Heel mooi gezegd Sam.
Volg ook die strekking.(kwam er bij mij niet goed uit)
goed fatsoen, dat is een éérste vereiste.
Zie je dat een organisatie dat heeft, dan valt er over de rest te praten.
Nu is het...point of no return, en dat snap ik.
Ria; ik leef erg met je mee, net zoals met de anderen die na een koude douche verweesd achter bleven...
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Niemand van de vrijwillers gaat naar dodingstations tineke, dat is zo verschrikkelijk, en trouwens er is overeenkomst tussen de gemeentes én de stichtingen , en dan gaat geen enkele vrijwilliger daar even zelf gaan betalen.....neen dat vreselijke werk wordt door fabienne gedaan. Leuk ? Denk het niet. Zelf beslissen over welke hond ge gaat vrijkopen, welke hond heeft meeste kans op adoptie.....de andere achterlaten. Ik dacht dat telkens tien honden mogen vrijgekocht worden, zeker niet meer.
Of denken jullie nu echt dat die dodenstations ook maar in de verste verte wat te vergelijken zijn met onze asielen ? Geloof dan maar vlug iets anders. Het is de hel.
Het was mijn bedoeling om eens een bezoek te brengen aan een dodingsstation, tot een goede vriend van mij na een maand helpen bij een asiel in Spanje terug kwam met zijn verhalen en beelden van zijn bezoek aan een dodingsstation, toen ik die beelden van hem zeg en zijn emotie hoe hij er over vertelde kwam ik tot de conclusie dat een bezoek van mij aan dergelijke situatie voor niemand een helpende waarde zou hebben. Ik zou geen honden vrij kunnen kopen, enige wat ik had kunnen doen was voor mezelf een hond vrij kopen en mee naar Nederland nemen, maar hoe onmogelijk is het dan om uit al die honden waar de klok naar het einde tikt te kiezen, welke ga je nemen en welke laat je achter. Alle mensen die ik heb gesproken die daar wel zijn geweest hebben zoveel emotie dat ik me afvraag welk mens een dergelijk iets zou kunnen bezoeken zonder met een trauma weer naar buiten te komen. Het schijnt een vreselijke ervaring te zijn die voor veel slapeloze nachten zorgt. Mijn kop in het zand steken ben ik niet voor, het leed bestaat en de dieren zijn nog het meeste de dupe, die moeten daar zitten en afwachten, in angst en zeer onhygiënische omgeving zonder enkel greintje gevoel van de mensen die daar de honden moeten "verzorgen". Wel ben ik aanwezig geweest toen de vrijgekochte honden aankwamen in het asiel, en dat vond ik al heel emotioneel en ondanks dat ze gered zijn van de dood blijft er dat gevoel van onmacht omdat ze zoveel hebben moeten doorstaan. Ik herinner me nog goed de geur die ze bij zich droegen, ik kan daar nog misselijk van worden. Het is inderdaad totaal niet te vergelijken met hoe de honden er hier in Nederland uit zien binnen een asiel.
Ik ken wel vrijwilligers die tijdens hun bezoek aan het asiel in Spanje ook mee gaan naar het dodingsstation, dus het is waarschijnlijk wel mogelijk, maar velen vermijden zo een bezoek wellicht door dezelfde redenen als die van mij. Het zou nuttig zijn als je tijdens zo een bezoek ook echt iets kan betekenen voor die dieren die daar zitten, maar als dat niet kan wat bereiken we er dan mee. Des te meer respect heb ik voor de mensen die wel elke week daar honden vrij gaan kopen en elke week weer dezelfde confrontatie hebben en dus ook elke week dat verdriet. Hoe machteloos sta je als je maar enkele dieren kan redden en de rest moet laten zitten wetende dat ze er volgende week al niet meer zijn en de hokken weer gevuld zijn met een nieuwe lading honden wachtend op de dood. Dergelijke bizarre omstandigheden kennen wij in ons land niet en daarom vind ik het vaak ook niet zinnig als er uitspraken voorbij komen dat eerst de Nederlandse asielen maar leeg moeten alvorens een hond uit het buitenland te halen. Want dit zijn twee totaal verschillende werelden niet met elkaar te vergelijken.
