Waarom kiezen voor een hond uit het buitenland

Zoals de titel al zegt: Waarom kiezen voor een hond uit het buitenland?

Ik vraag me dit af omdat ik het ook in mijn wijk steeds vaker hoor. Een hond uit Spanje, een hond uit Roemenië, een hond uit Polen. Reddingshonden; gered uit een asiel van het land van afkomst.

Deze honden (in mijn wijk) hebben zonder uitzondering problemen. Bij de één vooral fysiek, bij de ander (meest voorkomend) gedragsproblemen of een combinatie van die twee.

We hebben in Nederland natuurlijk de 'oeps'nestjes en onze eigen asielhonden. Deze honden verdienen ook een goede mand, een warm huisje. Waarom dan over de grens kijken? Wat maakt dat je deze keuze maakt?

En dan nog iets anders wat daar wel tegenaan schurkt. Al deze organisaties profileren zich als onbaatzuchtige goede doelen. Maar vaak zit er toch een verdienmodel achter. En net zoals je met het redden van een broodfok pup de broodfok in stand houdt, houd je met het redden van een buitenlandse hond de wantoestanden in die landen in stand. Tenslotte ruimen wij zo de gevolgen (zwerfhonden) op terwijl er aan de oorzaak (mentaliteit) niets verandert. Hiermee ontnemen wij de prikkel naar die overheden om de oorzaak aan te pakken.

Mijn oudste hond komt uit het buitenland.

Ik heb voor haar gekozen omdat ik toen weinig geld had en ik graag een hond wilde.

Lizzy was een goedkoop hondje (185 euro). 

Ik was bang dat als ik een goedkoop hondje in Nederland uitkoop, ik bij een broodfokker terecht zou komen.

En ik dacht dat buitenlandse honden juist gezond waren omdat ze vaak met van alles en nog wat gekruist zijn.

Lizzy is gelukkig wel gezond, maar heeft wel allergieen (wat mij heel veel geld heeft gekost).

Zelf zou ik niet zo snel meer voor een buitenlandse hond gaan.

(Als ik heel eerlijk mag zijn valt Lizzy mij best wel tegen) toch geef ik heel veel om haar en zou haar ook niet kunnen missen, maar ik zou er geen 2de keer aan beginnen.

Volgens mij kan je op het forum hier wel meer topic's over vinden via de zoekfunctie. 

Zelf heb ik ook een hond uit het buitenland en daar komt zeer binnenkort zelfs eentje bij, ook een van onze katten komt uit Bulgarije. In eerste instantie niet bewust gekozen voor een hond uit het buitenland, maar kwam hem per toeval tegen. 

Ik kies voor het individu, of dat nou hier uit Nederland komt of uit Bosnië dat maakt mij niet uit. Wel leven de honden daar in bizarre omstandigheden die niet te vergelijken zijn met hier. Maar ik snap niet zo goed wat je bedoelt met dat wij met het redden van buitenlandse honden de wantoestanden in die landen in stand houden. Ik vind niet dat je dit kunt vergelijken met het instant houden van de broodfok. Stichtingen leveren echt goed werk met castratie projecten en het plaatsen van zowel straathonden als katten. Je moet altijd research doen naar de stichting waar je een hond van adopteert. 

In mijn omgeving zitten aardig wat honden die afkomstig zijn uit het buitenland maar geen alle hebben zware (gedrag) problemen. Kaylo had wel aardig wat gedragsproblemen maar nu twee jaar verder merk je daar helemaal niks meer van. Lichamelijk zijn er wel wat problemen, maar dat wisten wij al voordat ik hem in huis haalden. 

En nu komt over twee weken alweer de tweede erbij. Het geeft ontzettend veel voldoening om een hond een nieuwe kans te bieden en te werken aan de problemen. Nee je kunt zeker niet verwachten dat je een hond uit het buitenland haalt zonder problemen. Deze dieren hebben zoveel traumatische ervaringen opgedaan maar hebben zeker niet minder recht op een goed leven dan honden die hier in het asiel zitten. 

Omdat de fokker daar zit......of tellen de landsgrenzen dan niet mee?

" Omdat de fokker daar zit......of tellen de landsgrenzen dan niet mee? "

Yin, Yang & ik

 Neeh dat is ook niet oke.. Want in een ander topic laat Liz weten dat ze het ERG belangrijk vind de hond een paar keer te bezoeken voor ze overgaat op aanschaf. 

