Aan de Pitbull/Stafford kenner 2

@ Frank

haha, dat bericht had ik ook gezien. nu was ik er niet, deed niet mee, en ik heb geen fantieke sporter. maar ik zat dat ook met grote lach te lezen, super voor de mensen die er zo mee bezig zijn, zicht inzetten en hun best doen

mooi compliment

excuus...1x is genoeg

Helaas niet enkel in het asiel.

Ook zat verknipte exemplaren komen bij een baas terecht die al het beste ermee voor hebben, maar die uiteindelijk wel de keuze moeten maken om zo'n beestje rust te gunnen omdat er niks meer van te maken is en wel gevaarlijk gedrag kan laten zien.

Helaas, komt ze weer, zijn het voornamelijk wel in dit geval kruisingen en geen ras zuivere (hoewel het ook daarbij steeds vaker lijkt voor te komen).

Zijn gehele stuk was inspirerend!! Een compliment voor de APBT mensen in NL en omstreken!

Moorlands heeft het voor elkaar gekregen om zeer goede keurmeesters neer te zetten die van het ras houden zoals ie behoord te zijn! De keurmeester bij de atletische SBT's gaf me op voorhand vraagtekens, maar na vele rapporten te hebben gezien en zelf in de ring bij hem te hebben gestaan, vond ik hem het zeer goed doen! Het gaat denk ik heel erg lastig worden om deze editie te verbeteren of te evenaren. Enige verbetering zou een grotere lokatie zijn, wat keurmeesters betrefd gaat het heel moeilijk worden.

Voor degene die het filmpje niet hebben bekeken, het is echt een aanrader! Vind het geweldig om de APBT keurmeester in de ring te zien en hoe hij de honden behandeld, dat het een voorbeeld mag zijn voor degene die keuren!

Mag ik even, zonder enige wetenschappelijke onderbouwing of toegevoegde waarde  zeggen: Mick en Cleo&Brasco wat een práchtige honden hebben jullie, wauw!

History ook hele mooie honden, maar raak er een beetje geintimideerd van in die houding  Dat is een persoonlijke faal hoor, doet niks af aan dat ze heel mooi zijn!

Hahahaha Dank je!!

History plaats ff die met je zoon, dan ontdooit die gedachte ook gelijk!

ach weetje, het ziet er vaak als heel wat uit, onthoud echter, met deze rassen heeft een mens niets te vrezen, ze zijn altijd blij je te zien en te mogen knuffelen, al ben je een vreemde...

met honden is het uiteraard een ander verhaal, maar ik merk dat mensen niet bekend zijn of überhaupt weten dat die duidelijke scheiding er zo is.

mens en vooral kind zijn ze gek op, vreemde honden hebben ze veel minder mee op en dat kan problematisch zijn ja

ik zou bv never nooit maarzo op een vreemde hond afstappen en deze gaan knuffelen ofzo.. behalve deze rassen, daar kun je dat gerust bij

Maar blijven de 'verknipte honden' die ook gevaarlijk gedrag laten zien, wel mensvriendelijk?

Of is dat gevaarlijke gedrag alleen tegenover honden.

Als zulke honden zich tegen de mens keren, ben je nergens meer volgens mij.

ehm ja...dat denk ik niet...maarja, verknipt he, die kun je niet meenemen als je praat over een ras. hun drempel zal wellicht nog stukken hoger zijn dan een hoop andere rassen, maar betrouwbaar zijn ze dan wellicht ook niet meer.

ik kan daar overigens moeilijk iets van zeggen, niet meegemaakt, en elk verknipt geval zal anders zijn.

maar als je gemiddeld over een ras praat, dan neem je natuurlijk geen "verknipte" mee in je verhaal

ja nou ja...er zijn natuurlijk ook vele andere honden die sterk zijn, zelfs nog een stuk sterker, waar je nergens bent...ik denk dat menig hond die kwaad wilt je echt behoorlijk serieus kan verwonden.

ik heb wel ervaren dat je het makkelijk onderschat...ik wist dat deze honden aardig wat kunnen, een behoorlijke potentie hebben, ik heb zelf het ras natuurlijk.

maar toen mijn hond eens ging, echt los en out for the kill om zo te zeggen, man, wat stond ik te kijken van die power....ik had haar vast hoor, dus niets gebeurd gelukkig

 Klinkt heel hard/bot wat ik nu ga zeggen maar 95 % van de stafford/pitbull eigenaren laten hun hond per direct inslapen als ze zich tegen een mens keren.

