Waarom kiezen voor een hond uit het buitenland

 Het is je goed recht hoor, maar als je het ooit wel zou willen omdat je dat een fijn idee zou lijken, (als je op jezelf woont. ) zou je natuurlijk ook kunnen kijken naar een Nederlandse herplaatser of een buitenlander in opvang. Er zitten namelijk super veel ongecompliceerde hondjes te wachten op een baasje, maarja ik snap wel dat niet iedereen die gok durft te wagen. Want ze kunnen wel zeggen dat hij ongecompliceerd is, maar is hij dat ook?

Wij hebben een bobtail herplaatser gehad, niks mis met de hond maar baasjes waren gescheiden. Vanaf dag 1 draaide ze zonder problemen mee.

Zag laatst trouwens nog een bull terrier in het asiel. Verder niet naar het karakter gekeken trouwens.

Maar als je liever een pup van een fokker wilt moet je dat gewoon doen natuurlijk.

 Oh zeker!  Nadat Bink overleed heb ik regelmatig asielwebsites in de gaten gehouden en mijn moeder en ik hebben interesse gehad in Charlie, een 4-jarige Schotse terrier (), maar helaas was die snel gereserveerd en wilde mijn vader helemaal niets anders dan een Bull. Er zitten genoeg honden in een asiel die daar beland zijn omdat de baas in een verzorgingshuis is beland of als gevolg van een scheiding. Lang niet alle honden hebben problemen inderdaad.. maar een hond uit een buitenlands asiel vind ik toch altijd wat "link".. 

Ik heb dat eigenlijk een beetje andersom. Ik heb zelf 10 jaar in een asiel gewerkt en ik weet dat honden in een kennel heel anders kunnen zijn dan in een huis, niet alle honden hoor. Maar dan moet je dus maar vertrouwen hebben in wat de verzorgers daar zien in een hond. Ik vind het juist een heel groot voordeel dat stichtingen met gastgezinnen werken en zo weet je net iets meer als wat je ziet in een kennel.

Ja snap wel dat mensen het spannend vinden om een hond uit het buitenland te adopteren die ze pas voor het eerst op het vliegveld zien.

Denk dat ik de volgende keer dat ik een hond zoek ''gewoon'' naar Spanje op vakantie ga en een week ofzo in het asiel ga helpen en zo een hond uit kies. Heb namelijk nog nooit zo'n goede band gehad met een hond als Puck, ze is echt precies wat ik zoek qua karakter. Ze is trouwens ook de eerste hond die ik zelf heb uitgezocht, en mijn eerste eigen hond. Dus nu kon ik echt kiezen wat ik zelf graag wilde, en ze is echt totaal anders dan onze vorige honden haha. Terwijl ik die ook heel leuk vond.

Maar kans is ook groot dat ik wat langs zie komen op FB waar ik verliefd op wordt en dan de gok waag, haha.

Maar iedere keer dat ik een paar asielhonden meeneem om aan zee te wandelen hebben ze wel iets wat ik leuk vind. Dus denk dat het met de meesten honden wel goed zou komen, of ze moeten echt een heel groot probleem hebben. Extreem angstig of agressief zou ik bijvoorbeeld echt niet willen.

Lijkt me ook beter dat je beer en jezelf goed op de rit krijgt, geen buitenlands hondje voor jou, dat maakt je geen rotwijf hoor.

Waar ik rotter vind dat ik vaker zie dat wat onzekere buitenlandse honden en vaak ook gewoon fokhonden) onzekerder worden gemaakt door angst te bevestigen en totaal niet nagedacht hebben dat een dier begeleid moet worden en over angsten of onzekerheden heen geholpen moeten worden.

Mensen die geen idee hebben waar ze mee bezig zijn, die elke hond wel kunnen verpesten of negatief gedrag erger maken, en dan...ligt het aan de stichtingen en zelfs de honden.

