Dat is duidelijke taal voor ts,daar heeft ze zeker wat aan
Zo denk ik er ook over...wat superlief van Diesel!!Mijn ouders hadden vroeger ook zo'n hond :-).
Maar het is idd de taak van de ouders zoiets goed te begeleiden...en als het mis gaat,deze fout aub geen 2 x maken maar direct actie ondernemen door de hond te scheiden en zo snel mogelijk medisch uit te sluiten.
Als het medische kan opgelost worden dan zou ik dit sowieso zo snel mogelijk proberen oplossen.
Is het niet medisch...hoe kan je de hond dan ooit nog vertrouwen?Sorry,hier zou ook de keuze gemaakt worden als de hond niet normaal kan functioneren,zeker als de hond daarvoor wel ok was.
Ik hoop dat de TS alles kan afwegen en haar beslissing kan nemen,ook al is er niks gemakkelijks aan...hartverscheurend zelf...want je houdt natuurlijk zowel van je kinderen als je hond...
Los van de hele discussie, ben ik dit volledig met je eens. Ik sta soms ook versteld van wat ik hier lees over de opvoeding van je hond. Of lees maar gerust: gebrek aan
Ik wil heel graag aan iedereen van dit topic één vraag stellen.
1) Hoe weet je 100% zeker bij de aanschaf van een hond dat hij nooit zal bijten? Maar dan ook echt 100% zeker!
Let wel dat er duidelijk een verschil zit tussen er vanuit gaan dat en 100% weten
klopt, interessant is ook hier om te kijken naar waarom neurotransmittors verstoord zijn, er is bijv. ook veel onderzoek gedaan naar autisme en vaccinaties, al is dat dacht ik (nog?) niet wetenschappelijk bewezen, we hebben ook een cliente die na medicatie in een autistische psychose raakte en daar tot nu toe nog niet uitgekomen is, de prognose is slecht. Vaak ontstaat de abnormaliteit al in de baarmoeder.
inderdaad, hoe weet je dat...
Dat weet je idd nooit!Echter...als je hond het wel doet bij je kind of bij iemand anders, dan weet je het wel en dan maak je dat dit niet meer kan gebeuren.Ook opvoeding van je kinderen/mensen zelf en de hond heeft hier een serieuze impact op.
Hoezo stel je die vraag? Dat weet je ook niet bij een kind dat je zelf op de wereld zet weet ik uit ervaring. (Die heb ik nog een kans gegeven trouwens, de huisarts deed niet aan enkeltjes. )
Ik zal dat antwoord graag toelichten, maar ik vind 3 antwoorden wat weinig.
Een tip (hopelijk kan je wel wat groffe humor smaken).
Dat van die huisarts die geen enkeltje doet?
Dat is niet zo erg, want op de organenmarkt brengt dat echt wel heel goed op!
Toevoeging:
(=> en ja ik heb kinderen, die ik heel graag zie. En die nog heel zijn. Op een appendix en amandelen na. En mijn excuses aan de mensen die niet tegen dit soort van humor kunnen).
Haha, nee dat gaan we maar niet doen. Ik heb een gter voor mensen ingeschakeld, t gaat nu prima.
ok, maar mijn vraag was ... alsof een zeer autistisch persoon niet meer gevoelig zou zijn aansituaties/omstandigheden/personen …??? Dorby ?
dan wat is logisch aan dit soort redenering van een GT ??? :” … dus puur toeval zijn dat alleen de kinderen het slachtoffer zijn. Hoe groot is die kans? En dan ook nog alleen in huis?”” (om uit te maken of er al dan niet een aangeboren afwijking bestaat op hormonaal/neurotansmitter niveau? – en het gaat niet om deze hond - maar om een algemene redening van een GT)
Niet.
Het is en blijft een dier.
Ik lees het hele topic vol verbazing mee, ik ga me niet uitspreken..
