Vervolg Terry

och het is ook altijd wat he, beterschap voor Terry!

Maar verder dus wel goed nieuws, dat is ook wat waard.

Ik vind het knap hoor wat je allemaal doet voor je Terry. 

Bedankt voor de steun.

Ik vind het eigenlijk normaal om alles voor je dier te willen doen. Ik heb voor hem gekozen en dan ga je die 'verplichting' aan zolang als hij leeft. Tuurlijk heb ik wel gedacht aan herplaatsen, maar alleen als dat in zijn belang zou zijn, maar waar vindt je iemand die een hond met zo'n uitgebreide gebruiksaanwijzing wil overnemen?

Daarnaast kon ik het niet over mijn hart verkrijgen. Ik heb nog nooit een hond opgegeven, dus nu ook niet.

Terry mag de AB hebben en krijgt deze nu dus ook. Over een dag of 8 weer urine inleveren en hopen op verbetering.

Grt Manja

je hebt helemaal gelijk hoor, voor je hond doe je alles wat nodig is.

Beterschap, laten we hopen dat de AB snel aanslaat en Terry geen last meer heeft.

Vandaag moesten de honden toch een langere tijd alleen zijn en dit ging dan ook even mis rond de 50ste minuut en daarna nog een keer op zo'n 59 minuten. Helaas kan ik uit de film niet horen of hij reageerde op een prikkel van buiten, maar voorlopig hoeven ze niet zo lang meer alleen te zijn en hou ik de tijd voor oefenen wat korter op maximaal 45 minuten. Echt onrust is er niet te zien. Wat ik wel zie is een Terry die snel naar de woonkamer draaft en daar gaat staan blaffen wat over gaat in huilen en de 2de keer rent hij blaffend naar de woonkamer vanuit waaks blaffen, maar ook dit gaat over in huilen. Daarna loopt hij rustig terug naar de gang en gaat op de deurmat liggen. Wel nog heel gespannen, maar na een minuutje gaat hij liggen slapen en ook Kira komt daar bij liggen en gaat languit liggen slapen. Later staan ze dan weer op en verdwijnen ze weer voor een flinke tijd naar de slaapkamer om daar op het logeerbed te gaan liggen tot ik weer thuis kom.

Ik blijf het een beetje vreemd vinden dat hij tussen die 2 blaf/huilmomenten gewoon rustig ligt te slapen. Het komt mij niet over als verlatingsangst, maar meer als niet alleen willen zijn. Bij mij thuis zag je echt paniek. Nu alleen dwingend blaffen wat gevolgd wordt door het huilen.

Uiteraard nemen we wel weer gas terug. Hij moet succes hebben en niet toch instort momenten. Toen ik terug kwam waren ze de rust zelve. Lastig onderwerp dat niet alleen willen/kunnen zijn.

Ook moet ik ze meer geestelijke uitdaging gaan geven. Terry is tenslotte een werkhondje en alleen wandelen is voor hem niet genoeg en dat is nu wel het gene wat we voornamelijk doen.

Toch niet geheel ontevreden met wat ik heb gezien op de film, maar weer een wijze les dat ik niet te snel moet gaan en Terry echt wel meer tijd nodig heeft om weer te wennen aan het alleen zijn.

grt Manja

misschien hoorde hij iets in de woonkamer, een klok slaan oid?

Wij hebben hier geen lawaaiklokken. Het enige wat je hoort als het verder helemaal stil is is het tikken. Het moet iets zijn van buiten. De radio is al nauwelijks te horen op de filmpjes, maar van buiten hoor je helemaal niks. Wel wat geluiden van het portiek, maar daar slaan ze dan niet op aan. Wel lopen ze dan verwachtingsvol naar de deur.

