*Spikey* keihard gevochten, nu je rust gevonden..Rust zacht mijn vriend!

Wat ik me steeds vaker ga afvragen is, of Spikey geen 'makkelijk doelwit' zal worden voor andere honden..

Hij is nu toch minder mobiel, en dat zullen andere honden ook zien.

Hij heeft nooit problemen gehad met andere honden, en ik verwacht ook niet dat hij er nu ineens zelf problemen mee heeft.

Maar je hoord vaker dat een 'zwakkere' hond, toch een doelwit word.

Ik wil hem niet de rest van zijn leven aan de lijn hoeven houden, en aangezien hij geen uren meer kan wandelen, zullen wij juist vaker losloopveldjes in de buurt gaan gebruiken.

Wat denken jullie hiervan?

Mijn persoonlijke ervaring is dat mijn hond, honden die zwakker zijn juist met rust laat, rustig snuffelen en verder lopen. Ze kent 2 honden met een geamputeerde poot, en deze laat ze allebei volledig, op wat snuffelen na, met rust. Ook als er honden met een kap lopen zal ze deze nooit uitnodigen tot spelen en rustig benaderen. 

Ik denk dat honden best goed aanvoelen dat ze voorzichtig moeten zijn, mits ze sociaal zijn natuurlijk. 
Ik hoop dus dat je gewoon lekker met de hond los kunt gaan wandelen. 

Wat fijn, dat jou hond daar zo voorzichtig mee omgaat!

Ja, hij is gewend om los te lopen en is zelf altijd rustig.

Hij speelt niet echt met andere honden, even snuffelen en hij komt weer mee. Hij gaat zelf ook niet echt in op een uitnodiging.

Ik denk dat het wel goed moet komen hoor. 

Toen Kahlúa vorig jaar haar poot brak, moest ze 10 weken aan de riem blijven en erna pas rustig weer laten rennen, van juli tot oktober aan de lijn en erna kon ze pas los. Al die tijd hebben honden haar compleet genegeerd. Zelfs snuffelen deden ze niet. Dit heeft er wel voor gezorgd dat Kahlúa weer helemaal moest leren goed met andere honden om te gaan en dat ze er weer mee mocht spelen, want ze negeerde iedere hond compleet. Dit is na een paar weken weer helemaal goed gekomen. 

Heel veel succes er mee :)

Gelukkig ziet de wonde er goed uit.  Morgen weer een dagje verder in het herstel :-)

@ Pascale,

We komen nu wel bekende honden aan de lijn tegen en dan word hij wel enthousiast maar begroet nog altijd rustig. Hij is niet helemaal bij honden weggehouden.

@ pooh,

ik had gelezen dat jij om een soortgelijke reden vroeg met je honden gaat wandelen. Ik denk dat het voor mij wat lastiger word. Mijn dochters zijn allebei nog erg jong, en zullen wakker worden als ik de honden ga uitlaten. Dit word voor hun dan te vroeg. Ze zijn rond half 7 vaak wel al wakker, maar dan laten juist veel mensen hun hond hier op het veld uit.

Zou het inderdaad, in het begin wel s'avonds laat kunnen doen..Zeker tijdens de opbouw periode.

Yess!

Ik begin het al aardig positief in te zien

Mag niet te positief van mezelf worden, die fout heb ik al eerder gemaakt..Maar het gaat de goede kant op!

Het is altijd wat proberen wat de rustigste uren zijn. Wij wandelen ons laatste rondje altijd rond 10.30u-10.45u omdat we dan niemand tegenkomen en ze dan los kan lopen (we wonen op 5 huizen van het jaagpad van een kanaal), maar soms kan het dan ineens heel druk zijn. Mensen die normaal niet om dat uur wandelen en ineens allemaal om dat uur wandelen... Hetzelfde 's morgens, ik heb een tijdje om 6.30u gewandeld, was ik altijd alleen. Ineens begonnen er nog mensen om 6.30u te wandelen.... 

