ja ze heeft me ook aardig goed naar haar pootjes weten te zetten
Sluit ik me volledig bij aan.
Vooral die voor en na foto's is al een goede rede!
Ik weet het antwoord!!!
1. Waarom niet?
2. Niet omdat het moet, maar omdat het kan...
Kan je écht niet nog meer generaliseren?
Dus ALLE buitenlandse honden uit je wijk hebben problemen? Dan zou ik bijna denken dat iemand even bij je in de wijk moet gaan kijken.
En "al de organisaties"??? Ken je ze ALLEMAAL dan? Nee? Lekker objectief dan weer. Weer ergens belletje horen klinken.... Ik mis het zinnetje "de Nederlandse asiel zitten bomvol". Of heb je die ergens al genoemd?
Ik ben nl vrijwilliger van"zo'n" stichting. En ik en mijn collega's (ja allemaal vrijwilligers, net als de voorzitter) doen onze stinkende best. En dan gaan mn haren weer overeind staan van zulke domme reacties van mensen die niet accuraat zijn.
Pff. Sorry hoor. Maar hier zak mn broek weer van af.
Dus jullie profleren jullie organisatie niet als een goed doel?
Met mensen die gaan stuiteren maar niet lezen kan je online geen discussie voeren.
Furby moet heel erg lachen om Liz. Hij vindt zichzelf een heel goed doel!
Hier doen we het voor..
..om weer een lach op hun gezichtje te toveren
Haha Jenna heeft oren van jachthond gespleten ? , maar wat een lieve uitstraling . Zij is ook blij met jou
Liz als je t echt wilt begrijpen kan ik je aanraden een tijdje vrijwiller te worden. Bij de stichting waar Furby vandaan komt ben je van harte welkom.
ik had haar dus van een foto gekozen en dacht dat ik een herderachtige gekozen had, aangezien ik dol op herders ben. Eenmaal hier en eenmaal ingeburgerd bleek ze dus een enorm jachtinstinct te hebben. Ik ben gaan googlen naar poolse rassen, en de ogar polski, (poolse brak) dat is echt helemaal de beschrijving van Jenna.
Dus ik heb nu voor het eerst in mijn leven per ongeluk een jachthond haha. Weer een mooie ervaring rijker.
Ik zou dus iedereen aanraden die een herplaatser, waar dan ook vandaan haalt, blanko te gaan voor het individu wat je in huis haalt en je vantevoren niet te veel voorstellingen moet maken.
De stichting waar ik Jenna en Lola vandaan heb maken daarom expres alleen een beschrijving van de achtergrond van de hond als die bekend is en verder een korte beschrijving van hoe de hond in het asiel is.
Over Jenna schreven ze dat ze daar "die Sanfte" (de zachtaardige), genoemd werd. En dat klopt nog steeds helemaal bij haar.
Wat bij Jenna wel opvalt is dat ze erg bang is voor andere honden, wat je van een ex zwerver en jachthond niet zou verwachten, ik tenminste niet. Lola als herder/rottweilermix kon juist weer wel heel goed met andere honden.
Mee eens.
Ons ras is niet zo heel groot in NL. Daarom ben ik voor onze 3e lap opzoek gegaan naar een combinatie die iets toevoegt aan de genenpoel in Nederland. Ik kies dus bewust voor de combinatie van ons komende pupje.
Leuk die voor en na foto's! Wij doen ook mee
Puck net in het asiel
Zo zag ze er uit toen ik haar leerde kennen, een half jaar na de puppy foto.
Puck nu
En Tinus onze opvanger in het asiel. (zoals je ziet was hij het kennelmaatje van Puck)
En bij ons
En bij zijn baasjes
En nog wat schatjes die op dit moment in het asiel op een baasje wachten..
Wacht ik ga een topic maken met voor en na foto's, kunnen we die volspammen.
Goed plan!
