Waarom kiezen voor een hond uit het buitenland

 Precies, kan allemaal. Maar door die houding is het dan niet vreemd dat andere mensen gaan veronderstellen dat "alle" buitenlandertjes een rugzak hebben, getraumatiseerd zijn en probleem gedrag vertonen?


Ik bedoel:
"Oh mijn arme buitenlandertje, door de hel gegaan."
"Oh, zeker wel probleemgedrag dan?"
"Ja, hij is bang voor mannen, schrikt van onverwachte geluiden, krimpt ineen als je je stem verheft zelfs als het tegen iemand anders is, durft niet alleen te zijn en was niet zindelijk." (ik noem maar een zijstraat voor een gemiddelde jachthond die niet in huis geleefd heeft en geslagen is)

Of:
"Oh mijn arme buitenlandertje, door de hel gegaan."
"Oh, zeker wel probleemgedrag dan?"
"Nee hoor, helemaal zindelijk, pikte commando's snel op, was gewend aan de auto en is een perfecte hond die zelfs bij katten kan."


Ik denk dat mensen deels zelf verantwoordelijk zijn voor een verkeerde perceptie bij anderen, en dat die daardoor de verkeerde conclusie trekken. Misschien dat je daardoor van die veronderstellingen krijgt zoals in dit topic?

Daar lijkt het idd wel op...

Maar ik heb de indruk dat de "Ik-ben-Moeder-Theresa-en-mijn-hond-heeft-een-mega-grote-rugzak" tendens tegenwoordig overal wel een beetje speelt… 

Zelfs bij rashonden van eigen bodem lees ik erg vaak: 'niet de makkelijkste hond', of 'zeer eigenwijs ras', of 'hiervoor moet je sterk in je schoenen staan', terwijl dat in werkelijk helemaal zo niet is.

Soms lijkt het wel alsof het moeilijk of zielig moét zijn, en je jezelf moet bewijzen tov de buitenwereld (of zoiets)...

"  
Daar lijkt het idd wel op...
Maar ik heb de indruk dat de "Ik-ben-Moeder-Theresa-en-mijn-hond-heeft-een-mega-grote-rugzak" tendens tegenwoordig overal wel een beetje speelt… 
Zelfs bij rashonden van eigen bodem lees ik erg vaak: 'niet de makkelijkste hond', of 'zeer eigenwijs ras', of 'hiervoor moet je sterk in je schoenen staan', terwijl dat in werkelijk helemaal zo niet is.
Soms lijkt het wel alsof het moeilijk of zielig moét zijn, en je jezelf moet bewijzen tov de buitenwereld (of zoiets)... "

Alaska's Finest!

 Als je naar een fokker gaat dan ben je een egoïst.

"  
Daar lijkt het idd wel op...
Maar ik heb de indruk dat de "Ik-ben-Moeder-Theresa-en-mijn-hond-heeft-een-mega-grote-rugzak" tendens tegenwoordig overal wel een beetje speelt… 
Zelfs bij rashonden van eigen bodem lees ik erg vaak: 'niet de makkelijkste hond', of 'zeer eigenwijs ras', of 'hiervoor moet je sterk in je schoenen staan', terwijl dat in werkelijk helemaal zo niet is.
Soms lijkt het wel alsof het moeilijk of zielig moét zijn, en je jezelf moet bewijzen tov de buitenwereld (of zoiets)... "

Alaska's Finest!

 Dat heeft een naam: het Snowflake-syndroom.  En mensen die zich daar schuldig aan maken noemen we special snowflakes ("bijzondere sneeuwvlokjes"). 

Special snowflakes willen heel bijzonder gevonden worden omdat zij een hele bijzondere hond hebben die een hele bijzondere eigenaar nodig heeft. 

 Zo dan ben ik geen snowflake met die strontvreter van mij

 Oh, echt?

Anders wel een mooie naam voor een syndroom… sneeuwvlokje… hmmmmm 

Zijn we niet allemaal anoniem o het internet??

Of ben jij soms Elly uit de Bloemenbuurt van 3 hoog?

