Aan de Pitbull/Stafford kenner 2

Eens met je laatste zin hoor! Als die andere DA beter was zou ik zo overstappen ookal ben ik dan in 1x blut. Maar dat is er zo een die enkel medicijnen erin pompt ook al is het dier allang aan zijn eind en verleng je enkel lijden geen leven. Geld vind ik ondergeschikt aan kunde, maar wat je zegt, als iemand hetzelfde doet!

 Ik ben zelf niet zo'n voorstander van pijnstilling van mijn honden (niet dat ik ze moedwillig pijn wil laten lijden hoor) omdat ze al een ontzettend hoge pijngrens hebben en als ik ze dan vol stop met pijnstilling gaan ze alsnog over hun eigen grenzen heen waardoor dingen vaak verergeren ipv verbeteren.

Mijn reu bijvoorbeeld, die liep een hele tijd geleden ineens mank. Naar de dierenarts om het te laten checken (had hem net en eerste hond dus je bent overbezorgd dan haha). DA gaf pijnstilling voor zijn zere poot. Hond was na een dag of 2 ontzettend druk, hij bleef maar rondstuiteren en de keet af breken. Dus je denkt das fijn, het gaat beter met hem. Medicatie afgebouwd en ja hoor je raad het al, meneer had weer pijn en mankte nog erger dan voorheen omdat ie harstikke druk was geweest.

En tuurlijk doe je alles om het te voorkomen maar je kan ze nou eenmaal niet 24/7 in de gaten houden.

Die praktijk waar we nu zitten is echt mega fijn.

 Niet te idioot in de kosten.

Hiervoor zaten we bij eentje die "sterkliniek" aangesloten was.

Dat zijn pas geldtrekkers.. Alleen ff over de drempel stappen koste al 35 euro consult.

Voor complete enting incl. consult was ik afgelopen januari 56 euro kwijt voor Chleo.

Complete castratie voor Chleo 294 euro (en bij die sterkliniek kon ik voor Brasco castreren al 210 euro af tikken, terwijl het een veel kleinere ingreep is bij reuen).

En voordeel is op zaterdagochtend hebben ze nog een inloop spreekuur en word consult als doordeweekse dag geteld.

Kom je met 2 honden samen, betaal je maar 1 x consult.

Valt echt mega mee wat ik meestal bij hun kwijt ben tegenover de geldtrekkers van Sterkliniek. En je kan ze altijd bellen. Heb toen voor advies eens drie kwartier met 1 van de dierenartsen aan de telefoon gehangen.. Koste niks.

Ik heb wel eens bij een DA gezeten die goedkoper was als die waar ik nu ziet hoor, maar die deden ook vee bijvoorbeeld. Ik kreeg daar naar mate de tijd vorderde een steeds slechter gevoel bij.

Mijn huidige DA is zelf hondenliefhebber, is gespecialiseerd in orthopedie bij honden en komt niet met onzin. Ze verdoven niet onnodig en doen niet moeilijk als je met een kleinigheidje binnen komt, even een wondje of iets dergelijks bekijken doen ze tussen consulten door, gratis. En geen verrassingen, zoals bij die bultjes, die zijn weggehaald, daar heb ik voor betaald en daarna is alle nazorg ook gewoon inbegrepen, ook onverwachte nazorg. Die krammetjes zijn gewoon kosteloos gezet en over 5 dagen halen ze die weer weg bij de nacontrole... kosteloos.

Ik vind dat vanzelfsprekend maar zo is dat helaas niet.

Vind ik ook zo.

In de kliniek waar wij zitten heeft ieder een expertise.

Ook vee artsen lopen daar (heb je gewoon als je midden in dorpstreken woont).

Bij Chleo haar castratie bij de huidige zat ook alle zorg en nazorg inbegrepen, twijfelde ik over roodheid van de huid of whatever, kon ik altijd bellen of langs komen.

Bij de sterkliniek waar mijn vorige reu is geholpen, was het castreren en ophalen, geen nazorg en geen na controles..

