*Spikey* keihard gevochten, nu je rust gevonden..Rust zacht mijn vriend!

Hallo allemaal,

even een update..
Spikey is nog niet geopereerd. Hij loopt met zijn achterpoten ook niet goed meer.
Alles is op de foto geweest, en er zijn geen bijzonderheden aan de botten, wat zou kunnen verklaren waarom hij zo loopt.
De da vond het niet verstandig om zijn poot te amputeren, waardoor hij zijn achterpoten nog meer zou belasten.
Nu is de operatie uitgesteld naar aanstaande dinsdag.
Maandag moet ik met hem langskomen om te kijken hoe hij loopt. En of de operatie dinsdag doorgaat.
Ik maak me erg zorgen om hem.
Waarschijnlijk heeft hij spierpijn, door zijn voorpoot te ontlasten.
Ik ben erg dubbel over de operatie..
Ja, hij zal zijn achterpoten meer gaan belasten als zijn poot geamputeerd is, waardoor hij het even nog moeilijker heeft.
Het zal zijn revalidatie niet bevorderen als hij achter ook niet goed loopt.
Maar zijn poot moet er toch af, ( kans op uitzaaiingen, en veel pijn aan zijn poot)
Ik kan eigenlijk kiezen tussen amputeren of inslapen.
Is het heel egoistisch om te denken, dat ik zijn poot liever zo snel mogelijk laat amputeren.
Dan is hij van de ergste pijn af, en kan hij echt beginnen met leren lopen.
Naar mijn idee, is het niet nodig om af te wachten tot hij weer goed loopt. Hij zal na de operatie weer anders gaan lopen, waardoor er weer een kans op spierpijn is. Ik heb inmiddels spiersupport van groene os, en PUUR spondy aangeschaft om hem een beetje op weg te helpen.

Wat vinden jullie hiervan?

De operatie weer uitstellen als hij niet goed loopt maandag of toch gaan amputeren?
Ik ben erg bang voor uitzaaiingen en zijn poot doet steeds meer pijn.
Ik wil hem niet laten inslapen zonder de amputatie te proberen.
Hij is pas 7 jaar, en is gezond op zijn poot na.
Ook is hij gewoon vrolijk en wilt graag met alles meedoen.

Ik vind het echt heel lastig, wil hem niet meer pijn geven, maar niemand weet hoe hij zich zal voelen na de operatie..
Dus eigenlijk of amputeren, met het risico dat hij toch niet op 3 poten kan lopen
Of inslapen omdat zijn pijn aan zijn poot alleen maar erger zal worden?

Jeetje wat een dilemma zeg 

Wat moet dit ontzettend moeilijk zijn. 

Als ik het goed begrijp ( ook uit je vorige topic die ik in stilte heb gevolgd ) 

dan ontlast hij zijn voorpoot nu ook al waardoor zijn achterpoten en overgebleven voorpoot alles al overnemen. 

Misschien een stome vraag van mij .... maar is er dan nog wel verschil als zijn poot geamputeerd word?

Sterkte joh met deze beslissing pfft ......

Jee zeg wat is dit moeilijk. Welke keuze is het beste..........

Is het niet mogelijk om pijnstilling te verhogen zodat de pijn veel minder wordt waardoor hij leert weer soepeler te lopen. Zijn achterpoten weer beter gebruikt worden omdat hij ze niet meer zo overbelast.

Als hij even op hoge pijnstilling gestaan heeft en weer soepeler kan lopen ( door minder pijn) dan amputeren maar dan kan hij met "rustige" achterpoten met de revalidatie beginnen. 

Weet niet of ik duidelijk schrijf wat ik bedoel, hopelijk wel.

Wens jullie heel veel sterkte in deze heel moeilijke tijd !!

@ Jaimie,

Hij ontlast zijn voorpoot nog niet volledig..

Hij gebruikt hem voor het doorstapje te maken.

2 dagen terug liep hij heel goed! maar gebruikte toen alle 4 zijn poten weer. Hij liep kwispelend in een drafje naast me.

Hij gaat zijn voorpoot dus wel missen als die geamputeerd is.

Sinds gisteren ontlast hij zijn voorpoot meer. Hij maakt nu dat soort hupsje om zich met zijn andere poot op te vangen. Maar zijn zieke poot gebruikt hij alsnog een beetje.

