duo-melee van Tessa en Judith

Layla:

Snel kleed ik me om, stap de douche in, poets mijn tanden en eet mijn ontbijt.
Ik ren richting de auto.
Ik zwaai naar mijn oude buurman. Hij heeft de krant in de hand en kijkt vreemd op.

Ik kom aan in het asiel.
Waar is Tom?
Ik schrik van mijzelf. Ik ben toch niet verliefd?
Ik loop richting de hokken en geef alle honden voer.
Ik kom aan bij Jamie. 'Vanavond gaat het gebeuren, jongen. Ik hoop dat je beter af bent daarboven.'

Ik geef hem voer.
Maar Jamie doet niks.
Hij zat weer in een hoekje, met de rug naar me toe en zijn hoofd is richting mij.

Ik denk aan Tom.
Ik kan en wil niet verliefd zijn.
Niet na wat er... Ik durf er niet aan te denken...

Sasha :

Ik loop naar de hondenhokken om spike op te halen voor een tweede gedragstest.
Maar bij de hokken zie ik een vrouw staan '' hallo , u moet vast de nieuwe verzorgster zijn '' zeg ik vrolijk met een glimlach.
'' Laat ik me even voorstellen, ik ben Sasha .. de gedragstester hier ''.
De vrouw stelt zich voor als Layla , ze leek mij nu al aardig.
'' ik hoop dat je het hier een beetje naar je zin zult krijgen, en ik vind het leuk om je te ontmoeten. maar als je het niet erg vind ik moet nu weer verder met werken , dag ''

Ik loop naar spike zijn hok .. spike is een sint bernard die erg afgetakeld was toen hij hier binnenkwam kwa gedrag , maar het gaat nu al wat beter.
Als hij vandaag door de test heen komt mag hij eindelijk naar een nieuw baasje.
Ik stap het hok van spike binnen .. spike komt op me afgelopen en begint gelijk wild te kwispellen '' hooi ventje ''.
Ik laat spike zijn riem zien , en hij gaat netjes zitten zodat ik de riem kan omdoen.
Ook volgt hij heel netjes .. al een hele verbetering ! Dacht ik bij mezelf.

Paul:

Een nieuwe dag begint. Ik heb er zin in.
Tien honden vangen, tien honden minder...
Ik stap mijn busje in.

Eenmaal aangekomen, pak ik weer mijn spullen en wil richting het plein lopen.
Dan zie ik twee honden. Een is heel jong en de ander wat ouder, maar toch jong.

Die kan ik wel meenemen.
Dan zullen we zeggen dat ze sneller verlost zullen worden van hun zielige leven....

Tom :

Ik word wakker en ik kijk op mijn wekker '' Chips ! ik heb me verslapen ''.
Ik sta op en stap gauw onder de douche.

Ik kleed me als een speer aan , en maak wat te eten wat ik gauw in mijn mond steek.
Nog half mijn jas aantrekkend ren ik naar de auto .. maar ik laat mijn sleutel vallen die onder de auto glijd.
'' Niet ook dat nog ! '' roep ik , een oud vrouwtje zit me verbaasd aan te kijken .. ik glimlach even en daarna duik ik onder de auto om mijn sleutel te vinden '' hebbes ! ''.
Ik wil met mijn hoofd omhoog gaan maar ik knal met mijn hoofd tegen de onderkant van de auto .. maar dat deerde me niet , ik moest zo snel mogelijk naar het asiel.
Ik stapte in de auto en rijd zo snel mogelijk weg.

Ik loop het asiel binnen en ga door naar de hokken, ik zie Layla staan.
'' hooi ! zo te zien beviel het gister wel .. anders had je hier nu denk ik niet gestaan ''
Layla draait zich eerst geschrokken om en begint dan te lachen.
'' wat is er ? '' vraag ik.
'' je .. je gezicht '' brengt ze er met moeite lachend uit .. ik kijk haar vragend aan '' wat is er met mijn gezicht ? '' nog harder lachend krijg ik antwoord '' he .. het is helemaal zwart ''
Opeens snap ik het .. dat komt vast omdat ik onder de auto ben gekropen daht ik.

