Nieuwe dip, we gaan lekker.

aan jouw inzet ligt het niet, aan Terry ook niet,

ik denk dat je in je enthousiastme om hem op zijn gemak te laten zijn veel te snel voor hem gegaan bent voor een hond met zijn achtergrond.

Een nieuwe start, weer "even" opnieuw beginnen alsof je een herplaatser in huis hebt, lijkt me een goed idee om vertrouwen in elkaar te gaan opbouwen.

Al goed bezig om de triggers weg te halen waar hij zo sterk op reageert. Ik zou dat ook even uitbreiden naar andere honden, die dus uit de weg gaan voorlopig. Hem leren dat wandelen leuk en ontspannend kan zijn, iets van jullie tweetjes. Misschien is het ook een idee om hem eens zelf de weg te laten kiezen (waar het kan, uiteraard). Bij zowel Lola als Jenna was/ is dat een groot succes voor hun zelfvertrouwen en het vertrouwen in mij.

Hoi daar, ik wilde even aan je kwijt dat ook ik een nerveuze, uitvallende herplaatser in huis heb,, daarom even vanuit mijn standpunt een paar opmerkingen.

Gooi die flexriem lekker weg! Een nerveuze, onzekere en snel uitvallende hond.. heeft geen klap aan deze zogenaamde ''5 meter lange 'vrijheid, blijheid' uitrol- lijn''.

Zo lang je hond voor jou uit, achter je aan, links, rechts alle kanten op kan zwieren.. is er van 'echt' samen wandelen geen sprake.

Daar het bij jullie toch waarschijnlijk een serieuze vertrouwens-issue betreft, zou ik voor een normale riem gaan om met je hond in contact te blijven.

Goede tip van Dobry om er eens in mee te gaan als je hond bijvoorbeeld plots heel graag linksaf wilt.

Mijn volgende aanraden zou zijn om (zoals je zelf al aangaf) geen voerbeloningen meer te geven. Je gaf zelf al een duidelijk voorbeeld hoe dit meestal compleet verkeerd getimed wordt.

Je hebt ook zelf al ervaren dat als het er op aan komt.. honden niet om te kopen zijn met wat lekkers maar het allemaal moeten komen vanuit jullie onderlinge band.

Je beschreef een situatie waarin zelfs met een vette worst, jouw hond niet op je reageerde en niet eens naar je wilde kijken.

Het komt op mij over alsof jouw hond er flink doorheen zit. Ik zou stoppen met die hondenschool, ook al is het er een van M.G

Ik geloof helemaal niet dat jouw hond het allemaal zo leuk vind daar. Tricks en trucks kun je hem thuis ook leren, maar niet temidden van al die prikkels en spanningen.

Veel mensen geloven dat hun hond iets leuk vind.. terwijl het dier dan eigenlijk alleen maar strak van de spanning staat en zijn meester probeert te pleasen.

Daar komt volgens mij ook dat wispelturige gedrag vandaan, van het ene moment braaf alle kunstjes doen, om vervolgens plat op de grond te gaan liggen, wazig te staren en niet meer reageren.

Jouw inzet en goede wil is groot.. dus doe gerust een stapje terug. Ik geloof dat het iemand als jij zeker zal lukken.

mooie uitleg Suzan, goede tip ook van de riem. Ik heb je een plusje gegeven

Ik herinner me met Lola nog een mooi moment toen we een tegenligger hadden, een kleine aangeleide  hond kwam ons tegemoet met baasje, en ik twijfelde of het goed zou gaan, en op dat Moment keek Lola me aan stopte met wandelen en gaf aan met haar ogen door naar mij en naar de overkant te kijken, naar de overkant te willen haha. 

We hadden toen een lange weg van vertrouwen opgebouwd (waar ik in het begin wel snoepjes gebruikt heb, niet als beloning, maar ontspanning) en dat was de eerste keer van echt contact.

Mooi Dobry, dat zal een glorieus moment geweest zijn.. niemand die dat ziet, maar tussen jou en jouw Lola moet dat een mijlpaal geweest zijn. Zo een waarbij je jezelf van binnen warm voelt worden..

Want daar doe je het als baasje toch immers voor, dat is de interactie waar je naar toe wilt werken..

Om zelf daar een klein voorbeeld bij te geven, even met korte kreten samengevat:

''Thuis een kinderfeestje, man met de honden weg.. komt onverwacht toch thuis, (hadden we zo niet afgesproken) man laat de honden los temidden van een grote groep kinderen (hadden we al 'helemaal' niet afgesproken) .. kinderen duiken bovenop Rocky.. en dan heb ik het echt over 10 stuks!!''