Zoals Mila ookal zegt onder de zoekfunctie staat al een gros aan dit soort topics.

We kunnen ook vragen.. Waarom een pup terwijl er al zoveel honden zijn??

Dit is een eindeloze discussie. Die nooit kant of wal zal raken want over dit onderwerp zijn mensen het gewoon fundamenteel oneens.

Wij hebben ook een hond uit het buitenland (een Griek). Bacchus was erg jong nog toen hij naar Nederlands kwam (geboren in de opvang) en heeft nooit hoeven zwerven. Toen Bacchus in Nederland was zijn wij eerst gaan kijken of het echt wel klikte met hem en ons. Tja inderdaad maar een keer, maar dat gaf ons een goed genoeg gevoel.

Bacchus heeft geen gedrags- of lichamelijke problemen (hij was natuurlijk nog erg jong, waarschijnlijk hebben wat oudere dieren wel een rugzakje), wel is hij allergisch maar dat kan je met ieder andere ras hond ook overkomen. Bacchus koste in aanschaf zeker veel minder dan ik voor een ras (of niet ras) hond in Nederland zou moeten betalen. Maar ik heb zeker wel het idee dat ik iets goed heb gedaan, door die stichting te steunen.

Het geld dat bij de (goede) stichtingen binnenkomt wordt gebruikt voor castratie projecten van zwerfhonden. Hier zit geen winst belang in. Wat bij een broodfokker wel de insteek is.

Dit is een welles nietes verhaal, iedereen heeft er een eigen mening over. Er is geen goed of fout. Ik vind dat je het niet kan vergelijken. Er zullen altijd tegen en voorstanders zijn van buitenlandse hondjes naar Nederland halen (bv asiels zitten al vol), maar het leven van een asiel hond in Nederland is niet te vergelijke met het leven van straat/asiel honden in bv Roemenie.

Ik ken in mijn omgeving meerdere buitenlandse honden, geen van alle met gedragsproblemen, gewoon de normale kleine dingetjes.

Waarom een hond uit het buitenland?

Omdat je graag die bepaalde hond zou hebben? Omdat je hem een goeie thuis kan bieden? Omdat hij je aanspreekt?

Als je op een verantwoorde en bewuste manier een hond koopt, maakt z'n nationaliteit dan uit?

Je huiswerk maken, moet je altijd doen. Of je nu koopt bij een fokker, een particulier, een asiel of een stichting… overal vind je wantoestanden, en dus is het bij elke hond uitkijken en je goed informeren.

En dan zijn m.i. grenzen van geen belang...

Neen, ik zou het nooit doen.

De problemen ginder raken er niet bij opgelost. Het is een straatje zonder einde.

Net als bij de windhonden moet de mentaliteit van de mensen ginder veranderen. 

De honden moeten daar geholpen worden,dus ik stort wel geld aan verenigingen die daar bezig zijn..

Zijn er nog grenzen 

Van de 5 honden komen er 2 uit eigen land 3 uit buitenland 

2 hebben we regelmatig bezocht want vonden we idd wel belangrijk 1 was net iets te ver.

Waarom? Het ras ... de fokker ... stichting ...paste allemaal gewoon bij ons 

Maar niet iedereen die een hond wil aanschaffen doet dat omdat hij/zij (ook) een wereldprobleem op wil lossen.

Ik heb een straathond uit Curacao, een asielhond uit Belgie, een rashond uit Italie en een rashond uit Nederland. Dus alleen de Nederlandse rashond is ok?;p Laat iedereen lekker zelf bepalen waar ze een hond vandaan halen, zolang het maar van een goede fokker, asiel, stichting enz.. is en geen broodfok. Mijn honden boeit het ook niet hoor waar de ander vandaan komt ;)

Want eigenlijk .....heeft TS vanuit mij gezien ....buitenlanders uhmmm.... Tsja 

Ik ben het helemaal eens met Liz. Vorig jaar heb ik me een tijd verdiept in het enorme grote web van dergelijke stichtingen. Naar verloop van tijd ben ik er steeds sceptischer over geworden. Ik ging me ook afvragen of je de stichtingen helpt. Waarom? Omdat er steeds meer jonge hondjes en steeds ook vaker pups worden aangeboden. De toename van stichtingen is enorm en er wordt steeds actiever geadverteerd.Waarom wordt er daar niets aan gedaan ipv. de honden te verhandelen? De info. over de honden is vaak heel summier of ze houden zich bewust wijselijk op de vlakte.  Het is naar mijn mening teveel gaan stinken naar handel.

