onze hond bijt

 Maar toen was er geen kind in het spel bij jullie dus andere situatie 

Want dan beslis je toch anders 

ja hadden wij toen een kindje gehad hadden we Luna niet gekocht idd.

 bewust een agressieve hond in huis nemen als je een kindje hebt is gekkenwerk lijkt mij.

 Denk je?

De kleine heeft de eerste twee jaar van zijn leven in een gezin met twee kleine kinderen doorgebracht, samen met een Chihuahua.  Nadat hij de kinderen gebeten had, werd hij naar een hok in de tuin verbannen, daar begon hij constant te blaffen, te buren hebben geklaagd en weg was de Jack, samen met de Chi naar het asiel.

De Jack is bang van mannen en valt uit als er één te dicht in de buurt komt, niet alle mannen, sommige.  Ik denk dat dat beestje veel heeft moeten slikken en toen hij begon te reageren, kreeg hij waarschijnlijk ook nog eens genoeg straf én dan stopte het niet meer...

Een Jack is, ondanks zijn kleine gestalte, een pittige hond.  Sommigen kruipen in elkaar als er ruzie gegeven wordt, anderen verdedigen zich, ondanks dat ze het onderspit moeten delven. 

Ik heb hem bezig gezien, als het één van mijn dogo's was geweest, was ik weggekropen van schrik .  En dat geweld, die angst die hem maakt tot wat hij nu is, is niet van de ene op de andere dag gekomen.  Dat is een som van elke negatieve ervaring die hij heeft opgedaan.   Dankzij ons, mensen.

 daarom ook altijd voor veiligheid kiezen en hond en kinderen apart houden en er of helemaal voor gaan, of als je dat niet kan herplaatsen.

Ik denk zelf dat als je voor een herplaatser kiest, je er altijd van uit moet gaan dat jij het bent die ervoor moet zorgen dat de hond vertrouwen in jou persoonlijk krijgt, hoe hij ook was bij een vorige eigenaar.

Ik zou willen dat asiels of stichtingen en gastgezinnen daar meer aandacht aan zouden besteden. In de verkeerde handen kan het altijd fout gaan, al is de hond nog zo zachtaardig.

Dat de hond lief was voor kinderen bij de ene eigenaar zegt helemaal niet dat hij ook lief gaat doen voor de kinderen van de volgende eigenaar, of andersom. Dat hangt helemaal van de situatie af.

 Wat ik begepen heb is dat het gedrag pas later kwam 

En daarbij kom op .... weten allemaal het hoe en wat ... en dat een kind dan voor de hond gaat 

"  daarom ook altijd voor veiligheid kiezen en hond en kinderen apart houden en er of helemaal voor gaan, of als je dat niet kan herplaatsen.
 
Ik denk zelf dat als je voor een herplaatser kiest, je er altijd van uit moet gaan dat jij het bent die ervoor moet zorgen dat de hond vertrouwen in jou persoonlijk krijgt, hoe hij ook was bij een vorige eigenaar.
Ik zou willen dat asiels of stichtingen en gastgezinnen daar meer aandacht aan zouden besteden. In de verkeerde handen kan het altijd fout gaan, al is de hond nog zo zachtaardig.
 
Dat de hond lief was voor kinderen bij de ene eigenaar zegt helemaal niet dat hij ook lief gaat doen voor de kinderen van de volgende eigenaar, of andersom. Dat hangt helemaal van de situatie af. "

Dobry

 Ja idd .... het is prettig voorkennis te hebben wat nog niet wilt zeggen dat het ook zo bij jou gaat zijn. 

"  Wat ik begepen heb is dat het gedrag pas later kwam 
 
En daarbij kom op .... weten allemaal het hoe en wat ... en dat een kind dan voor de hond gaat 
  "

Jeanine :)

 Luna hebben we opgehaald met muilkorf ze begon werkelijk te bijten en ons aan te vallen toen ze een tumor bleek te hebben.

voor alles en iedereen buiten ons 2 was ze alles behalve lief en leuk

en ja ik heb een hondje herplaatst als je daarop doelde . Geen seconde spijt van.

krijg nog geregeld mailtjes hoe het gaat met daisy.

en ondanks trainingen ia ze gewoon niet te vertrouwen met kinderen. Dus hebben we voor alle partijen de juiste keuze gemaakt.

