Afstand doen

veel succes!

in jouw geval, met alles wat ik heb gelezen, zou ik ervoor kiezen om toch afstand te doen.jij wordt gestresst van de hond, de hond wordt gestresst van jou, je moet misschien bij je moder gaan wonen die de hond niet mag.
nu heb je de kans om haar te plaatsen bij mensen die haar kennen, van haar houden, en waar ze waarschijnlijk gelukkiger is, dus zou ik dat doen.
dat is niets om je schuldig over te voelen, soms zit een herplaatser niet op de juiste plek. dat wil niet zeggen dat je niet goed voor haar bent, maar wel dat jullie niet de goede klik hebben samen, en dat kon je van tevoren nooit weten.

Ik herken dit gedrag heel erg... De chi van mijn buren (pas ik heel vaak op) plast ook uit protest of aandacht vragen.. Overal waar ze plaste spoot ik verdunt azijn op... Op den duur was zowat ALLES bespoten met verdunt azijn en wilde ze daar niet eens meer plassen... Sinds dien plast ze niet meer in huis...
Over die vertrouwensband zou ik me nu nog geen zorgen maken... In iets meer dan een maand bouw je nog niet een gehele band op...
Ik heb het gevoel dat ze beter bij jou af is dan waar dan ook... Je zou haar eigenlijk kunnen zien als een pup en een pup kost onwijs veel tijd.... Maar als je geduld hebt, staat je een geweldige hond te wachten...

Het is een moeilijke beslissing en alleen jij kan de juiste maken!

dat probleem had ik met cash ook heel even. arme hond, een jaar in het asiel, terminale kanker, enz.was even vergeten dat ze wel gewoon een stafford is met stafford-streken, die wel haar plek moet weten.

Dat klinkt alweer een stuk positiever. Ik denk dat dit proces juist jullie band versterkt.Je zat en zit in een negatief spiraal die steeds dieper gaat en moet doorbroken worden.
Schouders naar achter, rug recht en laat zien dat je de baas bent. Je kan het  Echt!

Ik vraag mij thuis ook vaak af waarom juist alle honden zo gek op mij zijn terwijl ik lief voor ze ben maar wel duidelijk. Nee is nee. Ik denk dat honden daar gekker op zijn dan dat je TE lief bent.

Ik heb je een telefoonnummer doorgegeven.

Goed om te lezen dat je ervoor gaat!
Succes......enne, het komt vast wel goed

Goed dat je er toch voor gaat, ik denk dat je het onderschat hebt wat het betekend een herplaatser in huis te hebben en als je toch eerlijkheid wil zou ik graag mijn manier van aanpakken met mijn herplaatser willen delen.'

Jij noemt Cosmo opdringerig, maar is het opdringerigheid? Dat denk ik persoonlijk dus niet.
Ik lees van veel herplaatsers dat ze in het begin om wat voor reden dan ook om aandacht vragen, veel achter je aanlopen. Ze weten gewoon nog niet waar ze aan toe zijn en hebben nog geen vertrouwen.

Ik denk dat je dan het beste gewoon even wat aandacht kan geven als Cosmo daarom vraagt, en niet te bang moet zijn of er maar van uitgaan dat het slecht bedoeld is van de hond. Misschien heeft ze gewoon wat bevestiging nodig dat je haar nog altijd leuk en lief vind. Ik zou haar daarom altijd even een kriebeltje geven haar even een vriedelijk woordje geven. Hoe meer ze bevestigd krijgt dat ze ok is en jij haar ok vind hoe minder aandacht zal ze ook vragen op de duur.
Lola was in het begin ook zo, en ik heb haar altijd aandacht gegeven zo lang als het mij op dat moment uitkwam. Even een vriendelijk woordje, even een kriebeltje of een klein spelletje, in elk geval iets positiefs. En dat heeft goed gewerkt voor ons. En ik vraag me af of ze geplast zou hebben als jij even iets vriendelijks gezegd had en haar even met rustige stem had laten merken dat je het fijn vind dat ze naar je toe komt. Want eigenlijk is het toch een hele eer al doet ze het wat lomp.

Loslaten buiten zou ik alleen doen als je met haar bezig bent met een spelletje, ik zou veel aandachtsspelletjes en zoekspelletjes doen, vooral zonder druk en stress en haar veel aan de lange lijn lekker gewoon laten snuffelen.

