Irritatie naar hond bobby en kattemens

Ok sorry, ik heb niet alles gelezen moet ik bekennen

maar dat werkt dus duidelijk ook niet, samen teambuilden

Tja, ik kan me er eenvoudigweg niet toe brengen om mee te leven met jou, geen greintje zelfs.

Heb enkel te doen met je hond, temeer daar hij een erg gevoelig ras is en veel beter verdient dan hoe jij hem bekijkt. Ik ben zelf een DIERENliefhebber, ik houd van alle dieren. Hoe je zoals jij een hekel kan hebben aan een lief dier als de Labrador, gaat mijn petje te boven, dan is er, om het maar cru te zeggen, wat mis met jou en niet met de hond.

 

In vind dat Bobby het verdient om een huisje te vinden waar hij algemeen welkom en geliefd is, want hij voelt feilloos aan hoe jij tegenover hem staat. Heel eerlijk, jij verdient geen hond ! Kan dan wel het forum over me heen krijgen, maar hier neem ik geen blad voor de mond en ga jou ook niet mooipraten. De hond doet niets verkeerds en nog kan jij het niet opbrengen om van hem te houden, zegt heel veel over jou en niet veel goeds.

 

Een hond is eerlijk, trouw en wat geef jij hem ? Afkeer...neen, echt totaal geen begrip. Ik hoop enkel dat het voor jouw lieve hond in orde komt en dat jij dan nooit of te nimmer nog een dier in huis neemt, want ook bij een kat kan het opeens over en out zijn voor jou en kan je daar over zeuren en het beestje weg duwen.

 

 

 

 

Bobby is inmiddels al zindelijk, tenminste al 2 maanden circa niets in huis gedaan op 1x poepen na.

 

En depressie is ook niet aan de orde oid.

 

Samen dingen doen, speurwerk, cursussen hebben we gedaan, dat doet mijn en-of zoon nu met hem.

We wonen pall  aan een bos meteen grenzend aan onze tuin dus wandelen en uitrazen kan hij elke dag veelvuldig.

Wandelen vind ik zowiezo erg fijn vooral alleen of met mn gezin, zeker als bobby los kan zodat ik niet steeds hoef te stoppen bij elke boom.

 

Over het buitenverblijf voor mij, koken is mijn hobby binnenshuis naast lezen.

Dacht idd dat  buitenverblijf voor mij sarcastisch bedoeld was eerst.

Weet niet maar daar ben ik nog niet over uit, heb boven ook ruimte om te zitten of tv te kijken, lezen.

Volgens mij is er hier nog niemand geweest met een echt sarcastische reactie... daarvoor vindt volgens mij iedereen de situatie te triest...

De gevolgen van een depressie is oa gebrek aan energie..... als jij verschil hebt met een eerdere hond en nu dan is er bij jou iets verandert. Depressies zijn er in meerdere gradaties en velen merken het niet eens op. Aankaarten bij je huisarts zou je duidelijkheid kunnen verschaffen.

Als je zeker bent dat dit niet het geval KAN zijn dan zou ik me diep schamen voor de gevoelens richting je hond. Soms is het inzien al een stap in de goede richting om te veranderen. 

 Er wordt ook geen begrip gevraagd maar een oplossing.

Ik verdien ook geen hond.

Ik begijp dat je als hondenliefhebber geen enkele voorstelling kunt maken dat ik niet van honden houd, dat is voor de meeste hondenliefhebbers een lastige opgave alleen bestaan er ook niet hondenliefhebbers.

Spreek jij je niet tegen nu? Je had eerder een hond waar je gek op was!

Dus, hoezo geen hondenmens?

Even nogmaals, er is geen sprake van een depressie omdat ik niet van honden hou.

Mijn geestelijke gesteldheid zit op orde en heb negens last van tot ik thuis kom en de hond aantref, niet steeds maar zoals eerder beschreven.

Oplossing is denk ik gewoon echt leuke dingen gaan doen met Bobby en niet steeds jezelf voorop schuiven hoe ellendig je er bij voelt.

Je moet een kijken tijdens een heerlijke wandeling en dan een terrasje hoeveel aandacht je geniet met Bobby.


Willen is kunnen

Mira zou het een idee zijn als Bobby een weekeind of een weekje uit logeren gaat? Zodat je even tot rust kunt komen, je gezin weet dat Bobby het leuk  heeft, en er daarna nog eens nagedacht kan worden wat jullie willen? Hij is met alle liefde bij mij welkom dan.

