Hij maakt mij overspannen! Haat-liefde elke dag

Ik denk zeker niet dat iedereen hier zichzelf als het perfecte baasje ziet en daarom reageert zoals er hier wordt gereageerd.

Zelf ben ik ook verre van perfect en doe ik het ook ongetwijfeld niet zoals een ander het met Mellow had aangepakt. 

Soms vraag ik tips, ik pik eruit waar ik wat aan heb en ben vooral blij met de reacties.

Maar met "ik moet alleen maar huilen" verandert er niks. En "ik hoop dat het helpt" of "als hij vraagt wat er is zeg ik niets" of "ik wil niet zwak overkomen" zijn ook niet echt dingen die de boel verduidelijken voor anderen.

Niemand wil zwak overkomen, maar je mág je zwakte tonen, dat betekent niet gelijk dat je een eersteklas loser bent. Het is juist sterk om je zwakte te tonen.

Uitlaatservice wil hij niet.

Uitlaten wil hij niet.

Minder werken wil zij wel, maar kan niet volgens werkgever én vindt hij geen oplossing van dan komen er minder 'centjes' binnen.

Hond wil aandacht, spelen, wandelen, lol maken!

Hond is vervelend, lastig, opdringerig.

En als de hond alleen maar minpunten heeft en geen enkel positief dingetje, ja, dan is herplaatsen misschien wel de beste optie.

Dit is niet aanvallend, maar gewoon helaas de waarheid.

Helaas voor de hond vooral.

TS zal het zwaar hebben, dat geloof ik best, maar er is maar 1 persoon die hier verandering in kan brengen: zij zelf. 

Barst maar een keer goed in janken uit op je werk, klaart de lucht en misschien dat zij dan óók zien hoe het écht met je gaat.

Is het trouwens niet mogelijk om vanuit huis te werken af en toe?

 Er zijn veel kantoorfuncties waarin verwacht wordt dat je er tenminste 8 uur bent. Maar waarin het wel mogelijk is om onder werktijd even je email of een forum te checken. Ik kan dat ook op mijn werk en ik maak meer dan genoeg uren... Vergelijkbaar met praten bij de koffiemachine of terwijl je op je schoffel leunt of even gast roken...

 Ik lees overal adviezen voor haar, vooral voor haar! Iedereen leeft met haar mee. Kan je niet zeggen dat er een kudde wilde stieren over haar heen walzen en dat ze maar probeert uit te leggen dat ze in de knoei zit. Iedereen heeft begrip voor haar en wil helpen, maar dit kan niet en dat kan niet, alleen proberen. Proberen is nog wel een optie. Dan houdt het op. 

Internetten onder werktijd doe ik ook hoor, soms iets teveel, maar dat betekent dat ik een dag later harder moet werken. Gevalletje 'eigen schuld...' 

Ik ben net zo'n perfecte baas als dat ik een perfecte werknemer ben dus 

 Ik werk in de zorg. en ook ik heb tijd om af en toe even op mijn mobiel het forum o.i.d te checken. 

Dus het kan zeker tijdens werk hoor en dan kan werk inderdaad nog steeds zwaar zijn

 Ja maar ze voelt na 1 jaar geen band. Ze haat de hond, dat zegt ze zelf. Dan heeft dat proberen om langer te wandelen echt geen zin. 80% kans dat ze terugvalt. Als je een hond meer haat dan lief hebt dan sta je niet te springen om fatsoenlijk een hond op te voeden.

Haar man heeft er ook helemaal geen zin in. Ze kan het niet in haar eentje. 

Even de andere kant van het verhaal.

Ts, jij houd je sterk en gaat nog meer doen dan wat je nu aan het doen bent. Nu houd je het al amper vol, nog vroeger opstaan om de hond uit te laten, thuis komen en met het huishouden bezig zijn en met de hond. Over 2 maanden blijkt inderdaad dat je overspannen thuis zit.