Een sterkliniek zit hier in de buurt ook. Dan weet ik iig dat ik daar ook niet heen hoef. Valt me wel op dat veel dierenartsen die bij zoiets aangesloten zijn je de volle mep betaald.

Bij Buddha zn castratie (was ook een DA die aangesloten was bij Petplan) ook geen nazorg gehad. Kon hem brengen, ophalen en thats it. Koste me nog iets van 300 euro ofzo.

Zit er over te denken om Xena te laten helpen dus wil wel een dierenarts die ook aan nazorg doet en ik wil er gewoon echt bij zijn als ze onder narcose gaat en wakker wordt. Bij Bu heb ik dat niet gedaan (wist ik veel dat dat kon) en die schijnt helemaal in paniek wakker te zijn geworden. Gebeurt me niet nog een keer dus..

De tocht naar een dierenarts is geopend haha

Bij Chleo mochten we bij der blijven tot ze echt onder zeil was.

Als ik had gewild had ik ook erbij kunnen zijn met wakker worden, maar verwachte niet teveel problemen ermee. Heb wel een schoon dekentje van thuis meegenomen dat ze die bij der konden leggen in de kennel.. Wel gewassen, maar toch de geur van thuis.

Ze hebben haar ook die dag wel wat langer gehouden, omdat ze schijnzwanger bleek, dus ivm complicaties langere wacht met ophalen, zodat ze wat langer konden monitoren.

Maar met alles kan ik altijd bij ze terecht ongeacht wanneer en hoe laat onderhand.

Noa is bij de dierenkliniek in sleeuwijk geholpen en we zijn er vanaf het begin tot het wakker worden gewoon bij gebleven. Liek heeft zelfs nog een heel stuk meegekeken met de operatie. De dag erna hebben ze ons gebeld om te vragen hoe het met der ging en de hechtingen eruit halen hoorde bij de nazorg en was dus al betaald.

Nu moet ik zeggen dat we het geluk hadden, dat ze geholpen is door Dr. Strikkers, want de gemiddelde dierarts zou een serieus probleem gehad hebben, doordat alles verkleeft was.... Ze bleek dus eerder een darmperforatie te hebben gehad en ze zijn dus met zijn 2 bezig geweest om haar te kunnen helpen en dat was nog een flinke uitdaging.

Ik kijk niet zo zeer naar wat het kost, maar naar de zorg die ze geven. Deze kliniek is me door meerdere mensen aangeraden en ondertussen weet ik wel waarom! De zorg is prima op orde, zijn 24/7 bereikbaar en bij enige twijfel, kun je gelijk terecht. Overigens een keer met de staf van mijn schoonvader op zondagsmiddag geweest en zelfs dat was tegen normaal tarief.

Ze zullen vast niet de goedkoopste zijn, maar dat kan me echt niet schelen. Bij de entingen vroegen ze zelf of we niet eerst wilde titteren, ook de vragen wat we wel en niet wilde geven en daarbij goed advies. Consult is iets van 20-25 euro en of je nu 1 of 3 honden bij je hebt het bedrag blijft hetzelfde. Al is het ff een stukje rijden, ik ga nergens anders meer heen! Heb nare ervaringen met de DA bij ons op het dorp, die een kat van ons onnodig heeft laten lijden om medicijnen te verkopen.....

Ik hoor inderdaad ook hele goede verhalen over Sleeuwwijk.

Om met haar naar Sleeuwwijk te rijden voor sterilisatie lijkt me ook niet je van het. Ze is wagenziek als ze langer als 15 minuten in de auto moet zitten. Als je net onder narcose uit bent voel je je al niet lekker en als je dan ook nog een hele rit met de auto moet afleggen word je daar ook niet veel beter van.

Als een consult iets van 20 a 25 euro kost dan zijn ze echt goedkoper dan zijn DA! Ik betaal voor een consult 37 euro en voor een spoed consult 55 euro. Scheelt toch aardig wat met mijn DA. 

Voor de lastige gevallen zal ik zeker Sleeuwwijk in gedachte houden, dan maar wat langer in de auto zitten.

