duo-melee van Tessa en Judith

Layla:

Ik kijk naar de mooie ogen van Diva.
Vera knikt.
Ik geef haar een klein stukje vis.
'Meer krijg je niet schat.'
Diva gaat in haar mand liggen. Ze likt haar lippen even na en dan zie ik haar langzaam in slaap vallen.

Sasha :

Het is avond en mijn hoofd bonkt.
Ik ga voorzichtig liggen, maar mijn hoofd doet zoveel pijn dat ik niet kan slapen.
Misschien kan ik Paul even bellen om te praten? Dan verdrijf ik even wat tijd.
Ik pak de telefoon en bel hem op.

Paul:

De telefoon gaat. Ik neem op.
'Wil je even op bezoek komen?' Hoor ik Sasha`s stem zeggen.
'Mag dat wel zo laat?'
'Vast wel.'
'Dan kom ik eraan!'

Ik hang op en stap de auto in.

Het is nu pikkedonker.
Ik zie een paar lampjes branden achter de ramen, maar de meesten zijn donker.
Ik moet dus stil zijn.

Ik kom aan bij de balie.
'Ik kom voor Sasha, ze ligt op kamer 103.'
'Het is te laat voor bezoek, ze moet rusten.'
'Ze wou het zelf.'
'Dat kunnen we niet...'
Ik kijk haar kwaad aan.
'Ik wil haar zien, zij wil mij zien. Als zij mij speciaal gebeld heeft, dan heeft ze daar puf voor...'
'Uhmm... Oké, dan maak ik voor u een uitzondering.'

Ik loop weg en stap de lift in.

Ik kom aan bij het kamertje. Ik doe de deur open. Ze slaapt.
Ik loop naar haar bed toe.
'Ben ik voor niks gekomen...'
'BOE!'
Ik deins achteruit.
Sasha ligt helemaal stuk. 'Haha, je had je kop moeten zien!'
Ik begin mee te lachen.

Nadat we zijn uitgelachen vertelde ik over Tom en Layla...
'Er is iets mis, maar ik weet niet wat. Tom is heel afwezig, was er ook de hele werkdag eigenlijk niet en Layla heb ik helemaal niet meer gezien.'
'Misschien weer hun probleempjes?'
'Misschien...'

Tom :

Ik zit thuis en maak wat te eten voor mezelf.
Ik heb niet zo'n zin in iets heel erg uitgebreids dus ik maak maar macaroni met ham en kaas.
Ik sta in de keuken en hoor wat geritsel in de bosjes omdat ik mijn raam open heb staan, ik doe het dicht en denk bij mezelf dat het vast wind is .. of een egel , of iets in die richting.
Ik doe mijn macaroni op een bord en loop ermee naar mijn eettafel.
Ik ga zitten en neem een hap.
Ik kijk naar buiten opeens komt er een man tevoorschijn uit de bosjes met een pistool.
Ik zie hem de trekker overhalen en ik duik gauw naar beneden , alles gaat zo snel ik hoor de ruit barsten en opeens staat de man voor me '' Dit krijg je ervan als je mijn maat in de bajes zet ! ''
Hij richt zijn pistool op me.
Ik slik , ik kijk vluchtig om me heen naar eventuele ontsnappingsmogelijkheden '' Dat gaat je toch niet lukken '' zegt de man.
Ik kijk hem vuil aan '' kunnen jullie ons niet gewoon met rust laten ?! eerst word ik continu gevolgd door de paparazzi .. dan komt die 'maat' van je achter ons aan, dan word Layla nog is boos op me omdat ik haar probeer te helpen en nu stuurt die zielige 'maat' van jou iemand op me af omdat hij het niet alleen kan handelen ?! ''
De man drukt het pistool tegen mijn hoofd aan '' zielig ?! Dit zal je boeten, straks is er van jou alleen nog maar een zielig hoopje dood mens over ! ''
Ik ga staan met mijn handen omhoog.
'' Maak nog een beweging en ik laat je langzaam lijden ''
'' Ga je gang .. je durft het toch niet '' zeg ik uitdagend.
Hij gaat staan met de pistool recht voor zich uit, hij schud met zijn handen en hij ziet er bezweet uit.
Hij slikt even, en kijkt naar beneden .. dan zie ik de kans.
Ik geef hem een knietje in zijn kruis, als hij in elkaar zakt pak ik het pistool van hem af.
Ik richt het op hem '' ik zei toch dat je het niet durfde ? ''
De man kijkt me betreurd aan '' alstublieft .. doe me niets aan .. ik heb een vrouw en .. ''
Ik kijk hem nu boos aan '' Ik doe je niets aan als je nu weggaat en nooit meer terugkomt ! '' ik gooi het pistool naar zijn hoofd.
Hij vangt hem op en rent als een gek weg.
Ik bel mensen voor het raam, die me eerst niet willen helpen .. maar als ik een goeie smoes heb verzonnen komen ze eindelijk wel.