@Brigitte,

Pijnstilling even verhogen is helaas geen optie meer. Hij zit al op de hoogste dosis novacam en tramadol.

De homeopatische middelen, zijn wel voor het herstellen van de spieren, en ze weer soepeler te maken. Ook voor het opbouwen van spieren, en versteviging voor een sterke achterhand.

Het is echt heel lastig, ik wil hem geen valse start geven met zijn achterpoten. Maar de tijd tikt door en zolang de tumor er zit, blijven er kansen op uitzaaiingen.

Je was ook bezig met een soort van prothese toch? Heb je daar nog nuttige informatie uit kunnen winnen? Meende dat je laatst al ergens een afspraak had. Wat moeilijk zeg.... Ik zou persoonlijk de poot hebben laten amputeren. En daarna verder kijken. Onder het mom van inslapen kan altijd nog... Maar dat moet wel heel snel gebeuren dan. Anders zaait het uit...  Misschien dat ie nu zoveel pijn heeft dat hij inderdaad niet meer weet hoe die moet lopen. En dat het mee kan vallen na amputatie.. Jij kent zelf je hond het beste. Bekijk hoe die eraan  toe is.  Hoe zn levenslust is.. Als het zou gaan op 3 poten en het wat rustiger aan moetwn doen zou je hond dan gelukkig zijn? Ik zou het hebben geprobeerd denk ik als Obi nu in diw situatie had gezeten en die leeftijd had. 7 jaar is inderdaad pas net de senior grens. Het is eigenlijk nog zo jong...

Ik wou dat ik tips voor je had, maar ik zou het echt niet weten :-( 

Wat moet dit ontzettend moeilijk zijn zeg 

In ieder geval veel sterkte met welke beslissing je maakt!

Wat een dilemma.

Die tumor moet eruit i.v.m. uitzaaien.

Gebruik je Tramadol incidenteel? Als je het dagelijks op vaste tijdstippen geeft, is er een spiegel opgebouwd en moet je dit op vaste dagelijkse tijden geven. Stop niet opeens met de Tramadol, maar bouw het langzaam af; anders kan je hond in psychoses belanden en dat is een verschrikking. Ik schrijf dit uit eigen ervaring.

Sterkte.

@ Gastinnetje,

Ik heb een afspraak gemaakt voor een brace, die de klappen van zijn gewicht een beetje opvangen. Ik heb voorgesteld om de brace te laten maken, wanneer ik een idee heb of hij kan lopen met 1 voorpoot, of dat ik voor een rolstoel moet kijken voor zijn voorhand.

Dit kan ik achteraf pas zien.

Spikey is een vrolijke hond, maar altijd rustig geweest.

Hij wilt nog aan alles meedoen en is veelal zichzelf.

Het is geen hond die je fysiek bezig moet houden. Hij vind het heerlijk om alles op zijn gemak te doen. Om het rustiger aan doen maak ik mij niet echt zorgen. Misschien juist omdat hij het altijd rustig aan doet, heeft hij niet heel veel energie. Hij zal waarschijnlijk behoorlijk moe worden van het opnieuw leren lopen met 3 poten.Maar heb toch het idee, dat het een gewoonte moet kunnen worden voor hem. Alleen zijn grootte maakt het niet makkelijker.

Precies wat jij zegt bedenk ik me de hele dag.

Nu is er het risico van uitzaaiingen, en inslapen kan inderdaad altijd nog.

Mocht hij echt veranderen en het lijken of hij het niet wil of kan, dan zal ik hem zeker niet zo laten doorlopen. Maar je weet dit pas als de operatie voorbij is..

Als ik eraan denk om hem nu in te laten slapen om hem mogelijk iets te besparen, zal de vraag 'wat als' altijd door mijn hoofd blijven spoken en zou ik het ook niet kunnen accepteren

@ Loesje,

Bedankt voor de informatie.

De tramadol krijgt hij 3 keer per dag. Heel fijn dat je me hierop wijst! Ik ben nog niet eens toegekomen aan het denken van de afbouw van de medicijnen.

Ik heb een aantal dagen echt gedacht dat er geen mogelijke oplossing meer was, en sinds ik deze optie heb gekregen, ben ik eigenlijk alleen maar aan het kijken hoe ik het het beste kan doen allemaal.

