duo-melee van Tessa en Judith

Beau:

'Diva!!!!'
Ik ben zo blij dat ik haar weer zie!
De jongen neemt ons mee naar buiten.
Een irritante band zit om mijn nek. De jongen heeft een lijn in zijn hand en ik ben daaraan gekoppeld.
Waarom laat hij ons niet los?
Dan kunnen we weer ons normale leven lijden!

'Diva... Ik was zo bang... Wat wil die jongen van ons? Waarom laat hij ons niet los?'
Ik begin zachtjes te janken, zodat die jongen het niet hoort...

Diva :

Ik was zo blij om Beau weer te zien ... '' ik weet het niet Beau ... het spijt me zo erg wat er gebeurt is ''
Ik doe mijn koppie omlaag.
'' Ze hebben het in ieder geval elke keer over een dierenarts ? geen idee wat dat is .. we zullen het wel zien Beau .. en misschien vinden we daar een mogelijkheid om te ontsnappen''
We worden weer in zo'n eng hok gestopt .. in net zo'n hok waarin we werden gestopt toen we gevangen waren .. we werden nu gelukkig wel samen gestopt omdat het een iets groter hokje was.
Ik wacht af wat er zou gaan gebeuren ..

Layla:

Het duurt wel lang voordat Tom terug is met de hondjes.
Zou het ernstig zijn?
Ik ga naar de koffiemachine en pak een bekertje die ik eronder zet. Ik druk op de knop en de koffie valt in mijn beker.
Voorzichtig neem ik een paar slokjes.
Sasha komt voorbij lopen.
'Heey Sasha!' Ze kijkt me zonder iets te zeggen aan, en loopt door.

Ik sta op, leg de koffie opzij en ren naar haar toe.
'Ik zei wat tegen je hoor.'
'Dus?'
Ze probeert een hond aan te lijnen, maar de hond ontwijkt haar steeds.
'Net praatte je wel tegen me en nu opeens niet?'
Ze kijkt me aan.
'Jij negeerde mij toch ook? Net als Tom...'
'Nu is het toch weer goed? We hadden wat ruzie...'
'Ja, maar er was meer aan de hand...'

Ik snap het niet... Ze reageerde eerst normaal en nu heeft ze de pest aan me.

'Volgens mij moet je aan je maandelijkse periode beginnen.'
Ik zie dat ze zich gekwetst voelt en ik loop weg, richting mijn koffie.
'Chagerijn...' Mompel ik.

Sasha :

Wat Layla zei was best gemeen ... oooh wat kreeg ik een hekel aan haar ...
De hond word zenuwachtig van me en slaat op hol.
Ik stap van hem weg en doe het hok weer even dicht ... ik laat hem en mezelf eerst maar even rustig worden.
Ik loop naar buiten en ga even een frisse neus halen ..

Paul:

Ik hang wat op de bank.
Ik zie de postbode langskomen met een pakketje in de hand.
Ik weet al wat het is en ik had het al lang moeten hebben.
Ik doe de deur open.
'Een pakketje voor meneer...'
'Ik weet mijn naam wel hoor...'
Ik pak ruw het pakketje uit zijn handen.
De postbode kijkt me wat angstig aan.
'Moet ik nog een handtekening zetten of hoe zit dat!?'

Met wat bibberende handen overhandigt hij mij de pen.
Ik zet mijn handtekening neer en geef de pen terug.
'Ik had het pakketje twee dagen geleden moeten hebben!'
'Sorry meneer, maar we hadden wat vertraging...'
'Vertraging? Vertraging! Ik betaal hier verdomme voor! Nu opgesodemieterd!'

Snel loopt de postbode weg, zijn busje weer in.
Ik smijt de deur dicht en open het pakketje.
Ik grijns naar het verdovingsgeweer.
Als ik die beesten nu niet snel te pakken krijg, weet ik het niet meer!
Die mensen van het asiel kunnen niet klagen, want ik heb ze pijnloos vervoerd.
toch diervriendelijk?

Tom :

Ik kwam terug van de dierenarts met de twee honden.
De kleine had wat antibiotica gekregen, en de grote kwam er wel bovenop met wat rust .. gelukkig niets ergs.

Ik stop ze in hun hok, en ik laat nog even gauw een paar honden uit.
Dan sluit ik de boel af, ik stap in mijn auto en rijd naar de supermarkt .. ik was van plan iets heel lekkers te maken speciaal voor Layla.

Ik kom thuis aan , ik hang mijn jas op en loop naar de keuken ik doe mijn schort (die overigens heel charmant is maar niet heus) aan en begin met koken.