Vera:

Ik ben vroeg wakker...
Rick slaapt nog
Ik ben gestresst. Wat is zijn verrassing?
Ik loop naar beneden en doe de tv aan.
Ik heb ook al geen zin in mijn werk morgen... Maandag... Bah! Maandag is de vreselijkste dag!
Misschien moet ik me ziek melden? Nee! Dat mag niet, straks word ik ontslagen!

Ik ben lerares. Het is erg leuk, maar ook vermoeiend om kinderen die net in de puberteit zitten, onder controle te houden...
Soms zijn het net wilde beesten.
Maar ze zijn erg lief... Ik vind kinderen geweldig! Maar ik kan er geen krijgen...
Mijn baarmoeder is eruit gehaald wegens ziekte...

Dan denk ik aan een hond.
Een hond is net als een kind, toch?
Of niet?
Ze zijn gevaarlijker... Ze kunnen je aanvallen en... Vermoorden...
Ik krijg de rillingen over mijn rug...

Nee! Ik wil geen hond!

Rick:

'Vera! Ogen dicht!'
'Nee Rick!'
'Jawel!!!'

Ik doe een blinddoek over haar ogen.
'Moet dit nou echt?'
'Ja schat.'

Ik leid haar naar het park.
onderweg keken mensen vreemd om, maar daar lette ik niet op.

Ik doe de blinddoek af.
'Tadaa!'
Ik zag Vera`s gezicht witter en witter worden.

Een groepje van drie honden zijn aan het spelen.
'Vera, we doen verder niks. We blijven op afstand kijken.'

We gaan tegen een boom zitten.
Ik zie hoe bang Vera is...

Gaat dit wel lukken?

Sophie :

Na wat gegeten te hebben loop ik met de honden buiten.
Ik ga met ze naar een losloopveldje en laat ze los, er waren andere hondjes waarmee ze konden spelen.
Ik praat even wat met de andere baasjes.

Ik roep de honden bij me en lijn ze aan , '' dag ! '' zeg ik tegen de mensen.
Ik loop richting huis, maar neem een omweg om nog even van de buitenlucht te genieten.

Eenmaal thuis aangekomen zie ik dat ik even wat boodschappen moet doen , ik stop de hondjes in hun bench en ik doe mijn jas aan.
Op naar de supermarkt.

Beau:

'Diva? DIVA! KIJK UIT!'
Een man met een stok in zijn handen loopt op ons af.
Er gaat iets gebeuren!

'Diva! Rennen!'

Ik strompel zo hard ik kan, maar het lukt niet.
'Diva! Ga!'
Maar Diva komt terug, wat doet ze?!

De man pakt mijn nekvel.
Ik jank, ik schreeuw!
'DIVA!!'

Opeens komen er een stuk of 4 honden op me afgerend.
Eentje herken ik!
Hij heeft me gebeten!

Hij gromt en bijt in de man zijn been.
Hij laat me los en ik val op de grond.

'Wat doen jullie?!'
'Ga nou maar!' Zegt de hond.

Ik strompel snel naar Diva toe.

Ik hoor vier knallen.
Ik draai me om.
De man heeft een geweer in zijn hand en vier honden liggen om hem heen op de grond....

Diva :

Ik schrok me dood , ik keek achter me en zag de vier honden die ons hielpen op de grond liggen.
De man keek op en richte het ding op ons, ik pakte Beau in zijn nekvel en rende zo snel mogelijk weg als ik kon.

In een straatje waar het veilig leek te zijn stopte ik en zette Beau neer .. Beau keek me verschrikt aan.
'' sorry voor het in je nekvel pakken , maar anders had je het nooit gered ''

We gingen even liggen om te bekomen van de schrik

Layla:

Zelfs als Tom zwart is, is hij knap.
Ik pak een doekje en veeg zijn gezicht schoon.
Onze gezichten zijn zo dicht bij elkaar. Ik kijk in zijn mooie, blauwe ogen.
Dan glimlach ik flauwtjes en schud me hoofd. Ik loop weg.

