Sorry maar je toon is zeer onprettig. Na 10 jaar een hond te hebben gehad, er mee gewerkt te hebben (kan jij dat ook zeggen?) ben ik geen groentje meer die je in de strafhoek kunt zetten met dergelijke opmerkingen.
Je aanname alleen al dat ik het verschil bij mijn eigen hond niet zou kunnen zien tussen een vriendelijke begroeting in zeer zeker niet van oorsprong hondentaal en agressie (uit welke emotie dan ook voortgekomen) is niet alleen denigrerend maar ook nog eens absurd.
Wanneer je dat soort opmerkingen niet achterwege kunt laten en elkaar met respect kunt benaderen, houdt elke vorm van discussie met jou voor mij op.
Wat een discussie is er hier los gebroken met een serieuze vraag van de TS.
Een vraag die komt doordat ze met hun handen in het haar zitten, want dit kun je tussen de regels doorlezen. Happen naar kinderen in dit geval, is compleet onacceptabel en of ze nu wel hun hond goed kunnen "lezen", het kan gewoon niet. Hele stress volle situatie krijg je hiermee in het gezin waar mens en dier er niet beter op worden.
De TS heeft meerdere Rottweilers gehad en is dus ook bekent met dit ras. Ik zou in ieder geval naar de DA gaan voor onderzoek, komt daar niets aanwijsbaar uit zal men bij geen verbetering serieuze stappen moeten nemen en die niet leuk zijn en heel verdrietig. Het rotte van dit happen is, dat het eenmaal is gebeurt, de tweede keer en daarop volgende keren weer gebeurt.
Maar moet je als moeder hierop wachten.....ik denk het persoonlijk niet.
Een roedel wolven bestaat inderdaad uit "ouders" en hun nakomelingen. Dat is bij ons al niet van toepassing.
De rangorde bij een wolvenroedel was enkel duidelijk als de hulpbronnen schaars waren. In de zomermaanden was er geen rangorde te merken.
Een organisme gaat in groep leven omdat de baten van in groep leven groter zijn dan de kosten in die omgeving. Dat verklaard ook waarom er wolvensoorten zijn die niet ik groep leven. En misschien ooi verklaard waarom vele straathonden ook solitair leven.
Honden verschillen nauwelijks kwa DNA met de huishond. Maar dat wil nog niet zeggen dat ze het zelfde zijn. Wij verschillen kwa DNA ook niet veel met de aap..
Ik denk dus dat wij geen authentieke roedel vormen met onze honden zoals die van wolven in het wild. Een wild dier dat moet overleven gaat in mijn ogen ook andere gedragssystemen laten zien dan een hond die niet onderheven is aan de natuur en jaren lang door ons en niet door de natuur geselecteerd is.
Ik noem het dus liever een samengestelde groep individuen en wij moeten onze honden zo goed mogelijk begeleiden om in onze maatschappij te kunnen functioneren. Ik ben eerder de "begeleider" ipv de alpha.
Het zijn twee dingen:
Die correcties doen zover ik ze gezien heb binnen een roedel geen pijn. Er wordt niet (echt) gebeten.
De dominante wolf dreigt, maar bijt niet. De onderdanige wolf ligt al wel op de rug maar verzet zich nog.
Waarom als mens dan wel naar middelen grijpen die je hond pijn doen? Is niet nodig!
De andere is dat op het moment dat de onderdanige wolf 'Oké' zegt door bv zich over te geven (de volgende stap na het plaatje) of het foute gedrag duidelijk te staken, de dominante wolf ook ophoudt met elke vorm van agressie/dreigen en ze gewoon samen verder gaan alsof er niets gebeurd is.
Bij honden zie ik dat ook. Van dik hout zaagt men planken en dan samen rondsnuffelen, samen spelen, samen uitrusten.
Wij mensen zijn veel meer geneigd om dan 'boos' te blijven, te mopperen, nukken, uit willen praten of juist die persoon waar we een aanvaring mee hadden te negeren/ontwijken. Ik merk dat bij mijzelf ook en ook een hoogste enkele keer naar mijn hond en dan corrigeer ik mezelf: "Dat is geen hondentaal, kappen nou."
Voorbeeld; Ik betrap mijn hond op het rollen in bijzonder smerige, stinkende troep. Ongewenst gedrag dus ik corrigeer haar met mijn stem. Ze stopt onmiddellijk en komt naar me toe. Maar dan doemt een probleem op; ze moet weer in de auto mee naar huis, ik kan haar daar niet wassen dus zal ik in die stank moeten zitten die ook nog eens in de auto blijft hangen. Dan heb ik de neiging te gaan mopperen (nog niet eens op de hond maar die voelt mijn stemming haarscherp aan!). Dan verman ik mijzelf omdat ik anders de hond in verwarring breng; zij snapt echt niet waarom ik geïrriteerd ben.