Ik heb echt een tophond, maar we hebben daar samen wel aan gewerkt, hij was al 8 toen hij hier kwam, eerste baasje waren we, nu hebben we een heerlijke knappe lieve hond, en ik zou het zo weer doen.

 Dat maakt jou helemaal niet egoïstisch, maar slim dat je er niet aan begint.

Onze Farah is een Spaanse schone. Zonder gedragsproblemen maar wel hebben we er zwaar HD bijgekregen. Verder is zij de liefste hond die je je wensen kan. 

In principe vind ik dat alle mensen die voor de eerste keer een hond aan willen schaffen verplicht op cursus zouden moeten. Ik zie mensen ZOVEEL fout doen bij een pup of oudere hond...... En ja, dan gaat het vaak van kwaad tot erger. Ik zie zo vaak dat mensen onbewust de angsten van de hond versterken door daar verkeerd op te reageren/ mee om te gaan.

Toen Farah haar intrek bij ons nam zijn we vanaf dag twee overal met haar heen gegaan en hebben haar met alles vertrouwd gemaakt. Het eerste jaar heel veel tijd en energie in haar gestoken en het resultaat is dat we er nu een heel prettige hond aan hebben.

Hier in de asiels in de ruime omtrek zaten alleen maar honden met gedragsproblemen of ze konden niet met katten overweg en wij hebben drie katten. Zij waren al aanwezig en dus moe(s)t de hond zich daaraan aanpassen wat overigens heel goed is gelukt.

Elk dier heeft recht op een geborgen en liefdevol leven. Geen dier vraagt erom om op de wereld te komen en dus zijn er voor ons geen grenzen. Ik zou zo weer een buitenlands hondje adopteren.

En voor wat betreft stichtingen die puppy's/ honden bemiddelen, ja er zit veel kaf onder het koren. Toen wij melding maakten dat Farah zwaar HD heeft werd gezegd dat we haar dan maar in moesten laten slapen......  Ze hebben niets voor ons gedaan. Te erg. Het intersseerde ze niet meer, uit het oog, uit het hart.

De gedragsproblemen van buitenlandse honden komen pas later aan het licht....

Doordat mensen geen benul hebben hoe ze met honden om moeten gaan, zeker niet met buitenlandse honden. Vandaar: VERPLICHT op cursus en je verdiepen in hondengedrag.

 Niet bij mijn hond, dus dat is onzin, zoals hierboven word vermeld zijn het vaak de baasjes die niet weten wat ze moeten doen.

Wij hebben het op dezelfde manier gedaan, niks bang zijn, lekker er op uit en dan een goede begeleiding, we hebben nu de kalmste hond van de hele buurt.

Wij ook. Als je niet goed reageert op iets waar je hond bang voor is, afwachtend tegen is, tja, dan ga je al snel de fout in. Zeker in de inprentingsfase. Ik zie maar al te vaak baasjes die zo fout bezig zijn en later heb je de poppen aan het dansen en moet de hond weg. Ik vind dit zo erg. Vandaar: een verplichte cursus, verdiep je in het gedrag van honden. Als baasje ben je de leider van je hond en geeft het goede voorbeeld. Goed voorbeeld doet volgen...... Als jij je hond begrijpt en jij je hond jou laat begrijpen (daar tijd en energie insteekt) kom je een heel eind. Een goede cursus is zo belangrijk.

 dat kan idd wel, al zou ik het geen gedragsproblemen noemen, meer aangeven zoals ze zich voelen

 een hond  die eerst teveel onder de indruk was bijvoorbeeld, en alles maar over zich heen liet gaan, maar op een gegeven moment het dan toch teveel wordt en hij wel moet aangeven dat het anders moet.

Of een hond die eerst subtiele signalen afgeeft maar dat dit niet opgemerkt wordt en dan dus met grover geschut moet komen.