Ik hoop dat het goed komt !
Ben je gevallen voor Cosmic of voor een windhond ? Als je gevallen bent voor Cosmic kan ik me voorstellen dat je regelmatig moeite hebt met het gedrag van een windhond. Zeker als je andere hond heel makkelijk is.

Spikkel is nu ruim 7 en heb ik vanaf pup maar sta nog steeds regelmatig tegen de bomen en struiken te praten   Dan is mevrouw even druk met iets anders. Ondanks haar streken vond ik haar meteen een leuk en grappig hondje, zij vond het ook niet verkeerd om bij mij te wonen maar een echte band hadden we het eerste jaar niet. De eerste 4 jaar liep ze elke dag wel een keer weg maar kwam na 15-30 minuten wel weer op dezelfde plek terug. Andere honden vindt ze leuk om een wedstrijdje mee te rennen maar dat is geen uitdaging als je zelf altijd de snelste bent. Dan maar proberen bij racefietsers en mountainbikers. Die snappen niet wat ze wil dus schreeuwen en schelden tegen haar. Dat maakt haar bang dus rent ze snel terug naar mij om dekking te zoeken tussen mijn benen. Voor mij voelt het meer als 'wij' dan als 'baas-hond'. Toch zeggen heel veel mensen dat ze echt MIJN hondje is.

Ik hoop dat Cosmic ook ooit JOUW hondje wordt.

Bedankt! Dat hoop ik ook. Ik was op zoek naar een klein hondje, had in de Nederlandse asielen gekeken, maar daar zat op het moment niets leuks. Dus ging ik naar wat grotere honden kijken, en mijn voorkeur ligt dan wel ontzettend bij de windhonden, puur omdat ze zo'n ontzettend zacht-aardig karakter hebben! Ik heb jaren in het asiel gewerkt en heb nog nóóit een agressieve windhond meegemaakt. Vandaag dat ik bij deze stichting aan kwam. En Cosmic was een windhond maar tóch maar 11 kg, dus dat maakte haar ideaal voor mijn situatie! Toen ik haar in huis had ben ik eens gaan googlen en kwam ik er achter dat ze een Podenco Andaluz is. Op internet werd beschreven dat Podeno's meer een Terriër-karakter hebben dan een windhonden karakter. En dit klopt. Wat een drammertje, af en toe.. 
Ik klaag misschien wat over Cosmic, maar ik ben echt gek op haar. Zelfs als ze binnen plast vind ik haar stiekem nog lief, ondanks dat ik eigenlijk heel boos ben. Ik had haar net even bij mijn moeder gelaten toen ik een boodschap moest doen. Toen ik terug kwam was ze zoooo blij om me weer te zien (en ik om haar te zien!). Moeders zei dat ze de hele tijd (was maar een half uurtje weg) had zitten piepen. Dus misschien vindt ze mij toch ook wel een beetje lief..?

"Even een kriebeltje" is geen optie. Wanneer ik één vinger geef, pakt Cosmic mijn hele hand. Daarmee bedoel ik dat ze dan in mijn nek klimt (en 11 kg is dan tóch wel wat zwaar) en in mijn haar gaat bijten en eraan gaat trekken. Daarbij schopt ze dan mijn laptop/eten/wat ik ook vast heb van schoot. 

Dan kun je je dus afvragen, is dit lief en aandachtvragend, of is het gewoon dominant? Ik denk dat de meningen hier nogal over verschillen dus ik start deze discussie liever niet, maar bottomline is dat als ik aan het eten ben gewoon geen hond op mijn bord of in mijn nek wil.. Ik vind dat ze respect moet hebben voor mijn lijf en de ruimte om mij heen. Dat heeft ze voor Punk ook (als ze daar op klimt krijgt ze een flinke snauw en dan houdt ze het voor gezien) dus dat hoort ze voor mij ook te hebben.. denk ik..



Natuurlijk ga ik wel eens lekker met haar stoeien of knuffelen op de bank, meer dan eens, zelfs, maar ik wil wel zelf kunnen bepalen wanneer het stoeien/spelen/knuffelen afgelopen is.. Ze mag me best uitdagen voor een spelletje of een knuffel, maar ze moet niet té baldadig worden..