Dat gedrag hoort niet bij dit ras en wordt dus ook niet getollereerd.

I know Jeroen, ik ben ook nogal makkelijk geintimideerd hoor! Al is het een chihuahua hihi. Als t mijn hond niet is dan neem ik liever het zekere voor het onzekere. Mijn ervaring met staffs is inderdaad dat ze gék zijn op mensen (soms een beetje te hihi) maar die zijn ook niet zo gespierd etc als dit, dat helpt een hoop voor mij! Niettemin hoop ik ooit nog eens over die terughoudendheid heen te komen door er een te ontmoeten en dan te zien dat ze inderdaad net zo lief zijn als de worstjes op pootjes hihi

Is het dan ook zo, dat ze voorzichtiger zijn met dingen uit je hand pakken als andere rassen? Of kun je alsnog wel eens een hond hebben die niet oplet (ga daar wel vanuit, das gewoon beesteigen toch)

Ik weet niet of ze voorzichtiger zijn, ik weet wel dat ik mijn Amerikaanse Stafford veel beter vertrouw bij mijn zoontje van 5 dan mijn Amerikaanse Cocker.

Misia vindt bijna alles goed, reageert heel betrouwbaar en loopt gewoon weg als ze onze zoon even zat is. Daisy daarentegen kan echt geïrriteerd raken en deelt een knauw uit als het haar te veel wordt. Wij zijn nu dus met zoon en hond bezig dat te voorkomen maar feit is wel dat ik die zorg alleen heb met het lief ogende Cockertje. En dat terwijl ik mijn AST bijna letterlijk blind vertrouw met mijn zoon.

ehm ja, ik kan niet heel goed vergelijken. mijn staffy is mijn eerste hond...bovendien, is dat er maar 1, dus haar gedrag kan ik niet altijd toewijzen aan het ras, maar soms is dat gewoon mijn hond.

lola is heel lomp, maar dat gezegd hebbende is ze altijd erg voorzichtig met mijn handen en vingers...lomp, snel en krachtig, maar toch altijd zo precies dat ze mij niet meepakt of pijn doet. ik vind het ook niet eng en vertrouw haar daar helemaal in.

het is wel eens misgegaan hoor, dan zie je ook echt die reactie zo van "oh shit! ik pakte baasje mee, sorry!" overigens was dat gewoon mijn eigen schuld hoor, zij zat in haar sprong en ik zat nog aan de rol te sjoemelen.

nu hebben we nog 2 honden in huis, de krusing malthezer pakt bijna je vingertoppen mee, en is dus niet echt voorzichtig. de basset, ja zo ken ik er geen 2, die is uiterst voorzichtig. pakt alles bijna in slow motion aan haha

maar met kinderen bv zie je dat wel mooi, lola heeft zon bijtring, speelt ze graag mee, soms sjorren we er samen mee, vind ze geweldig. mij slingert ze helemaal door elkaar, mag ook, geen prlobeem. geef ik die ring dan aan de kleine van mijn vriend, per direct rustig en trekt lola niet meer, hapt ze bv alleen zachtjes in de ring.

doet ze ook zo bij mijn moeder, die heeft ze 1x met stoel en al omgetrokken met die ring haha, sindsdien doet ze dat bij mijn moeder ook nooit meer, en is ze superzachtjes en voorzichtig. maargoed, daar moest het dus wel 1x misgaan hahaha

 Bijzonder he, wel heel mooi om te lezen! Ons oudje konden kindjes ook alles mee doen, er aan trekken, erop liggen met hun hoofd etc (wat we natuurlijk probeerden te voorkomen) maar man als ik daar nu aan denk besef ik dat we zeer veel geluk hebben gehad daarmee! Mooi dat Misia zo netjes en fijn reageert!

