*Spikey* keihard gevochten, nu je rust gevonden..Rust zacht mijn vriend!

Dat kan ik me voorstellen anny,

Het onderwerp zelf is ook best triest, en het had ook verkeerd kunnen aflopen..Als je Spikey nu ziet, zie je dat hij een poot minder heeft, maar nog steeds erg gelukkig is  

Gisteren niks geplaatst, omdat ik me weer zorgen maakte..blijkbaar voor niks gelukkig! Naar mijn idee, was het wondvocht gisteravond toegenomen. Zijn verband was wat verschoven, en ik zag lichtrode druppeltjes op de vloer. Gelijk weer gesprayd en ander verbandje omgedaan. Was alweer helemaal in de stress. Gelukkig vanmorgen om 9 uur naar de dierenarts voor de controle..en zij was juist heel positief. Er kwam niet 1 drupje vanaf, en de gaasjes waren ook minder vochtig..zijn huid lijkt al goed aan elkaar te groeien! We hebben afgesproken de drain tot maandag te laten zitten, zodat het vocht er nog uit kan en niet weer de hechtingen onder te hoge spanning komt te staan. 

Maandag gaat de drain eruit en dan een paar dagen aankijken en dan pas de hechtingen eruit. Maandag zijn er 10 dagen voorbij, dus zouden de hechtingen er in principe al uit mogen..maar het zekere voor het onzekere laten we ze een paar dagen langer zitten..

Spikey gisteren meegenomen naar me zus, en pupseltje.. Ze hadden elkaar nog niet ontmoet, nu spikey ziek werd, op het moment dat me zus haar pupje ging halen. Even gesnuffeld en Spikey had geen tijd meer..Hij wilt lopen en lopen en lopen..

Ben rustig aan het beginnen met opbouwen omdat hij zo graag wilt lopen. Ik maak nog kleine ommetjes maar laat hem nu meer zelf bepalen hoelang dat hij wilt lopen. Tot nu gaat dat wel goed..Als ik zie dat hij moeilijker gaat lopen of even gaat stilstaan, gaan we weer terug..we lopen dus eigenlijk hetzelfde stukje op en neer, zodat we makkelijk naar huis kunnen, als het moeilijker word.

Het blijft positief en we zijn er bijna!

Geweldig, fijn om te lezen

Oef, ja, het voelt allemaal goed en dan komt er even iets tussen en je zit weer in de stress.  Volhouden maar... Niet doen wat nog niet mag van de DA en de operatiewonde nog goed laten herstellen.  Goed dat jullie het zekere voor het onzekere nemen en de hechtingen er nog wat in laten.

Maar wat fijn dat Spikey graag wil lopen.  Dat is toch echt een goed teken.  Rustig veel liggen had ook gekund en dan was het ook goed als hij geen pijn had... Maar er zin in hebben is natuurlijk nog mooier :-)

Ik weet dat ik me blijf herhalen :

Wat is het toch een kanjer !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Kan me ook goed voorstellen dat je bij wat dan ook weer in de zorgen schiet na de weg die je met hem hebt afgelegd.

Zelf denk ik dat hij, na het hele traject, voor jou een zorgen kindje blijft. Ondanks dat het nu positiever wordt en zeker helemaal zal worden zul je altijd voorzichtiger en zorgzamer met hem zijn.

Geweldig te lezen dat bij Spikey weer de zin in het leven terugkomt .

Ondanks alles toch een heerlijk gevoel dat je hem nu moet remmen ipv motiveren.

Ben echt blij te lezen dat Spikey weer wilt lopen, lopen.......op de pup reageert enz

Helemaal 

Ik kan het niet vaak genoeg horen hoor haha ben zo trots op hem! De schrik zat er bij mij weer goed in..Maar gelukkig gaat het echt de goede kant op nu..

Ik ben nog wat voorzichtiger dan de da aangeeft wat we kunnen doen..pas als de wond genezen is kan ik weer gerust zijn..

Het gaat nog steeds erg goed met Spikey!

De wond ziet er rustig en schoon uit, het lijkt of het, op een paar plekjes na, al goed aan elkaar gegroeid is.

Hij loopt nu goed, hij heeft een goede manier gevonden, waar hij zijn poten moet neerzetten.

Ik zal het eens filmen, maar hij doet eigenlijk een galopje, alleen dan langzamer. Hij loopt nu buiten aan een flexi, zodat hij zelf kan bepalen of hij harder of zachter loopt. Dat vind hij een stuk fijner, dan contstant proberen aan het tempo aan te passen ( en ook dat ik me probeerde aan te passen aan zijn tempo)

Ben nu zelf ook weer wat rustiger geworden..Zie het nu positief in!