Ik weet nog hoe hard ik schrok!! Rocky was toen nog zo labiel en wispelturig. Altijd maar van het snelle zelf oplossen. ''Slaan voordat je geslagen wordt'' zeg maar..

Hoewel zulke situaties zich in slechts seconden afspelen, kun je je zulk een voorval altijd in slow motion herinneren.

Ik zie nog voor me hoe Rock werd ingesloten door de kudde kinderen. Ik zag hem bevriezen alsof het acuut -85 was. Hij keek naar me, ik keek terug.. spreiden mijn armen open en riep ''kom!''

Werkelijk.. hij wurmde zich vrij en stoof op me af, met zijn ogen enkel op mij gericht!! Hij vloog me letterlijk in de armen. Dat was (hoewel het een benarde situatie was) een bijzonder moment.. ik heb er vaak genoeg doorheen gezeten met Rocky.. maar op dat moment dacht ik alleen maar: ''zie je wel.. wij komen er samen wel jongen!''

To the point maar weer.. iedereen, mens en dier,. willen zich veilig voelen en kunnen vertrouwen. Koek, snoep, actie en sensatie, luxe, vertier en een schooltje, kunnen leuke toevoegingen zijn,, maar het is nooit de sleutel.

Bedankt voor de tips. Terry valt alleen uit naar honden en katten. De rest van de wereld negeert hij eigenlijk voornamelijk.

Wat betreft het ontwijken van honden, dat doe ik echt wel. Ik heb geen zin in herrie. Met cursus zijn we gestopt met Terry. Kira heeft 1 cursus over genomen en dan blijft Terry bij mijn moeder.

De flexilijn werkt hier eigenlijk heel goed. Tuurlijk kunnen ze dan verder bij je vandaan en zijn ze meer met hun omgeving bezig en wordt er veel gesnuffeld, maar dat is juist de bedoeling. Ik beloon ze veel met mijn stem zodra ze ook maar even aandacht voor mij hebben. Terry meld zich bij mij als hij een andere hond ziet en dat beloon ik dan met frolic. Deze frolicjes kun je leuk over straat knikkeren en dat vindt hij helemaal het einde. Zo kom ik langs honden die ik niet kan ontwijken en 9 van de 10 keer lukt dat ook perfect.

Het wandelen is nu voornamelijk gericht op lekker snuffen en doen. Als ik Terry's aandacht vraag krijg ik die en ik moet hem soms zelfs even weg sturen zodat hij weer lekker kan gaan snuffelen. Anders blijft hij naast me lopen hopend op een koekje. Ook stuur ik ze zo veel mogelijk met mijn stem als ik een andere kant op wil of dat ze moeten wachten bij de stoep. Dit gaat allemaal steeds beter.

grt Manja

Even heel kort: ''wil je dat het Terry om de frolicjes te doen is, of om jou??''

Wat leert hij er nu eigenlijk van, behalve dat die ongezonde frolics wel erg lekker smaken??

Ga de uitdaging eens aan om met helemaal niets op zak te gaan wandelen.

Ik weet haast zeker dat je zult bemerken hoezeer de interesse en aandacht van jouw hond, bij de inhoud van jouw jas of broekzak ligt.. en nauwelijks bij jou zelf.

Ik wil geenszins mijn eigen idee hierover aan je opdringen, maar koek en snoep draagt echt niets bij aan jullie onderlinge band. het blijft een afkoopmiddel of afleidings tactiek. Je mag er wat mij betreft altijd mee starten, maar probeer het ook altijd weer af te bouwen!

Je werkt al heel veel met je stem schreef je.. probeer dat verder uit te breiden.

Het is grappig hoe je opmerkt dat het juist jouw bedoeling is dat Terry veel snuffelt en met zijn omgeving bezig is. Geloof me als ik zeg dat aan een kortere riem en naast jou, jouw hond nog net zo veel met snuffelen en zijn omgeving bezig kan en mag zijn.. je geeft hem alleen letterlijk en figuurlijk niet meer het 'voortouw!'

Eigenlijk zou je het met een kortere lijn alleen maar makkelijker en duidelijker maken voor je hond.

Met wat ik nu ga opmerken wil ik je geenszins persoonlijk aanspreken of beledigen, maar het is een gegeven dat honden die altijd aan flexlijnen lopen, zelden, nooit of maar moeizaam ergens 'echt' los kunnen lopen.