 Wel super zon DA die er altijd is.

Ik zal wel een overbezorgde hondenbaas zijn die er bij wil blijven haha. Ach soms ben ik gewoon een beetje een zachtgekookt eitje :p

Wat een goede DA Cleo&Brasco! Fijn dat je erbij kon zijn en dat ze zo voorzichtig waren!

Mick jeetje een darmperforatie, hadden jullie daar nooit iets van gemerkt? Harde tante voor zichzelf dan!!

MBX hier ook een zachtgekookt eitje daardoor ben ik er juist niet bij gebleven. Ik weet van mijzelf dat ik dan compleet in paniek raak en de kans reëel is dat ze de ambulance kunnen bellen omdat ik plat ga hihi. Vond die uren na het ophalen toen ze nog wakker aan het worden was en moest piepen al een nachtmerrie

Is het een algemeen iets van Staffords dat ze zo bang zijn van knallen onweer etc?
Had het er laatst over met mn ma die zei en dacht dat het veel voor kwam. Ook hoor ik het regelmatig in mn omgeving. Zou het dan echt iets zijn van de stafford?

Ginger die er ondertussen niet meer is was extreem bang, echt heel extreem. In haar jongere jaren sloopte ze alles als er onweer of vuurwerk was. Ik heb het met grote regelmaat gehad dat mn keuken eruit zag als een slagerij, overal bloed. Helr slaapkamer overhoop gehaald je kan het zo gek niet bedenken. Ook is ze al eens uit het raam gesprongen van 1hoog. Ze was dan ook helemaal van de kaart. Vooral met onweer ik kon der opsluiten of bij me houden niets hielp.

nu is de engelse staff van een vriend ok zo bang, wel een stuk minder als Ginger maar dat was dan ook wel heel extreem. Die ging met oud en nieuw gewoon 1 a1,5 week in het pension in de polder.

 In paniek raak ik gelukkig niet zo snel en als net om hun gaat kan ik een hele boel hebben ma als hun zich beroerd voelen wil ik gewoon bij ze zijn. 

 Hier 2 honden die nergens last van hebben en een vrouwtje die zich achter de honden verstopt omdat zij het dus niet leuk vindt :p  En is me eigenlijk nog nooit echt opgevallen dat andere Staffords er last van hebben

Bij de Stafford zijn oogtesten ook verplicht toch? Wat houdt dat precies in?

ik zie wel eens Staffies die best scheel zijn, dan staan de ogen naar buiten toe zegmaar, zijn die testen daarvoor?

In totaal 3 staffs (2 zuivere, 1 kruising) die er alle 3 nooit bang voor zijn geweest.

" Bij de Stafford zijn oogtesten ook verplicht toch? Wat houdt dat precies in?
 
ik zie wel eens Staffies die best scheel zijn, dan staan de ogen naar buiten toe zegmaar, zijn die testen daarvoor? "

Bink

Dat is de HC test..

maar dat heeft geloof ik meer met netvlies en soort "staar" te maken.

hier staat het beschreven;

http://sbtcn.nl/gezondheid/hc/

 hier ook geen van de 3 die bang zijn of reageren op onweer of vuurwerk. op een hagelkanon reageren ze wel maar daar schrik ik zelf ook van.

Hier ook geen honden die bang zijn voor onweer of vuurwerk.

Dacht dat het veel voorkwam maar gelukkig niet dus.
Mocht er ooit weer een stafford komen hoef k me daar niet druk om te maken.

bij ginger is de angst ook ontstaan doordat een mafkees een rotje door de brievenbus gooide. Toen was ze nog een klein pupje.

Hier 3 die er niet bang voor zijn. Bij hele harde knallen, wil onze Noa wel eens gaan blaffen, maar dat is meer om ons te waarschuwen volgens mij als wat anders.