Op dat moment heb je helemaal geen puf meer om voor de hond te zorgen of het huishouden te doen. Al deze taken gaan dan op de schouders van je vriend terecht komen die het ook al heel druk heeft. Jouw vriend is steeds minder vrolijk omdat hij veel taken in huis heeft, plus nog een vriendin die lamlendig op de bank hangt en voor alles huilt en boos word. Jouw vriend word steeds chagrijniger en heeft steeds minder plezier in het leven. Wat onder andere door jou en de hond komt. Jouw vriend besluit daarom dat het goed geweest is en verlaat jullie. Jij zit dan nog steeds lamlendig op de bank, er komt geen geld meer binnen en ook de hond word er de dupe van en je bent je beste maat ook nog eens kwijt.

Strekking van mijn verhaal: Ben alsjeblieft eerlijk naar jezelf en zorg ervoor dat je zelf weer goed in het leven staat. Ga naar de huisarts. Zoek een parttime baan in de buurt (waar je desnoods lopend naartoe kan zodat je 1 auto weg kan doen, bespaart ook weer geld) Kom ervoor uit dat je niet sterk bent (dat is helemaal niet erg zoals al eerder aangegeven, dat is juist sterk zijn, toegeven dat je het niet meer aan kan)

Stop met excuses verzinnen waarom dingen niet kunnen, je zit vast. Wij kunnen ook niks meer verzinnen om je te helpen omdat je alles wegkaatst. De mensen hier worden (en ik vind het eerlijk gezegd ook wel een beetje logisch) chagrijnig omdat ze je willen helpen maar je laat het niet toe. (waarom dan een post voor hulp maken?)

Ben vooral eerlijk naar jezelf en besef dat je het niet aankan zoals het nu gaat. Wij hebben dit allemaal al lang door, en we hebben echt het beste met jou en de hond voor.

Mijn moeder heeft een burnout gehad toen ik 12 jaar was, mijn ouders waren gescheiden. Ik heb een jaar lang geen ouders gehad, alles kwam op mezelf aan. Zelf eten maken, zelf brood maken voor naar school, zelf wassen etc. Geloof me, het is echt geen pretje om met iemand die een burn out heeft samen te moeten leven. Ik zag mijn moeder weer verslaafd raken aan sigaretten. Dat vreet ontzettend veel energie van je omgeving, je straft je omgeving ermee, zonder dat je het zelf wil natuurlijk. Daarom, geef toe aan jezelf dat het te veel is, voordat het straks ontploft.

Stop met excuses maken, haal dat masker van je gezicht af en ga aan jezelf denken, nu het nog kan, nu het nog niet te laat is.
Je bent pas 22, je hoort in de bloei van je leven te zitten niet in het dieptepunt!
Ik zou je wel door elkaar willen schudden om het je maar duidelijk te maken, maar helaas kan dat niet.
We proberen je echt te helpen, werkelijk waar. Maar je maakt het ons ook best pittig. Zoals je het jezelf ook pittig maakt.
het is niet normaal om iedere dag een waterval over je gezicht te hebben lopen. Kom voor jezelf op en zoek hulp! Denk aan jezelf, dan pas kun je weer aan andere gaan denken en goed zorgen voor andere.

 Haha, tja ik werk niet op kantoor. Ik heb er geen ervaring mee. Denk alleen aan mijn vader die ook vroeg op staat, laat thuis is... die heeft echt geen tijd om even op een forum (waar hij sws niet lid is) te zitten :p

 Heb alles al gelezen. Vind het niet zo gek dat er meer gefrustreerde mensen tussen zitten. Oplossing is zo simpel. En dat kan ze al niet aan.

 Ik ben het ook wel met je eens hoor.

Ik denk dat zowel baasje als hond beter af zijn Door herplaatsing. 

 Samenvatting van mijn gedachte ;)

Ik heb het gevoel dat ik tegen een muur praat inderdaad. Dank voor je reactie Eline 

Geen dank, ik dacht dat het verstandig was om de zaak even van een andere kant te bekijken.
Ik zou het echt zonde vinden als ts inderdaad een burn out krijgt en het de hele situatie alleen maar erger maakt terwijl ze het had kunnen voorkomen. Ik vind het vreselijk om te zien hoe mensen zichzelf (bewust of onbewust) een ravijn in werken. Zoals ik het nu ook vreselijk vind om te zien hoe ts aan de hele situatie eronder door gaat. Terwijl ze wel probeert om er iets aan te doen.
Ieder mens heeft het recht om gelukkig te zijn, geluk komt helaas lang niet altijd vanzelf. Vaak zul je daar zelf aan moeten werken. En zelf ook inzien dat je eraan moet werken of dat er een probleem is.