Het is nu niet meer zo belangrijk, maar toen Sasha nog herstellende was, moest ik continu zoeken naar een geschikt uur.

Net Spikey zijn verbandwissel gedaan, en het ziet er heel goed uit!

Geen druppelend wondvocht, als je het verband eraf haalt.

Het wondvocht zit alleen op de gaasjes, dus in mijn ogen, heel minimaal. Niet rood, geen luchtje eraan..

Zou het dan toch eindelijk goedkomen!?

Spikey is weer heel braaf blijven staan, het was even aanpassen, want nu moest ik het alleen doen. Maar ook dat is prima gelukt.

Nu ligt hij heerlijk te slapen (bovenop zijn wond) en strakjes weer even de benen strekken.

 Ah, dat is wel fijn! Kahlúa mocht niks met andere honden te maken hebben, als ze zich 1 keer op haar poot zetten zouden haar zenuwen beschadigen waardoor de revalidatie nóg langer zou duren. Gelukkig is dat nu niet het geval. :)

 Helemaal TOP !!!!!!!!!!!!!!! 

Oei, dat leek me dan wel zenuwslopend voor jou, een wandelingetje met veel risico..

Ik denk dat ik het maar gewoon moet aankijken, hoe andere honden op Spikey reageren. Hij heeft wel een poot minder, maar is nog steeds groter dan de meeste honden, wat ook scheelt, en is hijzelf heel beleefd, dus hoop dat het zichzelf wel regelt.

honden waar "iets" mee is worden rustig behandeld is mijn ervaring trouwens. Onze Lobbes had kanker en de o zo drukke beagle een paar straten verderop kwam muisstil aanlopen even neusjes tegen elkaar en toen liep die weer door. Dat had ik een jaar ervoor nooit kunnen doen. Dan kwam ie blaffend en tierend achter ons aan. Ik wist toen nog van niets...

Geen idee of dat ook geldt voor honden met een handicap.. denk het niet eigenlijk. Kanker kunnen honden ruiken.. Een handicap kun je zien maar ik denk niet dat honden zich er anders na gedragen.

Vanmiddag weer even bij de dierenarts op controle geweest, en het ziet er goed uit .

Er kwam een klein druppeltje wondvocht via de drain, op het laagste punt van zijn wond. Maar de wond was weer minder productief dan vrijdag. De hechtingen zitten netjes, en het hersteld eindelijk op de 'normale' manier.

We hebben pas weer voor donderdag een controle afspraak gepland.

Tot donderdag doen we zelf schoonmaken en de verbandwisseling.

De verwachting is, dat het wondvocht dan zodanig is afgenomen, dat de drain ook eruit kan. Dus allemaal positief!

Spikey heeft vandaag een anaboleninjectie gekregen, we hebben er uitgebreid over gesproken. Hij krijgt er geen nadelige bijwerkingen van. Het is echt om zijn spieren nu even een oppepper te geven. Over 3 weken, kijken we naar wat voor verschil de anaboleninjectie heeft gegeven. Dan krijgt hij waarschijnlijk nog een keer een injectie, en dan niet meer. Dus de injectie is dan in totaal 2 keer gegeven, en dat kan geen kwaad. Ik ben heel benieuwd, wat ik ervan kan verwachten. Het zal hem zeker kunnen helpen, maar de vraag is even, in hoever het aanslaat.

We hebben ook weer wat meegemaakt met hem

Ik had hem uit de auto gehaald, en dan plak ik gelijk zijn 'wandelrondje' eraan vast, zodat hij thuis echt kan rusten.

Ik haal hem uit de auto, en zeg dat hij even moet blijven staan.