Gewoonweg omdat ze nauwelijks hebben geleerd hoe ze samen met hun baasje horen te wandelen.. niet in contact met hen staan, helemaal opgaan in hun eigen ding..

Je moet niks.. maar probeer ook eens voor iets anders open te staan dat misschien niet helemaal is hoe je het gewend was.

Heel veel succes in ieder geval.

Ik bouw het ook wel af hoor, maar nu nog niet. Zover zijn we gewoon nog niet.

Ik werk het liefst met voedsel. Jij werkt toch ook voor een salaris. De stelling omdat ik het zeg moet hij het gewoon doen, ben ik het dus niet eens.

Ze lopen niet altijd aan de flexilijn. Ik gebruik voor korte rondjes de vaste lijn.

Mijn honden kunnen en mogen momenteel niet los. Kira is behoorlijk geblesseerd aan haar rug en moet rustig blijven. Beide jagen en hun sociale gedrag naar andere honden is ronduit slecht momenteel. Mogen ze ook minstens 1 keer per dag even lekker hun benen strekken en even hun neus achterna? En er wordt aan de flexi ook geluisterd. Als ze stuurloos waren aan de flexi had ik ze daar niet aan lopen. Ik zie het als loslopen, maar met de veiligheid van een lijn.

Ik wil best gaan trainen op het netjes meelopen en meer van de huishond zaken, maar eerst die stress weg werken.

Ik wil ook best open staan voor andere methodes, maar weet zonder voedselbeloningen geen raad. Voor een aai over zijn bol werkt Terry niet. Dat is voor hem gewoon geen beloning. Het zijn beide Terriërs, die willen wel een beloning hebben die de moeite waard is anders kun je de boom in met je verzoek om te komen.

Doordat Terry ook regelmatig voedsel weigert aan te nemen weet ik wel dat hij op dat moment stress ervaart. Nu neemt hij dus al geen voedsel aan als we op het punt staan naar buiten te gaan. De opwinding van het naar buiten gaan is dus nu al behoorlijk stressvol.

Ik zou een heleboel willen doen met beide honden, maar zit vast aan 2 tegelijk en rug/nek blessures en Terry's stressgedrag. Met de laatste 2 ben ik nu heel erg bezig. 1 keer per week ga ik met Kira nu naar cursus en blijft Terry achter bij mijn moeder. Nu was hij afgelopen donderdag heel rustig hier onder, maar normaal gesproken vergaat dan zijn wereld. De volgende dag heeft hij wel weer in huis geplast met alleen zijn, terwijl ik nog geen 2,5 uur ben weggeweest.

Vandaag heb ik het raam dicht gedaan, gisteravond was ik gewoon thuis en vandaag heeft meneer het iets meer dan 3 uur uitgehouden zonder te plassen in huis. Meteen na thuis komst even naar buiten om te plassen om te voorkomen dat hij alsnog in huis plast en daarna wat huishoudtaken doen en dan weer door naar buiten en mijn moeder met de honden.

De jonge duiven zijn dus geen stressfactor, want die zijn er nog steeds en hij heeft het toch droog gehouden.

Zolang Terry nog zo snel in de stress schiet wil ik even zo min mogelijk 'moeten' in het dagelijks leven in de hoop dat hij snel weer zichzelf wordt. Daarna gaan we wel weer langzaam wat 'druk' uitoefenen om netjes mee te lopen aan de korte lijn.

grt Manja

Even kort: ik heb nergens geschreven ''omdat ik het zeg, moet hij het gewoon doen!''

Jammer dat je mijn uitleg zo interpreteert.

Het key woord is vertrouwen. Toen Lola mij nog niet kende en dus nog geen vertrouwen in mij had, waren lekkertjes een fijne manier om haar te laten ontspannen, ik gebruikte ze door ze rond te strooien  als er iets aankwam waarvan ik wist dat het mogelijk iets was waarnaar ze zou kunnen uitvallen. Mij ging het er dus niet om of ze wel of iets deed voor snoep of voor mij, de bedoeling was ontspannen en niet vol stress rondlopen uitkijkend naar van alles en nog wat om te moeten uitvallen.

Een soort overgansperiode dus totdat we een band hadden.

Bij Jenna was het weer anders, daar was gewoon bogen maken en of teruglopen of kort naast me houden genoeg. Bij haar neem ik nooit snoep mee. Ik denk dat je het per hond moet bekijken wat het beste werkt. Wel houd ik haar echt altijd kort naast me als we ergens lopen waar het druk is met verkeer en mensen. En als het niet druk is krijgt ze een lange lijn, maar ook dan altijd als er iets aankomt kort naast omdat je nooit weet of er iets triggert om uit te vallen en je met lange lijn geen controle hebt.