"  Denk je?
De kleine heeft de eerste twee jaar van zijn leven in een gezin met twee kleine kinderen doorgebracht, samen met een Chihuahua.  Nadat hij de kinderen gebeten had, werd hij naar een hok in de tuin verbannen, daar begon hij constant te blaffen, te buren hebben geklaagd en weg was de Jack, samen met de Chi naar het asiel.
 
De Jack is bang van mannen en valt uit als er één te dicht in de buurt komt, niet alle mannen, sommige.  Ik denk dat dat beestje veel heeft moeten slikken en toen hij begon te reageren, kreeg hij waarschijnlijk ook nog eens genoeg straf én dan stopte het niet meer...
 
Een Jack is, ondanks zijn kleine gestalte, een pittige hond.  Sommigen kruipen in elkaar als er ruzie gegeven wordt, anderen verdedigen zich, ondanks dat ze het onderspit moeten delven. 
Ik heb hem bezig gezien, als het één van mijn dogo's was geweest, was ik weggekropen van schrik .  En dat geweld, die angst die hem maakt tot wat hij nu is, is niet van de ene op de andere dag gekomen.  Dat is een som van elke negatieve ervaring die hij heeft opgedaan.   Dankzij ons, mensen. "

Martine

 ik zij dan ook goed baasje vinden nier dumpen un de tuin of asiel.

 Eigenlijk werd en wordt dit erg uit de context getrokken.

Want als je goed leest is er zelfs nog geen naald en draad bij te pas gekomen. 

Een hond die bijt? In dit geval een volwassen Rotweiller reu. In het gezicht van een kind. Als een hond echt bijt, dan is er niet veel gezicht over vrees ik.

Deze hond heeft puur verwittigd. Een verwittigd mens is er 2 waard. En ik blijf erbij, dit hoort ook bij een hond. Ben je daar niet mee akkoord. Prima daar heb je 100 nee 200% recht op. Maar laat het dan ook om een hond in huis te nemen als er kinderen zijn.

En verder kan iedereen hier nog dagenlang zeggen wat ze zouden doen, op puur hypothetische situaties. Want men oordeelt over de hond en deze wordt zelfs al getrakteerd op een aantal dodelijke spuiten door een aantal HPleden. Terwijl niemand, maar dan ook niemand weet wat er juist is gebeurd.

Want op een paar reacties na vinden de meeste het heel normaal van een hond in huis te hebben, die zich helemaal moet voegen en onderwerpen naar de mensenwereld. En in veel gevallen doen honden dit ook (daar bestaat zelfs een naam voor, aangeleerde hulpeloosheid. In de psychologie spreekt men dan zelfs van een ziekte) Jezelf niet kunnen zijn en onderworpen zijn aan een ander. En wanneer een hond zich als hond gedraagt (tenzij medisch maar dit is niet dikwijls het geval. Ligt het eigenlijk, op een uitzondering na, niet aan de hond) en het past niet in de mensen hun plaatje? Gaan we de richting in, vanaf hem eens goed laten voelen wie dat baas is, tot enkel ticketje DA.

Uiteindelijk ligt de verantwoordelijkheid volledig bij de mens en niet bij de hond.

"  daarom ook altijd voor veiligheid kiezen en hond en kinderen apart houden en er of helemaal voor gaan, of als je dat niet kan herplaatsen.
 
Ik denk zelf dat als je voor een herplaatser kiest, je er altijd van uit moet gaan dat jij het bent die ervoor moet zorgen dat de hond vertrouwen in jou persoonlijk krijgt, hoe hij ook was bij een vorige eigenaar.
Ik zou willen dat asiels of stichtingen en gastgezinnen daar meer aandacht aan zouden besteden. In de verkeerde handen kan het altijd fout gaan, al is de hond nog zo zachtaardig.
 
Dat de hond lief was voor kinderen bij de ene eigenaar zegt helemaal niet dat hij ook lief gaat doen voor de kinderen van de volgende eigenaar, of andersom. Dat hangt helemaal van de situatie af. "

Dobry

 als mensen 'nautraal' aan een herplaatser beginnen zou het denk ik een stuk beter zijn.

