Misschien helpt deze, hoewel niet alle honden op dit plaatje ook daadwerkelijk uit de groep Terrier Bull type (FCI groep 3, sectie 3) komen. Het is dus niet een "rasfamilie". Daarbij is de Amerikaanse Bully op deze foto is zeker niet illustratief voor alle Bullies, dit is weer zo'n XXL gedrocht.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Ik neem even deze 2 quotes mee naar de nieuwe pagina… ik vind het namelijk interessante stof en hoop dat er ideeën en reacties op komen.
Ik ben juist blij dat er mensen zijn zoals jij, die de hond gewoon accepteren zoals hij is en daar rekening mee houden. Ik heb meer problemen met de mensen (en die zijn er helaas heel veel) die denken dat ze een niet-hondsociale hond sociaal kunnen maken door hem op hoop van zegen gewoon in elk losloopgebied los te gooien. Voor dat soort mensen ga ik echt op de loop.
Ik zie als niet-liefhebber trouwens echt het verschil niet tussen een pitbull en een amstaff, en ik heb wel eens baasjes beledigd door hun amstaff een pitbull te noemen. Vandaar ook de term vechthond. Het is ook nooit goed.
*barst in huilen uit*
(geintje hoor, dat laatste )
ha,ha,ha, ik moest lachen om je laatste regels Monique. Ik vergis me ook wel eens hoor. Echter, zet je de 2 naast elkaar, zie je toch wel duidelijk wie de Pitt en wie de Staff is, vind ik..
Dat waren de voorouders van de apbt's, de originele Old English Bulldogs die er toen nog net zo uitzagen als de pitbull. De pitbull is daarna pas gecreëerd puur voor hond vs hond door er terriers in te kruisen.
De Amerikaanse Staffordshire Terrier en American Pit Bull Terrier zijn allereerst al feitelijk hetzelfde ras dat gedurende de vorige eeuw uit elkaar groeide als APBT en AST. Maar ze komen voort uit hetzelfde ras en velen vinden het nog altijd hetzelfde ras maar verdeeld in een show- en een werkvariant. De voorvader is de Staffordshire Bullterrier die vanuit Engeland is mee geëmigreert naar de VS. In de VS is stierenvechten nooit populair geweest. Daar waren het echt de hondengevechten die in trek waren. Daarnaast zijn talloze rassen gebruikt, zeker niet alleen de honden die we nu American Pit Bull Terrier en/of American Staffordshire Terrier noemen.
Overigens is dat absoluut niet het enige bestaansrecht dat ABPTs/ASTs hadden, ze werden ook gebruikt als boerderijhond en in bijvoorbeeld het Amerikaanse leger. De honden waren iconisch in die tijd en waren de mascotte van dapperheid en plichtsbesef. Posters als deze waren toen veel voorkomend.
Maar de focus is tegenwoordig enorm gericht op die vecht achtergrond. Deels natuurlijk omdat dit gewoon een bepalend aspect is geweest in de ontwikkeling van de rassen maar toch ook deels omdat onze maatschappij is veranderd. Vroeger was de Pitbull het toonbeeld van een onverschrokken maar stabiele maatschappij die, wanneer uitgedaagd, iedereen aan kon. Tegenwoordig zien velen het als moordlustige vechtmachines die gehouden worden door ongure jongeren in achterstandwijken. Dat is nogal een verschil.
Ik heb trouwens geen moeite met de term vechthond, hoewel ik die wat te kort door de bocht vindt. Maar als fikkie daarmee een naampje heeft en het voor iedereen duidelijk is. Prima.
ik heb ook geen moeite met de term/naam "vechthond" soms ook wel gemakkelijk om zo bepaalde rassen in 1 adem simpel te noemen...
wanneer ik het niet prettig vind is de bekende op straat; "is dat zo"n vechthond!?" of "iehh dat is zon vechthond" met zo'n zuur gezicht erbij weet je wel haha. Ja, die kop is dan voor mij weer niet nodig
en Suzan, wat je zegt, en Frank ook aangeeft...begrijp ik ook wel...
omdat mijn hond, of ik, liever geen andere in haar buurt heb dan zou ik een flauwe, gemene of sjagerijnige, niet lieve hond hebben? denk je moest eens weten wat een enorm lief beest ik hier heb haha..
een simpel iets waar ze dan minder makkelijk in zijn wordt uitvergroot en daar worden dan ook meteen enorm overdreven of bizarre concusies uit gehaald over hoe je hond dan verder wel niet zou moeten zijn haha
toppunt is dan wel, dat je dit soort dingen hoort van mensen die hun eigen hond niet eens snappen, laat staan de mijne. flex opengooien "ga maar spelen, ga maar lekker snuffelen!" helemaal blind voor enige hondentaal...toch velen die dat maar nodig vinden steeds...
en die gaan mij dan vertellen hoe flauw mijn hond wel niet is, alsjeblieft zeg
maargoed, je moet ook niet teveel verwachten van een gemiddeld hond-eigenaar die je tegen komt...zelfs mensen die bv lola al langer kennen, en waarvan ze met hun hond redelijk kan...toch doe ik sommige dingen dan beslist niet, bv takken of snacks die tevoorschijn komen, of loslaten..ja maar ze kennen elkaar toch? je hond valt niet aan, ze lossen het wel op joh, honden kunnen dat zo goed...