Op de nachtmerries na, kan ik weer volop genieten van mijn hondje

Maandagochtend weer naar de dierenarts, voor controle..Er gaat gelukkig steeds een langere tijd tussen zitten!

Ben heel benieuwd wat er maandag gezegd word bij de dierenarts, maar ik heb er een goed gevoel over!

waanzinnig leuk en fijn om te lezen

Onvoorstelbaar dat het herstel en de aanpassing van Spikey zo snel gaan.

Ben benieuwd naar een filmpje.

Geen nachtmerries meer en welterusten voor straks.

Geweldig! En ook zo goed dat spikey al zelf mag en vooral kan aangeven in welk tempo hij lopen wil.....zo kan hij zelf zn balans leren vinden.

Wat heerlijk dat je weer kunt genieten van die lieverd!

Geef m maar een stevige knuffel, dappere spikey

Ik wil jullie nogmaals mijn virtuele steun betuigen. Onvoorstelbaar hoe snel honden zich kunnen aanpassen aan toch wel ingrijpende veranderingen in hun leven. 

 voor Spikey!

Wauw.......   KANJER !!!!!!

Dat kanjer moet er eigenlijk 2 keer staan:

1 keer voor het vrouwtje

1 keer voor Spikey

Wat een goed nieuws!!! Fantastisch dat hij zich zo snel aan kan passen en fijn dat je nu positief naar de toekomst kijkt. Ik denk dat jullie het ergste en spannendste achter de rug hebben.

Jullie zijn een topteam!

Bedankt :)

Spikey vind het erg fijn inderdaad dat hij zelf het tempo kan bepalen.

Ik hield hem vaak kort vast, zodat ik hem kon opvangen als hij uit balans raakte. Maar heb hem eigenlijk niet 1 keer hoeven 'opvangen' buiten. Sinds ik hem aan de flexi heb, doet hij alles nog beter. Ik moet hem losser laten. Alleen als hij naar iets toeloopt, waarvan ik denk dat hij gaat plassen, hou ik hem vast. Hij wilt nog altijd met zijn pootje omhoog plassen, maar dat lukt vaak niet. Hij gebruikt nu een boom bijv. om met zijn zijkant tegenaan te leunen zodat hij toch zijn poot omhoog kan doen hihi.

Ik denk dat de anabolen al enigszins werken, waardoor het nu wel lukt om zijn achterpoten goed neer te zetten. Ik weet het niet zeker hoor, maar hij lijkt nu achter ook totaal geen last meer te hebben.

Ben benieuwd hoe het morgen gaat. De drain gaat er in ieder geval uit. Weet niet of hij in het verband moet blijven ( hij heeft alle kleuren al gehad )of dat we dat ook eraf laten.

Aan de ene kant is het fijn als het alsnog aan de lucht kan drogen, aan de andere kant, kan hij er nu echt niet aanzitten. En voor mijn gevoel heeft hij omdat alles verbonden is, ook minder kans dat er iets in de wond komt..

Echt geweldig om te lezen dat het zo goed gaat...., elke keer een stapje vooruit en steeds zelfstandiger, knap hoor...., en ja, dan moet je als baas een stapje terug leren doen en hem maar gewoon laten als hij zichzelf niet in gevaar brengt of de wond schade toe kan brengen.

En morgen de drain eruit en zien wat de DA zegt..., je kan natuurlijk ook nog als dat kan, er voor kiezen om bijvoorbeeld het verband eraf te laten tijdens het wandelen of zo.. zodat het tochristendom wat frisse lucht gaat krijgen.

Succes en ben benieuwd naar morgen

Ik weet niet of ik dit al eens geschreven had: ik ken een driepoot die vrijwel altijd losloopt. Zo kan ze zelf het tempo bepalen, want ze kan alleen fijn bewegen bij een bepaalde minimum snelheid. 

Zelfs de agent (amsterdam) die haar wilde bekeuren liet zich door dit argument vermurwen. 

Ongeduld en traag internet: dubbel

Ina,

Het verband aflaten tijdens het wandelen is inderdaad een goed idee.

Ik zou dit alleen voor 1 rondje kunnen doen, dus hooguit 5 min per dag.

Hij wandeld max. 5 min. per keer, met de verbandwisseling zijn we iets van 20 min. bezig. We hebben een heel systeem, met 3 verschillende gaasjes, 2 wattenrollen, en petflex om alles op zijn plaats te houden. Het word anders erg duur om zijn wond te verbinden. Ik zal het eens bespreken en kijken hoe ik het toch voldoende kan laten luchten.