Manja,

Aangaande Terry's rug zou ik voorstellen een lange lijn gebruiken ipv een flexi.

Bij een lange lijn stuur je opbouwend de stop. De flexi lijn geeft mogelijk schokken. En dat is momenteel alles behalve interessant 

@Suzan, hoe moet ik het dan zien? Ik wil het graag goed begrijpen.

@Eliane, daar heb je gelijk in, maar ik zie me dan gelijk stunten met lange lijnen die voortdurend in de knoop zitten. Gelukkig kan ik ze afremmen met een 'ho'. Neemt niet weg dat het nooit gebeurt dat ze weleens een schok van de lijn krijgen.

Ik zal straks een lange wandeling doen aan de vaste lijnen. Eens kijken of ze dan ook genoeg beweging/uitdaging ervaren als aan de flexi. De flexi is ook erg makkelijk voor mij omdat deze zelf oprolt en ik niet het risico heb dan de lijn in mijn vingers snijdt of dat ze ongemerkt toch meer lijn hebben als ik dacht en zo dus onbedoeld bij bijv een kat kunnen komen. Mijn honden en katten gaat namelijk heel erg fout.

grt Manja

Ik heb gisteren met ze gewandeld aan de vaste lijn. Even wennen, maar het beviel me eigenlijk wel. Zoals gezegd heb je meer contact met ze. Voor de honden maakte het niet veel uit. Ze deden er niet moeilijk over. Wel was Kira lastig naar een andere stafford teef waar ik haar aan de flexi wel een keer zonder uitvallen langs heb gekregen. Verder was er niet zo heel veel verschil qua uitvallen.

We gaan dus weer over op de vaste lijnen.

Met alleen thuis zijn is het weer droog gebleven. Meteen na thuiskomst even naar buiten en ook bij moeders hebben we het droog gehouden. Ik ben weer voorzichtig trots op het mannetje.

Aan de vaste lijn ben ik veel meer met netjes meelopen bezig en ik denk dat dat mooi is om mee te beginnen om hem weer wat training te laten doen.

Grt Manja

We zijn weer een paar dagen verder en het is nog steeds droog. Ik was 3 uur weggeweest en het was nog steeds droog. Minpuntje was wel dat hij weer in de muur had zitten graven.

Vandaag dus weer even terug naar 2,5 uur weg en vandaag geen nieuwe graafplek in de muur en ook was het droog. Ik heb eerst de duiven schoongemaakt na thuiskomst en daarna pas naar buiten gegaan. Hij is iets meer als 3 uur binnen geweest zonder te plassen.

Ik wil de komende dagen werken aan dit ritme zodat ik niet meteen naar buiten ga na thuiskomst, maar eerst even wat eet en de duifjes schoonmaak. Dat duurt samen ongeveer 15 minuten. Daarna gaan we dan naar buiten voor een korte wandeling. Dat scheelt mij 1 uitje. We gaan dan van 7 keer naar buiten terug naar 6 uitjes. Eens kijken of dit gaat lukken.

Vanavond met Kira naar cursus. Eens kijken of het morgen dan ook droog blijft. Ik blijf dan een half uurtje korter weg om het hem wat makkelijker te maken om het droog te houden.

grt Manja

Weer een paar dagen verder. Terry had het met alleen thuis zijn netjes droog gehouden vrijdag. 's Avonds ging het echter weer mis. We waren net een half uur binnen, ik kwam net onder de douche vandaan en plof even op de bank neer en meneer loopt onder de eettafel en gaat daar staan plassen. Op mijn verbaasde HE reageerde hij gelukkig wel en hij stopte met plassen en kwam in een lage houding naar me toe. Waarom hij nu ineens wel weer plast waar ik bij zit snap ik echt niet. Rond half 9 ben ik nog een keer uit geweest. Hij heeft het verder droog gehouden. Tot en met vandaag is het droog gebleven.

Vandaag ook naar de fysio geweest met het duo. Terry zat weer flink vast in zijn bekken en dat is nu weer los gemaakt. Verder zat er nog een blokkade in zijn lendenwervel, nummer 7 als ik het goed onthouden heb. Er zaten nog 2 blokkades, maar die verdwenen zodra ze zijn bekken en L7 los had gemaakt. Terry heeft nu Traumeel voorgeschreven gekregen dus dat gaan we dan ook gebruiken.