 De hond van TS was eerst niet agressief. Het is 3 jaar gewoon goed gegaan dus de TS had niet kunnen weten dat dat nu plots zou veranderen.

 Dat dus ... enwat ik bedoelde met andere situatie 

Want je zei dat je met geen haar op je hoofd eraan gedacht had luna .... 

Maar toen situatie veranderde je denkwijze dus aangepast

Ben nooit in deze situatie geweest maar je kunt nooit zeggen ik zou het niet doen dat weet je pas als het zover is ... zoals je zelf paar keer hebt ervaren. 

 nee maar dat heb ik ook niet gezegd im reageerde op een vraag van jeanine.

sterker nog om eerder ergens in het verdwaalde topic hier heb ik hetzelfde gezegd als jij nu.

 Waar lees jij dat het hier om een herplaatser gaat?

dat was een antwoord op dobry.ben je aan het zoeken om mij te verbeteren ofzo?

 dit kwam voort uit dat we het erover hadden dat de asiels vol zitten met honden die bij een bijtincident in huiselijke kring betrokken waren

 Mss een quote doen voot het duidelijke 

Maar ook al stap je zo neutraal mogelijk in een avontuur wilt nog geen garantie geven zoals je zelf weet

Vaak gaat het goed zo ook hier maar het blijft oppassen 

Hier gaat het om verandering van gedrag na .... en idd wordt over gebeten gesproken zonder hechtingen mijn 1ste reactie was ook van ... dan zou het een waarschuwing geweest zijn 

Ben et niet bij geweest moet afgaan op hetgeen geschreven is. 

"  Dat dus ... enwat ik bedoelde met andere situatie 
 
Want je zei dat je met geen haar op je hoofd eraan gedacht had luna .... 
 
Maar toen situatie veranderde je denkwijze dus aangepast
Ben nooit in deze situatie geweest maar je kunt nooit zeggen ik zou het niet doen dat weet je pas als het zover is ... zoals je zelf paar keer hebt ervaren.  "

Jeanine :)

 een paar keer?! Waar haal jij die paar keer vandaan?

Ik heb een keer een hondje herplaatst.

had voor haar okk alleen mar het beste geweest. Een hond dat absoluut niet van kinderen houd laten opgroeien met een kind?! Niet handig. En gevaarlijk.

overigens is mijn mening niet helemaal veranderd hoor.

ik vind een mens nog altijd belangrijker als een hond. En zeker een ( mijn ) kindje.

wil niet zeggen dat een dier in mijn huis niet word gezien als gezinslid.

ik zou alleen geen agressieve hond in huis nemen omdat ik een kindje heb.

dat wat ik eerder wel heb gedaan.

"  Mss een quote doen voot het duidelijke 
 
Maar ook al stap je zo neutraal mogelijk in een avontuur wilt nog geen garantie geven zoals je zelf weet
 
Vaak gaat het goed zo ook hier maar het blijft oppassen 
Hier gaat het om verandering van gedrag na .... en idd wordt over gebeten gesproken zonder hechtingen mijn 1ste reactie was ook van ... dan zou het een waarschuwing geweest zijn 
 
Ben et niet bij geweest moet afgaan op hetgeen geschreven is.  "

Jeanine :)

 ik had dobry ook gequote

Even het probleem samenvatten dat Bianca, de TS heeft:

Oudere Rottweiler Tiara is op 2 februari ingeslapen.

Jongere Rottweiler, 3,5 jaar oud, blijft alleen achter in een verdrietig gezin.

Rottweiler, 3,5 jaar oud bijt vervolgens de kinderen: op 3 februari de ene en op 5 februari de ander.

Zou het probleem er dan in kunnen zitten dat de hond reageert op het gemis van zijn maatje?

Of speelt er ook bij mee dat de hele familie enorm verdrietig en emotioneel is om het moeten laten inslapen van een doodzieke hond  - en dat de hond reageert op deze emoties?

 combinatie van beide denk ik?

jammer dat we ts dus niet meer horen

"  dit kwam voort uit dat we het erover hadden dat de asiels vol zitten met honden die bij een bijtincident in huiselijke kring betrokken waren "

Dobry

 Vooral bijtincidenten betreft kinderen in huis, door de eigen hond.