 Ik denk dat mijn handen dan blij zouden zijn als ik hierna een staffie neem als ik dit zo lees hihihi.

Mooi om te lezen dat verschil tussen hoe ze met jou speelt, en met je moeder en de kleine!!

Zat even in je profiel te snuffelen Frank, viel zowat van mijn stoel. Een staf met een jasje! Is dat omdat ze zo weinig vet heeft dat ze het snel koud heeft? Bedoel het absoluut niet kwaad! Vind het eigenlijk heel leuk om te zien

Hier een van de pup (7 maanden oud) waarvan mijn reu de vader is:

Let op deze foto is gemaakt op de show van afgelopen weekend, we waren omringt door andere honden en het was echt heel erg druk. Net voor deze foto, gaf deze hond een behoorlijke snauw aan een andere reu die dichtbij kwam. Toen kwamen 2 (voor de hond) onbekende kinderen die wilde kroelen en meneertje gaat dus zo liggen, je ziet zijn mondhoeken ietsjes naar boven getrokken zo fijn vind hij de aandacht.

Deze verknipte honden zijn niet verknipt..... ze hadden een functie uit te oefenen en daarbij moesten ze dus intolerant zijn naar andere honden. Vergelijkbaar aan het willen jagen van jachthonden inwezen. Er zijn veel meer rassen die minder of niet tollerant zijn en daarnaast ook nog een heel stuk krachter zijn. De bijtkracht van een stafford of pitbull stelt weinig voor in vergelijking met bv een herder, ook dat heeft zijn oorsprong, want de gevechten die gehouden werden moesten niet te snel afgelopen zijn, dus een sterke bijtkracht was niet heel erg wenselijk. Maar goed een beet van een chiwhawha is al niet prettig, dus van een staf of pit ook zeker niet. Echter zal men bij een chi zeggen dat het weinig kwaad kan en bij liefhebbers van staffords en de pitbulls is dat een doodzonde en moet die hond een enkeltje DA krijgen, zoals wij dat noemen. Vanuit de oorsprong is agressie richting de mens niet te accepteren en dient men een dergelijke hond niet aan te houden. Klinkt hard en dat is het ook.....  

Ik heb er 3 in huis en elke hond is anders. De AST teef is voorzichtig, je vingers zullen nooit tussen het tanden komen. De SBT reu is voorzichtig bij onbekende, maar wil vooral bij mij nog wel eens iets te snel iets pakken, maar als ie merkt dat mijn vingers er tussen zitten laat ie gelijk los en doet een stap naar achteren. Mijn SBT teef is nog erg jong en lomp...... oppassen voor je vingers dus

Wat een prachtig plaatje Mick! Hartverwarmend.

Wat je zegt, het is hard, maar eerlijk gezegd snap ik het ergens wel. In mijn boekje is bijten ook een no go, maar bij een ras waar de mens zo hoog staat kan ik me voorstellen dat er of extreem geforceerd moet zijn (krijgen ze dan nog dat enkeltje?) door die persoon, of inderdaad een steekje los.

Hoe verlaat je een forum

Mick, mooie foto!

Met verknipte honden bedoel ik trouwens niet het ras.

Sorry, als dat misschien zo overkwam.

Ik bedoel met verknipte honden, de honden die verpest zijn door hun eigenaar en in het asiel belanden.

Er zijn genoeg andere rassen die ook in verkeerde handen terecht komen en ook met 'verknipt gedrag' in het asiel belanden, maar die zijn ook vaak voor mensen niet meer betrouwbaar.

