Irritatie naar hond bobby en kattemens

jeetje Suzan... haal adem joh...

Je bent nu gewoon om je heen aan het trappen, gaat toch nergens meer over joh...

 Jeroen, jij deugniet...

Ik hamer louter op het 'relativeren'

Ik snap gewoon niet waar dat 'niet begrepen' wordt!

Er is zoiets als, bezinning, zuivering, met beide beentjes de grond weer raken!

Predik ik dan zoiets onmogelijke??? draait alles om 'mijn, ikke, ons'??My God!!!

Ik kan er met de pet niet bij!

Je denkt...

Onzin zo'n hitte alarm...

Maar dan toch.!!.......

Suzan ik snap je wel, het is alleen de manier waarop je het zegt en waarmee je het vergelijkt.

En niet iedereen is even goed in het relativeren, is niet erg maar je kan het er niet in stampen. Dat heeft tijd nodig.

Je laatste posts waren volgens mij alles behalve relativerend...

Ik snap wat je in eerste instantie probeerde te zeggen (log van of ik het ermee eens ben)... maar wat er daarna allemaal kwam, gaat nergens over...

Zucht..... Jammer hoor dit..... 

Toch hoop ik dat er nog mensen zijn die wel met nuttige tips komen... Want ik ben helaas out of tips voor de TS... Ik hoop dat er een goede keuze gemaakt kan worden wat voor beide partijen een goede uitkomst heeft :-)... (Voordat het topic wellicht gesloten gaat worden....)

En euhm....suzan..

Voor iemand die graag relativeert..(ben ik zelf ook helemaal gek van).

Maak je ons clubje "vrolijk relativerende hondenmensen" wel erg belachelijk door overal op in te blijven gaan..

Kom op zeg....

Als we het dan toch over relativeren hebben..

Graag weer ontopic...hoewel ik geen enkel idee heb wat er nog toegevoegd moet gaan worden..

Iemand nog ideeen.??

En trouwens...

Bijvoorbeeld zoiets als ruzie met je buren, is ook maar relatief, maar kan je hele bestaan verpesten...

Als Mira zich dood ongelukkig voelt in haar eigen huis vanwege de hond (hoe onbegrijpelijk dat ook voor de meeste van ons is) heeft dat ook een enorme impact op haar leven...

Daar kun je van alles van vinden, ook dingen met vliegtuigen en ziekten en dood en verderf... maar zij zit hier dag in dag uit midden in...

Relativeren heeft ze vast al gedaan...

Kan ik de notificatie uitzetten van dit topic?
Ben er eerlijk gezegd helemaal klaar mee.
Sorry dat het even of topic is.

Denk dat we toch niet verder komen.
TS moet zelf een knoop gaan doorhakken.
Of schouders er onder en echt kiezen voor bobbie
of toch herplaatsen.

Maar alle gekkigheid op een stokje...

Er zijn meningen, verhalen en adviezen gedeeld. Lijkt me dat het het nu bij Mira en haar gezin ligt hoe ze het gaan aanpakken.

Ik hoop dat, wat hun beslissing ook zal zijn, het voor alle leden van het gezin (dus ook Bobby) goed zal uitpakken.

" Kan ik de notificatie uitzetten van dit topic?
Ben er eerlijk gezegd helemaal klaar mee.
Sorry dat het even of topic is.

Denk dat we toch niet verder komen.
TS moet zelf een knoop gaan doorhakken.
Of schouders er onder en echt kiezen voor bobbie
of toch herplaatsen. "

Claudia en Tibetaantje Sarah

Je kunt in het mailtje ergens klikken om die notificatie uit te zetten

Nou werkelijk, het bedroeft me!

Ik vraag medeleven en respect voor leed dat na gisteren plots weer zo heel dichtbij komt!

Nee, dat veranderd niets aan de situatie van de hond waar dit topic om draait, en de gevoelens die de ts heeft geuit, heb ik volkomen serieus genomen en herkent.

En ja, dit blijft een hondenforum, dus niet elk nieuwsbericht hoeft hier aangedragen te worden.

Ik trachten slechts aan te geven… leg je problemen eens op een weegschaal.. weeg en bepaal. Alleen dat al kan zulk een verlichting geven!