Op het moment dat ik zijn lijn uit de auto pak, 'rent' Spikey naar het grasveldje achter mij. Ik schrok me rot! Hij ging best hard, en ik zag de ergste dingen gebeuren in mijn hoofd. Maar hij vond het heerlijk, hij was zo blij! Hij stond apetrots te kwispelen, en ging nog even verder. Hier snuffelen, daar een plas, de grote boodschap en kwam toen naar me toe. Wat was hij blij! 

Het was heel fijn om hem zo blij te zien! Hij vond het zelf volgens mij ook heel wat..

Voor de volgende keer, laat ik hem dus niet naast me wachten, want nu ging het gelukkig goed, maar het is nog iets te vroeg voor dat soort kapriolen.

Jeej wat was is geschrokken, en tegelijk ook zo trots op me vent!

Met Spikey zelf gaat het dus ook goed

Hij is alweer stofzuiger aan het spelen in de woonkamer ( heb 2 kleine kindjes, en die kruimelen behoorlijk) dus hij heeft beslist meer energie en vertrouwen om ook echt te gaan wandelen.

Super toch..., meneer trok even de kuierlatten.., dat kan hij dus al prima aan.

Oke..., niet weer doen tot de hechtingen eruit zijn, maar het zal toch wel even goed gevoeld hebben om hem weer zo vrolijk een zelfstandig rondje te zien maken..., misschien werken die anabolen wel super snel 

Fijn dat het zo goed gaat...., de ergste zorgen voorbij en een goed herstel..., helemaal fijn.., ga zo door knappe vent 

Die kerel is echt goed bezig.

Haha ik moest glimlachen toen ik het las van zijn "verzetje". Omdat het ook goed afgelopen is natuurlijk. Fijn hoor dat hij zo blij is.

Het was echt geweldig om hem zo te zien!

Hij liet de dierenarts ook nog even schrikken vandaag, hihi

Ze weten allemaal dat het een lieverd is, ze mogen alles doen van hem.

Ik weet dat hij als hij heel blij is om iemand te zien, trekt hij zijn lip op.. Ze deed gelijk een stap naar achter en zei wat is dit nou haha, ik zei hij is blij je te zien   Ik sta er helemaal niet meer bij stil, dat dit meestal anders word ervaren omdat hij dit altijd al heeft gedaan..

Hij zit dus duidelijk erg goed in zijn velletje!

wat een fijne berichten!!

We hebben alles meegelezen en hebben erg meegeleefd.

Toch gelukkig weer een paar zonnestraaltjes zo te lezen.

We hebben heel erg met jullie te doen maar hopen zo dat de positiviteit ondanks alle ellende die jullie doormaken gaat voortzetten!

Ga ervoor!

We sturen jullie heel veel liefs en positiviteit!

Dit is echt goed nieuws !!

Spikey heeft er zelf weer zin in

Lijkt me dat je tranen in de ogen krijgt als je hem zo een sprintje ziet trekken

Weer even lekker zelfstandig en ondeugend, na alles wat is gebeurt.

Fijn dat het zo goed gaat!

De operatie is in elk geval niet voor niets geweest.  Nu al lijkt lopen leuker voor Spikey dan voor de operatie

Heel veel bewondering voor jullie ook.  Want ik kan me je zorgen en twijfels voorstellen en ook nu nog zit je met allerlei vragen...

Maar!!! So far, so good... en Spikey zit zeker niet met doemgedachten voor de toekomst   Wel : Nu m'n kans grijpen, een sprintje trekken en snuffelen... En dan nu kruimeltjes zoeken... !

Ik vind het wel heeeel knap dat hij loopt, zeker nu al.  Een voorpoot missen schijnt zoveel moeilijker dan een achterpoot.  Maar natuurlijk is "willen" ook vaak "kunnen" en al zitten lange wandelingen er niet in, Spikey zal zich zeker niet vervelen.  Voor hem is het glas duidelijk "halfvol", niet "halfleeg" !  Daar kunnen wij nog wat van leren

Succes met de spierversterkers nog !

Bedankt voor de lieve berichtjes!