Hoe a.u.b. op met dit soort jankerige verwijten. Slaat als een tang op een varken. Wie gebruikt zijn echte naam bij een aanmelding??

Ik heb een heel reëel beeld hoe het in zijn werk gaat met veel van die hondenfabrieken uit het buitenland. Nog niet opgevallen dat het spinnenweb van zgn. stichtingen groeien als kool?

Denkt men werkelijk dat dit allemaal uit liefdadigheid is. De goede wel, het gros zijn gelegaliseerde handelaren met eurotekens in de ogen.

Verschillende " stichtingen" heb ik zelf gesproken en een paar ervan zelfs bezocht. Ik ging bijna jankend naar huis met het zien hoe daar met de honden werd omgegaan. Ik heb 114 erover ingelicht.

Het is niet alleen een goednieuwsshow hier. De ellende, de zelfverrijking en het risico van getraumatiseerde honden en ziektes die vaak later aan het licht komen moeten zeker ook worden vermeld ipv. persoonlijk te worden omdat dit bepaalde mensen niet bevalt.

Volgens de wet is een dier een product. Voor mij is een dier een levend wezen en geen product.

Een product kun je gerust op afstand bestellen en desgewenst terugsturen. Ik vind dat je dit met een dier niet kunt en moet doen. Nee, ook niet via internet of fokkers en handelaren. Kijk aandachtig hoe het dier reageert en of er bv. lichamelijke afwijkingen zichtbaar zijn. En met pups nooit een pup nemen zonder de ouders ervan te hebben gezien. Dit is eigenlijk iets wat de meesten ook wel weten. Daarom is het erg raar dat in geval van die stichtingen ineens niet meer nodig wordt gevonden. Een tranentrekkende foto en verhaaltje erbij blijkt dan plotseling voldoende.

De stichting waar ik mijn hond vandaan heb, schrijft geen zielige verhalen, sterker nog, men waarschuwt er voor, koop geen hond uit medelijden.

Nu ken ik persoonlijk de eigenaar en een handvol vrijwilligers.

En er van uit gaan dat ze een rugzak hebben dat is natuurlijk onzin, en dan nog, we leven niet in het verleden en kijken naar de toekomst, zo ben ik met mijn hond omgegaan, al was hij flink gehavend, hij was niet meer zielig want ik was bij mij, zo zag ik het.

En dat heeft reuze goed uitgepakt.

Ik kijk wel eens bij ik zoek baas, maar voor mij zit er maar weinig tussen, zeker als je in gaat vullen , kan met kinderen, en andere honden.

Ik weet niet waar ooit mijn volgende hond vandaan zou komen, kan uit een asiel hier zijn of uit Spanje, dat zie ik dan wel weer.

En natuurlijk zijn er slechte stichtingen , maar ik vind het niet eerlijk om alle stichtingen op 1 hoop te gooien.

Wat ik zelf belangrijk vind dat het probleem daar ook aangepakt word, door steriliseren van straathonden en mensen die hun hond gratis mogen sterrenstelsel, en voorlichting op scholen.

Dat doet de stichting waar mijn hond vandaan komt, en waarschijnlijk zou ik weer een oudje nemen, gek genoeg hebben ze daar  niet heel veel puppies , na de jachttijd wat meer, of soms een doos die voor de deur word gezet. 

Verder ben ik gewoon blij met mijn hond, niks meer en niks minder.

ik denk dat veel mensen via via in de wereld van dierenleed terecht kwam. In ons geval was degene die de stichting opgericht heeft een fokster. Toen ze hoorde dat 1 van haar honden in een pools asiel is terechtgekomen is ze deze hond gaan ophalen. Wat ze zag overtrof haar ergste verwachtingen. Er zat ook een hond die zij beloofde dat ze alles zou doen om hem er uit te halen. Dus ging ze de volgende maand terug. En van het een kwam het ander, ze ging sponsors zoeken, contacten maken en nu rijdt ze al meer dan tien jaar lang elke maand de lange tocht naar Polen om honden een betere toekomst te bieden. Niet alleen door ze daar weg te halen maar ook om ter plekke de omstandigheden te verbeteren.

