Waarom kiezen voor een hond uit het buitenland

Kent iemand deze ' stichting" ? Dierenhulp Orfa.

Via mijn provider planten ze het hele prikbord momenteel vol. Op dit moment hebben ze geen eigen site.

Ik heb overigens geen interesse. Ik heb er een naar gevoel over. Vandaar mijn vraag.

Over ORFA is een item geweest: http://www.hondenpage.com/hondenforum/203700/heeft-er-iemand-ervaring-met-stichting-orfa-dierenhulp-(roemeni%C3%AB)?.php

Bedankt voor de tip.

Helaas wordt er daar inhoudelijk weinig over deze stichting geschreven maar meer in zijn algemeenheid over stichtingen.

https://tinki.nl/blog/hondenasiel-in-spanje-een-kijkje-achter-de-schermen/

Hier is hij dan.  

Ik heb overigens nog nooit gehoord van Orfa. 

 ongelooflijk he die aantallen

goed duidelijk stukje.

Hier een verhaal voor wie duits kan, over twee vrijwilligers (van Jenna haar stichting), die ter plekke een vrouw bezoeken en voorzien van spullen, voedsel en medicamenten. Deze vrouw vangt bij haar thuis in de steek gelaten honden en katten op.

http://www.hundehilfe-polen.org/index.php/de/unsere-projekte/117-irena-tierengel-pipi/407-unsere-1-fahrt-zu-tierengel-pipi-mai-2014

zijn dat op geld beluste handelaren... ziet er in elk geval niet zo uit. Van zulke mensen hoor je eigenlijk nauwelijks iets, maar ze zijn er wel degelijk. En gelukkig in de meerderheid.

"  ongelooflijk he die aantallen
 
goed duidelijk stukje.
 
Hier een verhaal voor wie duits kan, over twee vrijwilligers (van Jenna haar stichting), die ter plekke een vrouw bezoeken en voorzien van spullen, voedsel en medicamenten. Deze vrouw vangt bij haar thuis in de steek gelaten honden en katten op.
http://www.hundehilfe-polen.org/index.php/de/unsere-projekte/117-irena-tierengel-pipi/407-unsere-1-fahrt-zu-tierengel-pipi-mai-2014
 
 
 
zijn dat op geld beluste handelaren... ziet er in elk geval niet zo uit. Van zulke mensen hoor je eigenlijk nauwelijks iets, maar ze zijn er wel degelijk. En gelukkig in de meerderheid.
  "

Dobry

Ik zou ook willen dat ik 100%zeker zou zijn van een degelijk hulpfonds zowel voor mensen als dieren. Zoveel miljoenen verdwijnen altijd in de zakken van de inrichters. 

En dan zeggen , jamaar dan komt toch een tiende goed terecht ? Neen daar dient dan mijn bijdrage niet voor.

Even uit de zon.. die brandt hier hoor.

ik vind dat ieder zelf uit maakt of hij wel of niet een hond uit het buitenland haalt ofuit een Nederlands asiel of van een goede fokker. ik heb een teckel van een goede fokker, en een kruising van een slechte fokker, overigens niet zelf gekocht. Hein.

sorry, maar dit gaat niet over orfa. Ik ga deze komende tijd wel in de gaten houden.

Net dit topic eens gelezen. 
Ik denk persoonlijk dat iedereen die een hond wil nog altijd kiest van uit een buikgevoel. 
De een wil een puppy, de ander een volwassen hond, nog een ander een rashond, voor een ander mag het gerust een mengelmoesje zijn, de een kiest voor een fokker, een ander voor een asiel, enz...
Er moet gewoon een "klik" zijn met dier dat je wil.

Mijn man en ik hebben altijd al een zwak gehad voor dieren waar "iets aan scheelt ", de sukkeltjes zeg maar. 
Zo hadden wij na lang beraad besloten om een katje te adopteren uit het asiel. Mijn man kent mijn voorliefde voor katten, waardoor hij al schrik had dat ik bij elk hok met katten en kittens na het uiten van OOOOH's en AAAAH's in zwijm ging vallen. Dus hadden we besloten dat hij alleen naar het plaatselijke asiel ging om er een kat uit te kiezen. 
Hij kwam thuis met een mormel van een kitten. Hij overhandigde mij een kleine pluizebol met hier en daar wat pieken haar en op sommige plaatsen zelfs kaal. Bovendien had het kitten ook nog een loensende blik die eerder aan scheel kijken deed denken.
We doopten hem Swiffer, en wat bleek die naam achteraf toepasselijk: Swiffer groeide uit tot een prachtige forse kater die een Noorse boskat bleek te zijn.