In deze 2 momenten liep hij dus snel en attent naar de woonkamer. De eerste keer bleef hij net over de drempel staan en ging staan blaffen en de 2de keer kwam hij al blaffend aanrennen vanuit het kamertje. Dat leek mij dus een duidelijkere indicatie dat hij buiten iets had gehoord wat hem niet aanstond. Het huilen kan dan zijn omdat hij mijn steun/ commentaar nodig heeft om hem te vertellen wat hij moet doen met die situatie, maar dat is uiteraard speculatie. Momenteel is er ook iets loops volgens mij. Hij is met vlagen ineens hevig in Kira's buik geinteresseerd en gaat dan daaraan snuffelen en likken en eenmaal binnen wil hij dan gaan rijden. Uiteraard kap ik dit wel af, want Kira wil dat gerij niet hebben, maar is eigenlijk te soft om er serieus iets aan te doen. Het blijft bij wegspringen en een klein grauwtje, maar meer niet en dat wil ik ook graag zo houden dus pluk ik hem van haar af als hij in zo'n bui is. Dit is altijd direct na het uitje en tijdens de wandeling zie je het al aankomen door zijn verhoogde interesse in haar buik. Gelukkig zijn honden absoluut niet stiekem en laten ze duidelijk zien wat ze gaan doen.

grt Manja

Weer even verder en helaas wil de blaasontsteking van Terry nog niet oplossen. Hij verliest regelmatig druppel urine met bloed in huis en we zijn dus ook terug gegaan naar de DA. De antibiotica is verlengt met een week. Ik had onderweg naar de DA urine opgevangen en die is nagekeken. De struviet neemt wel af, maar is nog niet weg en er waren dus wel degelijk ontsteking waardes te zien in zijn urine.

Gedragsmatig is Terry buiten weer flink lastig wat andere honden betreft. Weer even jammer. Het alleen thuis zijn bij mijn moeder gaat echter weer heel goed. Gisteren zijn ze anderhalf uur alleen geweest en dit was zonder ook maar een piepje gegaan.

Als de AB-kuur afgelopen is weer urine inleveren. Als extra ondersteuning krijgt Terry ook cranberry tabletten om de zuurgraad in zijn blaas weer te verlagen. Bij Kira had ik daar goede resultaten mee gehad toen zij een blaasontsteking had.

grt Manja

balen dat de blaasontsteking nog niet over is. Heeft de dierenarts enig idee wat de oorzaak is?

Ik had aangegeven dat Terry net klaar was met een behandeling van een voorhuidontsteking. Misschien dat het daardoor komt ook vroeg de DA of Terry gras at, daardoor kan de zuurgraad veranderen wat hem vatbaarder maakt voor een blaasontsteking.

Hij blijft bloed druppelen. Voornamelijk als we langere tijd binnen zijn. Vanmorgen was het heel erg.

Het plassen gaat wel goed en het ziet er ook normaal uit. Toch vind ik dat hij nu wel verbetering had moeten laten zien wat het bloeddruppen betreft. Hij krijgt nog steeds AB en die cranberrytabletten en dat toch al weer 5 dagen. Bij Kira was er al verbetering met alleen de cranberrytabletten toen zij een acute blaasontsteking had.

Als er maandag nog geen verbetering is ga ik weer naar de DA. Er was al contact opgenomen met Utrecht vanwege zijn gedragmedicatie en de AB en er was meteen gevraagd of het een bijwerking kon zijn van de fluoxetine, maar dat was nog nooit voorgekomen.

Ik hoop dat het druppen maandag weg is. De vervolgonderzoeken die er anders aankomen gaan niet leuk zijn voor Terry. En hij is al zo bang voor de DA.

Grt Manja

waarom krijgt hij die fluoxetine ook alweer? Best een eng middel als je de bijwerkingen leest? Denk je wel dat het voordelen voor Terry heeft?

Die fluoxetine is de gedragmedicatie. Die moet het serotonine gehalte gaan herstellen en stabiliseren zodat Terry beter met de prikkels van alle dag om kan gaan zodat we kunnen gaan trainen op zijn angst voor andere honden en met zijn enorme afhankelijkheid van mijn aanwezigheid.

Ik moet zeggen dat het wel effect heeft. Hij is in huis een stuk rustiger en ligt zelfs bij mij thuis echt ontspannen op de bank of in 1 van benchen. Vrijdag zijn ze bij mijn moeder in huis al 1,5 uur alleen thuis geweest en in mijn eigen huis loopt hij niet meer continu achter me aan. Ik kan naar de wc en de schildpadden voeren in de andere kamer en de vogels verzorgen zonder dat hij daar tussen zit te zeuren. Alles wat mij bevalt beloon ik verbaal of met een aai over zijn bol. Op dit gebied gaan we echt met sprongen vooruit. Ook staat hij iets meer open naar vreemde mensen en bezoek. Hij kwam gisteren bij bekent bezoek zelfs even een aai halen.

