Een kijkje in het leven van onze 17 jarige hondjes Speedy en Tessa

Veel sterkte! Telkens ietsje meer afgeven wat is dat moeilijk.

Jullie plukken de dag telkens weer met z'n allen, dat is fijn.

1998 is een magisch jaar, het heeft ons heel veel moois gegeven!

O zo waar Anneke!! We maken ook nog hele leuke en grappige momenten mee. Gisteren kwam baas Kluif thuis en ik "vertelde" Tessa (ze kan niet meer horen, maar ik blijf gewoon tegen haar kletsen) dat baas Kluif eraan kwam.

Ze heeft me op de een of andere manier toch begrepen: likkebaardend ging ze voor het raam staan, hahaha!! Ze wist dat de stukjes worst en kluiven in aantocht waren.

Dankjewel! Het is heel moeilijk, maar we krijgen wel volop voorbereidingstijd.

Hier in de straat is onlangs een Jack Russel mannetje door 2 grote loslopende honden doodgebeten, hij was nog maar 7 jaar. Die mensen waren van de een op andere dag hun hondje kwijt zonder zich voor te kunnen bereiden.

Wat lijkt me dat vreselijk en traumatisch.

 Dat is verschrikkelijk.. Altijd een van mijn nachtmerries geweest voor Lady. Ze is wel eens bijna verscheurd door een stafford. En persoonlijk vind ik dat erger dan een oudje met mooie leeftijd. Had dat ook toen Lobbus stierf aan kanker, binnen 2 weken was het voorbij dat voelde zooo oneerlijk. Hij stond midden in het leven.. 

 Ook zo herkenbaar hier onze rottweiler met 5 jaar in laten slapen aan die slopende ziekte. Ging te snel en het gemis blijft groot.

Er komt nog een mooie warme dag aan voor Speedy en Tessa

dat ze lekker mogen genieten van het zonnetje

Vreselijk!!

Speedy en Tessa zijn ooit allebei apart aangevallen door een hond. Gelukkig werden de vitale delen niet geraakt. Baas kluif heeft daarna nooit meer met ze durven wandelen.

5 jaar, wat jong. Afschuwelijk!

Daar kun je je niet op voorbereiden.

De meisjes hebben vanmiddag even in de zon gelegen, ze genoten zichtbaar. Zelfs Tessa, terwijl zij echt een binnenhondje is.

De rest van de dag hebben ze binnen geslapen in het mandje.

Heerlijke besjes ook zonder hip outfit :-)

Wat een prachtige foto. Ik vind ze nog steeds twee deftige dametjes  

Wat een te lieve foto weer zo met zijn tweetjes.Oh wat begrijp ik goed hoe jij je moet voelen,genietend van elk moment maar ook zo bang.

Weer zo'n recht in je hart plaatje en vandaag nog een mooie zonnige dag. Geniet er van

Vandaag hadden de dames moeite met de hitte en moeite om tot rust te komen.

Daarop besloot ik om hun vacht te knippen, zolang ze het volhielden dan, en ze in bad te doen.

Tessa genoot zichtbaar van haar badje:

Speedy vond het vreemd, maar ze is blind dus dat had ik wel verwacht:

Na het drogen van de vacht buiten waren de dames heel erg moe en konden ze toegeven aan de slaap:

De sweeties.......... wat ben je toch een heerlijk mens met zoveel liefde voor je dametjes.

Wens je een heel fijn weekend

Ach wat schattig! Zie haar heerlijk dobberen. 

Die bovenste foto is echt zo vertederend 

Zo lief!
Je bent een baasje van goud!

Ik vind trouwens dat speedy nog best mooie donkere kleuren heeft voor zo'n oud hondje. Bij het zien van die foto moest ik denken aan onze Jack Russell, Roef. Maar dan toen die jong was, want als oudje was hij helemaal bleek geworden. Die had een perfect ronde vlek op het midden van z'n rug. Ontzettend cute was dat. Die vlek hield z'n kleur wel beter. Word er altijd blij van als ik een Jack russeltje zie die me daaraan doet denken haha.

Dankjullie wel!!

Ik schrok wel van Tessa toen ze uit haar bad kwam, ze schudde zich ook niet meer uit. Toen ik haar droogwreef en ze rondliep zag ik pas echt hoe dun ze is. Bijna een wandelend skelet, heel naar.

Speedy en Tessa zijn qua kleur niet veranderd en niet grijs geworden.

Speedy lijkt erg op haar papa:

Speedy heeft tot op hoge leeftijd ook altijd 1 oor rechtop gehad.

Tessa lijkt op haar oma:

 Eng is dat he? Je realiseert je dan in eens hoe kwetsbaar ze zijn.

Maar wat doe je het goed met al je liefde naar de dames

 Dankjewel voor je lieve berichtje, het doet me zo goed!!

Een knuffel van mijn iets minder oude dames, laten we van ze genieten

Ik kan het niet genoeg zeggen,waren alle mensen maar zo begaan met hun hondjes.Ik volg je met plezier,maar ook iedere keer met schrik,hoe het met ze gaat.Ik ga ze straks zelf nog missen,ook al ken ik ze niet echt.Het blijven ontroerende foto's.Lieve knuffel aan de meisjes.

 Ja, dat doen we! Het zijn allemaal power dames!!

Moet het toch even kwijt.... 

Maar nu elke keer als dit topic weer omhoog komt ben ik bang voor slecht nieuws....

Hoe erg moet dat dan voor jullie zijn zeg 

Kon je ze in het echt ook maar zien. Het zijn zulke intens lieve honden.

Zoals gisteren ook: Speedy weer een beetje rechtop als een lief leeuwtje in haar mand. Een gouden moment voor ons.

Nee, nog geen slecht nieuws hoor!

Ik vind het juist voor jou zo erg dat je 2 honden zo jong hebt moeten verliezen.

 Ik had ze idd liever wat langer bij me gehad ja... 

Maar na 17 jaar ( en een paar weken , maanden ) de hondjes moeten afgeven moet ook vreselijk zijn !

 Het is allebei vreselijk, maar wij zijn er wel op voorbereid en die tijd krijg je niet als je hond al zo jong moet gaan.

Het is voor ons een troost dat ze zo lang hebben mogen leven en nog wel samen. Dankbaarheid en liefde, dat is wat we het meeste voelen.

Als ze heel jong hadden moeten gaan zoals jouw Penny, dan had ik ontgoocheld en boos achtergebleven dat weet ik zeker. Het lijkt me onverteerbaar dat een zo'n jonge hond geen kans van het leven krijgt.

Bleven honden maar een mensenleven lang bij je!!

Dat laatste, o zo waar, kon dat maar