze de kans kreeg. Wij hebben zelf ook een kat en hadden er tot voor kort 2. Willow is absoluut een pestkop, maar kan ook heerlijk tegen haar aan liggen op de bank en ze krijgt regelmatig een kopje van onze kat.

Nou, vanaf vandaag weet ik helaas dus wel wat ze doet bij vreemde katten.

Ik vond het zó naar en zó verschrikkelijk om te zien hoe zij zonder twijfelen die kat dood schudde. 

Afschuwelijk om mee te moeten maken en dit aan te zien.

Het is niemands schuld, ja onhandigheid van die kat, maar Willow reageerde instinctief. En jij kon er ook verder niets mee op dat moment. Zelfs al was je met 2 man geweest, de binnenkant van zo'n beestje ligt heel snel in puin na een flinke greep.

Wij hadden van de week bijna hetzelfde meegemaakt maar dan in huis. Sinds we Wopper niet meer hebben is die kat van de buren om de hoek nooit meer binnen geweest. Dat beest klom via de uitbouw, het slaapkamerraam in.

Dat is alle keren goed gegaan omdat wij het doorhadden voordat Wopper het doorhad. Nu van de week lagen we te slapen en we schrikken me daar toch wakker van bijna monsterlijk geluiden. Stond Teun achterin in de slaapkamer als een gek te keer gaan. Goddank hebben we hoge vensterbanken en het was dat die kat zo wijs was om helemaal in de hoek op de vensterbank naast de kledingkasten weg te kruipen. Kat stak geen ene klauw uit goddank. Ik heb Teun gegrepen en mee gesjord, wat nog niet makkelijk ging zonder halsband + zijn woede en mijn man heeft die kat het raam uitgegooid terug op de uitbouw. Ik heb het namelijk niet zo op katten en zeker op deze flinkerd niet, zo'n Maine Coon.

Afijn daar zat mijn hart al van in mijn keel, laat staan als hij die kat voor neus mijn verscheurd had. Echt heel naar om mee te maken. Hoop dat het in ieder geval voor "onze kat" een wijze les is geweest en hij het niet meer waagt om naar binnen te komen. En als het effe kan ook uit de achtertuin blijft, beest piest met enige regelmaat op de kussens van mijn tuinstoelen.

Begin hem flink zat te worden ondertussen. Ook al gemeld bij die eigenaar, die haalt laks zijn schouder op met een tsja, hij zwerft graag overal. Krijgt jullie hond hem te pakken, dan is er niets aan te doen.   

Merk je nu verder nog wat aan Willow of is ze weer gewoon rustig alsof er niets gebeurd is.

Vind dat je netjes hebt gehandeld door het beestje mee te nemen en weg te brengen     

@Bulleke, jeetje.. ook akelig zeg! Dood eng, en het had heel anders kunnen aflopen natuurlijk!

Ik hoorde tijdens het schudden bij Willow wel enorm geschreeuw vanuit haar, maar of de kat haar gekrabd had, of dat het pure opwinding en adrenaline was bij Willow weer ik niet. Ik zie in ieder geval niets aan haar, al heeft ze wel een dikke vacht. 

Aan Willow merk ik nu niets meer. Ze was een half u na thuiskomst nog heel onrustig en druk, zenuwachtig getrippel door het huis. Maar ook omdat die kat in de schuur lag, denk dat ze dat rook. Toen de dierenambulance geweest was is ze neergeploft op de bank en daar ligt ze nu nogsteeds. Ze zou dus wel behoorlijk moe zijn van alles. 

Het was inderdaad afschuwelijk. Ik schreeuwde ook zo hard, volgens mij heb ik haar zelfs nog een trap verkocht maar ik weet het niet eens meer. Het ging zo snel, en het geschreeuw van die kat hoor ik nog.. bah. 

Oh, wat erg Pascale.  (Even m'n tekst verder weggehaald, niet goed gelezen).

Lijkt me heel erg om mee te maken.

Ik heb toen ik kind was, hetzelfde meegemaakt met onze whippet kruising en een eekhoorn, op vakantie in Luxemburg. Die eekhoorn zat op een helling, Freya sprint die helling op, aan de lijn notabene, maar die eekhoorn zat te dichtbij. Hap, schud, schud, ze liet los, ik pakte de eekhoorn op en nog een laatste zucht en dood.

Met Dobby ook gehad trouwens, ook aan de lijn, een konijn wat direct naast het pad achter een plantje zat. Ik zag het te laat en het konijn sprong weg. Dobby er achter aan, spring, schud, schud. Dood. En ook een keer met een meerkoetje die zichzelf tussen een stenen uitbouw een gebouw en een houten schutting had gemanoeuvreerd en daardoor fladderend opsteeg om vervolgens in Dobby's kaken te zakken. Toen was hij wel los, maar dat was in losloopgebied. Die meerkoet zat gewoon op een niet zo intelligente plaats, zeker gezien daar constant honden lopen - stadspark.

Nou, dan ben je zeg maar even niet heel blij met je hond. En dan snap ik dat een kat nog wat groter en gevaarlijker is, dus ook heftiger. Maar dieren doen soms gewoon hele stomme dingen en zelfs aan de lijn zitten voorkomt niet alles. Het is gewoon zwaar sjips dat je een moordenaar hebt als hond, en dat hij dat ook laat zien. Maar soms is het ook domme pech, waar jij als baas echt geen fluit aan had kunnen doen.

Dat wil ik geloven dat je dat schreeuwen van die kat nog hoort, dat gaat door merg en been. 

En dat je niet meer alles precies kan herinneren lijkt mij ook niet meer dan normaal, er gebeurd zo heel veel afschuwelijks in korte tijd.

Gelukkig dat Willow weer rustig is en Kahlúa ook trouwens, zal voor haar ook allemaal indrukwekkend zijn geweest.

Jullie kwamen alle 3 met een lijf vol adrenaline thuis denk ik zo.