jahh dat is wel zo, binnen kaders haha, maar gooi er een snack neer of een tak die ze beiden willen en die lola valt dus wel ineens aan, en dan is er ook geen honden-etiquette of regels meer...en dat kun je tot in den treuren uit willen leggen, dat snappen mensen vaak niet. die gebruiksaanwijzing die erbij komt..
goed, dat is natuurlijk ook gewoon mijn verantwoording, dus geen probleem, maar het is gewoon wel opvallend dat veel mensen zoiets niet echt begrijpen, of zien..daarbij soms ook gewoon argeloos hun eigen hondje als kanonnenvlees in zetten
en dan heb je in contrast de mensen de met hun honden wegstuiven, ze optillen, compleet bevooroordeeld zijn, en ga zo verder...ook niet altijd leuk, maar hoort er ook bij
in ieder geval zijn er weinig die het wel snappen, tis het een of het andere uiterste
Ik moet bekennen dat ik ook zo reageer als er loslopende amstaffs op mijn honden afkomen. Als ik ze op tijd zie aankomen probeer ik mijn honden er met een boog omheen te leiden, maar soms kom je een bocht om en dan is het te laat om te mijden, en dan til ik mijn honden ook in een reflex op. Mocht die hond dan in de vechtmodus gaan dan heb ik liever dat hij mij bijt dan mijn hondjes, ik overleef het dan wel maar mijn hondjes niet.
Wat is volgens jou dan de beste manier om te reageren?
Mijden doe ik al zoveel mogelijk. Hoe voorkom ik dat mijn honden oogcontact maken met een hond die al met zijn snufferd voor ze staat? Mijn honden zijn geen keffers en vermijden conflicten, maar bij opdringerige en lompe honden kunnen ze wel van zich afsnauwen. Ik probeer die honden dan wel te blokken, maar hier in het park loopt bijvoorbeeld iemand met twee grote staffords die ze gerust 20 meter voor zich uit laat lopen, en dan sta ik daar met vier honden om me heen... Dan is het voor mij het makkelijkst om onder elke arm een hond te nemen en die staffords de rug toe te keren.
nooit een hond de rug toe keren!!! de kans is dan groot dat de hond meteen de achtervolging en de aanval inzet.
maak je liever groot, zet een duidelijke stap naar voor en roep kort en krachtig "weg" of iets in die aard en wijs naar de richting van de baas.
Pffff je maakt me nog banger dan ik al ben zo.
Blokken zoals jij beschrijft doe ik normaal gesproken met alle andere honden, en dat werkt in 90% van de gevallen prima. Maar bij staffords voel ik angst waardoor ik zo'n actie niet snel spontaan doe, moet ik bekennen.
Bij dat blokken hoort voor mij trouwens ook strak oogcontact, maar dat mag dan weer niet?
Ik moet bekennen dat ik ook zo reageer als er loslopende amstaffs op mijn honden afkomen. Als ik ze op tijd zie aankomen probeer ik mijn honden er met een boog omheen te leiden, maar soms kom je een bocht om en dan is het te laat om te mijden, en dan til ik mijn honden ook in een reflex op. Mocht die hond dan in de vechtmodus gaan dan heb ik liever dat hij mij bijt dan mijn hondjes, ik overleef het dan wel maar mijn hondjes niet.
Wat is volgens jou dan de beste manier om te reageren?
"Met aangelijnde staffords heb ik geen enkel probleem hoor. Dan lijn ik ook even aan en dan passeren we met 2 metertjes ertussen. No problem.
dat is niet mijn bedoeling. een hond die geen kwade bedoelingen heeft zal niet zo gauw iets doen als jij je rug keert maar een hond die wil aanvallen daarin tegen.
voor jezelf is het ook gewoon beter dat je ziet wat de hond doet.
idd beter geen oogcontact maken als je niet zeker van je stuk bent.
andere opties zijn met eten gooien (houdt ook risico's in) of afschrikken met een paraplu door de paraplu richting de hond te openen.
De beste manier om te reageren lijkt mij gewoon even de eigenaar aanspreken. Desnoods even je eigen honden aanlijnen en vragen of hij dat ook wilt doen.
Ik heb persoonlijk een broertje dood aan optillen. Je versterkt angstig gedrag en zet spanning op een situatie waar dat niet noodzakelijk nodig is. Bovendien zijn er nogal wat honden die dan vanuit die veilige positie plotseling uitdagend gedrag gaan vertonen.
Ik zal persoonlijk altijd aanraden de honden op de grond te laten staan, rustig te blijven en gewoon even een stukje om te lopen als je de andere hond wilt vermijden.
Sowieso denk ik dat het belangrijkste is en blijft dat je als eigenaar rust, vertrouwen en overwicht uitstraalt.
Mijn honden blijven wel rustig hoor als ik te optil, ze gaan dan niet keffen gelukkig.