In goede erkende asiels in ons land kun je met alle aanwezige kennis van hun achtergrond met veel succes en plezier een hond adopteren. Men is heel transparant wat men er van weet en de nazorg is uitstekend is mijn ervaring. Je weet dan zeker dat je een hond een welverdiende nieuwe kans kan bieden en men niet op winstbejag uit is. Met geduld en jezelf afwegen wat bij je past kun je er een fijne kameraad vinden.

Ik weet te weinig van al die stichtingen om er een oordeel over te geven.

Voor de honden die worden gered, ben ik blij dat ze een lief baasje krijgen.

Toch gaat het wel vaak verkeerd, je leest er hier ook wel topics over, van mensen die niet weten hoe ze met de angst/gedragsproblemen van de hond moeten omgaan.

Laatst was daar ook een topic over, van iemand die een hond via een stichting had wat heel moeizaam ging en ze erover dacht dat het beter was als de hond terugging naar de stichting.

En wat toen naar voren kwam, is dat elke keer een hond wordt geplaatst en het gaat niet goed, de hond weer terug gaat naar de stichting.

En de stichting vangt elke keer weer het volle pond, als ze opnieuw een baasje vinden.

Dat vind ik wel raar, zo lijkt het voor de stichtingen gunstig te zijn als honden vaker bij ze terugkomen zodat ze 2 of 3 dubbel eraan kunnen verdienen.

Om op die prikkel die de overheden aldaar ontnomen wordt.......Ginder (in dit geval Griekenland als voorbeeld) is er ondanks de vele adopties naar West Europa weinig veranderd hoor. Er wordt door de gemeentes (zeker in toeristische gebieden) nog even hartlustig met gif gestrooid om 'het overschot' uit te roeien. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan. Heel cru maar blijkt wel nog steeds de instelling te zijn.

Openings tekst doet overkomen alsof alleen buitenlandse honden problemen hebben wel .... honden in asiel ... meesten hebben ook een aaruige rugzak dus zullen ook niet probleemloos zijn 

" Omdat de fokker daar zit......of tellen de landsgrenzen dan niet mee? "

Yin, Yang & ik

 Dat is natuurlijk een heel ander verhaal dan zo'n hond van een stichting die zwerfhonden in het buitenland redt.

Eigenlijk maakt het dan niet uit of je van een Nederlandse fokker of van een buitenlandse (goede) fokker koopt.

Punt is voor mij dat veel mensen via zo'n stichting een hondje aanschaffen met het idee te helpen een probleem op te lossen en ik ben bang dat je op die manier alleen maar helpt het probleem in stand te houden.

Dat deze honden goedkoper zijn dan een pup van een fokker speelt blijkbaar ook een rol. Maar zijn zij zoveel goedkoper dan een hond uit een Nederlands asiel?

" Openings tekst doet overkomen alsof alleen buitenlandse honden problemen hebben wel .... honden in asiel ... meesten hebben ook een aaruige rugzak dus zullen ook niet probleemloos zijn  "

Jeanine :)

 Ik denk wel dat je bij een Nederlands asiel doorgaans (uitzonderingen daargelaten) wel betere informatie over de hond krijgt en dus beter weet wat je in huis haalt.

 Dat geloof ik graag. Overal waar geld te verdienen valt, duiken malafide figuren op. Maar naast die dubieuze handelaars, zullen er altijd verantwoorde en goeie organisaties bestaan. Net zoals er naast de broodfokkers altijd ethische fokkers zullen zijn.

Huiswerk maken dus, op alle gebieden...

"  Dat geloof ik graag. Overal waar geld te verdienen valt, duiken malafide figuren op. Maar naast die dubieuze handelaars, zullen er altijd verantwoorde en goeie organisaties bestaan. Net zoals er naast de broodfokkers altijd ethische fokkers zullen zijn.
Huiswerk maken dus, op alle gebieden... "

Alaska's Finest!

 En dat is het hele eieren eten!

 Maar nederlandse asielen halen ook hondjes uit spanje enzo binnen hoor..

En buitenlandse hondjes zitten ook wel in gastgezinnen in nederland dus dan kennen ze er ook al meer over. 