Studenten die naar het asiel van ACE gaan die gaan voor hun project wel altijd 1x met Fabienne mee naar een dodingsstation, ze kopen dan per student 1 hond op en de student volgt de hond tot deze geadopteerd is. Als je hun verhalen leest over deze ervaring is het des te meer duidelijk dat het bizarre beelden zijn die tijdens zo een bezoek op je netvlies komen. Ik ben denk ik een te emotioneel persoon bij dieren om zoiets helder te kunnen doorstaan.
Anny & Nantastic
Gisteren heb ik de ACE-documentaire bekeken die Nantastic geplaatst heeft.
Uit het filmpje blijkt overduidelijk dat de honden in de dodingsstations gruwelijk leed wordt aangedaan.
We zien honden die liggen te sterven, honden die niet meer op hun poten kunnen staan, honden met vreselijke verwondingen.
Wat ik niet begrijp is, waarom grijpt de 'Guardia Civil' niet in?
Recent zijn honden van "de Spaanse Viervoeter" in beslag genomen.
Deze honden waren met kettingen aan bomen vastgebonden, stonden in de blubber, konden niet droog liggen.
Heel triest!
Terecht dat de honden uit die situatie zijn weggehaald.
Maar waarom worden de honden in de dodingsstations aan hun vreselijke lot overgelaten?
Er is een wet die de dodingsstations verplicht om de honden waardig te behandelen!
De hartverscheurende beelden uit het filmpje tonen overduidelijk aan dat de honden in de getoonde
dodingsstations verre van waardig worden behandeld, in feite is het een ernstige vorm van dierenmishandeling.
Waarom doet de Guardia Civil hier niets aan???
Inderdaad Anny, het is de hel!!
Wat ik heel zorgelijk vind en ook absoluut niet begrijp is dat de voorzitster van ACE vrijwilligers en stagiaires, kinderen nog, meeneemt naar zo'n horror situatie als een dodingsstation, het is niet te geloven Anny maar dat gebeurt wel degelijk.
De stagiaires mogen dan elk één hond uitzoeken, wetende dat de honden die achterblijven zullen blijven
creperen en uiteindelijk op een vreselijke manier aan hun einde zullen komen.
Na de ACE-documentaire gezien te hebben zou ik persoonlijk nooit een kijkje gaan nemen in een dodingsstation, de stervende, zwaar gewonde, apatische honden, dat doet iets met je, diep van binnen,
waarvan je niet kan weten wat de gevolgen daarvan kunnen zijn.
Wat doet het filmpje al niet met mensen??
Via de link is te lezen hoe vijf stagiaires door Fabienne worden meegenomen naar een dodingsstation.
Anny, lees ook even het stukje over het hondje Molly die in het asiel van ACE al drie dagen op sterven ligt.
http://nathalievlmijas.waarbenjij.nu/reisverslag/4263871/het-dodingsstation
quote uit een verslag van een stagaire van stichting ACE ,en dit gebeurt dan bij een stichting !!!
Je moet dus als hond niks in het weekend of op de vrije dag van Fabienne krijgen want dan krijg je sowieso geen hulp en sterven mag ook alleen op werkdagen.
Nog nooit zoiets raars gehoord en dit is overduidelijk dat honden niet de zorg krijgen die ze nodig hebben.
Maar ik moest plotseling Steven en Mike helpen bij de clinc. Er bleek een hondje zijn hechteningen er uitgetrokken te hebben en had toen zo lopen vreten aan zijn buik dat de ingewanden er uit kwamen. Natuurlijk is er in het weekend nooit een dierenarts aanwezig. Onderwijl dat steven aan de telefoon was die uitgelegt kreeg van een dierenarts hoe hij te werk moest gaan, hadden Mike en ik het hondje vast. Steven was ondertussen het met verband dicht te maken in de hoop dat de darmen er niet verder uit zo komen en het bloed een beetje zou tegen houden. Uiteindelijk kwam er een nooddierenarts hem ophalen en is hij ergens anders behandeld. Aan het einde van de dag begon Molly aan haar laatste uurtjes van het leven. Ze begon te huilen van de pijn die ze had. Heel naar om te horen. Ze lag al 3 dagen op doodgaan. Maar doordat we geen dierenarts hebben in het weekend en steven niet zelf de beslissingen mocht nemen moest hij eerst in contact komen met Fabienne. Die natuurlijk ook niet op nam op der vrije dag. Maar een hond zo laten lijden was ook niets dus belde hij Denise en die was binnen 10 min gekomen en is er mee naar een nooddiernarts geweest. Daar hebben ze haar in laten slapen!