Over een paar weken moet hij gestabiliseerd zijn met die medicatie en kunnen we kijken of we echt aan de slag kunnen met de wat grotere dingen zoals zijn angst naar andere honden. Hij hoeft geen vriendjes te worden met alles en iedereen, maar ik wil wel kijken of ik hem kan leren dat andere honden bij het dagelijkse leven horen en dat de meeste geen reden zijn om helemaal over de ziek te gaan.

Een heleboel dingen worden nu bijna vanzelf minder doordat hij minder angstig en gestrest is. Het is een verademing voor zowel mezelf als voor Terry. Hij is niet suf of zo en staat snel klaar om iets te ondernemen. Vrijdag gaan we weer naar privé les en ga ik hopelijk leren het verschil tussen niet snappen en me in de maling nemen te gaan zien, want Terry neemt me ook vaak in de maling met luisteren. Ik gooide alles op stress, maar hij neemt ook gewoon geregeld in de maling als hij er geen zin meer in heeft. De trainer ziet dit wel ik loop er nog elke keer in en geef gauw toe in dit gedrag. Ik ben gewoon te lief voor meneer. Daar ben ik ook mee bezig. Ik mag best iets eisen van hem.

Vandaag nog geen druppels, klop klop.

Grt Manja

Vanmorgen weer een aardige hoeveelheid aan bloeddruppels. 12:15 uur echo laten maken.

Ik kan wel wat duimpjes gebruiken dat het niet zijn prostaat is of iets anders engs.

Grt Manja

Ooh die Terry bij houdt je wel bezig zeg. Ik hoop dat renners ernstigs uitkomt. Maar hoop wel dat er snel een oplossing komt voor zijn blaas probleem! 

Geven ze echt Prozac aan honden?? 

Misschien zie ik het wel heel verkeerd hoor, maar ben je niet veel teveel aan het opletten op Terry? Als ik dit topic lees word ik enorm zenuwachtig. Ik heb sterk het gevoel dat Terry dat ook is/wordt. 

Maar goed, zoals ik al zei, ik zie het vast verkeerd. Hou m'n mond! 

Sterkte en ik hoop dat het beter wordt

balen weer bloeddruppeltjes, als leek zou je dan denken dat er met de fluoxetine gestopt moet worden

4.6 Bijwerkingen (frequentie en ernst)
 
Om het risico van bijwerkingen tot een minimum te beperken, mag de aanbevolen dosis niet worden overschreden.
 
 - Zeer vaak voorkomende bijwerkingen: verminderde eetlust (met inbegrip van anorexie); lethargie.  - Vaak voorkomende bijwerkingen: aandoeningen van de urinewegen (cystitis, urine-incontinentie, urineretentie, strangurie); verschijnselen van het centrale zenuwstelsel (ongecoördineerdheid, desoriëntatie).  - Soms voorkomende bijwerkingen: gewichtsverlies/conditieverlies; mydriase.  - Zelden voorkomende bijwerkingen: hijgen, epileptische aanvallen.

Met de trainer waar je priveles van hebt zou ik voorzichtig zijn, zoals hij je hond interpreteerd hoeft helemaal niet zo te zijn.

Als een hond iets niet wil doen heeft hij daar een reden voor. Dat kunnen verschillende redenen zijn. Ik zou dat niet in de maling nemen noemen, maar blij zijn dat hij aangeeft iets niet te willen om een of andere reden, die toch vaak bij ons mensen ligt. Misschien teveel druk op hem, te lang doorgegaan, te luide stemmen, zich geintimideerd voelen door de houding van de trainer etc.