Zelf aanlijnen en weglopen heb ik een paar keer gedaan, maar dan volgen die stafjes ons gewoon. En als mijn honden aangelijnd zijn en dan ongevraagd een neus in hun hol krijgen, dan snauwen ze dus wel.
De eigenaar vragen om aan te lijnen doe ik inderdaad al, maar eer die de honden dan te pakken heeft zijn er toch zo'n 20 secondes gepasseerd waarin die staffords om ons heen draaien. Ik zou liever hebben dat zo'n baasje, als die honden dan al los moeten lopen, ze zelf altijd in het vizier houdt en al bij zich roept als ze tegenliggers ziet.
Tja, dat vind ik ook Helaas zijn er nogal wat mensen die losloopgebieden en gebieden waar loslopen gedoogd wordt als een vrijbrief voor de hond om overal naar toe te gaan en iedereen te benaderen.
Er zijn heel erg veel situaties waar je geen controle over kunt hebben hoe goed je het ook probeert. Loslopers heb ik persoonlijk een hekel aan (uiteraard in de gebieden waar het niet is toegestaan, losloopplaatsen kom ik nooit) en komen ze op me af dan til ik mijn honden ook altijd op. Het is net even andersom. Komen er meer dan 1 op je af gedenderd dan blijf ik gewoon staan en zien we wel hoe het afloopt. Moet er wel bij zeggen dat de meeste honden gelukkig op tijd afremmen als ze mijn honden op korte afstand lezen.
Ik ben er makkelijker in geworden moet ik zeggen. Vroeger stond ik nog wel eens moeilijk te doen, tegenwoordig vertrouw ik gewoon op Misia. Ik waarschuw een keer dat mogelijk een snauw geeft als een hond haar frontaal benaderd en daarmee is het voor mij echt af (Misia aan de riem is, niet in losloopgebied).
Als Misia losloopt leid ik haar af of loop ik gewoon een stukje om als ik het niet helemaal vertrouw. Als anderen aanlijnen doe ik dat ook. Ik laat de honden overigens alleen los in gebieden waar ik nauwelijks mensen tegen kom. Dat geldt ook voor Daisy, die wordt allemaal maar flauw van honden die haar lastig vallen tijdens het struinen.
Haha, ik heb beeld!
Hier t zelfde, mensen lachen zich soms dood als ik met 24 kg Stafford op de arm weg loop. Al kom ik vaak die heldhaftige honden tegen die niet bang zijn voor dé mijne en dan zonder eigenaar in de buurt. Erg leuk... Not
Hier wel met eigenaren maar die doen helemaal niets als de pleuris is uitgebroken. Sta je dan in je uppie met een breakstick moeilijk te doen. Heb je er 1 los moet je de ander nog doen en ben je daar klaar mee zit de ander weer vast. En de eigenaren blijven maar op veilige afstand schreeuwen en roepen. Sindsdien til ik altijd mn honden op.
Mijn voordeel is wel dat Misia het kunstje "vast is vast" niet heeft geleerd (of toepast) en dat ze in tegenstelling tot wat ik vaak hoor, vrij makkelijk te lezen is.
Ik ben gelukkig nooit in een situatie geweest waar zij of een andere hond er echt vol voor ging. Wel grommen, nekharen overeind, nekvel happen en dat soort opgefokte gemiep maar dan heb ik aan een hand voldoende om Misia in haar voetsporen te stoppen. Ik kan me goed voorstellen dat als Misia meer gameness had gehad dat ik er anders in zou staan.
Nou, de Stafford hier in de flat heeft het voor elkaar: Dobby reageert nu preventief op alle gladharige reuen met een bepaalde lichaamsbouw. Ook Boxers hihi. Okee, die Boxer is heel donker van kleur en als je die in het donker tegenkomt en Dobby die met maar 1 oog ziet, dan snap ik het wel.
Wat betreft ras/soort herkenning, en dan heb je natuurlijk ook nog individuele verschillen en kruisingen die je het leven zuur maken. Zul je net een uit de kluiten gewassen Stafford tegen komen, dan kun je er van alles in zien.
Maak ook vaak mee dat eigenaren niks durven te don inderdaad. Staan op een afstandje hun hond te roepen terwijl ik in gevecht ben met 3 honden. Loop ook niet meer met die 2 van mij tegelijk. Samen zijn ze nog 2 x zo intolerant als alleen.
En de situatie die jij beschrijft is situatie onbegonnen werk. Ze zouden ook is boetes moeten gaan uitdelen voor de "ik blijf op een afstand roepen en niks doen eigenaren" maar ondertussen maar met het vingertje naar ons wijzen dat het aan ons ligt...
Mag ik dan controleur worden? Ik maak dat heel vaak mee. En het is al helemaal erg als het daadwerkelijk knokken wordt. Mag een klein vrouwtje als ik het oplossen terwijl iemand die sterker is er als een zoutpilaar bij staat. *mopper*
Tuurlijk mag je dat
Jup, komt me bekend voor. Met m'n 1.62 sta ik t oplossen en een vent van 1.90 kijkt toe. Ach als je klein bent moet je dat compenseren met lef denk ik haha.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?