Het is fijn om om het met jullie te delen

De reacties op straat zijn soms moeilijk naast je neer te leggen.

De tranen kwamen pas toen hij weer aan de lijn zat, en ik bekomen was van de schrik, haha

Hij is nog steeds erg blij als hij zijn ommetje mag maken, dat geeft mij ook een positief gevoel. Hij is zeker vrolijker dan dat hij was met zijn zieke poot. Zeker de laatste dagen voor de operatie, zag je dat hij het moeilijk had.

Net weer het verband verwisseld, en het ziet er goed uit.

Nog wel wat wondvocht, maar ik denk dat de drain ook wel voor wat irritatie kan zorgen. Het is een enorm verschil, met hoe het nu geneest, dan toen de infectie er zat.

Ben zo trots op hem! Hij is erg groot, en altijd wat lomp geweest in bewegen. Een van de grootste zorgen waren ook, of hij het wel aankon met zijn gewicht. Een voorpoot schijnt inderdaad moeilijker te missen zijn, dan een achterpoot. Het grootste gewicht leunt op zijn voorhand. Daarnaast is zijn enige voorpoot ook zijn 'stuur'. Maar hij pakt het zo goed op  Hij overtreft steeds alle verwachtingen!

Ga maar snel achter de brace aan, want hij lijkt niet meer te stoppen! Hij blijft je verbazen...En iedereen vraagt maar, waarom ik zelf zo aan het stralen ben. Zelfs gevraagd of ik zwanger ben? Nee hoor, mijn hond doet het fantastisch!!!

Haha lachende Spikey bij de dierenarts.

Wat een hond zeg!

Je mag zeker trots op hem zijn. En ook op jezelf. Want je doet het toch allemaal maar. Dus straal maar lekker.

Straal jij maar lekker een eind weg..., je hond doet het fantastisch en daar mag je hartstikke trots op zijn.

Ik had gelezen dat je al iemand had voor de brace...., mocht je nu nog eens contact willen met een aantal ontzettend creatieve geesten zou je contact op kunnen nemen met orthopedieren ...., hun facebook pagina

Bedankt ina,

Ik had ze al eens voorbij zien komen in mijn zoektocht, maar kon ze naderhand niet meer terugvinden..

Ze zijn bijna terug van vakantie, dan zal ik zeker contact met ze opnemen.

Diegene met wie ik al contact heb gehad, over de brace, zit anderhalf uur rijden hiervandaan.

Deze zit in den haag, dus veel dichterbij!

Spikey vind autorijden geen probleem, maar het is voor niet al te lange stukken.. Hij kan liggen achterin de auto, maar hij past maar net ..Dus als het niet nodig is om zover te rijden, zou dit heel fijn zijn!

Ik zal ze vast een berichtje sturen, dan zie ik vanzelf wanneer ze weer terug zijn

Wat fijn dat het zo goed gaat! Ben echt zo opgelucht voor jullie, eindelijk gaat het de goede kant op!

Ik heb persoonlijk (gelukkig) geen ervaring met Orthopedieren, maar de stichting waar wij de dames vandaan hebben, zijn door hun geweldig geholpen met een honden met vergroeide tenen..., was prachtig om te zien hoe begaan ze zijn en hoe inventief ze met de situaties omgaan.

Informeren kan nooit kwaad..., en als het een pak dichterbij is scheelt dat toch weer, want de aanmeet en oefen sessies zijn best intensief voor de honden.

Ik heb nu pas deze topic doorlezen. Hou me bewust beetje weg van trieste topics. Maar de topic bleef lopen dus was nieuwsgierig.....

En ben nu superblij voor jullie dat het nu met Spikey toch goedgekomen is. Wat een lijdensweg heeft hij doorstaan zeg..... En een pluim voor jullie om jullie doorzettingsvermogen en dierenliefde. 

Spikey man , nu gaat het steeds beter gaan .