Als dat hier niet kan worden verstaan, en er massaal enkel met anonieme 'oneensjes' gereageerd kan worden.

Dan zakt het niveau van dit forum voor mij tot een dieptepunt!

Dan is er nog een moderator die met zijn eeuwige zogenaamd wijze en cynische nootjes, een mens tot rede denkt te brengen, terwijl we toch soms ook gewoon de harde realiteit naast ons eigen leven mogen stroken?

Ik ben het draadje hier volledig kwijt, en dat betiteld mij dan als kinderachtig. Het zal zo zijn, jullie verkondigen het.

Ik accepteer het… maar ik blijf het jammer vinden!

@ S&L&B: Heel veel sterkte met dit vreselijke gebeurtenis met het vliegtuig. Ook diegene waar we het niet van weten en dit misschien ook lezen.

@Suzan: ongeacht hoe je het bedoelde, ik geloof dat je best meer begrip mag tonen richting mama van Lexie en Bella ipv te focussen op gelijk hebben en ook nog te gaan schelden. Dit verdient niemand om uitgemaakt te worden voor snotneus, slaat nergens op (gelijk hebben staat los van leeftijd overigens). 

Oei oei, wat gaat het er hier hard aan toe..

Ik kan de situatie van ts me enigzins iets bij voorstellen.

Ik wou dan ook mijn ervaring even delen (misschien dat het nut heeft?).

Het gaat hier alleen niet om dat ik dat gevoel had, maar mijn moeder.

Mijn moeder had ook helemaal geen band met onze hond (ook een kattenmens om het zo maar te noemen).

Ikzelf had het daar zo moeilijk mee dat IK er vaak aan dacht om een ander huisje te zoeken, omdat ik de afwijzingen niet meer aan kon zien.

Heb er gewoon nachten om gehuild.

Ze hoefde op een begeven moment van mij ook helemaal niks meer met de hond te doen, dat deed ik dan wel (en mijn vader).

Toen ben ik voorzichtig mijn moeder in sommige dingen gaan betrekken om haar alle positieve eigenschappen van onze hond te benadrukken. 

Het resultaat mag er zijn!

Onze 40kg wegende hond ligt nu standaard iedere avond op mijn moeders schoot.

Dit heeft bijna 2 jaar geduurd.

Iedere ochtend gooit ze balletjes en verteld me hele verhalen als ik thuis kom van werk.

Ik wil alleen maar zeggen: "Zo kan het dus ook gaan!"

:)

De ramp van gisteren is verschrikkelijk, de gruweldaden van Boko Haram, de angst en onzekerheid waarmee kinderen in Israël, Palestina en alle andere brandhaarden in de wereld opgroeien ook. Tegelijkertijd hebben het overlijden van mijn schoonmoeder, en de alzheimer van mijn vader op mij persoonlijk meer impact.  Ik ben van slag door het inslapen van een dierbare hond, slechts anderhalf jaar oud, eerder deze week.

Je gevoel is je gevoel, zeggen dat dat gevoel er niet mag zijn is vrij kansloos. 

TS zit met een probleem, een probleem dat de overgrote meerderheid van ons niet kan bevatten - de meeste mensen hier houden immers onvoorwaardelijk van honden. Er zijn in mijn ogen zinvolle suggesties aangedragen, zoals (tijdelijke) herplaatsing, en psychologische hulp bij het accepteren van de hond. TS zelf zal moeten kijken wat voor haar en haar gezin de beste oplossing is. 

Het zou goed zijn als ze haar probleem kan relativeren, maar dit kan niet van buitenaf opgelegd worden. Ik heb zelf last van paniekaanvallen, zelfs tijdens een aanval weet ik dat het rationeel gezien onzin is, maar de paniek is er. Je moet relativeren is net zo makkelijk gezegd en net zo ongrijpbaar als 'je moet het accepteren', 'tijd heelt alle wonden' etc. Uitspraken die absoluut waar zijn maar die je niet kunt afdwingen.

 Suzan ik ben een beetje afgekoeld dus wil toch nog een reactie plaatsen. Dit doe ik expres openbaar ipv pb omdat iedereen de rest ook heeft gelezen.

allereerst, ik ben misschien iets te hard geweest (zeg wel bewust iets), dit omdat het mij heel erg raakt zoals je hopelijk snapt.