Ik bedoel meer, is de pitbull/stafford langer in staat mensvriendelijk te blijven ondanks dat hij in verkeerde handen is gevallen.

Gewoon niet meer reageren?

Oke nu begrijp ik wat je bedoeld, ik noem dat gebroken honden. Een hond en zeker een gevoelige hond als een stafford of pitbull breken is niet heel moeilijk.

Ik kan je geen duidelijkheid geven over het dat bij de pit of staf is, ik kan alleen praten over de bloedlijnen die ik zelf heb ervaren. Helaas kan ik je wel 2 verhalen vertellen over 2 honden die ik ken die ooit door hun eigenaren zijn gebroken. Een daarvan is de zus van mijn reu. Deze hond is mishandeld geweest, ondervoed en geslagen (bewijs was er in vorm van gebroken ribben). De mensen die deze hond hebben weggehaald bij die ***********, hebben 2 weken nodig gehad om het vertrouwen van die hond weer terug te krijgen, ze was bang geworden van de mens, maar door haar alle ruimte te geven die ze nodig had hebben ze heel snel haar vertrouwen weer gekregen. Binnen 3 maanden was er niets meer te merken aan deze hond en vertoonde ze weer het typische stafford gedrag. Het 2e verhaal is de achtergrond voor mij onbekend. De hond heeft een kennis van mij uit het asiel gehad, nadat ie een melding kreeg dat een van zijn gefokte honden in het asiel zat. Deze hond was niet meer te benaderen. Die hond is een buiten kennel in gegaan. Elke dag heeft hij 3 x voer aangeboden met zijn blote handen, na een aantal dagen kwam ze het snel uit zijn hand grijpen en dook weer in een hoek. Na een week at ze uit zijn handen, na 2 weken kon die haar aaien en na een maand lag ze bij hem op schoot. Het heeft wat langer geduurd als bij de vorige hond, maar ook deze hond zit ondertussen weer bij een gezin en ook aan haar is niets meer merkbaar.

Goed nu spreek ik dus echter wel over bloedlijnen die enorm stabiel zijn en mentaal nog sterker zijn als dat ze eruit zien. Dat geld zeker niet voor vele stafford of pitjes. In sommige gevallen denk ik dat men veel beter een hond zijn rust moet gunnen ipv eeuwig van huisje naar huisje te gaan, daar word geen enkele hond beter van. Een hond die gebroken is zou je in een prikkel arme omgeving de kans moeten geven zelf te herstellen, lukt het de hond niet om over zijn trauma te komen en zijn vertrouwen in de mens te herstellen, dan is er nog maar 1 optie. Ik vind het bijzonder gevaarlijk dat vele alsnog zo'n hond ergens proberen te plaatsen met alle gevolgen van dien. Maar zoiets goed doen kost tijd, ruimte en mensen die verstand hebben van honden en het gedrag wat getoond word kunnen begrijpen. Laten we eerlijk zijn zoveel mensen met die kunde zijn er niet, laat staan dat men de tijd heeft en de ruimte...... Vele asiel honden zouden dus imo beter kunnen worden ingeslapen als 24/7 in een donker hok jaren verblijven..... Ik weet niet waar we goed aan doen.... Wat zegt jouw gevoel hierbij?

Kan merken dat ik Ronald Caesar vast had laten houden en ik weer ergens anders stond te kroelen.

Heb het helemaal niet meegekregen haha.

Hier nog een paar van de kleine rakker, relaxen met de baas:

Hier was dezelfde hond 3,5 maand oud en voor het eerst in contact met een heel klein kind:

Zo horen ze te zijn.. Geen ervaring met kids, maar ongeacht dat weten bij wie, welke leeftijd, welke mate van voorzichtigheid etc.

Dit is wat dat betreft een super gefokt hondje, met een zeer rastypisch en goed karakter.

Klinkt heel hard, maar de harde kern liefhebbers tolereren ook absoluut geen bijten ook al worden ze extreem geforceerd.