Bij Kira lagen de zaken wat anders. Ook bij Kira zat haar bekken weer goed vast en ook nog een paar rugwervels moesten behandeld worden. Kira is echter wat lastiger om goed te controleren. Kira spant enorm aan bij aanraken dus is het soms wat lastig om te zeggen of het een blokkade is of dat ze aanspant. Uiteindelijk is het wel gelukt om haar weer soepel te maken. Kira heeft voor 5 dagen pijnstilling voorgeschreven gekregen om er voor te zorgen dat ze haar rug wat ontspant en zodat de ontstekingsreactie in haar rugspieren wat af kan nemen. Als ik mijn handen op haar rug leg voel je ook dat er 2 plekken zijn die warmer aanvoelen dan de rest van haar rug. Ik hoop dat die pijnstillers in zo'n korte tijd verschil kunnen maken voor haar. Toch was Kira wel vooruit gegaan in de afgelopen maand en dat is toch wel prettig om te weten. We hebben een nieuwe oefening meegekregen en daar gaan we dan mee aan de slag. Kira moet een spelboog maken om haar rug en voorpoten te strekken. Ik kan dus weer een trucje gaan aanleren. Dat zullen ze vast leuk vinden om te doen.

Volgende maand gaan we weer terug naar de fysio.

grt Manja

Als ik het zo lees doe je alles wat binnen je macht ligt! Respect hoor! 

toch een mooie update, op het incidentje van vrijdagavond na.

Ook belangrijk dat de fysio wel degelijk lijkt te helpen

Bedankt voor de complimentjes. Doet me goed.

Ik snap echt niks van het incidentje van vrijdag. Ik was meer verbaasd dan boos of teleurgesteld. Ik heb geen idee hoe ik die plas nu moet plaatsen.

Tot nu toe nog steeds droog en ze zijn iets meer dan 2,5 uur alleen geweest. Omdat Terry zat te bibberen ben ik wel meteen even naar buiten gegaan. Ik had een voorgevoel dat hij daarmee aangaf dat hij met bolle wangetjes zat. Buiten was hij wel vlot met plassen, maar dat is eigenlijk altijd zo. Meneer is er zo een die het liefst om de 2 meter een vlag neer zet en dan ook nog even flink voor- en na krabt.

Ik ben door mijn GT doorverwezen naar een andere GT omdat ze nogal krap in haar tijd zat. Hij en ik worden dan helemaal van het begin af aan opnieuw bekeken. Omdat ik op de MG school trainde is er nog geen uitgebreide gedragsanalyse van Terry gemaakt. Dat gaan we dus alsnog doen en dan kijken hoe ik Terry's leven een stuk relaxter kan maken en daarmee ook mijn leven weer een stuk relaxter krijgen.

Nu ik met Kira cursus loop merk ik pas het verschil in mijn eigen gemoedstoestand. Als ik Terry heb ben ik veel meer gespannen. Met Kira loop ik gewoon een heel stuk relaxter ondanks dat Kira ook niet altijd even gezellig is met andere honden. Kira valt echter niet in het wilde weg uit. Ze reageert alleen als ze direct contact heeft en de spanning daarbij te hoog oploopt. Ze zoekt zelf geen toenadering en dat is toch wel erg lekker. Wordt ze lastig gevallen en schiet ze in de verdediging dan kan ik haar daarmee laten stoppen met een simpel 'nee'.

Terry valt uit naar alles wat te dicht in de buurt komt als hij aan de lijn zit. Los zoekt hij het ook niet echt meer op, dat heb dan al gewonnen, maar reageert wel als andere honden gaan rennen/spelen en als hij zich er dan mee gaat bemoeien gaat het gewoon fout en valt hij uit en jaagt de ander weg. Toch is hij daar redelijk van terug te roepen. Ook al gewonnen in de afgelopen maanden.

In eigen omgeving zijn ze weer anders. Terry is dan beter te sturen en af te leiden en Kira bouwt veel sneller spanning op en valt dan wel uit en is dan nauwelijks af te leiden. Komen we in de buurt een hond tegen die ze niet mogen dan weet de hele buurt het dat we buiten zijn. En met honden die ze wel mogen is er geen enkel probleem.

grt Manja

en zo leer je je honden steeds beter kennen en aanvoelen en inschatten wat wel en wat niet voor hen kan. Je bent lijkt me op de goede weg. Misschien ook wel fijn als er eens een andere gt bijkomt, mits hij goed is uiteraard.

Wat het inciident van vrijdag veroorzaakte, zal wel gissen blijven. Ik herinner me eens een topic over een hond die gromde naar iemand in badjas met capuchon aan, dat was heel raar voor de hond blijkbaar. Moest ik ineens aan denken toen je dat schreef over uit de douche komen...