Als het dan wordt toegepast zijn dat goeie maatregelen.
Erg zeg dat die eigenaar van de link de hond geen muilkorf om doet en zorgt dat de hond niet uit de tuin kan.
Snap ik. En je krijgt je hond er niet mee terug ook niet. Maar ja... ik begrijp de gevoelens wel en hopelijk neemt die eigenaar ook maatregelen dat zoiets nooit meer gebeurt.
Het verhaal over de 'alpha' komt dus juist voort uit een samengestelde groep individuen en niet uit een roedel wolven in het wild.
Dat is juist de kritiek die deze onderzoeker kreeg.
https://www.piepvandaag.nl/bert-van-straten-hondendominantie-feit-mythe/
En ach, what's in a name? Alpha, packleader, 'begeleider'.... Zolang het maar geen 'vriendje van...' wordt.
Je zegt het zelf al: "Het is menselijk." Ik probeer ook niet altijd mijn nukken te uiten op de honden, maar in het geval van een hond die in bv. een dode vis gaat rollen en dan nog in de auto moet. Ja hoor, dan loop ik wel een tijdje tegen haar te mopperen (reu doet die vieze dingen niet ). En of het goed of fout is, dat zal mij een worst zijn, ze weet dondersgoed waar ik het over heb en weet ook heel goed dat rollen in een dode vis niet mag.
Wel geheel off topic
Dit zegt heel erg veel over jou denkwijze.
Een hond die voor ons mens ongewenst gedag laat zien, gelijk doodspuiten.
De weg van de minste weerstand kiezen.........
Jou denkwijze, zou een oplossing kunnen zijn, voor het zwerfhonden probleem en de overvolle asiels in NL.
Er zullen nauwelijks honden overblijven
Wel maar ik bedoel eigenlijk. Jij houdt van je kind en wil het beschermen. Ik hou van mijn hond en wil die beschermen. Liefde voor een kind is dat meer waard dan liefde voor een hond? Voor jou wel, voor de meeste mensen wel, voor mij niet, ik heb geen kinderen ook niet dus mijn kind kan niet hoger dan mijn hond komen. Als mijn hond gebeten wordt, ben ik daar evengoed het hart van in als iemand anders zijn kind gebeten wordt. Maar toch moet in het ene geval de hond zonder pardon een spuit krijgen voor sommige mensen en in het andere geval kan nog allerlei geprobeerd worden.
Voor mij klinkt het wat krom. Hoewel ik het ook wel begrijp hoor!
Maar houden van, is houden van. Wie bepaalt dat mijn houden van minder waard is dat van een ander.
Niettemin, erg wat er gebeurd is en ik begrijp het ook de beslissing die er op gevolgd is! En ik begrijp ook dat je daardoor een bepaalde redenering opbouwt voor de toekomst.
Ik moet wel lachen om de suggesties die gedaan worden over mijn opleidingen of mijn beroep!
Ik heb wel degelijk een opleiding gedaan op honden gebied, echter heb ik nooit mijn papiertje gehaald omdat ik afhaakte. Ik kreeg zoveel met tegenstrijdigheden te maken tussen theorie en praktijk dat ik het niet meer op kon brengen. De druppel was dat de docent mij als ervaringsdeskundige op gebied van staffords dacht mij op mijn plek te moeten zetten, terwijl hij het verschil tussen een APBT en een SBT niet wist te herkennen, maar wel overtuigd was dat alles met opvoeding oplosbaar zou zijn. Het type alle honden zijn gelijk en raskenmerken doen daar niet toe. De opleiding en de docenten leefde voor mijn gevoel in lalaland....
Ik heb me ooit ingezet voor een gezin, waarvan hun hond ter dood was veroordeeld, zonder dat daar een deskundige bij was wezen kijken. Dat heeft me gebracht waar ik nu ben.
Ik ben dus zeker geen DA en al helemaal geen zelfbenoemde GT, ik stel me altijd voor als lompe boerenl** met een gezond verstand. Ik kijk naar de hond en diens baas (als die er nog is) en hoe groot de kans is dat de hond wel of niet verantwoord gehouden kan worden. Ik beperk me tot een paar rassen, van de andere heb ik te weinig kennis en kunde om vanuit het ras specifieke te kunnen beoordelen.