De bel gaat .. het rook best lekker ook al zeg ik het zelf, ik vergeet mijn schort uit te doen, en loop naar de deur.
Daar staat Layla .. ze was niet alleen mooi van buiten maar ook van binnen ..
'' Kom binnen ! '' zeg ik met een glimlach

Vera:

Ik bel aan.
Ik hoor al gekef binnen. Mijn hart begint wat sneller te kloppen.
De vrouw doet open.
'Wat leuk, kom binnen!'
Ik veeg mijn schoenen af en hang mijn jas op.
Ik stap de woonkamer binnen.
'Wat ruikt het hier lekker!'
'Ik maak vandaag aardappelpuree met een sausje.'
'Hmmmm.'
Ik snuif de geur op.
'Je mag best blijven eten hoor, of kom je alleen voor de wandeling.'
'Ik zou dolgraag willen blijven eten, maar Layla is thuis, en ik vind dat best zielig.'
'Dat begrijp ik.'

Ze pakt de riem.
'Wil jij hem omdoen?'
Ik pak de lijn aan en ga door mijn hurken.
De hond snapt het al meteen en sprint op mij af.
Snel sta ik op.
'Je hoeft niet bang te zijn. Waar ben je eigenlijk bang voor?'
'Ik weet het eigenlijk niet... Ik heb er geen reden voor.'
'Doe het dan!'

Ik ga weer door mijn hurken.
Het hondje gaat zitten en ik klik de lijn met trillende vingers aan...

Sophie :

Ik bel even met danny, als ik ophang merk ik dat ik best wel moe ben.
Ik stop de hondjes in hun bench en zeg weltrusten tegen allemaal.
Dan loop ik naar boven ik doe mijn pyama aan en stap in bed ... het was nog vroeg , maar ik was helemaal kapot ..

Beau:

De mensen zijn bruut.
Iemand bekeek mij... Ik was zo bang.
En nu?
Waarom scheiden ze ons!
'Diva?'
Ik merk dat ik te moe ben om nog te schreeuwen.
Ik ga op de harde plank liggen.
Ik ben kapot...

Diva :

Ik was bang bij die man .. maar ik liet het niet al te erg merken.
Het ergste vond ik dat ik nu weer gescheiden was van Beau.
Ik was moe .. ik viel in slaap , als laatste jammerde ik nog '' Beau ? ''

Layla:

'Wat een mooie schort! Leuk met bloemetjes, haha!'
Ik zie dat Tom een beetje rood wordt.
Ik stomp hem.
'Maakt niet uit hoor haha, het is schattig. Waar kan ik mijn jas ophangen?'
'Geef maar aan mij.'
Hij pakt mijn jas aan, maar hij houdt hem tegen zijn schort die vies is.
'Ehm... Tom? Je maakt mijn jas vies.'

Sasha :

Ik zat thuis ... voor het eerst had ik geen zin in mijn werk voor morgen .. allemaal door Layla.
Weet je wat .. ik vergeet het gewoon , ik ga daar heen voor de honden en niet voor Layla .. ik negeer Layla gewoon.
Ik heb Tom nog en de vrouw bij de balie .. net zoals eerst.
Ik vroeg me nogsteeds af wat er met Tom en Layla was gebeurd..

Paul:

Ik poets de stok en leg hem op een veilig plekje neer.
Ik strijk eroverheen.
'Morgen ga ik jou uitproberen.'

Ik kijk naar de klok. Etenstijd!
Ik laat het water koken. Wanneer de eerste bubbels tevoorschijn komen, breek ik de Spaghetti doormidden. Die leg ik in de pan.
Ik maak het sausje klaar.

Ik lig op de bank naar de tv te kijken.
Het is zo stil. Waarom voel ik me toch zo alleen?
Ik sta op, doe de tv uit en trek mijn jas aan.
Ik ga maar eventjes wandelen...

Tom :

Oeps .. helemaal dat schort vergeten.
Ik hang de jas van Layla op.
Ik loop naar de woonkamer toe met Layla achter mij aan .. het zag er best gezellig uit en het rook lekker '' ga maar alvast zitten ik kom er zo aan '' zeg ik met een glimlach.
Ik loop door naar de keuken en leg het voorgerecht op een bord, ik doe mijn onwijs charmante schort uit en loop met de 2 borden en wat wijn naar de tafel toe waar Layla aan zat.
Ik zag dat Layla naar de foto's keek van mij als klein jochie en mijn ouders ... jammergenoeg heb ik mijn ouders niet lang gekend , het verhaal herhaalde zich in mijn hoofd .. ik kreeg een brok in mijn keel .. maar ik probeerde het niet aan Layla te laten merken.