In heel veel gevallen, was de hond alleen met het kind

Er zijn zulke mooie hond/ kind regels, het zou zoveel schelen, als mensen die adviezen op zouden volgen.

(Jij hebt trouwens ook die goede regels, betreft herplaatsers)

Als mensen de verantwoording, voor hun kind en hond zou nemen.

Niet zo gek als bijna iedereen meteen begint te roepen "Gevaarlijk! Inslapen die hap!" 

Een hond die stress of verdriet ervaart, kan net als een mens, heftiger op prikkels reageren. Het lijkt me sterk dat een hond zo plotseling en precies de dag nadat zijn maatje is verdwenen opeens 'vals' reageert omdat hij plotseling een hersentumor of iets anders medisch zou hebben... Het kan natuurlijk, en dat zou ik zelf wel willen uitsluiten. Maar in dit geval ligt emotionele overprikkeling veel meer voor de hand. Daar is heel goed iets aan te doen.

Ik hoop dat Bianca contact heeft opgenomen met iemand die goede adviezen heeft kunnen geven en dat de hond weer goed in zijn vel komt te zitten. En ik hoop ook dat Bianca nog even iets laat horen!

Natuurlijk is het gelinkt aan deze situatie. Of het de oorzaak is of de trigger van iets onderliggends, dat weten we niet.

We weten ook niet waar die andere hond is ingeslapen, of dit gepaard ging met angst en pijn… als het in huis gebeurd is, kan er nog een bepaalde geur hangen die deze hond uit z'n evenwicht haalt. We weten niets van de relatie tussen de honden onderling en hoeveel impact dit sterven heeft gehad op deze hond… zoveel om rekening mee te houden… je kan pas constructief beginnen denken als je de hond en z'n situatie kent.

En dat zie ik net als de taak van een mens die een dier in huis haalt: je moet er zijn voor hem op de moeilijkste momenten. En hem over alle pijn en verdriet heen begeleiden naar een nieuw evenwicht. Als je zelf niet weet hoe, dan zoek je hulp van iemand die je wél handvaten kan aanreiken. 

 Zeker kan dat beide een rol spelen. Verdrietige baasjes, doen anders. 

Honden die reageren daar allemaal hun eigen manier op, de een troost zijn baasje, de ander verstopt zich voor de baas, sommige worden nerveus, trekken zich er ogenschijnlijk niets van aan, maar ondertussen...

Het kan een hond heel onzeker maken, als zijn situatie is verandert en zijn maatje is verdwenen.

Wie weet is de hond nooit alleen, zonder zijn maatje geweest.

Allemaal redenen, voor een hond, om niet zich erg zeker te voelen en stres te ervaren.

Ik hoop zo, dat de naar een da gaat en een gt erbij haalt.

En dat ze nog iets laat horen. Ook hoe het met haar kindjes is en met zich zelf.

Erg verdrietig wat haar overkomt.

" Natuurlijk is het gelinkt aan deze situatie. Of het de oorzaak is of de trigger van iets onderliggends, dat weten we niet.
We weten ook niet waar die andere hond is ingeslapen, of dit gepaard ging met angst en pijn… als het in huis gebeurd is, kan er nog een bepaalde geur hangen die deze hond uit z'n evenwicht haalt. We weten niets van de relatie tussen de honden onderling en hoeveel impact dit sterven heeft gehad op deze hond… zoveel om rekening mee te houden… je kan pas constructief beginnen denken als je de hond en z'n situatie kent.
En dat zie ik net als de taak van een mens die een dier in huis haalt: je moet er zijn voor hem op de moeilijkste momenten. En hem over alle pijn en verdriet heen begeleiden naar een nieuw evenwicht. Als je zelf niet weet hoe, dan zoek je hulp van iemand die je wél handvaten kan aanreiken.  "

Alaska's Finest!

