HondenPage baasje Ria

• baasje
• foto's
• activiteiten
• vrienden
• honden

PUK
Puk was 11 maanden oud toen hij bij ons werd gebracht .Het was een en al klit wat ik zag.Hij was er heel slecht aan toe .Hij wilde niet geaaid worden en al helemaal niet worden opgetild . Puk had op zijn zachts gezegd, niet zo een leuk verleden achter de rug.Daar zal ik verder niet over uitweiden. Puk liep aldoor rondjes door de kamer.Hij krapte regelmatig met zijn achterpootje heel heftig in de lucht.Aan de riem liep hij op drie poten.

Buiten hapte hij naar denkbeeldige vliegjes .Zodra er een hond aan kwam lopen,begon hij te gillen,rondjes te draaien en met zijn achterpootje heftig in de lucht te krabben.Dit gedrag irriteerde sommige honden dusdanig, waardoor hij regelmatig achterna werd gezeten .
Mijn dierenarts zei, dat het een hondje was wat een beetje gek was en dat hij door zijn verleden een ernstig trauma had opgelopen Puk werd op het medicijn Clomicalm gezet . Ik heb er toen meteen een gedragstherapeute bijgehaald.
Zij wist niet wat zij zag.Na de derde keer dat zij bij ons was geweest en Puk goed had geobserveerd zei zij,dat zij dit nog nooit eerder had meegemaakt en dat zij er eerlijk gezegd geen therapie voor kon bedenken.Dat sommige honden zo getraumatiseerd waren, dat het vaak beter was om ze in te latenslapen,.

Nou dat was wel het laatste wat ik zou doen. Ik moest er niet aan denken! Puk was een heel lief zachtaardig hondje die de dupe was geworden van een fokker die meer aan het geld dan aan het welzijn van de hondjes dacht. Mijn lieve Puk zou hoe dan ook een vrolijk hondje worden. Dit zat als een vaststaand feit in mijn hoofd en in mijn hart. De dierenartsassistente ;die ook hondentraining gaf; stelde mij voor om bij haar een aantal privé lessen te nemen.Dit klonk mij als muziek in de oren en heb daar dankbaar gebruik van gemaakt.Door de privé lessen werd hij minder angstig voor vreemde honden,maar het krabben enz,dat werd niet minder.

Cappy nam het heft in handen en leerde hem spelen,met plassen zijn poot optillen ,enz.Binnen ging het steeds beter,maar buiten was het een drama.Ik kwam op het idee om samen met Cappy en Puk met een hondenuitlaat mee te gaan lopen.Nadat wij dat een paarkeer hadden gedaan,kreeg hij meer zelfvertrouwen en zijn angst voor vreemde honden werd steeds minder.
Op een dag liepen wij met Cappy en Puk in de duinen toen er iets vreemds gebeurde.Puk viel van het ene op het andere moment zomaar om en bleef liggen.Hij reageerde nergens meer op.Ik droeg hem naar mijn auto.Ik heb wat water op een doekje gedaan en het natte doekje in zijn nek gelegd .Toen kwam hij gelukkig weer langzaam bij.Wij zijn toen meteen naar onze dierenarts gereden.

Mijn dierenarts vond dit niet zo verontrustend en zei ;dat dit zeer waarschijnlijk door de stress was gekomen;.Na 8 maanden ben ik met de Clomicalm gestopt.Toen Puk 3 jaar oud was zag ik een documentaire van de BBC.Ik keek mijn ogen uit en schrok mij echt een ongeluk .Ik zag een Cavalier die precies hetzelfde deed als mijn Puk.Het was voor het eerst dat wat Puk had, voor mij een naam had gekregen;Syringomyelie;!!

Ik ben meteen op het internet gaan zoeken.Deze ziekte bleek al jaren bekent te zijn,maar veel dierenartsen waren daar toch niet van op de hoogte???Ik was zo kwaad en zo vreselijk teleurgesteld in mijn dierenarts plus de gedragstherapeute .Puk had 8 maanden voor niks Clomicalm geslikt.Ik heb toen meteen een andere dierenarts genomen.De nieuwe dierenarts had eerder een hondje met syringo in behandeling gehad,dus had een beetje ervaring met deze ziekte.