Ik mag hem niet leuk vinden... Ik mag hem niet leuk vinden....

Dat herhaal ik steeds in mijn hoofd

Sasha :

Het ging zo goed met Spike dat hij het label groen kreeg.
Eindelijk kon hij geplaatst worden .. ik was zo blij voor hem !

Ik liep gelijk door naar het postvakje van de baas met het verslag over Spike.
Toen ik terugliep kwam ik Tom tegen die bezig was met een paar honden aanlijnen '' goeiemorgen ''
Maar ik kreeg geen reactie terug .. hij leek wel wat verbaasd en in gedachte verzonken.
Ik haalde mijn schouders op en liep naar de volgende hond.

Paul:

Ik had dat kleintje te pakken!
En dan zijn er van die beesten die hem redden...
Ik schoot ze gelijk voor de kop! Rotbeesten!

Maar ik krijg die twee wel...
Ik krijg ze te pakken!

Ik vang vijf honden en breng ze naar het asiel, die ze doorbrengt naar het dodingsstation...
Zelfs daar word ik niet blij van...

Tom :

Ik liep buiten met de honden maar ik kon niet stoppen met denken aan Layla .. waarom schudde ze haar hoofd ? waarom liep ze opeens weg ?
Toen bedacht ik me dat ik zelf die vragen waarschijnlijk niet kon beantwoorden.
Ik liep het park in , aan het eind van het pad stond een fontein .. een van de nieuwe honden begon te trekken en schoot los '' Luna kom terug ! '' riep ik haar na maar ze luisterde niet meer.
Samen met de andere honden rende ik achter haar aan .. Luna sprong de fontein in en begon in de fontein rond te rennen.
Ik binde gauw de andere honden aan een paaltje vast en rende naar het randje van de fontein '' Luna kom hier meisje ik heb iets lekkers voor je ! '' maar ik kreeg geen reactie van Luna '' kijk is luna ! ''
Hoe vaak ik haar ook riep , ze bleef rondrennen in de fontein.
Toen zag ik geen andere optie dan haar er uit te gaan halen , een beetje twijfellend zette ik een stap in de fontein .. een paar mensen keken me raar aan maar ik liep vastbesloten verder.
Toen ik dichtbij Luna was gekomen wilde ik voorover buigen om haar riem te pakken , maar voor ik het wist rende ze weg en viel ik voorover het water in.
Verdorie ! Ik liep voorzichtig verder naar Luna die inmiddels even wat water stond te drinken .. '' Hebbes ! ''
Helemaal doorweekt liep ik terug naar het asiel met de honden.
Alweer stond Layla er .. bij mezelf dacht ik : waarom staat zij er elke keer als ik er raar uitzie...

Vera:

Het was verschrikkelijk in het park!
Wat was ik bang!
De honden gromden en ze waren best dichtbij.
Konden we niet met iets kleiners beginnen?

Ik begin er nu al geen zin in te hebben.
Ik ben bang voor honden en ik blijf daar bang voor...
Iedereen is wel eens bang voor iets, krijgen zij therapie? NEE!

Waarom ik nou wel?
Oké, Rick wil heel graag een hond, en ik zie dat, maar zo`n beest komt niet mijn huis in!

Ik zit op de bank tv te kijken.
Vera zit naast me. Ze kijkt strak naar de tv, maar het lijkt alsof ze helemaal niet meekrijgt wat er op de tv gebeurd.
Zit ze nog met die honden?

Ik had misschien met kleinere hondjes moeten beginnen.
In de buurt is een chihuahua. Het baasje is erg aardig. Ik heb haar ontmoet onder het hardlopen. Haar hond sprak me erg aan.
Vera kent die vrouw niet. Misschien kunnen we eens langskomen?