 Dat is een mooie omschrijving: uit evenwicht gehaalt!

 idd, en wat daar ook nog het gevaar van is, als je dus je hond weg zou doen in de veronderstelling dat de hond onbetrouwbaar is, het vertrouwen nooit hersteld kan worden, en je de verantwoording bij de hond legt, dat je  dan dus een nieuwe hond in huis zou halen en dezelfde fouten maakt en opnieuw voor gevaarlijke situaties zou kunnen zorgen en wie weet met ergere gevolgen.

Was er in eerste instantie een goede gt bij gehaald had dat misschien voorkomen kunnen worden.  (oops lange zin, hoop dat het duidelijk is wat ik bedoel)

Vandaar ook dat een goede gt erbij halen en de hond gescheiden van de kinderen houden in mijn ogen het veiligste advies is.

En het verlies en gemis van de overleden hond zal zeker ook invloed gehad hebben, het is anders wel erg toevallig dat die incidenten net nu gebeuren.

"  wat daar ook nog het gevaar van is, als je dus je hond weg zou doen in de veronderstelling dat de hond onbetrouwbaar is, het vertrouwen nooit hersteld kan worden, en je de verantwoording bij de hond legt, dat je  dan dus een nieuwe hond in huis zou halen en dezelfde fouten maakt en opnieuw voor gevaarlijke situaties zou kunnen zorgen en wie weet met ergere gevolgen.
Was er in eerste instantie een goede gt bij gehaald had dat misschien voorkomen kunnen worden.  (oops lange zin, hoop dat het duidelijk is wat ik bedoel)
 
Vandaar ook dat een goede gt erbij halen en de hond gescheiden van de kinderen houden in mijn ogen het veiligste advies is.
 
En het verlies en gemis van de overleden hond zal zeker ook invloed gehad hebben, het is anders wel erg toevallig dat die incidenten net nu gebeuren. "

Dobry

 Sommige honden kunnen heel erg stressgevoelig zijn en daardoor anders reageren dan men verwacht, anderen voelen dit wel maar kunnen er mee omgaan.

Ik kan de mensen die ik ken, in mijn omgeving, niet tellen die er geen rekening mee houden, ondanks dat ze echt wel van hun hond houden, maar niet zien dat ook een hond stress kan hebben.

Dat zijn dikwijls de momenten dat ze denken dat hun hond "van uit het niets" gromt of snauwt of wat dan ook.

Onze Niké, is héél erg stress gevoelig, bij het minste dat er anders gaat, als wij bv. stress hebben, of ziek zijn of zij is ziek, of er wijzigt iets in huis (werken, iets verplaatsen, enz.), drukte, lawaai, enz. zal ze heel makkelijk reageren.  Ze bijt niet (niet aan ons tenminste), maar ze kan de andere honden weg snauwen, aanvallen of zachtjes grommen als er één beweegt.  Schijnbaar voor geen reden, tot we gaan nadenken en haar gedrag bekijken gedurende die dag.  Ze kan over haar toeren zijn, zoals wij zeggen, als een voorspelbaar iets opeens verandert.

We noemen haar soms lachend ons autistje, maar het is wel iets waar we rekening mee houden.  We proberen haar zoveel mogelijk rust te geven in haar eigen huis.  Zijn we buiten, op wandeling, dan zonderen we ons even af, zodat ze terug tot rust komt.

Uiterlijk zie je weinig aan haar, ze is niet bang (staart tussen de poten), haar oren verraden ook niet veel.  Maar toch zie aan haar hele houding dat er iets is.  Ik kan er de vinger niet op leggen, ik kan niet zeggen wàt er juist verandert maar toch zie je het.

Ik kan echter wel begrijpen dat veel eigenaars dit missen, en dan gebeuren de ongelukken.

Ik vind het dus altijd de schuld van de baas, behalve met medische toestanden.

 Wat heeft dat er nou weer mee te maken? 

Als ik op zoek zou zijn naar een hond heb ik er geen probleem mee als die niet met kinderen kan nee. 

Mijn hond hoef ik ook niet te plaatsen in een druk gezin hoor, want daar is ze zeker niet op haar plek.

Het gaat mij erom dat erom dat er, zonder ook maar iets over de hond te weten, gezegd wordt dat er een spuit in moet. 