Ik gebruik geen badjas. Ik kom in mijn nachtshirt uit de douche en schiet even een schone spijkerbroek aan voor het laatste rondje. Ik heb altijd een jas of bodywarmer aan voor alle koekjes, speeltje en clicker die ik altijd bij me heb. Allemaal kleding die de honden goed kennen en waar ik nog nooit een reactie op heb gehad. Het enige wat ik kan verzinnen is dat hij misschien dacht dat we niet meer uit zouden gaan en dat hij daarom maar even ' uit' ging in huis. Normaal gesproken is dit ook de volgorde, maar dan is het later op de avond.

Het is dan gewoon ontzettend jammer dat hij niet goed aangeeft dat hij naar buiten moet. Even piepend naar de deur lopen en dan vliegen we meteen naar buiten, maar dat doet hij niet. In plaats daarvan loopt hij doelgericht naar een plek en tilt daar gewoon zijn poot op. Even jammer. Wel zijn dit vaste plekken en als er dan urine ligt lopen ze er niet doorheen. Het ligt dan niet in de weg. Dat lijkt me dan net weer geen toeval.

grt Manja

Vandaag met mijn fototoestel geprobeerd om een filmpje te maken van het alleen thuis zijn. Ik kon een filmpje maken van ongeveer een half uur. Dan was de geheugenkaart vol.

Eerst een lange wandeling gemaakt. Ik ben door het park gelopen en we zijn 1 hond tegen gekomen en daar moest Terry uiteraard lelijk naar doen. Het was een zwarte labrador reu. Een hele rustige en stabiele hond. Terry snapte naar hem op het moment dat bijna neuscontact was. Verder gebeurde er niks. De reu liep weg en het was klaar. Later ben ik hem nog een keer tegen gekomen, maar toen gedroeg Terry zich weer anders. Hij sprong tegen mij op en zocht nu geen contact met de hond. Verder geen hond tegen gekomen. Erg vreemd in de stromende regen.

Thuis de duiven schoongemaakt en me klaar gemaakt voor vertrek. Camera klaar gezet en gestart en daarna vertrokken. Door omstandigheden was ik veel later dan gebruikelijk. Ze waren nu al 3,5 uur binnen. Ik verwachte een plas in huis en bij thuiskomst lag die er ook. Ik balen want die zal hij net neergelegd hebben omdat ik te lang weg was gebleven en ik had maar een half uur film. Ik heb de boel opgeruimd even snel wat gegeten en hup naar buiten.

Bij mijn moeder het filmpje op de laptop gezet en kijken maar. Het was heel interessant om te zien hoe ze nu zijn als ik niet thuis ben. De eerste 10 minuten zijn ze met de voerspeeltjes bezig en daarna heel kort even met elkaar bezig. Terry rent naar de bank, buiten beeld, en Kira volgt. Je kan dan de achterhand van Kira nog zien, maar daar was niets bijzonders aan te zien. Kira gaat naar een bench en gaat daar in liggen en Terry begint te piepen op de bank, gevolgd door wat huilblafjes en daarna komt hij van de bank af en weer in beeld en loopt naar de andere bench en gaat daar snuffelen en jawel, hij tilt zijn poot op in de 17de minuut! Ik heb hem dus op beeld. Wat ik dan wel even jammer vind is het gepiep en geblaf buiten beeld. Wat hij op de bank gedaan heeft heb ik dan even niet in beeld. Ik had de camera op het plasgebied gericht.

Verder was te zien dat Terry best onrustig is. Hij loopt veel heen en weer naar de gang en terug naar Kira. Hij gaat dan even bij haar in de bench met mandje zitten om vervolgens binnen de minuut weer in beweging te komen.

In ieder geval kan ik dit filmpje wel gebruiken voor de GT.

grt Manja

goed dat je toch een tijdje kon filmen, het klinkt als verlatingsangst wat Terry heeft.

Ik ben er ook bang voor. Vandaag weer dubbel feest. Een plas en weer aan de muur gezeten. Gisteren ook al een plas. Ik denk dat de glazenwasser daar de oorzaak van is geweest. Vandaag hing deze met zijn hangbakje aan de gevel van de andere toren. Terry gromt en blaft er altijd naar en ik was vergeten de gordijnen aan die kant dicht te doen zodat hij hem niet ziet.