Op het moment dat ze zo opdringerig bij je komt zitten als je aan het eten bent o.i.d.. zou je ook een alternatief kunnen aanbieden, dus zet je bord/laptop even aan de kant en wijs haar op een plek waar ze op dat moment wel mag liggen. Als ze daar braaf gaat liggen beloon haar dan met een knuffel en misschien iets lekkers te eten. 
Ik zou ook niet zo snel kiezen voor steeds knuffelen als het haar uitkomt.. Niet omdat ik denk dat het iets dominants is.. Maar omdat ik juist denk dat ze moeite heeft met alleen zijn/ niet zelfstandig genoeg is. 
Tuurlijk is samen kroelen op zn tijd een heel goed idee, maar als een hond niet alleen kan zijn/steeds aandacht nodig heeft en je bijna stalkt (net zoals mijn hond voorheen ook deed toen ze hier net kwam).. dan kan je beter een hond leren dat het okay is om even alleen te zijn, dat hij/zij zich prima in zn eentje kan redden.

Sorry maar ondanks dat dit misschien erg is heb ik constant zitten grijnzen bij wat ze doet. Herkenbaar Behalve het plassen maar daarvoor kreeg ik andere dingen terug.

Doordat het zo bekend klinkt denk ik ook dat jij niet matcht met deze hond. Je bent echter van plan haar te houden dus er is werk aan de winkel. Aan jou wel te verstaan.

Als eerste, wordt zen. Simpel gezegd maar leer je emoties beheersen en laat woede geen kans krijgen. Ik weet het, moeilijk want het wordt je verteld door een heethoofd . Nu was ik dan wel nooit boos op mijn hond maar oke woede en frustratie zijn nooit goed want ze pikken het feilloos op en doen daar iets mee. Mijn hond luistert prima voor een bulldog maar zodra ik boos ben negeert ze me of gaat mee in die gemoedstoestand.

En dat was het ook direct. Zodra jij in balans bent en haar gedrag geen hevige invloed meer op je heeft wordt het gemakkelijker. Je kunt beter relativeren en er misschien zelfs de humor van in zien. En dat maakt vanzelf dat je hond meer vertrouwen krijgt.

Dus lekkere ontspannen wandelingen met je oudere hond, genieten van het zonnetje zodra het kan, joga, mediteren wat dan ook... Ontspan!

Ik heb nu sinds gisteren een bench in huis. Daar ligt ze graag in, dus als ze door heeft dat ik haar even niet op de bank wil, gaat ze daarin liggen (deurtje open, uiteraard). Als ze daar lekker gaat liggen prijs ik haar, krijgt ze een knuffel en inderdaad wat lekkers. Als ze erg aanhoudt leg ik een kluif in haar bench, dan gaat ze er alsnog in.

Sammy & Faya, mag ik vragen waarom ik niet match met deze hond? Ben niet beledigd of zo, ben alleen benieuwd hoe iemand dat kan bepalen, zonder ons samen gezien te hebben

Ik denk dat je dag vandaag zo goed geëindigd is (tijdens de wandeling en toen ze laag moest) omdat die peptalk je echt wel goed heeft gedaan en je zelf een stuk optimistischer en vrolijker bent, misschien ook meer zelfzeker. Ik denk dat Cosmic dat meteen heeft opgepikt.

Al bij al, ik ben blij dat je er nog voor wilt gaan en ze niet bij dat opvanggezin terecht komt (had er mijn twijfels over, maar natuurlijk ken ik die mensen ook niet). Je problemen zijn niet onoverkomenlijk dus jullie geraken er wel, ooit

Misschien kan je voor haar zindelijkheidsproblemen een soort dagboekje bijhouden waarin je noteert hoelaat en in welke situatie ze geplast heeft, misschien ontdek je een patroon zoals wanneer je nu al merkt dat ze vaak meteen plast wanneer ze opstaat, misschien gebeurt dit vaak in de namiddag, of net savonds, dan weet je dat je op die momenten al buiten moet staan nog voor je je jas aan hebt.