Dat gaat me gewoon echt te ver. 

Ik maak me weer enorm druk in wat sommigen hier schrijven, blijkt dat, bij sommige hondenbaasjes, wanneer een hond niet net doet wat wij denken, het maar gelijk einde rit moet zijn. Een hond is eveneens een levend wezen, dus vind het heel erg dat mensen hier eventjes zoiets gaan schrijven en oordelen van op afstand. Anders wordt er steeds, terecht, verkondigd, dat dit niet kan, maar als het om een hondenleven gaat maakt het niet uit. Ook dat sommigen iets schrijven in de trend van "als mijn brave hond me opeens moest bijten om niets was het gelijk over". Stellen ze zich dan niet de vraag waarom die brave hond zogezegd ineens uit het niets zou bijten. Dan zou het heus niet uit het niets zijn. Wij mensen zijn niet bepaald onfeilbaar en lezen heus ook niet altijd alles correct.

Ik zou het mezelf nooit vergeven als ik niet alles op alles zou zetten in zulk een geval. Eerst al het medische uitsluiten en dan naar een goede GT, want die zijn er wel. Degene waar ik ging vertelde me dat ze in haar lange carrière nog maar twee keer had mee gemaakt dat een hond echt een kronkel had en niet kon geholpen worden, in de overige gevallen was er wel degelijk een reden, maar de baasjes zagen dit niet en wisten ook niet wat te doen.

Dan even algemeen, kinderen en honden, met alle respect maar als ik ouders bezig hoor van "oh maar mijn kind mag alles met hem en tja een kindje weet nu eenmaal niet wat kan en niet kan", dan wordt ik razend. Ben ondertussen zo ver dat ik mijn hond meestal gewoon weg houd van kinderen, niet omdat ik haar niet vertrouw, maar de kinderen niet of beter gezegd de ouders, die honden bekijken als een leven speelgoedje, wat ze niet zijn en het ook nog reuze lollig vinden als ze zomaar om de hals gaan hangen, zich over de hond heen gooien, aan de oren trekken etc, sorry ik heb daar een andere mening over. Respect voor dieren werd mij reeds van kleine uk af bij gebracht. Ook als een hond nu bijv zijn bakje verdedigt tegen kinderen of wie dan ook, oeis, groot drama, onbetrouwbare hond. Tegen ons werd gewoon gezegd "hond kan het niet hebben en als je er blijft naartoe gaan en gebeten wordt, is het je eigen schuld". Maar neen, hond hoort tegenwoordig volledig in het gareel te lopen. Het zijn geen robotjes.

Onze honden moeten perfect zijn, altijd lief, altijd aardig, want owee als ze dat niet zijn.

Ik las ook net dit op facebook en dacht gelijk aan het geval van de hond van TS, gelukkig ging dat baasje niet gelijk haar hond laten inslapen, maar toonde ze zich een goede baas. TS kan het ook zo doen en in tussentijd hond en kind even gescheiden houden tot er zekerheid is.

Deze mooie cane corso reu had een tijdje geleden het nichtje van zijn baasje in het gezicht gebeten. Het baasje vond dit natuurlijk verschrikkelijk en wilde weer wat vertrouwen terug in haar hond. Hij viel ook uit naar andere honden en sommige mensen. Ondanks zijn stoere uiterlijk was hij van nature een erg onderdanige hond.

Zoals altijd observeerde ik in het begin het baasje en haar hond. De hond liep erg alert en dominant mee doordat hij te ver voor liep. Ik liet het baasje zien hoe ze anders met hem kon lopen waardoor hij rustig en volgzamer werd. Hij protesteerde er helemaal niet mee omdat er een last van zijn schouders viel. Hij hoefde namelijk niet meer ongewenst de leiding op zich te nemen.

Al snel kwamen we verschillende mensen en honden tegen, en omdat hij rustig naast liep bleef het uitvallen helemaal uit. Zelfs toen we hen op dezelfde stoep passeerde ging het helemaal goed!

Ik heb ook tips gegeven hoe ze in het vervolg er voor kan zorgen dat het uitvallen naar het nichtje uitblijft. Zet hem op baasjes!