Maar hoe weet jij dat het tegenovergestelde is? Je bent gek tegen het inslapen, vind dat een GT en herplaatsen moet .. maar hoe kan jij dat beoordelen aan die paar regels?
Zelfde vraag, alleen andersom gesteld...
Geen aanval, absoluut niet. Want ik kan beide kanten begrijpen, zowel die dat vinden dat de hond een enkeltje moet krijgen, als zij die vinden dat er verder gekeken moet worden..
Voor de rest, in hoevere heeft dit topic nog nut? Met een TS dat niet meer reageert? Of meer uitleg geeft..? Beide kanten gaan toch niet overeenkomen en ieder zijn ding .. wat perfect kan/mag ..
Dus de hond in de situatie houden? Lijkt me ook niet erg bevorderlijk, de hond in huis houden, maar apart van de kinderen, uiteraard uit veiligheid, zou dat niet voor meer spanning zorgen?
Ik denk maar wat..
Super voor u, hoedje af. Maar niet elke GT heeft die tijd..
Onze teckel heeft een slecht verleden, en gebeten naar een kind, in mijn ogen terrecht want dat kind was in volle loop op zijn staart beland. Direct gebeld naar een GT om dat uitvallen te leren beheersen, en wij konden pas na 2 weken terrecht.. een erkende GT, ga geen naam noemen, maar wel een hele goede .. nu, met zijn tips, vele training later, durf ik zeggen dat ik onze teckel nu blind vertrouw..
Plus moet je als ouder ook het budget hebben, want zeg wat je wilt, een GT is niet goedkoop, ik kan me voorstellen met 2 kinderen in huis, ..
Nu ja, blijft het gewoon speculeren, aangezien de TS niet meer reageert...
Ik vind dat wel een excuus.. je gaat geen hond aankopen met het idee, goh nu moet ik gaan sparen voor als hij ooit een GT nodig heeft .. en verzekering?? Je spreekt voor Nederland denk ik dan? Want Belgische verzekeringen dekken geen therapeut enkel de medische kant .. en met de centen dat we kwijt zijn aan de GT kan ik net geen nieuwe hond kopen ..
Ik spreek dan voor België, hier worden, voor zover ik weet, in de verzekeringen geen GT vergoed.
En nee hoor, geen goedkope hond, geen dure GT, normale prijzen. Ik heb al duurder gehoord.. het werkte, dus voor mij is de prijs dan absoluut van geen belang :)
Ook al is het budget er,je moet het er ook maar voor over hebben.
Mensen gaan nog altijd zelf bepalen of ze de hond willen verzekeren ongeacht hun budget.
Een hond die zich niet aanpast en bijt naar mijn kind daar hoef ik geen verzekering voor te hebben,zou ik niet eens gebruik van maken.
Raar... en op pagina 9 schrijf je dit over je eigen honden:
Beide honden hebben daarna een spuitje gekregen en niemand is er ook maar 1 minuut rouwig over geweest.
Integendeel opluchting omdat je het hebt kunnen voorkomen dat ze het nog eens zouden doen..
Oei dat vind ik nogal eh .....
Verstandelijk kan je weten dat het het beste is in bepaalde gevallen maar er niet rouwig om zijn
Dat is jou interpretatie. Is het glas half leeg, of half vol.
Ik heb totaal geen moeite met discussies, het een andere menig hebben, mijn mening bijstellen, of met de personen achter een tekst, die ken ik nl niet.
Ik zie geschreven tekst, niet meer dan letters op papier, waarbij je de gehele context mist.
Wat is er gemakzuchtig aan om te adviseren om gelijk hulp te zoeken?
Waaruit maak je op, dat deze hond levens gevaarlijk is?
Tenzij je een glazen bol hebt, maar anders kan jij dat onmogelijk weten.
Moet zeggen, dat ik me wel vereerd voelt, dat je mij de eigenschap toebedeelt een dier te kunnen domesticeren.
Ik weet en kan veel, maar zo een proces, nee dat zal me niet lukken.