Spikey loslaten durf ik nog niet aan. Ben bang dat hij zo enthousiast word, dat hij alnog uit balans raakt of struikeld. De flexi is 8 meter lang, dus hij kan het wel goed zelf bepalen. Ik hobbel er wel achteraan, zodat de lijn niet ineens stopt hihi..

Wanneer zijn hechtingen eruit zijn, wil ik het loslopen wel weer gaan opbouwen. Ook daar zal hij eerst heel moe van worden denk ik..Dan kan hij ineens weer zoveel doen, dat hij binnen de kortste keren erg moe word. Fijn dat de politie begrip kon opbrengen voor jou vriendin en haar hond!

Succes morgen en maar met de DA overleggen wanneer en of het verband eraf kan, denk ik.

En je mag wel heel trots zijn op Spikey.  Tegen een boom leunen om te kunnen plassen zoals een reutje doet.  Inventief is hij dus ook nog

Tja, rennen zal echt wel vermoeiend voor hem zijn en te lang aan één stuk zeker... Maar dat hij snelheid neemt... Ik denk dat het zo'n beetje is als evenwicht houden op een fiets... Hoe trager, hoe moeilijker... Maar ik kan me voorstellen hoe jij er achteraan hobbelt.  Maar het is voor het goede doel

De dierenarts is zeer tevreden!

Het wondvocht was heel minimaal, bijna droog eigenlijk..

De drain is er uitgehaald, en het verband willen we tot woensdag nog even omlaten. De drain zat precies op een splitsing van de wond, dus daar waar nog een open gaatje. Om ervoor te zorgen dat ook die snel weer dichtgaat, heeft ze daar een krammetje ingezet. Woensdag terug voor controle, omdat de drain er nu uit is, en we niet het risico willen lopen dat er weer wondvocht ophoopt onder zijn huid. Dan woensdag ook de laatste 'verbanddag'  Als alles goed gaat, mogen vrijdag zijn hechtingen eruit!

De hechtingen willen ze wat langer laten zitten, omdat zijn wond toch een moeilijk herstel heeft gehad. Ze zouden er waarschijnlijk wel al uit kunnen, de wond heeft zich mooi gesloten, maar voor de zekerheid.

Die rotbacterie is in ieder geval echt verdwenen!!

Spikey kan het goed aan op 3 poten, en dat merk je ook aan hem.

Gisteravond weer een moment gehad, met mijn hart in me keel

We hebben aan de zijkant van de straat een stukje waar kleine hekjes staan, met daarachter het gras. Hij wou erg graag en sprong zo over het hekje heen....

Het is toch zeker 50 cm hoog, en ik schrok me tepletter!

Gelukkig is ook dat goed afgelopen en Spikey was zich van geen kwaad bewust, toen ik al in paniek zei Spikey neeeeee...haha

Weer iets om extra op te letten..

Hij wilt alles graag weer doen, maar springen over obstakels, vind ik toch echt niet meer kunnen. Als er iets met zijn goede voorpoot gebeurd, dan hebben we echt een probleem!

Spikey is dus gewoon Spikey..Braaf geweest bij de dierenarts, loopt goed, is weer verzot op eten. Hij wilt weer stoeien met ons ( al is dat met 1 poot minder makkelijk, want daar pakt die je mee hihi)

Hij is gewoon erg vrolijk, en een goed voorbeeld dat een hond, al is hij groot, echt geen last heeft van een poot minder! Nog steeds dezelfde geweldige hond

Hahaha... het is duidelijk dat Spike zijn voorpoot minder mist als dat zijn baasje dat doet ..... maar doe toch nog maar even rustig aan zolang de hechtingen er nog in zitten meneer 

Super dus.... een krammetje voor het laatste gaatjes en dan op naar vrijdag om de hechtingen er uit te laten halen.... helemaal top !!!!

Nog even en Spikey kan met de paralympics meedoen!! 

En voor minder dan goud gaat m dan niet hoor 

fijne vooruitgang , al goed. 

Wat een hond is dat toch.

Hij houdt van het leven.

Ik ben soms een beetje overbezorgd. Hij mist hem al niet meer, maar ik moet er nog aan wennen. Ik heb het gevoel dat zijn goede poot, zo broos is als glas

Hij houd echt van het leven, hoe hij het allemaal heeft opgepakt!

ik mocht willen, dat ik zo om kan gaan, met enorme veranderingen die je leven zo beinvloeden..