Vera:

Ik voel me heel erg relaxed.
De vrouw opent de deur en ik laat de hond los.
Eerst vond ik de wandeling best spannend.
Er waren meerdere mensen die rond het tijdstip hun hond uitlieten. Ook hele grote honden.
De vrouw vertelde veel over honden. Ik begon ze toen al wat leuker te vinden.

Ik schud de vrouw haar hand en rij richting mijn huis.
Ik haal de deur van het slot en loop naar binnen.
Alles is donker.
Waar is Layla?
Dan had ik dus gewoon met die vrouw kunnen eten.
Ik kijk in het kastje.
Niks...

Ik zie alleen nog wat aardappels in een bak liggen. Ik kreun, pak een mes en begin de aardappels te pellen.

Rick:

Ik voel me al stukken beter. Morgen kan ik weer naar huis!

Beau:

Ik word langzaam wakker en zie de lichtstralen door een klein raampje komen.
Na al dat gedoe van gisteren heb ik toch goed geslapen.
Ik rek me uit.
Ik kijk in mijn voerbak, maar er zit niks in.
Ik heb zo`n honger.
Ik ga plat op de vloer liggen, wachtend op voer.

Diva :

Ik lag nog te slapen .. ik had een nare droom , de man kwam weer die Beau en mij had gevangen .. hij ... hij ... schoot Beau neer '' Neeeee ! Beau ! laat me niet in de steek ! Beau ! ''

Ik schrik wakker .. ik kijk wild om me heen ... o nee hé .. alweer een dag in dit verschrikkelijke hok.
Ik laat mezelf neerploffen en slaak een diepe zucht.

Layla:

Ik kwam gisteravond aan bij Vera`s huis en ik trof Vera boos aan op de bank. Nou ja, eerder teleurgesteld.
Ze vond het jammer dat ze niet bij die vrouw kon blijven eten voor mij, en dan bleek ik weg te zijn!
Ik heb gezegd dat ik wel weer in mijn huis ga slapen.

Ik meld me weer aan bij de balie.
Ik geef voer aan de honden.
Ik kijk naar de twee nieuwkomers. Ze zijn rustig! Het gaat vast weer wat beter met ze.
Ik zie dat Sasha binnenkomt en zich aanmeld bij de balie.

'Sasha! Ga je...' Maar Sasha loopt weg.
Ik ren achter haar aan.
'Ik zei gister al dat het alweer goed ging met mij en Tom... Waarom ben je boos?'
Ze kijkt me aan.
'Jullie negeerde mij ook... Erg vervelend als je wel met die personen moet gaan werken. En wat je gister zei...'

'Dat heb je ook verdiend! Je bent gewoon een aansteller! Nu wil ik eindelijk praten en dan wil jij weer niet? Zeik dan niet zo!'

Ik stamp boos weg.
Ik kijk achterom en de vrouw achter de balie kijkt me vragend aan.
Snel kijk ik weer weg en maak wat vieze hokken schoon.

Sasha :

Aaah ik werd gek van dat kr*ng .. ik dacht weer na en kalmeerde me zelf '' Sasha je bent hier voor de honden en niet voor Layla '' dit herhaalde ik een paar keer.

Ik zag dat de nieuwe honden rustig waren.
Ik pak een riem en loop naar het hok toe van de kleinste nieuwkomer, ik doe het hok open en de hond rent gelijk met zijn staart tussen zijn poten naar de hoek .. ik blijf rustig staan zodat de hond een beetje aan mij kan wennen.

Sociaal tegenover vreemden : gezakt

Paul:

Ik heb weinig geslapen. Ik kon niet wachten!
Voor de zekerheid neem ik de grijpstok mee.

Eenmaal aangekomen zoek ik naar een doelwit.
Ik zie een vrij grote hond. Dat wordt hem!
De hond kijkt me al aan, en ik zie dat hij wat ziet aankomen.
De hond loopt weg, maar houdt mij in de gaten.
Ik doe een pijltje in mijn geweer en schiet.
De honden vluchten, net als mijn doelwit.
Ik ren achter hem aan. Nadat ik denk dat hij weg is, zie ik hem liggen op de grond.
De hond leeft nog, maar is in slaap.

Ik til hem op. Hij is vrij zwaar.
Mensen kijken me vol afschuw aan, maar dat negeer ik.
Ik breng deze meteen naar het nieuwe asiel. Ik weet toch dat ik doorgestuurd word.

Nu zullen mensen respect voor me hebben! Ik kan wel diervriendelijk zijn!

