Een kijkje in het leven van onze 17 jarige hondjes Speedy en Tessa

(Vervolg op topic Oude Jack Russel zussen op de afdeling hondengeriatrie)

Ja hoor, het is zover: op 9 april as. hopen Speedy en Tessa maar liefst 17 kaarsjes (in totaal dus 34) uit te mogen blazen en dit verdient een nieuwe topic!

Afgelopen week heb ik foto's gemaakt van de dames. Zonder flits, want ook al zijn ze blind: lichtgevoelig zijn ze nog wel en ze schrikken van de flits.

Speedy stond altijd stoer en fier overeind op de foto, nu zit ze ineengedoken als een gebroken hondje. Ik probeerde haar rechtop te zetten zoals ze altijd zat, maar dit lukte niet meer. Het was een verdrietig moment, elke keer neem je weer een beetje meer afscheid van elkaar.

Mooie meisjes :) 

ben blij ondanks de ouderdoms ongemakjes zal ik ze maar noemen ze toch deze prachtige leeftijd al bijna bereikt hebben! 

Ons vorig hondje werd bijna 13 toen haar leventje abrupt stopte door kanker, zij was in haar hoofdje nog pup.. dat vond ik wellicht nog het ergste om te moeten zien :( 

Hoe dichterbij het misschien komt denk maar hieraan: zo'n mooie honden leeftijd bereiken is alleen al een taartje waard en dat ook nog eens samen!!! Daar teken ik voor. Onze grootste angst was met twee hondjes tegelijk wat nou als er 1tje eerder gaat. Maar daar gaan we nu allemaal niet aan denken hier staat de taart ook al bijna klaar 8 april zijn ze hier jarig :) Ruby en Rose blazen hun 1e kaarsje uit ! 

Elke dag extra is weer een prachtig cadeau! 

Hé wat een lieve foto.....

Gelukkig weer wat nieuws over de hoogbejaarde dames!

Ik was geschrokken toen je eerdere topic op slot ging.

Maar die liefjes geven niet op en hun baasjes ook niet!

Top. Elke dag dat goed gaat is meegenomen, toch...

Of ze 9 april nu halen of niet....

Zitten ze al af en toe lekker in het zonnetje buiten?

Niets aan de hand gelukkig, ik vond een nieuwe topic wel op z'n plaats nu ze zo'n bijzondere leeftijd mogen bereiken!

De wilskracht van de dames is enorm, je kunt als baasje niet anders dan daar in mee te gaan: ze zijn fysiek ook nog heel sterk. Als ze willen eten en drinken of iets niet willen dan komt er toch een kracht los!

Speedy is altijd een buitenhond geweest, ze heeft afgelopen week heel veel in het zonnetje geslapen. Tessa wil juist naar binnen, maar met haar zusje buiten kan ze het binnen ook niet vinden. Het arme beestje loopt doelloos rond als het zonnig is: ze kan het dan nergens meer vinden.

Ze is nu dan ook heel erg moe en ligt eindelijk te slapen!

Minion word op 6 april een jaar.

Nog een halve maand wachten, en zijn ze 17.

Wat een verjaardag's maand april :)! 

Zo vertederend die oude dametjes!

wat een moppies , en wat zijn ze aandoenlijk he
maar die angst die maar constant in je hart zit is zwaar .

Roxy wordt in Mei 18 maar nog steeds fier en redelijk bij , héél soms is ze de weg ff kwijt en plast of poept ze zo maar in huis terwijl we er bij staan
maar ach , je accepteert steeds meer van ze ,
onze jongste Lady is 13 en eigenlijk nog helemaal goed , ok , een slecht bekkie en een flinke hartruis , maar toch
Gentle is 14 , stokdoof en ook af en toe de weg kwijt , maar lekker rennen houd hij nog steeds van .

onze grote angst , en die zal jij ook zéker hebben , is dat we ze in korte tijd alle drie af moeten staan .

wanneer is het zo ver , en nog belangrijker , hoever gaan we ..........

ik wens jou ook veel sterkte en wijsheid !

Bedankt allemaal!

April is inderdaad een behoorlijke verjaardagsmaand, maar wat lees ik nou? Wordt er in mei een hondje 18: wow!! Wat doet Roxy het nog goed!

Inderdaad: bij oude hondjes gaat de angst voor verlies overheersen. En hoe meer honden je hebt, des te groter wordt het verlies helaas....

We gaan behoorlijk ver voor Speedy en Tessa. Nu was Speedy altijd zo'n stoere hond en hoe ze nu is en wat ze nog kan vind ik eigenlijk voor Speedy vernederend en hond onwaardig. Net als je dat bij hele oude mensen ziet, heel pijnlijk! Maar ze is nog zo sterk en de wil is enorm, ze wil ook nog heel graag eten en drinken.