Heb in de loop der jaren zoveel ellende gezien, de grootste ellende is de mens! Hun ego's en het goedkoop willen scoren door instantie. Het zwartboek van Martin Gaus had ik ook kunnen schrijven, hoewel ik over vele zaken anders denk als zij. Het is bedroevend gesteld met de zogenaamde erkende of opgeleiden mensen, alles is gebaseerd op de massa, maar vergeet daarbij het individu.
Ik zie veel goeie bijdragen hier (waar ik alsnog even tegenaan duw) die naar mijn mening prima zijn vanuit het oogpunt waarop diegene kijken, ik kijk liever 360gr en dan word het vaak wat minder rooskleurig.
Als laatste, moet de hond van TS dood, nee. Is het verstandig om de hond uit die situatie te halen, JA! Maar het probleem is een wezenlijke en mag niet verzwegen worden en helaas leert de ervaring dat zowel eigenaren, asiel en/of herplaatsers, veelal niet eerlijk zijn over de problematiek en vanuit die kant bekeken, zeg ik om de hond een hoop leed en onbegrip te voorkomen en mogelijke incidenten te voorkomen, kun je de hond beter zijn rust gunnen ipv na 10 baasjes gehad te hebben bij mij terecht te komen om mijn oordeel. Bassie en de andere hier begrijpen jullie deze stelling?
Het woord zegt het al, positief opvoeden.
Opvoeden is grenzen stellen, duidelijk en consequent zijn.
Zeker ga je corrigeren als nodig. Alleen niet fysiek corrigeren.
Een pup die in jou bijt, zal je moeten leren, dat dat niet de bedoeling is. Dus, als hij bijt, doe je je handen op je rug, negatieve correctie.
Dan pak je iets waar je hond wel in mag bijten. Zo laat je gelijk zien, wat je wel wilt.
Trekken aan de lijn is stoppen, negatieve correctie.
Wel belonen, als je hond netjes mee loopt.
Als je hond opspringt, zorgen dat je dat voor blijft. Dus gelijk zit vragen en dat belonen.
Als hij opspringt, kan je omdraaien, alleen op dat moment, heeft de hond al een beloning, aandacht.
Door iets vies rollen, ik corrigeer niet, want het is al gebeurd en een correctie, achteraf, zorgt er niet voor, dat je hond het niet meer zal doen de volgende keer. Corrigeren, heeft dan eigenlijk geen zin.
Ik zie aan mijn hond, als ze ergens in wilt rollen, dat ze een pootje, half optrekt, dan roep ik haar bij me.
Zo leert ze, geen nut heeft ergens in te rollen. Ik beloon dat wel met goed zo.
http://www.hondenlot.nl/training/belonen.html
Hier nog een mooi stukje over belonen
Neen.
Omdat elke situatie anders is. En elke mens en elke hond die in die situatie verkeerd, ook anders is. En daarom kàn je niet veralgemenen, en op basis daarvan besluiten dat de hond beter af is als ie dood is.
Als je gaat beslissen over leven en dood, moet je dit op basis doen van het individu zelf, en niet op basis van ervaringen die los staan van dit individu. Ook al heb je dus de ervaring dat veel mensen liegen en bedriegen, het wezen waarover je gaat beslissen, heeft daar niets aan. Die verdient een onbevangen blik.
Nou dan zal ik wel iets chronisch verkeerd doen
Mijn hond is wel mijn vriendje, maar hij moet ook luisteren en dat doet hij. Omdat ik ook zijn vriend(in) ben.
Mag ik je dan meenemen naar een asiel in regio Dordrecht, waar er 4 nu al ruim 5 jaar wegkwijnen, omdat die door hun handleiding, niet te herplaatsen lijken. 2 dobber 1 rotje en een pitje, waren honden van een jaar of 2,5 - 3 toen ze binnen kwamen. Nee sorry die honden waren beter af geweest had men ze laten gaan. Ik vind het niet menselijk een hond jaren zo te een kennel te houden met wat zal het zijn 1 a 1,5 uur aandacht per dag (als je het schoonhouden van de kennel meerekent).
Er zijn genoeg honden (te veel eigenlijk) te vinden zonder die problemen die ook een huisje zoeken, die zullen altijd voorrang krijgen, want zoals bassie al zo mooi schreef, thuis wil ik rust en zit ik niet te wachten op zo'n hond.
[edit] Dus ook aan jou de vraag, neem jij hem in huis?
Zelf vind ik, dat een wolf net zo veel verschilt van een hond, als wij verschillen van mensapen.