Als de mannen klaar zijn met het raam bedank ik ze en geef ik ze hun geld plus een tip.
Ik loop naar boven toe om mijn tanden te poetsen, ik kijk in de spiegel en ik zie dat ik twee blauwe plekken op me hoofd heb .. één van het pistool en één toen ik naar beneden dook en met mijn hoofd tegen de tafel knalde.
Ik hoop maar dat het morgen een beetje weggetrokken is.

Het is ochtend ik word wakker '' shit ! ik ben toch in slaap gevallen ! '' roep ik gefrustreerd , ik kijk snel in de rondten en ren naar beneden.
Er is gelukkig niets meer gebeurd, ik kijk in de spiegel en ik zie dat de blauwe plekken niet zijn verdwenen maar juist erger zijn geworden .. ach het moet maar zo , meer kan ik er toch niet aan doen.
Ik zucht.
Dan trek ik mijn jas aan en rijd naar het asiel.
Als ik daar aankom loop ik gelijk door naar de kluisjesruimte om mijn jas uit te doen.

Ik wil naar het lijnenhok lopen maar dan zie ik Layla staan die de honden al eten aan het geven is.
Misschien als ik heel voorzichtig sluip, merkt ze me niet op .. ik wil haar niet bang maken en geen gelijk geven dat Jayden maatregelen weet te nemen.
Ik loop voetje voor voetje naar het hok, als ik er ben doe ik gauw de deur dicht.
Ik pak een paar lijnen , als ik de deur open doe om naar de hokken te gaan kijk ik in het gezicht van Layla ..

Sophie :

Ik kom thuis met het kleine lieve hondje, ik ben helemaal in de wolken en ik ben super blij.
Ik lijn de andere honden gauw aan en loop naar buiten om een rondje te lopen .. en om ze kennis te laten maken.
Het gaat helemaal goed, ik zie dat het kleintje wel een beetje bang is maar er gaat niets fout.

Als ik thuis kom gaan alle honden gelijk liggen slapen behalve het kleintje , die is aan het rondzoeken in de kamer.

Beau:

Waar ben ik!
Wie is die vrouw?!
Ik woon nu met andere honden samen, ze zijn ouder dan ik.

Ik ben bang, maar ik mag niet bang zijn.
Ik laat iets lopen. Ik hoor een hoog stemmetje en kijk opzij.
De vrouw komt aanlopen met iets in haar hand. Wat is dat?!
Ik deins achteruit.

Ze veegt ermee over de vloer en mijn plas is weg.

'Wil je even rustig doen? Je bent hier goed.' Zegt een hond.
Ik kijk de hond aan. 'Ik ben bang...'
'Je went wel, kom maar.'
Ik kruip bij de hond in de mand. Langzaam vallen mijn ogen dicht.

Diva :

Ik loop rond in de huiskamer, ik verveel me ... normaal was ik nu samen met Beau in de vijver , of aan het rond rennen ... wat mis ik hem erg !
Ik loop naar mijn kussen en ga er met een zucht op liggen.

Layla:

Ik kijk Tom aan. Wat zit hij onder de blauwe plekken. 'Wat is er gebeurd? Weer ergens tegenaan gelopen?'
'Uhhh, ja eigenlijk wel...'

Ik keer me weer om.
'Waarom doe je zo afwezig tegen mij? Ik probeerde je te helpen en...'
'Alsjeblieft... Ik wil hem zo snel mogelijk vergeten.'
'Lukt je toch niet.'

Ik draai me om en kijk hem boos aan.
Ik stap op hem af. 'Je denkt dat je alles kan en alles kan flikken wat je wil he?!'
'Wat? Waar slaat die reactie op?'
'Omdat je rijk bent?!'
'Ben je jaloers?'

'WAT! NEE!'
Ik sla hem in het gezicht. 'Doe normaal!' De balievrouw komt eraan. Ze grijpt Tom en neemt hem mee.
'Ga maar naar huis.' Snauwt ze.

'Prima!'
Ik loop het asiel uit.

Sasha :

Ik schrik wakker, en ik kijk in het gezicht van de dokter '' lang geslapen zie ik '' zegt de dokter vriendelijk ik knik '' ik had heel erg last van hoofdpijn .. maar dat gaat nu beter ''
'' Mooizo '' dan ga ik u nu weer alleen laten.
Ik zucht .. het was gister veel gezelliger met Paul samen , nu is het zo leeg en saai .. het is hier wit er is niets te doen ...

Paul:

Ik ben vroeg opgestaan. Ik heb snel vijf honden ingeleverd.
Ik rij naar het asiel om Layla te spreken over Sasha. Zij weet het nog niet.