Ik snap, en snapte toen ook al, het punt wat je probeerde te maken, maar blijf wel bij wat ik zei. De ramp dient hier nergens toe en is dus niet netjes om te betrekken, mijn inziens.

weet je, ook ik heb heel veel shit doorstaan, dat heb ik allemaal gered, maar Bifi bij mij in huis voor langer dan een werkdag, trek ik ook niet. Die irriteerd me, net als Bobby TS, alleen al met ademen. Waarom, werkelijk geen idee, van de een op andere dag was het er. En geloof me ik heb het geprobeerd, gezwoegd, mezelf uitgescholden, maar het werd alleen maar erger. Nu doe ik nog zelden oppassen en 2x in de week uitlaten, gaat veel beter. Niet alleen voor mij, maar ook voor bifi. Die voelde ook mijn gevoel.

Vandaar dat ik juist graag zie dat bobby herplaatst wordt, ik heb het nl 1e hand meegemaakt. Zo'n afkeer, veranderd niet meer. Het wordt misschien minder, maar gaat niet weg. En ja ik heb het er met mijn psych over gehad, en ook die kon geen oorzaak vinden.

ai ik dwaal af, wat ik probeer te zeggen is: de een gaat er aan onderdoor als haar tuin vol onkruid staat wat terug blijft komen,een volgende aan de irritante hond en een volgende doorstaat het verlies van de familie zonder eraan onderdoor te gaan, maar verliest zich vervolgens aan het feit dat de kat verhaard. Niet omdat ze niet relativeren of niks hebben doorstaan, maar het is of de laatste druppel, of iets wat gewoon het woon/leefgenot verpest.

kortom, ik snap je vraag naar relativatie. Vind ik ook geen gekke, maar draai hem ook om en relativeer dat het een voor de ene persoon veel ondrageljker is dan voor een ander

Ik kan me er niets, maar dan ook niets bij voorstellen hoe het is om niet van je hond te houden...., maar misschien heb ik mijn hele leven gewoon wel heel erg geluk gehad met mijn dieren.....

Ik neem ze zoals ze zijn, inclusief hun gekwijl, liefde voor alles wat smerig is, en hun onbenullige enthausiasme...., ik hou daarvan..., mijn liefde voor hen is onvoorwaardelijk en die onvoorwaardelijke liefde is in mijn ogen ook de eerste en enige basis die nodig is om gaandeweg een fijne band met je dier  te krijgen....

Het is overduidelijk dat TS de onvoorwaardelijke liefde voor Bobby mist...en hoe dieptriest ik het hele verhaal ook vind, ik denk dat het gewoon het best is om een warm en liefdevol thuis voor Bobby te zoeken... waar hij de liefde die hij zo verdient wel zal krijgen, altijd....!

Het heeft helemaal geen zin om ts (of andere leden) te veroordelen...., en waarom er legio andere dingen bijgehaald moeten worden is me nog steeds een raadsel...

het gaat hier om de hond en niets of niemand anders....het dier verdient gewoon veel beter...

Verder wil ik dit nog even opmerken; ondanks dat ik de afkeer van je eigen hond niet kan begrijpen,  moet ik toch zeggen dat ik het ergens wel waardeer dat ts hier open over is.....

hoeveel mensen verschuilen de werkelijke reden waarom ze hun hond niet meer zien zitten achter een plotselinge 'allergie', of 'agressief gedrag' van de hond....

dat doet ts niet...die geeft grif toe dat de hond haar tegenstaat...

Dit is wel een heel naar topic geworden, waarbij ik vooral verwijten zie naar TS en naar elkaar. Erg jammer.

In een poging TS alsnog te helpen heb ik haar een pb gestuurd met de vraag wat ze diep in haar hart wil. Als dat uit huis plaatsen is, heb ik een (mogelijk) adresje voor Bobby gestuurd.

Ik hoop dat TS nog niet weg gejaagt is..

Als toevoeging, hoewel ik een stuk ouder ben dan jij,,
heb jij je in deze als de meest volwassene bewezen.

Ik was zeker niet van plan nog op je te reageren of ook maar 1 woord aan je te richten!

En nog helemaal in die flow, stond daar al een reactie aan mij gericht.