Kort daarop adopteerde mijn vriendin een Spaanse galgo via een erkende Belgische organisatie. Ze stuurde ons een link door waarop we haar hond, die toen nog in Spanje zat, konden zien. 
We bekeken de foto's en lazen de schrijnende verhalen. En plots viel ons oog op deze foto

Diezelfde avond nog verstuurden we een adoptie aanvraag. We werden uiteindelijk goedgekeurd en een paar maanden later mochten we onze Eowyn gaan ophalen op de adoptiedag. Onderstaande foto is van de adoptiedag.

Eowyn bleek een droomhond te zijn. In tegenstelling tot haar soortgenoten jaagde zij niet op onze kat, had zij geen last van verlatingsangst, ze stapte in de auto alsof ze al jaren niks anders had gedaan, sprong niet over tuinomheiningen van 1m80 hoog ,enz...
Dus een paar maand later besloten we van er nog een 2de bij te nemen...Onze Fiebe

Een heel ander karakter, vinniger en geniepiger ook. Maar wel een hond die onder de littekens zat van de mishandelingen, toegebracht door de Spaanse Galguero's.
Een jaar later besloten we om nog een 3de hond te redden, onze Obi dus.

Eowyn was in Spanje een kweekteef die men dumpte nadat ze niet meer voldeed, Fiebe en Obi werden er ingezet voor de jacht Toen ook zij niet meer voldeden kwamen ze in een dodingsstation terecht. Je kan je afvragen wat beter is: een dodingsstation waar men de honden per 20 tot 50 stuks vergast, of opgehangen worden aan een boomtak door de galguero, op zo'n manier dat je nog net met de tippen van je tenen aan de grond kan, maar dat je na verloop van tijd jezelf ophangt omdat je te vermoeid bent om nog op je tenen te staan. 

Ik heb in ieder geval geen spijt dat ik voor hen heb gekozen en daarmee een hond uit het buitenland heb gered ipv hier in het asiel een te gaan kiezen. 

Zo kun je ook de bedenking maken wat er gebeurd met de pups die je in dierenzaken ziet die als broodfokkers bekend staan. Je verstand zegt: NEEN !! Daar niet kopen want dit houd de broodfok in stand, maar je hart schreeuwt: Wat doen ze met deze pups indien ze niet verkocht geraken? 

wat een mooi stel Valerie Obi, galgo's hebben zo'n geweldig mooie uitstraling.

Pas las ik ergens: waarom een hond uit het buitenland? Met het antwoord: omdat het nodig is.

omdat het hele lieve honden zijn. Heb ze altijd gehad en nog nooit eentje met problemen. Ze zijn je zo dankbaar, zijn vaak al zindelijk en kunnen al aan de riem dit is bij de meste raspuppy's niet het geval. Eentje had een parasiet dit was met medicijnen te verhelpen. Waarom geen asiel hier omdat hier toch vaak agressieve honden zijn of hele bange die met een rede zijn afgestaan. Heb een keer eentje gehad waarvan het baasje is overleden. Maar mensen die de hond wegdoen omdat ze het niet geregeld krijgen met werk wil ik niet steunen want je weet dat het veel tijd kost en mensen die hun hond niet opgevoed hebben ook niet. Geef mij maar zo'n lief dankbaar straathondje

Aan de ene kant snap ik wel wat je bedoelt, maar aan de andere kant kunnen ook deze honden natuurlijk niks doen aan de situatie waarin ze zitten. En als je aan de buitenlandse honden denkt zou je ook kunnen zeggen "jagers die hun hond weg doen omdat hij niet goed genoeg is wil ik niet steunen". Alleen zitten ze in het buitenland vaak in een dodingsstation en in het binnenland in het asiel, natuurlijk is de situatie compleet anders maar in allebei de situaties kunnen de honden er niks aan doen en willen ze graag een gouden mandje. Het is een ander verhaal als mensen nog even proberen wat geld te verdienen als ze hun hond afstaan, daar ben ik ook tegen. Maar toch ken ik ook genoeg stichtingen die wel dat soort honden kopen, omdat ze zwaar verwaarloosd zijn, om ze van daaruit een gouden mandje te zoeken.

Natuurlijk staat het een ieder vrij hoor en ik snap zeker dat er in het binnenland weinig keus is qua asielhonden, dat er vaak een bepaald type zit en dat je dan liever gaat voor een buitenlandertje.

 Dat klopt dan weer niet helemaal, de meeste jagers maken hun honden dood op de meest vreselijke manieren.

Het asiel waar mijn hond vandaan komt, probeert juist de jagers zover te krijgen dat ze hun honden bij hun gratis brengen, maar de meeste jagers vinden het makkelijker om ze gewoon dood te maken.

Het worden elk jaar wel steeds meer jagers, maar er worden nog steeds opgehangen honden of honden met gebroken poten gevonden, die poten breken ze zodat ze niet naar de jager terug kunnen gaan,

Dus ik heb niet het gevoel dat ik een jager heb gesteund.