Ik ben zelf in het begin met Lola ook bijvoorbeeld te enthousiast aan het wandelen geslagen, ik gunde haar dat zo na jaren asiel. Dat hield ze oo wel een tijdje vol, al had ze al eerder aangegeven door tegen mijn enkels op te springen, en naar alles uit te vallen, dat het haar teveel was. Ik dacht haar toch een plezier te doen met lange wandelingen door het bos.

Dat was een foute inschatting van mij, ze had veel langer tijd nodig om te wennen dan ik in mijn naiviteit dacht. Met lange wandelingen deed ik haar geen plezier. Ze liet zich soms zelfs voor dood neervallen om aan te geven dat het haar teveel was.

Jenna leek in het begin een heel makkelijk hondje, na een paar weken vond ik haar te makkelijk, ze uitte zichzelf helemaal niet, dat heb ik pas na een jaar voor elkaar gekregen dat ze snapt dat ze ook zelf dingen mag aangeven.

Zij was ook een hond die na een korte gewenningstijd kon loslopen, pas later bleek dat toen ze eenmaal ontspande ze teveel jachtinstinkt heeft om los te lopen.

Dat geloof ik Dobry, Faro ging wel graag naar buiten ook al was het eng, ik ben dus heel veel gaan wandelen, ik moest wel steeds kleine rondjes doen omdat de conditie ook vaak slecht is, daar pas je je op aan.

Jachtinstinct dat zit er in of nier, vaak word een hond ook daarom weggedaan, terwijl je toch redelijk goed kan leren inschatten wannneer hij los kan of niet, dat is je hond leren kennen, lichaamstaal en nee zeggen als hij wil jagen, gaat echt zo goed hier.

Mensen kijken niet naar hun hond, en dat is bij alle honden, hoeveel honden met angsten en gedragsproblemen onzekerheiden ik tegen kom gewoon bij een fokker vandaan, zijn er zo veel, jammer gewoon.

Alleen bij een buitenlandertje kan je dat mooi de schuld geven en een hond bij de fokker een trauma of zo.

Er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen, maar je moet er vanuit gaan wanneer je een hond neemt dat hij gewoon een hond is, niet meteen zielig vinden, rugzakjes gaan geven, en ik denk dat elke hond een uitdaging is. 

Ja eigenlijk is het heel simpel, goed kijken naar je hond.

Ikzelf had eigenlijk eerder het gevoel dat Lola een bofkont was en helemaal niet zielig. Maar ik was toch een beetje te naief, door te denken dat ze zou aanvoelen dat alles nu ok is. Ze kende me helemaal nog niet. Het kwam wel, maar had nu eenmaal wat tijd nodig.

Nou was zij een hond die zich heel goed kon uiten (wat sommigen misschien probleemgedrag zouden noemen) gelukkig, zij leerde me dan ook heel veel.

Ik ben er zeker van dat ze precies zo geweest was als ze in een nederlands asiel had gezeten, dat was nou eenmaal haar open karakter.

Met Jenna precies hetzelfde natuurlijk. Die had ook niet anders gereageerd als ze in een nederlands asiel gezeten had.

"  dat kan idd wel, al zou ik het geen gedragsproblemen noemen, meer aangeven zoals ze zich voelen
 
 een hond  die eerst teveel onder de indruk was bijvoorbeeld, en alles maar over zich heen liet gaan, maar op een gegeven moment het dan toch teveel wordt en hij wel moet aangeven dat het anders moet.
 
Of een hond die eerst subtiele signalen afgeeft maar dat dit niet opgemerkt wordt en dan dus met grover geschut moet komen.
 
Ik ben zelf in het begin met Lola ook bijvoorbeeld te enthousiast aan het wandelen geslagen, ik gunde haar dat zo na jaren asiel. Dat hield ze oo wel een tijdje vol, al had ze al eerder aangegeven door tegen mijn enkels op te springen, en naar alles uit te vallen, dat het haar teveel was. Ik dacht haar toch een plezier te doen met lange wandelingen door het bos.
Dat was een foute inschatting van mij, ze had veel langer tijd nodig om te wennen dan ik in mijn naiviteit dacht. Met lange wandelingen deed ik haar geen plezier. Ze liet zich soms zelfs voor dood neervallen om aan te geven dat het haar teveel was.
 