Eurotekens in de ogen? Ik had voor Jenna 40 euro betaald en voor Lola 120. Dat was inclusief alles, de reis, de entingen, chip, paspoort en sterillisatie. Lola zat vier jaar in een asiel daar en Jenna 1 jaar dat koste ook ea aan verzorging. Dus wie zou daar dan wat aan verdiend moeten hebben....

 Daarom....ga er eens een kijkje nemen of leer mensen kennen die er gewerkt hebben. Dan pas ben je zeker. 

Het is waar dat er veel honden ook gedropt worden in spaanse opvangcentre van bv Skandinaviers of Engelsen die terug naar huis gaan. Huisdier meenemen is blijkbaar teveel gevraagd.

Maar....laatst nog gevraagd aan iemand van ACE begeleiding of er nog zoveel zaten daar. 

Antwoord was. Minder gelukkig, een 270 maar ( ooit 350 geweest) maar met gruwelijker wonden komen er toch nu binnen.

Halve snuit , kapotgeslagen....die week nog afgeleverd aan de poort .

Kijk zoiets fineer je niet uit denk ik dan .

"  Daarom....ga er eens een kijkje nemen of leer mensen kennen die er gewerkt hebben. Dan pas ben je zeker. 
 
Het is waar dat er veel honden ook gedropt worden in spaanse opvangcentre van bv Skandinaviers of Engelsen die terug naar huis gaan. Huisdier meenemen is blijkbaar teveel gevraagd.
 
Maar....laatst nog gevraagd aan iemand van ACE begeleiding of er nog zoveel zaten daar. 
Antwoord was. Minder gelukkig, een 270 maar ( ooit 350 geweest) maar met gruwelijker wonden komen er toch nu binnen.
Halve snuit , kapotgeslagen....die week nog afgeleverd aan de poort .
Kijk zoiets fineer je niet uit denk ik dan . "

Anny en Lance

 Minder ja? Had meer verwacht nu sectie 4 af is. Al zijn de noodhokken weg, dus dat trekt elkaar weer wat recht misschien.  

Helaas zegt het niks dat er minder honden zitten.  Als ze willen halen ze er morgen 100 (of meer) binnen vanuit de dodigsstations, maar helaas kunnen ze niet alles redden. 

Ja er komen echt gevallen binnen, om te huilen. 

Toen ik er werkte waren er galgo's die binnen waren gekomen met de strop nog om de nek. 

Een oude hond die helemaal was verminkt met zuur of iets. 

Om maar wat te noemen. 

Is het dan niet om te huilen Naomi dat er mensen nog twijfelen aan die  toestanden.....om te huilen.

"  Daarom....ga er eens een kijkje nemen of leer mensen kennen die er gewerkt hebben. Dan pas ben je zeker.  "

Anny en Lance

 Neem aan dat het niet direct aan mij gericht is, maar vanwege de quote van mij in je bericht zet ik het hier nog maar even neer (maar dat wist je geloof ik al): ik heb gewerkt in een Spaans asiel.  

 Schatje hé .....op t eerste zicht net een klein geitje 

Ja ik weet dat nog van jou. 

"  Schatje hé .....op t eerste zicht net een klein geitje 
Ja ik weet dat nog van jou.  "

Anny en Lance

 Er komt binnenkort een blog online te staan op tinki, over mijn ervaring in het asiel, en waarin ik mensen aanmoedig ook eens daarheen te gaan. Vol met foto's  Krijgen mensen zo toch een kijkje in een buitenlands asiel, ben benieuwd naar de reacties. Hoop in ieder geval dat het nieuwe inzichten oplevert. 

De stichting waar onze Borders vandaan komen plaatst niet zomaar een hond.

Ze worden eerst daar beoordeeld en indien nodig langer daar gehouden. De meesten worden eerst in de opvang in Nederland geplaatst om te kijken hoe ze dan functioneren.

Van onze Borders weet ik de voorgeschiedenis niet maar het vermoeden volgens ons is dat ze idd in een gezin hebben gezeten en omdat ze er niet meer voor konden zorgen of overlijden ze in het dodingsstation zijn gezet.

Ze zagen er te goed uit om gezworven te hebben.