Het staat zo haaks op elkaar dat ik soms met mijn handen in het haar en met tranen in mijn ogen moet aanschouwen hoe zo'n tragische hond nog zo intens de wil heeft om te leven.

Speedy:

Tessa:

moeilijk he , maar als Speedy nog goed eet en drinkt , duidelijk nog wil en gelukkig vlijkt , dat weet jij als baasje het beste , kan ze best nog door .

helaas weet ik uit ervaring dat als het zo ver is , dat je het ook echt wel weet en dán moet je hart en je verstand bij elkaar komen ..............

Ze zijn prachtig die lente meiden van je

maar ja ..inderdaad ook de vege tekenen dat het niet voor altijd zo doorgaat ..

Voorals nog doen ze het super en samen 34 is wel een feestje waard

Het heerlijke lente weer kan ze alleen maar helpen

hier ook een bejaarde poes die vandaag 21 is geworden

voor haar leeftijd is ze kerngezond maar ze is ook niet meer wat het was  hoor

Ach ze zijn hoogbejaard

Mooi,... een nieuw topic :-)

Ik duim dat ze het goed blijven doen en hun 17e verjaardag halen.  Allebei, het zou mooi zijn.  Maar van de conceptie af gerekend leven ze al 17 jaar he.

Je angst en droefheid kan ik goed begrijpen.  Toch zullen jullie zelf weten wanneer je niet meer mag rekken.  Dat is niet voor elke hond hetzelfde.  Net zo min als voor mensen.

Ik ben 14 jaar vrijwillig ziekenbezoeker geweest en ook bij mensen is het zo dat de ene heel anders op ouderdom reageert dan de ander.  Sommigen kunnen best nog veel maar laten zich liever bedienen en vinden (heel vaak terecht) dat ze in hun leven al genoeg gewerkt hebben... Anderen zeggen dat hun spieren stijf zijn, benen moe en rug geeft last... maar dat als ze opstaan en even rondlopen, alles alweer veel beter gaat...  Aan jullie om het in te schatten, maar als je je hondjes zo lang hebt dan "lees" je wat ze willen... en dan zie je of "opstaan na een poosje liggen" moeilijk gaat of dat elk stapje pijn en moeite kost...

Heel veel geluk gewenst en dat alles vredig mag verlopen en je in de mate van het mogelijke een goed gevoel behoudt...

Maar voor nu... uitkijken naar dat feestje ;-)  Toch wel heeel apart!

Fijn dat je weer terug bent.Ik lees graag mee hoe het met je 2 meisjes gaat.Geniet er zoveel mogelijk van ook al is het vaak moeilijk.En inderdaad als ze de wil nog hebben,eten en drinken en geen pijn hebben dan is het prima dat het allemaal niet meer zo soepeltjes gaat.Ik kijk uit naar 9 april dat ze 17 jaar mogen worden.Mijn Bobby heeft het helaas niet mogen worden,hij is met 16 jaar,1 maand en 13 dagen overleden.Ook een mooie leeftijd.

konden ze allemaal maar 100 worden de lieve dingen :) 

zolang het nog eet, drinkt en je ze van de kleine dingentjes ziet genieten is die dag weer mooi mee genomen, lekker genieten van deze prachtige lente dagen samen. 

dat moment dat je ooit moet toegeven dat hebben wij vorig jaar mee gemaakt en al heb ik er nu vrede mee typ ik dit toch weer met tranen in mijn ogen.. het is altijd te vroeg. Ik vind het knap dat je het al in je achterhoofd hebt zeg maar ik kon er heel lang niet aan toegeven.. 

echt vergeet niet te genieten die momentjes nu die zijn het kostbaars :)

Ach wat een snoesjes! Wat zijn ze al lang bij jullie, bijzonder.

Blij dat er een nieuw topic is. Nou meiden op naar de 17jaar!!!! Benji hier is 13jaar en was tot vorig jaar deze tijd een vitale oude hond. Toen begonnen de eerste kwaaltjes.Hij herstelde wonder boven wonder goed maar het gevoel hem te kunnen verliezen zat er goed in. Begin dit jaar kreeg hij een kwetsuur in zijn heup dat herstelde goed en we zaten weer lekker in ons ritme. Tot ik opmerkte dat het leek of hij niet goed zag en erg verward reageerde.Hup naar de dierenarts maar die kon niets anders dan te hoge bloeddruk vinden en hij kreeg dus daar medicatie voor. Op de maandag erna weer terug. Eigen dierenarts uitgebreid onderzoek en er bleek in het centraal zenuwstelsel iets mis te gaan. Bloeddruk was onder controle met medicatie. Weer medicatie erbij en afwachten. Inmiddels zijn we er achter dat hij tumor in het centraal zenuwstelsel gaat wat betekent dat hij in zijn laatste levensfase zit. Ik vind het altijd prachtig om te horen als hondjes wel heel oud mogen worden vooral als het nog 2 zusjes zijn ook. Dus Hopelijk vieren jou meiden straks samen hun 17de verjaardag en kunnen ze nog lekker genieten van het mooie weer!