'Vera?'
Vera blijft voor zich uit kijken.
'Ik ga even naar buiten hoor, ben straks terug!'

Ik verklap helemaal niks...

Sophie :

Ik had wat lekkers gekocht voor de hondjes bij de supermarkt.
Ze zijn nu allemaal lekker aan het smikellen en ik ben in de tussentijd weer de asielsite's aan het afgaan of ik al een leukerdje kan vinden .. maar nogsteeds spreekt niets me aan.
Met een zucht schuif ik mijn stoel naar achter en sta op.
Dan kijk ik naar mijn genietende hondjes en er komt spontaan weer een lach op mijn gezicht.
Ik loop naar boven om mijn jogginskleren aan te trekken om daarna even lekker een rondje te gaan joggen.

Beau:

Dit was het ergste wat ik ooit had meegemaakt.
Wat wou die man van ons?

Diva probeert me te kalmeren, wat ook werkt.
Ik ben moe en ik wil slapen, maar ik durf dat niet.
Ik probeer mijn ogen open te houden, maar uiteindelijk val ik toch in slaap...

Diva :

Ik zag dat Beau tegen zijn slaap vechte, maar gelukkig lag hij dan nu eindelijk te slapen .. dat was beter voor hem om alles te verwerken en zijn lichaam wat rust te geven.
Hopelijk kwam die man niet nog een keer op ons af.
Ik doe geen oog dicht dacht ik bij mezelf , want ik wil op Beau letten en ik wil in de gaten houden of die man niet nog een keer op ons af komt.
Maar voor ik het wist viel ik ook in slaap.

Layla:

Tom komt binnen, kleddernat.
Hoe kan dat?
Ik vraag het hem niet, ik probeer hem te negeren.
Maar uiteindelijk grijns ik toch.

Ik loop weg, ik moet nog hokken schoonmaken...

Bij Jamie blijf ik stil staan..
Verandert hij nooit van houding?
Hij ziet er doodongelukkig uit... Ik moet erbij zijn, dat Jamie de wereld verlaat...

Er loopt een traan uit mijn oog.
Uiteindelijk worden het er steeds meer..

Ik wist niet dat het asiel zo ging...

Sasha :

Ik ben bezig met het testen van mango , het gaat tot nu toe nog niet erg goed .. maar ik geef de moed nog niet op want misschien doet hij het straks nog hartstikke goed.

Ik ben klaar met mango maar ik geef hem nog geen label want hij is gewoonweg nog niet klaar voor adoptie.
Ik schrijf in zijn rapport :

Mango doet het nog niet erg goed, hij is nog totaal niet klaar voor adoptie. Ik wil hem over een tijdje nog voor een tweede keer testen om te kijken of hij dan wel plaatsbaar is

Ik probeer mango weer aan te lijnen om terug naar zijn hok te gaan , maar mango rent weer weg naar de achterkant van de kamer '' mango hier jongen ! wil je een lekker koekje ! ''
Ik rommel wat in een zakje en pak er een snoepje uit , maar mango blijft stand vast zitten op de plaats waar hij heen is gerend.
Ik had zo'n gevoel dat dit nog wel een tijdje kon gaan duren.

Paul:

Wat een rotdag.
Ik kwam aan bij het asiel...
Ze zeiden:
'Helaas is er nog geen plek voor de honden, maar we hebben nu een andere oplossing... We hebben contact opgenomen met een ander asiel, die is net nieuw. Daar worden ze gecastreerd en gesteriliseerd. Dan worden ze weer los gelaten. Zo komen er niet meer!'

Verschrikkelijk! Die beesten moeten afgemaakt worden! Er komen misschien niet meer nakomelingen van die vijf, maar als je ze afmaakt komen er geen nakomelingen van ze en er zijn vijf minder...


Ik weet dat die mensen in het asiel zo`n groot hart hebben voor die dieren, dat ga ik ze niet voorstellen. Puur om mijn baan te houden.
Ik hoor aanbeden te worden, dat ik die rommel opruim! Maar zij zien dat niet. Zij willen een nieuw baasje vinden.