Wij hadden ze eigenlijk ook in de opvang maar opvang is adoptie geworden.

Kosten twee Border Collies toen 11.5 maand oud.

Samen 475 Euro  Chip Paspoort Rabiës Cocktail  5 soorten bloedtesten en allebei geholpen. En Spot had kennelhoest heeft daar ook medicatie voor gehad. Voor vertrek nog extra gecheckt door de dierenarts en gewassen, nageltjes geknipt De vlucht van Malaga naar Schiphol

Dus ik denk niet dat daar iets aan verdient is.

En ze komen niet massaal naar Nederland. Dit jaar tot nu toe 7 honden.

Anoniem,je hebt helemaal gelijk.Ook ik en met mij nog een aantal ex vrijwilligers hebben dit al jaren geleden aan de kaak gesteld en niet alleen op dit forum.

Het is net als bij een sekte de aanhang is groot zij adoreren de(zogenaamde) hondenredder en kan geen kwaad woord over zijn of haar goeroe horen.Mij is dat indertijd ook overkomen.Tot de schellen van mijn ogen vielen en ik wakker werd.

Sommige ex vrijwilligers bij wie de schellen van de ogen zijn gevallen beginnen voor zichzelf omdat ze hebben gezien wat het oplevert en sommige komen ermee naar buiten maar meestal wordt hun mond gesnoerd.De meeste ex vrijwilligers of adoptanten laten zich de mond snoeren omdat de bedreigingen heel heftig zijn.

Onder grote druk van een groep ex vrijwilligers waaronder ik zelf, zijn stichtingen/organisaties na eerst jaren flink hun zakken te hebben gevuld iets gaan doen aan de erbarmelijke omstandigheden waarin de honden in hun(krotten)asiel moesten leven want eigenlijk wilden ze het asiel niet verbeteren want dan waren de honden niet meer zielig en werden ze daardoor niet meer geadopteerd!??Elke verbouwing,enz is gedaan met gedoneerd geld heeft hun zelf geen cent gekost.

Anoniem,dit forum is totaal niet geschikt om over dit onderwerp een discussie aan te gaan.Je krijgt of een ban of het topic wordt gesloten en als je geen ban hebt gekregen hoef je hier ook nooit meer aan een discussie mee te doen of over iets anders een topic te openen want je wordt na dit onderwerp door een grote groep voor altijd genegeerd.

Ik wens je heel veel succes is deze strijd.Onze groep heeft 6 jaar gestreden en ik zeg je, er zijn erbij die voor hun leven lang slachtoffer zijn geworden.Je kunt de vele (vaak grote )foute organisaties/stichtingen niet stoppen.Alles speelt zich in het buitenland af met de wetten van daar en vaak corrupte hoogstaande lieden als vriend.Ze hebben de beste juristen plus hoogstaande personen om zich heen.

Een tip;mocht je een brief of mail van een Advocaat krijgen trek dan na of de brief of mail echt van een Advocatenkantoor komt.Mocht je op het politiebureau moeten komen dit voor smaad en laster en krijg jij als advies om te stoppen met in hun ogen smaad en laster of anders komt er een rechtszaak.Kies dan voor een rechtszaak want die komt er nooit.Ze kijken wel uit.Ik denk dat nu het topic wordt gesloten,sorry dan, maar ik vond dat ik moest reageren omdat je in mijn ogen onterecht wordt aangevallen. 

" Is het dan niet om te huilen Naomi dat er mensen nog twijfelen aan die  toestanden.....om te huilen. "