"  Dat geloof ik graag. Overal waar geld te verdienen valt, duiken malafide figuren op. Maar naast die dubieuze handelaars, zullen er altijd verantwoorde en goeie organisaties bestaan. Net zoals er naast de broodfokkers altijd ethische fokkers zullen zijn.
Huiswerk maken dus, op alle gebieden... "

Alaska's Finest!

 En tussen de erkende fokkers ook mindere zitten dus idd huiswerk doen 

Het is ook niet zo gek dat er steeds meer puppy's worden aangeboden vanuit stichtingen. Er worden gewoon om de haverklap pups geboren doordat deze straathonden niet gecastreerd worden. 

Als je goed contact zoekt met de stichting waar de hond vandaan komt kan je veel te weten komen over de hond. De stichtingen die ik gewend ben steken ook veel energie in de nieuwe potentiële baasjes en dat is ook wat ik hoor. 

Op grote schaal zal je wel niet zoveel impact hebben met het adopteren van een straathondje maar je helpt wel net die ene hond! Het gaat ook echt om die ene hond. Het asiel in Bulgarije van onze nieuwe aanwinst heeft al ruim 1500 honden de laatste paar jaar geplaatst in Nederland, België en Engeland. Anders waren dat 1500 honden geweest die of nog op straat leefde of inmiddels niet meer leefde. Dus verschil wordt er wel gemaakt.  

Zoveelste topic om buitenlandse stichtingen zwart te maken ? 

Als je zelf eens ginder bent geweest Liz, en van de dodenstations hebt gehoord, een asiel hebt bezocht, de honden daar hebt gezien ...

kom dan terug met zo een topic. 

Mensen willen gewoon HONDEN die een warm nest nodig hebben.

Bij mij ging het zo:

nadat mijn eerste eigen hond (een duitse herder met stamboom die ik vanaf negen weken had) overleed wilde ik eerst geen hond meer. Maar na een tijdje las ik een gedichtje Testament van een hond. En ik dacht, waarom een asielhond geen leuk leven proberen te geven. Dan kom je in de wereld van asiels en stichtingen.

De stichting Hundehilfe Polen sprak mij aan, ze deden (doen nog steeds) goed werk voor de honden daar ter plekke, er zijn droge hokken geplaatst waar de honden beschut en veilig kunnen zitten, er worden sterilisatieprogramma's uitgevoerd, voorlichting gegeven, dierenartskosten gemaakt etc.

Op die site stond ook Lola, zat vier jaar in een asiel waar voor 30 honden eten was de eerste twee jaar terwijl er 90 honden zaten, en de honden elkaar opaten, een vrijwilligster heeft de hulp van de stichting gevraagd en sommige honden op het internet geplaatst. En zo vonden wij dus Lola. Een heel korte beschrijving (omdat je natuurlijk weinig kan zeggen over een hond die in zulke omstandigheden zit) en een foto.

Een meesteres in communiceren, eerst heel grof, zelfs bijten, maar na eenmaal gewend, heel subtiel, soms alleen even het heen en weer gaan van haar ogen en ze wist duidelijk te maken wat ze bedoelde.

Geen seconde spijt gehad. Ik heb ontzettend veel van haar geleerd. Van geen hond leer je zoveel als van een herplaatser die uit moeilijke omstandigheden komt.

En na haar overlijden is meteen Jenna gekomen, uit een ander asiel, van dezelfde stichting.

Ik ben ervan overtuigd dat het enorm veel werk is, om alles redelijk op rolletjes te laten lopen. Wie kan het elke maand opbrengen om een lange tocht te maken, ter plekke te helpen, honden aan een nieuw plekje te helpen. (Voor de erge gevallen hebben ze contacten met Gnadenhoven, daar mogen deze honden blijven zo lang het nodig is) ze hebben ook contacten met binnenlandse asiels, waar de honden soms opgenomen worden vanwege veel betere omstandigheden, en betere kansen op een nieuwe eigenaar.

Ik kan er alleen maar respect voor opbrengen.

Hier lopen ook veel buitenlanders, maar hier is ook een hondenhoudbewijs verplicht, dus problemen ontstaan niet heel snel buiten.

Dat een hond eerst moet wennen is uiteraard een feit, maar dat geldt voor elke herplaatser.

"  Dat geloof ik graag. Overal waar geld te verdienen valt, duiken malafide figuren op. Maar naast die dubieuze handelaars, zullen er altijd verantwoorde en goeie organisaties bestaan. Net zoals er naast de broodfokkers altijd ethische fokkers zullen zijn.
Huiswerk maken dus, op alle gebieden... "

Alaska's Finest!