Dat is een proces, ach ik denk dat je wel weet, hoelang een hond daarover gedaan heeft, zijn genen pakket hier langzaam maar zeker op is aangepast. De katten, zitten zelf nog volop in het gehele proces.
Ik ben geen veganist, wel vegetariër.
Hou niet van dieren in hokken waarbij de hun natuurlijke gedrag niet kunnen vertonen. Vogels in kooien die niet kunnen vliegen, konijnen die niet kunnen graven
Ik hou niet van het houden van niet huisdieren, als huisdier. De vele exoten, zoals de, meestal gekort wiekte, papagaaien, die hun leven op een stokje slijten. De konijnen en cavia's, vaak eenzaam gehouden in een veel te klein hokje. Massaal gedumpt in de natuur, de asielen op mp.
Mijn poezen, vervoer ik los, ook hun wil ik niet in hokjes.
Ik ben oa lid van pvdd, bont voor dieren en steun ons locale dierenasiel, help als vrijwilliger op de honden club en zo vul in mijn leven, met het verbeteren van het welzijn en wel bevinden van dieren.
Niet dat het er iets toedoet, maar goed.
Wat dacht je van het toenemen van het aantal honden en mensen, waardoor het logisch is, dat er meer incidenten zijn
Maar net zo als ik honden train en opvoed, ik kijk vooral hoe het anders kan.
Het hondenhoud en het fok bewijs.
Appendix en amandelen valt nog mee. Je doet het goed.
Ik ben gebeten door een slang die ik aaide, op vakantie. Spoed ziekenhuis, ik was 3. Ben bijna gestoken door een schorpioen die ik op een andere vakantie wilde aaien.
Gebeten door mijn hond.
Slechts 2 x iets gebroken bij een val van een paard. Echt miljoenen keren er af gevallen ik klein was.
Ben één keer gebeten door een pony. Dan de vele hechtingen, door vallen, stoten, of iets engs uithalen.
Vooral met die slang was wel spannend. Heb best wel geluk gehad.
Dat mag ook wel, geluk in het leven.
Ik heb hier daarstraks bovenstaande vraag gesteld.
Er komt maar bijster weinig reactie op, vind ik. Want wat valt er op te zeggen, dan .....
Inderdaad, we kunnen dit nooit met 100% zekerheid weten.
Algemeen gesproken, vinden en willen we nogal veel als mens.
En een groot deel van de mensen in onze moderne samenleving wil nogal graag veel en tegelijk. En in veel gevallen wordt er nog niet eens deftig over nagedacht. O.a. Marktplaats is daar een heel mooi voorbeeld van.
Want we doen maar en nemen maar, ongeacht of het al dan niet geschikte of verantwoordelijke keuzes zijn.
Maken keuzes en combinaties die rechtstreeks invloed en effect hebben op andere levende wezens, zoals kinderen en dieren.
Om dan even onverantwoord en niet nadenkend hierop weer keuzes te maken over die levende wezens die we aan ons ondergeschikt hebben gemaakt.
En zo snel als er iets gebeurt wordt er beslist over leven en dood, met één vingerknip. Want dat kan zomaar niet.
Oordelen zonder ook maar voldoende te weten en alternatieven te hebben onder/gezocht.
En verbaast het mij, wederom hoe een bepaalde groep van mensen zo makkelijk gaan over het leven en verwoesten van, zonder na te denken over de gevolgen voor anderen. Waar ontstaat en hoe ontstaat de gedachte te denken dat wij als mens superieur zijn tov elk ander levend wezen?
Blijkbaar is men daar toch nog niet volledig achter, want dan zouden er niet zoveel soorten al uitgestorven zijn, of bedreigt met.
En begrijp ik Suzanne. Maar lees ik dat ze persé haar gelijk wil hebben, zich niet kan neerleggen bij de opnie van een ander, enz....