Neen geen miserie meer hier, kan het niet aan Tineke, geen stervende hondjes .
Dodenstations zijn vreselijk, ja....en de spaanse overheid ?
Nog niet zo lang vinden de Spanjaarden honden , ook gezelschapshonden, mensen zijn nu veel vriendelijker dan jaren geleden met hun huisdieren.
De overheid echter, die loopt achteraan.....huisdieren zijn niet belangrijk. Als ik hoor dat ze gewoon vergiftigd worden in die stations OVERAL in Spanje, dan keert mijn maag al. Spuitjes dat kennen ze niet.
Nou ik denk dat het begonnen is met dierenliefde tot dat geld lekker gaat voelen dan pas gaat het mis en helaas is dit nu aan het gebeuren
Maar bedekt met de mantel der LIEFDE
Beste Ria ik bedoelde het ook niet vriendelijk hoor ik maak mij zelf hier zoooo ontzettend kwaad om dat er zo met deze beestjes wordt omgegaan dat kan je je niet voorstellen. Ik moet zoiets ook niet bezoeken want ik zou niet voor mij zelf in kunnen staan en vrees dat het vreselijk uit de hand zou lopen. Maar ik blijf erbij eerst moeten de mensen uit het land van herkomst in dit geval Spanje ook hun verantwoording moeten nemen want zolang dit niet gebeurt blijven er zwervers en nestjes en dodingsstations bestaan zo triest als het is. Misschien heel hard wat ik nu ga zeggen maar zou het niet eerlijker zijn om deze hondjes direct te euthienaseren om ze de lijdensweg in zo'n vreselijke omgeving te besparen? En verder de honden met penning of chip naar een degelijk asiel te brengen en eigenaars te verwittigen dat hun hond daar zit en ze met de neus op de feiten te drukken.
Want nu vraag ik hoe kan je 1 hond vrijkopen en de andere in een erbarmelijke toestand hun doodvonnis tekenen?
Het is niet zo dat ik niet zou willen dat deze honden gered worden want natuurlijk wil ik dat maar wel op een eerlijke manier en niet om een stichting RIJK te maken.
Ik begrijp, nu ik de laatste reacties aan het lezen ben, sowieso niet dat ace met die hoeveelheid honden geen vaste dierenarts in dienst hebben. Twee zou zelfs nodig zijn. En handig! Dan is er nl altijd een aanwezig. Lijkt me voor zoveel honden geen overbodige luxe en voor een stichting als ace best haalbaar om te betalen.
Ik kan me niet voorstellen dat vrijwilligers dit niet met me eens zijn...... Jullie willen toch ook het beste voor de honden die ter adoptie worden aangeboden en overgevlogen? En nogmaals vind ik het een heel verschil of een hond overgevlogen wordt met bv een snotneus als eentje die hondenziekte heeft of zoals afgelopen jaar hondsdolheid. (ik weet niet waar die honden vandaan kwamen hoor, dus ik zeg niet dat ace zich hier schuldig aan gemaakt heeft....wat betreft de honden met hondsdolheid)
Een dodestation heeft toestemming voor een aantal honden.
Is het asiel/dodestation vol, is het limiet bereikt, wordt er overgegaan tot inslapen.....dit werd 25 jaar geleden ook in Nederland nog gedaan. Honden die op de lijst staan, degene die het er eerste was, en geen toekomst meer inzicht is, laten ze zonder verzorging, tot de tijd "dat".