Turid Rugaas had daar ook iets over in haar boekje Kalmerende Signalen

Prince wordt geroepen; zijn eigenaar heeft op de cursus geleerd dat hij streng en dominant moet klinken, zodat Prince weet wie de baas is. Maar Prince vindt de stem te aggressief en omdat hij een hond is, geeft hij onmiddellijk een kalmerend signaal om ervoor te zorgen dat de eigenaar stopt met zijn agressie. Prince zal misschien zijn neus gaan likken, gapen of wegdraaien, wat ertoe zal leiden dat zijn ‘baas’ nu echt boos wordt, omdat hij meent te zien dat Prince eigenwijs, koppig en ongehoorzaam is. Prince wordt gestraft omdat hij zijn kalmerende signalen gebruikt om de ‘baas’ tot bedaren te brengen.

Dit is een typisch voorbeeld van een situatie die regelmatig voorkomt bij hondeneigenaren.

Het is erg belangrijk dat wij de taal van honden leren te begrijpen, zodat we snappen wat honden ons willen vertellen. Dat is het geheim van een harmonieus samenzijn

http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven

@ W&W, ik ben ook niet over 1 nacht ijs gegaan met deze medicatie, maar heb het lang geprobeerd om aan Terry's angsten te werken. Ik heb verschillende GT's versleten en geprobeerd om op cursussen wat bij te werken aan Terry's gehoorzaamheid, onze band en gewoon leuk bezig zijn. Terry kan niet in een groep cursus volgen. Hij kan al die prikkels van de andere honden niet aan. Terry is voor veel dingen bang en hij was continu gespannen, alert op elk geluidje en als er ook maar iets wees in de richting van een andere hond viel hij uit. Zelfs naar de geur van een andere hond al was de hond zelf niet in beeld.

Daar werd ik niet alleen knetter van, maar hij ook. Ik heb al bij iemand bach bloesem therapie gevolgd en verschillende voedingssupplementen geprobeerd. Niets hielp. Met de laatste GT/gedragsdeskundige kwamen pas die medicijnen naar voren en omdat ik geen andere opties meer heb om nog enige vooruitgang in zijn gedrag te kunnen krijgen wilde zij hem graag op die medicatie hebben. Ik ben doorverwezen naar Utrecht en daar hebben ze dan na een uitgebreid intake gesprek me die medicatie voorgeschreven. Gedragsmatig maakt hij nu eindelijk na bijna 4 jaar vorderingen. Hij kan nu weer ruim een uur alleen thuis zijn en is nu niet meer constant in hoge alertheid. Hij kan nu rustig liggen en lekker slapen zonder dat hij bij iedere vlieg die voorbij komt meteen aanslaat en dan langere tijd nodig heeft om daarvan te herstellen. Hij heeft nu rust in zijn kont.

Het is voor mij de laatste hoop op een handelbare Terry.

Wel ga ik contact opnemen met Utrecht, want dit gaat lichamelijk niet goed, maar zomaar stoppen met die troep mag ook niet. Dat moet afgebouwd worden.

@ Dobry, ik volg priveles bij een Martin Gaus school. We zetten hem niet onder druk en straffen doen we al helemaal niet. Er zijn ook vaak verzachtende omstandigheden als hij er de brui aan geeft, maar als ik iets vraag wat hij goed kent en doet dit dan niet of heel erg slordig of half dan is het toch wel iets wat duidt op in de maling nemen. Weet wel dat ik daar dan wel in stink met goed geprobeerd jochie. Ik heb het dus zelf veroorzaakt en op dat gebied moet ik dus strenger zijn. Ik moet geen genoegen nemen met slordig werk, maar wel duidelijk blijven. Is het iets wat hij niet kent kan ik er bij inkomen, maar iets simpels als 'zit' mag ik toch wel gaan eisen.

We zijn wel wat wijzer geworden bij de DA, maar er klopt een boel niet. Op de echo geen schokkende dingen gezien. Ook zijn binnenbal ziet er gezond uit. Er is urine direct uit zijn blaas gehaald en de struviet neemt nog steeds af. De zuurgraad is echter nog steeds 9. In zijn urine waren niet zoveel bloedcellen gevonden, wel nog steeds onstekingscellen en ook andere kristallen die juist gevormd worden als de zuurgraad te laag is. Ook vonden ze veel spermacellen in zijn urine en dat is niet normaal. Ze vonden wel zijn prostaat iets vergroot. Ook is de AB verlengt en moet hij een week aan de Ypozane voor die prostaat. Daarna weer contact opnemen met de DA.