Ik vind, een dier neem je voor zijn leven. Maar, niet als iemand zo er tegen staat. En ik vind dat je man en zoon dan ook concessies moeten doen. Want niet alleen jij bent de dupe nu, ook Bobby, want die voelt het echt wel aan. Dus ik vind dit voor jullie beide geen eerlijke situatie.

Blaise mijn vroeger hond was liefde op het 1e gezicht.

En hond uit duizenden, geduldig, sierlijk, relaxed, rustig enz.

Inmiddels houd ik niet meer van van  honden.

Ik ken mezelf. en weet dit gewoon.

Vroeger was ik ms minder netjes op mijn huis en weet ik veel wat maar het is gewoon zo, mensen veranderen.

Voor mij klinkt het meer als .........niet durven houden van Bobby dus doe je niets behalve het beeld voor houden dat je niet meer van honden houdt.

Gooi die gevoelens eens overboord

Waarom nam je dan een hond? Je kan toch niet "niet" van honden houden meer en dan een hond nemen? Deed je dit voor je zoon terwijl je er zelf niet achter stond? Of wou je zelf wel een hond maar had jje de energie niet om ermee om te gaan en ligt het nu dus aan de hond?

 

Jeetje, wat een nare reacties....de ene hond is de andere niet, dat zou iedereen hier, als hondenliefhebber/eigenaar toch moeten kunnen beamen. Dus het argument "waarom nam je dan een hond?" gaat in dit geval toch echt niet op, gezienhet feit dat TS met haar eerste hond wel een enorme band had. 

 

En ik begrijp je tot op zekere hoogte echt wel. Ik was altijd gek op dieren en heb zowel honden als katten gehad. Tot ik een nieuw huis kreeg, alles verbouwd en opgeknapt en helemaal netjes. Nu weet ik...NOOIT meer een kat voor mij, ik word gestoord van de haren (heb ook een hond, maar die verhaart gelukkig niet), de kattenbakkorrels, gekrab aan m'n nieuwe meubels etc.etc....dus begrijp het wel, je kunt 'genezen' van iets waar je vroeger gek op was.

 

de oplossing m.b.t. Bobby heb ik helaas niet voor je, wel wil ik je heel veel sterkte wensen.

Poeh... Ik heb je vanaf het begin gevolgd en ik schrik nu wel weer dat je nog geen band hebt kunnen vinden met Bobby.... Het lijkt me eerlijk waar een heerlijke hond... Lekker op zijn Labs.... Heel eerlijk, denk ik nogsl steeds dat het fout ging toen jij begon te vergelijken met je andere hond.... Je vorige hond was 'perfect' in jouw ogen, en Bobby deed alles het tegenovergestelde.... 

 

Ik vind het ontzettend jammer om deze update te lezen, ik had het jou en vooral Bobby zó gegund... Ik had gehoopt dat jullie een band konden vormen, een team konden zijn.... 

 

Bobby eens een week 'op vakantie' sturen? Quality time met je gezin zonder hond.... Misschien is dat eens het proberen waard? 

Als ik op mezelf had gewoont had ik het je graag aangeboden om Bobby hier eens een week te laten vertoeven.... In een gezin waar iedereen de hond zal waarderen....

 

Ik zelf heb denk ik maar weinig tips meer.. Want ook ik kan me niks voorstellen bij jouw gevoel.... Ik heb 12 jaar lang gewacht op een hond, en ik ben nu de koning te rijk met mijn beste vriend Max.... Ik ben zo ontzettend gelukkig.

 

Maar ik denk dat jullie toch echt in Bobby zijn voordeel moeten denken... Leven met iemand zoals jij (in de zin van hoe je je voelt) is gewoon niet fair tegen over jullie prachtige lobbes..... Ik had hem zo in mn hart gesloten, en ik wou echt dat ik kon helpen... Voor jou en voor Bobby.... 

 

Ik hoop dat mensen nog wat handige tips hebben, want wat ik nu alleen kan doen is je heel veel succes wensen en ik hoop dat ik je ook veel geluk kan wensen...... Ik gun het jullie beide enorm, maar ergens stopt het.... Denk ik..

Kitty bedankt voor je aanbod.

Zal het bespreken.