Dank je Kees. Dit kwam ik ook op de site tegen en is ook interessant, een project om ter plaatse honden te steriliseren/castreren: http://www.sos-strays.nl/nederlands/project_nomorepuppies.html
Goed idee! Alvast een volger erbij
Enne die hond die op een stuk beton/steen knaagt... het is geen charmante foto haha. Maar ik zag hem van de week al voorbij komen op HP in een andere reactie van je ... die hond heeft mn hartje wel gestolen(zwak voor labradorachtige)... baal enorm dat we nu geen 2e hond kunnen hebben.
Gorda is een lab inderdaad. Maar als goed is is ze gereserveerd geloof ik.
Tegen de tijd dat je wel een tweede er bij kan zitten er ook weer leuke honden. Er zitten regelmatig labradors en best veel lab kruisingen, dus de keuze is reuze. (Helaas eigenlijk)
Oooh die één na laatste is leuk!
ohh leuk
heb je topic al aangemaakt?
Aan allen zit te genieten van de foto's
stuk voor stuk goede hele goede redenen
@Chantal
Mensen hebben totaal geen idee wat voor kosten er gemaakt worden
sommige denken alleen 350 euro ..kassa..
Ja sommige honden gaan snel weg..anderen moeten medische behandelingen of zitten er lang
In het asiel waar mijn honden vandaan komen zitten er 600 honden continu
Das een hele onderneming om dat goed te runnen en huisvesten,voeren en de boel zo gezond mogelijk krijgen en houden
Faro komt uit zelfde asiel en was ook geen goedkope voor het asiel en kreeg alle zorg
ohh leuk
heb je topic al aangemaakt?
Aan allen zit te genieten van de foto's
stuk voor stuk goede hele goede redenen
@Chantal
Mensen hebben totaal geen idee wat voor kosten er gemaakt worden
sommige denken alleen 350 euro ..kassa..
Ja sommige honden gaan snel weg..anderen moeten medische behandelingen of zitten er lang
In het asiel waar mijn honden vandaan komen zitten er 600 honden continu
Das een hele onderneming om dat goed te runnen en huisvesten,voeren en de boel zo gezond mogelijk krijgen en houden
Faro komt uit zelfde asiel en was ook geen goedkope voor het asiel en kreeg alle zorg
Helaas inderdaad
Ik heb het eigenlijk niet vaak dat een hond me aanspreekt van enkel een foto (filmpjes soms wel). Maar bij deze hond voelde ik een zekere kriebel
Goed verhaal... lekker kort ook.
Misschien zelf je verhaal en vooral de toon even teruglezen. Vlgs mij weet je zelf niet eens wat je geschreven heb. Maar idd, ik ga niet discussiëren met mensen die niks weten over de materie en alleen maar onzin blaten, berust op... ja waar eigenlijk op???
Ja idd. We zijn alleen al tienduizenden euro's kwijt per jaar aan alle DA kosten. En nu bruchella opgedoken is, komt dat er ook weer bij. Hartworm, 140 euro per behandeling!!! Per kwartaal 21.000 kilo voer. De vliegtickets en vrije tijd dat men kwijt is (onbetaald) naar het buitenland om de honden te bezoeken, evalueren en te updaten. In verschrikkelijk psen rondlopen en honden gaan uitkiezen die de kans krijgen om te leven en weg te gaan met de ogen op je gericht vd zielen die je niet gekozen heb en daar dood zullen gaan. En dan komen de sterilisatieprojecten ook nog bij. Want daar wil je als stichtingen ook aan bijdragen. Want dat is de enige oplossing. Maar dan krijg je ineens een wanhoopskreet vanuit Roemenië dat er een ps gesloten is mét de honden er nog in. En er is maar 1 vrouw die zich bekommerd om de honden en ze voert. Maar ja...dat voer moet ook betaald worden. Zeg je daar dan nee tegen??? Stichtingswerk is NIET leuk. Je krijgt de ene na de andere tegenslag te verwerken en het word nooit beter, het kan altijd slechter. Maar wat voor keus heb je? Als jij je niet bekommerd om die dieren dan doet niemand dat. Dus stoppen is geen optie. En dit alles is maar een minuscuul voorbeeld van wat er over een jaar gebeurd. En we bestaan dit jaar al 10 jaar. En dit maakt het werk allemaal goed als je dan op Schiphol de baasjes de honden in hun armen ziet nemen en de foto's van thuis. Meer krijg je er ook niet uit. En daarbij gaat er meer geld uit dan dat er inkomt. En hebben we een.bestuur en penningmeester en worden jaarverslagen door verschillende mensen gecheckt. Dus wat nou winstgevend? Is meer hartverzakkend.