Nu eerst even contacten met Utrecht.

grt Manja

maar worden Terry zijn blaasklachten niet in verband gebracht met de medicatie. En zo niet is het dan wel verstandig medicatie te geven die blaasklachten kan veroorzaken.

Ik heb een mail gestuurd naar Utrecht en zal op antwoord moeten wachten.

Ik heb de bijsluiter nogmaals gelezen, maar daar staat wat de urinewegen betreft alleen moeite met plassen bij.

Ik weet gewoon even niet meer waar ik goed aan doe. Ik had de GT ook even gebeld, zij heeft ervaring met fluoxetine als gedragmedicatie, maar had nog nooit meegemaakt dat een hond deze verschijnselen kreeg van de fluoxetine. Wel kon ik met een gerust geweten een dosis overslaan omdat het spul lang doorwerkt. Wel moet ik dan wel contact hebben met Utrecht over hoe nu verder.

De medicatie is mijn laatste hoop om Terry meer open te krijgen voor gerichte gedragstraining om het leven voor hem handelbaar te maken. Als dat gelukt is kunnen we de medicatie af gaan bouwen.

Uiteraard moet er wel flink getraind worden voordat het zo ver is, maar hij laat nu al zo veel vorderingen zien qua gedrag. Hij zal nooit perfect zijn, maar het moet wel handelbaar gemaakt kunnen worden. Het alleen zijn gaat met sprongen vooruit en hij kan zich ook ontspannen in huis. Dat is al zo'n enorm verschil met wat het was.

Het enige wat echt nog een punt is zijn andere honden. Daar moet ik dan nog verder mee. Dit ga ik samen met de GT doen na overleg na 6 tot 8 weken na de start van de medicatie. We zijn 26 juli gestart de werking is nu bijna gestabiliseerd en het heeft zeker nut, maar dan moet hij er niet fysiek ziek van worden.

Grt Manja

het is ook lastig, aan de ene kant zal het goed doen de medicatie, maar als je dan de bijwerkingen leest, ook dat het centrale zenuwstelsel (wat de basis is van alle andere stelsels) en de lichamelijke klachten van Terry ga je toch onwillekeurig ea met elkaar in verband brengen.

Hij hoeft die mogelijke bijwerkingen ook niet te krijgen. Wat normaal als bijwerkingen waren genoemd waren misselijkheid en gebrek aan eetlust in de eerste week. Als ze na die week niet af zouden nemen moest ik contact opnemen, maar hij heeft geen verminderde eetlust gehad en misselijkheid heb ik ook niet gezien.

Ik ga er eigenlijk wel van uit dat de blaasproblemen en de fluoxetine met elkaar in verband staan, maar dat zal ik even van Utrecht moeten horen of dat kan.

Er was al even contact geweest tussen de DA en Utrecht vanwege de AB. De DA zei dat ze in Utrecht nog nooit een blaasontsteking of verhoogde PH waardes en struviet hebben gehad door de fluoxetine. Ik moet nu op de reactie op mijn mail gaan wachten. Ik hoop echt morgen antwoord te krijgen. Ik kan er slecht tegen die onzekerheid en spanning. Gelukkig toont Terry niet ziek, zwak of misselijk.

Grt Manja

Ik heb reactie gehad van Utrecht en zij sluiten het uit dat het een bijwerking is van de fluoxetine en het dus een op zichzelf staand probleem is. Ze raadde me aan om naar een DA te gaan of contact op te nemen met de betreffende afdeling in Utrecht.

Terry is onder behandeling van een DA en ik wacht deze week de AB en Ypozane af en als hij verslechterd zit ik weer bij de DA op de stoep en anders lever ik over 6 dagen weer urine in.

grt Manja

 zij sluiten het uit op basis waarvan vraag ik me af?

en zelfs al kan je dat volledig uitsluiten is het dan wel verstandig als het een zelfstandig probleem is een "medicament" te gebruiken wat blaasklachten veroorzaakt. Hoe kan dat goed zijn voor de blaas. Is geen aanval op jou hoor, ik vraag het me alleen af...