Ik weet niet of je je eigen gedrag of van kinderen (weet niet of je kids hebt?) vergelijkt met mensapen?
Natuurlijk, zijn er overeen komsten, maar niet erg bruikbaar voor de opvoeding, of omgang met elkaar.
Het grootste verschil, wij zijn gedomestiseerd, even als honden en dat kan je niet met het in het wild levende dieren vergelijken.
Wat ik zelf wel doen, ik vergelijk mensen, emoties en gedrag met honden. Door te vergelijken, kan je je beter inleven.
En ja, je houd er niet van, best jammer.
Honden, die het onderling zelf moeten uitzoeken, dan vergelijk ik met je eigen kind, die in een conflikt is geraakt. Ik vraag altijd aan ouders, wat doe je dan.
Of angst, er werd gezegd negeren, maar wat doe je als je kind doodsbang voor omweer naar je toe komt. Dan steun je je kind.
Natuurlijk, heeft een hond 4 poten en een bek en eten wij met bstek, maar je kan ons toch goed vergelijken met honden.
http://www.nationalgeographic.nl/artikel/honden-lijken-nog-meer-op-ons-dan-we-dachten
http://hondenlot.nl/artikelen/antropomorfisme.html
Ik fok trouwens katten, heb nog nooit een poes haar jong bij de nek zien grijpen anders dan om ze te verslepen.
Hier worden de kittens overigens niet versleept door de moeder, nooit klachten over de nestplaats.
Jij weet absoluut niks van mijn realiteit, net zomin als ik iets van de jouwe ken.
Het enige wat ik weet van jou is dat je net doet of je weet hoe het er in een hondenkapsalon aan toe gaat en net doet of je daar ervaring mee hebt.
Door dat antwoord van jou ben ik sterk beginnen te twijfelen aan je eerlijkheid en zal je nog wel andere dingen verkondigen die niet waar zijn.
Nee hoor, ook mijn dieren zijn mijn vriendjes.
Luca luisters naar mij, omdat ze dat graag doet en er veel voor terug krijgt, maar ik luister ook naar haar.
Weet zeker, dat jij ook naar Gijs luisterd.
Mijn toon kan zeer onprettig overkomen, dat spijt me.
Ik ben geen diplomaat en zal het ook nooit worden. Ik heb mijn woorden misschien wat minder gewikt en gewogen dan ik anders doe, omdat ik niet houd van mensen die kortzichtig zijn.
Onmiddellijk een bepaalde methode over boord gooien en zeggen dat het niet lukt (terwijl je net bezig bent met een pup, je eerste), vind ik kortzichtig. (weer brutaal van me, ik weet het)
In jouw eigen tekst zeg je dat je je Border Collie als eerste hond hebt gekregen, dat je hem "positief" opvoedde als pup, maar dat het niet lukte, waardoor je geen vertrouwen meer hebt in positiviteit.
Ik reageerde op het feit dat je als beginner de vaardigheden niet hebt om correct in te inschatten wat er verkeerd loopt in de opvoeding noch dat je kan inschatten hoe belangrijk timing is tijdens de opvoeding.
Ik heb niet gesuggereerd dat je het verschil niet kon zien tussen een vriendelijke begroeting en wat anders. Ik gaf een voorbeeld hoe dingen mis kunnen lopen door beperkte kennis.
Of je nu een groentje bent, of niet, ik heb op geen enkele manier jou in "de strafhoek" willen zetten. Groentjes zet je niet in de strafhoek, die maak je duidelijk dat er andere kanten aan een verhaal kunnen zitten die ze (nog) niet geleerd/gezien hebben.
Spijtig voor het misverstand...
Ik corrigeer niet fysiek. Hoe vaak moet ik dat nog zeggen?
In je hand bijten: "Nee" of "Au!", duidelijk, lage stem, niet schreeuwen
Wat is er correctie aan om alleen je hand weg te trekken en op je rug te houden? Dat is de verleiding wegnemen, niet corrigeren.
Iets geven waar ze wel op mag bijten; is belonen voor een slimme hond
Opspringen: "Nee" is corrigeren. "Zit" zeggen om te voorkomen is vermijden, niet aangeven wat je niet wilt.
Ik zie rollen niet altijd aankomen omdat het een (werkende) drijver is; ze loopt dus vaak even een eind bij me vandaan. Het rollen zelf zie ik wel en kan ik dus op heterdaad corrigeren met een (dan wel geschreeuwd want afstand) "Nee".
Nu ja.. zie.. ze doet het al jaren niet meer.
Om te beginnen doe je het weer; "Kortzichtig".