Blegh!

Tom :

Ik loop naar de kluisjesruimte , ik doe mijn kluisje open en trek mijn shirt uit.
Voor ik hem in mijn kluis stop wring ik hem wat boven het doucheputje uit, ik pak een nieuw shirt die ik aantrek.
Ik loop de kluisjesruimte uit en begin alweer na te denken .. over Layla.
Wat was er aan de hand waarom dacht ik zoveel over haar ...
Maar wat er door mijn gedachte schoot was al weer een vraag die ik niet kon beantwoorden.
Ik haalde mijn schouders op en liep naar de hokken toe met de riemen om de volgende honden op te halen .. en daar zag ik Layla zitten voor het hok van jamie , helemaal in tranen uitgebarsten.
Ik loop terug en haal een tissue , daarna loop ik weer terug naar Layla.
'' Wil je misschien een tissue hebben ? '' ze kijkt geschrokken omhoog en begint nog harder te huilen , ik geef haar de tissue en ga naast haar zitten om haar te troosten.

Vera:

Ik zit in de achtertuin een boekje te lezen.
Opeens zie ik iets bewegen in de struiken.
Ik kijk ernaar... Ik zie... EEN SNOET!!! EEN HONDENSNOET!!
De hond komt tevoorschijn en loopt naar me toe. Hij zwaait met zijn staart.
Ik gil.
'RICK!!!! HELP!!!'

Ik begin te huilen.
De hond staat stil.
Ik ren naar binnen.

Rick houd me tegen en vraagt me wat eraan de hand is...

Rick:

'Schat, het is maar een hond!'
Ze legt haar gezicht op mijn schouder.
Ze snikt en vraagt hoe die daar komt.
'Ik denk dat hij gewoon is ontsnapt en de tuin is binnen gewandeld. We hebben geen hekken...'

'Dat beest moeten ze afmaken!!! Waarom laten ze hem zomaar ontsnappen!!!' Vera begint weer te huilen.

'Vera! Doe normaal!!!! Roep ik boos.
Die hond is vriendelijk, hij is blij, kijk! Hij kwispelt!

Ik loop naar buiten en aai de hond. De hond likt me en ik lach.
'Zie je schat? Als hij gevaarlijk was, had hij me nu wel gebeten, niet? Kom!'

Vera komt een stapje dichterbij.
Ik laat de hond liggen.
Dan raken de vingers van Vera de hond zijn kop.
'Goed zo!'

Vera trekt ze weer terug en rent naar binnen.
Ze schreeuwt dat ik de hond terug moet brengen...

Al snel is de hond meegenomen. Het baasje was al aan het zoeken.


Ik kom thuis en maak een kopje koffie.
Ik kom bij Vera zitten.

'Vera? Vanavond wil ik heel graag naar iemand toe die aan het eind van de straat woont. Ze is erg aardig. Ik heb haar ontmoet onder het hardlopen.
Ze wil jou ook graag ontmoeten, zullen we vanavond dan gaan?'

Vera knikte.
'Even wat afleiding.'


Ik had nog de situatie uigelegd aan de vrouw.
Ze zou haar hond ergens zetten waar het geblaf niet te horen is als de deurbel gaat.
Dit kan niet misgaan!

Sophie :

Ik maak me de hondjes lekker een grote wandelling .. eerst een stukje door het park en daarna een stukje door het bos.

Eenmaal thuis maak ik een voor de hondjes hun eten klaar in een kong .. ik ben gesloopt !
Ik stop de hondjes in hun bench en loop naar boven.
Ik stap onder de douche en daarna kleed ik mij om.
Ik stap mijn bed in en zet nog even de tv aan.

Beau:

Ik open mijn ogen. Het is nacht...
Waar is Diva?
Ik sta op en loop het naar het einde van het weggetje.
Ik kijk de hoek om... niks...

'Diva?'

Alles is leeg. Er is niemand, er is geen hond...
De straten zijn verlaten.
Het voelt alsof ik helemaal alleen ben op de wereld.