Zij sluiten het uit als bijwerking van fluoxetine. Het staat ook niet op de bijsluiter. Alleen moeite met plassen staat er tussen.

Zij geven als bijwerkingen in de eerste week misselijkheid, gebrek aan eetlust en lusteloosheid.

Die bijwerkingen heeft hij niet gehad.

De arts zegt dat het een op zichzelf staand probleem is. Dat ben ik nu aan het behandelen. Ik hoop dat zijn blaasontsteking en de andere problemen met een week eindelijk weg zijn. Zo niet ga ik verder zoeken tot ik het probleem gevonden heb en op kan lossen.

Als hij vrijdag nog bloed druppelt sta ik weer bij de DA op de stoep.

Grt Manja

maar ook volgens deze site van faculteit diergeneeskunde Gent staat dat er ook blaasproblemen op kunnen treden

http://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/002/062/776/RUG01-002062776_2013_0001_AC.pdf

3.3. Bijwerkingen en tegenindicaties
 
Uit verschillende studies blijkt dat fluoxetine ook heel wat bijwerkingen met zich mee kan brengen. Tijdens behandeling met fluoxetine werd bij honden gedaalde of juist toegenomen activiteit overdag en ‘s nachts, toegenomen of gedaalde eetlust, anorexie en lethargie zeer vaak waargenomen. Dit kan gepaard gaan met misselijkheid en/of darmproblemen. Darmproblemen en/of misselijkheid, gevolgd door gedaalde eetlust zouden het gevolg kunnen zijn van de cholinerge effecten van fluoxetine. In de door Landsberg et al. (2008) gepubliceerde studie werd bij 26,6% van de behandelde honden met fluoxetine een gewichtsverlies waargenomen van 5% of meer van het initiële lichaamsgewicht. Vervolgens komen urinewegproblemen als cystitis, urine-incontinentie, urineretentie en strangurie vaak voor samen met een toegenomen of gedaalde wateropname. De invloed op de circulatie, lever en nieren kunnen verklaard worden door een bloeddrukstijging die nefrotoxisch is. Ook vaak voorkomend zijn bijwerkingen als storingen in coördinatie als gevolg van een invloed op het CZS. Toegenomen alertheid, bibberen, matige ataxie, frequenter blaffen en fosfolipidose worden ook vaak opgemerkt. Soms komen (te) droge slijmvliezen, mydriasis, gewichtsverlies en conditieverlies voor. Ten slotte worden epileptische aanvallen zelden gezien als bijwerking en meestal ook enkel bij dieren die al een voorgeschiedenis hebben van stoornissen in het CZS. Indien epileptische aanvallen optreden als gevolg van het gebruik van fluoxetine, moet de behandeling meteen gestopt worden (Dodman et al., 1996; Verkleij, 2003; Landsberg et al., 2008; BCFI-vet, 2012, EMA, 2012).
 

Op de bijsluiter die bij de medicatie zit staat het dus niet. Als ik vanmiddag tijd heb ga ik even je link bekijken.

Vannacht in ieder geval geen bloeddruppels meer gevonden. Het lijkt er op dat de oorzaak van die druppels van zijn prostaat komen. Ik hoop dat we nu weer vooruit kunnen gaan wat de blaasontsteking betreft.

Gisteravond flink ruzie gehad met de bazin van een x bull terriër die los liep en ineens van achteren vrolijk en blij op mijn duo af kwam denderen. Terry gelijk over de rooie. Kira los gelaten en bull wilde spelen. Kira was er niet zo blij mee en gaf dit ook aan, maar bull moest en zou spelen. Ik had Terry inmiddels opgetild en liep weg. Bull natuurlijk mee lopen en ondanks Terry's hysterische gekrijs nog geen bazin. Uiteindelijk ben ik naar de nieuwe hangplek van ze gelopen komt ze eindelijk te voorschijn en zegt tegen haar hond dat hij zijn bal moet zoeken. Ik ben ontploft tegen haar. Alle opgekropte spanning en stress knalde eruit dat ze hem aan de lijn moest houden enz enz. Uiteindelijk hingen er nog wat mensen uit hun raam en ook die zeiden haar dat ze hem aan de lijn moest houden, maar nee, iedereen was jaloers dat haar hond los kon lopen en de mijne vals waren en nog meer van dat. Ze is uiteindelijk mokkend weg gelopen en ik ben zwaar overstuur verder gelopen. Thuis even heerlijk zitten janken en daarna kwaad en totaal uitgeblust mijn nest in gegaan.