Anny en Lance

 Ja klopt 

" Wat me trouwens wel opvalt is dat bijv. in Spanje ook veel voormalige huisdieren bij stichtingen terecht komen. Ja, ook jachthonden als o.a. podenco's, maar ook gewone honden die bij families hebben geleefd.Maar bijna iedereen die een buitenlandertje heeft geadopteerd heeft het over de verschrikkelijke jaren/tijd die dat hondje heeft gehad vóór Nederland. Zo'n hond als Wispa, met grote wonden, ja, daar kun je dat eerlijk over zeggen. Een hond die bijv. bang is voor mannen of paraplu's, kun je ook nog beredeneren dat die geslagen is (zoals onze eerste hond, Nederlands asiel nota bene). En zo zijn Maar zoveel mensen met een buitenlandertje doen alsof hun hond uit de hel is gekomen, terwijl veel honden toch ook gewoon huishond geweest zijn.Ja, ze zijn ontsnapt aan een vreselijk einde en het is fijn dat ze uit het asiel zijn, maar ik krijg de indruk dat men het leven vóór herplaatsing onbewust erger maakt, terwijl de meeste mensen daar geen feiten over zullen hebben. Ik blijf dat toch curieus vinden, en het is gewoon iets wat me in al die jaren is opgevallen. "

Wilma en Dobby

Ik weet van mijn hondje weinig qua achtergrond. Zij is samen met een ander hondje aan het hek gebonden van een asiel in Spanje. In dat asiel zaten vooral veel grote honden en daarom hebben ze Moh en dat andere hondje direct in een gezin gezet waar vooral ook de pups werden opgevangen. Doordat ze aan het hek is gebonden kan ik de conclusie trekken dat ze een eigenaar heeft gehad en niet op straat heeft gezworven, en zwerfhond bind je niet aan het hek en zeker geen twee.

Eenmaal bij mij paste ze zich moeiteloos aan, niet bang aan de riem, niet bang voor geluiden in huis (tv, stofzuiger) dus Moh komt gewoon uit een huis. 

Moh is niet zielig en heeft niet gezworven en in een asiel gezeten voor jaren. Ze heeft denk ik vooral erg veel geluk gehad... 

Ik zal ook niet zeggen dat ze een vreselijke tijd heeft gehad. 

Maar ik volg animal in need op facebook en wat je daar ziet! Das echt vreselijk! Er zijn er een paar die gewoon over het hek worden gegooid en deze hebben geluk. Er worden ook dagelijks dozen met pups aan het hek gezet. Maar er worden er ook zoveel op straat gevonden met allerlei afgrijselijke wonden of zo ontzettend mager. Dus dat is helaas idd meer gebruikelijk dat een hond dat daar doormaakt dan uitzondering... 

Maar ik moet er ook bij zeggen dat de honden die op de site staan ter adoptie, niet als heel zielig worden beschreven. Je ziet dat vooral als je hem volgt via Facebook.

Het is echt ziek wat mensen een hond (of ander dier) bewust aan kunnen doen! In elkaar slaan, chips eruit snijden, uithongeren, poten breken enzovoort enzovoort. En dan ben je in een asiel beland als hond en krijg je je natje en je droogje en zo af en toe en aai. Dan ben je veilig als hond, maar je zit dat wel tussen honderden andere honden dus als je dan snel herplaatst wordt is gewoon geluk hebben! Vooral de niet zo bijzondere hondjes (mastins, kruisingen met podenco's en de bodeguero) kunnen daar jaren en jaren zitten te wachten.

 Uit jouw schrijven haal ik dat je tegen rotte stichtingen vecht, dat moedig ik alleen maar aan.

Ik weet dat de stichting waar mijn hond zat alleen maar werkt aan betere kennels, sproeisystemen, speciale voerbakken, verhoogde hokken voor als er overstromingen zijn, gratis steriliseren, bij scholen langsgaan, mensen helpen die geen geld voor voer voor hun dieren hebben door ze te helpen in plaats van hun dieren nemen en ik kan nog wel even door gaan.

Er bestaan ook goede stichtingen, en al die rotte stichtingen met hun zielige verhalen met heeeeel veel puppy's mogen van mij ook goed onder de loep genomen worden.

Maar scheer ze niet allemaal over 1 kam.

Er zijn heel veel mensen die vrijwilliger zijn omdat ze van honden houden, net zoals jij blijkbaar bent begonnen, maar je vergeet dat er ook stichtingen bestaan die het wel goed doen.

Ik wens je veel succes in je oorlog tegen de foute stichtingen.

Ria ik heb je nooit genegeerd he meid, al was ik niet akkoord met jouw verhaal tegen ACE. JA ik noem het openlijk.

en ik en anderen hebben dat toen ook kunnen bewijzen dat jij verkeerd was ingelicht door stoken van een ontslagen mede?erker....remember ? 