Banzai gaat met vuurwerk gerust op de vensterbank liggen kijken....

hier overigens wel een vuurwerk en onweer angsthaas...

ik denk, dat ze eens een verkeerde associatie heeft gelegd, of eens iets gebeurt is. ik weet niet...

haar 1e jaar, niets aan de hand, vuurwerk geen probleem onweer ook niet...

afgelopen keren was ze enorm bang voor vuurwerk, onweer en zelfs de vaatwasser, de vaatwasser was met wat tijd geen probleem meer. onweer en vuurwerk is nog steeds eng...

en daar kom ik niet meer vanaf...ik ben bang dat er eens iets is gebeurd thuis, en ze een verkeerde koppeling heeft gelegd ofzo. vond het zo vreemd dat ze zelfs voor de vaatwasser bang was. das goed gekomen, vuurwerk niet meer.

Misia is ook bang voor vuurwerk en onweer. Dat is overigens pas met leeftijd gekomen, vroeger stond ze inderdaad gewoon naar vuurwerk te kijken maar de afgelopen paar jaar is ze er bang van geworden.

Ik vermoed dat dat is gekomen door uitlaten op nieuwjaarsdag en dat er een keer iets dicht bij is af gegaan, een andere verklaring heb ik eigenlijk niet.

Hier ook 1 die bang is voor vuurwerk. Door zo'n malloot die denkt dat het grappig is om het hele jaar te pas en te onpas vuurwerk af te steken. Van die fijne illegale klappers. Dus je schrikt zelf ook als dat weer eens 's avonds om 23 uur uit het niets gebeurd.

2 weken terug was het zo'n knal dat Gijs naar boven was gevlucht.. de eerste 2 jaar ging het prima. Oké buiten er langs was niet favoriet. Maar bang? Nee dat niet. Nu wordt het bij elke onverwachte knal erger. Dus houd mijn hart vast voor deze dec.. 

En iemand ervaring met staffies (of andere honden) die ineens heel "beschermend" zijn? 

Er hoeft maar een hond naar me te kijken of hij zet zijn borstels op en begint te grommen, ook bij geluiden buiten slaat hij sneller aan. Bij mijn man doet hij dit niet. En bij mij was dit ook niet het geval tot ik zwanger werd. Iemand tips hoe ik hier het beste mee kan omgaan? 

 Zelf geen ervaring mee maar hoor en lees t vaker dat honden zo worden als de bazin zwanger is. Geen idee dus wat je er aan kan doen maar wel van harte gefeliciteerd met jullie zwangerschap (feliciteer je mensen daar überhaupt mee? XD) 

Overigens heb ik ook een aversie tegen knalvuurwerk ontwikkeld, maar dat ligt aan mijn werk

Qua knallen hebben wij het voordeel dat we 5 deuren van de schutterij afwonen.

Als die dus aan het oefenen zijn wordt je de hele dag lijp van dat schieten.

Maar wel ideaal om ze te leren niet bang te zijn.

Hier kunnen zelfs de kids met oud en nieuw alles afsteken in de tuin en deert ook niet.

Alleen Caesar weet ik nog niet, maar die wandelt al van 7 weken oud mee door het onweer en alles en hier op platteland kan onweer soms erg heftig zijn, soms trillen al mijn ramen na van de klappen.

Het zijn niet de knallen op zich, het zijn de knallen die ik niet verwacht. Het is ook geen angst, maar de reactie op knallen zit er dusdanig diep in dat je dat maar moeilijk los laat.

Na m'n eerste uitzending kwam ik eind september terug, vlak daarna begon het knallen dus al. Bij de eerste knal voor de deur lag ik tussen de bank en de salontafel op de grond. Ik had 7 maanden lang geleefd in de situatie: knal = dekking. En dus ging ik in dekking.

Het slijt wel hoor enigszins hoor, maar dat eerste instinct van in elkaar duiken bij een onverwachte knal raak ik denk ik nooit meer kwijt. Ik snap de reactie van veel honden dus eigenlijk ook wel. Zo'n knal is toch een aanslag op je overlevingsinstinct, en ik zie dan aan Misia (Daisy heeft er totaal geen last van) dat ze dan het voor haar veiligste plekje opzoekt. Ze zoekt feitelijk gewoon dekking.