Ja was ook even in paniek toen het andere topic werd gesloten..... maar zo leuk ze weer te volgen..... en wat zien ze er toch lief uit. Ik vind oudere hondjes zo lief..... op naar de 17 jaar. Geweldig!

Ik ben diep ontroerd door jouw prachtige hondenmeisjes. 

Wat een leeftijd! Het is zo bijzonder hen zo lang bij je te mogen hebben. 

Ow wat prachtig dat deze zussen samen zo oud mogen worden.
Ik wens bijde gezusters WOEF een super-duuper-gezellige verjaardag.

Ook ik ben geroerd door je verhaal en de foto's.

Och arme, die Speedy met dat pamertje om.. ja, ze zijn echt oud!

Wat een gezegende leeftijd hebben ze beide al behaald, wat een rijkdom om zo zo lang als zusjes met jullie samen te mogen zijn..

Maar anderzijds moet het ook zo onmogelijk moeilijk en zwaar zijn om als je baasje te moeten realiseren dat het nu echt naar het einde gaat...


Ik kan het me echt levendig indenken hoe je geregeld naar ze kijkt.. en je de tranen achter je ogen voelt branden, het opzien is enorm.

Natuurlijk zul je ook je zegeningen tellen maar dit is toch een zware weg,, de weg van het zachtjes aan loslaten.

Voor nu.. toch maar weer verjaardag vieren en genieten van deze prachtige snorren dames!

Wat zien ze er nog goed uit voor hun leeftijd.. ze hebben het goed bij je.

Een virtuele aai over je bol en een klop op je schouder wil ik je bij deze geven. Kom op meid.. je kunt het!

Prachtige foto's, het gaat zo snel, te snel soms.

Congrats alvast! 

wow, wat een pracht leeftijd, en al zijn ze wat oud met wat gebreken ze zijn nog in goede gezondheid zo... super, een fijn baasje die goed voor ze zorgt.

feliciteren doe ik nog even niet, wel op de dag.

Bedankt allemaal voor de lieve reacties, wat doet dat mij goed!

We vinden het erg bijzonder dat ze de 17 waarschijnlijk toch gaan halen, we hadden niet verwacht dat ze zover zouden komen.

Er zit echter wel een keerzijde aan.

De ouderdom heeft ons tav. Speedy behoorlijk vastgezet. Als ik naar Tessa kijk dan krijg ik een glimlach, als ik naar Speedy kijk moet ik huilen.

Als Speedy fysiek niet zo sterk zou zijn en niet meer zou willen eten of drinken zou ik haar gelijk in laten slapen en verlossen van haar oude lijfje. Maar omdat ze dat allemaal nog wel doet kan ik haar niet laten gaan. Inmiddels ben ik zover (mijn partner nog niet) dat ik hoop dat ze snel gehaald wordt en in haar slaap mag gaan. Ze hoeft van mij de 17 niet te halen. Als ze nu gehaald zou worden zou ik daar vrede mee hebben en dankbaar zijn dat ze verlost is.

Ik kan dus op dit moment niet ingrijpen, ik kan er alleen voor haar zijn en steun bieden. Laten voelen dat we er voor haar zijn en dat we van haar houden.

Maar wat doet het pijn wat mijn ogen zien als ze naar Speedy kijken.

Heb je nog een foto hoe ze eerst was?

Het zou mooi zijn als ze in haar slaap heen gaat, maar helaas gebeurt dat bijna nooit.

Als de stoerste en de sterkste van de 2 zo aan toe is is het heel erg jammer vind ik, want de ooit zo stoere sterke hond zo aan toe is vind ik het wel heel erg jammer. 

Hieronder een foto van 2 jaar geleden, ze waren toen bijna 15 jaar en waren toen echt nog goed. Tessa links en Speedy rechts, als altijd stoer en fier overeind. 

Tessa was altijd ons zorgenhondje, zij gaat nu heel goed. Juist de stoere Speedy is een gebroken hondje. Dat doet ons zo'n pijn.

hahah die houding van ik ben de stoerste en de sterkste.

Ik hoop dat Speedy het nog goed gaat doen.

Ze was net een leeuw! De dierenarts heeft altijd "hij" gezegd als ze over Speedy praatte. Ze bleef maar denken dat Speedy een reu was en dan had ze ook nog de blaf van een grote hond.

Juist omdat Speedy zo'n trotse hond is valt het ons zwaar om haar zo te zien en een luier om te moeten doen. Bij Tessa hebben we dat niet omdat dat altijd al een zorgenhondje was.

Was Tessa wel gezond als jonge hond?