Jenna leek in het begin een heel makkelijk hondje, na een paar weken vond ik haar te makkelijk, ze uitte zichzelf helemaal niet, dat heb ik pas na een jaar voor elkaar gekregen dat ze snapt dat ze ook zelf dingen mag aangeven.
Zij was ook een hond die na een korte gewenningstijd kon loslopen, pas later bleek dat toen ze eenmaal ontspande ze teveel jachtinstinkt heeft om los te lopen.
 
  "

Dobry

Ik denk dat je ook mee moet laten wegen wat voor soort hond je hond is. En met een pup sowieso alles gedoseerd en langzaam. En goed observeren. Maar oké, ik heb beroepsmatig heel lang en veel met dieren gewerkt.... Misschien wel een voordeel in deze?! Maar nogmaals, een GOEDE cursus is een must. Al vind ik zelf dat op sommige hondenscholen niet geweldig getraind wordt. Wij hebben een cursus gedaan waarin alleen positief gedrag wordt beloond en negatief gedrag wordt genegeerd. Met héél veel theorie erbij.

 ah jij had je hond als pup gekregen, dat lijkt me idd weer anders.

Ik heb zelf ook veel op dit forum geleerd van oa Esther, er kwam toen ook de positiviteit en hondentaal van Turid Rugaas ter sprake, en dan gaat er ook een wereld voor je open.

Lola was dan weer geen hond die een hondenschool iets zou vinden haha, daar had ze de zin niet van ingezien denk ik. Het was geen zit/plaats/af hond. Wat ook de stichting al op haar homepage had staan over de poolse honden, dat ze dat over het algemeen niet zijn. Al heb je natuurlijk altijd uitzonderingen.

Maar inderdaad veel leren en lezen over hoe honden communiceren is wel heel belangrijk. Een must eigenlijk.

"  ah jij had je hond als pup gekregen, dat lijkt me idd weer anders.
 
Ik heb zelf ook veel op dit forum geleerd van oa Esther, er kwam toen ook de positiviteit en hondentaal van Turid Rugaas ter sprake, en dan gaat er ook een wereld voor je open.
 
Lola was dan weer geen hond die een hondenschool iets zou vinden haha, daar had ze de zin niet van ingezien denk ik. Het was geen zit/plaats/af hond. Wat ook de stichting al op haar homepage had staan over de poolse honden, dat ze dat over het algemeen niet zijn. Al heb je natuurlijk altijd uitzonderingen.
 
Maar inderdaad veel leren en lezen over hoe honden communiceren is wel heel belangrijk. Een must eigenlijk. "

Dobry

Hahaha, ook Farah vond de cursus beslist niet leuk. Want waarom zou je dingen leren terwijl er allemaal honden en puppy's zijn om mee te spelen??!

Thuis oefende ik heel veel en was ze een voorbeeldige leerling. Op een gegeven moment ben ik zonder Farah naar cursus gegan. Puur ook voor de theorie. Farah deed daar toch haar eigen ding en zette mij steeds voor schut. Thuis was ze zeer leergierig en pakte alles heel snel en moeiteloos op.

Dat boek van Turid Rugaas heb ik ook en ik vind het een geweldig boek, goed om je hond nog beter te leren begrijpen. Door de jaren heen is er wat inzicht over de omgang met honden veel veranderd/ lees verbeterd. 

Toch ken ik ook mensen die een pup uit het buitenland hebben maar wat geen succes is gebleken. (Ik vraag me aan aan wie dat ligt.....). Zo zag ik iemand steeds zijn pup optillen als hij bang of onzeker was. Jammer dat mensen niet beseffen hoe het dan al mis kan gaan. 

 ik heb even naar je foto's gekeken, wat een mooie hond zeg.