En wat betreft haar opdringerigheid, kan je haar niet enkel op commando in de zetel laten? Zo kan je haar ook eruit sturen wanneer ze te opdringerig wordt, je kan haar dan wel op de grond nog aandacht geven maar zo kan ze al niet in je nek klimmen en je krabben.

Een dagboekje hou ik inderdaad bij. Alle plasincidenten tot nu toe zijn vastgelegd, haha. Ik zie er zelf geen patroon in. Of eigenlijk zie ik er heel veel patronen in. Maar steeds weer een andere, haha.
Sinds die bench in huis staat, gaat het met haar opdringerigheid een stuk beter! Ze ligt nu eigenlijk liever in de bench dat naast mij op de bank! Ik nodigde haar net uit op de bank, ze keek me even scheef aan en ging toen toch liever in de bench liggen, haha. Super! En Punk volgt haar goede voorbeeld, die ligt al de hele avond in haar mand. Wat een rust.. Ik ging net even wat drinken pakken in de keuken, kwam ik terug, stond Cosmic OP de bench (best een flinke sprong) mijn emmertje beloningsbrokjes die daar op stond leeg te eten. Ik moest er stiekem heel hard om lachen, wat een gekke clown is het af en toe ook.. Zodra ze zag dat ik de huiskamer in kwam sprong ze er snel vanaf en keek me heel onschuldig aan, haha.

Ik heb de bench vandaag even een kwartiertje dicht gedaan (had haar gevoerd in de bench en heb zelf even de afwas gedaan, met de bench dicht, dus). Toen ik terug kwam in de huiskamer was ze stil maar ze zat wel rechtop om zich heen te kijken. Ben weer op de bank gaan zitten, deurtje dicht gelaten, toen ging ze rustig liggen en heb ik het deurtje weer open gedaan. Ze bleef gewoon slapen.

Eens kijken wanneer ik het deurtje 's nachts dicht durf te doen, hoef ik 's morgens geen plasjes te ruimen, scheelt ook weer wat aan irritatie..

Wat moet jij je soms rot voelen met al dat plassen. Kan je best begrijpen hoor. Dan doe je een goeie daad met zo een Podenco te nemen en dan krijg je niks dan stress in de plaats. MAAR ik vind het fantastisch tof van je dat je haar nog een kans wilt geven. Ik duim duim duim .......verdomme Cosmic het is je laatste kans let nu eens op!!!!!!En echt als ikzelf boos of gestresst ben dan luistert mijn Lance ook geen fluit meer of doet hij echt vervelend. Die pikken dat op kan niet anders.
Veel moed en als het dan toch niet gaatvligt het zeker niet aan jou. 

Je bedoeld het goed maar ook voor Cosmic is er stress door de nieuwe situatie waarin ze is, ze  kan er allemaal ook niets aan doen.  Boos op een hond worden terwijl wij mensen ervoor gezorgd hebben dat Cosmic nu in een situatie is waabij ze zich blijkbaar ook niet goed en op haar gemak voelt is niet eerlijk en heeft ook geen zin. Het is al erg genoeg dat een hond totaal afhankelijk is van ons mensen, ze kan niet anders dan daarop reageren, het is geen boze opzet van haar. Daarom moeten we juist goed kijken naar wat ze aangeeft en haar proberen te helpen. En ja dan kan ts daar zeker wel iets aan doen, nl Cosmic het gevoel gaan geven dat zij het baasje is waar Cosmic op kan bouwen en vertrouwen, dat zij het baasje is dat geniet van Cosmic en haar laat weten en voelen dat ze de leukste hond van de hele wereld is.

Hier herken ik veelin. Bobby mijn asielhond uit Spanje liep in het begin ook overal achter mij aan...hij keek wat ik deed en wat ik ging doen...je zou het ook opdringerig kunnen noemen. Zelf voelde ik dat niet als zodanig want ik zag in hem de behoefte om te weten hoe in dit huis alles verliep. Hij wilde weten waar hij terecht was gekomen. Logisch toch. Ik heb hem toen ook een vriendelijk woord gegeven of een aai over zijn bolletje. Bobby is uitgegroeid tot een geweldige hond en we verstaan elkaar heel goed.

Als je er helemaal voor gaat dan wens ik je heel veel succes.