Ik ben hier zo klaar mee. Ook al ben ik heel blij de de bull niet in ging op Terry's zeer agressieve gedrag. Kan ik dan nergens even rustig lopen zonder dat ik constant op mijn tenen moet lopen vanwege andermans onverantwoorde gedrag.

Uiteraard ook spijt dat ik zo uit mijn slof ben geschoten, maar het was de druppel. Vandaag weer verder. Nog steeds ben ik heel gespannen. De uitbarsting heeft niets geholpen. Dat mens leert het toch nooit en zelf voel ik me niet beter. Soms kan het heerlijk opluchten om even al die frustratie te spuien, maar nu dus niet.

Vandaag toch dan het positieve dat Terry geen bloeddruppels meer achter laat. Voor de rest moet ik even tot rust komen en gewoon doorgaan.

Grt Manja

Beterschap! 

Beterschap voor terry 

Inderdaad een tijdje diep in- en uitademen en verder, iedereen ontploft weleens dat is vervelend maar lucht ook op en dan kan je weer verder.

Fijn dat er geen bloeddruppeltjes met gezien zijn. Houden zo.

Ik heb het stuk gelezen. Ik zal Utrecht weer even mailen.

Wel is het artikel een studie waar ook onjuistheden in kunnen staan. Degene die de studie gemaakt heeft praat ook over specifiek het merk Reconcile kauwtabletten voor de hond. Terry krijgt fluoxetine voor humaan gebruik. Misschien dat daar een verschil in zit.

Tot nu toe nog steeds geen bloeddruppels meer. Vanochtend dan wel bij de DA geweest met een parkietje en daar nog even gesproken met de assistente en die gaf aan dat op de echo toch gezien is dat Terry's prostaat onrustig was. Daar krijgt hij nu Ypozane voor en het lijkt er op dat wel werkt omdat hij geen bloeddruppels meer verliest.

De fluoxetine is een behandeling van maximaal 1 jaar. Met 8 weken zou de werking pas optimaal zijn en kan dan pas gericht met zijn hond-agressie aan de slag kunnen. Aan Terry's gedrag merk je ook wel dat het nog niet stabiel is, maar toch laat hij al flinke vorderingen zien wat betreft zijn angsten.

Ik hoop dan ook dat de blaas en prostaat los staan van de fluoxetine. Terry is er namelijk wel bij gebaat om die zooi te krijgen. Ik ben er ook mee akkoord gegaan omdat ik Terry's triggers niet kan ontwijken in het dagelijks leven. Als hij buiten een hond hoorde blaffen sloeg hij al helemaal op tilt en ik kan niet van de rest van de wereld verwachten dat die stil is. Hij reageert nu nog steeds op triggers, maar is milder en ik kan hem nu sturen en vragen om ander gedrag en dat was eerst onmogelijk. Ik ontwijk zo veel mogelijk, maar helaas is dat niet altijd mogelijk en daardoor had ik eigenlijk weinig kans van slagen zonder medicatie. Hij staat inmiddels meer open voor training en mijn handen jeuken om aan de slag te kunnen met zijn gedrag buiten. Uiteraard ben ik wel al bezig om te belonen voor wat ik wel wil en doe mijn best om niet op hem te mopperen, maar ik ben ook maar een mens.

Vanavond ga ik weer met Kira naar cursus en gaan we dus kijken hoe Terry er nu mee omgaat als hij bij mijn moeder moet blijven. Mijn moeder is dan uiteraard thuis en weet inmiddels heel goed hoe ze Terry weer rustig kan krijgen als dat nodig blijkt. Vrijdag ga ik met Terry weer naar priveles en ga ik kijken hoe hij het daar doet. We doen dan Hoopers en wat gehoorzaamheid dingetjes en balans oefeningetjes. Alles met clicker en op een afgezet veld waar verder niemand is.

grt Manja