 

Buiten dat vind ik het wel knap van je dat je het zo lang volhoudt. 

@ Floor (gast): Het is absoluut niet om naar te doen, maar om erover na te denken. Om te doorgronden wat er aan de hand is zal je eerst duidelijkheid moeten hebben om zo iets op te kunnen lossen. Als je stil gaat staan waarom je een hond wou kan je bij het begin beginnen te bekijken wat er gaandeweg gebeurd is. 

Het lijkt mij helemaal geen slecht idee om eens met iemand te praten.

Het is namelijk nog steeds niet fair tegenover Bobby.

Waarom zou hij naar buiten moeten omdat jij een probleem hebt?

 

Je zult toch een manier moeten vinden om hem te accepteren in je huis. 

En de enige manier om dat te doen is om je eigen af te vragen waarom je zo denkt.

Ik denk namelijk niet dat het zo ineens komt omdat je geen hondenmens bent.

Ben je bang je te binden?

Ben je bang weer een maatje te verliezen?

 

Het kan ook allemaal onbewust zijn.

En dan is het helemaal niet raar om eens met iemand te praten om daar achter te komen.

Je zal verbaasd zijn over hoeveel onbewust een mens dwars kan zitten.

 

Beschouw het praten met een psycholoog niet als wondermiddel maar als hulpmiddel.

Je zult het immers zelf moeten doen maar met de juiste begeleiding kom je er wel.

Je moet het alleen wel willen...

Och Mira wat triest!

 

Geen tips meer die zijn inmiddels allemaal de revu al gepasseerd. Wel medeleven van mijn kant naar Bobby maar zeker ook naar jou. Absoluut! Jouw verhaal is voor mij een voorbeeld van te lang blijven proberen wat uiteraard ook altijd aangeraden wordt. Wat niet is kan nog komen en dat is waar.....kan maar hoeft dus lang niet altijd zo te zijn.

 

Ik vind het heel sterk van je dat je in deze de wensen en gevoelens van je man en zoon voor laat gaan en betwijfel het of ik dat zelf gekund zou hebben. Het is nog al wat om er tegen op te zien om naar huis te gaan. Je eigen thuis, oase van rust, baken van veiligheid........zoals het dat ook voor Bobby zou moeten zijn.

 

Je kunt relaties nu eenmaal niet forceren. Je werkt eraan en doet je best maar als het gevoel echt ontbreekt kan het hooguit tot een 'zakelijke' verstandhouding komen en wie wil nu met een 'zakenrelatie' samen leven? En wel 12 jaar lang zonder dat dat van invloed is op je huwelijk, zoon en hond?

 

Is het voor je man en zoon niet duidelijk dat Bobby op deze manier ook nooit gelukkig kan zijn? Geen familie, vrienden of leuke kennisen id buurt die Bobby in huis willen nemen en samen met man en zoon de zorg willen dragen? Mensen die graag een hond zouden willen hebben maar het in hun eentje niet kunnen klaren?

 

Ik hoop echt dat je de 'gouden tip' gaat krijgen, ik heb echt met je hele gezin te doen. Mijn 'thuis' is me 'heilig'.

 

 

 

 edit: foutje

Ik denk niet dat het verstandig is om naar de mond van Mira te praten want dan blijft ze in deze cirkel ronddraaien en zal er geen verbetering komen Ze moet de knop eens omgooien en zelf iets gaan doen aan de band tussen haar en Bobby. Ik als moeder zou het heerlijk vinden om mijn kind en man te zien genieten van de hond en daar door zelf ook genieten van de hond daar kan je dan niet omheen.
Nu vind ik persoonlijk dat Mira een beetje egoistisch is naar alle drie man kind en Bobby.

 

Toch heb ik het idee dat je, misschien onbewust, toch iets je opeet en je ergens mee zit en je het projecteert op de hond. Kan zijn dat je het zelf niet eens beseft.

Ik noem maar wat hoor gok. Hebben de rest nu super veel aandacht voor Bobby en bobby dit en dat en rennen de kids naar hem toe naar school en gingen ze vroeger eerst naar jouw.

Had jij bv wat willen doen qua uitstap of verre vakantie en is dat nu lastig met Bobby.

Of iets anders wat je dwars zit. Iets in contact met ouders broers of zussen?

Hormonale onbalans?

Of zwanger?

Je vindt je baan leuk maar collega ergert je en je kan het niet zeggen.