Dit om geld uit te sparen. Er zijn gelukkig, in sommige steden, afspraken met Burgemeesters en stichtingen.
De beelden van de dodestations zijn oud. Er is een wet, en ook dodenstations zijn verplicht zich hier aan te houden.
Jagers gaan al over om hun Galgo's en Podengo's, die niet meer voldoen voor de jacht, zelf naar een "particulier" asiel te brengen. Voor jagers een hele 'cultuur' stap.
Dit even ter informatie.
Als ik het aantal dieren van ACE zie in een asiel, dan is dit niet meer alleen "dierenwelzijn". Met zoveel honden, kan je echt niet ook educatief bezig zijn.
Sommige hulp verleners krijgen erg veel last van de symptomen van het "moeder Theresia syndroom".
Ik volg nog steeds.
Natastic,De documentaire is uit 2007.De Gemeente heeft na de inval door Seprona het contract met de eigenaar van dit dodingsstation verbroken .De eigenaar van dit dodingsstation had/heeft nog meerde dodingsstations.Heeft in Spanje in alle kranten gestaan en is op TV uitgezonden.Er waren demonstraties die door een Spaanse dierenrechtenorganisatie was georganiseerd . Ja,ja,jullie lezen het goed Spaanse dierenrechtenorganisatie.Daar zijn er veel van.
Dit alles was aan het licht gekomen door een Italiaans echtpaar.
Het Italiaanse echtpaar dat in Spanje verbleef had de Gemeente-politie van Cádiz opgebeld met de vraag of deze hun een dierenpension kon aanraden. De politie gaf ze het adres van het dodingsstation omdat daar ook een soort pension gedreven werd.
Toen zij drie dagen later hun drie honden op gingen halen kregen ze te horen dat deze alle drie afgemaakt waren. Eén van de drie konden ze terugkrijgen, uit de vriezer, de andere twee waren al gecremeerd.
Het echtpaar is toen met het lijk van hun hond naar Sevila gegaan om autopsie te laten verrichten. Hieruit bleek dat hun hond met een VERBODEN middel wat spierverlamming en dus de verstikkingsdood veroorzaakt afgemaakt was.
Hierop hebben zij in samenwerking met een organisatie uit Madrid een aanklacht ingediend bij de Seprona, de spaanse milieu-politie. De Seprona heeft toen ter plaatse een inval gedaan en geconstateerd dat het gebruik van dit verboden middel al jaren de dagelijkse gang van zaken is, duizenden honden zijn de verstikkingsdood ingejaagd.
Voormalige medewerkers hadden video’s gemaakt en hebben deze vreselijke dierenmishandeling naar buiten gebracht.
Dierenwelzijnwet stelt dat de gemeentes de plicht hebben zorg te dragen voor een fatsoenlijke opvang én afvoer van zwerfdieren.
Dodingsstations zijn in handen van particulieren.Zij moeten zich aan strenge regels houden.
Hoe is het gesteld met de naleving van die regels?
Word er regelmatig gecontroleerd?
Zulke schrijnende toestanden, als te zien op de ACE-documentaire, komen die heden ten dage nog voor?
Tineke,overal ter wereld komen wantoestanden voor(ook in Nederland) en er zijn altijd lieden die zich niet aan de regels houden.Het gaat mij er om dat deze dierenmishandeling verboden is.
Even een correctie Ria, maar dodenstations zijn Gemeente asiels, en vallen onder de verantwoording van de Burgemeester. Als een stichting een Gemeente asiel samen, of alleen beheerd, heeft nog altijd de Burgemeester zijn verantwoording.
Er zijn ook regels voor het aantal honden in een asiel. Dit heeft met de ruimte te maken. Er wordt ook gecontroleerd, en als het de Burgermeester niet bevalt, ook hij wordt op zijn vingers getikt, krijgt men geen verlening van vergunning enz.
Ook al doet een stichting stinkend zijn best met de vrijwilligers, dan ook is het niet zeker van het voor bestaan, dit omdat er regels zijn.
Het probleem met het asiel Cuenca is hier een voorbeeld van.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?