Ik wil er verder publiekelijk niet te veel op ingaan, maar jouw sympathie, terwijl ik je behoorlijk uitgemaakt heb, raakte me echt!

Ik hoop dat je kunt begrijpen dat ik, als bijna buurvrouw van Schiphol, erg geraakt ben door de ramp.

Zoveel mensen die daar hun naaste vrienden en familie hebben uitgezwaaid… en dan enkele uren later dat vreselijke nieuws!

Ontdaan als ik ben, had ik het niet op dit topic mogen toepassen.

Ik raakte erg geëmotioneerd toen jij termen als misselijk en bah! tegen me gebruikte. Daar wilde ik je direct op afstraffen in al mijn emotie, en dat deed de boel escaleren.

Immers verkeren wij beide niet in de positie om ook maar 'iets' van elkaar te vinden. We kennen elkaar niet!

Neemt niet weg dat 'ik' de aanzet gegeven heb. Ik wil nogmaals benadrukken dat ik het nooit, nooit, nooit ongepast of oneerbiedig bedoeld heb!

Nogmaals, bedankt voor je sympathie naar mij toe. Ik vind dit zeer 'groots' in jou te noemen.
En heel fijn dat we het op deze manier mogen afsluiten.

Jammer dat het niet 'echt' kan, maar virtueel schud ik je bij deze graag de hand!

Mira heeft in haar laatste reatie toch al laten weten wat de volgende stap is...Bobby tijdelijk uit huis plaatsen...Wie wat waar daar zijn ze nog niet over uit dat is heus niet binnen een dag geregeld allemaal.

Top reacties, S&L&B én Suzan!

Ik hoop maar dat de passagierslijst snel openbaar wordt, er is een kleine kans dat de zoon van een vriend aan boord was en om er nou achteraan te bellen... als het zo is hebben die mensen het al zwaar genoeg.

TS weggejaagd? Die interesseert het geen bal meer denk ik, er komt niks reactie meer. 

Hopelijk is ze met Bobbie gaan wandelen. 

Raar .!  TS start een topic , verliest interesse, maar  half forum ligt te vechten. 

Het kan verkeren, zei iemand eens. 

TS weggejaagd? Die interesseert het geen bal meer denk ik, er komt niks reactie meer. 

Hopelijk is ze met Bobbie gaan wandelen. 

Raar .!  TS start een topic , verliest interesse, maar  half forum ligt te vechten. 

Het kan verkeren, zei iemand eens. 

Sorry......

Ik begrijp eerlijk gezegd ook wel een beetje wat Suzan bedoeld.

Wat een gedoe om een hond die bij iemand zo duidelijk ongewenst is.

Sorry, maar ik kan me wel wat topics van Mira herinneren en nog nooit 1 die leuk over de hond was, integendeel, in soms dusdanige mate dat ik op afstand enorm met het dier te doen hebt, want ze is totaal liefdeloos in haar woorden (en dan neem ik aan dat dat dus ook in haar hart leeft)

Is dat een beschuldiging ?

(je moet van de hond houden en daar moet je ook alles voor gaan doen)

Is dat abnormaal?

(op naar de psycholoog want er mankeert waarschijnlijk van alles aan je)

nee, geen van beiden, maar Mira moet de knoop eens door gaan hakken

om de tafel met haar gezin en voor de hond een andere baas zoeken

Dit is het niet en gaat het niet worden ook.

En wat is daar zo erg aan ?

Mis-matches komen gewoon voor, kan iedereen overkomen, ook met een pup.

De hond een nieuwe baas, hond gelukkig.

Mira kan afstand nemen, en haar gezin zal vermoedelijk dan zien dat zij een stuk gelukkiger is, een harde les, maar kom op zeg: de wereld is niet vergaan, er zijn geen doden gevallen, er is geen ernstige ziekte geconstateerd.

Juist weer in het kader van wat gisteravond is gebeurd (welke idioot schiet er op een passagiersvliegtuig) wat voor mij symboliseert hoe ontzettend keihard en ontspoord de wereld is, moet je dit niet een groter drama maken dan het is.

Mira maakt er in mijn ogen zelf een drama van, hoeven wij op HP nog niet eens te vergroten. Gewoon een andere baas voor die hond en eens even afstand nemen lijkt me zo.