Dus loop idd eens een dagje in de schoenen van een vrijwilliger of een asielhouder in maak niet uit welk land. Als je dan later groot ben, dan mag je meepraten.
Maar ja...domme mensen heb je dus overal.
Een hond uitkiezen dmv. een zielig en summiere beschrijving en foto? Je weet niet of de klik er is en dus bij je past. Eenmaal op het vliegtuig gezet kun je niet terug en moet je ter plaatse dokken. En als het nou helemaal niet gaat en/of het dier ziek blijkt te zijn?
Hier zit een spoortje van waarheid in, maar dat heb je toch ook met een hond uit een asiel hier?
En hoe weet ge of de klik er is als ge een pup besteld bij kweker ? Dan gaat ge ook uitsluitend voort op de ouderdieren . Hun schoonheid dan meestal. ( mea culpa)
Gedane testen kunnen dan wel geruststellen maar raseigen ziektes kan je altijd ook voorhebben. Zo heeft mijn Lance het droge ogensyndroom...levenslang behandelen....dat wist ik ook niet van tevoren.
En meestal verblijven de opgevangen honden al een tijd in de buitenlandse asielen en leren de vrijwillers ze vlug kennen, ze worden daar gewassen , geknipt, gewandeld ......als het agressieve dieren zijn of duidelijk zieke dieren worden ze niet geplaatst. Ben ik zeker van.
de beschrijving was in ons geval niet zielig hoor, gewoon waar de hond gevonden is, en wat voor indruk ze in het asiel maakten.
En voor een klik en dat het gaat zorg ik wel hoor. Met elke hond heb je toch weer een eigen speciale klik/band.
Een risico op verborgen ziektes heb je altijd, dan ga ik dus naar de dierenarts.
Jenna bleek een heel gevoelige hond voor allergieen, dat is niet fijn natuurlijk voor haar niet en voor ons niet, maar ik ben blij dat ze dan niet in een asiel zit, waar dat waarschijnlijk helemaal niet ontdekt wordt.
Ik vind zelf een korte beschrijving het best. Dan ga je je ook geen voorstellingen maken en een klik verwachten of een perfecte hond. Je laat je verrassen en gaat ervoor, hoe de hond ook is, is mijn instelling.
Ik snap dat gastgezinnen nodig zijn, maar zelf ben ik altijd bang dat mensen zich dan teveel laten beinvloeden en denken dat de hond zo is als in het gastgezin, terwijl bij hen misschien de situatie heel anders is, en de hond zich dus ook anders gedraagt. En dan krijg je teleurstellingen en frustraties.
Ik begrijp je redenatie en ik vind het ook heel mooi hoe jij het over je heen laat komen als je een hond uit een asiel neemt (of dit nu in nederland of uit het buitenland is). Maar niet iedereen kan zo geheel open als jij een hond in huis halen en dan kan het beetje extra aan informatie vanuit een gastgezin wel heel handig zijn.
Een hond in een kennel met kennelgenoten die heel weinig regels en menselijk contact hebben kunnen heel anders zijn dan in een huis.