Dat achter me aanlopen deed Cosmic alleen de eerste week. Nu blijft ze lekker liggen pitten, ook als ik rond loop. Achter me aanlopen vind ik niet erg, om aandacht komen vragen ook niet. Pootjes in mijn gezicht of een heel lijf in mijn nek vind ik iets minder prettig.. :P

Hier ook een spanjaard, wel geen podenco. Meer een kruising van vanalles wat op de straat de vinden is
Maar je hebt natuurlijk wel de pittigste der windhonden uitgekozen he
Podenco's hebben bananen in hun oren, hebben geen baas maar personeel, zijn clowns, zijn mega springers die gewoon op de tafel springen om je eten te stelen, het zijn dus ook dieven .
Er wordt niet voor niets gezegd dat je een heel erg groot gevoel voor humor moet hebben als je een podenco in huis haalt.
Ik vind ze alleszins super!!!! Prachthondjes!
Ik zou haar inderdaad wel echt nooit los laten of het moet veilig afgebakend terrein zijn. Het blijft een jachthond met een heel sterk oerinstinct... En ze lopen heel snel en ver! Ik denk niet dat je je hond dood gereden wil hebben. En de bench stappen ook echt langzaam doen, je hebt deze pas staan. Stapje voor stapje! Mij lijkt het dat ze je toch wel leuk vind hoor! Maar ze heeft al veel plaatsen gezien. Het vertrouwen zal stilletjes groeien.
Ik heb met mijn spanjaard na 4 weken ook huilend naar de organisatie gebeld dat het niet ging. Ze wilden hem ook meteen terugnemen en terug naar zijn gastgezin brengen, wat trouwens wel super was! Maar toen bekroop het mij ook dat ik niet lang genoeg had geprobeerd. En ik heb toen ook nog om een 3-tal weken bedenktijd gevraagd en dat wilden ze me geven. En toen heb ik een klik gemaakt in mijn hoofd en sindsdien gaat het prima. Ik kan me nu niet voorstellen dat ik hem ooit had afgestaan! Kyro is fantastisch! Ook een clown en een dief en dikke bananen in zijn oren en eerlijk: ja hij kan nog steeds het bloed onder mijn nagels uithalen. En ook hij kan dus niet loslopen. Ik heb al 7 honden gehad, hij is de eerste die niet los kan, dus het ligt niet aan mijn 'ervaring' als baasje zeg maar.
Veel succes he!!!

Bedankt voor je leuke reactie! Op internet staat dat Podenco's, wanneer ze los lopen, wel eens er vandoor kunnen gaan, maar dat ze áltijd terugkomen (het kan alleen een half uur duren, haha). Ze loopt alleen nog maar los in de duinen (grote zandvlakte, waar ik overzicht heb, het duurt daar wel ff voordat ze uit het zicht is!). Soms duikt ze ergens weg, en komt ze niet direct terug wanneer ik roep. Dan komt ze een paar minuutjes later uit een héél andere richting ineens weer hard aangelopen, haha. Het voordeel van haar onzekere aard is dat ze mij en Punk liever niet uit het zicht wil verliezen. We zijn al een aantal eekhoorntjes en konijntjes tegen gekomen maar daar reageert ze totaal niet op. Ook katten zijn geen probleem, terwijl dat bij Podenco's vaak ook een lastig onderwerp is. Wél komt ze met dode beesten (het liefst ratten of vogels) aanlopen! Podenco's jagen in groepen. De ene helft vangt en doodt dieren. De tweede helft haalt de buit op en brengt het naar de baas. Ik denk dat Cosmic bij de tweede helft hoort, haha. Leuk, die cadeautjes..
Cosmic draagt wel áltijd een halsband met een penning met mijn telefoonnummer erop. Mócht ik haar eens kwijt raken, kan een eventuele vinder me meteen bellen. Maar het loslopen gaat, buiten een ene keer (maar dat was mijn schuld), altijd goed. Het is zo heerlijk om haar voluit te zien rennen, dat heeft ze echt nodig. Bij haar gastgezin liep ze nooit los, vind dat zo sneu, een hondje als zij moet lekker haar beentjes kunnen strekken en haar energie kwijt kunnen! Mits het kan, natuurlijk, sommige honden komen écht niet terug..