Ik loop over de weg.
Dan zie ik een schim in de verte... Een man...

Ik kom dichterbij.
HET IS DIE MAN!!! HIJ HEEFT DIVA!!!
hij richt zijn geweer op DIVA EN...



Ik schrik wakker... Ik kijk naast me... Langzaam wordt Diva wakker...
Ik kijk omhoog. De nacht is begonnen. De maan komt tevoorschijn...
Ik had een nachtmerrie...
Ik jank en kruip nog dichter tegen Diva aan..
'Ik ben bang...'

Diva :

Ik schrik wakker van een jank en ik voel Beau nog dichter tegen me aan kreupen.
Hij zegt dat hij bang is.
'' Je hoeft niet bang te zijn ventje, ik bescherm je '' ik geef hem een lik over zijn koppie .. en zijn oogjes gaan langzaam weer dicht.
Ik lich mijn kop over Beau heen en blijf goed op de omgeving letten.
Nu ga ik niet meer slapen , ik wil Beau in de gaten houden .. er mag nooit iets met hem gebeuren.
Ik wil voor altijd bij dat lieve kleine ventje blijven.

Layla:

Ik ga in bed liggen met een kopje koffie naast me.
Ik heb mijn pyjama aan.

Het was verschrikkelijk!
Eerst Tom die me troostte... Nou ja, het was fijn, maar ik kan dat niet doen, ik wil het niet doen.
Ik stond toen op en liep weg.

Dan was nog het ergste...
Jamie moesten we laten gaan.
jamie kreeg het prikje en uiteindelijk viel hij in slaap.. In een diepe slaap. Vreemd genoeg kreeg ik geen tranen.
De vrouw die hem een spuitje gaf, zei: 'Als je in een asiel werkt, moet je hier tegen kunnen.' Toen knipoogde ze naar mij!

Hoe haal je het in je hoofd! Net of ze het de normaalste zaak van de wereld vond!
Maar toen vertelde ze dat ze eraan wende. Dat er velen worden afgemaakt en ze vertelde over het dodingsstation.

Ze vertelde over een ander asiel, die contact met hun nam. Dat wij ze kunnen castreren of steriliseren. Dat ze weer de straat op kunnen, zonder dat er meer komen.
Dat alle asiels zowat vol zitten.

Ze vertelde... Ik ben nog steeds boos...
Ze vertelde over ene Paul. Dat hij voor dat asiel werkt. Dat hij de honden vangt...
Ze zei dat Paul hartenloos was tegenover de honden... Maar dat we het proberen te negeren, want hij doet zijn werk goed...

Ik drink mijn kopje koffie op en zet het op mijn nachtkastje. Dan val ik in slaap.

Sasha :

Ik leg alle raporten netjes op volgorde en loop naar het postvakje toe.
Daar stop ik alle raporten in, daarna loop ik naar de kluisjes om mijn jas te pakken .. daar zie ik Tom op een bankje zitten.
'' Gaat het wel Tom ? '' hij kijkt omhoog '' ja hoor het gaat wel , bedank voor het vragen .. ik zie je morgen weer ''
Hij staat op en loopt weg.
Ik vraag me af wat er de laatste tijd met hem is.
Ik maak mijn kluisje open en trek mijn jas aan, ik loop naar buiten en stap in mijn auto.
Eenmaal thuis aangekomen maak ik wat koffie en ga op de bank zitten.

Paul:

Ik zit voor de tv, maar ik heb mijn aandacht er niet bij.
Wat ben ik boos!
Dan ga ik maar naar boven, stap onder de douche, poets mijn tanden en doe mijn pyjama aan.
Aan de muur hangt een poster met een hond. Daar zitten allemaal dartpijltjes in.
Ik pak een dartpijltje en mik die recht in het oog van de hond.
Daar word ik wat rustiger van.

Ik stap mijn bed in, doe het licht uit en val in een onrustige slaap...
Ik krijg die twee honden wel...