Maandag wordt dan nog erger, want dan komt hij bij mijn gebouw en dan hangt hij ook 2 keer voor mijn raam. De gordijnen zorgen er dan voor dat hij hem niet kan zien, maar hij kan hem wel horen. Dat gebonk van dat hangbakje tegen het gebouw is ook niet iets wat je kan missen qua geluid.

Inmiddels heb ik een uitgebreid vragenformulier ingevuld en opgestuurd naar de GT samen met het filmpje van het alleen thuis zijn en van het ruwe spel tussen mijn mormels waarbij Terry steun zoekt bij mij.

Met het invullen van dat formulier kwam ik er pas achter hoeveel problemen ik eigenlijk heb met Terry. Terry kwam helemaal niet positief over in de antwoorden. Helemaal niet leuk eigenlijk. Er zijn al een heleboel dingen die ik al niet meer zie, maar die door de vragen wel weer naar voren kwamen.

Ik begin zelfs weer aan mijn geschiktheid voor een Boerenfox twijfelen. Ook omdat ik met Binky tegen veel vergelijkbare punten aan liep. Terry is alleen niet lastig naar mensen en dat was Bink wel. Ik hoop dat ik samen met de GT toch een hoop kan herstellen.

Grt Manja

Houd je ons op de hoogte van de GT?

Ik hoop dat ze je kan helpen! 

Zal ik doen.

grt Manja

Ondanks dat we gestopt zijn met alle cursussen plast Terry nog steeds in huis. Het vreemde is dat hij de ene dag wel plast en de andere dag weer niet. Ik heb al geprobeerd of de soort beweging iets uitmaakt, maar dat lijkt er niet op dat dat verschil maakt. Ik heb zaterdag balletje gegooid met hem en toen bleef het droog ondanks dat ik meer dan 3 uur weg was en gister was ik 2,5 uur weg en toen lag er weer wel urine. Ik had toen een langere wandeling gemaakt van 3 kwartier. Vandaag ook gewandeld met wat koekjes knikkeren en we zijn 4 honden tegen gekomen waar ik hem dus met aandacht voor mij langs probeerde te krijgen. De eerste ging prima, dit was een jack russelltje. De 2 combinatie waren 2 honden en die vielen uit. Terry moest dus even tegengas geven, maar was met 1 'nee' weer stil en weer vol aandacht voor mij. Toch knap van het hittepetitje. De laatste was een loslopende boxerreu die in een rechte lijn, fixerend op Kira af stoof. Terry kon ik met een vrolijke stem en losse lijn rustig houden. Kira stond met een hanekam van voor tot achter en hoge staart en naar achter gedraaide oren de boxer op te wachten. Die minderde vlak bij haar vaart en er werd heel gespannen begroet van de boxer uit. Kira draaide weg van de boxer, helemaal stijf van de spanning en opgetrokken voorpoot. Ik heel vriendelijk en zo rustig mogelijk tegen Kira gezegd dat ze mee moest komen en uit alle macht geprobeerd om geen spanning op de lijn te zetten en dit lukte me zowaar aardig. Terry wilde nu ook naar de boxer toe, maar dat hield ik tegen en ik vroeg ook Terry heel vriendelijk mee te komen en boven verwachting werd er gehoor gegeven aan mijn verzoek. Voor Terry zo snel mogelijk een koekje weg geknikkerd en Kira zodra ze bij me liep een koekje toegestopt voor het meekomen. Pfieuw, dat liep goed af. Ik word er wel flink benauwd van al die loslopende honden in de wijk. Ze zijn niet allemaal even gezellig en met deze boxer zat mijn hart ook in mijn strot. Ik was blij dat ik ze vandaag aan de flexilijn had, aan de korte riem had dit hartstikke fout gegaan. De boxer werd wel een paar keer geroepen, maar die had duidelijk lak aan zijn baas.

Met de laatste aanvaring met een andere hondenbaas durf ik eigenlijk er ook niks meer van te zeggen over niet luisterende, loslopende honden die ongevraagd mijn honden lastig komen vallen. De laatste keer stelde een man dat als mijn honden onbetrouwbaar waren ik ze maar in moest laten slapen. Een beetje omgekeerde wereld lijkt mij. Hij hoort ze gewoon aan de lijn te houden of anders dusdanig onder controle te houden dat ze een ander niet lastig vallen, maar dat was niet wat hij wilde horen met nog wat verwensingen en dreigementen in mijn richting. Die fijne meneer heb ik doorgegeven aan afdeling handhaving in de hoop dat hij een keer aangesproken wordt over het los laten lopen van zijn niet luisterende jack frutsels.