Of en dat weet ik van mijzelf persoonlijk. Ik ben eigenlijk onzeker en in sommige dingen wat bang voor iets nieuws en probeer de controle te krijgen door het netjes te hebben. Allemaal maar gewoon ideeen en niet mijn bedoeling dat je over allerlei prive dingen reageert maar denk eens eerlijk na wat er is. Noem gewoon wat op dat je er over na kunt denken.

Want geen hondenmens. Je was gek op je vorige hond.
Of heb je dat niet verwerkt dat verlies. Vergelijk je. Ben je de mindere dingen van de vorige labrador vergeten.
Praat alsjeblieft met iemand.
En ja labradors zijn vaker druk onbenullig en springerig duiken de plassen in etc. Als je van katten karakter houdt en rust en sierlijk eigenlijk niet handig eerlijk gezegd. Er zijn honden met meer kattenkarakter. Maar goed daar heb je nu niets meer aan.

 

  Als deze reactie voor mij is......

 

Ik praat niemand naar de mond, geef hier mijn eigen mening over zoals iedereen doet. Ik volg Mira's topics over Bobby ook vanaf het begin. De moeizame weg, de (ontbrekende) gevoelens, de ondernomen acties.....

 

Ik zie helemaal niks egoistisch in het feit dat Mira wederom hierheen komt alsnog zoekende naar een oplossing JUIST omdat ze de rest vh gezin het onderling geluk gunt.

 

Wat vervelend Mira dat jij je nog steeds zo voelt. En ook jammer voor Bobby. Honden voelen dit allemaal feilloos aan... 

Helaas kan ik me totaal niet inleven in jou omdat ik het ook niet begrijp waardoor je deze gevoelens zo sterk hebt maar ik ga je hiervoor niet veroordelen of je een slecht persoon vinden. Ik merk aan alles dat je wel zeer zeker je stinkende best doet. 

Verdere tips heb ik eigenlijk niet.....

 

Ik ben het eens met Manuela, Mira is totaal niet egoïstisch in deze situatie. Als dat zo zou zijn was Bobby denk ik al lang weg...

 

Jeetje Mira, ik heb je topic aan het begin gevolgd en lees nu dat het nog steeds niet goed gaat.

Dat duurt echt al lang en wat sneu voor Bobby, jou en je gezin!

Ik vind je helemaal niet egoïstisch, snappen doe ik het niet, maar je praat er open over en hebt duidelijk het beste voor met Bobby!

Ik zou toch gaan zoeken naar een ander huisje voor jullie Bobby!

 

 Jeetje als het zo etg is zou ik heel snel een ander baasje zoeken.

arme Bobby.. Hij is duidelijk niet gewenst. En hem dan buiten in een hok zetten..

 

nee geen optie!

 

en Bobby voelt heel goed dat jij hem uit de weg wil hebben, ooit gehoord van een soort mentale mishandeling?  Misschien piest ie daarom nog wel in huis. Bobby is nu nog jong.

 

als je je echt zo ergert als je schrijft dan ga je een keer over je kookpunt. En dan gaat er echt iets mis. Wil je het zover laten komen? Hoe moeilijk ook voor ja man en zoon. Het zal voor jouw neerkomen dat de hond eruit moet. Anders vertrek jij een keer.. Kan helemaal de bedoeling niet zijn.

 

sorry en ik vind t wel een beetje lullig dat je er nu midden in de zomervakantie mee komt. Veel mensen zijn weg, asiels zitten propvol. Dus ga ervan uit dat een ander baasje vinden nu ook niet snel gaat.

waar woon je? Ik heb 3 weken zomervakantie. Misschien een idee om hem een tijdje hier te laten logeren? 

 

Wat een fijn aanbod Kim! :-)

 

Nee hoor dit was in het algemeen en ik ben er van overtuigd als we hier in mee gaan dat het erger wordt ipv minder.

Wil Mira graag steunen maar zoals bij veel dingen helpt het niet om Mira haar gevoel te versterken maar beter kan je het afzwakken. Zeg ook niet dat ze een ongevoelige bitch is of iets maar ze kan wel haar schouders rechten en er compleet voor gaan

Ik vind tussen 'geen hondenmens zijn' en een afkeer hebben van je eigen hond nogal een verschil zitten. Ik hoop dat je een goede oplossing vindt.