Zo ontzettend blij dat we deze optie nog hadden..Anders had hij er al niet meer geweest..moet er toch echt niet aan denken

Hij wilt zo graag!

Jij hebt hem de kans gegeven Patricia, voor een hond die zo graag nog wil leven. Dat wist jij, dat hij er nog niet wou mee ophouden. Jij kent je hond erg goed. En daarom heb je doorgezet.

Een hond zit, volgens mij ook veel meer in het nu. Neemt de dingen zoals ze komen. Zij kunnen niet zitten nadenken. En maar goed ook.

En ik denk, net zoals bij mensen, de ene kan zich makkelijk over iets overzetten en zegt als ik niet meer kan lopen, kruip ik verder (bij wijze van spreken), het leven blijft mooi. Een ander zegt in dezelfde situatie, van mij mag het leven hier en nu stoppen. Zo heeft ieder zijn ingesteldheid en karakter.

Ik denk misschien niet voor elke hond weggelegd om gelukkig te zijn op 3  poten, ik weet het niet. Maar voor jou hond zeker de juiste beslissing geweest en ik hoop dat jullie nog laaaaang mogen genieten.

Dat is wel het belangrijkste denk ik... Zo graag willen.  Maar dat hij het zo goed doet op 3 poten doet me ook denken dat hij die zieke, pijnlijke poot al lang erg probeerde te ontzien.

Als die stomme rotbacterie er niet geweest was was hij ongelooflijk vlug hersteld geweest... Maar ja, misschien zijn wij en zeker jullie nu wel extra blij dat het goedkomt met een pootje minder !

En ik krijg zelfs kippenvel achter m'n PC als ik over een hekje van 50 cm lees !!! Arme jij !!! 

Dankje Kath, voor je lieve woorden

Het ging eigenlijk heel snel..we wisten 3 weken voor de operatie, dat hij een tumor had. De eerste anderhalve week liep hij er nog redelijk goed op. Vandaar dat ik ook niet gelijk foto's hoefde te maken. We dachten aan verstapt of iets dergelijks. Hij gaf ook geen pijn aan bij de dierenarts. Ong 2 dagen voor de operatie, had hij erg last van zijn poot, en begon hem toen steeds meer te ontlasten.

Tot op de dag van de operatie, heeft hij zijn poot wel gebruikt bij het lopen. Hij gebruikte hem om de doorstap te maken, dus kon me er nog niks bij voorstellen hoe hij liep met 3 poten.

Het was mijn grootste angst dat hij toch niet zou kunnen/durven lopen. Had niet over zo'n heftige infectie nagedacht..Had daar gelukkig ook nooit ervaring mee gehad. Dus de angst van het niet kunnen lopen, was de enige angst..

Ben ook ontzettend blij! Juist door het vele verzorgen, heb je echt van dichtbij gezien, hoe snel het echt mis had kunnen gaan.

Ik wil het verhaal wel vertellen,wat de infectie heeft aangericht, maar het is niet echt een 'fijn' verhaal..Het is gelukkig nu ook allemaal voorbij

Schrok me rot, toen hij over het hekje sprong haha..

Hij schrok pas toen ik schrok, maar toen was hij al geland

Nu is hij zelf ook groot hoor, hij is 75 cm hoog, dus hij kon het makkelijk. Maar had het totaal niet verwacht, en nu gaan we dus niet meer langs een hekje lopen voorlopig  

Ik ben zo blij voor jullie dat Spikey zo snel went aan driepoot zijn. En ik kan me voorstellen dat je schrikt als je grote lobbes op drie poten ineens beslist over een hekje te springen....

Ik weet nog dat ik Sasha na haar operatie mee nam naar mijn werk. Ik zat op de benedenverdieping en had haar reismatje daar gelegd. Ze lag er goed en braaf. Alleen moest ik op een gegeven moment in het atelier helpen, en daar mocht ze niet mee binnen, a) omdat ze van daaruit de straat op kon, b) omdat het er vol gevaarlijke producten stond. Toen ik terug op mijn bureau kwam, bleek ze een drie meter hoge trap in van dat industrieel rasterwerk op geklommen te zijn naar mijn baas zijn bureau, waar ze dus onder zijn bureau was gaan liggen...

Ik vond het eng dat ze die steile, rastertrap was op geklommen, en had het ook niet verwacht, thuis mag ze niet naar boven en doet ze dus ook geen trap, maar tegelijk was ik zo trots op haar dat ze het had gekund...