Terwijl, denk ik, Suzanne alleen maar wanhopige pogingen doet hopend enigzins te kunnen voorkomen dat mensen, wie dan ook en waar dan ook. Zo lichtzinnig, in dit geval over het leven of de dood gaan van een hond.
En wanhopig op zoek gaat naar al van argumenten en artikels wat haar kan helpen deze mensen een bepaald inzicht te verschaffen. Zodat er eerst wordt gekeken en gezocht naar oorzaken, om dan te gaan zoeken wat kan helpen.
We zijn met veel meer mensen op deze wereld, dan 50 jaar en langer terug. We leven veel dichter op elkaar en het is niet dat er ruimte gaat bijkomen.
En als men het fokbeleid niet verantwoord gaat leiden om tot betere karaktereigenschappen te komen. En mensen niet de moeite doen om dergelijk inzicht te krijgen en te leren over wat en hoe in dit geval een hond is, gaat dit en soortgelijke situaties zich helaas nog voordoen.
Maar ook wij kunnen kiezen. Op wie we stemmen ivm dierenrechten. Wat we combineren. En eens kijken naar wat we doen en onszelf afvragen of we er wel goed aandoen. Ipv ons te laten leiden door ik wil, ik wil, ik wil ..... met soms minder leuke tot zeer ernstige gevolgen.
En aan Suzanne, eigenlijk is wat ik doe fout. Met over jou te praten ga van een veronderstelling uit ipv zeker weten.
Eliane:
De garantie dat een hond nooit zal bijten heb je nooit. Het is een dier en t Is zijn haar laatste redmiddel.
Ikzelf maak wel onderscheid of een beet vanuit onverklaarbaar niks komt.Of dat er duidelijke signalen waren. Of er eerst werd gewaarschuwt of dat er sprake is van schrik reactie.
Nu heb je als baas de taak dingen in goede banen te leiden. Aanwezige signalen tijdig te begrijpen en goed op in te spelen.
Maar bij situaties vanuit het niks. Is dat beschadigend voor wederzijds vertrouwen. Plus je wil geen herhaling. Als dan medisch is uitgesloten. En je vertrouwt je hond echt niet meer.
Zou ik met goede gt en dierenarts overleg willen of het dier te herplaatsen is en welke normen daarin gehanteerd zouden moeten worden om dergelijke situaties niet herhaald te zien.
Zou de eigenaar kiezen voor observatie, werken aan om uiteindelijk samen het vertrouwen terug te krijgen vind ik dat een moedige keus.
Echter herplaatsen onder voorwaarden en juiste begeleiding zou ik zeer goed begrijpen. Althans ik kan me goed voorstellen als t mezelf betrof vertrouwen misschien kan herstellen. Maar zou ik kinderen hebben waarvan 1 of beiden gegrepen zijn zou ik altijd wantrouwend blijven. En dan moet je niet vergeten dat de hond dat dus ook dan altijd zou voelen.
En omdat elk persoon anders is zou ik in een dergelijke situatie zelfs begrijpen als iemand ervoor kiest t dier vreedzaam te laten inslapen. Als eerder genoemde opties uitgesloten zijn.
Niemand wil herhaling van zoiets.
Is het te voorkomen?
Op een manier dat het voor iedereen leefbaar is? Ja of nee.
Das mijn gedachte erover en tevens mijn antwoord aan Elaine.
Verder zie ik reacties langskomen waarbij ik me afvraag of die zinvol voor topicstarter zijn.
Komt topicstarter überhaupt nog of is ze weggejaagd? Door de onderlinge meningsverschillen waar over en weer over gediscuseert word in haar topic.
Kunnen we niet gewoon respecteren dat ieder er zijn eigen idee/mening over heeft.
Topic starter moet zelf beslissen wat aanvaardbaar en leefbaar is en welke keuzes er wel of niet gemaakt worden.
De enige zekerheid die in ons leven hebben is dat we dood gaan.
Precies zo als jij het omschrijft voel ik het.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?