Binnen een week was ik met Cappy en Puk in Best om bij Dr Noorman een MRI scan te laten maken.Toen ik de uitslag van Cappy kreeg en vooral de uitslag van Puk ,stortte mijn wereld in .Puk had in zeer ernstige mate syringomyelie, gradatie F.Zijn kopje zat al voor 75 procent vol met vocht. Ik ben weken van slag geweest.Puk kreeg de standaard medicijnen die voor syringo hondjes worden aanbevolen,maar het hielp niet.

Ik ben meteen een tuigje gaan kopen want overal kon je lezen, dat een hondje met syringomyelie geen halsbandje kan verdragen.Met het tuigje had hij nog veel meer last ,dus ook dit geld niet voor alle hondjes die CM/SM hebben.

Puk ging heel hard achteruit en dat was vreselijk om te zien.Zijn tongetje hing bijna de hele dag slap uit zijn bekje,het lopen ging ook steeds slechter,het met zijn achterpootje krabben in de lucht nam hele ernstige vormen aan.Op 26 April 2011 hebben wij de vreselijke verdrietige beslissing moeten nemen om hem te laten gaan. Hij is maar 6 jaar oud geworden.

wij missen onze kleine dappere lieve Puk ,nog elke dag .

CAPPY

Cappy is als pup van 8 weken oud bij ons in huis gekomen.Toen hij ongeveer 4 maanden oud was,begon hij aldoor op zijn voorpootje te bijten.Ook viel het ons op dat hij steeds met zijn voorpootje aan de stoepranden,de bank,trap en over de grond aan het krabben was .Het gebeurde vaak dat hij ineens heel hectisch werd.Dan leek het net of er duizenden vlooien over zijn rug kropen. Aangezien Cappy een voedselallergie had ,dachten wij dat het met zijn allergie te maken had.De klachten werden steeds erger waardoor ik ging twijfelen of dit enkel en alleen met zijn voedselallergie te maken had.Toen hij 3 jaar oud was gebeurde van het een op het andere moment, dat als ik zijn halsbandje om wilde doen, hij in elkaar kroop, dit uit angst dat ik hem pijn zou doen.Ik dacht meteen aan een nekhernia .Hij gaf duidelijk aan dat hij pijn in zijn nek had. In 2009 heb ik bij Dr Noorman in Best een MRI scan laten maken.Hij bleek Psom te hebben (Primary Secretory Otitis Media).Tevens was duidelijk te zien dat zijn kleine hersentjes buiten zijn schedeltje hing(CM)dit met een flinke knik erin.Cappy is twee weken na de scan, in Utrecht door Dr Ter Haar aan Psom geopereerd.Binnen 3 weken na de operatie waren de klachten weer terug.Ik kon niet geloven dat de Psom zo snel was teruggekomen en wat ik ook niet kon begrijpen dat was; ondanks dat hij geen syringomyelie had, het redelijk gewoon werd gevonden dat zijn hersentjes buiten zijn schedeltje hingen;.Hersentjes horen niet buiten de schedel te hangen .Ik had inmiddels contact met Jeannette,waar ik een jaar geleden de site/forum,cavalierinfo.nl ,heb opgestart .Zij bood mij aan om de CD,S van Cappy en Puk naar Clare Rusbridge te sturen .Clare heeft toen de CD,S beoordeeld . Cappy had gradatie A met de symptomen van gradatie F. Binnen de kortste keren had hij syringomyelie.

Ik heb Cappy op 6 /07/2012 moeten laten inslapen.Hij mocht maar 7 jaar oud worden.
Het gemis,de pijn en het verdriet is onbeschrijfelijk.

Ik heb in iets meer dan 1 jaar tijd,mijn twee lieverds ,door deze rot ziekte moeten laten gaan.