Ik weet dat gij ook alles doet voor dieren, vanuit een groot dierenhart, maar just is just. 

 een ban krijg je niet als je gewoon  wil discussieren.

Dingen aan de kaak stellen en ervaringen delen, goede tips geven e.d. is uiteraard allemaal prima.

Zwartmaken is dan weer niet toegestaan, zoals dat nergens toegestaan is. Doe je zoiets toch krijg je eerst gewoon een pbtje om daarmee op te houden, daarna een waarschuwing, ga je dan toch nog door volgt er idd een korte ban. Kom je daarvan terug en je blijft toch nog steeds doorgaan ondanks dat er in pb heel veel contact geweest is over hoe je de dingen kan opschrijven dat het geen laster is. Ja dan volgt ooit een langere ban.

Dat wilde ik graag nog even verduidelijken. Op het forum zelf krijg je nl niet altijd mee wat er achter de schermen gebeurd.

" Ria ik heb je nooit genegeerd he meid, al was ik niet akkoord met jouw verhaal tegen ACE. JA ik noem het openlijk.
 
en ik en anderen hebben dat toen ook kunnen bewijzen dat jij verkeerd was ingelicht door stoken van een ontslagen mede?erker....remember ? 
 
Ik weet dat gij ook alles doet voor dieren, vanuit een groot dierenhart, maar just is just.  "

Anny en Lance

Anny,

Er heeft niemand kunnen bewijzen, dat Ria destijds niet het ware verhaal schreef. De organisatie was er alles aan gelegen om de ware reden van het vertrek van die vrijwilliger anders te noemen. Dit was niet de eerste vrijwilliger, die om de hieronder genoemde reden het vrijwilligerswerk voor deze organisatie stopte.

Wat jij medewerker noemt was een vrijwilliger, die al jarenlang veel werk verrichtte voor de organisatie in kwestie. Zoals bij meerdere vrijwilligers gebeurde; nadat deze vrijwilliger in verband met de vele werkzaamheden, die zij verrichtte, terecht inzicht wilde hebben in de financiën van de organisatie, die onterecht regelmatig stichting wordt genoemd, en geen inzicht kreeg, heeft zij zelf haar vrijwilligerswerk opgezegd. Van ontslag was dus absoluut geen sprake; tenzij je bedoelt, dat deze vrijwilliger zelf ontslag nam. Bij onbezoldigd vrijwilligerswerk noem je dit echter geen ontslag.

P.S. Ria is geen meid, maar een dame, die veel voor de dierenwereld betekent en haar sporen daarin verdiend heeft, waarbij welzijn en gezondheid van de dieren haar uitgangspunt is.

Ik heb zelf ook gewerkt bij ace,  er een hond geadopteerd, er een hond voor opgevangen en vlieg nog steeds af en toe op en neer om te helpen en honden over te vliegen. 

Ik ken de eigenaresse,  werknemers en veel vrijwilligers, en kan alleen maar zeggen dat het een betrouwbare stichting is, die het absoluut niet om het geld doen. Sterker nog, denk dat ze er niks aan verdienen. Weet je hoeveel zieke en gewonden honden er binnen komen en hoeveel geld dat kost?

 Financieel gesjoemel met geld van de stagiairs , dat heb ik gehoord. Maar ja ik was er toen niet bij. Jij ook niet Loesje .

We hebben t allebei ...van horen zeggen dus.

Met dat " meid" woord bedoel ik niks denigrerend hoor , ik dacht dat jullie in Nederland dat als gewoon beschouwden. 

Ik had evengoed meisje kunnen zeggen, maar dame ????hihi .

En dat weet Ria ook wel denk ik.

Er zijn een aantal hele goede stichtingen in het buitenland die alleen maar het beste voor hebben met de honden. Gelukkig!!