Op zich heb ik niets tegen je hond steunen, integendeel, daar kan ook optillen bij horen natuurlijk. Maar het hangt ervanaf, het is uiteraard niet de bedoeling dat je je hond angst en paniek bijbrengt en bij elk wissewasje optilt. 

 Geen van mijn buitenlandse honden heeft een gedragsprobleem en ook geen van de honden die ik in de loop der jaren in opvang heb gehad zijn later gedragsproblemen gaan ontwikkelen nadat ze bij hun nieuwe baasjes kwamen. De ene hond die hier kwam met verlatingsangst is daar overheen gekomen, en er was een hond die heel sterk op katten gefocust is. Maar dat laatste komt bij Nederlandse honden ook regelmatig voor, dat zie ik meer als hond-gerelateerd, en niet als typisch iets voor buitenlandertjes.

Hiervoor.

Net gered uit het dodingsstation.

Samen spelen bij het water.

 Zo schoon .....wat fijne fotos....het blije straalt er vanaf nu .

kan je je voorstellen dat ze anders nu allang vermoord zouden zijn ? 

Ja dat is gek inderdaad. Zie wel eens foto's van een opruiming in een dodingsstation. 

Bedenk dan altijd dat puck daar bij had moeten liggen als het aan hun had gelegen. 

En daarna dat al die honden ook nog hadden kunnen leven en een baasje hadden kunnen hebben als mensen eens beter nadenken en normaal met hun honden om zouden gaan. 

Zo erg dat er nog dagelijks honderden honden worden vermoord, en dan ook nog op verschrikkelijke manieren. 

"  Zo schoon .....wat fijne fotos....het blije straalt er vanaf nu .
kan je je voorstellen dat ze anders nu allang vermoord zouden zijn ?  "

Anny en Lance

 Echt niet voor te stellen.

Als wij geen opvang hadden toegezegd zouden ze idd de volgende dag vermoord zijn, absurd eigenlijk.

Ze zijn nu 3 maanden bij ons, en met Senna het teefje gaan kijken bij de schapen of ze aanleg had. Een natuurtalent zegt de trainer.

Geweldig toch om dat  te horen. En Spot de reu is goed in gehoorzaamheid die is een stuk rustiger.

En samen zijn ze een geweldige roedel broer en zus nu 15 maanden oud. Genieten is dat :)

"  Zo schoon .....wat fijne fotos....het blije straalt er vanaf nu .
kan je je voorstellen dat ze anders nu allang vermoord zouden zijn ?  "

Anny en Lance

Dubbel geplaatst :)

Ik kwam er gisteren weer eentje tegen. Als pup uit het buitenland gehaald. Bij schiphol opgehaald. Gekocht op afstand dus.

De hond heeft leismania en is nu 10 maanden oud. Dat betekent levenslang medicijnen en periodiek bloed laten prikken.

 Wat een nare reactie: 'Ik kwam er gisteren weer eentje tegen'...... Mijn haren gaan er van overeind staan, sorry. Je praat over een levend wezen.

 Super!

nare reactie? Dit was de realiteit!

Het is vaak niet zichtbaar maar komt later aan het licht. En als bezitter ben je er mooi klaar mee. Je hoeft dan niet bij de stichting aan te kloppen. Die zijn blij met de centen die ze hebben gevangen. Intussen gaan ze verder met de handel, want dat is en blijft het vnl.

Dat had ik ook Elly met de 'Ik kwam er gisteren weer eentje tegen' 

Als je met je eigen honden naar Spanje etc gaat en ze niet beschermd zijn tegen Leishmania kunnen ze het ook simpel weg gewoon oplopen. Gelukkig kunnen honden met de juiste medicatie heel oud worden met leish. Ik heb Kaylo ook uit een land waar het voorkomt, voor zo ver wij weten heeft hij het niet of er nog geen last van. Bij de stichting is hij wel getest maar toen negatief bevonden. Als ik bepaalde symptomen niet vertrouw wordt er gewoon eventjes een keer bloed geprikt.