We zijn laatst ook meegegaan met een wandeling die hier op dit forum georganiseerd was geweest. Was zo leuk, ze heeft super dapper en braaf met de rest meegelopen, helemaal geen problemen gehad! Sterker nog, op een gegeven moment was ik mijn oude herder kwijt, haha. Omgekeerde wereld!

haha moet even lachen over het stuk dat ze uit een totaal andere richting terug komt lijkt op onze Luna ( husky ) vandaag nog ik kijk rechts want daar gingen ze heen zij en mc en in mijn ooghoeken zie ik ze ergens links rennen lol. 

wat ik wel heel leuk vind nu nadat je het gesprek hebt gehad dat je nu dingen opschrijft die je plezier geven. Houd dat vast, probeer daar zoveel mogelijk naar te kijken, want er zijn altijd dagen dat je ze achter het behang kunt plakken hebben we allemaal last van, en zolang je dat voor ogen houdt ... geloof ik wel dat het goed komt tussen jullie.

Laat ik ook voorop stellen dat ik het ook helemaal niet beledigend bedoel. Ik trek die conclusie voornamelijk uit de hoge mate van frustratie die jij hebt en het gevoel wat ik krijg bij jouw posts. Een simpele optelsom dat jullie elkaar negatief versterken. Zij boekt geen vooruitgang, jij raakt gefrustreerd,, zij kan daardoor ook geen vooruitgang boeken (niet stabiele leider is onbetrouwbaar dus geen zekerheid) en jij raakt nog gefrustreerder waardoor er geen opening ontstaat en zo blijft dat doorgaan. Als iets past zou dit niet aan de orde zijn. Denk ik niet eens dat dit topic bestaan had eigenlijk.

Gelukkig hoeft zoiets helemaal niet definitief te zijn maar het vraagt iets van jou. Een hoop durf ik naar eigen ervaring te zeggen. Maar jij hebt hier al een keuze gemaakt dus het begin is er.

Alles begint bij een stabiele basis en in dit geval moet jij dat zijn. "Moeilijkere" honden dwingen je in de spiegel te kijken. Dat is hard en soms confronterend maar als je vertrouwen houdt en de rust vind komt een hoop vanzelf hoe ver dat nu ook lijken mag. En ja ik denk echt dat alles op jou aan gaat komen maar als het goed is word je er beter van en leer je waardevolle lessen.

Zet hem op!

Dapper dat je het toch gaat proberen

Ik heb zelf ook herplaatser en daarvoor ook gehad.
Al is het dan niet uit het buitenland en ander ras

Ik raad je vaste dagroutines aan. Rond die en die tijd lopen, eten. Niet te veel prikkels. Weet ze precies de wandeltijden en beloon je als ze dan wat doet dan zal dat in huis minder voorkomen. Als je let op dingen als eerst door de deur, laten zitten voor eten. Zorgen dat in nieuwe situaties je ervoor staat zodat ze weet dat jij het wel zult regelen. Dan krijgt ze vertrouwen.

Niet te veel prikkels. Zelfde mensen, plekjes.

Vindt haar niet zielig. Honden laten snel los hoor leven in het nu hebben overlevingsdrang en hebben het snel door als je medelijden hebt. Zielig geeft geen vertrouwen. Een leider kijkt vooruit en leid en kijkt niet achterom.
Een goede leider is kalm maar vriendelijk beslist en geduldig en consequent.

We hebben die van ons nooit super zielig gevonden en vanaf het begin vriendelijk maar beslist laten weten wat ok is en wat niet.

Succes en go for it

Wat mij een beetje een naar gevoel geeft is dat je een een paar keer zegt ook boos te zijn op cosmic. Die hond kan er natuurlijk helemaal niks aan doen! Die boosheid moet je echt van je af zetten.
Of je gaat voor de volle 100% voor haar, en dus ook voor haar 'mankementen'. Zo niet, is Cosmic ergens anders beter af wat mij betreft.

Weet je, ik vind het helemaal niet zo erg dat ze binnen plast.. Goed, het is vervelend (vooral gezien ik over vloerbedekking heb en omdat ik specifiek gezocht heb naar een zindelijk hondje), natuurlijk is het vervelend, maar het is niet het einde van de wereld. Het "probleem" is dat ik na ruim een maand geen verbetering zie. Ik ga zeker voor Cosmic, voor de volle 100%, ook voor haar mankementen, ik wist waar ik aan begon en ik heb niet voor niets zo'n hondje gehaald, dat heb ik natuurlijk met de volste overtuiging gedaan.