De mindere reacties komen voort omdat mensen hier met emotie zitten te praten en zien dat het niet goed gaat met je. Als de mensen het hier niks kon schelen zou dit topic niet ook al 6 pagina's bevatten.

Alsjeblieft meid, zorg voor jezelf!

Oké, dan klopt het dus toch dat ik dit verhaal herkende.

Wat ik begrijp is dat het dus helemaal niet beter is geworden sinds de vorige post die je geplaatst hebt.... Van alles wat ik me herinner van je vorige topic, komt hier bijna als een flashback terug. Vandaar dát ik het mij herinner...


Maar eerlijk, ik vind het dan wel wat lang duren. Ik meen dat je vorige topic zo'n half jaar geleden was. En er is in die tijd vrijwel niks veranderd, volgens mij alleen maar verergerd.
Denk je dan niet dat het wellicht beter zou zijn om de hond te herplaatsen? Een baas te zoeken die wél eerder uit bed wil voor de hond, die wél tijd heeft om na het werk te wandelen, die haar wel kan geven wat ze echt verdiend.
En ik geloof echt dat jullie je best hebben gedaan (op het vroeg uit bed gaan na dan, als ik lees dat jullie van 5 uur (dat de wekker gaat) tot 6:30h blijven liggen), maar dat het in jullie situatie gewoon niet wil/werkt...

Denk in het voordeel van de hond én jezelf, zou ze niet beter op haar plek zitten bij mensen waar ze gewoon kan doen wat ze wil? Wandelen, trainen, rennen en gek doen. En niet 9 uur in huis zitten, blij zijn als de baas terug komt van het werk en dan weer binnen zitten omdat de baas 'geen tijd/zin heeft'. Je moet om jezelf denken, want als dit zo doorgaat trek je het niet....

Maar, dit is mijn mening / visie over jouw verhaal. Hopelijk heb je er wat aan en/of doe je er wat mee. Maar zoals jullie situatie nu is (en was) is het geen leven voor jullie jonge, springlevende, ontzettend brave (want wees blij dat ze helemaal niks sloopt/je huis onder poept en plast) herdertje.....

EDIT; Typfout

Euh, ik heb niet eerst 7 pagina's door gelezen, dat vond ik een beetje veel van het goede.

Mijn hond kwam uit het asiel, maar was redelijk verpest. Niks geleerd, trok als een paard, kon niet los, kon niet alleen zijn. Laat ik zo zeggen, mijn favoriete scheldkannonade richting hond is na 5 jaar nog steeds iets in de trant van "kappen nou, of ik breng je naar het asiel/laat je afmaken" of "hee, wil je me dood hebben? Driemaal raden wie er dan in het asiel terecht komt".

Heel veel mensen onderschatten hoe veel impact het kan hebben als je met een hond zit waarbij het -niet- relaxt samen leven is. Dat kost heel veel energie, frustratie, en omdat zo'n dier in je huis woont heb je nooit eens even een momentje voor jezelf. Bij mij was het in het begin door verlatingsangst zo extreem dat hij mee moest de badkamer in omdat hij anders niet rustig kon gaan liggen.

Zo'n leven is net alsof je een stalker hebt (bij wijze van spreken), met veel minder positieve kanten aan hondenbezit als de gemiddelde mens.

MAAR! Ik kan zeggen dat Dobby na een aantal jaar toch een stuk rustiger geworden is. Hij is nu eindelijk veel leefbaarder en de frustratie momenten zijn ook veel minder.