Tom :

Het eten met Layla was heel gezellig !
Maar ik dacht aan mijn ouders .. de foto's ik ga voor de spiegel staan en ik heb rooie ogen, mijn gezicht is nat .. '' heb ik in mijn slaap gehuild ? '' vraag ik aan mezelf.
Achja ik stap in de auto en rijd naar het asiel .. ik hoopte dat die roode ogen bij het asiel wel weer weg zouden zijn.

Ik loop het asiel binnen en kijk nog even gauw in de spiegel .. ah nee hé mijn ogen zijn nogsteeds rood ... Ik zie Layla die bezig is in de hokken.
Ik hoopte maar dat mijn ogen niet al te rood waren ...

Vera:

Balen van gisteravond... Maar vandaag is de grote dag!
Ik spring de auto in en rij naar het ziekenhuis.
Ik probeer zo snel mogelijk te lopen-want rennen is wel een beetje asociaal-en kwam uiteindelijk aan in Rick`s kamertje.
Ik omhels hem. Hij staat op.

Ik ondersteun hem en samen lopen we richting de auto.

Sophie :

Ik word wakker en ik rek me uit .. ik gaap.
Ik loop naar beneden en lijn de hondjes aan , ik ga met ze naar buiten en maak een wandeling.

Ik kom thuis en ik loop naar boven .. ik doe even mijn joggingspak aan en ga een rondje joggen, als ik eenmaal weer thuis ben ga ik naar boven en stap onder de douche.
Daarna kleed ik me om.
Ik loop naar beneden en maak wat cornflakes klaar , en de hondjes krijgen hun eten ook '' eetsmakelijk allemaal ! ''

Rick:

Ik kon niet wachten tot Vera me zou ophalen.
Ik sloeg het ontbijt over en uiteindelijk stond ze daar.
Over een paar minuutjes zie ik mijn huis en kan ik naast mijn vrouw gaan liggen.
Heerlijk!

Beau:

Ik haat dat ding die ze vast heeft!
Ik haat het, die band om mijn nek. Net of je stikt.
Je kan niet rennen, want dan wordt die band strakker...
Ik moet rustig lopen, zodat die band losjes is.
Ik ben bang. Wat gaat ze met me doen? Ik voel gewoon dat er iets gebeurd.
Ik kruip een hoekje in.
Ze staat stil. Wat wil ze nou?
Uiteindelijk krijg ik-zonder de tijd te hebben om te reageren- de lijn om mijn nek.

Ik stribbel tegen.

WAT GAAT ZE DOEN!!!?

Diva :

Ik hoor Beau krijsen '' Beau ! Beau ! waar ben je .. gaat alles goed met je ?! ''
Ik begin zenuwachtig heen en weer te lopen in mijn hok en ik begin te blaffen en te janken ... '' Beau !!!!!! ''
Dan zie ik de man staan die me elke keer een kriebel over mijn kop gaf .. zijn ogen leken rood .. hij bleef staan en hij keek naar iets, niet naar mij in ieder geval .. hij keek naar een meisje , het meisje die me altijd te eten gaf.
Daarna wou hij gauw door lopen .. wat ging hij doen ?

Layla:

Ik kijk naar de nieuwe oudere hond.
'Heey Tom! Wat is er aan de hand?'
Hij ontwijkt mijn ogen en ik weet dat ik maar niet verder moet vragen.

'Ik heb namen voor de hondjes.'
Tom kijkt me nieuwsgierig aan. Zijn ogen zijn rood en ik krijg medelijden met hem.
'Voor die kleine Beau en die oudere Diva!'
'Dat zijn mooie namen.'

Tom glimlacht en loopt weg.

Sasha :

De kleinste hond was niet geslaagd .. hij faalde op te veel punten.
Ik wou nog een tijdje met hem gaan trainen en een paar dagen later hem weer gaan testen.
Ik loop mijn kamer uit en ik zie Layla staan en ik zie Tom weglopen met rooie ogen.
Ik kijk Layla aan '' wat is er m.. '' Layla geeft me een vuile blik.
Ik kijk naar beneden en loop verder met de kleine hond, ik stop hem terug in zijn hok en ik ga de grotere hond ophalen .. de hond stond al voor het hek.
Ze keek me vriendelijk aan.

Paul:

Ik breng de hond naar de balie. De hond is nog wat suf.
De vrouw achter de balie kijkt me geshockt aan.
'Ik heb een hond voor u.'
'W..Wat heeft u met die hond gedaan?!'
'Rustig! Het is diervriendelijk. Heb hem in slaap geschoten. Even een pijltje afschieten en hij slaapt als een blok. Dan krijgt hij geen problemen onderweg.'

De vrouw kijkt me geshockt aan en zelf weet ik niet waarom.

Layla wordt geroepen.
Ook zij kijkt me geshockt aan.

Waarom?