Ik durf alleen te wedden dat iederéén hiervan gefrustreerd raakt, en dus boos. Vooral op mezelf, maar ja, ook op Cosmic. Het komt onze band absoluut niet ten goede dat ik iedere morgen plasjes vindt. En ik hoor vaak, ben niet te streng, straks vertrouwt ze je niet meer. Maar what about me? Ik vertrouw haar óók niet meer, ik ben iedere morgen bang dat er weer wat ligt! Of dat er weer een kabel doorgebeten is als ik even boodschappen heb gedaan! Ik vind het helemaal niet zo gek dat ik boos en gefrustreerd ben.. Maar misschien ligt dat aan mij..

That said, heb ik nu besloten ermee door te gaan. Ik ga er gewoon alles aan doen om het probleem op te lossen, en ik realiseer me maar al te goed dat het probleem bij mij ligt en niet (of in ieder geval minder) bij Cosmic. Het is iets wat IK doe waardoor ze binnenplast. En ik vind het super dat ik allerlei adviezen krijg, maar het is makkelijk om vanaf de zijlijn te roepen dat ik het niet goed doe en dat Cosmic het niet goed heeft bij me (wat ik overigens ontzettend kwetsend vind, je wil niet weten hoeveel tijd, aandacht en geld ik de afgelopen 6 weken aan haar besteed heb, ik denk dat menig hondeneigenaar al lang had gezegd, tot hier, en niet verder. Ik zit/zat er namelijk behoorlijk doorheen!). Ondertussen komt niemand met een oplossing, niemand komt hier langs om eens te kijken (en dan bedoel ik van de stichting, niet mensen hier op het forum, haha) wat nou precies het probleem is. Ik wil het laten werken met Cosmic, ik wil haar een fijn huisje bieden, en blijkbaar (overigens voor het eerst in m'n leven met een hond) lukt het me niet alleen. Het is super goed bedoelt maar dingen gaan roepen als "je kunt het niet", "je doet het fout", "Cosmic zit daar niet goed", "wil je anders afstand doen?" zijn ontzettend demotiverend en negatief. Ik wíl geen afstand doen, ik heb dit hondje geadopteerd met de achterliggende gedachte dat ze nog minstens 10 jaar bij me blijft en een fijne kameraad wordt. Ik wil hulp!

ik heb het in ieder geval nooit als demotiverend of beledigend bedoeld
dus sorry als je het zo hebt opgevat
het enige wat ik wilde zeggen is dat het ondanks de volle overtuiging bij de adoptie, er toch weleens een mis-match voor kan komen

ik ken zelfs mensen die voor een raspup kiezen en na 2 jaar moeten zeggen: wat een foute keuze hebben we gemaakt, dit werkt niet, wij kunnen niet bieden wat nodig is, en na een herplaatsing zowel exbaas, hond en nieuwe baas een stuk gelukkiger zijn.
das geen falen of ....... geen inzet hebben, dat kan gewoon gebeuren
en het is dan eerder moedig als laf, het in te zien en wel bewust een andere plek voor de hond te zoeken.

en je doet het fout....... das natuurlijk veel te hard gesteld, maar zelf constateer je al, dat jij degene bent die verreweg het meeste kan doen om alles goed te laten verlopen, Cosmic is wie ze is, met de mogelijkheden die ze heeft.
maar fout doen..... nee, ik zie dat zo niet (en ik heb ook wel wat ervaring met herplaatsers inclusief mega veel probleemgevend gedrag) je doet het namelijk niet met opzet, wat wel zo is, is wat Sammy ook schrijft, echt moeilijke honden (op welk vlak dan ook) dwingen je tot jezelf een spiegel voorhouden, zelfkritiek, en openstaan voor adviezen, ook al zijn ze soms niet zo leuk omdat blijkt dat je het eerder niet verstandig aanpakte......