Ik zou zo snel mogelijk amputeren. Ivm pijn en metastasering. Eventueel vantevoren bv orthopedieren raadplegen voor mogelijkheid prothese en daarmee een eventuele afwijkende amputatieplaats. 

Vriendin van me had een hond die niet geopereerd kon worden vanwege zware hd achter. Het eindpunt was het moment waarop de poot brak op de plek van de tumor. Heel erg naar. 

@ Wendy,

Een prothese is bij Spikey niet mogelijk.

De bottumor zit heel hoog zijn poot. Zo hoog dat zijn schouder ook geamputeerd word.

Dat zijn poot kan breken, speelt natuurlijk ook een grote rol!

Hij ontlast hem sinds gisteren veel meer, en dat doet hij ook niet voor niks denk ik dan..

Bottumoren zijn erg pijnlijk.

Zware tijd voor jullie allemaal. 

Ik heb je vorige topic ook gevolgd en als ik vanuit je verhaal uit ga dan zou ik zo snel mogelijk amputeren. 

Omdat hij de poot nu toch al minimaal belast zijn zijn andere poten al wel aardig getraind om dit gewicht te verdelen over3 ipv 4 poten. Ik denk dat je weinig zal zien en gok eigenlijk niet dat hij door overbelasting ineens mank gaat lopen met andere poten. Dan had hij dit nu al moeten laten zien. Natuurlijk kan door ouderdom altijd heupen slechter gaan worden, maar is dat dan niet gewoon ouderdom ipv overbelasting door de amputatie? En ja dat zie je dan wel weer, heeft ie toch maar weer aantal jaren (hoop ik) meegepikt. 

En nu heeft hij zoveel pijn aan zijn poot dat het waarschijnlijk een verademing is dat ie eraf is. 

Nu gebruikt hij hem nog puur omdat de poot er toch nog aan zit. Zelfs een gebroken poot wordt vaak nog neergezet bij het lopen. Maar dan zo voorzichtig mogelijk. 

Je hebt grote kans dat je hond veel uitbundiger wordt nadat zijn enorm pijnlijke poot eraf is. Hoeft hij niet meer zo op te passen om pijn te voorkomen. Kan hij weer hond zijn en rennen. 

En ja na de operatie doet zijn wond heus even pijn, maar ja nu doet zijn poot ook pijn...

Misschien best op je eigen buikgevoel afgaan. Als jij heel erg het gevoel hebt dat het zo snel mogelijk moet gebeuren zou ik daarvoor gaan.

Sterkte!

Vreselijke keuzes die je moet maken....

Maar ik zou toch ook kiezen voor amputatie op korte termijn. Bottumoren zijn zeer pijnlijk en hoe eerder dat weg is hoe beter....in dit geval heb je niets te verliezen.

En daarna zo snel als medisch verantwoord is: fysiotherapie. Met massages. En dan vaak ( Hoewel voorzichtig): 3 X per week, als dat mogelijk is. Met massages kun je de spanningen uit de spieren van de andere poten en zijn rug ed halen en ze weer soepel krijgen.

En dan ook lekker in het warme water ( met zwemvest) met hem( het honden therapie zwembad) voor nog meer ontspanning enerzijds en goede spieropbouw anderszijds.

Vraag ook aan de arts/orthopeed voor spieropbouw/ondersteuning naar Anabole steroide injectie's.

Weet van een Boerboel eigenaar die dat gebruikte voor z'n BB met ernstige HD (weet niet meer of het ook met kanker te maken had)

Pijnstilling werkte ook niet meer naar behoren, de injectie's werden toegediend door de arts om een bepaalde periode, werkte goed en kreeg zeer veel spieren waardoor z'n BB beter liep doordat de spieren nu de klappen opvangt.

In ieder geval heel veel succes, sterkte

bedenkt wel dat een osteosarcoom meestal al is uitgezaaid op het moment van diagnose. ik zou als je een operatie overweegt vooraf een CT-scan laten uitvoeren, omdat opereren als er metastasen zijn weinig zinvol is. die metastasen zijn meestal kleiner dan 1 cm en daardoor niet zichtbaar op een gewone Rx

Ik begrijp dat het voor mij als buitenstaander makkelijk gezegd is maar ik zou hem op zware pijnstillers zetten en genieten van de tijd die rest.