 Ik ben gewoon even gaan googlen en heb de eerste de beste organisatie gepakt die ik tegenkwam die honden uit het buitenland naar Nederland haalt. Stichting vier voeters. Die doen overigens nog meer voor ook andere dieren.

Vervolgens ben ik gaan zoeken naar hun jaarverslagen. Ik kwam er één tegen:

Inkomen: €2.522.702,-

Besteed aan projecten: €1.451.759.-

Kosten fondsenwerving: €533.407.-

Beheer en administratie (salarissen): €152.673.-

Het vermogen dat de stichting heeft opgebouwd: €384.863.-

De stichting heeft 5,25 FTE in dienst. Omgerekend verdiend een fulltimer gemiddeld bij deze stichting €29080.57 per jaar = €2423.38 bruto per maand.

Dat lijkt niet veel maar het is het gemiddelde. De directeur zal aanzienlijk meer verdienen dan de schoonmaakster.

Wie zegt dat al die mensen dat doen omdat ze denken dat ze zo een probleem helpen oplossen? Ik persoonlijk denk dat dat de grote minderheid is (en die minderheid doet wel veel meer dan adopteren alleen) De meesten willen gewoon een leuke hond een tweede kans geven, liefst niet al te groot. Dan dan ben je id Nederlandse asiels al snel uitgepoept tenzij je op die paar rassen valt die de boventoon voeren en altijd in voorraad lijken te zijn. En is er wel een keer meer keus, zijn de 'makkelijke' honden binnen een vloek en zucht geplaatst of kom je toch bij een buitenlander uit die daar de lege hokken vult. 

Ik weet niet hoe de prijzen nu zijn maar id tijd dat wij bij asiels en stichtingen keken kwam het voor buitenlanders al ih NL asiel op hetzelfde neer als rechtstreeks vd stichtingen.

https://www.youtube.com/watch?v=SqH74p8cykw

Zouden die honden allemaal gecastreerd of gesteriliseerd zijn?

Twijfel eraan....

Correctie: ik zie geen balletjes meer bij de reuen!

 Wat je zelf al zegt, dat weet je dus niet. Dus kan je er ook moeilijk uitspraken over doen niet. Als je een uitspraak wilt doen over of stichtingen/buitenlandse asielen al hun honden castreren moet je wel iets meer onderzoek doen. 

Correctie: Je was me al voor  

Het is eigenlijk vrij simpel. Iedereen op dit forum houdt van honden. Wat maakt de afkomst van zo'n hond nou uit of de reden waarom iemand precies die hond heeft genomen? 

" Zoveelste topic om buitenlandse stichtingen zwart te maken ? 
 
Als je zelf eens ginder bent geweest Liz, en van de dodenstations hebt gehoord, een asiel hebt bezocht, de honden daar hebt gezien ...
kom dan terug met zo een topic. 
 
Mensen willen gewoon HONDEN die een warm nest nodig hebben. "

Anny en Lance

 Dat er een probleem is ontken ik niet. Wat ik zeg is dat je het probleem niet oplost met het adopteren van een hondje daar. De kraan blijft tenslotte vol open staan.

Ik zie meer heil in voorlichting daar, sterilisatie en castratie (en dan bedoel ik zeker niet alleen de straathonden maar juist ook de puppy's), lobbywerk bij die overheden en dergelijke methodes.

Voorkomen dat er daar zoveel dieren op straat komen ipv je alleen druk te maken over de dieren die daar op straat leven.

Zolang het in Spanje gebruikelijk blijft om kinderen van anderen een pup te geven op hun verjaardag zonder overleg met de ouders van het kind, blijf je het probleem houden. Pup wordt groot, kind kijkt er niet meer naar om, ouders hebben nooit voor die hond gekozen en hoppa! daar staat die op straat.

Wij adopteren het zielige hondje, doneren aan het asiel dat het hondje opvangt en steriliseert/castreert (als het al geen pups heeft verwekt of heeft gekregen/drachtig is) en er is weer plaats voor de volgende hond die om die reden op straat belandt.

De Spaanse regering heeft geen probleem. Straathonden worden tenslotte door buitenlanders van straat gehaald en geadopteerd. Dus waarom zouden ze er iets aan doen?