In hoeverre ben je niet zelf kortzichtig als je niet leest wat er staat maar direct je mening klaar hebt staan?
Lees nog een keer. In 4 weken tijd geen enkele vooruitgang boeken met een pup met een methode is niet 'onmiddellijk'.
Wat was toen mijn actie? Methode overboord gooien? Nee. Mijn actie was om er iemand bij te halen die er verstand van had; de fokker. Niet zomaar een fokker maar een zeer hoog erkende fokker met lange wachtlijsten die internationaal veel prijzen binnenhaalt met gedrag gebonden wedstrijden (werken). Iemand die je kunt vertrouwen in opvoedadviezen dus imho.
Wanneer gooide ik die methode overboord? Toen ik dat advies kreeg van die fokker. Maar als ik de commentaren hier lees heb ik dat maar voor een heel klein deeltje gedaan want fysiek corrigeren doe ik niet. Dat was ook niet het advies.
Je mocht willen dat meer mensen dat zo aanpakten. Zou een hoop ellende schelen ongeacht welke methode ze aanhangen of welk etiketje ze daar op plakken.
Met samengestelde groep bedoelde ik mens en hond die samenleeft. Dominantie theorie is inderdaad gebaseerd op groepje wolven die in beperkte omgeving leefde onder stresserende omstandigheden in de zoo.
daarom vind ik het ook belangrijk dat als je meerdere honden samen zet je dit ook doordacht doet en goede match samen zet
Ik haal enkel honden in huis die in mijn leven passen en die ik zelf, vanuit mijn leefsituatie en mijn karakter wat te bieden heb. Dat hoort voor mij onder het verantwoord omgaan met dieren, daar begint alles mee.
Maar weerom: de hond van TS hééft een huis. TS schrijft nergens in haar openingspost iets over herplaatsing of asiel.
Dus waarom je dat er maar bij blijft halen is me een raadsel. Dit topic gaat niet over een algemene vraag van "wat te doen met de onherplaatsbare hond", maar over een specifieke vraag naar tips van iemand die een probleem wil oplossen.
Ik heb ook niet beweerd dat je fysiek corrigeert.
Je vond positief opvoeden niet werken en noemde correct gedrag belonen of negeren.
Ik geef alleen aan, dat je met positief opvoeden, zeker wel corrigeert als nodig, alleen dus niet fysiek.
Een nee of een auw, zien honden vaak als aanmoediging. Bijten stopt niet, dus is het geen correctie.
Geen idee wat de baas met de nee of auw bedoelt.
Ik zelf, heb de nee als commando, dus niet als correctie aangeleerd. Dat is duidelijk.
Je hand op de rug doen is een correctie, want je stop het spel je haalt de pret weg, het bijten zal stoppen.
Het is pas een correctie, als gedrag vermindert, of stopt.
Gaat je hond weer door, kan je of even weg lopen, of even een time out.
Zo leer je je pup de consequenties van zijn bijten in jou gedrag.
Een goede time out, duurt max 30 sec. Net zo lang, dat een pup beseft wat zijn gedrag oplevert en net niet lang genoeg, dat een pup zich verlaten zal voelen.
Met opspringen nee zeggen, heeft de hond zijn beloning al binnen: aandacht.
Je hoeft absoluut niet aan te geven, wat je niet wilt, aangeven wat je wel wilt en dit bekrachtigen
Gedrag wat iets oplevert, heeft nut en zal worden herhaald.
Gedrag wat niets oplevert, heeft geen nut, stopt vermindert of dooft uit.
Als je je hond leert, wat je graag zou zien bij begroeten en dit beloont, zal de hond dit gedrag graag gaan herhalen.
Als je weet hoe honden leren, kan je dit toepassen. Vandaar dat ik theoretische kennis zeer belangrijk vind
Dat dus.
Ik snap heus wel het gevoel als de hond anders 10x van baas wisselt en 5 jaar wegkwijnt in het asiel. ..maar dat weten we nu helemaal niet.
Het gaat hier om deze hond en deze situatie en daar weten we heeeel weinig van.
Die eerste twee zinnen spreken elkaar tegen.
Dus als ik mijn portemonnee van de tafel afhaal in een kroeg is dat corrigeren van een dief omdat het gedrag vermindert of stopt?
Of is dat vermijden?
Als je weet hoe honden leren... En daar verschillen we blijkbaar van mening want ze leren elkaar ook dingen met een "Nee".
Verder heb ik een relaxte, gelukkige en goed opgevoede hond. Het enige probleem dat ik heb zijn mensen die mij van alles noemen omdat zij vinden dat ze het beter weten.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?