Ik kan je geen advies geven, maar wilde wel even sterkte wensen!

En misschien eens kijken bij een andere da. Ik weet niet of je tevreden bent over de huidige maar toen onze Lobbes longkanker had toen zijn we vrijwel meteen voor een second opinion gegaan. En deze da had dezelfde diagnose maar heeft nog heel veel voor onze lob betekend tijdens de laatste weken. Soms kan een andere kijk op zaken heel verhelderend zijn. De eerste da weigerde namelijk nog iets te doen voor hem. 

Maar ik zou inderdaad ook geel graag willen weten of er uitzaaiingen zijn. Zover mogelijk dan... Poot moet er echt af hoe dan ook anders is er geen kans op overleven.

@ Ciska,

Hij loopt nu niet echt mank met zijn achterpoten maar heel stijf.

Hij loopt de ene dag beter als de andere dag, maar sinds een week ong. heeft hij 1 dag goed gelopen (op alle 4 de poten, wat eigenlijk niet de bedoeling is). Het klopt wat je zegt dat hij nu zijn pijnlijke poot gebruikt, simpelweg omdat hij het nog kan. Vandaar dat ik zoiets heb, dat ik niet hoeft te wachten tot hij weer goed loopt en dan pas amputeren, omdat hij na de amputatie toch weer anders gaat lopen.

@ Coby,

Ik heb al contact opgenomen met hydrotherapie. Hun willen ons zeker begeleiden als hij geopereerd is. Ze heeft aangeraden hem eerst zijn wond te laten helen. En zo snel als kan aan hydrotherapie te doen. Ze kan dan ook meekijken naar wat nog meer zou kunnen helpen hem op de been te houden.

@Lola, het klopt dan anabolen vaak wel kunnen helpen.

Ik wil nu geen anabolen laten injecteren, dit omdat er mogelijk uitzaaiingen zijn ( nu lijkt hij schoon, maar er is een kans dat het uitgezaaid is, wat nog te klein is om te kunnen zien op een foto).

Anabolen laten tumoren razendsnel groeien.

Wel bedankt dat je meedenkt :)

@Joop, ik zal informeren naar een scan, en voor wanneer die mogelijk is. Ik had inderdaad begrepen dat het uitgezaaid kan zijn, maar dat het nog te klein is om te kunnen zien. Ondanks dit risico, wil ik toch dat de operatie doorgaat. Dan is hij van de ergste pijn af en kan hij hopelijk nog een tijdje pijnvrij mee. Het is niet 100% zeker dat het een osteosarcoom is. de kans is groot van wel, maar om dat uit te zoeken moeten ze een botbiopt nemen, waar een hele tijd overheen gaat, voor de uitslag bekent is. Die tijd hebben we helaas niet meer..

@ RVS, is snap je reactie. Heb een tijd gehad dat ik echt dat afscheid te moeten nemen, en toen ik begreep dat er nog een mogelijke optie is, heb ik dat uit me hoofd gezet. Ik wil dat hij zo snel mogelijk van de pijn af is. Dit is het laatste wat ik nog wil proberen. Gaat het niet goed zowel mentaal of fysiek ( als hij het niet aankan op 3 poten) dan is dat zo. En zullen we afscheid moeten nemen. Ik laat hem niet doorlopen als hij pijn blijft houden. Hij moet wel zichzelf kunnen blijven. Hij is nog zo vrolijk en levenslustig..Ik heb het overwogen maar ik kan het niet zolang ik niet alles heb geprobeerd.

Dus eigenlijk heb je je keuze al gemaakt?!

Luister daarnaar en plan dus dan ook maar zo snel mogelijk de operatie. Want van uitstellen is de kans op uitzaaiingen groter. Als je nu zo duidelijk het gevoel hebt dat de hond nog niet uitgeleefd is en jij niet achter een euthanasie staat moet je dit eigenlijk ook zeker niet doen want dan krijg je zo'n spijt! 

Met je steun en wat je allemaal voor hem over hebt qua therapieën volgen enzo dan komt je hondje vast een heel eind en kan hij hopelijk nog vele jaren mee.