Ik denk dat het bij jou een combinatie is van te weinig beweging/uitdaging en gewoon een jonge stuiterballen hond. Aan dat laatste komt vanzelf een eind. Het eerste kun je zelf best veel aan doen. Alleen zal het in het begin doorbijten zijn. Of je dat nog aankunt, dat kan alleen jij beslissen.

Wat ik wel wil zeggen is dat als vrees voor een burn out door je hoofd speelt, je waarschijnlijk toch te lange tijd teveel van je energievoorraad hebt gevraagd. Zulk soort gedachtes komen niet uit het niets.

In jullie situatie zou ik hem herplaatsen.

Als een uitlaatservice niet kan. 

Trainen en lijkt mij verstandig. Leer hem kunstjes 

waarmee hij jou kan helpen. 

(Win win situatie).

Ik heb het zelf niet op wandelen. Uren wandelen is niet nodig.

Iets nieuws is meestal veel leuker. 

 Zou ik je mogen vragen je mening op een normale, opbouwende manier te formuleren? Ik vind dit zeer aanvallend, weinig toevoegen en daarnaast zeer provocerend. 

 Als je terugleest staat er waarom ik zo reageerde. En volgens mij heb ik al genoeg reacties geplaatst waarin staat wat ik ervan vind (en het lijkt me hartstikke duidelijk waarom ik dat ook vind). Maar het is maar net wat er gelezen wordt. Dus denk dat mijn mening, misschien in losse stukken, onderbouwend (al begon het nog positief, maar doordat ik het gevoel had dat ik tegen een muur zat te praten, negatiever) genoeg is.

 Ik had het gelezen, je reageert oa zo omdat je geïrriteerd bent. Dat mag maar dan misschien tot 10 tellen en het anders brengen? Op zo'n wijze ga je waarschijnlijk namelijk geen antwoord meer krijgen op je vraag.Als je het idee hebt tegen een muur te praten kun je ipv negatief ook besluiten niet te reageren. Maargoed ontopic.

De meeste adviezen heb ik nu al wel gelezen maar misschien is er ook nog een andere oplossing, zij het dan niet een heel gemakkelijke.

Bij sommige werkgevers is het mogelijk je hond mee te nemen, is dat misschien een optie?

Je bent pas 22 en je zit nú al tegen een burnout aan.

Jullie hadden misschien beter niet aan een hond moeten beginnen maar ja hij is er nu eenmaal en het is aan jullie om een goede oplossing te zoeken die werkt voor jullie allemaal.

Hoe doe je dat dan als er een kindje komt, ga je dan minder werken of zo?

Tuurlijk geld is heel belangrijk, vooral in deze moeilijke tijden maar geld mag nooit voor je eigen geluk of gezondheid gaan.

Ik werk zelf ook parttime en ik ben alleen.

Soms moet ik ook flink op mijn tanden bijten om rond te komen maar het lukt, ik ben gelukkig ook niet veeleisend voor mezelf.

Heb doordat ik parttime werk gelukkig genoeg tijd voor mijn hond en huishouden en dat is ook al heel veel waard.

Ik wens je heel veel wijsheid en een goede beslissing toe en wees ook eens een beetje goed voor jezelf.

 Ik ben in mijn eentje en werk 40 uur in 4 dagen en haal en breng mijn honden naar de oppas en laat ze ook zelf uit in ochtend en avond

Tja volle dagen en slopend soms inderdaad

Maar dat uurtje eerder op ivm mijn honden moeten wandelen en weg brengen dat is niet wat mij moe maakt

Ik heb een werkdag van 12.5 uur en 1 van 10.5 uur( en wandel breng en haal mijn honden daarnaast)

dus 11 uur van huis wat jullie doen betekent nog steeds dat je 13 uur overhoud??? Die slaap je toch niet allemaal?

Je bent ook nog met zijn 2 en kan dus taken ook nog  verdelen(1 kookt 1 laat de hond uit ect)

Je stapt sóchtends een stuk fitter de auto in wanneer je een uur hebt gewandeld met de hond

en in de avond slaap je beter na een wandeling

Ik denk dat je je een stuk fitter voelt as je je hond geeft wat deze nodig heeft

En ja..het lijkt allemaal heel verschrikkelijk als de wekker gaat..