moet ik eerlijk zeggen dat wij wel zulke termen naar ons hoofd kregen toen we vastliepen met onze herplaatser, want we deden het ook fout, of liever gezegd, we deden het lang niet goed genoeg, het wonder was, dat toen we verder doorpakten....... er een wonderschone hond te voorschijn kwam, die ik na toch heel wat wanhoop en knikkende knieen echt voor geen goud meer uit mn leven had willen missen, wat een prachtig dier zat daar verstopt......

ik ben heel blij te lezen dat Cosmic de bench zo positief oppakt, dat zou zomaar een doorbraak naar veel beter kunnen zijn, daar is ze begrensd, en ze hoeft ook niet daar buiten iets te doen, waardoor ze zich hopelijk een stuk veiliger zal voelen, en daarmee komt rust en ontspanning

het vervelende van een hond (en baas) met stress is dat het leerproces dan eigenlijk stopt, want onder stress kan je niet leren, ook als hond niet, dan ga je alleen maar overleven.

dus "wil je anders afstand doen" is gewoon een optie, omdat heel soms die optie verstandiger is dan doorgaan terwijl de combi niet juist is, menig hond komt zo bij een nieuwe baas en dat is niet omdat eerdere baasjes het altijd zo slecht bedoelden, vaak niet zelfs.

wat ik nu zou doen:
koester wat goed gaat, bouw het even niet verder uit
hou de wandelingen overzichtelijk en hetzelfde
dus ga je elke dag ergens laten loslopen, doe dat dan elke dag op dezelfde manier
eten geven: zelfde tijden, zelfde manier
rust tijden,, als het even kan, hou het ritme gelijk
wat ze mag in huis, hou het daarbij
wat ze zoekt is denk ik vastigheid, dan kan ze tot rust komen, en jij met haar mee

en dat boos worden: tuurljik wordt je af en toe boos, zelfs het meest liefdevolle en begripvolle baasje wordt weleens boos als de hond weer....... (vul maar in), wat wel verstandig is, is dan geljik wat afstand te nemen en je boosheid te laten wegvloeien, er in blijven hangen begrijpen honden niet, want zo leven ze zelf ook niet, maar een mens is een mens, en soms is een hele oprechte korte boosheid heel verhelderend, ook voor een hond.

ik wens je super veel succes, ik hoop ook dat je de juiste hulp van buitenaf krijgt en jullie met elkaar een geweldige familie worden

Boos worden doe ik buiten Cosmic's zicht. Ik ga even buiten staan gillen of huilen en kom vervolgens weer met een big smile, een hoog stemmetje en koekjes naar binnen. Cosmic ziet dus alleen de blije ik. Natuurlijk is ze een hond en heeft ze echt wel door hoe ik me voel, maar toch..
Ik ben van mening dat alle problemen opgelost kunnen worden, daar zijn het problemen voor. "Wil je anders afstand doen?" is voor mij een beetje hetzelfde als wat een ex ooit tegen me zei toen ik naar een psycholoog wilde gaan. "Therapie? Kun je beter niet gewoon zelfmoord plegen?" Beetje rare vergelijking misschien, maar dit doet me daar erg aan denken. Ik ben echt niet te beroerd om toe te geven dat het niet werkt, en dat we een slechte combinatie zijn, maar ik denk niet dat dat het probleem is. Ik denk dat de mensen die een tijdje terug met die wandeling in de Loonse en Drunense duinen kunnen beamen dat we best een leuk stel zijn en dat Cosmic zich prettig voelt bij me. Als we een slechte match zouden zijn, zou ik de gedachte om haar terug te brengen niet zo hartverscheurend vinden. Dan zou ik niet zoveel tijd, geld en moeite in haar steken. Dan zou ik blij zijn dat de stichting met de optie "terugbrengen" komt. 

Ik sluit niet uit dat Cosmic niet alsnog terug gaat naar de stichting. Maar ik wil ons in ieder geval meer tijd geven, en er nog wat langer met haar aan de slag. En werkt het dan echt, echt, écht niet, dan ben ik blij dat haar oude gastgezin haar deuren voor Cosmic open zet. Ik wil er in ieder geval alles aan gedaan hebben..

Heel veel succes. Goed dat je dit doet.

Ik denk wel dat je wat duidelijker mag zijn als je hond zo opdringerig doet. Van je af duwen en dan negeren. Of weglopen. Pas als ze kalm en rustig is of als jij haar bij je roept knuffelen.