En wat je zegt, euthanasie kan altijd nog. Dan sta je er volledig achter een zal je ook geen schuldgevoelens hebben. Het enige wat je dan alleen kan verliezen is een hoop geld,  maar ja...

Hele moeilijke beslissing. Ik zou eerst willen weten of het niet uit gezaaid is, als het wel uitgezaaid is heeft naar mijn mening de operatie geen nut, zorgt alleen maar voor meer problemen. Sterkte met deze beslissing.

Als de uitslag van de scan de behandeling niet veranderd, hoef je die scan ook niet te maken......

scan = omdat opereren weinig zinvol is bij metastasen. en kans op metastasen is bij dit type tumor ENORM

scan = voor de hond niet invasief of pijnlijk, operatie = enorm belastend

Sorry dit zou voor mij persoonlijk een brug te ver zijn... Ik laat mijn hond dan liever inslapen.. zeker omdat er gezegd wordt de eventuele uitzaaiingen zijn niet te zien...

We zijn hier goed verzekerd voor er iemand denkt dat het een geld kwestie is.

Ik zou een afspraak maken met de DA over een dag of 2 en vreselijk verwennen en dan zou het afgelopen zijn. Houden van is ook loslaten....

En ja ook hier een hond waarvan we al een paar keer dachten daar gaat hij.. en na elke volgende epilepsie aanval moeten we ook maar zien.. Ik wil ook mijn hond niet kwijt... maar je weet dat het komt.

Stel je opereert en hij kan niet wennen is alle ellende voor nop geweest, dat zou ik mezelf niet vergeven.

 Zo denk ik er ook over.

Is dit echt zo'n type kanker waarvan de kans op uitzaaiingen zo enorm groot is ja? Of dat het misschien zelfs  bijna een wonder is dat er geen uitzaaiinen elders zouden zijn?

Dat maakt het misschien wel anders natuurlijk... Want een amputatie en bijbehorende narcose is ook zwaar voor de hond. De hond van m'n nichtje had iets soortgelijks. Hij begon achteruit te lopen zomaar ineens. En toen bleek bij de dierenarts dat hij achteruit liep omdat hij pijn had aan z'n voorpoot. Dus ook een tumor... en dat was echt al overal uitgezaaid. Ze hebben echt niets meer voor hem kunnen doen... verschrikkelijk. Ik zou goed afwegen wat z'n kansen zijn.. of in ieder geval laten onderzoeken. Op basis daarvan een beslissing nemen. Als die kans reëel is zou ik voor de amputatie gaan.. en anders... afscheid nemen. Kanker is en blijft verschrikkelijk... veel sterkte. 

Spikey is geopereerd..

Gisteren is Spikey om half 11 geopereerd.

Zijn poot en schouder zijn geamputeerd.

Tijdens de operatie is alles gelukkig goed gegaan!

Hij mocht gisteravond weer naar huis, wel wat suf, maar hij kon lopen!

Het is allemaal nog wennen, daarbij is het ook nog bloedheet, dus hij kan zijn draai nog niet helemaal vinden. Hij heeft ook last van de wond, maar hij blijft er gelukkig vanaf. ( kan het best aan de lucht drogen dus hij heeft geen verband of romper)

Hij is nog niet helemaal zichzelf maar ben al heel blij dat hij zelf wat kan lopen. Hij gaat regelmatig zelf wat drinken en draaid zoals altijd nog rondjes voor het slapen. Hij kan zich wel heel goed in balans houden! Het is allemaal nog wat vroeg, maar ben al heel blij met hoe hij het nu doet. Hij eet goed, drinkt goed, doet buiten zijn behoefte, knabbeld aan zijn botje. Het is nog steeds een vrolijke hond!

Nu de wond goed in de gaten houden, en over 2 weken mogen zijn hechtingen eruit.. 

Alles is op de foto geweest, en daar leek alles schoon.

Wel is er een risico dat een uitzaaiing nog te klein is om te kunnen zien op de foto. Hij heeft de dag voor de operatie gepiept bij het neerzetten van zijn poot, die poot ging dus echt pijn doen..Dit was het laatste wat we voor hem konden doen. We hebben het gedaan, en tot nu toe gaat het best goed. Hoop dat hij goed geneest en nog een tijdje meekan!