Maar lekker even frisse neus en genieten met je hond is goud waard

 Hoezo zou ze 3 uur de tijd nemen?

Je kan toch om 10u tijdens de pauze om 12 u tijdens je pauze en om 15 u tijdens je pauze?

 Idd.

also, als je als baas denkt dat je enig internetten kunt voorkomen, ben je mooi naief.... Andersom zullen de meeste medewerkers ook s avonds en in het weekend hun werkmail checken. Je doet heus wel hetzelfde werk, alleen in een iets andere verdeling.

Dat ligt er maar net aan wat je werk is. Ik zit op mijn werk ook vaak op het forum. Ik werk in een winkel en als er geen klanten zijn en de schoonmaak is gebeurt dan kan ik ook 3 uur in totaal op internet zitten. De andere optie is om met mijn handen over elkaar voor me uit te staren. Maar dan duurt de dag heel erg lang en word mijn werk er niet beter op. Waardoor mijn motivatie achteruit gaat en ik geen zin heb om te gaan werken omdat ik me ga vervelen.
Zeker de eerste paar maanden zijn voor ons heel rustig (met de december maand maken wij dik overuren)
Dus je kan het niet zomaar 1 op 1 met elkaar vergelijken.
Mijn baas kan mijn werk in de gaten houden aangezien hier camera's hangen waar hij op een andere locatie toegang toe heeft. Tot nu toe heeft hij in al die jaren 1 opmerking gemaakt. Als er klanten zijn dat ik dan van de pc af ga. Hij was daar niet eens boos om maar hij vond dat netter richting de klanten en dat klopt ook.
Totdat een klant mijn nieuwe telefoon gestolen had, vanaf dat moment ga ik niet zomaar dingen doen en achter de toonbank weg. Dan ga ik andere dingen doen waarbij ik nog steeds zicht heb op de toonbank. En het liefst gewoon lekker kletsen met de mensen en ze een goed spel adviseren zodat hun een leuke avond gaan hebben.

T is wel weer erg off topic.
Al denk ik niet ts nog terug komt....

Alle antwoorden zijn zo wat gegeven.
Alleen nog 1 ding: doet die verloofde van jou nog iets anders dan gamen en bankhangen? Kookt hij? Poetst of strijkt hij? Ik heb een vermoeden van niet. Alleen zielig doen ivm zijn lange werkdag buiten.
Maaaar wel van jou verlangen dat jij alles doet. En nog fulltime blijft werken terwijl je aan het verdrinken bent.
Dus hij heeft een meid, kok, poetsvrouw,.. in huis die hij niet hoeft te betalen maar die in plaats daarvan ook nog eens geld binnen brengt. Hij heeft het dus mooi voor elkaar.
En jij wilt met dat kind kindjes hebben?? Denk daar toch maar eens 10 keer overna.

Verzorg jezelf! Respecteer jezelf! Verzorg die lieve hond aub want hij is de enige in huis bij jou die oprecht van je houdt!!
En stop met die wekker om 5u te zetten. Ten eerste sta je toch pas om half 7 op dus dat anderhalf uur heb je bijna geen degelijke slaap gehad door de snooze knop en is dus verloren tijd. Plus je hond hoort de wekker ook en is dus eigenlijk al anderhalf uur aan het wachten op jou. Geen wonder dat ie over enthousiast is als je dan echt opstaat. Wekker om half 7, zo ver mogelijk van je bed dat je echt moet opstaan. Je hebt sowieso langer geslapen dan. Of een half uur vroeger zodat je natuurlijk tijd hebt om te wandelen.
Leg je hond naast je bed in een lekkere mand. Dan is ie de hele nacht ook niet nog eens alleen.

Maar verander iets. Want je gaat je klop krijgen. Dat is zeker.
Ander werk, parttime,.. Als je vriend dat echt niet wil en centen voor hem belangrijker zijn dan je welzijn dan zou ik zelfs de relatie maar eens heel goed overdenken. Je bent verdorie 22!!! De glorie tijd in je leven!!!