Er zijn er helaas een beetje boel die dat minder of helemaal niet hebben. Vreemd vind ik altijd te lezen en te horen dat degenen die adoptie honden hebben deze altijd van de meest fantastische stichting/organisatie hebben die er maar is. (Dit soms zelfs blijven volhouden als al lang gebleken is dat het niet zo'n hele geweldige was als gedacht. Maar gelukkig zijn er ook mensen die waarschuwen voor de slechte stichtingen als ze daar ervaringen mee hebben)

Wanneer ik dan van diezelfde mensen (die allemaal hun hond van de geweldige organisaties hebben) verhalen lees en hoor krijg ik al de kriebels. Waarom? Ik vraag me regelmatig af waarom bepaalde honden overgevlogen worden. Die komen dan doodziek in Nederland (volgens zo'n organisatie altijd gezond bij hen weggegaan natuurlijk) of ze zijn zo enorm mishandeld dat er werkelijk helemaal niks mee te beginnen is en de hond is geplaatst bij mensen die nog nooit eerder een hond hebben gehad en geen flauw idee hebben hoe ze deze het beste kunnen helpen weer hond te worden. 

Ik vind persoonlijk ook ernstig dat mensen nooit fatsoenlijk ingelicht worden over hoe groot de kans op leish is, en dat dit zich na jaren nog kan openbaren. 

Echt enorm jammer dat doordat er zoveel stichtingen en organisaties bijgekomen zijn die alleen maar dollartekens in de ogen hebben, alle honden van straat trekken en bij broodfokkers overschotten opkopen etc om maar zoveel mogelijk keuze te hebben voor de Nederlanders achter hun pc, zie je als leek niet meer wat nu wel een hele goede stichting of organisatie is. Hoewel leek? Ik ken er die al jaren met eenzelfde organisatie "werkten" waarvan later bleek dat ook deze heel verkeerd was.

ik vind het serieus in en intriest en word er ook enorm verdrietig van. 

Hond in Nederland, bam...paar dagen later mag die hier het asiel in. (Oké, dan heeft de hond het natuurlijk alsnog veel beter dan waar deze vandaan komt, maar wanneer je een hond adopteerd doe je dat omdat je deze een liefdevol leven wil geven en niet om hem te dumpen in een asiel) Of te laten ontsnappen....pfffff....hoeveel Podenco's zullen er nu al hier door de bossen struinen die nooit terug gevonden zijn? Want ach, natuuurlijk kan ik de hond best even een stukje los laten rennen ook al is die hier pas twee dagen..... En de stichting waar de hond vandaan komt doet niet aan nazorg, hulp, enz. 

Ik hoop serieus dat het probleem in die landen afneemt, dat de inwoners daar zelf ook meer voor de honden gaan doen. Dat de slechte stichtingen en organisaties allemaal door de mand gaan vallen en alleen de juiste overblijven en....heel belangrijk...dat mensen niet zelf een hond mee terugnemen naar Nederland die ze bv aan de kant van de weg vinden. 

Oh Anny, meid is in Nederland absoluut niet denigrerend. Nou ja.....als je het tegen een jongen of man zou zeggen..dan wel een beetje natuurlijk ;-) Beetje vreemd om daar zo spastisch over te doen 

" Bij mij ging het zo:
nadat mijn eerste eigen hond (een duitse herder met stamboom die ik vanaf negen weken had) overleed wilde ik eerst geen hond meer. Maar na een tijdje las ik een gedichtje Testament van een hond. En ik dacht, waarom een asielhond geen leuk leven proberen te geven. Dan kom je in de wereld van asiels en stichtingen.
De stichting Hundehilfe Polen sprak mij aan, ze deden (doen nog steeds) goed werk voor de honden daar ter plekke, er zijn droge hokken geplaatst waar de honden beschut en veilig kunnen zitten, er worden sterilisatieprogramma's uitgevoerd, voorlichting gegeven, dierenartskosten gemaakt etc.
Op die site stond ook Lola, zat vier jaar in een asiel waar voor 30 honden eten was de eerste twee jaar terwijl er 90 honden zaten, en de honden elkaar opaten, een vrijwilligster heeft de hulp van de stichting gevraagd en sommige honden op het internet geplaatst. En zo vonden wij dus Lola. Een heel korte beschrijving (omdat je natuurlijk weinig kan zeggen over een hond die in zulke omstandigheden zit) en een foto.