Het grote voordeel van een gastgezin is wel dat je bijvoorbeeld weet of een hond heel open of gesloten is, past ze zich makkelijk aan of heeft de hond veel meer tijd nodig om mee te draaien in een nieuwe situatie. Ik durfde het in mijn situatie dus niet aan om voor een hond direct uit het asiel te gaan omdat ik toch wel wat eisen had aan een hond. Het belangrijkste was wel dat ik een goede opvang had voor mijn werkuren, maar deze opvang is wel een drukke opvang met aardig wat medewerkers en stagiares. Ook wisselende honden. Ik was bang dat als ik een hondje uit het asiel haalde dat deze nog helemaal niet klaar zou kunnen zijn om bij een opvang achter gelaten te worden. En door het opvang gezin wist ik dat Moh een neiuwsgierig hondje was en lekker open en onbevangen is. Ze paste zich makkelijk aan en draaide heel snel mee in haar nieuwe situatie. Nu is mijn situatie natuurlijk heel anders dan dit opvangadres daar was ik me wel heel erg bewust van, maar bij mij was het al rustiger dan daar dus zou voor haar alleen maar mee kunnen vallen.
Hier voor had ik een hondje direct uit het asiel meegenomen (waar ik toen ook nog eens werkte) en daar moet je het idd doen met de informatie die je ziet in een kennel. En van de gegevens die de vorige eigenaren mee gaven. Maar dit hondje bleek veel en veel moeilijker te zijn als dat we dachten in het asiel. Gelukkig kon ze toen gewoon mee naar mijn werk en jaren en jaren later stopte ik daar met werken en moest ze dus naar de hier boven genoemde opvang, en met veel geduld ging dit uiteindelijk ook wel goed. Maar door haar ben ik wel wat banger geworden om een hondje direct over te laten komen uit het buitenland.
Het is namelijk ook niet echt bevordelijk voor een hond die, eenmaal bij mij blijkbaar, heel angstig is en bijvoorbeeld niet eens normaal uitgelaten kan worden aan een lijn om dan vervolgens een aantal weken later al naar een drukke dagopvang te moeten. Dat is stress op stress (stress van het in eens in een huis wonen en stress van het verplaatsen naar een dagopvang).
Maar als de mogelijkheid er bij mij ooit eens is (mogelijk als ik een relatie heb of thuis kom te zitten met pensioen) dan wil ik ook heel graag weer voor een iets minder makkelijk plaatsbare hond gaan en wie weet ook wel direct uit het asiel haal. Maar dan moet mijn situatie er ook naar zijn anders vind ik het oneerlijk naar de hond toe, ze moeten al aan zoveel nieuwe indrukken wennen en de ene kan dit heel snel en een ander heeft daar heel veel tijd voor nodig.
Wat jij beschrijft laat dan zien dat je je huiswerk niet hebt gedaan voordat je een hondje bij een juiste stichting adopteert.
Er zijn ook stichtingen die met gastgezinnen werken waar honden eerst een paar weken verblijven voordat er een passende adoptant wordt gezocht. Deze honden zijn van te voren al geselecteerd op sociaal gedrag, potentiële angsbijters komen bijvoorbeeld niet in aanmerking om naar hier gehaald te worden.
Door éérst de hond in een huiselijke situatie te leren kennen en dan pas een passende adoptant te vinden die kan bieden wat een hond nodig heeft, is de 'succes-ratio' van plaatsingen ook heel erg hoog. Honden worden ook vrijwel altijd geneutraliseerd voor ze naar Nederland komen, dat betekent dat ze al goed nagekeken zijn voor de narcose. Plus er worden bloedtesten uitgevoerd voor buitenlandse ziekten.
Een hond uit een NL/B asiel - en broodfikkies al helemaal - kan ook verborgen gebreken hebben. 100% garantie op een 100% gezonde hond heb je nooit, zelfs niet bij een erkende rasfokker.
Had wel wat meer info dan dat hoor
Ik had ook goed contact met een vrijwilliger die de honden goed kende
Dus is echt niet over 1 nacht ijs gegaan
Bij een volwassen hond in een roedel kan je al veel aflezen over karakter eigenschappen
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?