Ik parkeer mijn auto. Net dat ik om het hoekje wil lopen, zie ik Layla boos haar auto instappen. Ik duik weg, ren naar mijn auto.
Wat is er met haar aan de hand?
Ik start mijn auto en rij achter haar aan. Ze moet niet denken dat ik haar achtervolg, dus zorg ik ervoor dat er minimaal 2 auto`s tussen ons in rijd.

Ik parkeer. Ik weet dat ze hier om de hoek woont.
Ik loop het hoekje om. Ik zie Layla kijken. Ik verberg mijn gezicht. Ze rent naar haar deur, ik hoor haar huilen. Is ze nou bang?

Ik ben dichtbij haar. Ze rent snel op mij af. Ze wil me aanvallen!
Ik pak haar handen.
'Rustig, ik ben het!'
Ik laat mijn gezicht zien.
Dan huilt ze.
Ze legt haar hoofd op mijn schouder.
'Waarom achtervolgde je me?' Snikt ze.
'Ik wou weten wat er was. Je was die dag er niet en wou je spreken.'

'En dan doe je zo geheimzinnig?'
'Sorry...'

'Ik moet jou ook spreken.'

Samen lopen we haar huis in.

Tom :

Ik zit in de koffiehoek en de balievrouw houd me in de gaten '' waarom moet ik weg als ik geslagen word terwijl ik niets ergs zei ?! '' roep ik boos '' alsof die blauwe plekken al geen pijn genoeg doen ... '' mompel ik er achteraan.
De balievrouw blijft me aankijken ze zucht .. '' vertel op hoe kom je echt aan die blauwe plekken ? ''
Nu zucht ik '' ik ben ergens tegenaan geknald .. precies zoals ik zei ... ''
De balievrouw trekt haar wenkbrauw op '' ik geloof je niet ''
'' Fijn dat moet je zelf weten ! '' ik sta op maar de balievrouw gaat voor me staan '' wil jij nou opeens ook alles van mijn privéleven weten ?! krijg ik pas rust als ik hier uit het asiel verdwijn en als ik al mijn geld weg heb gegooid of heb verbrand ?! ''
Als de balievrouw antwoord wilt geven gaat de rinkel van dat de deur opengaat, ik loop langs de balievrouw naar de balie.
Daar staat het meisje van bij het strand samen met haar moeder, als het meisje me ziet komt ze op me afgerend '' je bent er ! en wooow wat heb jij met je gezicht gedaan ? ''
Ik glimlach als ik het dolenthousiaste meisje zie '' ik ben ergens tegenaan geknald .. dom hé ? ''
Ze giechelt '' ze wou zo graag dus ik kwam haar vandaag even brengen .. komt dat goed uit ? '' zegt de moeder.
Ik knik '' ja hoor ! ''
dan draai ik me weer om naar Lily '' Zo ga je mee de hondjes halen ? ''
'' Jaaa ! ''
'' Wel rustig doen bij ze hé .. want het zijn grotendeels straathonden en honden die verwaarloosd zijn ''
Het meisje knikt .. samen lopen we naar de hokken , en lijnen ze aan.

Als ze allemaal aangelijnd zijn lopen we naar buiten, Lily , het meisje van het strand, glimlacht van oor tot oor.

Sophie :

Ik zie Beau , zo is hij genoemd door het asiel, lief liggen bij mijn andere hond in de mand.
Ik smelt van binnen , voorzichtig pak ik mijn mobiel en maak een foto.
Dan sta ik op en loop naar de keuken om wat eten voor mezelf te maken.

Beau:

Ik zucht diep.
Dan zie ik een kat onder de tafel.
Ik spits mijn oren.
Dan ren ik erop af.
De kat rent weg. Ik hoor harde geluiden, maar daar let ik niet op.
Dan vliegt de kat door de deur. Ik knal tegen de deur.
Die kat ging door dit gaat.
Ik wurm mijn kop erdoor, maar verder kom ik niet.
Verderop staat de kat naar me te kijken.

Ik begin te blaffen.
Opeens voel ik getrek en dan zit ik in de vrouw haar armen.

Ze is boos.
Ik wordt de woonkamer in gezet.
Ik zie stoelen die omgevallen zijn en bloempotten die aan scherven liggen.

Ik kijk naar de honden die me hoofdschuddend aankijken.

oeps...

Layla:

Ik heb het hele verhaal verteld en aangehoord waarom Sasha in het ziekenhuis ligt.
Ik heb aangeboden om er naartoe te gaan, dus zijn we in de auto gestapt.

We lopen het ziekenhuis binnen en gaan naar haar kamer. Ze is blij ons te zien.
Ik vertel wat er gaande is nu ze in het ziekenhuis ligt.
Ze weet niets te zeggen. Het hoeft ook niet.