Zoals Mick net al aangaf, de stabiel gefokte staffords zou je lichamelijk en geestelijk kunnen breken, maar dan nog horen ze niet te bijten.

Klinkt zo wel effe heel hard hoor, maar die drempel hoort met de juiste fok echt zo hoog te liggen, dat het stom gezegt eigenlijk onmogelijk zou moeten zijn dat zij uithalen.

Maar een stafford die gericht een mens pakt, ondanks extreme forcering zal dus door een harde kern liefhebbers worden weg gebracht.

Omdat ze het in de kou snel koud heeft door haar korte vacht Ze heeft dat ding ook aan als het hard regent, anders krijg ik haar nauwelijks mee naar buiten in de regen.

Dan denk je "wat een watje" wat ze ook wel is... maar 2 weken terug heb ik een bultje weg laten halen bij Misia. De hechtingen waren er uit en het genas prachtig maar maandag lag het toch weer open. DA besloot de wond met nietjes dicht te maken. Die nietjes zijn onverdoofd gezet en daar reageert ze dan weer totaal niet op. De rust zelfde tot de DA klaar is en dan kwispelend een snoepje halen.

Het zijn op die manier ook echt honden met 2 kanten. Enerzijds heel zacht, zeker richting mensen. Wat Jeroen zegt herken ik ook, mijn zoon kan trekspelletjes spelen met Misia zonder dat Misia hem omver trekt. Anderzijds zijn ze knoeperhard, pijn reageren ze niet of nauwelijks op en opgeven hebben ze nog nooit van gehoord.

Haha hier ook gewoon een jasje als het echt koud is  

Het eerste jaar wilden we er echt niet aan want een hond hoor je niet aan te kleden vonden wij, maar het tweede jaar hoorde je hem echt klappertanden, liep als een geslagen hond of hij wilde niet mee naar buiten, met dat jasje is er niks aan de hand. Tijdens cursus/speuren krijgt hij hem ook aan als het regent, anders kan ik net zo goed naar huis gaan  

 Ondanks dat het voor mij onbegrijpelijk is, neemt dat niet weg dat ik het ergens heel mooi vind. Want dat geeft wel aan hoe hoog die drempel dan wel niet ligt. Dat stukje vind ik echt prachtig. Inslapen zou ik niet kunnen, maar ik ben sowieso iemand die dit ras niet zou kunnen houden denk ik

Ik ben er zelfs iets harder in geworden omdat ik wel die keus heb moeten maken.

zoals er eerder al werd gezegt over gebroken honden.

ik was zo'n baas die zo'n gebroken hond wel in huis wilde nemen, veel met hem werken, trainen, je leven aanpassen naar de hond.

Ik heb 2,5 jaar een topper gehad en altijd voor hem gevochten, maar uiteindelijk mocht niet baten en begon hij zich tegen mensen te keren.

Ik heb toen 3 maanden met die hond nog in huis geleeft, want je wilt nooit toegeven en opgeven, maar uiteindelijk houd je geen keus.

in alle eerlijkheid... Komt er ooit een en die zou zich tegen mensen keren, durf ik die beslissing veel sneller te maken dan toen.

Mick heeft 3 jaar terug ook in dit schuitje gezeten, vandaar dat wij dus heel hard uit de hoek kunnen komen met onze mening daarover. Niet dat we het leuk vinden dat te zeggen, maar puur vanwege de schade die deze honden aan kunnen richten, dat moet je niet willen als verantwoorde eigenaar, maar al zeker niet als rasliefhebber die voor dit ras wilt vechten om dit ras overeind te houden.

Lijkt me onwijs heftig zeg! Maar knap dat je hem/haar toch die kans hebt willen geven!

 het voorzichtige kan je trainen, heb ik ook gedaan  

verder vertrouw ik ook eerder een stafford bij mijn kinderen dan bv de chi's van mijn zus. lieve hondjes hoor maar ze verdragen een pak minder en durven wel eens happen.