 
 
Een meesteres in communiceren, eerst heel grof, zelfs bijten, maar na eenmaal gewend, heel subtiel, soms alleen even het heen en weer gaan van haar ogen en ze wist duidelijk te maken wat ze bedoelde.
Geen seconde spijt gehad. Ik heb ontzettend veel van haar geleerd. Van geen hond leer je zoveel als van een herplaatser die uit moeilijke omstandigheden komt.
 
En na haar overlijden is meteen Jenna gekomen, uit een ander asiel, van dezelfde stichting.
 
Ik ben ervan overtuigd dat het enorm veel werk is, om alles redelijk op rolletjes te laten lopen. Wie kan het elke maand opbrengen om een lange tocht te maken, ter plekke te helpen, honden aan een nieuw plekje te helpen. (Voor de erge gevallen hebben ze contacten met Gnadenhoven, daar mogen deze honden blijven zo lang het nodig is) ze hebben ook contacten met binnenlandse asiels, waar de honden soms opgenomen worden vanwege veel betere omstandigheden, en betere kansen op een nieuwe eigenaar.
Ik kan er alleen maar respect voor opbrengen.
 
Hier lopen ook veel buitenlanders, maar hier is ook een hondenhoudbewijs verplicht, dus problemen ontstaan niet heel snel buiten.
Dat een hond eerst moet wennen is uiteraard een feit, maar dat geldt voor elke herplaatser.
  "

Dobry

 Net een beer!

Beste Ria,

Ik maak me niet druk om een advocaat of politie aan de broek te krijgen. Wie goed terugleest en begrijpelijk kan lezen die ziet dat ik niet alle stichtingen over een kam heb geschoren zoals sommigen hier durven te beweren.Het boeit me ook niet of ik word genegeerd of niet. Ik heb me niet verlaagd om persoonlijke aanvallen op het internet te kwakken. Ik heb geen beledigingen of bedreigingen geuit of wat dan ook wat volgens de wet niet is toegestaan. Een ' geregistreerde ' gebruiker vind zichzelf zo vast heel stoer. Het is nog laffer dan een hoogbejaarde beroven. Daar bedoel ik de persoonlijke aanvallen mee. En een nickname is net zo anoniem als een gast.

Het doet mij goed dat na mijn reactie meer mensen uit de school zijn geklapt. Ik hoop van harte dat mensen die overwegen een hond te nemen uit het buitenland deze topic eens aandachtig doorlezen. Zo kunnen de mensen beoordelen dat het niet alleen een goednieuwsshow is maar er een wereld op zich achter zit.

 Giechel, ik zie soms auto-invul dingen die ik kan negeren, maar van steriliseren naar sterrenstelsel vind ik knap van jouw apparaat.

Trouwens, over herplaatsers vervoeren over grote afstanden... zo hoorde ik 2 jaar terug over enorme aantallen chihuahua's die van Californië naar bijv. Boston werden overgevlogen. Zelfs met sponsoring van vliegmaatschappijen. In het westen van de VS was de chihuahua rage over en kwamen heel veel beestjes in het asiel terecht. In het oosten wilden mensen graag chi's. Heel veel zijn toen overgevlogen.


Nu is dit hetzelfde land, maar je hebt het wel over een afstand van zo'n 5000 km, en dan heb ik voor het gemak iets in midden-Californië gekozen en niet eens het extreme zuiden. De afstand Utrecht - Alicante is bijv. zo'n 2000 km. De helft, dus.


In de VS komen veel dieren van 'out of state', omdat er meer vraag is dan aanbod:
http://www.npr.org/2015/01/01/374257591/with-rescue-dogs-in-demand-more-shelters-look-far-afield-for-fido

Ik denk gewoon dat dit een internationale trend is. Natuurlijk is het zaak dat stichtingen geen verkapte broodfok zijn, dat ze eerlijk zijn over hoe de hond is, niet overal een drama verhaal aan hangen. Maar ik denk dat dit gewoon de norm wordt, ook voor waar Nederlandse asielen dieren vandaan gaan halen.