Een week later werd ik door een buurvrouw aangesproken of ik 2 jack frutsels kende, want de man van de bloemenzaak had er net 2 van de weg geplukt die zonder baas op de drukke weg heen en weer liepen. Ja, die kende ik wel. Terwijl ik met haar stond te praten kwam er op Feestboek een berichtje binnen dat ze opgehaald waren door de dierenambulance en thuis gebracht werden. Ritkosten worden dan verhaald op de eigenaar. O, wat vond ik dat heerlijk. Laat die aso maar lekker betalen. Spijtig voor de hondjes dat ze zo'n baas getroffen hebben. Ik ben benieuwd of die 2 nu aan de lijn gehouden worden. Zou wel fijn zijn.

Voortaan probeer ik rustig te blijven als er loslopende honden in de buurt komen. Terry reageert namelijk heel sterk op mijn reactie. Als ik de andere hond weg wil sturen bemoeid Terry zich daar ook mee en valt dan uit. Nu zei ik niks tegen de loslopende hond en probeerde zo relaxt mogelijk te zijn en Terry bleef tenminste stil. Bij Kira moet ik zorgen dat er geen spanning op de lijn staat, want dan valt ze gelijk uit. Nu was ze ook niet relaxt, maar ze kon wel duidelijk laten zien hoe ze zich voelde naar die boxer toe. De boxer reageerde gelukkig verder wel goed op haar en het liep goed af, maar spannend was het wel.

Volgende week maandag komt de GT. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat.

grt Manja

Misschien heeft het plassen dan met de verlatingsangst te maken? Je zou ook eens kunnen proberen om, ook al ben je net uren met hem weg geweest om hem dan na een half uurtje oid toch nog even te laten plassen.

Hij heeft het wel goed gedaan tijdens de wandelingen. Ga je ook weleens 1 op 1 lopen met de honden?

Wat soms ook kan helpen als er een hond op jouw honden afstormt en Terry reageert sterk op jouw stem en je hem dus rustig wil houden zodat hij niet uitvalt, dat je die aanstormende hond rustig vrolijk begroet, heeeee wie hebben we daar, kom je even kijken, dat is gezellig. Geen garantie dat het werkt, maar hier heeft het op 1x na altijd wel iedereen gekalmeerd.

Ik ga meestal kort na het lopen weg om de tijden tussen het uitlaten zo kort mogelijk te houden.

1 op 1 is helaas niet goed mogelijk. Terry kan absoluut niet alleen zijn zonder Kira. Ik ga nu 1 keer per week naar cursus met Kira verder zijn ze altijd samen. Dat is niet ideaal, maar wel de weg van de minste weerstand. Ik ging wel een tijdje met Terry alleen uit om te voorkomen dat hij bij mijn moeder in huis plaste onder het avondeten. Nu houd hij het daar weer gewoon droog en is dat niet meer nodig.

De avondwandeling loop ik samen met mijn moeder. Zij loopt dan met Terry en ik met Kira. Veel meer 1 op 1 wil nog niet lukken. Ik ga het wel aankaarten bij de GT, hoe ik ze een beetje los kan weken van elkaar zonder dat de wereld vergaat. Ze zijn namelijk ook best jaloers. Ze kunnen het niet goed hebben dat de aandacht naar de ander uit gaat. Gelukkig gaat dat niet verder als zich tussen mij en de ander wurmen en piepen als ik met de een weg ga en de ander bij mij moeder achterblijft.

Ik zal eens kijken of ik een andere hond vrolijk kan begroeten en of dat de spanning wat lager kan houden. Het is het proberen waard.

grt Manja

Misschien iets heel stoms...

Maar wat als je ze omstebeurt uit zou laten.... En ik weet dat de ene niet alleen thuis kan blijven. Maar wat als je hem in een hondenrugzak mee zou nemen? Kan je een grote ronde lopen, en toch beide honden apart hun aandacht geven. 

@ Jessica, Daar is Terry wat te groot voor. Terry weegt 11 kilo. Ze kunnen beide prima lange rondes lopen, maar ze echt 1 op 1 aandacht geven lukt niet dagelijks omdat ik alleen ben en ze niet in hun 1tje achter kunnen/willen blijven. Kira accepteert het dan wel, maar je hoort haar wel piepen als je op de lift staat te wachten. Terry wordt helemaal hysterisch als hij helemaal alleen achter blijft. Daar heb ik dan een oppas voor nodig en die kan ik niet ieder dag lastig gaan vallen met mijn probleem.

grt Manja

Dat is lastig inderdaad.