Na een half uur lopen we weer het ziekenhuis uit.
Dan zie ik iemand in de verte.
'Wat is er?' Vraagt Paul.
'Dat is hem! Die man! Jayden!'
'Blijf hier.'
Hij rent op hem af. De man draait zich om en krijgt een klap.
Ik zie Paul tegen hem schreeuwen.
Ik ren naar hem toe.
Ik help de man overeind. 'Wat doe je?'
'Het is hem niet... Een vergissing.'
'Een vergissing?!' Roept de man half huilend.

'Die vent geeft me een klap om niks!'
'Sorry... Ik word bedreigt en dacht dat jij dezelfde man was.'
De man wordt laaiend.
'Sorry...' Zegt Paul.

De man weet niks uit te brengen, zo boos. Hij loopt weg.
'Morgen hebben jullie de politie voor de deur!'

Dan is hij om het hoekje verdwenen.
Paul begint te lachen.
'WAT!'
'Hij weet niet eens waar we wonen, laat staan onze namen.'

Sasha :

Het was even gezellig .. maar ik vraag me af waar Tom was , het is niks voor hem als hij zoiets hoort om weg te blijven ?
Ben ik dan zo erg tegen hem geweest ?
Ik zie mijn fouten nu wel een beetje in .. maar het was niet heel erg tegen Tom ... toch ?
Ik zucht en ik ga op mijn zij liggen , ik verveel me te pletter.

Tom :

Als Lily en ik klaar zijn met alle honden uitlaten gaan we even in de koffiehoek wat drinken.
'' En wat vond je er van ? '' vraag ik nieuwsgierig aan haar.
Ze begint weer te glimlachen '' ik vond het echt helemaal geweldig ! ''
'' Mooizo ! ''

Als we ons drinken ophebben gaat de deur van het asiel dan hoor ik de balievrouw roepen '' Tom ! De moeder van het meisje is er ! ''
Lily kijkt beteuterd gauw zeg ik '' je mag nog wel een keer langskomen '' Lily begint weer te glimlachen.
Dan staan we allebei op en Lily begint naar haar moeder te rennen '' en hoe vond je het Lily ? ''
'' Het was zo leuk ! '' De moeder lacht.
Ik kom er bij staan '' deed ze het een beetje goed ? '' vroeg de moeder.
'' Ze deed het ontzettend goed ! Een echte natuurtalent met honden ! Het zou zonde zijn als ze zelf geen hond zou hebben of krijgen .. '' ik geef Lily een knipoog.
De moeder begint te lachen '' ooh ik snap al wat er hier aan de hand is ... Lily ? ''
'' Ja mam ? ''
'' Wat dacht je er van als we spulletjes gaan kopen voor een hond ? ''
Lily begint te springen '' Dankje mam ! Dankje Tom ! ''
'' Geen dank '' zeg ik .. en de moeder glimlacht naar haar kind.

Lily is weg , ik ben blij voor haar dat ze eindelijk een hond krijgt.
Maar dan begint het bij mij weer te dagen .. vandaag is het niet zo'n leuke dag.
Ik loop naar de balievrouw '' ik moet even wat vroeger weg ''
De balievrouw kijkt me niet aan '' okee .. ik zal het even noteren , mag ik weten waarom ? ''
'' Ik moet nog even iets heel belangrijks doen ''
'' Okee ''

Ik loop naar de kluisjesruimte en trek mijn jas aan, dan loop ik naar mijn auto.
Ik rijd naar het bejaardentehuis toe .. waar ik een keer in de zoveel tijd help.
De mensen daar zijn zo aardig en ze vinden het altijd heel leuk als ik er ben, tenminste dat zeggen de verplegers daar.
Ik loop naar binnen, iedereen zegt vrolijk hallo tegen mij en zijn helemaal enthousiast.
Wat ben ik blij dat ik hier even rust en blijheid heb ... even niet denken aan wat er om me heen gebeurd .. en ik vind het zo leuk dat ik wat leuks kan doen voor die aardige mensen ...

Sophie :

Ik pak Beau op en zet hem even in de bench, ik negeer hem en loop naar de schoonmaak kast om spullen te pakken.
Als ik alles bij elkaar heb begin ik weer aan de grote schoonmaak.
Plots weet ik weer hoe het is om een nieuwe hond in huis te hebben, het is leuk maar veel werk.

Beau:

Ik haat dit hok.
Het is heel klein... Ik ga liggen en kijk naar mijn nieuwe baas die alles recht zet en op zit te ruimen. langzaam vallen mijn ogen dicht

Diva :

Ik loop wat rond en zie dat de deur openstaat naar de achtertuin.
Ik loop naar buiten en zie een vijvertje liggen, snel loop ik erheen en ik zie dat het nog gevuld is met water.
Ik spring er in en zwem even wat heen en weer.
Dan ga ik er uit en loop naar binnen toe daar schud ik me uit.
Alles zit nu onder de modder, maar dat boeit mij niets.